m
Gedurende deze week voor bet laatst
ni
GEBR. PALTHE, TE ALMELO.
BRUINEERSEL,
H.G. VOLMULLER,
B, RICHTER, Spoorgracht
Hg
VOOR DEN TIJD VAN ZES MAANDEN.
pq B, RICHTER; Spoorgracht.
a
BmUaiaESctoinktrs.
ii Winnen Gnilstleri
UIT DEN OUDEN TIJD.
Woensdag van een tot vijf uur OPRUIIVIING van Lappen, allerhande soort, tot spotprijs.
Weststraat No. 8, lijden Krniswec.
Liefdadigheidsvoorstelling
DE WRAAK EENS VADERS.
B. WEIJENS,
15 Cent per doos.
P. LUIJTZEN.
2)
gmg-
wordt in het IJXX UG TIJ ClgGGSt een partij «T-A.I3CI>3>J"Sr2?,OJFlJF",U3^3". donkere kleuren, effen en gewerkt, zoowel in de beste
als goedkoope prezen, tot minder dan de halve verkoopwaarde aangeboden, Om Olp T*n 1 TYl Gn - Eveneens een partiitie der beste kwaliteiten 1T"f
ELatOGnen vroeger 35 en 40 Cent, nu 121/s en 15 Cent, zeer geschikt voor Morgen-Japonnen. Enkele stukken prachtige kwaliteiten M!£iCla.t>QllaJm q
MGdiums, GrrasllnnGii, waarvan geen voorraad meer is, worden tot veel verminderden prUs aangeboden.
op WOENSDAG 14 JANUARI as.
des voormiddags 10 uur, aan het
Molenplein te Helder, ten overstaan
van den Deurwaarder
J. W. VAN DER WAL Cz.
van een belangryke party
Slipperdeelen, Badding-
deelen, Kolders, Sparren,
Brandhout, ledige Vaten,
en wat verder zal worden aangeboden.
Daags te voren te bezichtigen.
Nationale Militie.
te
„uuuuluulil,
's GRAVENHAGE
Dagelijks bestaat gelegenheid tot
het sluiten van contracten, tot het
stellen en aannemen van PLAATS-
YKRVANGERS en NUMMERVER-
WISSELAARS by den Heer
QUANT y Langestraat
102, voor Helder en Omstreken,
en by wien Reglementen gratis te
bekomen zyn.
beveelt zich beleefdelijk aan tot het
repareer en van alle soorten van
NAAIMACHINES.
Schouwburglokaal TIVOLI.
Met toestemming van den Edel Achtbaren Heer Burgem. dezer Gemeente,
door de Onder-Officiers- en Korporaals Vereeniging van Zee- eu Landmacht
OenoegGn zij ons doGl3
op ZONDAG den 18" JANUARI 1880.
Waarvan de opbrengst zal strekken ten voordeele der Algeraeene Armen
dezer Gemeente. Mogen Helders Ingezetenen nu ook niet achterwege
blyven, ten einde het lot dier armen in dit strenge jaargetyde
te helpen verzachten en bovengenoemde Vereeniging te steunen,
om dat doel naar weusch te doen slagen.
OP TE VOEREN"STUK
Tooneelspel in 8 Tafereeleu door A. A. van der Stempel.
Costumes van Mejuffr. de Wed. E. N. Davidson, te 's Gravenhage.
Tot slot op vereerend verzoek
C^IRIRIÉ] OP HHET OBWBBE.
Uit te voeren door 4 Leden.
Introductie f0 40 de persoon. AANVANG 7 URE PRECIES.
Kaartjes zijn te bekomen by het Bestuur eu de werkende Leden, bjj
de HH. BERKHOUT Co., BEUGELING, PLATVOET, SELMAN,
A. G. J. DE VRIES, Mej. de Wed. CAARLS, en aan het Lokaal.
Plaatsen zyn aan het Lokaal te bespreken a 10 Cents extra.
a
H?
