ijs. Voorscli ijs.
IMtpaÉ LiiMrmn,
lakwerk.
ffoensdao Tan 1 lot 6 nor, opriiming ra LIPPEN, alierhande soort, in DE TIJDGEEST, tot spotprijs
C. B. SCILMIIJEE Co., Spoorstraat 017.
DE COHTCURREIT.
Te lrar of te loop
J. J. KUIJPER,
"Groote voorraad Lappen donkere Japonstoffen, Witte Goederen en gedrukte Katoentjes,
alle afmetingen,
in
DE EUROPEESCHE
5-jarige guarantie.
NOORSCH BLOK-IJS.
BllUjKo prijzen.
Adres: N. J. FRANKET, te Nieuwediep.
Weststraat L 87. Weststraat L 88.
jjzeren Paardenhooihark
Grasmaaimachine
J. J. KUIJPER,
Salvator
Oranje- Nassau
Charlestown
B. SCHOONHEYT,
By C. GOBTEE,
Een groote partij
VOOBHANDEN:
OOSTERENB. TEXEL.
REGISTERS
Nieuwe (machinaal bewerkte) gestikte Duitsche Katoenen of Chitsen DEKENS, ontvangen in „de
Tijdgeest," Hoofdgracht 68169. Prachtige bewerking, goed gevuld met beste Wattenkatoen, solied
doek, nieuwste kleuren, geheel echt in de wasch.
ONDER-DEKENS f 1.50. Eén-M BED-DEKENS f3.00 a f3.50, tWfifi-jlfiFSOOllS f 4.00 a f 4.50. LEDIKANT-DEKENS f5.00
f6.00.
De rockte Miuiaiu
vestigt de algemeene aandacht op de door
haar gefabriceerde veel verbeterde
FAMILIE-NAAIMACHINES,
welke aan alle eischen op het nitnemendste
voldoen en welke de voordeelen bezitten van
Zelfgarenwinder, Zelfdraadafsnijder en ver
eenvoudigde Naaldzetting, waardoor de juiste
Naaldstand zonder eenige inspanning wordt
verkregen.
Volkomen gr a t i s onderricht.
CENTBAAL-NAAIMACHINE MAGAZIJN VAN
De ondergeteekende is ten allen tijde ruim voorzien van puik, bard, glashelder
Hjj is ook genegen om contracten tot levering te slniten. Desverkie-
zende franco aanlegplaats stoomboot Zür Huhlen, hetzjj los of verpakt.
NIETJw voor OO cents
verkrijgbaar in
op proef, een nienwe „Ramsomes"
met zitting, en een best werkende
met Slijpsteen Bij contante ver
koop, 5% korting.
TE HUUR PER MANSDAG.
VOORHANDEN: bij
Oosterend. Texel.
HEDEN ONTVANGEN:
nieuwe
extra fijn, 6 Cent per stuk.
Nieuwe Zoutevisch, 20 Ct. de 5 Ons.
Leng-Zoutevisch 12 Gt. de 5 Ons.
M. WAAS,
SPOORSTRAAT.
De fijne Btreng hygiënisch bereide
TAFEI,LIKEUREN van de firma
WAUTERS DE BUSSCHER
Hofleverancier te Mechelen,
Snccnrsale Fabriek Rosendaal
mogen in geene restauratie of café
van beteekenis ontbreken, dezelve zijn
dan ook bereids in voorname koffie
huizen alhier voorhandenvolgens
Prijscourant te bekomen bjj:
J. DAARNHOUWER, Dijkstraat,
en J. DITO, Kruisweg,
alsmede bg den ondergeteekende
J. J. MEIJER, vertegenwoordiger,
ANKERPARK.
hoek Riersteeg,
Ultverüoop van:
Engelsche HOOI- en MESTVORKEN,
IJzeren LEDIKANTEN. HOOIVOR
KEN met steel van af f 0,80 f 1.
Sterke ovalen THEESTOVEN a 90 Ct.
PRESENTEERSTELLEN, compleet
50 Ct.
Enkel BLAADJE, 15 Cent.
Engelsche THEEBLADEN v. af50Ct.
BROODBAKKEN 45 Ct.
VUILNISBLIKKEN van afl7Ct.
MELKEMMERTJES, zeer goedkoop.
