Vliegend Blaadje KLEINE COURANT HELDER. NIEUWEDIEP EN OMSTREKEN. De Loeis en zijl Vrouw. Dinsdag 22 Juli 1879. Zevende Jaargang. Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag. BERKHOUT jfc Co. t. 'A FEUILLETON. r en heel mt. VOOR DEN jour tten voor oort 1.50.1 uen DR- de li t- ilie 3N nal ABONNEM ENT per 3 maanden binnen de gemeente 35 Ct. i 3 franco per post 60 j II F. 1. II F. it Uitgevers te ADVERTEiNTltëN Van 16 regels£6 Oenten eikeregel meer 5 Centengrootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 ure by de Uitgevers bezorgd zjjn. gen G 6 20 14 IE, ar: en NTEUW'STIJ DINGEN. HELDER, 22 Juli 1879. Ook Ds. van Kluijre heeft roor het beroep naar de Herv. Gemeente alhier bedankt. Morgenochtend zal hier een goedkoope Volkstrein aankomen, van Rotterdam, Schiedam, '3 Hage, Delft en Leiden. Een bij het departement van koloniën ontvangeu telegram van den gouverueur-geueraul van Ncderlaudsch Indië, van 18 dezer, bevat de volgende mededecliogen omtrent de krijgsver richtingen in Atjeh: Vau6totl2Juli werd het vijandelijk terrein in de XXVI Moekim door onze troepen in alle richtingen doorkruist, waarbij groote voorraden levensmid delen, wapenen en ammunitie buit gemaakt werden en nergens tegen stand ontmoet werd. Vele vluchtelin gen zijn teruggekeerd en verscheidene kampongs onderwierpen zich. Ook in de XXI1 Moekim keert de bevolking terug. De gezondheidstoestand is gunstig. Het stoomschip Koningin Emma, kapt. Ordeman, van Amsterdam naar Batavia, arriveerde te Napels 19 Juli 's avonds, en vertrok van daar 20 Juli 's namiddags 2 uur. Maandagmorgen te 11 uur werd aan boord van het wachtschip te iat. lat aet Eenverhaal uit Noorwegen, van JONAS LIÊ. UIT HET ENGELSCH VERTAALD DOOR J. SEPP. 19). XI. Zij stond vroeg op en beproefde haar geest met andere droomeu bezig te houden, met haar toekomst als de vrouw van ceu officier. Maar 't was haar alsof alles, dat vroeger zuiver goud scheen te zijn, nu tot koper veranderd was. Zij voelde zich ongelukkig en rusteloos; en het duurde lang eer zij besluiten kon de huiskamer binnen i.e gaan. Carl JBeck vertrok dien morgen niet. Hij aad bemerkt dat Elizabeth iets op het hart had. P Toen zijn zusters des voormiddags uit Amsterdam, aan den officier van ge zondheid le kl., J. A. G. van Hulst, thans nonactief, het eereteeken van ridder 4e kl. der Mililaire Willemsorde uitgereikt, voor zijn moedig gedrag by de tuchtiging van de Kampong Maoenoera, in September vau het vorige jaar. Bij een vau de voornaamste kassierskantoren te Rotterdam is een valsch muntbiljet van f 10 ontvangen, dat zoo goed was nagemaakt, dat aan de voorzijde de valschheid ter nauwer- nooil was te ontdek keu aan de ach terzijde moest zy echter terstond in het oog vallen. Het droeg de dagtec- keniug 1 Nov. 1871110. 329, lett. U T (of H T dit was niet zeer duidelijk) en do handteekeniug van den minister G. 11. Bet; natuurlijk moest dit zyu Betz, die echter toen geen minister vau financiën was. Omtrent den moord te Bloemen- daal wordt aan het Hbl. gemeld: Van Vrijdagavond 11 tot omstreeks 2 uur na middernacht hield de Haar- lemsche rechter van instructie zich bezig met het verhoor vau den ver- moedelijkeu moordenaar van den ge meenteveldwachter, tevens onbezoldigd ryksveldwachter, A. v. d. Lijkeu. De beschuldigdedie thaus in verzekerde bewaring wordt gehouden, is zekere Willem Joosten, tapper en tuinier aan het Zuider Buitenspaarne te Haarlem. Hjj werd in hechtenis genomen op aanwyziug van een paar waren en zijn stiefmoeder aan hare bezig heden was, vond bij gelegenheid om alleen met baar te sprekenzij was gejaagd, terwijl zij nog altijd wachtte op zijn mededeeling, dat hij met mevrouw Beek gesproken had. „Elizabeth," begon bij en hij streek haar vriendelijk de lokken, want zij zag er neerslachtig uit en hield haar oogen op den grond gericht „ik kon niet heengaan zon der je nog eens gesproken te hebben." Nog steeds hield zij den blik naar bene den geslagen, maar zij rukte zich niet nit zijne banden los. „Heb je mij werkelijk lief? wil je mijn vrouw zijn?" Zij zweeg. Eindelijk sprak zij, ietwat blee- ker en als met inspanning: „Ja mijubeer Beek." „Noem mij bij mijn naam zeg Carl," vleide hij vol gevoel, „en zie mij aan." Zij zag hem aan, maar niet zóó als hij verwacht had. Met kalmen, koelen blik zeide zij „Ja, als wij verloofd zijn." „Zijn wij dat dan niet?" fabriekarbeiders, die hem des morgens halfvijf in don nacht van het inisdrjjf, met verwilderd voorkomen, in zijn schuitjo zagen, ter hoogte van