De ondergeteekende maakt zyne
plaatsgenooten bekend, dat hij koopt
met het recht van wederinkoop,
- C)
M
W
StoomververU van wollen en halfwollen,
zijden eu halfaydeu Japonnen, Gordynen, Tryp, Tafelkleedeu, enz. enz.
Specialiteit voor het verven van Meubelgordijnen.
Mantels en Heerenkleedingstukken worden geheel in elkaar zonder
lostornen geverfd.
CDemisoliG WassctLGrlj van
Japonnen, Heerenkleedingstukken, Gordynen, Tafelkleedeu, enz. enz.
Japonnen en Mantels, met welk garneersel het ook zy, zoomede
Heerenkleedingstukken, worden gewasschen zonder lostornen en zonder
dat ze krimpen.
Monsterboeken liggen ter inzage en Prijscouranten zyn te ver
krijgen aan onze depóts, die in alle groote plaatsen van Nederland
gevestigd zijn.
AG EXT voor deu Helder
Schipper J. JONKER,
Kananlweg I 17.
Ondergeteekende beveelt zich be-
leefdeljjk aan tot het maken van
allerlei soort
MACHINE WERK.
ADRIAANSE,
VLAMINGSTRAAT 176.
MIDDENSTRAAT HELDER
SLITTERIJ
Slijters genieten rabat.
NATIONALE MILITIE.
Verzekering-Maatschappij
BROUWER VAK DAL
Oudezyds-Achterburgwal 162
AMSTERDAM.
Geschikte personen, die als Plaats
vervanger of Xummerverwisselaar
voor de lichting 1880 wenschen in
dienst te treden, voor de hoogste
sommen, vervoegen zich bij M. VAN
PRAAG, Laan 381, Helder.
FEUILLETON.
Novelle van Gkrrit J.
„Zoo, kan je dagelijks hier komen, kind,
dnu zal 't er gauw inooi uitzien iu je huis.
Je weet toch hoe 't gaat, wanneer de knechts
en meiden zonder opzicht zijn. Verbeeld
je, dat ik dagelijks uitging, dan zou 't ine
een boeltje worden. En als je kinderen
krijgt, dan heb je nog minder tijd."
„Nu moeder, kom dan naar mij toe."
„Ja, nu en dun zal ik wel komen, maar
dikwijls kau 't niet gebeuren."
„Maar, moeder, waarom de hoeve niet
verkocht of verhuurd, dan kou moeder bij
ons inwonen, eu dan bleven wij bij elkaar.
Er is op Heizicht plaats genoeg."
„Kind, je praat naar je verstand; twee
boerinnen over een boerderij, dat gaat niet. Ik
zou volgens gewoonte 't bestier willeu hebben,
en dat zou maar ongenoegen geven. Daarbij
moet ik je zeggen dat de hoeve, die mijn vader
eu mijn grootvader bewoond bebben, waar
ik met je vader gelukkig beb geleefd, nooit
zal verkocht worden, zoolang ik leef. Ik
ben op Elzenhoeve geboren en ik zal in
dit huis eenmaal mijne oogen sluiten."
Wat ik je zeggen wil, kind, je inoet 't
zoo zien aan te leggen, dat jij de kas houdt.
Ik heb dat ook altijd gedaan en je vader
heeft er zich goed bij bevouden."
„Maar, moeder, de hoeve kwam ook van
u, en ik kom in 't huis van Willem, dat
maakt onderscheid."
„Daar heb je gelijk in, maar daar ik geloof
dat Willem veel van jo houdt, zou jc met
een mooi praatje hem misschien wel zoover
kunneu brengen. Wil ik er hem eens over
spreken
„Neen, moeder, dat niet. Willem kon
wel denken, dat ik moer hield van zijn
geld dan van hem."
„Nu, wijsneus, doe jc zio, maar je be
hoeft niet te klagen, wanneer je later
inziet dat je ongelijk hebt gehad."
