thans geheel compleet voorhanden in „de Tijdgeest."
W. V. BRUINVIS.
ïirai Jnran m npait zm
SOI
ITEER
ISO de grootst
Mor aanwezig
.1
1
PR]
[JZE
N i
voordeel
igste Mor Doleni
van BEHANGSEL, enz.
feststr. L 87. De Goncsrrent. ffeststr. L 88.
D.
KINDERWAGENS.
GEROOKTE ELFT,
STOKHOLHER TEER
wm&mmmm iiiMiiiis,
GEWONE JAPONSTOFFEN,
in alle nieuwe kleuren.
FIJNE DAMES-STOFFEN,
in de schoonste nuances.
Deze
STOFFEN
zijn allen
geheel
nieuw
van
1882.
EN RANDEN,
MAGAZIJN
L. VERBOOM, Zuitóat.
ONTVANGEN:
J. REIS, Oesterput.
Beste Zweedsche Lucifers,
per 1000 doosjes f 6,50, per 500 f 3,30. per 100 f 0,70.
L-A-INCPIEII^CKD^ZIEIsr,
Lampen- en Kooktoestellen-katoe n,
Klokken, Vazen.
„DE STER,'
ADEL Al DE,
De zijden Garneeringstoffen als effen Satin en zijden Diagonale in twaalf kleuren, worden schuinse!) gesneden geleverd a I.GO per El. Dok wollen Garneeringstoffen
in ruiten, streepen en Tapis, van 40 tot 70 Cents per El.
De collectie alleen der NIEUWE STOFFEN bestaat in een verscheidenheid van ruim 2DD nnmmers. Grnote, zeer doelmatig ingerichte Stalen, met de minste prijsopgaaf en de
zuivere
Maat, worden op aanvraag ter inzage gezonden. De prijzen zijn lager dan in ieder ander Magazijn.
Schotsche Stoffen
Croisés Imprimé
Eng-elsche Cords
Effen zware Diagonals
Zware effen Rips
Engelsclie Beiges
Satins fort Imprimé
Panama's en Armures
Alpaccas en Mohairs
van af 10 Cents.
15
20
20
30
25
25
u 30
25
Grain du Poudre
Armure Diagonale
Engelsche wollen Beiges
Fransehe wollen Ecorpais
Rips
Diagonalen
Croisés
Velours Ottomane
zware Rips
a 40 Cents.
40
40
50
60
60
75
70
75
TE KOOP EENIGE
P AKKISTEN
Adres Berkhout Co.
in ruime keuze en fraaie patronen tot
de bekende lage prijzen, voorhanden bij
J. Sz. DBKKEE, Bwtop Toiel.
Ontvangen een groote partij Be
hangselpapier, van af 12p et. per rol,
BANDEN, SCHOORSTEENSTUK
KEN, GORDIJN- en MARMERPA
PIER, VLOERZEILEN, GANG- en
TRAPLOOPERS, KARPETTEN,
BED- en FANTASIEKLEEDJES,
MATTEN en DEURMATTEN, in
alle breedten en kwaliteiten. Ook
voorhanden alle soorten RAAMHOR-
REN. Al deze artikelen worden tot
de mlnstmogeiyke prijzen verkocht bij
Bg M. A. GRUNWALD, Vloot-
straat, Helder, zijn in de 308e-Staats-
Loterij gevallen de volgende prgzen:
f 1500 op No. 5023.
1000
200
200
100
100
15304*
15396.
6269.
6288.
5028.
Er zijn voor de 309e-Staats-Loterg,
weder heele en gedeelten van Loten
te bekomen. Van een accurate ver
wisseling kan men verzekerd zgn.
Trekking der le kl., Maandag 24 April as.
VISSER.
is verhuisd van het Molenplein naar
de Koning-dwarsstraat, in het huis,
vroeger bewoond door den heer M.
DAALDER. Hg beveelt zich beleef
delijk aan tot het leveren van alle
Brandstoffen, zoomede Bruine teer,
Koolteer en Black-Varnish, en ver
huurt ook Schoonmaak-stellingen.
oen partij
OPRUIMING VAN
RuMeudellile ARTIKELEN.
Wed. VOORTHUIS.
De ondergeteekende heeft ontvan
gen een groote partg
puike groote
tegen f 1.25 en hooger per stuk.
Per ons 20 ct.
P. SELDERBEEK,
JjyjjKf hoek O ra nje straat,
Yischm arkt, bericht
ignen geachten begunstigers, dat hg
van deze week een buitengewoon
dikke wette K.OO heeft
geslacht, prijs als volgtLapjes 40
Karbonade 37Biefstuk 50 ct., per
5 ons. Nuchter KALFSVLEESCH 15
Ct., Gehakt 25 Cent per 5 ons.
per looo f20.—, per soo fll.so, per 100 f2,so.
