,s, KLEINE COUEANT HELDER. NIEUWEDIEP EN OMSTREKEN mr* Dinsdag 17 September 1878. Zesde Jaargang. Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag. Uitgevers BERKHOUT Co, ADVERTENTIËN EUWSTIJDINGEN. 'aalac m FEUILLETON. gevaarlij ke nacht. v prekenKjgi me, op Te: imen 1KKEE Bt Vliegend Blaadje. VOOR DEN IS igraeht 1 7 tot ABONNEMENT 112 u s maanden binnen de gemeente 35 Ct. Lpp franco per post 60 te HELDER. Van I5 regels 25 Centenelke regel meer 5 Centen; grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. lur voi lags vs den. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 ure bij de Uitgevers bezorgd zijn. a 1LDER, 17 September 1878. Jl. Zaterdag werd in ons land I fairste maal de geboorte herdacht Ie gemalin van Z. K. H. Prins eze. 8'rik der Nederlanden. Een lieve J1 8^ie was het voorzeker van de I niging »Gaudium Inter Nos," J "u dag daarna een uitvoering j aan haar, die thans onze land- jte is. De zangvereeuiging »Ce- i® m had hare talenten voor dezen J Ij welwillend ter beschikking ge- f Het goed gekozen programma geopend met een feestrede van President van Gaudium Inter inde den heer A. van den Boogaard, jgjjusschenpoozen begeleid dooreen ijke cautate van »Cecilia." De aaarherinnerde in de eerste plaats au tgelukkig doel der samenkomst chetste daarna in opwekkende 'den de liefde, die wij Nederlan- voor onze vorsten gevoelen, zoo ondubbelzinnig geuit bij lief en F van het Huis van Oranje; de voltrokken echtvereeniging van LS3 Hendrik en een jaal' vroeger 't dijden van onze alom betreurde U iugin, gaven daarvan overvloe- bewijzen. De toejuichingen, die a èu den redenaar èn »Cecilia" acht werden, bewezen mede, dat "—talrijk gezelschap, in de smaakvol ip'de zaal van Musis Sacrum ver- )c geheel met den spreker in- R-j manschap ran den trein ging ijverig ■tferk om het spoor vrij te maken, RJ.ang. er nog vuur en stoom genoeg was, ea:r ons doorheen te brengen. Het naaste jc was ccnige mijlen ver. Maar het is kunst om te graven wanneer het aan algen ontbreekt. Het werk ging laug- - »n de hand en het werd ons allen 1 duidelijk, dat wij twee uur moes- JÜjven zitten, omstreeks welken tijd de t trein aankwam. Vijf doodelijk lange J in deze door merg en been dringende 5#e! De halfbevrozen conducteur ging ^Twartinijl op de baan terug en bracht t goed hij kon een noodsignaal tot stand. reizigers stegen weder in de wagens 'ikkelden ons zoo goed mogelijk in, ten een ellende van vijf uur te gaan itaan. Toen ik mijne plaats weder in stemde. vCecilia", de oudste ver- eeniging hier ter plaatse, die den zang beoefent, handhaafde op dezen avond haren ouden roem. Als instemming met het gesprokene door den Presi dent, was no. 4 van het programma O Godbescherm den dierb'ren grond." De solist, de heer G...., werd tweemalen onstuimig toegej uicht, zoo ook de dames, die daarbij op uitmuntende wijze het refrein zongen; mede verwierf hulde de tenor, die gevoelvol twee nommers ten gehoore bracht. De voordrachten een klaag toon" en »dom en niet dom" maken aanspraak op vermeldingbeiden wek ten zeer den lachlust op vau 't publiek op. Het volkslied, algemeen gezon gen, was het slot van dit programma. De ontwerpers van het plan, tot sa menwerking dezer beide vereenigin- gen, komt daarvoor een woord van dank toe. Vergaderingen, zoo af wisselend als deze, zullen steeds de smaak van het publiek streelen- Als naar gewoonte werd ook deze feestavond met een genoegelijk bal besloten. Gisterennamiddag had een hoogst droevig ongeval plaats. Bij het ver voeren van amunitie is bij het afgaan der zoogenaamde Kluft, nabij den Kruisweg, een zwaar geladen wagau, door een ongelukkig toeval over de beide beenen van den met 't toezicht belasten sergeant B. gegaan. Hevig bloedende, en met smartelijke pijnen nemen wilde, bemerkte ik van mijne reisge zellen slechts den kleinste, weshalve ik hem naar zijn vriend vroeg. Hij antwoordde mij dat deze een plaats op de locomotief had gezocht, ten einde zich te warraen. „Daar slaapt hij in," dacht ik bij mij zei ven, „en als bet vunr uitgaat, zal hij be vriezen." Ik werd gewaar dat de jonge vrouw haar geleider, die tengevolge van het rijkelijk gebruik van grog slaperig was geworden, geen oogenblik uit het oog verloor. Spoe dig verkondigde een luid gesnork, dat de slaap hem overweldigd had. Het arme meisje hief nu met half bevroren vingers haar sluier op en fluisterde met onvaste stem: „Kunt gij mij helpen? Gij zijt immers een Engelschman Ik geloof, dat ik u kan vertrouwen." „Blijf stil zitten," antwoordde ik. Ik kreeg een ge lukkigen inval. Ik bad in den laatsen tijd veel aan kies: en aaugezichtspijn geleden en pleegde steeds een flesckje chloroform