„Moeder Guurt was een weinig uit baar
humeur geraakt. Ze greep den grooten huis
bijbel met koperen sloten, zette haar bril
op eu begou in 't heilig boek te lezen. Of
zc 't uit gewoonte deed dan wel of ze zich
wilde stichtcu voor den volgenden morgen,
wagen we niet te beslissen. Wie kan oor-
deelen wat er in 't hart van den mensch
omgaat F
Ken oogenblik daarna sprong Geesje op
en liep naar de deur, want ze bad door 't
venster gezien, dat Willem de werf over
„Dag Geesje," riep hij vroolijk, en kuste
't beminde meisje recht hartelijk. „Dag moe
der Guurt
„Ga zitten, Willem, ga zitten," zei de
boerin, terwijl ze een stoel bij de tafel
zette, je zult 't wel warm gehad hebben op
dien weg."
„Ja, dat is waar. Maar dat is over en
voorbij."
„Heb je 't geld ontvangen P" vraagde de
boerin.
„In klinkende dukaten, zecuwen en gul
dens. Zie eens, wat ik gekocht heb." Bij
deze woorden opende hij den reiszak en
haalde er eenige pakjes uit.
„Dat is voor u, moeder," zei hij, haar
een pakje overreikende, dat stof voor een
kleedje benevens een stuk kant bevatte, en
dit voor Geesje. Op onzen bruiloftsdag
hoop ik haar er mee te zien pronken."
Dat moeder en dochter een oogenblik in
verrukking bleven staan voor de meege
brachte geschenken, was geen wonder, want
welke vrouw of welk meisje is daar onver
schillig voor. De stoffen werden uitgespreid
en de kanten bewonderd.
„Wacht," sprak Willem," hier is nog wat."
Bij die woorden reikte hij Geesje ccn klein,
sierlijk doosje toe, waaruit een gouden ring
te voorschijn kwam.
„Hartelijk dank, beste Willem," riep 't
verraste meisje, cn drukte haar minnaar
een innigen kus op de lippen.
„Vrouw Guurt schudde 't hoofd en mom
pelde bij zich zelfAls dat zoo voortgaat,
zal hij van zijn geld niet lang meester
blijven."
't Mensch wist niet, dat ze profetische
woorden sprak. Daar was vrij wat te praten
tusscheu de drie bier voorgestelde personen.
Er werden plannen gemaakt voor de toe
komst en bepaald dat de trouwdag zou
plauts hebben, wanneer de oogst was bin
nengehaald. Na 't avondmaal, waaraan vol
gens gebruik ook 't dienstdoend personeel
deel nam aan de tafel van 't gezin, maakte
Willem zich gereed te vertrekken.
„Zou je 't geld niet hier laten vraagde
de boerin, 't is nu avond en je weet dat
zich bier in den omtrek booswichten op
houden, die voor niets terugdeinzen."
„Kom kom moeder," sprak Willem
lachend, de weg is nog geen half uur lang,
niemand weet wat ik bij me heb, cn ik ben
toch ook geen kind." Bij deze woorden
omvatte hij zijn knuppel stevig cn draaide
hem een paar malen in 't rond.
Neen, hij was geen kind, nit een physiek
oogpunt beschouwd; hij was een sterke,
breedgeschouderde knaap, die zijn man best
staan, maar hij handelde als een onbezonnen
kind, door den verstandigen en welgemeen-
den raad te verwerpen van iemand, die on
tegenzeggelijk veel ondervonden had. De
overmoedige jeugd meent op ruim twintig
jarigen leeftijd de wijsheid in pacht te heb
ben, en er zijn dikwijls vrij wat levens-
stormen eu wederwaardigheden noodig, eer
men inziet dat jeugd en ervaring gewoonlijk
niet band aan hand gaan. Ik wil hier alleen
nog bijvoegen onze vaders zijn zoo geweest,
we zelf waren zoo en onze kinderen zullen,
loffelijke uitzonderingen daargelatenook
wel zoo bandelen.
„Laat dan Pieter, de oudste knecht, met
je gaan," sprak de boerin.
