EERSTE KROOT VOLKS CONCERT
DETIJDGEEST,
Solide Miers
GROOTE
VOORRAAD
BIJ DL BOTTER,
G. VAN RIGTEREN,
68-69.
VAN GIJ» 4 Co
WOENSDAG van één tot zes uur extra koopjes in
WITTE GOEDEREN.
Groote keuze in lappen donkere Japonstoffen.
Voordeelige prij
Zondag 7 Augustus 1881, des avonds ten 8 uur, in het
PARK T IVO LI,
VUURWERK en ILLUMINATIE.
NÉF L P S A L
MARINE.
Openbare Verkooping
Dn ruMi Erlimam.
s Saivator
Oranje- Nassau
Charlestown
8CHOONHEYT,
By C. GORTER,
zen in restanten BAAI en FLANEL
J. G Bi AF F, KlBeöeraafcerij, HaipclH,
BUISKIIG EN DEIiSAISONSTOFFEM.
ODrnimiüï van KATOENEN GOEDEREN.
DE EUROPEESCHE
5-jarige guarantie.
CEN TRA AL-NAAIMACHINE MAGAZIJN VAN
C. B. SCHÜLMA1JEB 4 Co., SprsM I) 17.
Grove EwMe
STEENKOLEN.
D. A. FLORIJN,
ffiacMnale-BescliDit.
MiButnuntnitKiii.
"HIEBEMLEiDIMSTÜKHN.
te geven door het Muziekkorps der d.d. Artillerie-Schutterij,
opgeluisterd door
Entree 20 cent de persoon.
Leden met hunne huisgenooien vrij, op vertoon van Diploma.
KAARTJES te bekomen bij de Heereu BERKHOUT Co., STADER-
MANN, alsook in TIVOLI, 'T CENTRUM, DE VALK en CAFÉ CAARLS.
bjj 's Rijkswerf te Willemsoord, op
WOENSDAG den 10" AUGUSTUS
1881, voormiddags ten 10 ure, van
de navolgende voor 's Ryksdienst af
gekeurde artikelen, als:
Ligte VAARTUIGEN, Eiken-,
Greenen- en Dennen BRANDHOUT,
AFVAL van ZEILEN en TOUWWERK,
diverse SCHEEPS- en ARTILLERIE-
BEHOEFTEN, KLEEDINGSTUKKEN,
Leêg FUST en meer andere
artikelen.
Al hetwelk op de twee den verkoop
dag voorafgaande dagen kan worden
bezichtigd, zullende van af heden, tot
en met 9 Augustus aanstaande, op de
werkdagen, gedurende de gewone
kantooruren, gelegenheid zijn om de
voorwaarden te lezen.
Willemsoord, 28 Juli 1881.
De Vice-Admiraal,
Directeur en Kommandant der Marine,
DE H A E S.
FEUILLETON.
ROMAN
Uit 't Duitsch.
Tegen den avond werd de toestand
weder ernstigerde koorts was nog heviger,
dan in den vorigen nacht en de zieke be
gon te ijlen. Heinrich weigerde bepaald
om in den volgenden nacht zich door een
ander te doen vervangen. Wilde, angstige
denkbeelden schenen den zieke te veront
rusten. Een booze trotsche vrouw scheen
daarin de hoofdrol te vervullen. Dan
waren het onsamenhangende woorden, welke
hij uitstiet, dan waren het zinnen waarvan
niemand iets begreep. Meestendeels be
vond hij zich met zijn gedachten in een
groot slot, bij zijn vader en zijne moeder.
Hij praatte alsof hij ze voor zich had en
legde hen ook vragen en antwoorden in
den mond. In het volgend oogenblik be
vond hij zich in een instituut, daarna weder
in het slot, waar zijn vader gestorven was
en zijn booze stiefmoeder den knaap, Onder
voorgeven dat hij niet de werkelijke zoon
van den overledene was, de deur uitjoeg.
Eenige oogenblikken later was hij met
zijn gedachten weder in Amerika, waar hij
van plaats tot plaats reisde en iets zocht;
overal had hij nasporingen gedaan, doch
nergens iets gevonden.
Heinrich geloofde, dat al deze beelden
der pbantasie gebeurtenissen waren uit een
Engelschen of Eranschen roman, die wellicht
door zijn vader in den laatsten tijd ver
taald was. Dat het een tijdperk uit een
wezenlijk, door zijn vader beleefden roman
was, kon hij niet denken.
