Kleedermaker ij
BAODL, Dl ROOYIBflOOFDIAS.
DE CONCURRENT,
J. MIlACm
J.
DEKE^8.
GEDBRENDE DEZE WEEK GSOOTI ETALAGE BIR HIEUWE KARPETTBN~ TAFELILEEDEV, GORDIJN-
GAZEN EN NETELDOEK, TOT DE lliST MOGELIJKE PRIJZEN, IN DE TIJDGEEST.
FIJHB ZWARTE IAT-LAKENS,
^ïoor a contante Maling 5 percent korting
ïerscïe zoete MELK,
Dlsfllleerderlj „DE S0B1AAH."
Uitte liitrlulsclii
DAMESMANTELS
li.
KLEEDERMAKERIJ.
flfieren en Dames Glacé-Msclioeaeii, wit zwart ea pilirfl.
M. DE MEIJER, Hoofdgracht.
01TVERK0ÜF
II A. VAÏ JE- I.UB Co.,
BUKSKINCS en KAMCARENS, enz., enz
P S. Prachtige zwarte THIBET ontvangen
iëiailM FAUNEN oa KETELS
C. GORTER,
Schouwburglokaal TIVOLI.
Weststraat L 87, Weststraat L 88.
THEE-SERVIEZEN,
in Porcelein, Graniet en Aardewerk.
J. J. MEIJER,
GEREGELDS DIS NST.
Direct van Amsterdam
naar New-York,
J. GRêAFF, Hoofdgracht.
wegens vertimmering
OB T"V.A.Isr O EHST
worden volgens de maat en ten spoedigste gemaakt,
teg'en alle concurrentie hier ter plaatse, bij
J. W. KAMPER,
NIEUWEDIEP. NIEUWSTAD O 355.
verkrijgbaar a 8 Gent per liter (kan,)
"toti D. K.onyn.
STAL- en VEEHOUDER,
Achierliinnnnhmen bij deNicnwebrng
FIRMA
WAUTERS DE BUSSCHER,
Meclieten, België.
Gebrevetesrd leverancier van Z.M. den
Koning van België en van Z. K. H.
den Graaf van Vlaanderen.
Specialiteit van
Maagbitter Boanekarap.
Bekroond op verschillende tentoon
stellingen.
Fabriek voor Nederland en Exportatie
een mon °x$3épen* omringa ^SvSra-»-
van af 85 Gent, vroeger f 1.00.
hoek Bierstoeg
TOOXEELVOORSTELLING door de Vereeniging D. E. G., ten voordeele van
de gewonden In de Transvaal,
OP ZONDAG 27 MAART 1881 i
Tooneelspel in 7 Bedrijven met een Voorspel
DE WRAAK EENS
K R IJ G S NI A N S.
VU uur. Na afloop BAL. Entree 10.40.
Plaatsen zijn te bespreken op de dag der uitvoering van des morgens
10 tot 2 uur aan het lokaal a 10 Cts. extra voor iedere plaats.
Magazijn in Porcelein-, Glas- en Aardewerk, voor huishoudelijk gebruik en Luxs-
GEOOT.E SOZRTIEIEljBIJSrGb
WITTE- EN GEDECOREERDE
Car üi IV
t=ü3
%3*3-
Q IV *X" "V jéa. J2St
Lakens, Bukskings, Kamgaren, tegen
zeer lage prijzen
Ontvangen
HeerenboordenDassenHand
schoenen, en alles wat tot het Heerenvak behoort.
ONTVANGEN prachtige zwarte Thibet, witte
Rokkeu, liragen. Handschoenen,
en gaf luide lucht
-■ "«ovuunal)
B. SCHOONHEYT.
Vertegenwoordiger voor NIEUWE
DIEP e» OMSTREKEN
ANKERPARK.
Verkrijgbaar in alle voorname Li-
keurwinktla en Koffiehniaen.
