Oorlogsberichten.
lucht en had beneden zich een open
ruimte met een hoogen muur om
ringd en door twee bloedhonden be
waakt. Hij bracht nu den keten in
een slingerende beweging, zoodat hij
met zgn voeten het raamkozijn kon
vatten, waarop hij zich zoo'n zet wist
te geven, dat hij over de open plaat»
en den muur heenslingerde en in den
aangrenzenden tuin ongedeerd neder-
viel. Onmiddelgk hierop ging hg
naar een naburig dorp en beroofde
een woning, die hij reeds eenmaal
geplunderd had vervolgens volbracht
hij nog eenige diefstallen. De recht
bank heeft hem nu tot 8 jaren tucht
huisstraf veroordeeldzoodat men
vooreerst wel niet van zgn verdere
euveldaden zal hooren.
Uit Philadelphia werd Donder
dag aan den «Times" het volgende
geseind
Yijfduizendgewapende oproerlingen
te Scranton (Pennsylvanië) hebben al
de werklieden aan den spoorweg ge
dwongen den arbeid te stakenzij
hebben er velen verwond. De burge
meester kwam tusschenbeide, en werd
mede gevaarlijk gewond, waarna hij
door de rustbewaarders driemaal vuur
deed geven. Yier personen werden
daarbij gedood en velen gekwetst.
Niettemin groeide 't gepeupel aan
zoodat de burgemeester om troepen
moest seinen. De oproerlingen te
Wilkesbarre namen bezit van al de
spoorwegstations. Soldaten betrokken
heden Scranton, Wilkesbare en andere
bedreigde punten in 't kolendistrict
Luzerne. Gouverneur Hartranft zou
aldaar 't kommando op zich nemen.
De werkstakers te Fort Wayne (Indi-
ana) hervatten den arbeid bij het
vernemendat generaal Hancock
troepen zond. De PittsburgFort
Wayne en Chicago-spoorweg heeft
het verkeer heropend.
Een nog later bericht meldde, dat
generaal Hancock al de troepen van
Philadelphia naar Scranton gezonden
had, en dat die plaats thans geheel
in 't bezit van de militaire macht
en dus rustig was. De oproerlingen
hadden nabij Kingston de Lackawanna-
Bloomsburry-lijn vernield. Te Ply-
mouth hadden zij een trein willen
doen ontsporen, toen troepen hun
aanvielen en 70 hunner gevangen
namen.
Uit een en ander blijkt, dat de
troebelendie men zoo goed als
voorbij waande, opnieuw uitbraken
doch tevens, dat de openbare macht
zich krachtig toont in 't onderdruk
ken er van.
Aan de Russische grootvorstin
Wladimir is op haar reis naar
Trouville een reistasch ontstolen, die
60.000 frs., benevens haar private
correspondentie bevatte.
Te Odessa waren dezer dagen
soldaten aan het excerceeren een
onderofficier beval een soldaat op
verschillende punten te mikken. Daar
dit niet best ging, liet de sergeant
den soldaat op hem zeiven aanleggen.
Hij kommandeerde vuur; de soldaat
gehoorzaamde en, door een kogel in
het hoofd getroffen, viel de sergeant
dood neder. Daar nu bij de excer-
citiën slechts losse patronen gebruikt
worden, wekte dit ongeval aanstonds
groote bevreemding. Het schijnt, dat
de soldaat, die op wacht had gestaan,
vergeten had zgn geweer te ontladen.
De afgeloopen week is gekenmerkt
door grooten tegenspoed der Russische
wapenen.
In de eerste plaats heeft Osman
pacha hun gevoelige slagen toege
bracht. Na herhaaldelijk zegevierend
zgn positie bij Plevna verdedigd te
hebben, ging hij Woensdag aanval
lend te werk, verdreef den vijand uit
zijn positiën bij Dsjellona en joeg
hem op de vlucht.
