I\lo. 635.
Dinsdag 18 Maart 1879.
Zevende Jaargang.
hz
,iib?
IIitgevers BERKHOUT Co., Helder.
SÏEU WSTLTDÏNGEN
tri.
FEUILLETON.
en les voor vrouwen.
Vliegend Blaadje.
Geabonneerden bui
ten deze gemeente wor
den beleefd verzocht
bedrag over het eerste kwartaal
({79, ten bedrage van f 0.60, ons
qior den 3" April in postzegels of
tr postwissel toe te zenden. Na
tijd wordt met 10 cent verhoo-
npg voor onkosten per post daarover
.ïdisponeerd.
T DE UITGEVERS.
'U-
|T HELDER, 18 Maart 1879.
jjDen 16" dezer herdacht de
■er R. H. F. Ronte, inspecteur der
bil. spoorweg-maatschappij alhier,
in dag waarop hij voor 25 jaren
dienst dier maatschappij kwam.
6eds vroeg in den ochtend wap-
irden tal van vlaggen van het
ation en op het stationsterrein.
r erschillende stations-chefs vereenig-
jn zich op zijn bureau, dat voor
ize gelegenheid door vele versieringen
ïurig was ingericht en wachtten
lar de aankomst van hunnen chef
Door den stations-chef van den
leiderden heer L. Feekes werd
A Lui met een hartelijke toespraak
W'n prachtig geschenk aangeboden,
n salon-schuiftafelnamens het
iheelo personeel zijner inspectie,
ichtbaar aangedaan voor zooveel
lijken van genegenheid en sympa-
iie, dankte de jubilaris voor de vele
'C.itgebrachte wenschen voor het
snrig souvenir ter herinnering aan
izeti dag hem aangeboden en voor
He moeite en zorgen, besteed aan de
raakvolle versiering aan het geheele
S.lreau, inzonderheid aan den heer L.
sekes, door wiens jjver en vele
)ïaar 't Duitsch, door G ERRIT J.
9 Slot.
Door 't geweld waren eenige nieuws-
erige buren Eulalia's hulptroepen komen
irraeerdereu, zoodat Muller besloot, wan-
ier de zaak geen andere wending nam,
a. jli door de kracht zijner vuisten een
°tweg te banen.
"a.,Mijnheer Knackmeijer," zeide hij, men
)entt dat men weet wie ik ben, maar ik
r a.; dat men 't niet weet. Kom tot u zelf
ye laat me u ophelderen...."
„We weten allesalles," viel Knack-
Vgeijer in. Een plotseling besluit nemende,
lerp hij zich, in kamerjapon en pantoffels,
_jint zijne zorgvuldige vrouw had deze
rhieedingstukken vroeger in de kamer ge-
jicht, yoor Mullers voeten neder en begon
mmmj smeeken
LHecr pacha, doorluchtige hoogheid, ik
m |n 't niet langer uithoudenals u nog
ts gelegen ligt aan 't leven van den
ünen Knackmeijer, wees dan zoo goed en
naar Stamboul terug. Ach uwe door-
ichtigheid, reis asjeblieft dadelijk weg. Ik
a i^elöof u, ik zal u achterna reizen."
„Duizend duivels!" barstte Muller uit,"
r hier dan niemand, die rede wil verstaan
-^Mijnheer Knackmeijerjuffrouw Knack-
leijer, ik ben niemand anders dan uw neef...
'FElloys Wallcr!"
,rfE.y »^e goede geesten.... mijn neef.... een
leeli^k"" een geheimzinnige Turk....! Ali
KG-
bemoeiingen dit alles was uitgevoerd.
Zoowel van de maatschappij zelve
als van hoofd- en eerstaanwezende
ambtenaren, die naar hier waren
overgekomen om hunnen ambtgenoot
hun hulde te brjmgeu, ontving de
jubilaris mede zeurige geschenken
alsook van verschillende particulieren.
Al die hulde was voor den jubilaris
een vereerend bewijs, hoe ijver en
getrouwe plichtsbetrachting, zoowel
door de maatschappij zelve als door
zijn talrijk personeel op hoogen prijs
wordt gesteld.
De netto opbrengst van de
tooneelvoorstelling der vereeniging
Vaderland en Oranje," jl. Zondag
voor een liefdadig doel in Tivoli
gegeven, bedraagt f 54,83.
Den 22n Maart e. k. zal een
detachement suppletie-troepen uit
Harderwijk per stoomschip Koning
der Nederlanden, van hier naar
Batavia vertrekken.
Het st. Celebes, van hier naar
Batavia, is Zaterdagnacht te Napels
aangekomen en des middags ten
twaalf uur vertrokken.
