6
DEI B A7» AR,
UITVERKOOP
HET HAASJE,
AlbuiPortretten,
1 SEPTEMBER
GEBRS. NAS.
HOEK KRUISWEG, WlflfiH BASSINGRAGHT.
MAGAZIJN
SLIJTERIJ en TAPPERIJ.
c/>
siüeViti-Gnttanm.
HOEK KRUISWEG,
GUST. BUHSE, Horlogiemaker.
prachtige onveranderlijke
ÉÉN GULDEN.
SWAAB, van Alkmaar.
BINNENHAVEN.
W. A. OVERTOOM.
j. F. volkering.
Openbare Verkooping
De Patriotten en Oranje,
M. WAAS, Spoorstraat,
ADEL Al DE,
voorheen Bassingxacllt
Groote keuze in alle soorten PENDULES, REGULATEURS,
BUIS- en SCHEEPSKLOKKEN, Gouden en Zilveren HORO-
LOGIEN voor Dames en Heeren, bijzonder voordeelige
UURWERKEN voor den Werkman.
Ten einde in de nieuwe zaak een groot debiet te verwerven,
zijn de prijzen zoo laag mogelijk, terwyl het steeds mijne
grootste zorg blijft, uitsluitend goede, deugdelijke Uurwerken
te leveren.
Yoor REPARATIÈN blijf ik mij bijzonder aanbevelen en worden alle
werkzaamheden door daarvoor geschikte handen ten spoedigste uitgevoerd.
Klokken en Pendules in reparatie worden desverkiezende binnen den
HELDER en NIEUWEDIEP gehaald en thuis gebracht zonder verhooging
der prijzen.
Yoor extra visites gedurende den guarantietijd wordt niets in rekening
gebracht. Onder beleefde aanbeveling,
ST ÜK.S
aan baste, of ten voete nit, toot
Op algemeen verlangen
Zondags en Maandags
van iedere weekna aankomst
van den lsten trein tot des namiddags
6 nre werkzaam, in het daartoe net
ingerichte Photographisch - Atelier
hoek Spoor en Koningstraat alhier.
Men wordt verzocht op naam en
standplaats te letten, daar J. SWAAB,
niet in connectie staat met andere
Photographen alhier.
TOT
JENEVER, per liter f 0.85.
BRANDEWIJN, 0.95.
COGNAC, 1.80.
RUM, 1.50.
JENEVER, kleine maat 0.90.
BRANDEWIJN id. 1.00.
LIKEUREN, tegen lage prijzen.
Oud BIER, per kruik f 0.12.
id. per halve kruik 0.07.
Oud FARO-BIER, per kruik 0.20.
JOPEN-BIER, per flesch 1.00.
alles contant.
i-d 5
fS i
Rp» i"
irarf
►n
w
OD
til
gp
cc
O
33
r1
W
3
W
f? p-r ss.
m
Kanaalweg, Helder,
is thans ingericht tot LOGEMENT.
Hopende de gunst van het geachte
publiek te mogen ondervinden, zul
lende voor een zindelijke en civiele
behandeling zorg dragen.
UEds. Dw. Dienaar,
Xj. stabk
Zondag aanstaande
uitstellend.
Muziek voor den Dans.
Aanvang 7 nre.
Te liuur
tegen 15 Juli, twee nette HUIZEN,
aan het einde der Binnenhaven, naast
den heer P. BOSCH.
Adres D. HOOGENBOSCH.
Te lioop
TEGEN ZEER LAGEN PRIJS,
ongeveer 45000 miskl. hard-
grauw, Waalvorm.
Adres Bureau de/.er Courant.
op WOENSDAG 28 JUNI a. s., des
namiddags twee uur, op het terrein
aan de Buitenhaven, nabg de
werf DE HOOP, van:
bestaande in: TWEE GEEPZEGENS,
een gedeelte HARING WANT, LIJ
NEN, enz. Voorts een goed onderhou
den HARINGBOOT en GEEPBOOT
zoo goed als nieuw, en 9 paar LAAR
ZEN en HOOZEN, VIJF ANKERS,
enz. enz.
Des morgens voor den verkoop te
zien.
Na afloop van deze verkooping
aal nog worden verkocht een
BALLASTER, groot 15 ton,
genaamd »De Watergeus, benevens
een partij Brandhout, Sparren,
Kolders, enz.
De Ballaster ligt bij de Scheeps
timmerwerf »DE HOOP."
s^Wj^LVip^rcsr.
1747-1788.
De premie op Let Nieuws
van den Dag leveren wij
onzen geabonneerden a
70 Ct. Nieuwe ahonnés,
die wij tegen 1 Juli aan
nemen,hebben mede recht
op deze premie. Verzoeke
spoedig opgaaf aan
BERKHOUT Co.
heeft ontvangen Hi©Ul w
ïZoutevisoU a 22
Cent de 5 Ons. De NIEUWE HOL-
LANDSCHE MAATJES HARING
thans a 10 Cent per stuk.
