RSNGRUDEN
DE CONCURRENT.
Iel pelteejste te «est pserleerie Ion li ManMera Is JE TIJDGEEST," liftmctt 161-68.
VAN DHR POLL LÜRZ,
STEENKOLEN.
01 3 SsiHtr o. s.
Es» Elite Lenze ra» ia minste tot le miste irtt»,
ONOVERTROFFEN
VrtriEte U Hei. Prins e» 8e Qi. Dito, Her nMma
4711,
Horlogiemakers, Binnenhaven Nn. 3, naast de Heeren Gebrs. Nas,
VEEREÏ1, GLAZEN, IIJ1RS sn SLEUTELS, worden direct in- en üiezst.
Handel in alle soorten
A D E L A I D E.
Weststraat L 87.
Weststraat L 88.
Ontvangen de NIEUWE NAJAARSSTOFFEN voor Dames-, Heeren- en Kinderkleeding. Ontvangen de nieuwste Flanellen OMSLAGDOEKEN en KINDERDOEKEN tot bijzondere
prijzen. Ontvangen de nieuwe gehaakte AVONDDOEKEN, OVERDOEKEN en KINDERDOEKEN. Ontvangen de nieuwe Stoffen voor REGENMANTELS en PEIGNORS. Ontvangen
een groote keuze in gekleurde Flanellen voor OVERHEMDEN en JAPONNEN. Ontvangen de nieuwe Wollen Kinder- en Vrouwen-MUTSJES en aanverwante Artikelen. Ontvangen
de nieuwe dessins in machinaal bewerkte gestikte KATOENEN DEKENS en MOLTON DEKENS. Prachtige patronen in PIQUÉ OVERSPREIEN.
Dagelijks bij goed weder, groote uitstalling van Baaien, Bevers, Duffels, tot zeer lage prijzen. De BAAIEN, BEVERS, FLANELLEN en DUFFELS van „DE
TIJDGEEST," zijn onovertrefbaar door prijs, kwaliteit en kleur. Ontbiedt de Stalen en vergelijkt prijzen en kwaliteiten.
Woensdag bij goed weder van e'e'n tot zes uur LAPPENVERKOOP.
(eerstgenoemde 13 jaren bij den Heer It IJ H S E werkzaam geweest.)
hebben de eer het geachte publiek van HELDER, NIEUWEDIEP en
Omstreken bekend te maken, dat zij hunne zaak gOOJJOllCi
hebben en zullen trachten door een goede bediening een ieders gunst
waardig te mogen worden.
Ruime keuze iu Gouden en Zilveren Heeren en Dames Horlogiën,
nieuwste modellen vergulden en marmeren Pendules, Regulateurs,
Sckeeps- en Huisklokkeu en Wekkers, alles tegen concur-
reerende prijzen en met guarantie.
Alle reparatiën, in ons vak voorkomende, zoowel Uur- als Speelwerken,
worden met de meeste zorg spoedig en billijk uitgevoerd. Visites en kleine
reparatiën, gedurende den guarantietyd, worden niet in rekening gebracht.
GRAVEEREN OP GOUD EN ZILVER.
ABONNEMENT VOOR OPWINDEN.
Daar wij direct met de eerste fabrieken in Duitsckland in verbinding
staan, zoo kunnen hg ons op teekening bestelde artikelen binnen 14
dagen afgeleverd worden. REGULATEURS met kalender, die zich zelf
reguleeren, en van 1 tot 12 maanden loopen en met verschillende tijd-
rekeningen. KLOKHEN met FLUIT, TROMPET- en SPEELWERK,
mechanisch zingende VOGELS, beweegbare FIGUREN, WACHT, CON
TROLEKLOKKEN, enz., enz.
Alles onder gaarantie.
Volkomen genezing door
deBaitdagc Régulateur v.
Dr. Waeesegers, gebreveteerd Breuk
meester der Hospitalen, Commandeur
en Ridder van verschillende Orden.
Groenplaats 35, te Antwerpen.
FIRMA B. HAGENDOORN ZOON.
Adres M. KLEUN, Binnen
haven, Nieuwediep.
EN ANDERE
41.) Een verhaal van Claba Cson.
(81ot.)
Een donkere blos verspreidde zich plot
seling over geheel het gelaat van Adelaïde,
toen ze dien naam van „Marianne" hoorde.
Onwillekeurig sprong ze op van de plaats,
waarop ze naast de onbekende was gaan
zitten, maar terstond bezon ze zich weer,
zette zich neer en vroeg: „En wat brengt
u tot mij?"