Het st. Madura vertrok 16
Maart van Batavia naar Nederland.
Zaterdag is aan de werf der
Nederl. stoomboot-maatschappij te
Fyenoord te water gelaten, de stoom-
kanonneerboot Vali, bestemd voor
de koninkljjke Nederlandsche marine.
De machinisten der marine,
niet tot het vaste korps behoorende,
kunnen voortaau niet meer gedegra
deerd worden tot stoker; zij worden dan
teruggebracht tot machinist-leerling
der 2e klasse.
„Mijn neef een Turk!" krijschtejuffrouw
Eulalia, die 't bijna op hare zenuwen kreeg.
„Mijn neef, Aloys Waller," juichte een
heldere meisjesstem op den achtergrond.
„Ja toch, 't is je neef, voorden duivel!"
klonk de zware basstem van den burge
meester, die door de aanwezigen heendrong,
gevolgd door Baldriaan, wiens gezicht zoo
lang was, als ooit 't gezicht van een politie
agent is geweest. „Jawel, je neef, her
haalde de joviale burgemeester vroolijk, die
me al opgezocht heeft toen hij hierkwam die
mij, den vriend zijner jeugd alles heeft
medegedeeld en me zijn geheim heeft
verteld, ten einde in geen ongelegenheid
te geraken. 't Is de heer Aloys Waller,
een katoenfabrikant uit New-York en geen
Turk, al heeft hij bij een costumier een
Turksch gewaad gekocht, om zijne tante en
nicht te verrassen en op te treden als de
rijke Aladin, ha, ha, ha! Baldriaan
heeft zich, onder ons gezegd, gedragen als
een.... ezel! Beste Baldriaan en u juffrouw
Knackmeijer, ge hebt een leelijke misrekening
gemaakt
Met den angst van Knackmeijer was 't
gedaan, evenals met den zegepraal zijner
vrouw. Josefine was boven de wolken, en
Aloys drukte, om een eind aan de zaak te
maken, zijn oom in de armen, alsof hij hem
niet weer wilde loslaten.
Juffrouw Knackmeijer zeide zuchtend:
„De slag treft mij. Ik zal 't praatje van
de geheele stad worden en mij in den eersten
tijd in Bammelburg niet durven vertoonen.
De buren zeide spottend: „Maar, juf
frouw Knackmeijer, hoe is 't mogelijk, zulk
een spektakel te maken, je zelf zoo in
opspraak te brengenwie had dat ooit van
Z. M. de Koning en Z. K. H.
Prins Alexander hebben bijdragen
doen toekomen aan de commissie,
welke in den Haag werkzaam is tot
het bijeenbrengen der gelden voor
een tweeden Noordpooltocht van de
Willem Barendsz."
Omtrent den diefstal by de
heeren Hoyack Co. te Amsterdam
verneemt men uader
Willem Carel Schrikker, oud 27
jaren, was als kantoorbediende werk
zaam bij de firma Hoyack Co.,
tegen een salaris van f 1200's j aars,
benevens elk jaar een gratificatie van
f 100. Ongehuwd en bij zijne moeder
inwonende, was het salaris meer dan
toereikend om in zyne behoeften te
voorzien. In gezelschap gekomen
van vrienden, die de nachten buitens
huis doorbrachten en veel omgang
hadden met vrouwen van verdacht
allooi, waardoor uitgaven werden
gedaan, die door zijn salaris niet
konden worden bestreden, deed hij
den eersten stap op den weg vau
diefstal. Hy genoot het volle ver
trouwen van zijn patroons en had
daarom een trommel effecten onder
zijne berusting. Eerst werd slechts
een metalliek van honderd florijnen
weggenomen, doch later, toen die
diefstal niet werd ontdekt, werd hij
al stouter, totdat zijn ontvreemding
tot een bedrag van een nominale
waarde van ver over de f 20,000
(een werkelyke waarde van f 15,000)
beliep. Al het geld op even f 12
na, welke bij hem zijn gevonden, is
door hem verbrast en op lichtzinnige
wijze verkwist, behalve f 2000, welke
hij geleend heeft aan van Santen
Kolff, die ter zake van den moord-
je kunnen denken
Eulalia stond als een arme zondares
nevens Baldriaan, die ook geen prachtig
figuur maakte.
„Dus mijn neef!" riep Fine nogmaals.
„Is 't mogelijk! Ja, als ik dat geweten
had...."