Tegen den morgen werd de zieke weder
rustiger. Hij verviel in een sluimering
en in den voormiddag bevond hij zich weder
beter. Zijn geeBt was weder helder, doch
de verslapping van zijn lichaam was toege
nomen.
De beterschap van den zieke was van
zeer korten duur; de hevige koorts trad
vroeger in dan vorige dagen en alles toonde
aan dat de ziekte al erger en erger werd.
Het ijlen nam toe en de man, die toen hij
nog zijn gezondheid genoot bijna krachte
loos was, kon men nu niet in bed houden.
De fijne streng hygiënisch bereide
TAFELLIKEUREN van de firma
WAUTERS DE BÜSSCHER
Hofleverancier te Mechelen,
Succursale Fabriek Koseudaul
mogen in geene restauratie of café
van beteekenis ontbreken, dezelve zijn
dan ook bereids in voorname koffie
huizen alhier voorhandenvolgens
Prijscourant te bekomen bij:
J. DAARNHOUWER, Dijkstraat,
en J. DITO, Kruisweg,
alsmede bi) den ondergeteekende
J. J. MEIJER, vertegenwoordiger,
ANKËUPAKK.
lioek Bierstee?,
UltVOrliOOp van:
Engelsche HOOI- en MESTVORKEN,
IJzeren LEDIKANTEN. HOOIVOR
KEN met steei van af f 0,80 f 1.
is ruim gesorteerd in
De goederen worden uet en spoedig afgewerkt, öutvaugen BAAI, BEVER
en FLAA'EL, zeer voordeelig. 2-els roode en blauwe BAAI, van af 70
Ct. Zware BEVEBS, vau af 90 Ct. Witte FLANEL, vau af Ct.
DAMES-
KM D SK-
vestigt de algemeene aandacht op de door
haar gefabriceerde veel verbeterde
FAMILIE-NAAIMACHINES,
welke aan alle eischen op het uitnemendste
voldoen en welke de voordeelen bezitten van
Zelfgarenwinder, Zeifdraadafsnijder en ver-
j eenvoudigde Naaldzetting, waardoor de juiste
Na&ldstaud zonder eenige inspanning wordt
verkregen.
Volkomen g'r a t i s onderricht.
NIEUWE
te bekomen bij
BINNENHAVEN.
worden gevraagd voor den verkoop
van
Brieven franco of in persoon bij J,
Groene woud, op de Laat te Alkmaar.
LOGEMENTHOUDER,
A m steraam
wordt een nette en goedkoope be-
dieniug verzekerd.
Mr. Kleermaker Keizerstraat,
beveelt zich minzaam aan tot het
maken ^van
SÈ Vraagt Jtevens,[een KA ECHT.
Heinrich zou ook den derden nacht bij
zijn vader waken.
Weder was het morgen geworden. An
dermaal was de koorts afgenomen en de
zieke goed bij zijn veratand.
„Heinrich, zeide de zieke eensklaps, terwijl
zijne oogen als 't ware schitterden „geef mij
de hand."
De zoon greep de vermagerde rechter
hand zijns vaders, boog zich en drukte er
een kus op.
Heinrich," sprak de oude, terwijl hij nu
en dan nauwelijks de woorden kon uitspreken,
ik voel het wordt tijd. Mijne oren zijn
geteld, 't Gaat bij mij denzelfden weg
als bij uwe moeder. Ik ben niet altijd
oprecht geweest, 't Geen ik u omtrent
mijne geboorte en mijne ouders verteld
heb, had ik verzonnen. Ik wilde echter
uwen vrede niet storen, wilde u niet in
een strijd met veelvermogende tegenstanders
gewikkeld zien, om mijne en uwe eer weder
te herstellen. Lang, zeer Uug, heb ik er
over gedacht of ik het geheim mijner ge
boorte niet zou inedenemen in het graf.
Doch altijd zeide een stem in mijn bin
nenste, dat zoo iets niet zou passen, dat ik
u de gelegenheid niet mocht ontnemen
mijne eer en ook tevens de uwe van epn
blaam te ontheffen, die slechte incnschen
daarop geworpen hebben. Docb niet dan
kort voor mijnen dood zult gij dat geheim
vernemen. Ik sta thans op het punt van
het leven te scheiden. Daar in mijn se
cretaire, in de bovenste lade rechtsligt
een aan u geadresseerd en verzegeld pakket.
