1880.
§öTbicbter,
ffiiwlaare-BMaartt
Di Lott n zijn Vroaw.
MainZ-
De Orijiaeala Slier M-MACfflïES
DE AFGELEGEN LANDHOEVE
NATIONALE MILITIE,
De Wed. J. MAAS,
op tin dobbel glacé of dof Canon,
Berkhout Co.,
Trauben-
Brust-
Honig-
VolloiD'ii gratis onderricht.
Spoorstraat, Q 17. C. B. 3CHULMAIJER
DE TWEE ECHTSCHEIDINGEN.
NATIONALE MILITIE.
J. VAN WILLIGEN.
zeer prm en
P. OETELMANS,
Geldersche WORST
Westphaalsche HAMMETJES.
BERKHOUT Go.
r-i De ondergeteekende
-ö maakt zyno plaatsgenooten
bekend, dat hjj koopt, met
C het recht van wederinkoop,
«voor den:
«tij d van
g zes maan
-ö Zuidstraat,
2e huia van de Trechter-
^eeg.
met berijmde wenschen van de Heeren
W. METS en D. A. JONKERS,
prijs per atuk 3 cent.
Een geheel pakje, bevattende 36
wenschen, 70 cent. Men frankeert ze
met een postzegel van één cent.
Verkrijgbaar bjj de nitgevers
BERklIOIT Co., Helder, die, na
ontvangst van 75 cents, franco ge-
heele pakjes op aanvrage alom ver
zenden. Ze zjjn tot den Nieuwjaarsdag
ook te bekomen aan het BI'RF.tl
Spoorstraat.
Kantoor van Waarborg-
—o
wonende in deSt. Jansstraat No. 73,
tegenover het Gouvernementsgebouw
te Haarlem, brengt ter kennis van
belanghebbenden, dat personen, ge
schikt en genegen om als PLAATS
VERVANGER of NUMMERVER-
WISSELAAR voor de lichting 1880
in dienst te treden, zich daartoe
kannen aanmelden bij 0. vak VEEN,
Vischmarkt en P1ETEE KEIZER,
Gasstraat te Nieuwediep.
FEUILLETON.
Een verhaal uit Noorwegen, van
JONA8 LlE.
UIT HIT EK91LSCH VBRTAALD DOOK
J. 8RPP.
58).
XXVI.
a f 1.—per 100 stuks.
Nog slechts een paar dagen knnnen
bestellingen, om met Nieuwjaar ge
reed te zjjn, worden aangenomen, bjj
Boekhandelaren.
C. MAALSTEED,
WESTPLEIN, Wijk H, Ho. *28.
HANDEL IN STEENKOLEN
COAKS, en BRUINKOOL-
BRIQUETTËN.
Vrij aan huis le kwaliteit
per Hektol.
Grove Eng. en Schotsche
Kachelkolen0.90.
Grove Eng. Nutskolen 0.80.
Grove Ruhr Kachelkolen 1.10.
en fijne Ruhr Kachel
kolen 0.80.
Engelsche Gas-Coke0.50.
per 100 Kg.
Schotsche Stukkolen 1.50.
Rnhr 1.75.
per 50 Kg.
Brninkool-Briqnetten 0.95.
Wed Verboom
maakt haren plaatsgenooten en be
gunstigers bekend, dat zjj haar OLIE
KOEKENKRAAMPJE heeftgeplnatst
in de Spoorstraat, tegenover de Krui
denierswinkel van den beer J. Snooij.
Zij houdt zich voor een druk bezoek
aanbevolen.
Door duizende
verbruikers aan
bevolen en het vol
maaktste en aan
genaamste middel
tegen keel- en
borstpyn, hoesten,
asthma en stik
kende hoest der
kinderen bevon
den. Zjjn alle ge
neesmiddelen bjj
deze kwalen te
vergeefs door U
beproefdwelnu
neemt dan den
DRLTVEN-BORST-HONIS van W. II.
Zickcnlieimcr, en gij zult direct ver
lichting en genezing in zeer korten
tijd waarnemen. Wordt verkocht in
flacons van f2.fl.— en 65 Cent
te Nieuwediep bjj VV. V. BRUINVIS.
Burg op Texel by J. P. SMITScha-
gen bjj P. J. GROOT Tz. Hoog-
karspeï by P. WIT. Medembiik bij K.
