1880. §öTbicbter, ffiiwlaare-BMaartt Di Lott n zijn Vroaw. MainZ- De Orijiaeala Slier M-MACfflïES DE AFGELEGEN LANDHOEVE NATIONALE MILITIE, De Wed. J. MAAS, op tin dobbel glacé of dof Canon, Berkhout Co., Trauben- Brust- Honig- VolloiD'ii gratis onderricht. Spoorstraat, Q 17. C. B. 3CHULMAIJER DE TWEE ECHTSCHEIDINGEN. NATIONALE MILITIE. J. VAN WILLIGEN. zeer prm en P. OETELMANS, Geldersche WORST Westphaalsche HAMMETJES. BERKHOUT Go. r-i De ondergeteekende -ö maakt zyno plaatsgenooten bekend, dat hjj koopt, met C het recht van wederinkoop, «voor den: «tij d van g zes maan -ö Zuidstraat, 2e huia van de Trechter- ^eeg. met berijmde wenschen van de Heeren W. METS en D. A. JONKERS, prijs per atuk 3 cent. Een geheel pakje, bevattende 36 wenschen, 70 cent. Men frankeert ze met een postzegel van één cent. Verkrijgbaar bjj de nitgevers BERklIOIT Co., Helder, die, na ontvangst van 75 cents, franco ge- heele pakjes op aanvrage alom ver zenden. Ze zjjn tot den Nieuwjaarsdag ook te bekomen aan het BI'RF.tl Spoorstraat. Kantoor van Waarborg- —o wonende in deSt. Jansstraat No. 73, tegenover het Gouvernementsgebouw te Haarlem, brengt ter kennis van belanghebbenden, dat personen, ge schikt en genegen om als PLAATS VERVANGER of NUMMERVER- WISSELAAR voor de lichting 1880 in dienst te treden, zich daartoe kannen aanmelden bij 0. vak VEEN, Vischmarkt en P1ETEE KEIZER, Gasstraat te Nieuwediep. FEUILLETON. Een verhaal uit Noorwegen, van JONA8 LlE. UIT HIT EK91LSCH VBRTAALD DOOK J. 8RPP. 58). XXVI. a f 1.—per 100 stuks. Nog slechts een paar dagen knnnen bestellingen, om met Nieuwjaar ge reed te zjjn, worden aangenomen, bjj Boekhandelaren. C. MAALSTEED, WESTPLEIN, Wijk H, Ho. *28. HANDEL IN STEENKOLEN COAKS, en BRUINKOOL- BRIQUETTËN. Vrij aan huis le kwaliteit per Hektol. Grove Eng. en Schotsche Kachelkolen0.90. Grove Eng. Nutskolen 0.80. Grove Ruhr Kachelkolen 1.10. en fijne Ruhr Kachel kolen 0.80. Engelsche Gas-Coke0.50. per 100 Kg. Schotsche Stukkolen 1.50. Rnhr 1.75. per 50 Kg. Brninkool-Briqnetten 0.95. Wed Verboom maakt haren plaatsgenooten en be gunstigers bekend, dat zjj haar OLIE KOEKENKRAAMPJE heeftgeplnatst in de Spoorstraat, tegenover de Krui denierswinkel van den beer J. Snooij. Zij houdt zich voor een druk bezoek aanbevolen. Door duizende verbruikers aan bevolen en het vol maaktste en aan genaamste middel tegen keel- en borstpyn, hoesten, asthma en stik kende hoest der kinderen bevon den. Zjjn alle ge neesmiddelen bjj deze kwalen te vergeefs door U beproefdwelnu neemt dan den DRLTVEN-BORST-HONIS van W. II. Zickcnlieimcr, en gij zult direct ver lichting en genezing in zeer korten tijd waarnemen. Wordt verkocht in flacons van f2.fl.— en 65 Cent te Nieuwediep bjj VV. V. BRUINVIS. Burg op Texel by J. P. SMITScha- gen bjj P. J. GROOT Tz. Hoog- karspeï by P. WIT. Medembiik bij K. H. 1DEMA. Wieringen by J. BRUUL. -d W*f zjjn onovertroffen In soliditeit, deugdelijkheid en duurzaamheid en daardoor de meeat ge zochte Naaimachines der wereld. De gemakkelijkste betaling door wekeljjksehe aflossing vaii fl.