10 pakken f8.—5 pakken f4,25, l pak f0.90.
in blikken dossjes per gros f 2.10, per dozijn f 0.20.
Beslas voor LadetaMs.
Een keurige verzameling
ROOMSCH KATHOLIEKE
IERKSOIIIN,
van af de goedkoopste soorten, zijn
bij ons verkrijgbaar.
BERKHOUT Co.,
Boekhandel.
ad f 14.50 per ton.
HÓTEL
Geldersche Kade No. 14.
SPÉCIAUTEIT in
B. G. VDN KUROWSKY,
Amsterdam.
FEUILLETON.
Een verhaal van Clara Crox.
Uit het Hoogduitsch vertaald door
(8.) J. W. BEVER8EN.
DERDE HOOFDSTUK.
Papa was bijzonder tevreden geweest, toen
hij zag, dat de omgang tnsseben beiden
zoo gemakkelijk en aangenaam was; hij zag
nog altijd de enorme sommen door de vin -
gers, die zijn zoon verspilde, maar ver
maande dezen gestadig, om toch zoo spoe
dig mogelijk van Adelaïde's hand en, wat
op hetzelfde neerkwam, van haar vermogen
zich te verzekeren.
Maar in dit opzicht ging Theodoor geen
•tap verder. Hij uitte zich steeds als een
gehoorzame zoon, maar kwam toch nooit
met zijn gevoelens bepaald voor den dag.
Zelden was hij thais. De kring van
rijke jonge lieden, waaraan hij zich had
aangesloten, leefde in een gestadigen roes
van verstrooiingen; hnnne vermaken waren
van de kostbaarste, maar juist niet van de
beste soort en de meesten van hen be
schouwden het huwelijk als een vreeselijken
en lastigen keten. En eigenlijk dacht The
odoor er al niet anders over, terwijl hij
daarvoor nog meer dan één grond had.
En Adelaïde koesterde ook al geen bij
zondere neiging voor hem. Niet omdat ze
een kond harte had: met oprechtheid hing
ze Emilie aan, ze beminde haar vriendin
Melanie teeder, maar deze, die maar één
jaar ouder was, tronwde helaas! zoo spoe
dig, dat de vriendschap, die nog niet eens
tot haar volle ontwikkeling was gekomen,
tooh vrg wat leed door de liefde, die het
hart van Melanie bijna geheel had inge
nomen.
Meteen naieve verbazing lnisterde Ade
laïde naar den vloed van woorden, waarin
de vriendin haar hnwelijksgelnk beschreef;
lachend had ze het hoofdje geschud, toen
Melanie beweerde, dat zij spoedig 't ook
wel zou ondervinden. En daarna was ze
bijna bedroefd geworden. Ze was bang, dat
ze Melanie verloren had en niets voor haar
in de plaats zou kunnen krijgen en wan
neer ze de jonge lieden, die ze het best
kenden, in haar verbeelding de revue liet
passeeren, dan stond ze in haar kamer
soms haastig op vaahaar stoelen strekte de
armen uit alsof ze tot de gestalten, die voor
haar geest oprezen, sprak„Weg-met u;
gij kunt toch niets voor mij zijn
VIERDE HOOFDSTUK.
Op den bewusten avond toen dokter
Hermsdorf de nitnoodiging van den geheim
raad Madling ontvangen en aangenomen
had, zaten aan den anderen kant van het
hnis de beide dames in haar ruim en
smaakvol woonvertrek. OpenstAnde vleu
geldeuren vergunden een blik in een klein
kabinet, dat er alleraangenaamst uitzag door
zijn donkerrood mollig tapijt, zijn venster
en denrgordijnen en behangsels van dezelfde
warme kleur en zijn sierlijke meubelen van
ebbenhout, met goud en paarlemoer inge
legd. Men kon 't de oudere dame niet
euvel duiden, dat zij baar satijnen manteltje
wat nauwer om de schouders toehaalde en
zeide
„Me dnnkt, we moeBtcn in uw kabinet
gaan, Idy, en dé&r thee drinkenOp zulke
koude avonden als heden is 't toch voor
ons beidjes niet recht gezellig in zoo'n
groot vertrek!"
Het jonge meisje was opgestaan en naar
het venster gegaan, om eens naar buiten te
zien op de hard bevroren en door de maan
beschenen ureg; ze liet bet gordijn weer
vallen en antwoordde„Zooals je verkiest,
Emilie maar 't is me den ganschen avond
alsof er nog iemand komen zal!"
Een bijna onmerkbaar lachje plooide het
gelaat der oudere dame, die met het bijna
grijze haar onder een eenvoudig mutsje ver
borgen, veel op een nonnetje geleek, in
dien niet een groote bewegelijkheid der
verstandige oogen en baar kleederdraeht
terstond het vermoeden hadden gewekt, det
ze levendig deelnam in al wat er rondom
haar gebeurde en evenzeer van de gezellige
buitenwereld sich niet had afgezonderd.