H. 1DEMA. Wieringen by J. BRUUL.
-d W*f
zjjn onovertroffen In soliditeit, deugdelijkheid
en duurzaamheid en daardoor de meeat ge
zochte Naaimachines der wereld.
De gemakkelijkste betaling door wekeljjksehe
aflossing vaii fl.—zonder prjjsverhooglug.
^7 Gaarne belasten wy ons met het repareeren
-..P' vau alle soorten van NAAIMACHINES, als ook
tot het veranderen naar de laatste constructie.
Generaal-Depót voor Nieuwediep en omstreken:
Eliiabcth rat lang nog treurig en be
droefd aan baar te denken. Nu begreep rij
waarom mevrouw Beek zoo bleek was. llaar
gelaat vertoonde geen enkelen rimpel
wat waa het een edel gelaat; maar o! hoe
kond, hoe bedrukt was het geworden. Arme,
arme vrouw! haar pak was wel een dat
zwaar mocht hectcn. Het was moeiclijk
Marie Forstberg in haar te herkennen.
„Wat is het dau ongelukkig gehuwd tc
zijnsprak zij bij zich zelve. Zij scheen
een blik geworpen te hebben in een vreese-
lijken afgrond.
De rampspoed harer vriendin bleef onaf
gebroken baren geest bezig houden, zoo
lang tij bij het bed harer tante zat; en
toen zij eindelijk haar medelijden voldoende
aan zich zelve had geuit, trad een ander
punt van haar gesprek, dat tot nu toe
naar den achtergrond was teruggedrongen,
met haast op den voorgrond. Het waren
de woorden, die zoo onverwacht en hevig
haar gewond hadden.
„Zoo, dat zegt de wereld dus van ons,"
overwoog „dat ons huwelijk ongelokkig
Zij had tijj gen0e¥ i0 hare eentaamheid,
terwijl uj haar sieke oppaste en bij luw
"•akte, om die lui te overwegenen toen
rij boer buwelijkelevcn orerdoebt en ronder
•enige beecbroomdbeid den blik liet weiden
over den aanhoudenden, vermoeienden, ver-
geefschen strijd, waaronder dat huwelijks
leven waa voorbijgegaan en waarin zij geen
stap was govorderd, integendeel altijd verder
en verder was achteruitgegaan, toen vroeg
zij zich zelve af of zij zeggen kon, dat er
in znlk een leven sprake was van geluk.
En was Salvé zelf gelukkig? Zij zag hem
voor zich zeo als hij in zijn prHlc jeugd
waa geweest en zoo als hij nu wassomber
woest en achterdochtig in aün buit; tr,
dacht or aau, hoe aij hem altijd welkom
heette met verholen vrees, in plaats van
met de vreugde ecner vrouw, hoe zij nn
't laatst van elkander waren gegaan cn welke
gevoelens tij sedert dat oogenhlik had
gekoesterd, en tij wijlde lang en niet zonder
bitterheid bij die tegenstelling. Te moeten
denken, dat het toover tnsachen hen ge
komen was! Zij overwoog met
misschien bedoelen zij dit, als zij spreken
van een ongelukkig huwelijk." Het was
nooit bij haar opgekomen, dat zoo iets van
haar gezegd kon worden van haar, die
getrouwd was met den man, dien zij uit
allen in de wereld had uitverkoren!
Zij zat nog diep in den nacht inet hare
handen gevouwen in haren echoot, met
starren blik voor zich uitziende, terwijl de
maan door het glas achter het bed haar
flauwe stralen in de kamer zond. Mevrouw
Bcck's woorden, tot haar gesproken toen
zij daar zoo bleek voor baar stond cn haar
van haren rampspoed verhaalde, kwamen
haar nogmaals en nogmaals voor den geest,
telkens duidelijker, naar het scheen. „Ik
sterf iederen dag. Ik zelf weet het best,
hoeveel tijd mij nog overblijft. Het is weinig
en 'tzal spoedig geheel gedaan zijn."
Toen scheen het alsof in één oogenblik
alles haar daghelder werd:
Dat is juist zooals Salvé eu ik leven.
Wij teren weg. Wij sterven iederen dag
naast elkander. Dat is 't lot van menschen,
die ongelukkig ziju in 't huwelijk."
