KLEINE COURANT
HELDER. NIEUWEDIEP EN OMSTREKEN
!\o. 549.
Dinsdag 21 Mei 1878.
Zesde Jaargang.
abonnement
Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgevers BERKHOUT Co.,
advertentien
nieu wstt.tdin gen
feuilleton.
VERSTOOTEN.
Vliegend Blaadje
VOOR DEN
per 3 maanden binnen de gemeente 35 Ct.
,3 franco per post 60
te HELDE R.
Van 15 regels 35 Oentenelke regel
meer 5 Centen; grootere letters worden
naar plaatsruimte berekend.
AdYertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 ure bij de Uitgevers bezorgd zijn.
HELDER, 21 Mei 1878.
Naar wij van goederhand ver
men, is door de Kamer van Koopk,
en Fabrieken alhier een verzoekschrift
ingediend aan de Directie derN.-H.
Spoorwegmaatschappij, om de vertrek
uren van de lijn AmsterdamUitgeest
via Zaandam eenigszins te wijzigen,
vooral de trein die des avonds om
8.10 vertrekt, zijnde dit te vroeg,
om aansluiting te hebben op de
treinen die 7.55 en 7.58 Ooster
en Rijnspoorweg aankomen, welke
treinen deNoord-Branbantsche-, Lim-
burgsche-, Duitsche- en Belgische
treinen, Oostelijk gedeelte, in zich
opnemen en alzoo de reizigers daar
door in Amsterdam des nachts moeten
overblijven. Door 10 of 15 minuten
later te vertrekken, zoude die aan
sluiting kunnen geschieden, hetgeen
geen groote bezwaren voor de maat
schappij kan opleveren, daar die trein
toch 10 minuten in Uitgeest vertoeft
voor de aansluiting van den trein die
van Haarlem komt.
Wij hopen dat Alkmaar en ver
dere gemeenten van Noord-Holland,
die daarbij belang hebben, het voor
beeld mogen volgen om wijziging in
de vertrekuren te verkrijgen, ten ge
rieve en tot voordeel van het reizend
publiek.
Op de biljetten voor de a. s.
herstemming is een nieuwe bepaling
vermeld, nl.»Het afgesneden adres
smoet bjj de inlevering van het stem-
Een Poolsche geschiedenis.
34).
XII.
Sara was in zooverre hersteld, dat zij
het bed verlaten en op faaaie dagen in den
tuin van liet kasteel kleine wandelingen
kon doen.
Dagelijks zond zij den trouwen Iwan
naar haars vaders huis, om te zien of hij
nog niet teruggekeerd was. Zij zon hem
gaarne te voet zijn gevallen, om zijne ver
giffenis te erlangen; want zijn vloek rustte
haar zwaar op de ziel, en deze gedachte
vervulde, haar meer, dan de herinnering aan
Seniawitsch. Dikwerf zat zij uren lang in
het kleine paviljoen, de oogen op een punt
gericht en prevelde zacht voor zich„Ver
vloekt en rerstooten Alles, alles wil
ik ondergaan, ja zelfs ellende ter wille der
briefje aan den voorzitter worden
vertoond."
Menigeen zoude, de oude gewoonte
volgende, kunnen afgewezen worden
daarom is het zeker dienstig de kiezers
opmerkzaam te maken de adreshelft
bij het stemmen wel af te snijden,
doch mede te nemen om aan den
voorzitter te vertoonen.
Vrijdag jl. overleed alhier in
den ouderdom van 86 jaar de gep.
kolonel Christoph Friedrich Eduard
Baron von Steiger de Fraubrunnen.
De overledene had aan onderscheidene
gevechten deelgenomen, werd twee
maal gewond, en was o. a. begiftigd
met de orde van den Nederlandsehen
Leeuw, het Koninklijk Beiersch ar-
meekruis van 1813 —1814, enz.
Van 1829 tot 1843 was hij alhier
als plaatselijk kommandant gevestigd
en bracht ook de overige jaren zijner
rust in deze gemeente door.
Op den 22n Mei 1828 trad als
vrijwilliger voor den tijd van 8 jaar
1 maand en 9 dagen te Brussel bij
de Schoolcompagnie, onder kommando
van den kapt. Voet, (later minister
van Oorlog) van het le reg. infan
terie, onder bevel van den Kolonel
des Tombes, in dienst, Jean Baptist
Uittembroek. Een interruptie bui
ten zijn schuld was oorzaak, dat hij
den dienst tot 8 Maart 1839 verliet, op
welken datum hij als Korporaal werd
aangenomen bij de Jagers van Clai-
res, in garnizoen te Kampen. Toen
dat -korps in 1840 werd ontbonden,
liefde, maar de vloek mijna vaders verdraag
ik niet."
Daar er echter geen hoop was, dat Levi
spoedig weder in zijn huis zou terugkeeren,
wijl men er in het dorp algemeen over
sprak, dat hij tot "de opstandelingen was
overgegaan, terwijl Sara's tante reeds den
volgenden dag na de heillooze aankomst
van Levi en Aron verdwenen was, had Iwan
in het naaste stadje kicederen en schoenen,
zoomede een damespels gekocht en al deze
voorwerpen heimelijk in het kasteel gebracht.
Sedert eenige dagen sloop een boer om
het kasteel Wollnaka heen, bracht nn eieren,
dan wild of hoenders en bood ze Iwan te
koop aan.
