DE CONCURRENT.
Het ooedtoopstB en meest sesorteerde Magazijn in Mannfactiren is DE TIJDGEEST, Hoofdgracht K68-69, lioaieÉp.
C. HAALSTEED,
SM1TS&EE1JHDERS,
Mnziek in ie Tnintjes.
BriiiaoialetÈii Mpotten, KoKaiaea.
M. N. DE VRIES,
HOEDENPETTEN.
DAKLIIEN,
VOOR DEM WINTEB.
Zeer Mmti limit Stalu van alle im S
afei nl oiaaf der juiste hei la Netol. iaat ei minsten prils, ilji eg aaavraivertriiihaar.
F. AÜF DEI BRINKE,
Lokaal Je Llilitili"
MUSICALE.
Ter MjersMerli van C.DE BOEI Jt, SjeorslmtJelr.
Dt rechte Erftenaam.
Prijsnoteering voor de maanden SEPTEMBER, OCTOBER, NOVEMBER.
APDEELING KLEEDINGSTOPPEN VOOR KINDEREN, DAMES EN HEEREN.
WESTPLEIN.
Ged. Oude Gracht, No. 24,
Lokaal «Koningskroon."
Muziekvoorden Dans
PLAATSVERVANGERS
VBIJWILLIGEBS,
Muziek voor den Dans.
COBBESFONDENCE
Weststraat L 87.
Weststraat L 88.
Adres P. VAN ES Jr„
Weststraat L 56,
Nieuwediep,
maakt en repareert alle seorten van
Meubelen en Stoelen, eolied en net be
werkt, alsmede bekleeding van Stoelen
en Canapé's, waarvan het haar machi
naal wordt gezuiverd, alsook bevlech-
ten met riet, van Stoelen, enz.
GEDRUKT ADRES,
Katoenen Stoffen.
Gekl. donkere Paarsche Katoentjes, echte kleuren, van af 121/a ct.
minder doek, 77a
Echt Indigo Zephirs, voor Japonnen 15
Gekleurde katoenen Satins, >>177*»
garneering katoenen voor 20
Bouw katoenen 12%
Gekeperde zware Oxfords 121/a
Brillantés en Piqués voor Kindergoed 20
Gestreepte Satins echt Indigo 25
Nankings 35
Wollen Stoffen.
Donkere kleuren gekeperde Lusters,
Idem zware Koordrips,
Idem Engelsche Rips-Lusters, 7/4 breed
Idem Fransen e, geheel Wollen Popelines,
Idem Engelsche Panamas
Idem Armures of Diamantés
Idem Beiges
Idem zware Qaeen Cords of Dubbel Rips
Idem Duitsche Crêpes
Idem gekeperde Lastings
van af 20 Cts.
20
227j
25
25
30
25
30
40
35
Heeren- en Kinderkleeding.
Zware gekleurde Milltons, effen kleuren, 2 el breed, van af f 0.75
blauwe, zwarte en grjjze Eskimo's, id. id. 0.75
gestreepte Engelsche Bukskings, id. id. 0.60
zwarte, blauwe en bruine Eng. Lakens, id. id. >1.00
zwarte geheel Wollen Lakens, id. id. 2.00
zwarte idem Tricots, id. id. 2.50
Bukskings, geheel Wol, id. id. 2.00
Gekleurde halfwollen Jassenvoering, id. id. 0 20
Flanellen voor Overhemden, 5/< 0.30
Lamas voor Jassen id. 0.20
de WUVTER-ARTIKELEN, die nog
voorradig zjjn van het vorige jaar,
tot spotprijzen
opgeruimd worden. Die wezenlgk van
GOED en GOEDKOOP houdt,
wordt deze gelegenheid dringend aan
bevolen.
Tevens rflk gesorteerd in
nieuwste modellen Fantaisie-
Een ieder die het benoodigde niet
in de uitstalling ziet, wordt vriende
lijk verzocht binnen te gaan, daar
het onmogeljjk is alles uit te stallen.
De prjjzen zijn zoo laag, dat
aanbeveling overbodig is.
Hoeden- en Petten-Fabrikant,
Hoofdgracht K 60.
P.S. Winkeliers koopen het goed
koopst 4 contant aan gemeld adres.