„Achde grootste angst voor iemand,
die mij dierbaar is" zei Marianne, met tra
nen in de oogen. „Ik weet wel, dat ik
zelf afstand heb gedaan van het recht, om
't te zeggen, maar sedert dien tijd is er
zooveel veranderd en mijn angst en be
kommering hebben mij alle beschroomdheid
doen op zij zetten. Ik zou n willen ver
zoeken, freule! om me te willen zeggen,
hoe het gaat metden assessor Madling P"
„Met mijn stiefbroeder?" riep Adelaïde
uit, op bijna vroolijken toon „o, dan kan
ik n eenigszins geruststellen. Zijn wond is
niet gevaarlijk en de groote zwakte, die
ons eerst bezorgd maakte, begint gelukkig
reeds minder te worden. Wanneer ge zoo
zeer belang in hem stelt, zal 't u aange
naam zijn te vernemen, dat de bedienden,
die hem verpleegen, dat doen met de meeste
zorgvuldigheid en dat we ook een uitste
kenden dokter hebben."
„Dokter Hermsdorf?" vroeg Marianne op
schnchteren toon.
„Juist!" antwoordde Adelaïde, terwijl ze
onwillekeurig op nieuw bloosde.
„Kent gij hem?"
„Een beetje! Ik zou hem zoo gaarne
iets vragen
„Adelaïde keek op haar horloge. „Ge
woonlijk komt hij wat later; kan ik hem
nw verzoek ook overbrengen?"
„Och, ge zijt zoo vriendelijk" freule „ik
zou n wel alles willen vertellen."
En door de freule von Siegwart aange
moedigd, begon ze eerst met bevende stem
maar allengskens op kalmer toon te spreken
van haar kennismaking en haar verloving
met Theodoor. Ze verzweeg niet de onte
vredenheid harer familie over de geheime
manier, waarop alles gegaan was, ze ver
heelde niet haar eigen smart over zijn veel
vuldig wegblijvenop de roerendste wijze
gewaagde ze van haar vertrouwen in hem
en sprak eindelijk over de laatste gebeur
tenissen, over het bezoek van Sylvius en
zijn eisch, dat ze vanTbeodoor zon afzien,
opdat hij, ten einde zich zeiven en zijn
vader te redden, met de freule von Sieg
wart zon kunnen trouwen. Ze gewaagde
van den brief, dien ze geschreven had en
van haar vurig verlangen om té mogen
weten, of dokter Hermsdorf dien Theodoor
had overhandigd.
Zij zweeg en 't was Adelaïde, alsof haar
een steen van het hart viel.
„De slechte man heeft u misleid, lieve
juffrouw zoo als hij zeker mijn ongeluk-
kigen stiefvader ook bedrogen tiecft. Deze
't is waar heeft altijd wel gewenscht,
dat 't tot een huwelijk zon komen met zijn
zoon en met mij, maar ik zon er nooit toe zijn
overgegaan. Theodoor heeft zich ook nooit
zóo tegenover mij gedragen, dat ge daarom
hoos op hem behoeft te zijn, hoewel ik 't
niet mooi van hem vind, dat hij zijn ver
loving met n geheim heeft gehouden. Wat
nw brief betreft" ging ze eeuigszins verlegen
voort „kan ik n zeggen, dat dokter Herms
dorf dien zeker wel heeft overgegeven, want
hij bevond zich ten minste in handen van
mijn stiefvader."
Marianne schrok onwillekeurig.
Ach!" zei Adelaïde treurig, dat bespeuren
de, „ge behoeft voor hem niet meer bang te
zijn, h ij kan n geen kwaad meer doen."
Bernard kwam binnen en diende dokter
Hermsdorf aan. „Opperbest!" zei Adelaïde.
„Nn kunt ge tegelijk hooren, wat bij van
Theodoor zegt."
Hermsdorf was niet weinig verbaasd het
mooie meisje uit de Tuinstraat, dat zonder
't te weten, bij de freule von Siegwart te
ontmoeten. Maar al spoedig raadde hij den
samenloop der omstandigheden en haar be
zorgdheid en toen Adelaïde zei: „Zoo als
ik hoor, dokter, kent ge juffrouw Berndt
reeds P" antwoordde hij terstond, niet zon
der beteekanis. „Ja freule! en 't verblijdt
me baar bij u te zién."
„En mij, dat ik de verloofde van Theo
door in haar heb loeren kennen. Zondt ge
nu tegelijk aangename berichten omtrent
zijn toestand ons kunnen meedeelen?"