Amerikaansche WASCHBORDEN,
60 Ct.
Idem gewone 40 Ct.
1 kans OLIEKANNEN 26 Ct.
TROMMELS in soort, zeer goedkoop.
Gebrande VUILNISBLIKKEN 30 Ct.
Blikken KOFFIEKANNEN van
af 35 Ct.
Beste KOFFIEMOLENS, van af f 1.50,
KOFFIE- en THEEBUSSEN,
in soorten.
Tevens prachtig fijn Lakwerk
voorhanden, zeer geschikt voor Cadeau.
Beste koperen STRIJKIJZERS,
f2.40 enz., voorhanden, bg
voor Logementhouders en Kooplieden
te bekomen bg
C. DE BOER Jr., Spoorstraat.
FEUILLETON
ROMAN
SI Uit 't Duitsch.
Een diepe zucht ontsnapte aan de borst
van den Dieeken man en heel zachtjes
seide hij
„Mijne vrouw is gisteren gestorven."
„Hoe," riep juffrouw Koch verwonderd
uit, „ia die vroolijke, jonge vrouw reeds
dood t" Dat doet mij zeer veel leedWat
heeft baar gescheeld f"
„Zij stierf aan een longontsteking," ant
woordde de man, dien men kon aanzien, dat
hij met geweld zijne tranen bedwong.
„Dat is erg hard," zeide juffrouw Koch
op medelijdenden toon en liet er op vol
gen „Ook mij heeft de Heer zwaar getrof
fen, daar ik voor drie dagen mijn zoontje,
mijn eenig kind, verloren heb. Het was
een even zoo ffinke eu aardige jongen als
de uwe, even groot even ach
De groentenverkoopster had zich tegen
over al degenen, die met haar over het
sterven van henr kind hadden gesproken,
goed gehoudennu zij eohter den knaap
nogmaals aanzag werd zij nog zoozeer aan
haar eigen kind herinnerd, dat zij begon
te schreien.
Tranen werken aanstekelijk en spoedig
waren zij op de wangen van den man, die
voor haar tafel stond, zichtbaar.
Juffrouw Koch stond op van haar hou
ten leuningstoel; zij scheen plotseling een
besluit te hebben genouen. Spoedig droogde
zij hare tranen en zeide, een liefkozenden
blik op de knaap werpende:
„Mijnheer de dokter, ik wil u eens wat
zeggen. Toen uw lieve vrouw zaliger de
laatste maal hier voor mijn groententafel
stond om inkoopen voor het middagmaal te
doen, zeide zij tot mij:
„Lieve juffrouw Koch weet gij ook daar
buiten de poort een mooie gezonde woning?
Wij wonen hier in een nauwe dompige
straat, vier trappen hoog. Mijn man is
door het veelvuldige en vermoeiende schrij
ven zoo zwak en akelig geworden, dat de
dokter hem dringend heeft aangeraden een
andere woning te zoeken, zoo mogelijk bui
ten de poort, waar de lucht gezonder is.
In de nevelachtige, ongezonde stadslucht
zal hij spoedig ten gronde gaan. Hebt gij,
beste juffrouw, wellicht niet twee kleine
kamertjes vrij, die gij ons zoudt willen ver
huren. Wij hebben niet veel omslag te ma
ken en zouden tevreden zijn al waren de
kamertjes nog zoo klein. Ik sloeg haar
voorstel af om haar in mijn eigen woning
huisvesting te geven, daar ik toenmaals
vermeende geen twee kamertjes te knnnen
missen, doch beloofde eens te zullen zien of
er in den omtrek van mijn wouing niets
te huur stond. Hoeveel huur betaalt gs
voor uwe tegenwoordige woning, mijnheer
„Ik betaal honderd thalers."
„Honderd thalersfin die moet gij met
schrijven verdienen?"
„Ik vertaal boeken uit vreemde talen,
maar die arbeid wordt nu zeer slecht be
taald."
„Hoor eens, heer doctor, die jongen
daar heeft mij op een gedachte gebracht.