het buitenverblijf van den heer J. P. Berk hout, waar de diefstal heeft plaats gehad. Deze arbeiders wonen bij hom in de buurt eu wisten, wat zij met hem in de kuip hadden want vroeger werd hij reeds veroordeeld wegens het ontvreemden van zwanen op datzelfde landgoed. De beschuldigde wist zich aanvan kelijk vrij goed te verantwoorden. Immers, hij had gras gepacht daar in de buurt en was dien ochtend zijn schuitje gaan halen, dat hij daar 's avouds to voren had laten liggen. Zyu vrouw bevestigde dit. Zjj waren geza- melijk avonds negen uur ter ruste gegaan. Haar man was om vier, zij om zeven uur opgestaan. Het getui genis dezer vrouw had echter weinig te beduiden, omdat zij, als koppelaar ster, eveneens ter kwader faam te boek staat. Uit verklaringen van derden, die thans vau verschillende zijden komen opdagen, blijkt dan ook, dat Joosten wel degelijk in deu voornacht uithuizig i3 geweest. Kortom, de aan wijzingen zijn vau dien aard, dat er bijna geen twyfel mogolyk ia. De verslagene, algemeen als een flink en ijverig man gewaardeerd, laat een vrouw na met drie kindereu, waarvan het jongste slechts eeu paar maanden oud is. Het lijk vau den vermoorden ge meente veldwachter van Bloemendaal, A. v. d. Lyke, werd jl. Vrijdag, door een groote schare belangstel lenden grafwaarts gebracht. De bur gemeester van Bloemendaal hield aan het graf een treffende lijkrede op deu man, die als het slachtoffer van trouwe plichtsbetrachting gevallen is. Den 10 dezer is te A msterdam door eeu oubekeud persoon aan deu heer de Gorter, houder van een goud smidswinkel aldaar, een kostbaar gou- deu savouuethorloge ten verkoop aan geboden. Toen do winkelier twijfel aan den dag legde, aaugaaude de herkomst, verwijderde de persoon zich spoedig, het horloge achterlatende; do ceue zijde der buiteukast is gegra veerd met jachtattributeu, de binnen bast gemerkt »chronometre". Van Urk meldt men aan de Stand, van Vrijdag: »In den afgeloopen nacht had in de nabijheid van dit eilaud eeu treu- rig ongeluk plaats door het ziuken vau eeu visschersvaartuig waarbij vermoedelijk de opvarenden (twee Buuschoters, beiden gehuwd) het leveu hebben verloren. Het vaartuig is door 14 andere visschers heden middag alhier iu de haven gesleeptnaar den toestand to oordeelen waarin het vaartuig is gevonden heeft het ungelukdooroverzeiliug plaats gehad. Zooals reeds vroeger gemeld is, heeft de heer G. J. Labout, mr. laar zenmaker te Vlissingen, een nieuwe „Wanneer zal uwe stiefmoeder het weten vroeg zij, hare woorden het een na 't ander als met moeite nit de keel stootend. „Liefste Elizabeth! De kuisgenootcn hier moeten niets weten voor over drie maan den, als ik..." Maar terwijl hij sprak, ont dekte hij dut de uitdrukking van haar gelaat veranderde, en de haast waarmede zij hare hand terugtrok deed hem verzwijgen wat hij eerst had willen zeggen; hij verbeterde het op 't zelfde oogenblik „De volgende week dan; ik zal schrijven van Arendal en 't mijn vader medcdeelen en dan mijn stiefmoeder vertellen wat ik aan mijn vader geschreven heb. Zijt ge boos, Eli zabeth liefste Elizabeth of moet ik het dadelijk doen?" riep hij uit, terstond beraden, eu greep bare hand op nieuw. „Neen, neen nu niet! de volgende week laat het niet tot dc volgende week du ren," riep zij, met plotselingen angst ver vuld, terwijl zij on 't zelfde oogenblik met kracht zijn hand drukte, zóó als hij 't nog niet éénmaal van haar gevoeld had. „Eu zal je dan de mijne zijn, Elizabeth „Ja dan" stemde zij toe en zij trachtte zijn blik te vermijden. „Vaarwel dan, Elizabeth Maar ik kom Zaterdag terug. Ik kan niet langer leven zonder je te zien." „Vaarwelsprak zij op Hauwen toon. Hij vloog de hoogte af naar de boot, die daar beneden op hem lag te wachten maar zij zag niet meer naar hem om en sloeg met gebogen hoofd den tegenovergesteldcn weg in. Kleinigheden hebben vaak een groot ge wicht in deze wereld der indrukken. Eliza beth was overweldigd geworden door hetgeen haar toescheen de adel van zijn karakter te zijn, toon hij verklaard had dat hij haar tot zijn vrouw wilde verheffenzij voelde dat de waarde, die zij in zijn oogen had op alle anderen overwegingen had gezegepraald. Dat hij terug zou deinzen voor de onvermijdelijke botsing met zijn familie, daaraan had zij aan den andereu kant geen oogeublik ge dacht. Zij had zonder twijfel zelve gevoeld dat het een pijnlijk iets zou zijn, maar zij had zich voor die gelegenheid geplaatst on-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1879 | | pagina 1