„Zoo goed als 't maar kan" antwoordde
Hermsdorf. „Zijn toestand is ten minste
veel beter geworden, dan in het eerst."
„Bestaat er geen gevaar voor zijn leven
vroeg Marianne met tranen in de oogen.
„Ik hoop 't ten minste niet" zei de
dokter en sprak nog het een en ander over
Theodoor, terwijl Adelaïde, die met de
meeste deelneming Marianne aanstaarde,
een besluit scheen te nemen.
„Gelooft ge," vroeg ze, met een uitdruk'
king van lieftallige schuchterheid Hermsdorf
aanziende, „gelooft ge, dat 't Theodoor
kwaad zou doen, wanneer juffrouw Berndt
met juffrouw Moknhaupt eenige oogenblik-
ken naar boven ging
Met beide handen greep Marianne Ade-
laïde's rechterhand en drukte ze aan haar
lippen, alvorens de andere 't nog kon ver
hinderen met een gevoel van vreugde zag
Oswald beidon aan.
,,'t Zon hem wel geen kwaad doen," zei
hij lachend, „maar 't is toch misschien ook
niet kwaad, dat hij er een weinig op voor
bereid wordt. Veroorloof me daarom, dat
ik nog eens naar boven ga om te zien, of
't hem gelegen komt zulk een verrassend
bezoek te ontvangen."
„En dan zullen wij intnsschen mijn lieve
oude vriendin voor ons plan zoeken te
winnen," zei Adelaïde en liet vragen of
juffrouw Mohnhaupt weer in den salon
wilde komen om Marianne aan haar voor
te stellen en zoo kort mogelijk deze op de
hoogte te brengen van de betrekking, waarin
Theodoor tot haar stond.
Kennende het wufte karakter van den
assessor, begreep E mille met haar gewone
scherpzinnigheid al spoedig, hoe het, ten
minste van zijn kant, gegaan was met een
engagement, dat Adelaïde zoo maar terstond
voor goede munt had aangenomen. Maar
ze voelde zich noch geroepen, noch geneigd
haar gedachten daaromtrent mee te deelen
het bescheiden meisje beviel haar en wan
neer ze iets kon doen om de smart van
haar goedig hart, die in haar oogen te le-
bij A. DE RUIJTER,
UOOGEUERG, TEXEL,
Zij, die aan het ringrijden wenschen
deel te nemen, worden verzocht daar
van aangifte te doen vóór of op
Zondag 27 Augustus.
zen stond, te verzachten, dan wilde ze 't
gaarne doen, en ze verklaarde zich dan
ook bereid om Marianne te begeleiden en
't haar op die wijze mogelijk te maken
haar gewonden vriend weer te zien.
Op een anderen tijd en onder andere omstan
digheden zou Tueodoor misschien zeer boos
zijn geweest over den stap, waartoe alleen
de moed der wanhoop Marianne had doen
overgaan, maar lichaamslijden, de stilte der
ziekenkamer en misschien ook wel de indruk,
van het vreeselijk einde zijns vaders, wien
ook hij in zorgloosheid op den weg der
zelfzucht gevolgd was, hadden zijn geweten
wakker geschud. Meer dan eenmaal had
hij reeds met heimwee gedaclit aan het
liefdevolle hart, dat hij zoo smadelijk had
verwaarloosd en dat desalniettemin de
oude trouw en hartelijkheid ten allen tijde
had blijven betoonen.
Toen dan nu de dokter terugkeerde en
na een korte inleiding hem meedeelde, dat
Marianne beneden bij de freule was en met
Emilic Monhanpt boven wilde komen, wan
neer hij zich sterk genoeg gevoelde om
haar weer te zien en beloven wilde, zich
zoo kalm mogelijk te honden, toen kwam
er een lachje op zijn bleek gelaat en met
een zweem van de vroolijke manier, waar
op hij vroeger gewoonlijk sprak, zei Jiij
„Dat is een verstandige voorslag van je,
dokterhet arme, kleine schepsel met haar
lieve oogen zal me beter helpen, dan al je
drankjes!"
Hermsdorf bracht aan de dames de ge-
wcnschte tijding en met een gelaat, dat
van vreugde blonk, maakte Marianne zich
gereed, om van het verlof des dokters ge
bruik te maken. Adelaïde gaf Juffrouw
Mohnhaupt een paar sina'sappelen mee en
verzocht haar, of zij ze boven voor den zieke
wel zou willen schillen.