STEENKOOL, COAKS, BRU1N-
KOOL-BRIQUETTENTURF en
HOUT, worden voortdurend door mij
geleverd in ie kwaliteit en eoncnr-
reercnde prijzen.
b: .a. abl :e mi.
HANDELAARS
in Waal-, Rijn-, IJsel-, Vechtsche-,
Friesche en vuurvasten STEEN, PAN
NEN TEGELSEngelsche en In-
landsche aarden BUIZEN, witte en
gekleurde MUURSTEENTJES,
Luiksche KLUITKALK, V qnallteit
fijn gezeefde STEENKALK, SCHULP-
KAI.K, TRAS, PORTLAND CEMENT,
VUURKLEI, gemalen STEEN, PLEIS
TER, enz., benevens
in aUe maten, alles tegen de meest
concnrreerende prjjzen.
Zondag aanstaande
Entree vrij. Aanvang 7 ure.
J. F. VOLKERING.
voor nazaken en geschikte per
sonen als
worden ten allen tijde aangenomen bjj
M. B U T T E R,
Buiten Bantammerstraat No. 3,
AMSTERDAM.
Zondag a. s.,
AANVANG 3 UUR.
J. v. HOOLWERFF.
Zondag a. s.
Entrée vrjj. Aanvang 7 nnr.
Jb. VERMEULEN.
Die alte Tante, voor piano 30 ct.
Schumann, Des Abends, voor piano,
Gounod, Au Printemps, voor piano, 20
ct. Egbers, Meditation, romance voor
piano 90 ct. Nieman, Gavotte, 4
bandon voor piano 35 ct. idem idem
Violine und piano 45 ct. idem idem
2 handen 35 ct. Sidney Smith, Ga
votte, voor piano 50 ct. Ed. Wolf,
Phantasie sur Preciosa, 40 ct. J. A.
Houck, Sechs lieder fur eine sing-
stimme 70 ct. A. Jungmann, Heim-
weh 20 ct. Krug, Gounod Marsch aus
Faust, 40 ct. Récréation de 1' étude
pour violon, de opera: de Rossini,
Meijerbeer, de Weber, Bellini, accom
pagnement de piano, par A. Berlijn.
Souvenir C. M. von Weber. fl.50.
Rossini 1.50.
Bellini >1.50.
Mejjerbeer 1.50.
In üepöt
Bij de boekhandelaars BERKHOUT Go.
Op nieuw ontvangen:
verlakte Trommels en Blaadjes. Theebladen, Brood
manden, Thee- en Koffiekistjes.
KOMFOREN, THEEBUSSEN, enz.
10 Hectoliter grove Engelsche
KOLEN, voor f 8.00. Vrij
aan huis.
Orders worden ingewacht tot nlter-
ljjk 10 September a. s.
Binnenhaven 134, Nieuwediep.
N.B. Naar bniten 5 Cents per Hec
toliter meer.
MET
van af f 2.SO per ÏOOO;
bij grooter getallen zijn de prijzen lager.
FEUILLETON.
ROMAN
33. Uit 't Duitsch.
De dorpsbewoners beloofden dadelijk zicb
zeiven gouden bergen van die onderneming.
Arbeiders en handwerkslieden incluis, ja zelfs
de pastoor dacht, dat bij bet toenemen der
bevolking zijner gemeente met eenige bon
derden personen, zijn inkomen ook wel zou
vermeerderen, en dezelfde gedachten koes
terde ook de doodgraver. Allen echter
wilden de mannen, die nienwen bloei en
nieuw leven in het dorp zonden brengen
en die voorloopig op de eerste verdieping
van den „gouden leeuw" hun intrek had
den genomen, van aangezicht zien. De kas
telein eveneens, vervuld met de zoetste
droomen voor de toekomst en in aan
merking nemende den niet uitstervenden dorst
had het meeste nitzicht op vervnlling
zijner hoop de kastelein, Kngelmann,
nam het eene glas aa het andere, schonk
zijn gasten wakker in en verlangde daar
voor niets, ja, was daarenboven nog zeer
scheutig in het uitdeelen van tabak en si
garen. Er werd dan ook gedampt alsof de
kastelein de sigaren op straat gevonden
had, doch deze bekommerde zich daarover
thans niet, ja, werd zelfs niet eens krege
lig als hij zag hoe sommigen der gasten
hunne sigaren half uitrookten, om ze daarna
weg te werpen en weder een nieuwe aan
te steken. De kamer was zó<5 gevuld met
tabaksrook, dat zij die op eenigen afstand
zaten, niet duidelijk meer te herkennen
waren.