Zij zat nog een lange poos, het hoofd
voorover gebogen, tot diepe droefheid ge
roerd door die gedachte. In al dc zelfop
offering waartoe zij zich geroepen had ge
waand, omdat zij dacht dat hij het niet
zou kunnen verdragen de waarheid tc hooren,
zag zij nu niets dan een groote, inkanke
rende leugen. Aan gebrek van vertrouwen
en wederzijdsche oprechtheid, aan hun
schuwheid voor de waarheid, den eenigeu
vasten grond van goluk, was het te wijten
dat Ifhn gemeenschappelijk leven zoo ellen
dig geweest was. Zij richtte het hoofd op
met ecu blik van wilde opgewondenheid in
t oog en zij was nooit mooier geweest dan
toen zij nu met beslistheid uitriep:
„Maar daar zal eeu eind aan komen
Salvé en ik zullen ons leven niet langer
tot een woestenij maken!" Onder hevige
aandoening stond zij van haar stoel op.
,Wat zeg je, Elizabeth?" vroeg haar
tante, die zij zonder het te weten had
wakker gemaakt.
„Niets, tante-lief," antwoordde zij en boog
zich over de zwakke heen met een kop
bouillon, dien zij op het nachtlicht had
warm gehouden.
„Je ziet er zoo... soo gelukkig nit,
Elizabeth 1M
,Dat komt omdat gij soo goed geslapcu
hebt, tante; en als gij dat hebt leegge
dronken gaat gij weer slapen."
Er speelde haar uu een vredige glimlach
o» 4, lippen, ja grheel bare lioudi.g droeg
Ipm, vau verandering. De laat <b« jaren
Uu. hur had gedrukt, baar v.n
hart «nou»». Eindelijk waa de kille, ao
bete beangstigende M'el- 4" k"r
LOEIAAIj TIVOLI.
De vereeniging OtTtWaalit t>U TIJ da
ia voornemens om op ZONDAG den 4 JANUARI 1880, met medewerking
van den Heer A. B. WKBER, eene LIEFDADIGHEIDSVOORSTELLING te
geven, geheel ten voordeele vnn de zwangere weduwe P. DE ltUIJTER Ai.
en hare zeven nog jeugdige kinderen, wier man en vader door een val
in een kolenboot het leven verloor. Door onderlinge samenwerking
hoopt zy dat ongelukkig huisgezin te steunen en te helpen,
OP TE VOEREN STUKKEN:
of do Roovers In 't Getoergto.
Vroolyke vaudeville iu twee Bedreven.
TOT SLOT:
Blijspel met zang in een Bedrijf door H. VAN PEENE.
Beide stukken nooit alhier vertoond.
Nieuwe Costumes van Mei. de Wed. Davidson te 's Hage.
AANVANG HALF ACHT UUR PRECIES.
Ieder lid der vereeuiging .Ontwaakt bij Tyds" heeft het recht van
toegang tot deze voorstelling met eene Dame. Meerdere dames a f 0.50.
Leden voorzien van hun insigne. Entrée voor het publiek f0.50 de persoon.
KAARTJES zyn te bekomen bjj het Bestuur, by de werkende leden, by de
Heeren HOLMEE. SCHENKELS, PLATVOET en SMIT, en in TIVOLI.
V erzekering-Maatschappij
BROUWER VAN DAL,
Ondezyds-Achterburgwal 162
AMSTERDAM.
Geschikte personen, die als Plaats
vervanger of Nummerverwisselaar
voor de lichting 1880 wenschen in
dienst te treden, voor de hoogste
sommen, vervoegen zich bjj M. VAN
PRAAG, Laan 381, Helder.
L 87. Weststraat. L 88.
Hoofdgraoüt,
is rnim voorzien van echte
EN
De Familie
door
Dr. J". ten Brlnü,
is de PREMIE op het ROTTER-
DAMSCH NIEUWSBLAD.
Prys per kwartaal f 2.25. Men kan
zich abonueeren by de Agenten
De nog in deze maand verschijnende
nomraers ontvangt men gratis.
leven had gehangen en over iederen voet
stap, iedere gedachte, iedere vreugde een
waas van onzekerheid gespreid ha I, opge
trokken en zij kou duidelijk den weg
zien, dien zij te gaan had.