Ten tweede zgn de Russendie
over den Balkan waren gegaan, met
groote verliezen tot aan den voet der
bergen teruggedreven. Men meldt
reeds, dat zij ook Kesanlik zouden
ontruimen en zich tot de bezetting
van een enkelen pas bepalen.
Het zwaarst boet de arme bevol
king voor de Russische roekeloosheid.
Sedert jaren door Russische agenten
opgeruid en tot opstand georgani
seerd, hebben de Bulgaren overal waar
zich Russen vertoonden, op de Maho-
medanen, door kozakken en andere
Russische irregulieren geholpen, de af
grijselijkste gruwelen gepleegd. Waar
thans de Russen terugtrekken, nemen
de Mahomedanen bloedige wraak.
Dat de positie der Russen op het
oogenblik zeer hachelijk is, blijkt het
duidelijkst uit de mobilisatie der
garde en het onder de wapenen roe
pen van 188,000 man van de eerste
klasse landweer.
Zoo spoedig mogelijk zullen troe
pen ter versterking naar het oorlogs-
tooneel worden gezonden, niet alleen
in Europa, maar ook in Azië, waar
de opstand in den Kaukasus zeer ge
vaarlijk schijnt geworden te zijn.
Velen achten het waarschijnlijk,
dat weldra ook Griekenland en Servië
aan den oorlog tegen Turkije zullen
deelnemen.
stal, te Nieuwer-Amstel gepleegde
ontvreemding, zoomede van een in
de maand April jl. ten huize van den
heer d. G. te Rotterdam beganen
diefstal, had bedoelde politiebeambte
haar voortdurend in 't oog gehonden,
en de vrucht van zgn rustelooze na
sporing was de ontdekking, dat zij
zich hier ter stede ophield. Gisteren
werd op deze gevaarlijke dienstbode
in een huis in de Willemstraat de
hand gelegd, waarna zij in voorloo-
pige hechtenis is gesteld.
Een bewoner van een gehucht
onder Oosterhout kwam de geboorte
van een zoon aangeven. Daags daarna
kwam hij terug, zeggende, dat hem
eigenlijk een dochter geboren was.
Zulke vergissingen gebeuren meer.
Zeldzamer is een ander gevaleen
boer uit een ander gehuchtvan
dezelfde gemeente, kwam eveneens
aangifte doen van een kind. Toen
hem gevraagd werd van welk geslacht
het kind was, zeide hij dit nog niet
te kunnen zeggen, daar misschien nu
op 't oogenblik zgn vrouw bevallen
zou, maar dat hij, nu toch in de ge
meente [moetende zijn, gedacht had om
een latere reis uit te sparen en met
een maar aangifte te gaan doen.
Te Wurzburg stond dezer dagen
een groote schelm terechtSaur
genaamd, van Hanau. De man is 39
jaar oud en van die jaren heeft hij
14 in het tuchthuis doorgebracht,
terwijl hij zich den overigen tijd bezig
hield met inbreken en stelen. De
boerderijen moesten 't meestal ont
gelden, en had hij zgn werk vol
bracht, dan liet hij geregeld een
briefje achterwaarop geschreven
stond: «De oude gast is er geweest."
Op de meest bezochte wegen drong
hij een boerenwoning binnenzocht
alles bij elkaar wat er te vinden was
en bracht dan den eigenaar een bezoek
om zijn geld te eischendeze
meestal koos hij oude lieden tot zijn
offer bezweek doorgaans voor de
bedreiging en gaf hem al wat hij
bezat. Eindelijk werd hij gevat, doch
na tien dagen wist hij trots de
scherpste bewakingtoch uit zijn
kerker te Aschaffenburgteontsnappen.