Reeds was het lachje verdwenen, toen zij
vroeg
„Denk je dan, dat MissSchnell nog zal
komen om Engelsch te lezen, of verwacht
je soms de LingnersP"
„Geen van beiden," antwoordde Adelaïde,
die intusschen weer was gaan zitten en
weer was opgestaan. „Miss Schnell heeft
vacantie en is op reis gegaanen de Ling-
ners zijn op het bal by den directeur van
de bank. Waarlijk! ik zou nn toch wel
eens op een bal willen zijn of in een ge-
zelligen kring! We leven toch eigenlijk
wel wat stil, Emilie!"
In baar toen van spreken was een zeker
innerlijk ongeduld niet te miskennen, dat
destemeer uitkwam tegenover de bedaarde
wijze, waarop Juffrouw Mohnluupt ant
woordde
„Dat vind ik ook, lief kind, maar 't is
voor de eerste maal, dat gij die opmer
king maakt!"
Adelaïde, die met haastigen tred in de
kamer op en neer had geloopen, bleef half
en balf verlegen ataan en zag met een on-
rustigen blik baar vriendin aan. Ze stond
juist in het volle licht; 't was een prach
tige gestalte, wier fijne vormen het een
voudige kleed van donkere wollen stof zeer
goed deed uitkomenhet haar van dat
zeldzaam voorkomend echt kastanjebruin
waardoor een blanke tint zoo frisch en
schitterend zich voordoet, viel in dikke
krullen bevallig in den nek en gnnde des
te vrijeren blik op het weeke ovaal van het
gelaat.
De uitdrukking van verlegenheid op dat
levenslustig gelaat en in die schitterende
oogen ging terstond over in die van een
zekere spanning. Zacht werd de deur ge
opend en de oude knecht diende aan
„den luitenant von Siegwart!"
„Ook al goed!" zei de jonge dame, ter
wijl de oogenblikkelijke spanning plaats
maakte voor een uitdrukking van onver
stoorbare kalmte en ze den onden man, die
reeds heenging, nog nariep
„Maar nu moet ge ook gebakjes en dat
•ooit van dingen bij de thee brengen. Ber-
nard!"
Daarna wendde zij zich tot Juffrouw
Molmbaupt en vroeg lachend:
„Nu blijf je toch zeker wel gaarne iu
het salon P" De oude dame knikte met een
aardig lachje en zag met vroolijken blik
naar de deur, die voor de tweede maal
geopend werd.
„Ge hebt toch zeker wel krakelingen
meegebracht, EugeniusP" riep Adelaïde
vroolijk den officier tegemoet, die in den
sierlijken kleederdraeht der huzaren, niet
groot, maar welgebouwd, met veel bewe
ging binnentrad.
„Nooit zonder dat, o schoonste der schoo-
nenantwoordde hij even vroolijk, een
pakje in wit papier, waardoor de lucht van
van het fijne gebak doordrong, overreikende
en tegelyk voor haar neerknielende.
„Ge verdiendet werkelijk voor uw on
vergelijkelijke attentie een jaar lang ban
ketbakker te zijn en naar hartelust te mo
gen eten," zei het meisje, nam een schotel
met gemonteerd zilver van het buffet en
legde er de krakelingen op. Terwijl dit
alles voorviel, had Eugenins Juffrouw Mohn-
haupt gegroet; ze gaf hem zeer vriendelijk
de hand en noodigde hem uit, om naast
baar plaats te nemen.
„Waarom zijt gij in zoo'n langen tijd
niet hier geweest, EugeniusP"
„Toon ik mijn nieuwejaarsvisite wilde
maken, werd ik afgescheept, zoo als ge
weet! De genadigo freule had werkelijk de
rol van pleegzuster op zich genomen, zich
om een beetje hoesten daarboven wat ever
spannen, niet geslapen en moest nu weer
op haar verhaal komen
Dat alles sprak hij op spottenden toon en
Adelaïde antwoordde:
„Een beetje hoesten P Waar denkt ge
toch aan, neefjeP De kleine verkeerde in
groot levensgevaar, de croup is een vreese-
lijke ziekte, maar
„Pb!" riep de luitenant „dat ras sterft
zoo gauw niet!"
„Foei!" zei ze bestraffend.
„Pardon!" antwoordde bij, naar haar toe
gaande „maar gij weet, Adelaïde...."
„Ik weet" viel zij hem in de rede „dat
ik een onschuldig, lief kind zooveel mag
liefhebben, als ik wil.... 't Is gelukkig
hersteld, 't Was bijna een wonder, wat de
kunst van den dokter vermocht! Eerbied
waardig! Ik had dat nog nooit zoo bijge
woond Met levendigheid had ze dat alles
gezegd, zonder bijzonder acht te geven op
den persoon, die voor haar stond en met
verbazing haar aanstaarde.
Wordt vervolgd.