Matir op eens begon haar hart hevig te
kloppen, toen ze, nadat beiden waren heen
gegaan, daar alleen tegenover Oswald stond
en bemerkte, hoe zijn oog met een bijzon
dere uitdrukking haar aanstaarde. Eenigszins
gejaagd begon ze te spreken over Theodoor
en Marianne, terwijl ze van den dokter
wel eens wilde weten, wat hij wist van de
betrekking, die er tusschen die beiden bestond
Hij vertelde, hoe hij de wetenschap dier
zaak meer aan het toeval, dan aan Theodoor's
vertrouwelijkheid te danken had. Daarom
had hij zich dan ook maar met vermoedens
vergenoegd, terwijl hij 't zich maar niet
kon verklaren, hoe het jonge meisje er toe
gekomen was om dien brief te schrijven,
die voor hem zeiven zoo noodlottig was ge
worden.
Adelaïde bloosde. „Silvius heeft er haar
toe gedwongen" antwoordde ze „en mijn
stiefvader, die op de een of andere wijze
in het bezit van den brief gekomen is,
maakte er voor zijn doel gebruik van. Maar
och denk er toch asjeblieft niet meer aan!"
voegde ze er op zachter toon bij, terwijl ze
smeekeud tot hem opzag.
„ïk denk er altijd aan, Adelaïde" zei hij,
haar hand vattende en die hartelijk druk
kende „ik d6nk altijd aan de woorden, die
het wreede oordeel, dat ik vergeten moet,
voorafgingenWilt ge me die woorden
herhalen, Adelaïde, wanneer ik u zeg, dat
gij mij boven alles dierbaar zijt, en dat ik
op dien dag tot u kwam met de ernstigste
voor huishoudelijk gebruik, als
KARAFPEN
GLAASJES
Groote Water-Karaffen
SUIKER-VAZEN
MELK-KANNEN
BOTERVLOTEN
ASCHBAKJES
yan af 20 Ct.
6
14
20
12
30
5 I
BORDEN
SCHALEN
TREKPOTTEN
KOFFIEKANNEN
STROOPKANNEN
BOTERVLOTEN
KOP en SCHOTELS
van af 5 Ct,
6
20
45
18
25
i ?i
Vliegenvangers 13 Cent.
die ook b ij de maat verkocht wordt.
en heiligste bede van een man op de lippen
en in het hart Adelaïde wilt ge de schat
en het geluk van mijn leven, wilt gij mijt
vrouw worden
Of ze hem de woorden, die hij zoo gaarne
wilde hoorea, die belijdenis, dat zij hem
uitsprekelijk liefhad, herhaalde?
't Zal zeker wel gebeurd zijn, want reeds
binnen eenige uren en dagen werden de
bloedverwanten en vrienden van het ge
lukkige paar verrast door de mededeeling
der beloften, die ze elkaar gedaan hadden.
Verschillend was natuurlijk de iudruk,
dien zij op allen maakte, maar wie Herms
dorf en Adelaïde kenden, waren er toch
innig verblijd over.
Het allergelukkigste was Oswald's moeder,
toen hij zijn friasche, bloeiende roos aan
haar hart legde. In het eerst kon ze niet
spreken en Adelaïde alleen begroeten met
een kus en met tranen in de oogen, maar
Adelaïde begreep haar ten volle en toen ze
daarop, de oude vrouw omhelzende, liaar
influisterde of deze ook niet geloofde, dat
Oswaid te goed voor haar was toen kwam
er weer een ondeugende trek op het gelaat
van Oswald's moeder en lachende fluisterde
ze de andere in het oor„Wanneer ge
eens een jaar getrouwd zijt zal ik 't u
eens vragen."
In het hart van Emilie zegevierde de
trouwe liefde tot Adelaïde over de teleur
gestelde hoop, dat deze eenmaal als gade
van Eugenius, in liet bezit van een groot
vermogen, een sieraad zon zijn van de hof-
kriugen cn van de schitterendste gezel
schappen vriendelijk glimlachend knikte
ze Adelaïde toe, wanneer deze beweerde,
dat ze zich bij Oswald steeds in het „voor
naamste gezelschap" bevond en werkelijk,
won dokter Hermsdorf, hoe meer ze hem
leerde keunen, de achting en genegenheid
der hoogst beschaafde en fijn ontwikkelde
oude dame.