In een hoek, links van het vertrek, za
ten de beide Amerikanen, de pastoor Paul-
sen een joviale, gemoedelijke man, de kos
ter Kinkel, de schoolmeester en organist
Fiedler, de winkelier Gockel en de veearts
Ramler. Dezen notabelen van het dorp had
de kastelein voortreffelijke „Chateau la Rose"
voorgezet en hen zeer nederig verzocht zich
dien avond als door hem genoodigde gas
ten te beschouwen. De Amerikanen had
den eerst duidelijk laten blijken dat zij er
niet erg op gesteld waren getracteerd te
worden, doch hadden zich dat eindelijk, de
overige personen in aanmerking genomen,
laten welgevallen.
Ook Grauer werd, als een welgesteld man,
tot een der eersten van het dorp gerekend.
De oude glazenmaker voerde Heinrich
dadelijk naar den hoek der notabelen, stelde
hem als mijuheer Schwarz, den secretaris
van graaf Albert, voor dc kastelein
haalde nog een paar stoelen en het schikte
zich zoo, dat de voorgestelde nevens den
jongen Amerikaan kwam te zitten.
Het onderhoud werd in hoofdzaak tus-
schen den ouden Mr. Tanner en pastoor
Paulsen gevoerd. 81echts zelden bracht de
jonge Amerikaan een woord in 't midden,
en even zoo de schoolmeester, doch deze
deed dit dan alleen om zijn groote geleerd-
heid te luchten.
Een nieuw aangekomene in het dorp
waarvan wij spreken, wekte steeds in hooge
mate de nieuwsgierigheid en Heinrich had
ook met het oog op zijne antecedenten,
vooral van de zijde van den koster en den
winkelier, een scherp examen te doorstaan.
Nadat men vernomen had hetgeen de
examinandi goed vond hen te zeggen,
nam pastoor Paulsen het onderbroken onder
houd weder op.
„Alzoo hebt gij, heer Tanner, reeds op
een en twintigjarigen leeftijd Duitschland
verlaten P' vroeg hij.
„Gij waart koopman?"
„O neen, ik was officier. Een liefdesge
schiedenis dreef mij uit het land, waarin ik
mij thans bevindt. Het dnnrde lang eer ik
die overwonnen had. Toen ik haar vergeten
was moest ik tot mij zeiven zeggen, dat alles
wat er had plaats gegrepen nog tot mijn
geluk was uitgevallen. De geheele geschie
denis was ik al zoo goed als vergetenthans
nu ik na&r Duitschland teruggekeerd ben
en de schouwplaats van mijn roman gedeel
telijk heb wedergezien, is zij onwillekeurig
weer iets meer op den voorgrond getreden."
„Ik kan dat zoo denken," zeide de school
meester. „Gij hebt een inclinatie, zoo te
zeggen amour, voor een meisje van hooge
geboorte gehad, gij ontvoerdet haar, dit
was aan den vader van de lieve meid ver
raden geworden, hij zette u op met zweet
bedekte rossen na, een tweegevecht ont
stond, gij doorboordet den vader en, ver
schrikt over de door n gepleegde daad,
vluchtet gij naar Amerika."
„Zoo is het nu precies niet, mijnheer de
organist," reide Tanner Senior, terwijl hij
lachte en met beide handen langs zijn
lange, grijze favoria streek; „ik bewonder
echter inderdaad uw schrijversuitvindings-
gave."
„Een waar dichter," riep pastoor Paulsen,
terwijl hij zeer schelmsch keek, „onze heer
organist heeft reeds meer dan één novelle
gemaakt en die in 't Langenheimer „Don
derdagsblad" laten drukken. Zijn laatste
novelle droeg ten titel „De Doode Koe."