XXVIII.
Salvé had een fortuintje gehad: hij had
een Engelsche bark Hcsnaes binnengeloosd
en zijn diensten waren mildelijk vergoed.
Hij had er als gewoonlijk met vreezc tegen
op gezien om weer naar huis te gaan, rnaar
toen hij zijn vrouw daar niet vond en de
reden van baar afwezigheid hoorde had hij
dadelijk naar Arcndal koers gezet om haar
tc bezoekeu.
Zij kwam hem in den gang te geiuoet.
„Goeden dag, Salvé," sprak zij en schudde
hem dc hand. „Ik ben verlangend naar je
geweest, zoonis je wel denken kunt, en heb
je verwacht. Je moet geen gedruisch maken
koin hierheen," cn zij nam hem met
zich mede in de zijkamer. „Waar is Gjcrt?"
Hij zag haar met verbazing aandit
was niet de mauier, waarop zij hem ge
woonlijk ontving. Er lag een vertrouwelijk
heid in haar toon, alsof zij bij zich zelve
besloten had hem ter verantwoording te
roepen voor zijn afwezigheid. Tot hiertoe
had hij altijd den toon voor hun verwel
koming aangegeven en was al of niet in
een goede luim geweest, naar gelang hij
't verkozen had.
„Gjert," antwoordde hij tamelijk barsch,
,ia thuis in onze woning. Je hebt dns
naar mij verlangd op mij gewacht?"
voegde hij er bij op geheel eigenaardigen
toon, als vond hij iets bijzonders in deze
manier van hem toe te spreken, maar een
nadere verklariug voor het oogenblik uit
stelde.
„Welnu je weet toch wel, vader, dat het
mij niet onverschillig kan zijn als je daar
ginds op zee vergaan waart."
„Hoe is 't met jc tante P" vroeg hij
plotseling, „Is zii ernstig ziek?"
„Je moogt wol bij haar gaan. Kom met
mij mee, maar loop wat stil."
Salvé gevocldo dat hij niet best weigeren
kon en volgde haar. Hij had altijd zooveel
hem mogelijk was vermeden om moeder
Kristine te ontmoeten en had liet aan zijn
vroaw overgelaten hem op dien post te
vertegenwoordigen. Hij was bang voor de
doordringende oogen, waarmede de oude
vrouw hem aankeek cn had de waarschuwing
die zij hem eens gegeven had om niet naar
Elizabeth tc gaan, zoo lang hij nog eenigeu
twijfel jegena haar in 't hart voedde, nooit
vergeten.
Vol schroom naderde hij nu haar bed.
O, zyt ge daar 8alvé," aprak zij op
lachten toon. M't Gebeurt niet dikwijls dat
ik je te zien krijg. Elizabeth is zulk een
zegen voor mij geweest; en Henrik is zoo
stil en zoet. Waar is Gjert? Heb je hem
niet meegebracht En haar oogen gingen
rond om den jongen te zoeken.
,Hij is thuis om op het huis te passen,
tante. Hoe is het met u?"
,0, dank je zooals je ziet. Ik denk
er zoo dikwijls aan wat er toch van dien
jongen worden moet; hij is zoo wild, maar
met zulk een goed hart, 'tarme kind!"
,0, wij zullen wel wat van hem maken,
dat zult ge zien," zeide Elizabeth, die
achter Salvé was blijven staan en nu eeu
schrede vooruit deed. „Maar ge moet niet
zoo veel spreken."
Salvé's gelaat betrokdit was hot jam-
merlijkste onderwerp dat ter sprake gebracht
had kannen worden. Eu moeder Kristine
zou weldra de dingen nog slimmer maken:
toen er een stilte was, begon zij
,Gij zaagt er vau nacht zoo opgewekt
uit, ElizabethWie heeft er gisterenavond
bij je zitten praten?"
tMevrouw Beek."
,De jonge?"
,Ja. Maar gij praat te veel tante."
,Daar ben ik ook bang voor," meende
Salvé en toen hij zag dat Elizabeth hem,
alsof cr niets gebeurd was, een tceken gaf
om met haar mede te gaan, hield hij
zich voor een oogenblik in en zeide niet
geheel ongedwongen
,Ik hoop dat gij spoedig weer geheel
beter zult zijn, tanteover een paar dagen
kom ik misschien weer. Tot zoolang, vaarwel."