T© Koop
bjj PRINS, Binnenhaven, een partij
Planken, Schrooten, Paaltjes,
enz., per stuk en per dozijn,
tegen billijke prijzen.
"'""""FmÏÏLLiETON.
Een verhaal van Clara Cron.
Uit het Hoogduitach vertaald door
24.) J. W. BEVER8EN.
TWAALFDE HOOFDSTUK,
't Scheen, alsof Februari nog enkele
•choone dagen wilde toevoegen aan de acht
lentedagen, die het volageloof van haar
▼erlangt; warm straalde de zon en scheen
bijna den spot te drijven met de kale, don
kere boom en in de groote laan van den
buitensingelde musschen, die in alle
nederigheid cn neerslachtigheid gretig naar
elk kruimpje gezocht hadden, zaten nu in
geheele troepen, luid piepend bij elkander
en hielden een volksvergadering om met
elkaar te beraadslagen, hoe ze 't zouden
aanleggen tegenover de zwaluwen, die op
de komst waren en wier nesten de drieste
vogels in den winter zich hadden toege-
eigend.
Het ongewone, prachtige weer had ook
de menschen naar buiten gelokt; overal zag
men wandelaars en spelende kinderen en
dokter Herinsdorf, wiens weg eigenlijk
voorbij den buitensingel naar een tegen
overgestelde richting leidde, kon zich toch
niet weerhouden, de laan een eindje op te
wandelen. Of hij nn daaraan een bijzondere
verwachting verbond, kon men op zijn gelaat
wel niet lezen, maar toch was 't een feit,
dat hij de dames, die hem ontmoetten,
reeds in de verte dnchtig opnam en toen
hij geen goede bekenden ontdekte, in de
nabijheid van Madling's hnis omkeerde.
Sneller dan zoo even keerde hij terug om
den verzuimden tijd in te halen, maar toch
zou men hem nog ophouden. Want kwam
hem daar niet een sohoone gestalte tege
moet, die hij wel moest kennen P Al sloeg
ze ook de oogen neer, eerst had hij toch
uit hare oogeu een blijden blik opgevangen,
toen ze hem herkende. Ja wèl, 't was
Adelaïde, die in haar smaakvolle kleeding
en met dat frissche gezonde gelaat er zoo
bevallig en betooverend uitzag. Dina Lingner,
zeer elegant gekleed, zooals altijd, liep aan
haar zijde en de lnitenant vön Siegwart
vergezelde de dames.
„Kom er maar voor uit, dokterge hebt
zeker bij de freule von 8iegwart vensterpa
rade willen maken riep Dina hem tege
moet, tot ze elkander begroetten.
„Antwoord toch niet op haar dwaasheden
smeekte Adelaïde.
„Ik zou wel eens willen hooren, wat er
volgde, wanneer ik eens „jazei P ant
woordde hij laohend en voegde er toen
snel bij„Wat zijt ge toch gelukkig, lui
tenant, dat gij de dames kunt begeleiden
ik moet helaas den anderen kant op
„Wèl, omdat ge nn zoo oprecht en be
leefd zijt, koeren we met U om," besloot
Dina. „Niet waar, Adelaïde P"
Deze had zoo iets voor geen geld ter
wereld durven voorstellen, maar ze was er
toch zeer gelukkig door en spoedig wan
delde ze naaat Oswald voort, terwijl Dina
zich op levendige wijze met den luitenant
onderhield.
Die wonderlijke onbeholpenheid, die halve
verlamming van het denken, welke meestal
een neiging des harten, die voor weinig tijds
geleden tot zelfbewustzijn gekomen is, ver
gezelt, drukte met een aangename zwaarte
ook op Oswald en Adelaïde. Met zooveel
heimwee hadden ze vroeger aan elkander
gedacht, alsof se elkander wel duisend ge
wichtige dingen hadden mee te deelen en
nu durfden ze elkaar bijna niet eens vluchtig
in de oogen te zien en spraken terstond
overhet weer
En toch wat waren ze gelukkig in die
dwaze onbeholpenheid; hoeveel uitdrukking
lag er in die vluchtige blikken, hoe drong
de toon hunner stem tot beider hart door!
„Tot weerziensriep Adelaïde, een
weinig moediger geworden bij het afscheid,
maar bloosde toch zoo lief na den blik
van Oswald, die als 't ware hetzelfde zei,
dat 't hem moeite kostte zich van haar
los te rukken.