In de Sleden waar de Firma nog
niet rertegeawoerdijrd i«, worden ij
verige en solide AGENTEN gevraagd,
,iFEmIÏ.KT<
Ontvangen
Tafelkleeden, Neteldoeken en
rM°'>
in verbinding met alle Spoorwegen
in Amerika,
Deze lijn wordt vooral aanbevolen
1. door goed ingerichteStoorabooten j
2. door gpedkoopere Expeditie
3. door bijzondere zorg roor Passa
giers.
Inlichtingen te bekomen bij
JACOB EELMAN,
BURG OP TEXEL.
N.B. Tevens inzage van alle Anie-
riksausche Spoorwegtarieven.
Ruime keuze zwarte en gekleurde
THIBET, zwarte ZIJDE, SATIJN en FLU
WEEL, zijden LavaRieres inalle kleuren.
Ruime keuze Lakens, Kam
garen, Buksking, enz Voorhem
den, Manchetten, Strikken, enz.
Concurreerendo prijzen.
Gesneden Rookvleesch.
Saucise de Belegne.
lekkere Boterhammenworst.
amrmgo
^fl.lwjnAzeyop'1 Transvaal. BeBoerön nadoe
mWlÏÏe UOcuc.cn
eq yo!ggëh de iaagste prijzen
Wegens gevorderd Seizoen, worden alle voorhanden zijnde
Wollen-, Watten- en Molton-Dekens
tot zeer lage prijzen opgeruimd.
tl
Uit de criaiiüeele rechtspleging.
22. Vertaling van Gekuit J.
„Emil! lieve, lieve Eiail!" fluisterde ze
zacht en keek met betraande oogen saar
hem op. „Heeft 't touw je uit 't rijtuig
geslingerd?"
„Neen, Wanda, antwoordde hij even
zacht. Ik ben vrijwillig hier gekamen, om
je bij te staan in een gevaar, dat je waar
schijnlijk bedreigt."
„Heb je gedacht dat ik in de boven
lucht bang zou worde»
„Neen, dat wiet. Je zult wel zien."
Hij nam plaats, keerdo zich naar de
beide naannen en zeide:
„Uw dienaar, mijne keereu! Ik hoop,
mijnheer de professor, u zult me niet te
rugwijzen, daar ik inderdaad niet zou weten,
waar ik moet uitstappen."
„Ik feliciteer u met 't ongehoorde geluk,
dat u heeft gediend. Naast dat is n je
redding daaraan verschuldigd, dat ik u aan
uwe eigene krachten heb overgelaten."
„Ik oordeel insgelijks, want ik had ook
op"geen hulp gerekend. Maar doe me 't
pleizier en laat' mijne onverwachte ver
schijning u niet van uw werk afhouden.
U moet de weddingschappen zien te win-
nen."
„Zeker, zeide de professor, terwijl hij
zijn kijker naar beneden richtte. Duidelijk
kon hij daur nog alles waarnemen en na
tuurlijk ook van heneden af gezien worden.
Noodwendig moest hij hooger stijgen en
dan een andere richting inslaan. Hij nam
daarom ecu zak met zanden wilde dien
leegetorten.
„Wil u nog hooger stijgen vraagde
Wiutcr.
„Zeker."
„Neem me niet kwalijk, maar ik acht
dat niet noodig Deze reis doen we voor
pleizier, naar ecu bepaalde plaats en niet
met een wetenschappelijk doel."
„U hebt velkoinen gelijkmaar over de
manier waarop ik 't zekerst mijn doel kan
bereken komt mij, als deskundige, 't oor
deel toe. We hebben op deze hoogte twee
tegenovergestelde luchtstroouaen en moeten
r boven om weer gunstigen wind te
krijgen."
