KLEINE COUEANT HELDER. NIEUWEDIEP EN OMSTREKEN. No. 451. Dinsdag 12 Juni 1877. Vijfde Jaargang. Oplaag 4000 Exemplaren. Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag. Uitgevers BERKHOUT Co., ADVERTENTIEN Vertrekdagen der Mails. NIE U WSTIJDIN GEN FEUILLETON. Een edel hart. 't Vliegend Blaadje. VOOR DEN Abonnement franco p. post 50 Ct. p.3 maanden. Afzonderlijke nummers 1 Cent. te HELDE R. Yan 15 regels25 Centen, eikeregel meer 5 Centen; grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 ure bij de Uitgevers bezorgd zijn. Uren van vertrek en aankomst der Spoortreinen te Helder. ZOMERDIENST. VERTREK 'i morgen. 6.00. 9-35. *11.47. namidd. 1.15. 6.30. •Alleen Vrijd. en Zaterd. AANKOMST 's morgens 9.27. 12.66. namidd. *3.47. 7.39. 10.68. •Alleen Vrijd. en Zaterd N aar Oost-Indië Eiken Donderdag, 's avonds 6.30. HELDER, 12 Juni 1877. Het baden heeft hier weer een offer geeischt. Gisteren waren een paar zeemiliciens nabij het fort Oost Oever badende. Spoedig zonk een van hen in de diepte weg, terwij i de andere met moeite door een marinier gered werd. Het doel der reis van het scbroefstoomscbip le kl. sCurnijao, volgens officiëel bericht van O.-Indië naar de Kaap vertrokken, is, om daar het oefenings-eskader te ontmoeten en van bemanning te verwisselen. Men zegt, dat bet eskader in 't na jaar te Amsterdam zou binnenvallen en dan tot een nieuwe bestemming zal worden gereed gemaakt. Naar wig vernemen, blijft de teraardebestelling van het stoffelijk overschot van wijlen H. M. de Ko ningin bepaald op Woensdag, den 20 Juni a. s. Ten tien ure des mor gens zal de rouwstoet het huis ten Bosch verlaten. De trein zal, naar Vertaling van GERUIT J. 1) I Een Zondagmorgen op 't land! De poëzie, die in dat denkbeeld licht, moet men gevoelen, want ze is niet in woorden uit te drukken. Een van die menschen, die meer geschikt zijn tot denken en handelen, dan tot droomen en peinzen, was voorzeker de jongman, die uit 't dichte en donkere eikenwoud te voor schijn trad, en, eer hij over de sloot sprong, die 3t wond van de velden en akkers scheidde, onwillekeurig een oogenblik bleef staan om een dier schilderachtige dorpen te beschouwen, die men in 't land van West- phalen zoo menigvuldig aantreft. Ieder huis, zoowel de statige hofstede van den rijken boer als de nederige van leem men verzekert, den volgenden weg nemenvan het Huis tea Bosch, deu Leidschen straatweg tot aan de Ko- ningsbrug, Korte Voorhout, Tournooi- veld, Lange Vjjverberg, Plaats, Ge vangenpoort, Buitenhof, Gravestraat, Groenmarkt, Veenestraat, Wagenstra ten, Hujjgensplein en straat, langs den Rijswijkschen weg naar Delft. 24 kamerheeren en kamerjonkers zullen het lxgk achter den rouwwa- gen volgen. Als herauten bij den aanstaanden lijkstoet van H. M. de Koningin worden genoemd de hh. mr. A. J. graaf van Randwijck, kommies van staat en jhr. mr. P. A. v. d. Velden, secretaris bij de boogen Raad van Adel. De Keizer van Duitschland zal bij de plechtigheid vertegenwoordigd worden door Prins Albert van Prui sen; de Koning van Wurtemburg door Prins Peter van Oldenburg halven broeder van de overledenede Hertog van Nassau door baron F. v. Bose. De overige RjjkeD zullen zich vermoedelijk laten vertegenwoordigen door bnn respectieve gezanten, die een nitnoodiging zullen bekomen tot bijwoning der plechtigheid in de Nieuwe Kerk te Delft. Men leest in de Haagsche kroniek der Gron. Ct. Sedert den dood der geliefde Vorstin heeft Z. M. de Ko ning slechts eenmaal het paleis ver laten om een bezoek te brengen aan zijn jongsten zoon, omtrent wiens ge zondheidstoestand de berichten in de gebouwde hut des daglooners, met een be most rieten dak gedekt, stond in 't midden van een tuin, die omzoomd was door een rij forsehe oude boomen. Iedere bezitting, groot of klein, was omtuind door een groenen heg, waaruit hier en daar rozen te voor schijn kwamen, die eenzaam tusschen 't donkere groen bloeiden, prijkten en ver welkten. De jongman, die aan den zoom der wouds stond, keek langs de rechterzijde van 't dorp, naar een met bosschen begroeiden heuvel keten, die van 't hooger gelegen gebergte vooruitstak en 't landschap omlijstte. Daar lag een door oude lindeboomen be schaduwde hofstede in 't midden van velden en tuinen, die door een bloeienden haag omgeven waren. Ontroerd staarde de beschouwer naar 't witte huis, dat tusschen 't donkere groen der boomen schemerde en boven hetwelk de rook in biauwe wolkjes omboog steeg. Ontroerd blikte hij op de velden neer, die door den hellen zonneglans werden bestraald. laatste dagen gelukkig beter luiden, ondanks de diepe smart, waarin de