bij mij te hebben. Dit haalde ik nu voor den dag, stortte den geheclen inhoud daar- werd hij voorloopig in huis gebracht bij de Wed. Coruelisse die zich door hare hulp, jegens hem verdienstelijk heeft gemaakt. Daarua is hij per brancard naar de infirmerie vervoerd, zijn toestand is zeer zorgwekkend. Hetst. Koning der Nederlanden, kapt. Bruyns, van Batavia naar Nieuwediep, stoomde voorbij Gibral tar den 14 sept. ,s morgens. Het st. Madura, kap. Ordeman, van Nieuwediep naar Batavia, kwam te Batavia deu 14 Sept. De brievengaarder der gemeente Anna Paulowna Polder, vader vau een talrijk gezin, heeft zich schuldig gemaakt aan het verduisteren van gelden, die hem als ambtenaar waren toevertrouwd. Bevreesd voor de ont dekking van zijne misdaad, heeft hij, naar wij vernemen, zich zelf hij de justitie te Alkmaar in arrest begeven. Uit Haarlem meldt men aan den Stand., dat het bestuur der christelijke school voor deu werken den stand aldaar, dezer dagen verblijd werd door eeu gift vau f 40,000. Aan den penningmeester vau het Nederl. zendelinggenootschap is door een onbekende ter hand ge steld de belangrijke gift van f 15,000. Sedert de oproeping in Mei zijn meer dan f30,000 aan buitengewone giften uit alle oorden des lands ingekomen. van op mijn zakdoek en hield het den sla- penden moordenaar onder den neus. Na vijf minuten wist ik, dat men van hem in de twee eerste uren niets te vreezeu had. Ik schreeuwde zoo hard mogelijk in zijn oor en schudde hem, maar hij verroerde zich niet. Nimmer zal ik de vreugde vergeten, waarmede het jonge meisje mijn hand vatte en mij dankte. Ik weet niet welk hart onstuimiger klopte, het hare of het mijne; slechts dit herinner ik mij nog, dat ik de vreeselijke koude geheel en al vergat en dat een waanzinnig verlangen mij bezielde,haar in mijn armen te sluiten .en te kussen. Ik nam den slapende zijn buffelhuid af, wikkelde haar daarin en verzocht haar we der plaats te nementoen vroeg ik naar de oorzaak van het vermoorden van haar vader, cn hoe 't kwam dat zij zelve een gevangene scheen te zijn. Terwijl ik sprak, kon ik mij niet weerhouden een blik vol afgrijzen op het lijk te werpen, want bij het toedie nen van den chloroform had ik zonder het te willen den wollen doek weggeschoven, waarmede men het gelaat van den voorge- Uit den Haag vernemén wij, dat onze zeer verdienstelijke toon kunstenaar, de hr. F. Dunkier, gisteren middag tusschen 12 en 2 ure aldaar is overleden. De droevige mare van dit sterfge val brengt in de residentie groote verslagenheid te weeg en zal alom in het land een diepen indruk maken. Dunkier was directeur der muziek bij het regiment grenadiers en jagers, met den rang van kapitein. Voor het mu ziekkorps, dat onder zijne leiding stond en dat ontwikkeling en roem aan zijue voortreffelijke leiding verschul digd was, is de slag schier onher stelbaar. De overgangs-examens aan boord van Zr. Ms. opleidingschipAnna Paulowna, zullen plaats hebben tus schen 15 en 21Sept., terwijl op laatstge- meldeu datum het najaarsverlof der jongelui aanvangt, dat 6 Oct. eindigt. Het eind-examen der 4e of oudste afdeeliug heeft reeds vroeger plaats gehad. Niettegenstaande zulks (om gewichtige redenen) eenige weken te vroeg was afgenomenwaren de resultaten echter van dien aard, dat bij de jaarlijksche inspectie door den schout-bij-nacht, toch diens hooge tevredenheid werd iugeoogst. Een sints lange jaren ongekende slapte van werkzaamheden vindt men tegenwoordig in Amsterdam. In schier alle vakken is dit merkbaar, 't Meest in 't oog loopend is het in de vakken wenden verlamde omhuld had. De oogen bleken gesloten en rondom met blauwe krin gen te zijn, de tanden waren op elkander geklemd, en over het lijkkleurig aangezicht verspreidde de schemering, die door de sneeuw werd weerkaatst, eeu afschuwelijken grijns. Het had nu met sneeuwen opgehouden. In antwoord op mijne vraag, zeide het meisje: „Ik sta alleen in de wereld. U kan ik mijn vertrouwen schenken en aan n wil ik alles inededeeleu. Dit lijk, dat gij hi&r ziet, en bij deze woorden werd zij nog bleeker, dan zij vroeger was, i$ niet dat mijns vaders neen, dat had ik niet kunnen dragen maar dat van mijn oom. Ik ben een Virgi- nische.;; mijne ouders stierven toen ik nog zeer jong was, en hadden mij als een ver mogende weeze onder de voogdijschap van mijn oom gesteld. Deze zorgde er voor, dat ik een zeer goede opvoeding ont ving en voorzag mij van al het geld, dat ik uoodig hadmaar toen ik uit de kost school tot hem terugkeerde, vond ik hem geheel en al veranderd. Hij scheen mijne tegenwoordigheid niet te kunnen verdragen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1878 | | pagina 1