De professor wist zeer goed, dat Winter
opzettelijk 't touw gegrepen had; want was
hij er hij ongeluk in verward geraakt, dan
had hij zich niet kunnen losmaken. Ook
zon hij door den schrik zijne boziucing
verloren hebben en had niet met koelbloe
digheid naar boven kunnen klimmen. Hij
had dus met een tegenpartij te doen, die
door de eene of andere omstandigheid tot
deze koene daad was gedreven. Bij de roe
keloosheid va» zijn waagstuk, moest die
omstandigheid van 't uiterste gewicht zijn
en misschien was 't wel, dat 't plantus-
schen den baron en den professor afge
sproken, op de eene of andere wijze was
uitgelekt.
Terwijl bij daarover nadacht, liet hij d<
eene handvol zand na da andere naar be
neden vallen. Winter had een blad nit
zijne portefeuille gescheurd en liet kleine
stukjes papier los, om uit den spoed, waar
mede ze daalden, te berekenen met welke
snelheid de ballon steeg.
„Zou u niet uitscheiden, professor Ik
geloof dat we te hoog gaan. De wolkon
liggeu reeds ver in dc diepte en de aarde
is met 't bloote oog niet langer zichtbaar
We zullen nu toch wel die tegenstrijdige
luchtstroamcn te boven zijn."
„Ja, we zijn te hoog; laten wc gaan
dalen!" riep Hagen, wiansgelaat den groot
sten angst vertoonde.
„Hier ben ik meester," zeide de profes
sor, terwiji hij bedaard voortging zand weg
te werpen. Ik verbied alle aanmerkingen,
veoral van iemand, die veor zijne plaats
hier geen penning betaalt, en die zijne
redding aan ons te danken heeft."
Winter zweeg en keek op 't kompas,
dat aan zijn horlogeketting hing. Hij be
merkte dat de ballen een geheel -verkeerde
richting had genomen en hield zijne oogen
scherp op den professor gericht, om zijne
minste bewegingen te kunDen waarnemen.
Deze keek door het perspectief en greep
toen opnieuw naar 't zand.
„U zult de weddingschappen verliezen,
zeide Hagen, op wiens voorhoofd groote
zweetdroppels parelden. De trein zal binnen
weinige minnten aankommen."
„We zijn aanstends waar we wezen moe
ten. Nog eenige duizenden veeten hooger
en dan dalen we. Ik zal naar de klep
klimmen."
Hij stapte op den rand van 't schuitje
en klauterde in 't netwerk. Zijne stem
had de eigebaarnige klank, welke oen ge
volg is van angstige spanning of van een
misdaad, die men wil begaan. Dat werd
door Winter opgemerkt. Dit oogenblik
moest beslissend worden, want de klep
kon ook in 't schuitje, door raiddel van
een touw, geopend worden.
„Wees op uwe hoede, mijnheer de kom-
missaria, want de man voert iets in zijn
schild," fluisterde Winter, terwijl hij op
lettend naar boven keek. Daar greep de
professor een touw en wilde den knoop
losmaken. Dat schee* moeite te kosten,
want- door de vochtigheid in dc wolkeu
was 't touw nat geworden en gezwollen.
Door deze omstandigheid had Winter «enige
van alle voorhanden zijude
Petroieumtoestelien, Doofpotten, IJzer
en Blikwerk, Glas- en Aardewerk,
Hang- en Tafel-Lampen,
zoolang de voorraad strekt, tegen
veel verminderde prgzen.
Kanaaliet. 6. BAAS ki
«ogenblikken tijd om 't touw nauwkeurig
t« beschouwen. Hij zag dat de eene helft
van 't schuitje bij 't losgaan van 't touw
zou kantelen cu alle drie naar beneden
zonden storten. Nauwelijks had hij die
ontdekking gedaan, of hij greep Wanda en
den kommissaris met beide handen, trok
hen naar den anderen kant en schreeuwde
„Houd vast, of je bent verloren!"
Instinctmatig klemden beiden zich vast,
hoewel ze nog niet begrepen waarom. In
't volgende oogenblik gevoelden ze een
schok, 't Schuitje hing, nog slechts aan eene
ijde vastgehecht, en drie personen zweef
den zunder steun in de lucht, zich met de
handen vasthoudende.