Geef mij uw woord, dat gij het eerst na
mijnen dood zult openen en beloof mij,
dat indien God mij thans nog weder wilde
doen herstellen,iets waaraan ik echter
twijfel gij mij later niet aan mijne be
kentenis zult herinneren en trachten iets
te weten te komen of mijn geheim ver
raden. Belooft gij mij dat?"
„Ik geef u mijn eerewoord, vader."
„Nu ben ik gerust gesteld," zeide de
zieke, terwijl hij van vermoeienis de oogen
sloot."
Heinrich wist niet wat hij van die ont
hullingen moest denken. Waren het droom
beelden, waarmede zijn vader hem zooeven
had bekend gemaakt? Maar de zieke sprak
toch zoo rustig, zoo kalm mogelijk; of zouden
de bekentenissen welke hij in ijlenden toe
stand had afgelegd in verband staan met
hetgeen hij hem kalm verklaard had. Zou
het mogelijk zijn dat aan het als 't ware
onbekende bestaan van zijn vader nog zoo
veel geheimen verbonden waren? Wat?
de eer zijns vader, de eer zijner groot
moeder eu ook die van hem zelf zou
door een af andere gebeurtenis gekrenkt
zijn. Ook de zijne dus? Ah, hij voelde
reeds, dat bij de gedachte daaraan zijn
bloed als 't ware kookte. Hij zou, indien ziju
vader waarheid bad gesproken, zijn eer
wreken. Maar waardoor zou die eer ge
krenkt geworden kunnen zijn P
Terwijl bij daarover nadacht werd hij ge
stoord daar de zieke, na een oogenblik van
rust, op nieuw begon te ijlen. De tusschen-
pauzen waarin bij bij zijn verstand was,
werden van dag tot dag korter en ook ver
dween nu de koorts voor geen oogenblik.
Heinrich bad zijn chef, den directeur van het
ziekenhuis, schriftelijk verzocht eeu bezoek
aan zijn vader te brengen. Deze kwam zoo
spoedig mogelijk, schudde, nadat hij den
zieke onderzocht hud, bedenkelijk bet hoofd
en zeide„Laten wij den dag van den cri
sis afwachten." De bekwame geneeskundige
bezocht daarop dagelijks, uit eerbied voor
ziju adsistent, deu zieke.
Heiurich leed, bij den aanblik van zijn
doodzieken vader, bij de gedachte dat geen
redding meer mogelijk was, onbeschrijfelijk.
De dag van den crisis kwam, doch deze
zelf niet, want de oude dokter Schwarz was
voor zij moest intreden, bezweken.
De liefhebbende zoon had tien nachten
gewaakt en zich des daags door een paar
uren slaap verkwikt. Toen eindelijk de
dood zijn offer had geëischt, was de jonge
man als versnft en geen traan ontwelde
aan zijne oogen. Hij liet zich als ware hij
geheel machteloos, door juffrouw Kocb, die
ook zeer bedroefd was, naar zijne kamer
brengen, welke door bare zorgen lekker ver
warmd was. Nadat zij hem een glas wijn
had ingeschonken, wist zij hem te overre
den om naar bed te gaan, betgeen hij dan
ook, zonder haar in een opzicht te weder
streven, deed. Niettegenstaande het hel
der dag was sliep hij, tengevolge van gees
telijke en lichamelijke uitputting, dadelijk
in. Toen hij weder ontwaakte was het
nacht. Hij stak een licht aan en zag dat
het drie uur was. Nu eerst kon hij lucht
geven aan het gevoel van smart, dat zich
geheel en al van hem had meester gemaakt.
Slapen kon bij niet meer. Met het bewust
zijn dat bij hetgeen hem op aarde 't meest
dierbaar wa9 verloren had, was ook al zijn
afgematheid geweken. Nadat hij een tijd
lang aan zijne tranen den vrijeu loop had
gelaten, stond hij op en kleedde zich aan.
Zijn kamer was goed warm, want iu don
haard brandde eeu flink vuur.
Juffrouw Koch had, bekend met de ge
woonten aan haar stand eigen, de vrouw
van een harer arbeiders als wacht bij bet
lijk geposteerd en haar tevens opgedragen
er voor te zorgen, dat het vuur in den haard
in de kamer van den jongen dokter niet
uitging.