—zonder prjjsverhooglug. ^7 Gaarne belasten wy ons met het repareeren -..P' vau alle soorten van NAAIMACHINES, als ook tot het veranderen naar de laatste constructie. Generaal-Depót voor Nieuwediep en omstreken: Eliiabcth rat lang nog treurig en be droefd aan baar te denken. Nu begreep rij waarom mevrouw Beek zoo bleek was. llaar gelaat vertoonde geen enkelen rimpel wat waa het een edel gelaat; maar o! hoe kond, hoe bedrukt was het geworden. Arme, arme vrouw! haar pak was wel een dat zwaar mocht hectcn. Het was moeiclijk Marie Forstberg in haar te herkennen. „Wat is het dau ongelukkig gehuwd tc zijnsprak zij bij zich zelve. Zij scheen een blik geworpen te hebben in een vreese- lijken afgrond. De rampspoed harer vriendin bleef onaf gebroken baren geest bezig houden, zoo lang tij bij het bed harer tante zat; en toen zij eindelijk haar medelijden voldoende aan zich zelve had geuit, trad een ander punt van haar gesprek, dat tot nu toe naar den achtergrond was teruggedrongen, met haast op den voorgrond. Het waren de woorden, die zoo onverwacht en hevig haar gewond hadden. „Zoo, dat zegt de wereld dus van ons," overwoog „dat ons huwelijk ongelokkig Zij had tijj gen0e¥ i0 hare eentaamheid, terwijl uj haar sieke oppaste en bij luw "•akte, om die lui te overwegenen toen rij boer buwelijkelevcn orerdoebt en ronder •enige beecbroomdbeid den blik liet weiden over den aanhoudenden, vermoeienden, ver- geefschen strijd, waaronder dat huwelijks leven waa voorbijgegaan en waarin zij geen stap was govorderd, integendeel altijd verder en verder was achteruitgegaan, toen vroeg zij zich zelve af of zij zeggen kon, dat er in znlk een leven sprake was van geluk. En was Salvé zelf gelukkig? Zij zag hem voor zich zeo als hij in zijn prHlc jeugd waa geweest en zoo als hij nu wassomber woest en achterdochtig in aün buit; tr, dacht or aau, hoe aij hem altijd welkom heette met verholen vrees, in plaats van met de vreugde ecner vrouw, hoe zij nn 't laatst van elkander waren gegaan cn welke gevoelens tij sedert dat oogenhlik had gekoesterd, en tij wijlde lang en niet zonder bitterheid bij die tegenstelling. Te moeten denken, dat het toover tnsachen hen ge komen was! Zij overwoog met misschien bedoelen zij dit, als zij spreken van een ongelukkig huwelijk." Het was nooit bij haar opgekomen, dat zoo iets van haar gezegd kon worden van haar, die getrouwd was met den man, dien zij uit allen in de wereld had uitverkoren! Zij zat nog diep in den nacht inet hare handen gevouwen in haren echoot, met starren blik voor zich uitziende, terwijl de maan door het glas achter het bed haar flauwe stralen in de kamer zond. Mevrouw Bcck's woorden, tot haar gesproken toen zij daar zoo bleek voor baar stond cn haar van haren rampspoed verhaalde, kwamen haar nogmaals en nogmaals voor den geest, telkens duidelijker, naar het scheen. „Ik sterf iederen dag. Ik zelf weet het best, hoeveel tijd mij nog overblijft. Het is weinig en 'tzal spoedig geheel gedaan zijn." Toen scheen het alsof in één oogenblik alles haar daghelder werd: Dat is juist zooals Salvé eu ik leven. Wij teren weg. Wij sterven iederen dag naast elkander. Dat is 't lot van menschen, die ongelukkig ziju in 't huwelijk." Zij zat nog een lange poos, het hoofd voorover gebogen, tot diepe droefheid ge roerd door die gedachte. In al dc zelfop offering waartoe zij zich geroepen had ge waand, omdat zij dacht dat hij het niet zou kunnen