KLEINE COURANT
HELDER. NIEUWEDIEP EN OMSTREKEN
.Mo. 567.
Dinsdag 23 Juli 1878.
Zesde Jaargang.
abonnement
Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgevers BERKHOUT Co,
advertentiën
N1 EU W STIJ DIN GEN
feuilleton.
VERSTOOTEN.
1 Vliegend Blaadje.
VOOR DEN
per 3 maanden binnen de gemeente 35 Ct.
franco per post
3
60
tc HELDE R.
Van 15 regels25 Centeneikeregel
meer 5 Centen; grootere letters worden
naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 ure bij de Uitgevers bezorgd zijn.
HELDER, 23 Juli 1878.
De gemeente Helder had gisteren
een recht feestelijk aanzien. Prachtig
straalde de zon en bescheen de
huizen en boomen, terwijl een frissche
noordoostenwind de vaderlandsche
driekleur vroolijk van huizen, toreus
en masten deed wapperen. Er keerschte
een feestelijke stemming ouder de
inwoners, op 't vijf-en-twintig jarig
jubilé van onzen waardigen burge
meester. In den loop van den dag
bleek, dat Mr. K. J. C. Stakman
Bosse, gedurende den tijd van zijn
Burgemeesterschap, zich de sympathie
van Heldar's ingezetenen heeft weten
te verwerven.
In de toepasselijk gedecoreerde zaal
vau 't Raadhuis kwamen verschillende
autoriteiten en commissiën hunne
opwachting bij den jubilaris maken, om
hunne gelukwenschen aan te bieden.
Namens de ingezetenen werd hem een
prachtige bokaal met inscriptie aan
geboden, vervaardigd in de fabriek
van Van Kempen, te Voorschoten,
namens de leden van den gemeente
raad een prachtige pendule en door
eenige hoofdambtenaren een zilveren
inktstel, benevens tal van andere
geschenken, zoo van corporaratiën
als van particulieren.
Onder de belangstellenden merkten
we op den Vice-Admiraal en diens
adjudant, in groot uniform, de offi
cieren der schutterij, benevens een
aantal notabelen. Door het muziek-
Een Poolsche geschiedenis.
47).
XYII.
Aron en Mozes Teweles zagen in de
vergadering om zich heen. Zij herkenden
dadelijk verscheidene voorname Poolsche
edellieden en verheugden zich reeds bij
voorbaat met het gelukken van hun schurk
achtig plan, want reeds zagen zij de offers,
welke zij aan de Russische sbirren verraden
wilden.
De man, die hen gebracht had, wees hen
een plaats op een ledige bank aan. Het
scheen alsof geen der aanwezigen hen met
een blik verwaardigde. De president opende
de zitting, door een zilveren schel te be
wegen.
Een diepe stilte ontstond; de president
korps der schutterij werden eenige
stukken uitgevoerd, waaronder het
Volkslied. De jubilaris noodigde de
heeren, die den dag van zijn vijf-en
twintig-jarige ambtsvervulling tot een
feestdag hadden gamaakt, op een
diner, aangericht in 't gebouw voor
gemeentewerken. 't Diner mocht
prachtig genoemd worden en deed den
gever alle eer aan. Onderscheidene
toasten werden uitgebracht, officiëele
zoowel als officieuse en bekoorlijk
beantwoord, terwijl de schutterijmu-
ziek tot afwisseling eenige malen
zich liet hooren.
Na afloop van 't diner werd ook
door het Stafmuziekkorps der Marine
den jubilaris een serenade gebracht.
Op onze wandeling door de ge
meente merkten we, behalve de illu
minatie bij 't gebouw voor gemeente
werken, ook nog die voör Tivoli, die
zeer net en smaakvol was. De
voorgenomen illuminatie van 't lokaal
Koningskroon kon door den vrij
sterken wind niet plaats hebben.
Toen de duisternis begon te vallen,
bewoog zich een talrijke schaar wan
delaars in de richting van 't Heldersche
plein. In 't kanaal lag een groote,
met vlaggen getooide schuit, waarop
vuurwerk zou worden afgestoken.
Reeds zag men van tijd tot tijd, bij
wijze van een voorproefje, aan den
waterkant Bengaalsch vuur, in ver
schillende kleuren ontsteken. Einde
lijk toen de duisternis genoegzaam
was neergedaald om 't noodige effect
nam het woord
„Dierbare kameraden, dat Langiewicz
gevangen is genomen is u bekend, even zoo
wie hem verraden heeft en op welke wijze!
De naam Seniawitsch zal vervloekt zijn in
tijd en eeuwigheid door alle Polen, die een
hart voor hun vaderland hebben.
„Ter dood met hemklonk het in de
vergadering, „ter dood met den schurk
Seniawitsch
„Rustig, broeders!" hernam de president
„reeds weeft het verderf een net om hem:
hij zal de zon van den naasten dag niet
meer zien."
Onstuimige kreten van goedkeuring klon
ken door de zaal. „Wraak aan de verraders
riepen velen dooreen, terwijl de twee joden,
de stomme getuigen van dit tooneel, blik
ken van ontsteldheid en angst wisselden.
De president hernam nu weder zijne
voordracht„De Russen woeden in ons arm
vaderland, als ware het een veroverd land;
doch allerwege is Polen nog in opstand.