Heinrich nam een licht en ging in de
kamer, waar zijn vader den laatsten adem
had uitgeblazen. Hij vond daar de arbei
dersvrouw, doch niet wakende. Zij lag
met bet hoofd op de tafel cn was vast
ingeslapen. Zij hoorde hem niethij begaf
zich zoo zachtjes mogelijk naar het bed vau
zijn vader, sloeg het laken waarmede men
den doode bedekt had terug, keek lang ca
zwijgend uaar de eenigszin3 verwrongen
gelaatstrekken, drukte een kus op de koude
lippen en nadat bij het lichaam weder be
dekt had, begaf hij zich naar de secretaire,
trok de aangeduide lade open en vond spoedig
wat hij zocht, n.1. een van ziju adres voorzien
eu goed verzegeld pakket. Even zacht als
hij gekomen was begaf hij zich naar zijne
kamer terug.
Een zonderling gevoel maakte zich nu
van hem meester. Hij stond op het punt
een wellicht zeer verschrikkelijk geheim te
onthullen deed hij dit, dan zou voor hem
wellicht een geheel nieuw leven aauvangen
en zou bij met het verleden moeten breken,
zou hij waarschijnlijk zooals zijn vader
hem gezegd had den strijd moeten aan
binden met machtige tegenstanders, om
daarin te overwinnen often gronde te
gaan. Zou hij het - verzegelde pak open
maken Hoe gelukkig had hij tot heden
geleefd, hoezeer had een goede genius hem
geholpen in 't verkrijgen van al hetgeen
hij wenschte, hoezeer werd hij geacht en
bemiud door allen, met wien hij omgang
had. Tot lieden had er niet het minste
smetje op zijn eer gekleefd en hoe blijde
en zorgeloos kon hij in de toekomst blikken,
daar hij zeker was een zeer goede positie
te zullen verwerven. Wie dan zijn vader
zelf wist iets van diens verleden Bleef
bet pakket ongeopend, dan zou alles bij
het oude blijven, door niets zou zijn vrede
gestoord, door niets zijne toekomst vernietigd
worden. Het geheim zonk voor immer en
altijd met zijn vade* in bet graf. Doch
neenhier was het niet de quaestie van
een gelukkige toekomst, hier kwam ook iets
anders iu het spel. De eer vau zijn vader
en de eer van diens moeder was door iemand
gekrenkt, zonder dat deze die weder hersteld
had. De eer zijns vaders was ook de zijne.
Z ij n eer was dus beleedigd en zou hij nu
nog een uur durven toeven om allee in 't
werk te stellen teu einde haar te zuiveren
van den blaam die daarop was geworpen,
ook &1 moest bij daarbij alles op bet speL
zetten en verliezen Zijn vroeger leven
vergeten, in den blinde de toekomst tege
moet gaan, ja desnoods zijn leven wagen.
Moest dat
„Ja," riep hij luide, „ik wil, ik moet
die zegels verbreken, het is mijn eerste en
heiligste plicht. Welke strijd mij ook
wacht, moedig wil ik tegenover hen staan,
die mij hclagen. En mocht de vijandelijke
macht sterker ziju dan ik, mocht ik het
onderspit moeten delven, dan sterf ik in het
bewustzijn alles gedaan te hebben, wat ik
aan het dierbaar aandenken mijns vaders
verschuldigd ben."
Snel verbrak hij de roode zegels van het
pakket en uit deu papieren omslag kwam
een stuk, iu kwarto-formaat te voorschijn,
op de eerste zijde waarvan de volgende
woorden stonden„Aanteekeningen van
den rechtmatigen erfgenaam van graaf von,
en zu Breitenback."
„Wat is dat P" zeide Heinrich verwonderd
als hij was tot zich zeiven, „is mijn vader
een graaf Breitenback P Onmogelijk."
Nu begon hij te lezen, de eene. zijde na
de andere. Al meer en meer kreeg zijn
gelaat een roode kleur. Zijne handen beef
den ieder opgenblik koortsachtiger, al sneller
en sneller sloeg zijn pols tengevolge van
opgewondenheid. Tweemalen achter elkander
las hij het stuk door en bemerkte niet, dat
het iutusschen dag geworden was en de zon
reeds in zijn kamer scheen. Zijn licht
brandde nog. Toen hij ten tweeden male
de aanteekeningen had doorgelezen zag hij
eerst dat de nacht reeds lang voorbij was.
Nu eerst blies hij het licht uit. Zorgvuldig
wikkelde hij den omslag weder om het stuk,
en toen hij juffrouw Koch hoorde komen;,
verborg bij het.
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk van C. DE BOER Jr.