Adelaïde keerde met Dina terng, die nu
ook op haar gewone, ongedwongen manier
den luitenant zijn afscheid gaf om nog en
kele dingen alleen met haar vriendin te
bespreken. Maar deze lette nauwelijks op
hetgeen ze zeihaar gedachten volgden
Oswald en ze was maar blij, toen ze weer
geheel alleen in haar gezellig vertrek zat.
De onaangename stemming van haar
stiefvader viel haar aan tafel sterk in 't
oog; ze deed zooveel mogelijk haar best
om voor den korten tijd, dat ze bij elkan
der waren, een vriendelijken toon aan te
slaan; Emilie was haar daarin behulpzaam
en de kinderen deden het overige. De
ondste knaap was jarig en hij kreeg verlof
om een roomtaart, waarop Adelaïde zeer
gesteld was, zelf aan tafel te mogen rond
deelen. Zoo als kinderen gewoon zijn te
doen, stond hij er sterk op, dat Adelaïde
nog een stnk zou nemen.
„Later, later!"zei ze, vriendelijk bedan
kende „bewaar 't maar voor meen prees
hem tegelijk, omdat hij zooveel kon missen.
Zoo ging het etensuur weer voorbij en kon
ze weer naar haar kamer terugkeeren. Daar
vond ze een brief van Melanie.
Met innige vreugd brak ze dien open,
maar onder het lezen werd ze gestadig
ernstiger, Haar vriendin schreef in zeer
neerslachtige stemming. Haar man had kon
gevat, 't was hem op de oogen geslagen en
nu was 't eer erger dan beter met hem
geworden, terwijl de jonge man, die zich
gedrongen zag gansch en al werkeloos zijn
kamer te honden, zich zeer ongelukkig be
gon te voelen. Zijn teedere, jonge vrouw
leed dubbel.
Niet alleen waren haar blijde uitzichten
op een verblijf in de stad vernietigd, dat
beteekende nog het minste, maar de toe
nemende mismoedigheid van haar geliefden
man smartte haar zeerze maakte zich zeer
angstig over zijn oogziekte en hoe gaarne
ze zich geheel en al aan hem zon hebben
gewijd, moest ze toch haar plichten als
vrouw des huizes vervullen.
't Scheelde bitter weinig, of haar angst
verliep in volslagen moedeloosheid en zoo
dringend mogelijk smeekte ze Adelaïde om
eenigen tijd bij haar te komen en haar tot
troost en hulp te zijn.
In gepeins verzonken zat het jonge meisje
ter neer; de brief was aan haar handen
ontgleden, die gevouwen in haar schoot
lageneen uitdrukking van diepe treurig
heid lag verspreid over het gelaat, dat he
denmorgen nog zoo vroolijk gelachen had.
Ja zeker, ze zon naar Melanie gaan om
haar bij te staanwat zou haar vriendschap
anders beteekend hebben, wanneer ze haar
niet in den nood zon willen helpen P Maar
toch was de gedachte haar zeer onaan
genaam, juiat nu voor een onbepaalden
tijd de stad te moeten verlaten. Ze had 't
in den laatsten tijd zoo aangenaam gehad,
reeds had ze voor de volgende weken een
menigte uitnoodigingen ontvangen; in ge
spannen verwachting had ze reeds voornit
met dokter Hermsdorf over een uitstekend
coneert gesprokenwat zon hij wel denken,
wanneer ze zoo eensklaps heenreisdeP
En ze kon hem geen opheldering geven,
want Melanie zou reeds morgen vroeg het
rijtuig zenden, om haar af te halenMorgen
alen heden nog had ze hem toegeroepen
„tot weerziens!"
'tls waar: Wallwitz, het landgoed van
Friesing, lag slechts op een mijl afstands
van de stvd, maar ze wist toch ook bij
ondervinding, hoe moeielijk 't was, om paar
den voor den terugtocht te krijgen en ze
wilde er d&n toch ook slechts zijn, om haar
vriendin bijstand te bieden.
De gedachte, dat ze zoo zou heenreizen
zonder Hermsdorf nog eens gezien en ge
sproken te hebben, kwelde haar vreeselijk;
't zou haar ook niet baten om dezen avond
naar de Lingner's te gaan, want zij wist,
dat ze niet t'hnis waren, anders zou ze
mevrouw Lingner gaarne haar plan hebben
meegedeeld. De goedhartige vrouw zou dan
wellicht een voldoende verklaring hebben
gegeven, wanneerHemsdorf Adelaïde
eens miste!
Al wat ze ook bedacht, hielp niets; in
allen gevalle moest ze Emilie haar plan
en, wat er aanleiding toe gaf, meedeelen
en dezen troost had ze ten minste, dat
haar bejaarde vriendin alles behalve blij
was, maar 't toch geheel en al met haar
eens was, dat ze in dit geval onmogelijk
kon weigeren.
(Wordt vervolgd.)
Gedrukt bij C. DE BOER Jr.