De Lingner's verheugden zich oprecht
over het engagement en vooral Mevrouw
Lingner met vrij wat minder bezorgdheid
dan over een ander, dat al spoedig daarop
volgde en haar nog meer aan het hart
gingdat van haar dochter Dina met Eu-
genius von Siegwart. Dina, die meer ver
standig dan gevoelig was, die meer leefde
voor haar eigen ik, dan voor de veredeling
van haar geest en gemoed, had verkregen,
wat ze wenschtehet bezit van een naam,
waaraan zij den glans van het geld ver
leende, en het verschil van karakter der
beide bruiden bleek vooral daarin, dat Dina
Eugenins als haar hoop influisterde, dat
Adelaïde later wel het buitengoed Siegwart
zon willen verkoopen, terwijl Adelaïde haar
Oswald smeekte om later als haar echt
genoot en natuurlijke voogd haar te mach
tigen om de opbrengst der nalatenschap
van Madling. waarmee men haar ten min
ste eenigzins schadeloos wilde stellen, tus
schen Theodoor en de kinderen van Me
vrouw Madling te verdeelen.
Hij was 't daarin volkomen met haar
eens. Ook wanneer Adelaïde buitendien niet
nog in het bezit was geweest van een ver
mogen, dat groot genoeg was voor de wijze
waarop hij leefde, zou hij 't haar toch al
tijd vegund hebben te zorgen voor de hul-
pelooze kinderen en hun moeder,
Deze was in het eerst vreeselijk boos op
Adelaïde. Maar men had hoop, dat juist
de goedheid van het meisje, hetgeen
zoo zeer had gehaat en het uitzicht op een
leven in haar eigen stand een beteren in
vloed zou uitoefenen op de ongelukkige
vrouw. De jonge timmerman, wien ze
trouw was geworden uit zucht naar ijdele
eer en genot, was ongehuwd gebleven,
maar intusschen baas geworden. Hij was
een bekwaam en rechtschapen man, wien
't alleen maur aan geld ontbrak om voor
uit te komen. Wanneer hij er toe kon
overgaan om de weduwe, die hij altijd had
blijven liefhebbeu te trouwen en voor haar
kinderen een zorgvuldige vader te worden,
dan kon hij zijn zaak met het geld dat
Adelaïde voor hen bestemd had, een goed
eind in de hoogte te brengen.
En ten gevolge derzelfdo welwillende ge
zindheid van Adelaïde, bestond er voot
Theodoor geen reden meer om zijn betrek
king tot Marianne geheim te houden. Wan
neer hij slechts wilde, was hij bij een aan
staande vuBte aanstelling zoo goed als zeker
van een inkomen dat voldoende zou zijn
om met het meisje, dat hem trouw was
gebleven, te huwen, 't Soheen dan ook
werkelijk, alsof de strenge boete, die hij
had moeten ondergaan, den beteren mensci
in hem had wakker geschud en hem tot
bewustzijn van zijn plichten had gebracht;
er bestond alle hoop, dat de goede oude
er bestond alle hoop, dat de goede oude
Berndt de bruiloft van zijn lieveling toch
nog zon beleven en dat Érnestinalater nog
wei eens bluf zou slaan met haar zwager,
den kantonrechter in
Slechts ten opzichte vun enkele personen
voelde Adelaïde zich eenigszins verlegen en
minder aangenaam gestemd bij de meedeeling
van haar innig geink. Juist op den dag,
waarop zij Oswald het jawoord had gegeven,
had zy 's morgens vroeg een brief van
Melanie ontvangen, waarin deze uit naam
van baar broeder Arthur om de hand van
Adelaïde aanzoek deed. 't Was zeker we!
een bewijs van oprechte liefde en van zijn
ridderlijk karakter, dat hij juist nadat zij
had opgehouden de rijke erfgename te zijn
haar tot zijn gade verlangde, hoewel zijn
eigen familie zich niet in een groot fortuin
verblijden mocht. Maar Melanie had een
voorgevoel, van hetgeen er in het hart
van Adelaïde omging en daarom verzocht
ze aan haar broeder om de zaak aan haar
over te laten en eerst eens vertrouwelijk
haar vriendin te polsen. En dat was ook
maar goed geweest, want het antwoord be
stond in de meedeeling van het engagement
met Hermsdorf. Zoo bleef de goede Ar
thur gespaard, wat hem het gevoeligst zou
getroffen hebbenhij had nu, zooals hij
sende, ten minste geen blauwtje geloopen.
Hij kwam 'tniet te weten, dat Adelaïde
zijn aanzoek had ontvangen eu met be-
wonderswaardige kalmte deelde hij zelf aan
zijn ouders de verloving mede. Baron
Eriesing was er over opgetogen. Hij liet
zijn vrouwtje geen rust, ze moest terstond
met hem naar de stad rijden, want hij
ilde een van de eersten zijn, die den fer-
men dokter en de lieve Adeleïde zouden
gelukwenschen.
Gedrukt bij C. DE BOER Jr.