Hij ging tamelijk knorrig de kamer nit
en zijn gezicht was zoo zwart als een on
weerswolk.
Elizabeth kon zijn gedachten raden en
toen zij samen in dc keuken waren voor
kwam zij zijn woorden door zelve het ge
sprek te beginnen.
„Luister, Salvézeide zij, „zoo lang
tante ziek is moet ik natuurlijk hier blijven."
„Natuurlijk," antwoordde hij; „eu je
hebt hier goede bekenden."
„Je bedoelt mevrouw Beek ja, zij is
zeer vriendelijk jegens mij geweest en ik
voel mij tot haar aangetrokken zij is
ongelukkig in haar hnwelijk, arme vrouw!"
Salvé was verwonderd. Elizabeth scheen
in een oogenblik alles voor een groot deel
vergeten te zijn vergetcu tc zijn dat cr
struikelblokken tusschen hen bestonden;
kwam het wellicht doordien zij in het bnis
harer tante was? Hij zag haar mot een
koelen blik aan, als kon hij niet begrijpeu
wat baar bezielde.
„Je kunt natuurlijk zoo lang blijven als
je verkiest," zeide hij en maakte zich goreed
om
met
„Ik denk wel dat je het thuis eenzaam
en vervelend vindt."
„Daarin heb je niet geheel en al onge
lijk, Salvé," antwoordde zij. „Ik heb het
duur nu inderdaad jarenlang vrij eenzaam
gehad. Gij zijt zoo dikwijls van huis en
dau blijf ik geheel alleen. Het is reeds
twee jaar geleden sedert ik hier was om
mijn tante tc bezoeken."
„Elizabeth," barstte hij uit, terwijl hij
zijn best deed zich te bedwingen, „heb je
je verstand verloren?"
„Dat verlies wilde ik juist vermijden,
Salvé," sprak zij met ijskoude bedaardheid.
Hij zag haar aan. Zij kon hem zulke
dingen in zijn gezicht zeggen
„Dat zijn dus je gevoelens," merkte hij
verachtelijk aan. „Ik heb het altijd vermoed;
en nu, van mijnentwege kunt go thuis
komen als het je goeddunkt, Elizabeth,"
ging hij op kouden, onverschilligen toon voort.
„Jc hebt altijd kunnen en moeten weten,
hoe mijn gevoelens waren, Salvé; dat ik
wellicht te zeer aan je gehecht was."
„Ik zal je geld sturen. Je zult dat niet
als een verontschuldiging kunnen doen
gelden. Wat mij betreft kan je het gezel
schap vau mevrouw Beek en je lieve
vrienden genieten zoo lang alsjc verkiest." ®C-
„En -waarom zou ik ook niet met me- Tcf
vrouw Beek mogen spreken?" riep zij uit,ïlen
terwijl zij het hoofd in den nek wierp met
een uitdrukking vau klimmenden toorn. „Je
meent toch niet, naar ik verondorstel, d; t
er iets op mij te zeggen valt, dat mij ee».
beletsel zou zijn om haar huis binnen te
treden? Maar aan deze dingen moet een w—
einde komen, Salvé en on den wille f
van onze liefde zeg ik dat; ^ant ais Aet
zoo tusschen ons voort gaat, -Is tot bcderv j y
eindigde zij langzaam en m' trillende «stem,
„zoudt gij den dag kunn'beteren, waarop
die liefde had opgchoud ,e bestaan. Zoo
iets heil ben wij niet i oute e,#CI1 m«ht,
"aij stond voor cr^eilbi,k «IU en zag
hur in stomme vi'. L *'j' het
flikkeren van rijr P,; »Prfkendc oogen
j J' duivel iu hem
toonde dat er, - c,u
iet dan met
gevaren
de meeste
was dien hijg hieJd
moeite in box-
Ik wil "«nemen, dat je dit in
oen opgewondenheid hebt
geiogd,"., ontaettende kalmte
°Pj« ijn; ik ui
het A ^loPf lk. Jin 'k denk
«let j« «Ge geweest
Ik heb
te gaan; maar hjj kon niet nalaten enlelpersdruk van C DP iuipd' i
bitterheid bij te voegen: HU BOER Jr.