Het is net zoo'n ventje als mijn gestorven
kind; hij heeft een even rond en gezond
bakkese, even zulke fraaie lokken en ook
zijn voornaam is dezelfde. Als ik dien
knaap voortdurend in mijne nabijheid heb,
vergeet ik wellicht voor eenige oógenblik-
ken mijn smart. Gij betaalt thans honderd
thalers huur, doch ik wil u in mijn woning
twee kamers geven en dan hebt ge slechts
vijftig thalers te betalen. Mocht ik daaren
boven zoo nu en dan nog eens iets voor u
kunnen doen, welnu, daartoe zult gij mij
gaarne bereid vinden. Gij kunt bij ons, be
halve inwoning, ook nog den kost bekomen,
wanneer gij met een eenvoudig potje te
vreden zijt. Nu, wat zegt gij daarvan P"
,.Hoe zal ik u bedanken, beste, goede
vrouw? Gaarne zal ik van uw aanbod
gebruik maken. En ik heb slechts vijftig
thaler huur te betalen?" Dan kan ik de
overblijvenden vijftig voor mijnen Heinrich
afzonderen, om hem later het een en ander
te doen leeren. O, mijn God, dat is een
troost voor de toekomst."
„Afgesproken dus," zeide juffrouw Koeh,
terwijl zij weder op haar stoel ging zitten.
„Wanneer het lijk van uwe lieve vrouw ter
aarde besteld is, kunt gij dadelijk bij ons
uw intrek nemen. Betaal uw huisbaas de
huur tot October eu zoo ge dat geld niet
voorhanden hebt, wil ik het u wel voor
schieten. Afgesproken en verder geen dank
betuigingen!"
„Kom hier, mijn Heinrich," zeide zij tot
den knaap en vulde opnieuw het reeds ge
ledigde papieren zakje met aardbeziën. Zij
streek hem over zijn wangen en lokken eu
vroeg
Hebt gij lust om met uw vader bij mij
te komen? Dan kunt gij zeiven in den tuin
nog lekkere aardbeziën plukken. Ook heb
ik voor u nog een boei speelgoed. Rijdt
ge graag op een hobbelpaard?"
De kleine klapte in de handen van
vreugde en riep als 't ware jubbelend:
„Ja, Henri komt, Henri komt graag!"
„Wanneer zal uw vrouw begraven worden f
„Donderdag."
„Goed, dan zal ik u Vrijdag onzen wa
gen en twee van onze knechteu zenden,
om uwe meubels over te brengen."
Zij stond op, kwam van achter haar tafel,
nam den knaap in de armen, drukte een
kus op zijn lippen, reikte daarop den doc
tor de hand en zeide:
„Tot wederzieus en in de hoop, dat wij
het met elkander zullen kunnen vinden.
Gij zult het goed bij mij hebben en eens
zien hoe krachtig en sterk de buitenlucht
u zal maken. De frissche lucht en de ge-
zondé, onvervalschte melk zullen nwe wan
gen weder kleur geven. Gij kunt zooveel
melk drinken als ge wilt."
De dokter drukte hartelijk de hand van
de groenteverkoopster en was door de ont
roering, welke zich van hem meester had
gemaakt, nauwelijks in staat nog eenige
woorden van dank te stamelen.
Heinrich gaf, doch nu uit eigen bewe
ging, de vrouw nog eenmaal de hand, iets
wat deze zeer goed scheen te bevallen en
daarop verwijderde zich de treurende vader
met zijn zoon; voor een oogenblik had hij
zijn smart vergeten en zich overgegeven
aan het gelukkig gevoel, bij hem verwekt,
doordat hem en zijn zoon Henrich een
goede toekomst wachtte.
Een dag nadat het lijk van de vrouw
van dokter Schwarz ter aarde besteld was,
betrok hij zijn nieuwe woning bij de fa
milie Koch.
Vader Koch had al betgeen zijn vrouw
gedaan had goed gevonden en aldra was
de kleine Heinrich de lieveling van het
echtpaar. De groenteverkoopster, wier liefde
voor den vroolijken knaap met den dag
grooter werd haar echt toch was verder
met geen kinderen gezegend moest al
Daar best doen, om den jongen niet in
alles toe te geven en daardoor een geheel
en al bedorven kind van hem te maken.
Heinrich daarentegen hield ook zooveel van
haar alsof het zijne moeder was.