verdragen de waarheid tc hooren, zag zij nu niets dan een groote, inkanke rende leugen. Aan gebrek van vertrouwen en wederzijdsche oprechtheid, aan hun schuwheid voor de waarheid, den eenigeu vasten grond van goluk, was het te wijten dat Ifhn gemeenschappelijk leven zoo ellen dig geweest was. Zij richtte het hoofd op met ecu blik van wilde opgewondenheid in t oog en zij was nooit mooier geweest dan toen zij nu met beslistheid uitriep: „Maar daar zal eeu eind aan komen Salvé en ik zullen ons leven niet langer tot een woestenij maken!" Onder hevige aandoening stond zij van haar stoel op. ,Wat zeg je, Elizabeth?" vroeg haar tante, die zij zonder het te weten had wakker gemaakt. „Niets, tante-lief," antwoordde zij en boog zich over de zwakke heen met een kop bouillon, dien zij op het nachtlicht had warm gehouden. „Je ziet er zoo... soo gelukkig nit, Elizabeth 1M ,Dat komt omdat gij soo goed geslapcu hebt, tante; en als gij dat hebt leegge dronken gaat gij weer slapen." Er speelde haar uu een vredige glimlach o» 4, lippen, ja grheel bare lioudi.g droeg Ipm, vau verandering. De laat <b« jaren Uu. hur had gedrukt, baar v.n hart «nou»». Eindelijk waa de kille, ao bete beangstigende M'el- 4" k"r LOEIAAIj TIVOLI. De vereeniging OtTtWaalit t>U TIJ da ia voornemens om op ZONDAG den 4 JANUARI 1880, met medewerking van den Heer A. B. WKBER, eene LIEFDADIGHEIDSVOORSTELLING te geven, geheel ten voordeele vnn de zwangere weduwe P. DE ltUIJTER Ai. en hare zeven nog jeugdige kinderen, wier man en vader door een val in een kolenboot het leven verloor. Door onderlinge samenwerking hoopt zy dat ongelukkig huisgezin te steunen en te helpen, OP TE VOEREN STUKKEN: of do Roovers In 't Getoergto. Vroolyke vaudeville iu twee Bedreven. TOT SLOT: Blijspel met zang in een Bedrijf door H. VAN PEENE. Beide stukken nooit alhier vertoond. Nieuwe Costumes van Mei. de Wed. Davidson te 's Hage. AANVANG HALF ACHT UUR PRECIES. Ieder lid der vereeuiging .Ontwaakt bij Tyds" heeft het recht van toegang tot deze voorstelling met eene Dame. Meerdere dames a f 0.50. Leden voorzien van hun insigne. Entrée voor het publiek f0.50 de persoon. KAARTJES zyn te bekomen bjj het Bestuur, by de werkende leden, by de Heeren HOLMEE. SCHENKELS, PLATVOET en SMIT, en in TIVOLI. V erzekering-Maatschappij BROUWER VAN DAL, Ondezyds-Achterburgwal 162 AMSTERDAM. Geschikte personen, die als Plaats vervanger of Nummerverwisselaar voor de lichting 1880 wenschen in dienst te treden, voor de hoogste sommen, vervoegen zich bjj M. VAN PRAAG, Laan 381, Helder. L 87. Weststraat. L 88. Hoofdgraoüt, is rnim voorzien van echte EN De Familie door Dr. J". ten Brlnü, is de PREMIE op het ROTTER- DAMSCH NIEUWSBLAD. Prys per kwartaal f 2.25. Men kan zich abonueeren by de Agenten De nog in deze maand verschijnende nomraers ontvangt men gratis. leven had gehangen en over iederen voet stap, iedere gedachte, iedere vreugde een waas van onzekerheid gespreid ha I, opge trokken en zij kou duidelijk den weg zien, dien zij te gaan had. XXVIII. Salvé had een fortuintje gehad: hij had een Engelsche bark Hcsnaes binnengeloosd en zijn diensten waren mildelijk vergoed. Hij had er als gewoonlijk met vreezc tegen op gezien om weer naar huis te gaan, rnaar