Op een avond ging Sara weder naar het
paviljoen, vergezeld van Iwandaar zette
zij zich in een stoel en hulde zich in haar
pels.
„Ik zou gaarne alleen zijn," zeide zij,
haal mij later."
Iwan verwijderde zich, schoon langzaam
en aarzelend. Sara was alleen.
ging hij over hij het algemeen depot
der Landmacht No. 33 te Harderwijk.
Na expiratie van dienst engageerde
hij zich bij het korps mariniers, bij
welk korps hij in 1844 tot Onder
officier werd bevorderdvier jaren
later geplaatst bij het Koninklijk
Instituut voor de Marine te Medem-
blik, kwam hij door de opheffing
daarvan in 1850 weder bij het korps
terug. In October 1854 werd hij aan
het Kon. Inst. v. d. Marine te Wil
lemsoord geplaatst en verricht tot
op heden nog met lust en ambitie
als Sergeant-Majoor zijn dagelijksche
dienstverrichtingen. Dat Neerlands
vloot en leger meerder van die oudjes
onder zijn kader mocht tellen, zou
zeker niet te verachten zijn.
Vrijdagavond ten half zes uur
gleed weder vau de steeneu glooiing
op het Molenplein een kind in het
kanaal, dat voorzeker verdronken zou
zijn, had W. Meijer den moed niet
gehad zich te water te begeven, en
geholpen door anderen, het kind be
houden op 't droge te brengen.
Het st. Madura. is 17 Mei te
Batavia aangekomen.
Het st. Voorwaarts, is 18 Mei
van Batavia Daar hier vertrokken.
De gemeente Zaandijk is in den
nacht van Zaterdag op Zondag door
een vreeselijken brand geteisterd. De
protestantschekerk met zijn sierlijken
toren, een timmermanswerfeen
boerenhofstede en varscheidene wo
ningen zijn een prooi der vlammen
Iwan ging in gedachten verdiept naar
het kasteel. Niemand had hem zien heen
gaan dan de twee kleine listig loerende oogen
van den boer, die reeds op de gelegenheid
had geloerd Sara alleen te kunnen spreken.
Langzaam en voorzichtig sloop hij nu naar
de deur van het paviljoen en klopte zacht.
Sara ontstelde.
„Mejuffrouw," fluisterde buiten de boer,
„ik breng tijding van uw vader."
Sara schoof schielijk den grendel weg
haar hart klopte hevig, hare lippen beefden
de deur opende zich, en de boer, dien
Sara reeds meermalen in het kasteel had
gezien, trad binnen.
„Waar is mijn vader?" vroeg Sara hem
haastig.
„Hij is met den graaf bij de opstande
lingen."
„Met Seniawitsch? hij is dus aan de Rus
sen ontkomen?"
Verwonderd over deze vraag, wist de
boer oogenblikkelijk niet te antwoorden;
want ook in 't dorp bracht men Sara's ver-
geworden. Alle beschikbare brand
spuiten der omliggende gemeenten
zijn.te hulp gekomen; ook, op ver
zoek van het gemeentebestuur van
Zaandijk, de stoombrandspuit »Jan
van der Heijden" van Amsterdam.
De schade wordt op f 80 a 100.000
begroot.
j Woensdagochtend is een schip
persknecht, aan boord van den beurt-
j man Kooiman, op Amsterdam, in de
j nabijheid van Terschelling over
i boord geslagen en jammerlijk ver-
i dronken.
Vrijdagavond heeft een schipper,
terwijl hij onder de Heulbrug te
Rotterdam wilde doorvaren, zoo hevig
gestooten, dat hij onmiddellijk een
j lijk was.
I Een 8-jarige knaap te Nieuw-
j Schoonebeek, die met zijn broertje
gevochten en door deze buiten de
kamer gedrongen was, wilde zich
wreken. Toen de deur geopend werd,
wierp hij met een kluit aarde, doch
ongelukkigerwijze trof hij daarmee
zijn moeder, en wel met dit gevolg,
dat een harer oogen verloren is en
voor het andere ook eenig gevaar
bestaat.
Zaterdagmiddag brak in Gro
ningen een kort maar hevig onweder
uit. Een bliksemstraal trof de groote
boerenplaats van Jan Luitjes van
Dijken, te Euvelgunne en bijna op 't
zelfde oogenblik stond het huis in
lichte laaie Tlatn. Aan blusschen viel
dan ook niet te denken, zoodat de
dwijning met Dewbinsky's vlucht in verband;
maar zonder te overleggen, antwoordde de
boer na een korte pauze: „Ja, met Senia
witsch."
Deze tijding scheen de droomen van het
meisje en al hare hoop in eens te verwe
zenlijken, want hoe kon haar vader thans
j met Seniawitsch bij de opstandelingen zijn,
zoo hij zich niet met hem verzoend had
Dat zij in de ijlende koorts Dewbiusky
had genoemd en haar vader op de gedachte
i was gekomen, dat deze haar minnaar was,
hiervan wist zij natuurlijk niets.
I „Dan voort!" bad zij den boer, „spoedig,
spoedig!"
„Rustig, mejuffrouw, fluisterde hij, „anders
j verraden wij ons."
Hij reikte het meisje zijne hand en voerde
ze met haastige schreden uit den tuin. Op
een afstand van ongeveer tweehonderd schre-
j den stond een overdekt rijtuig, De koetsier
stond bij het open portier. In het rijtuig
zat een tot aan de ooren in een pels ge
huld man.