Zgn ontvluchting heeft volgender
wijze plaats gehad Door de zolde
ring zijner cel maakte hij een gat,
waardoor hij op de bovenverdieping
terecht kwam, waar hij ketens vond,
die gebruikt werden om de gevangenen
in te sluiten. Deze bevestigde hij aan
elkander en maakte ze aan het dak
vast, en hierlangs wist hij af te
klimmen tot op 't midden van het
gebouw, dat drie verdiepingen hoog
is. Hier hing hij nu in de vrije
van de herinneringen aan het verdriet, dat
ik anderen, welke het mijn plicht was te
beschermen en te vertroosten, aandeed. Mijne
moeder was op het punt van naar de ge
vangenis gesleept te worden, wegens het
niet betalen van een wissel, waarvan ik
tienmaal de waarde verkwist, of met spelen
verloren had. Ik had het trouwe hart mijner
bedrogen Lisette aan de glimlachjes eener
behaagzieke geofferd, wie ik daarenboven
dienzelfden nacht een geschenk beloofd
had, dat 000 fr. zou kosten. Om mijne
misdaden nog te verzwaren, waren Lisette
en haar broeder naar Parijs vertrokken, waar
zij zeer kommervol leefden, ofschoon een
som, die ik van Franpois geleend had, en
nog niet had terugbetaald, het gebrek en de
zorg nog verzwaarde.
Door deze overdenkingen bijna tot razernij
gebracht, stoof ik naar mijne woning. Daar
was het, dat de ziekte, welker gevolg ik
u hier zal mededeelen, zich voor het eerst
van mij meester maakte. Terwijl ik eens
toevallig in den spiegel zag, bemerkte ik,
dat mijn gelaat door wroeging en buiten
sporigheden een vreeselijke verandering had
ondergaan. Dat gezicht verschrikte mij zoo,
dat de indruk daarvan mij nog bijbleef,
nadat ik mijne oogen van den spiegel had
afgewend. Het scheen mij toe alsof mijn
eigen beeld voortdurend naast mij stond.
Ik was de slaaf van mijne daden. Ik had
mijnen wil, mijne zelfstandigheid verloren.
Ik was een schaduw geworden van een
schijnbaar wezen, dat mijne lichamelijke
gedaante overweldigd had, ik deed wat het
goedvond, ik ging waar het verkoos. Ik
werd door mijn evenbeeld naar de Rue
Richelieu gevoerd, waar Cornet, de speler
van beroep, ons ontmoette. Hij gaf het de
hand. Ik hoorde de volgende woorden:
„Moed 1 gij zult den volgenden keer beter
slagen." Ja slagen! Hoor maar. Er is een
duifje van Londen hier heen gevlogen en
wij denken «heden nacht op de soiree bij
Estelle zijn eerste veêren te plukken. Neem
uwe 50 louis mede; ik heb er 100 bij mij
gestoken en Coquin zal er nog 80 meer
hebben. Zoo wij het met écarté niet kunnen
klaren, gaan wij naar S... waar wij hem
met de roulette en poule billiards denken
schoon te maken! De speler nam afscheid.
Hij ging mij onopgemerkt voorbij, terwijl
hij mijn ander ik zijne groete toebracht.
Op denzelfden morgen zat een reeds
tamelijk bejaarde dame, die voor korten tijd
uit een noordelijke provincie aangekomen
was, in een duistere kamer van het hotel
de Clair Eontaine. Hare gezondheid was
klaarblijkelijk geschokt, terwijl 't hartzeer
droevige kenteekenen op haar gelaat, dat
nog blijken van vroegere schoonheid droeg,
achtergelaten had. Zij was bezig met het
lezen eener geschrevene acte, doch hare
oogen waren te zeer met tranen, haar hart
te zeer met droefheid vervuld, dan dat ze
het schrift kon lezen en begrijpen. Zij hield
het papier werktuigelijk in de hand, toen
er op een eerbiedige wijze aan de deur
werd geklopt, en een buitengewoon net ge
kleed man met een zeer groote doos met
papieren onder den arm, de kamer binnen-
Servië zouden de Russen ter wille
van Oostenrijk wel buiten den strgd
hebben willen houden en Grieksche
hulp is hun zeiven niet aangenaam;
maar even overmoedig als men in
het Russische hoofdkwartier kort ge
leden was, even bezorgd schijnt men
thans te te zgn.