toen hij zijn vrouw daar niet vond en de reden van baar afwezigheid hoorde had hij dadelijk naar Arcndal koers gezet om haar tc bezoekeu. Zij kwam hem in den gang te geiuoet. „Goeden dag, Salvé," sprak zij en schudde hem dc hand. „Ik ben verlangend naar je geweest, zoonis je wel denken kunt, en heb je verwacht. Je moet geen gedruisch maken koin hierheen," cn zij nam hem met zich mede in de zijkamer. „Waar is Gjcrt?" Hij zag haar met verbazing aandit was niet de mauier, waarop zij hem ge woonlijk ontving. Er lag een vertrouwelijk heid in haar toon, alsof zij bij zich zelve besloten had hem ter verantwoording te roepen voor zijn afwezigheid. Tot hiertoe had hij altijd den toon voor hun verwel koming aangegeven en was al of niet in een goede luim geweest, naar gelang hij 't verkozen had. „Gjert," antwoordde hij tamelijk barsch, ,ia thuis in onze woning. Je hebt dns naar mij verlangd op mij gewacht?" voegde hij er bij op geheel eigenaardigen toon, als vond hij iets bijzonders in deze manier van hem toe te spreken, maar een nadere verklariug voor het oogenblik uit stelde. „Welnu je weet toch wel, vader, dat het mij niet onverschillig kan zijn als je daar ginds op zee vergaan waart." „Hoe is 't met jc tante P" vroeg hij plotseling, „Is zii ernstig ziek?" „Je moogt wol bij haar gaan. Kom met mij mee, maar loop wat stil." Salvé gevocldo dat hij niet best weigeren kon en volgde haar. Hij had altijd zooveel hem mogelijk was vermeden om moeder Kristine te ontmoeten en had liet aan zijn vroaw overgelaten hem op dien post te vertegenwoordigen. Hij was bang voor de doordringende oogen, waarmede de oude vrouw hem aankeek cn had de waarschuwing die zij hem eens gegeven had om niet naar Elizabeth tc gaan, zoo lang hij nog eenigeu twijfel jegena haar in 't hart voedde, nooit vergeten. Vol schroom naderde hij nu haar bed. O, zyt ge daar 8alvé," aprak zij op lachten toon. M't Gebeurt niet dikwijls dat ik je te zien krijg. Elizabeth is zulk een zegen voor mij geweest; en Henrik is zoo stil en zoet. Waar is Gjert? Heb je hem niet meegebracht En haar oogen gingen rond om den jongen te zoeken. ,Hij is thuis om op het huis te passen, tante. Hoe is het met u?" ,0, dank je zooals je ziet. Ik denk er zoo dikwijls aan wat er toch van dien jongen worden moet; hij is zoo wild, maar met zulk een goed hart, 'tarme kind!" ,0, wij zullen wel wat van hem maken, dat zult ge zien," zeide Elizabeth, die achter Salvé was blijven staan en nu eeu schrede vooruit deed. „Maar ge moet niet zoo veel spreken." Salvé's gelaat betrokdit was hot jam- merlijkste onderwerp dat ter sprake gebracht had kannen worden. Eu moeder Kristine zou weldra de dingen nog slimmer maken: toen er een stilte was, begon zij ,Gij zaagt er vau nacht zoo opgewekt uit, ElizabethWie heeft er gisterenavond bij je zitten praten?" tMevrouw Beek." ,De jonge?" ,Ja. Maar gij praat te veel tante." ,Daar ben ik ook bang voor," meende Salvé en toen hij zag dat Elizabeth hem, alsof cr niets gebeurd was, een tceken gaf om met haar mede te gaan, hield hij zich voor een oogenblik in en zeide niet geheel ongedwongen ,Ik hoop dat gij spoedig weer geheel beter zult zijn, tanteover een paar dagen kom ik misschien weer. Tot zoolang, vaarwel." Hij