Dolenga en Narbutt behouden het veld. De
Russen verbranden, plunderen en moorden
te geven, werd 't vuurwerk afgestoken,
dat niet weinig toebracht om de
feestelijke stemming der aanwezigen
te verhoogen.
Was 't officiëele gedeelte der feeste
lijkheid hiermede afgeloopen, de pret
tige stemming was nog niet ten einde
Nog lang hield men vol en amuseerde
zich in de verschillende lokalen, daar
voor ingericht.
Tijdens het afsteken van het vuur
werk werd door de vereeniging «Ont
waakt bij Tijds" in costuum een
optocht met vaandel en slaande trom
gehouden.
Een dag als 22 Juli zal niet licht
vergeten worden< maar zeker nog
lang in herinnering blijven, zoowel
bij den waardigen jubilaris als bij
Helders burgerij.
Moge onze gemeente 't voorrecht
hebben, den heer Stakman Bosse
nog lang aan 't hoofd der zaken te
zien en moge onder zijne leiding den
Helder in alle opzichten vooruitgaan
en zijn rang als de eerste en beste
zeehaven van ons vaderland, waardig
ophouden.
Ter nagedachtenis van den alge
meen geachten en beminden secretaris
dezer gemeente, den heer L. Verhey,
werd Zaterdag in alle stilte dit was
overeenkomstig den wensch zijner
weduwe een hardsteenen gedenktee-
ken op zijn laatste rustplaats te Huis
duinen onthuld. Tal vau belangstel
lende burgers uit alle standeu hadden
wel, maar wezenlijke voordeelen kunnen zij
niet behalen. Huune depeches, die van het
vernietigen van groote benden opstandelingen
spreken, zijn leugenachtig; in Samogctié
grijpt de opstand steeds meer om zich heen;
aan de kust der Oostzee bij Polangen ver
wacht men de landing van den overste La-
binsky, die met een door Engelsehe dames
uitgerust schip met wapens, geld en man
schappen in een Zweedsche haven ingeloopen
moet zijn. Broeders! Wij hebben veel ge
leden en ons lijden breidt zich over vele
jaren uit; nu echter heeft het zijn toppuut
bereikt. Gij hebt vernomen, hoe de Russen
op 27 Februari 1861 ons te Warschau be
handeld hebben. Het was een groote smart,
dat de onzen niet eens een poging ter ver
dediging konden beproeven; doch wij hebben
getoond, dat wij den dood niet vreezen.
Wanfc toen de Czaar zich overtuigde, dat
wij ons liever lieten uitroeien dan onze
nationaliteit te willen verloochenenbe
loofde hij ons hervormingen."
Nu richtte zich een jonge Pool op en
vroeg met luidklinkende stem„Mogen
behoefteom met dit eenvoudig
monument vervaardigd door den
beer J. Rinse Jr. te Amsterdam
een openbare en blijvende hulde te
brengen aan den overledenen vriend.
De toestand van een der Zweed
sche adelborsten, welke den voorarm
is afgezet, is op nieuw zeer zorg
wekkend. Waarschijnlijk zal een
nieuwe amputatie het noodzakelijk
gevolg zijn.
Graaf Von j Arbin, officier in
Zweedschen dienst en broeder van een
der verminkte Zweedsche adelborsten
is alhier aangekomen en bracht voor
de ongelukkige jongelingen de heuge
lijke tijding mede, dat de Koning
van Zweden voor hun toekomst zal
zorg dragen.
Gisterenavond werd van hier
in de richting van Anna Pauwlowna,
een vrij hevige brand waargenomen.
Wij vernemen dat een boerenhofstede
een prooi der vlammen is geworden.
Nadere bijzonderheden ontbreken nog.
Van Rotterdam vertrekt Woens
dag 24 Juli een goedkoope volkstrein
naar den Helder, om 6.20 's avonds
van daar terug te gaan.
Het st. Celebesvertrok 20
Juli van Batavia naar hier.
Het st. Prins Hendrik, van
Batavia naar hier, arriveerde te Suez
den 21 Juli en vertrok weder 's
morgens 8 uur. Het st. Prins
van Oranje, van hier naar Batavia,
passeerde 20 Juli Kaap St. Vincent.
wij hopen te overwinnen P"
„De Russen," gaf de president met
krachtige stem ten antwoord, „zijn goed
van wapens voorzien en ontvangen besten
dig versterkinggij allen weet, dat ous
bloed met stroomen vergoten zal worden,
want wij hebben geen behoorlijk krijgsmate-
riëel, desniettemin zullen wij tot den dood
strijden! Onze zaak is goed en rechtvaar
dig. God zal ons helpeu."
Al de eedgeuooten stonden op en gaven
door gebaren te kennen, dat zij den inhoud
der zooeven gehoorde rede van ganscher
harte beaamden.
Verscheidene opstandelingen vroegen nu,
wie Langiewicz's opvolger zou zijn
„Niemand," gaf de president ernstig ten
antwoord; „want zoodra wij weder aan
onzen opstand een kenbaar opperhoofd geven,
laten wij den Russen het punt zien, waarop
zij mikken moeten, om ons met een slag
te vernietigen, of ous ten minste in ver
warring en tot ontbinding te brengen.
Derhalve geen dictator meerDe onder
vinding heeft ons een les gegeven. Ieder