Tot iederen prijs moet de indruk
der geleden nederlagen worden uit-
gewischt.
De meeste correspondenten op het
oorlogstooneel in Bulgarije voorspel
len, dat in de nieuw ingetreden week
onvermijdelijk hoogst gewichtige ge
beurtenissen znllen plaats grijpen
omdat de Russen slechts door een
spoedige en beslissende overwinning
in staat zijn zich in Bulgarije staande
te houden.
Men zegt, dat de Czaar erg ter
neder geslagen is en hg heeft er reden
voor.
Jaren lang was het Russische leger
verbeterd en men meende dat het
wel de vergelijking met het Duitsche
kon doorstaan. Thans blijkt, dat het
reeds tegen een land als Turkije zijn
reserve heeft moeten oproepen, -de
uiterste maatregel in den Krimoorlog
ja, dat het Rumenen, Montenegrij-
nen, Serviërs, Grieken en opgestane
Bulgaren te hulp moet roepen.
Uit Klein-Azië wordt gemeldt, dat
Moukhtar-pacha met de Russen is
slaags geraakt en dat het gevecht
nog voortduurt. Onder de Turksche
troepen is dysenterie uitgebroken.
Hobart-pacha is met zijn vloot naar
de kust van den Kaukasus gestevend
en heeft daar 6000 man Turksche
troepen benevens een aantal «voor
de wraak der Russen beduchte"
Circassiërs aan boord genomen, wel
een bewijs dat de Russen in de nabij
heid komen en hunne houding drei
gend wordt.
Konstantinopel, 5 Augustus.
Heden werden in een gevecht bij
Jenisaghra de Russen volkomen ge
slagen en tot Hain-Boghaz vervolgd.
Suleiman Pacha heeft den bergpas
bezet.
Toen te Philadelphia het eerste adresboek
zou uitgegeven worden, zagen sommigen
daarvan 't nut niet in en wilden den ver
zamelaar der adressen geen opgaaf ver
strekken. De uitgever wist zich echter te
helpen en nam een eigenaardige wraak,
door de antwoorden der weêrspannigen woor
delijk in zijn adresboek te plaatsenhierdoor
vond men de volgende namen:
„Wat kan je mijn naam schelen." 160
New-Market Street. „Dat zeg ik niet."
3 Maiden Lane. „Dat gaat je niet aan."
15 Sugar Alley. „Dat moest je eens weten."
185 Johnstreet. „Schrijf wat je wil." 40
Market Street, enz. Sedert zijn er geen
onwilligeu meer.
trad. Hij stapte met drie schreden de kamer
in, waarna hij, na een eerbiedige buiging ge
maakt te hebben, naar de tafel ging, waarop
hij de doos neerzette.
„Mevrouw Folarte vroeg de notaris,
want die was het. De dame boog zich en
gaf den bezoeker een stoel.
„Ik hoop het genoegen te hebben, u in
volmaakte gezondheid aan te treffen," be
gon de rechtsgeleerde. „Ik neem de vrijheid
u lastig te vallen met een zaak van zeer
weinig belang."
Mevrouw Folarte sidderde over haar ge-
heele lichaam, want de notaris wierp, toen
hij sprak een blik op de acte, die op
tafel lag.
„En dit is de laatste dag!" riep zij uit.
„Vergeef mij, mevrouw, ik zal de eer
hebben uw kostbaren tijd juist twintig mi
nuten in beslag te nemen."
Dit zeggende, nam de notaris een hor
loge uit zijn vestzak en leide het naast
zich op de tafel.
Wordt vervolgd.)