ging tamelijk knorrig de kamer nit en zijn gezicht was zoo zwart als een on weerswolk. Elizabeth kon zijn gedachten raden en toen zij samen in dc keuken waren voor kwam zij zijn woorden door zelve het ge sprek te beginnen. „Luister, Salvézeide zij, „zoo lang tante ziek is moet ik natuurlijk hier blijven." „Natuurlijk," antwoordde hij; „eu je hebt hier goede bekenden." „Je bedoelt mevrouw Beek ja, zij is zeer vriendelijk jegens mij geweest en ik voel mij tot haar aangetrokken zij is ongelukkig in haar hnwelijk, arme vrouw!" Salvé was verwonderd. Elizabeth scheen in een oogenblik alles voor een groot deel vergeten te zijn vergetcu tc zijn dat cr struikelblokken tusschen hen bestonden; kwam het wellicht doordien zij in het bnis harer tante was? Hij zag haar mot een koelen blik aan, als kon hij niet begrijpeu wat baar bezielde. „Je kunt natuurlijk zoo lang blijven als je verkiest," zeide hij en maakte zich goreed om met „Ik denk wel dat je het thuis eenzaam en vervelend vindt." „Daarin heb je niet geheel en al onge lijk, Salvé," antwoordde zij. „Ik heb het duur nu inderdaad jarenlang vrij eenzaam gehad. Gij zijt zoo dikwijls van huis en dau blijf ik geheel alleen. Het is reeds twee jaar geleden sedert ik hier was om mijn tante tc bezoeken." „Elizabeth," barstte hij uit, terwijl hij zijn best deed zich te bedwingen, „heb je je verstand verloren?" „Dat verlies wilde ik juist vermijden, Salvé," sprak zij met ijskoude bedaardheid. Hij zag haar aan. Zij kon hem zulke dingen in zijn gezicht zeggen „Dat zijn dus je gevoelens," merkte hij verachtelijk aan. „Ik heb het altijd vermoed; en nu, van mijnentwege kunt go thuis komen als het je goeddunkt, Elizabeth," ging hij op kouden, onverschilligen toon voort. „Jc hebt altijd kunnen en moeten weten, hoe mijn gevoelens waren, Salvé; dat ik wellicht te zeer aan je gehecht was." „Ik zal je geld sturen. Je zult dat niet als een verontschuldiging kunnen doen gelden. Wat mij betreft kan je het gezel schap vau mevrouw Beek en je lieve vrienden genieten zoo lang alsjc verkiest." ®C- „En -waarom zou ik ook niet met me- Tcf vrouw Beek mogen spreken?" riep zij uit,ïlen terwijl zij het hoofd in den nek wierp met een uitdrukking vau klimmenden toorn. „Je meent toch niet, naar ik verondorstel, d; t er iets op mij te zeggen valt, dat mij ee». beletsel zou zijn om haar huis binnen te treden? Maar aan deze dingen moet een w— einde komen, Salvé en on den wille f van onze liefde zeg ik dat; ^ant ais Aet zoo tusschen ons voort gaat, -Is tot bcderv j y eindigde zij langzaam en m' trillende «stem, „zoudt gij den dag kunn'beteren, waarop die liefde had opgchoud ,e bestaan. Zoo iets heil ben wij niet i oute e,#CI1 m«ht, "aij stond voor cr^eilbi,k «IU en zag hur in stomme vi'. L *'j' het flikkeren van rijr P,; »Prfkendc oogen j J' duivel iu hem toonde dat er, - c,u iet dan met gevaren de meeste was dien hijg hieJd moeite in box- Ik wil "«nemen, dat je dit in oen opgewondenheid hebt geiogd,"., ontaettende kalmte °Pj« ijn; ik ui het A ^loPf lk. Jin 'k denk «let j« «Ge geweest Ik heb te gaan; maar hjj kon niet nalaten enlelpersdruk van C DP iuipd' i bitterheid bij te voegen: HU BOER Jr.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1879 | | pagina 4