prins, evenals zijn oudste broeder de prins van Oranje, verzonken is. Vooral de kroonprins moet ontroost baar zijn over het verlies zijner dier bare moeder, die bij letterlijk aanbad. De prins wil dan ook niemand spre ken, niemand ontvangen. Op zijn verlangen hebben zelfs de leden der famillie zich van de gebruikelijke coudoleaucevisites onthouden. De prins bezoekt nog dagelijks het Huis ten Bosch; eiken middag tegen vijf uur kan men hem in een dicht ge sloten coupé daarheen zien rijden om nog een groet aan 't lijk der ge liefde doode te brengen. Van de begrafenisplechtigheid zijn nog geene bijzonderheden bekend. Ik verneem, dat eerst Maandag het pro gramma der plechtigheid zal worden vastgesteld, maar dat daarbij ge trouw de regelen zullen worden ge volgd, die bij de teraardebestelling van vroegere regeerende vorsten en vorstinnen werden in acht genomen. Met één verschil nochtans. Terwijl vroeger in de groote Kerk te Delft een sombere versiering werd aange bracht alleen vanwege degenen, die de plechtige begrafenis bestieren, is thans aan eenige dames vergund daaraan mede te werken, door een rouwdecoratie zaam te stellen nit immortellen-kransen. Verschillende dames uit de hofstad hebben baar krans daartoe reeds opgezonden. Schr. deelt enkele bijzonderheden Hoe klopte hem 't hart bij 't beschouwen van dat witte huis, boven hetwelk een schaar bontgevederde duiven fladderde. Daar was bij geboren, 't was 't huis van zijne ouders, die dierbare woning, van welke hij drie jaren lang verwijderd was geweest. Daar klonken de opwekkende tonen der kleine dorpsklokken door 't luchtrnim en maakten dat stille tooneel van vrede en rust nog indrukwekkender, den aanblik van 't onderhuis i nog treffender. De jongman bedekte zijne oogen eenige seconden lang met de band. 't Was niet om beter te kunnen zien naar de velden en akkers, die door 't heldere zonlicht werden bestraald, want, toen hij een oogenblik later rondkeek, waren zijne oogen, die eerst zoo vreugdevol hadden geblonken, vochtig geworden. Daar lag over zijn gelaat, dat kort te voren zoo opgeruimd was, een kalme weemoed, waar voor men hem niet vatbaar zou geoordeeld hebben. Wel had de jongman gelaatstrekken, die getrouw zijne innerlijke gewaarwordingen afspiegelden, maar toch zou men, naar 't mede uit de laatste levensdagen der beminde Koningin. Toen Hr. Ms. grootmeesteres de edele vrouw voor het laatst aau het ziekbed be zocht, moet H. M., bij het zien der tranen, die het eerbiedwaardig gelaat der eerste harer vrouwen bedekten, met schier verstikte stem haar hebben toegefluisterdWeen nietmijn waarde het leed van hen, die mjj omringen, maakt mij het sterven zoo zwaar." Bij een der laatste consulten van de geneesheeren vroeg de ontslapen vorstin: Welnu, mijne heerenEn op de verzekering, dat men nog hoop had op herstel, schudde de Koningin het hoofd en zeide met aandoen lijke kalmte: »Och neen, ik gevoel dat mijn tijd daar ismaar ik vrees de groote reis niet. En liet H. M. er na een kort oogenblik op volgen mijne armen zullen mij niet missen. De overige Verder waren dewoorden der Koningin niet te verstaan. Men deelt ten slotte nog mede, dat volgens verlangen der overleden Koningin aan elk der dames, die haar steeds omringden en voor wie zij meer een leidsvrouw en vriendiD, dan een gebiedster was, een der kleinodiën, die zij in haar leven droeg, als souvenir" zal worden of reeds is ter hand gesteld. Zaterdag werd aan de fabriek van de firma Christie Nolet en De Kuyper te Delfshaven met goed ge volg te water gelaten Zr. Ms. stoom- niteriijke oordeelende, hem geene weemoe dige aandoeningen toegeschreven hebben. De jongman had een karakteristieke kop, een gelaat, dat sterke wilskracht aanduidde en oogen, die straalden en vonkelden. Ook nu vonkelden die oogen verdwenen was plotseling die woemoedige trek van zijn laat en opgeruimd blikte hij naar 't woud, uit hetwelk een vroolijk lachen en juichen hem tegenklonk. Een oogenblik later trad een jeugdig paar, arm en arm uit de schaduw van 't donkere woud te voorschijn. Beiden droegen de Westphaalsche boerenkleeding, en die kleeding stond hun goed ook. De jonge hoer droeg een langen rokvan wit linnen en een breedgeranden hoed en 3t meisje Zag er, met haar hoofdtooisel en korte rokken en lange linten bevallig uit. Zij kwamen regel recht af op den jongman, die zoo even zijn ouderlijk huis had beschouwd. Weldra be merkten zij hem, en dat hij herkend werd bleek uit den verschrikten uitroep van 3t meisje„AndreasHaar medgezel ver bleekte en herhaalde zacht: „Waarlijk, 't

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1877 | | pagina 1