„Neen, moeder, ik dank jehij beeft
den gauselicn dag hard gewerkt en verlangt
zeker naar rust. Kom, ik moet op weg
Hij reikte daarop de boerin de hand
eu verwijderde zich met Geesje, die haren
minnaar zou uitlaten. Dat uitlatenwe
herinneren ons zulks nog zeer goed, gaat
gewoonlijk niet zoo heel spoedig, 't Had
dan ook bier al ruim een kwartier geduurd,
toen de scherpe stem van moeder tamelijk
ontevreden klonk „Geesje Geesje kom
je baast
Een oogenblik later kwam Geesje, met
vrij wat meer kleur op hare wangen dan
voor 't uitlaten, 't vertrek binnen, kuste
hare moeder goeden nacht en begaf zich
naar haar slaapkamertje. Moeder Guurt bleef
altijd nog wat op, omdat ze niet gerust
naar bed ging, voor ze zelf bad onderzocht
of alles in haar buis in orde was. Tevreden
over baar onderzoek, begaf ze zich ter ruste
en mompelde, terwijl ze de kaars uitblies,
„die knaap gaat veel te lichtvaardig met zijn
geld om, let maar op, de tijd zal 't leeren."
Een oogenblik daarna heersebte op dc
Elzenbocve de diepste rust.
Een paar uren later werd die rust op een
vreeselijkc wijze gestoord. De hofhond blafte
woedend en op de voordeur werd aanhou
dend geklopt. Vrouw Guurt was dadelijk
op de been en bad reeds 't jachtgeweer van
haar overleden man gegrepen, dat met bet
oog op de wandaden die er nu en dan in den
omtrek gepleegd werden, steeds geladen was,
toen dc huisgeuooten in wanorde kwamen
aanstormen, gewapend met datgene, wat 't
eerst voor de hand stond.
Ook Geesje kwam ontsteld toeloopen.
De boerin had 'teerst hare kalmte her
nomen.
„Blijf bier, Geesje," sprak ze, de anderen
moeten me volgen." 't Kloppen hield aan.
„Wie daar?" vroeg de boerin. „Wees
voorzichtig, want wc zijn klaar om onge-
uoodigdc gasten af te weren."
Geruststellend klonk 't haar tegen „Ik
ben 't, vrouw Guurt, de oude herder Arie."
„Wat moet je, kerel, ben jc weer dron
ken
„Neen vrouw, maar ik heb, hier tien
minuten van daan, op deu weg iemand
gevonden, die hevig bloedend op den grond
lag en geheel bewusteloos was. 't Was
Willem van Heizicht."
Binnen klonk een gil en Geesje stormde
naar voren.
„O, moeder, moedergauw naar buiten
Laten we hem opnemen eer hij sterft
Doodsbleek en handenwringend stond 't
meisje daar. Een oogenblik later wilde ze
de voordeur openen.
„Blijf kind^ sprak moeder Guurt, die
ondanks hare beradenheid, hevig verschrikt
was. „Blijf hier, we zullen dat wel buiten
jou doen. Hier, Pieter, ga met Kees cn
volg Arie, die je den weg zal wijzen. De
andereu blijven hier. Ik kan 't huis in den
nacht niet zonder volk bebben. Wie weet,
wat ons anders nog boven 't hoofd kon han
gen." Beiden mannen vertrokken en kwa
men met den herder een poos later terug.
Ze droegen Willem bewusteloos binnen, die
vrceselijk bloedde uit een wond, die hij aan
't hoofd gekregen had. Door de zorgen van
vrouw Guurt werd 't bloed afgcwasschen en
't eerste verband gelegd. Geesje kou weinig
dienst bewijzen, want ze was zoo ontsteld,
dat ze meer in den weg liep dan hulp
verleende. Eindelijk werd hare aandoening
zoo groot, dat moeder haar de kamer uit
zond en haar vermaande naar bed te gaan.
Dat laatste bevel werd echter niet opgevolgd.