Hier werd ze door haar neef belet voort
te gaan, die weder van zijne armen tot een
omhelzing gebruik maakte, welke zoolang
aanhield, dat Fine wel een beetje verlegen
werd en begon te blozen. Om hare ver
legenheid te verbergen, omhelsde zc haar
veder. Knackmeijer was zoo overgelukkig,
dat hij de geheele wereld wel aan zijn hart
had willen drukken.
De heer Waller voerde zijne diep be
schaamde tante in 't midden der kamer en
omhelsde haar driemaal recht hartelijk.
Daarna sprak hij, toen hij haar verdrietig
gezicht en de spottende blikken der buren
bemerkte: „Ja, ja, lach maar, lieve vrienden
en vriendinnen, maar wie 't laatst lacht
lacht 't best."
„Ik dacht.... ik wilde...." stotterde juf
frouw Eulalia.
„Wacht even, laat mij praten, tante. Ja,
lieve menschen, gij zijt de dupe van de
grap, want mijne tante was, van 't begin
af, in 't geheim."
„Watriepen allen verbaasd.
„Ja," ging Waller voort, 't was een
grap en niets meer. Ze wist u er in te
betrekken, zonder dat ge iets vermoeddet,
en zelfs Baldriaan heeft ze in den arm ge
nomen, om de grap te volmaken. Yan de
verrassing, waarvan ge heden getuigen zijt
geweest, heeft ze alle eer. Ge dacht dat
't hier in ernst toeging, maar we hebben
aanslag in de Beulingstraat zich in
hechtenis bevindt.
De volgende geschiedenis leidde
tot de ontdekking van den diefstal.
Hem was f 450 toevertrouwd om den
volgenden dag een schipper voor
vrachtpenniugen uit te betalen. De
schipper kwam zijn geld ontvangen,
doch toen bleek dat daaraan f 100
ontbraken, welke S. den vorigen
avond had zoek gemaakt. Daarop
werd de trommel nagezien en een der
patroons ontwaarde tot zijn grooten
schrik dat daaraan ontbraken effecten
tot een reëele waarde van f 15,000.
De politie werd geroepen en Schrik
ker naar de cellulaire gevangenis
gebracht.
Zaterdagavond heeft te Rot
terdam een gruwelijke moord met
voorbedachten rade plaats gehad.
Zekere polderwerker, genaamd Hu-
brecht de Jonge, heeft zijn bijzit,
Johanna Termijn, met wie hij reeds
zeven jaren had samengewoond, doch
haar voor korten tyd, zoo men meldt,
wegens verschil in godsdienstige ge
voelens, had verlaten, met een mes
van het leven beroofd. Minnenijd
schijnt de oorzaak dezer gruweldaad
te zyu. De dader is onmiddellyk
gevangen genomen.
De politie te Deventer heeft
tegen een fabrikant pro ces-verbaal
opgemaakt, omdat hij twee jongens
beneden den leeftijd van 12 jaar in
zijn werk had.
Twee Enkhuizer garnalen""vis-
schers, die Donderdag 11. binnen
Wieringen door naar Enkhuizen
wilden zeilen, zijn jammerlijk ver
dronken. Hun vaartuigje geraakte
met N. W. storm tegen het Robbezand
daarentegen een blijspel opgevoerd. Ik dauk
u wel voor uwe hulp, lieve goede tante,
mijne lieve tweede moeder
De lachende buren trokken lange ge
zichten en keken verlegen voor zich heen.
Juffrouw Eulalia richtte zich weder op,
haalde diep adem, knikte hare buren trotsch
toe en zeide toen
„Mijn lieve goede Aloys, wees welkom
in mijn huis." Ze omhelsde hem en fluister
de hem tevens iets in 't oor.
Knackmeijer wreef vergenoegd zijne han
den en mompelde: „Dat heeft hij er knap
afgebracht, die schalk, thans heeft hij 't
gewonnen."
Aloys zeide: „Nu nog de laatste ver
rassing en wel de schoonste van allen. Als
bruid en bruidegom vragen Josefine Knack
meijer eu Aloys Waller uwen zegen
lieve oom, lieve tante!"
Zonder een woord te spreken legde juf
frouw Eulalia de hand harer dochter in
die van haar neef.
De overblufte buren stamelden hunne
gelukwenschcn eu wisten toen niet beter
te doen dan stilletjes heen te sluipen.
„Ik wil mijn leven lang niets meer van
de Turken hooren," fluisterde Knackmeijer
zijn neef hoofdschuddend toe.
„En laat voortaan de pantoffel hier ook
wat minder regeerenoompjemerkte
Waller schalkachtig aan, terwijl hij met den
vinger dreigde.
Vier weken later werd er in het huis
van Knackmeijer bruiloft gevierd.
Nov. '78.
Gerrit J.