„Hond een oogenblik vust" vermaande
Winter op «en toon, die vreeseiijk angstig
klonk. Hij zette zich schrijlings op den
rand van 't schuitje, trok 't meisje er ook
op en zeide:
„Wees 'nu sterk, Wanda, en verlies je
bewustzijn niet, want dan ben je verloren!"
„Ik zal me goed vasthouden, EmilRed
nu God in den Hemel, waar is de kom -
missaris
Deze was verdwenen. Doer 't gevaar
krachteloos geworden, had hij losgelaten en
was naar beneden gestart.
Emil en Wanda hadden geen tijd om aan
hem te denken, daar hun eigen toestand
te gevaarlijk was. Op 't oogenblik waren
zs betrekkelijk gered maar verder?
Wanda zat, zooals ze door Emil was ge
plaatst en hield zich met beide handen aan
een paar tonwen vast. Ofscheom haar bart
beefde, trachtte ze toch te glimlachen, tea
einde haren geliefde gerust to stellen. Nu
waagde Emil 'teen blik omhoog to werpen.
Daar dc zwaarte, die onder aan den bal-
lou üing, verplaatst was, had deze zich op
zijdo gelegd. De profussor was niet zicht
baar. Was hij o«k naar beneden gestort, of
UGcrlierJg&fc£,fii<S|kufflaifJ'ftiKniaar
bevelen hunne CHEHISCHi*
Ververij minzaam aan.;
bijzonder voor Bedsteê-, Ledikant
en Staatsie-Gordijnen Wieg;- en
Vniiranindkitfeden, in prachtig j
groen en alle modekleurenzoo-.
mede voor Herren- en Damesklce-
dingstnkken, in fijn zwart zonder
afverven of solide kleuren naar ge
schiktheid der Stof.
Agentuur: Westgracht 300,
P. STERK,
waar de Goederen twee maal per
week aan de Fabriek worden opge
zonden.
neen hij was achter den ballon voor 't
oog van Winter verhorgcu eu kwam thaus
voorzichtig te voorschijn, om te zien of zijn
misdaad gelukt was. Vol schrik bemerkte
hij, dat er slechts een persoon naar bene
den was gestort en dat de beide anderon
zich hadden weten 'vast te houden. Zij
moesten ook sterven, ander» was 't om
eigen leven te doen. Hij klauterde
vérder, tot hij den ring bereikt had, die
halverwege tusschcu den ballon ge t schuit
je os» de touwen was aangebracht, en ter-
ijl hij zich Biet zijne linkerhand vasthield,
haalde hij met den rechter een mes uit
den zak, dat hij met zijne tanden opende.
Hij maakte zich gereed de touwen door
te snijdeu, waaraan Winter en 't meisje
zich vasthielden.
Emil had totnogtoe geen woord gespro
ken. Thans haalde hij een pittoni te voor
schijn en whs inwendig verheugd den raad
zijue broeders, ora een wapeu bij zich te
steken, gehoor gegeven te hebben. Drei
gend riep hij
„Halt, ellendige moordenaar! Ais je t
waagt in 't touw te snijden, ban je een
kind des doods
De professor keek naar omlaag. Hij zag
't wapen en aarzelde een oogenblik. Ge
hoorzaamde hij Winters bevel, das was hij
in dieus macht en zijn dood was zeker.
Deed hij een snede in 't touw, waaraan
deze zich vasthield, dan zou Winter mis
schien niet nauwkeurig kunne» mikkenen
een oogenblik later in de diepte storten.
Ras strekte hij de hand uit om te snijden.
Daar kE&lde 't schot, dut door de ijle
lucht slechts een zwakken slag gaf, en de
booswicht kromp ineen.
Werdt ve-rvolgd.
Snelpersdrukker^ va» C. DE BOER. Jr.