„Maar ik verzoek n," zeide de school
meester met bescheiden stem.
„Zeer interessant," merkte de Amerikaan
op, die zijn lach niet geheel en al kon be
dwingen, „een schrijver en wel een die
reeds gedrukt is, te leeren kennen."
„Men doet wat men kan," fluisterde de
novellist Wilhelm Fiedler, terwijl hij ver
legen, doch hoogst gelukkig aan zijn langen,
spitsen nsus voelde.
„Indien er u iets aan gelegen is, mijn
heer de dichter," zeide Tanner, „de door
mij zelve beleefde novelle te hooren, dan
wil ik u het verhaal daarvan niet onthou
den. Op mijnen ouderdom denkt men ge
rust, ik mag zeggen met een zekere ironie,
aan de dwaasheden van zijn jeugd terug.
De personen, die in mijne geschiedenis
voorkomen, hebben wellicht allen reeds lang
het tijdige met het eeuwige verwisseld en
daar ik geen namen wil noemen, heb ik
er niets tegen wanneer gij de stof van mijn
verhaal voor het Langenheimer „Donder
dagsblad" wilt gebruiken. Er was alzoo
een officier, die een jong meisje hartstoch
telijk beminde. Zijn liefde was des te hars-
tochtelijker, omdat het zijn eerste was, en
het jonge meisje beminde ook hem harte-
telijk, althans het scheen zoo. De jonge
gravin het meisje was namelijk een
gravin was niet direct schoon, maar zij
was jong, zeventien jaar, had een flinke
gestalte en zag er frisch en gezond uit.
Wat hem hoofdzakelijk tot haar trok, wsb
haar pikante geest, de humoristische aan
merkingen, die zij, met een klein weinigje
boosheid vermengd, ten opzichte van alle
menschen wist te maken. Wat hem voor
al beviel, was dat zij, terwijl zij alle ande
re heeren, die haar hot hof maakten, trotsch
en hoogmoedig behandelde, tegen hem vrien
delijk en aardig was, ja hem zichtbaar bo
ven allen voortrok. Toen zij op een goeden
dag alleen waren, waagde hij het haar zijn
liefde te openbaren en zij bekende we
derliefde te gevoelen. Nu volgden de voor
het schrijven van een novelle zoo noodige
geheime samenkomsten in den tuin van den
vader, waarbij een vriendin, die gravin
Louise in het instituut had leeren kennen
en bij haar als een soort gezelschapsjuffrouw
in huis genomen had, de rol van waakster
vervulde, daar zij moeBt zorgen, dat de ge
lieven niet verrast werden. Wanneer hij
baar smeekte van hare geheime liefde een
openbare te ma-ken en baar vader om zijn
zegen te bidden, omdat de verloving be
kendgemaakt zoukunnen worden, dan werd
zij angstig en gejaagd in zijn liefde
dacht hij daarbij aan niets kwaads en gaf
toe aan haar verzoek, om het zoete geheim
nog een tijdlang te bewaren.
„De zomer ging voorbij en de herfst
kwam. Een lange, koude regentijd maakte
de samenkomsten in den tuin onmogelijk;
wel zagen de verliefden elkander nog in
den schouwburg, op concerten of op straat,
maar nooit alleen. De plaats van hunne
samenkomsten was de steeds ongesloten
kerk, waar zij, doch zelden, zelfs niet een
maal '8 weeks, elkander in de schemering
aantroffen, daar in dien tijd geen godsdienst
oefening gehouden werd en de kerk alsdan
niet met toehoorders gevuld was. Zulk een
leven dacht de officier niet langer te kun
nen uithouden. Hij nam een snel en koen
besluit, ging, zonder dat zij daarvan iets
wist, naar haren vader en verzocht om de
hand zijner dochter. De vader was een
hooggeplaatst staatsdienaar. Hij mat den
armen luitenant van boven tot onder met de
oogen en ofschoon de laatstgenoemde reeds
eenmaal zijn naam genoemd had, vroeg hij
toch nog eenmaal:
„Met wien heb ik de eerP"
De officier noemde zijn naam ten tweeden
male. Gelukkigerwijze kon hij een klein
„von" daarvoor plaatsen.
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk van C. DE BOER Jr.