Dokter Schwarz hield zich, gelijk voor
heen, grootendeels bezig met het vertalen
van Engelsche en Eransche romans voor
een uitgever. Van het niet al te groote
traktement, dat hij daarvoor gen-jot, kon
hij een groot deel naar de spaarbank bren
gen in 't belang zijns zoons. Juffrouw Koch
nam jaarlijks 't geen haar Schwarz ver
schuldigd was, in ontvangst. Zij had, ter
wille van den knaap, voor kost en inwo
ning liever niets genomen, want daar waar
dagelijks twaalf menschen moesten gevoed
worden, kwam het er op een paar niet aan,
zoo zij zeide, doch zij nam het geld alleen
om hem, die bij haar inwoonde, het gevoel
te besparen als leefde hij van een aalmoes.
De geschenken, wslkc zij den knaap gaf,
in den vorm van kleeding6tukken en andere
zaken, kostten haar per jaar meer dan zij
aan huur, kostgeld enz. ontving.
Heinrich Schwarz groeide op onder de
hoede van drie menschen, van welke de
groenteverkoopster voor zijn lichamelijk wel
zijn en de vader voor het geestelijk welzijn
van den knaap zorgden.
Dokter Schwarz gevoelde zich in zijn
vriendelijke woning, omringd door goede,
brave lieden, zeer gelukkig.
Hij was een stil, bescheiden eenigszins
schuchter mau, met zeer weinig energie
begaafd. Hem was het niet gegeven met
het lot te kampen. Wel had hij in zijne
jonge jaren meermalen getracht dat te doen,
doch hem ontbrak voor een langen strijd
de noodige volharding, hem ontbrak de
moed zijne tegenstanders koen en dapper
weerstand te bieden. Zoo was hij steeds
in de minderheid en hij schikte zich daar
in als een lot, hem door God opgelegd.
Zija zoon had een ander karakter: in
zijne aderen stroomde vuriger bloed. Reeds
in zijn jonge jaren gaf hij menig bewijs
van moed en dapperheid. Hoe dikwijls had
den niet zijn dolkoene streken zijn vader
en pleegouders schrik aangejaagd. Hij ont
week den strijd niet, doch zocht hem som
tijds en wist daaruit dan, door zijne geeste
lijke en lichamelijke ontwikkeling, als over
winnaar te voorschijn te komen.
Hij werd, op den gevorderden leeftijd
gekomen, naar het gymnasium gezonden.
Snel doorliep hij alle klassen en op zeven
tienjarigen ouderdom bezocht hij als een
sterk, krachtig jongeling de universiteit in
de hoofdstad. Hij gaf zich aan het stu
dentenleven met al de aan de jeugd eigen
lichtzinnigheid over. In alles blonk hij uit,
zoowel in 't bezoeken van de bierknijpen
als in 't stndeeren. Hij versmaadde niets,
maar ook niets was in staat hem tot een
slaaf te maken. Na vier jaren gestudeerd
te hebben, legde hij met glans zijn staats
examen af en spoedig daarna was hij tot
adsistent aan bet academisch ziekenhuis be
noemd.
Na moest hij in die inrichting zijn in
trek nemen; zijn vader, „tante" en „oom"
verlaten. Het scheiden van hem viel hen
zoo moeielijk, alsof hij zich honderd mijlen
van hen moest verwijderen. Nadat hij was
weggegaan zou, zoo meenden zij, het huis
ais 't ware zijn uitgestorven. En in den
eersten tijd was het inderdaad gelijk zij
gedacht hadden: die vier menschem waren
zoozeer aan elkander gehecht, dat er een
leegte moest ontstaan, wanneer een hunner
den door liefde en vertrouwen gevormden
kring verliet. Heinrich was dikwijls genoeg
dagen lang afwezig geweest, doch dan wist
men dat hij spoedig zou wederkomen. Dat
wist men ook thans, maar tegelijk, dat hij
nu niet dan voor slechts eenige oogenblik-
ken, voor enkele uren zou terugkomen, om
hen dan weder opnieuw te verlaten. Het
samenleven was gestoord, hij woonde niet
meer met hen onder één dak, het was hun alle
drie alsof hunne zon, die het huis met haar
vroolijke stralen verlichtte en opvroolijkte,
plotseling was ondergegaan of zich achter
zwarte wolken had verborgen.
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk van O. DE BOER Jr.