Reeds dadelijk had vrouw Guurt iemand naar
den dorpsbarbier gezonden. In den goeden
ouden tijd was de barbier ten platten lande
tevens dokter over menschen eu vee. Of
't sterftecijfer daarom grooter was, wil ik
niet beweren, 't Is ook moeielijk na te gaan,
want aan de statistiek deed men destijds
niet veel. De barbier verscheen eindelijk,
onderzocht met een gelaat, waarop hooge
wijsheid zetelde, althans de man gaf er zich
't air van, de wonde, en verklaarde, nadat
hij een aderlating gedaan had, dat de pa
tiënt buiten gevaar was. Dadelijk ging moe
der Guurt naar hare dochter, liet haar weer
binnenkomen en vertelde onderwijl 't gun
stig advies van den dorpsesculaapWillem
opende dan ook weldra de oogen en wilde
spreken, hetgeen hem echter door den barbier
verboden werd. Deze beval rust aan, deelde
roede hoe de patiënt behandeld moest wor
den en beloofde den volgenden morgen weer
te zullen komen. Na zijn vertrek keerde
dc rust terug. Moeder Guurt, die aan alles
dacht, had den ouden schaapherder naar
Heizicht gezonden, om aan vronw Maartje
te laten zeggen, dat Willem dien nacht op
de Elzenhoeve zou blijven, eu hem op 't
gemoed gedrukt geen melding te maken van
't droevig voorval.
Den volgenden morgen gevoelde Willem
zich merkelijk beter en zat reeds overeind,
toen de barbier een visite bij hem aflegde.
Ook Maartje kwam, nadat moeder Guurt
haar de toedracht der zaak op een geschikte
wijze had laten mêdeeJen. Toen allen rondom
de tafel gezeten waren, vertelde Willem 'tvol-
gende „Ik zal misschien tien of vijftien
minuten gcloopen hebben, toen ik bij 't
boschje, waar de weg een krommiug krijgt,
struikelde. Ik denk dat men een touw over
den weg had gespannen. Eer ik nog kon
opstaan, werd ik aangevallen door een kerel,
die uit 't geboomte te voorschijn sprong.
Een mes blonk in zijne rechterhand en bij
was gereed me dat in de borst te stooten,
toen ik, al mijn krachten inspannende, zijne
hand greep, en zelfs zou 't me gelukt zijn
hem onder te krijgen, want ik had me reeds
op de knieën gewerkt, toen ik plotseling
een slag op 't hoofd kreeg, 't Scheen me een
oogenblik toe, alsof ik duizend vuurvonken
zag. Voor 't overige weet ik niets meer."
„Heb je niet kunnen ontdekken wie de
dief was, of heb je niet eenig vermoeden
ten minste f" vraagde vrouw Guurt.
„Hij had zijn gezicht zwart gemaakt, en
daarbij was 't erg donker. Ik zon 't dus niet
kunnen zeggendaarbij ging alles veel
vlugger, dan ik 't vertellen kan cn werd er
geen woord gesproken."
„Je hebt dus met dieven te doen gehad
en je bent daarbij je reiszak kwijt geraakt
met al 't geld?" vraagde vrouw Maartje
zuchtende.
„Dat behoef je niet eens te vragen,"
merkte moeder Guurt aan. „De knuppel
is teruggevonden, maar 't geld is gevlogen."
„We moeten dadelijk 't geval bij den
schout te 's Heerenberg aangeven," hernam
vrouw Maartje.
„De schout zal weldra hier zijnzei
vrouw Guurt, die met hare gewone bera
denheid haar knecht Pieter reeds vroegtijdig
naar 's Heerenberg had gezonden. 'tZou
wel niet veel geven, dacht zc, maar 't was
in elk geval 't eenige middel om de dieven
te ontdekken.
Weldra kwam dan ook de schout, verge
zeld van zijn' schrijver en een paar politie
agenten, door de boeren gewoonlijk „rakkers"
genoemd, op de hoeve. (Wordt vervolgd.)
Snelpersdruk van C. DE BOER Jr.