RSNGRUDEN DE CONCURRENT. Iel pelteejste te «est pserleerie Ion li ManMera Is JE TIJDGEEST," liftmctt 161-68. VAN DHR POLL LÜRZ, STEENKOLEN. 01 3 SsiHtr o. s. Es» Elite Lenze ra» ia minste tot le miste irtt», ONOVERTROFFEN VrtriEte U Hei. Prins e» 8e Qi. Dito, Her nMma 4711, Horlogiemakers, Binnenhaven Nn. 3, naast de Heeren Gebrs. Nas, VEEREÏ1, GLAZEN, IIJ1RS sn SLEUTELS, worden direct in- en üiezst. Handel in alle soorten A D E L A I D E. Weststraat L 87. Weststraat L 88. Ontvangen de NIEUWE NAJAARSSTOFFEN voor Dames-, Heeren- en Kinderkleeding. Ontvangen de nieuwste Flanellen OMSLAGDOEKEN en KINDERDOEKEN tot bijzondere prijzen. Ontvangen de nieuwe gehaakte AVONDDOEKEN, OVERDOEKEN en KINDERDOEKEN. Ontvangen de nieuwe Stoffen voor REGENMANTELS en PEIGNORS. Ontvangen een groote keuze in gekleurde Flanellen voor OVERHEMDEN en JAPONNEN. Ontvangen de nieuwe Wollen Kinder- en Vrouwen-MUTSJES en aanverwante Artikelen. Ontvangen de nieuwe dessins in machinaal bewerkte gestikte KATOENEN DEKENS en MOLTON DEKENS. Prachtige patronen in PIQUÉ OVERSPREIEN. Dagelijks bij goed weder, groote uitstalling van Baaien, Bevers, Duffels, tot zeer lage prijzen. De BAAIEN, BEVERS, FLANELLEN en DUFFELS van „DE TIJDGEEST," zijn onovertrefbaar door prijs, kwaliteit en kleur. Ontbiedt de Stalen en vergelijkt prijzen en kwaliteiten. Woensdag bij goed weder van e'e'n tot zes uur LAPPENVERKOOP. (eerstgenoemde 13 jaren bij den Heer It IJ H S E werkzaam geweest.) hebben de eer het geachte publiek van HELDER, NIEUWEDIEP en Omstreken bekend te maken, dat zij hunne zaak gOOJJOllCi hebben en zullen trachten door een goede bediening een ieders gunst waardig te mogen worden. Ruime keuze iu Gouden en Zilveren Heeren en Dames Horlogiën, nieuwste modellen vergulden en marmeren Pendules, Regulateurs, Sckeeps- en Huisklokkeu en Wekkers, alles tegen concur- reerende prijzen en met guarantie. Alle reparatiën, in ons vak voorkomende, zoowel Uur- als Speelwerken, worden met de meeste zorg spoedig en billijk uitgevoerd. Visites en kleine reparatiën, gedurende den guarantietyd, worden niet in rekening gebracht. GRAVEEREN OP GOUD EN ZILVER. ABONNEMENT VOOR OPWINDEN. Daar wij direct met de eerste fabrieken in Duitsckland in verbinding staan, zoo kunnen hg ons op teekening bestelde artikelen binnen 14 dagen afgeleverd worden. REGULATEURS met kalender, die zich zelf reguleeren, en van 1 tot 12 maanden loopen en met verschillende tijd- rekeningen. KLOKHEN met FLUIT, TROMPET- en SPEELWERK, mechanisch zingende VOGELS, beweegbare FIGUREN, WACHT, CON TROLEKLOKKEN, enz., enz. Alles onder gaarantie. Volkomen genezing door deBaitdagc Régulateur v. Dr. Waeesegers, gebreveteerd Breuk meester der Hospitalen, Commandeur en Ridder van verschillende Orden. Groenplaats 35, te Antwerpen. FIRMA B. HAGENDOORN ZOON. Adres M. KLEUN, Binnen haven, Nieuwediep. EN ANDERE 41.) Een verhaal van Claba Cson. (81ot.) Een donkere blos verspreidde zich plot seling over geheel het gelaat van Adelaïde, toen ze dien naam van „Marianne" hoorde. Onwillekeurig sprong ze op van de plaats, waarop ze naast de onbekende was gaan zitten, maar terstond bezon ze zich weer, zette zich neer en vroeg: „En wat brengt u tot mij?" „Achde grootste angst voor iemand, die mij dierbaar is" zei Marianne, met tra nen in de oogen. „Ik weet wel, dat ik zelf afstand heb gedaan van het recht, om 't te zeggen, maar sedert dien tijd is er zooveel veranderd en mijn angst en be kommering hebben mij alle beschroomdheid doen op zij zetten. Ik zou n willen ver zoeken, freule! om me te willen zeggen, hoe het gaat metden assessor Madling P" „Met mijn stiefbroeder?" riep Adelaïde uit, op bijna vroolijken toon „o, dan kan ik n eenigszins geruststellen. Zijn wond is niet gevaarlijk en de groote zwakte, die ons eerst bezorgd maakte, begint gelukkig reeds minder te worden. Wanneer ge zoo zeer belang in hem stelt, zal 't u aange naam zijn te vernemen, dat de bedienden, die hem verpleegen, dat doen met de meeste zorgvuldigheid en dat we ook een uitste kenden dokter hebben." „Dokter Hermsdorf?" vroeg Marianne op schnchteren toon. „Juist!" antwoordde Adelaïde, terwijl ze onwillekeurig op nieuw bloosde. „Kent gij hem?" „Een beetje! Ik zou hem zoo gaarne iets vragen „Adelaïde keek op haar horloge. „Ge woonlijk komt hij wat later; kan ik hem nw verzoek ook overbrengen?" „Och, ge zijt zoo vriendelijk" freule „ik zou n wel alles willen vertellen." En door de freule von Siegwart aange moedigd, begon ze eerst met bevende stem maar allengskens op kalmer toon te spreken van haar kennismaking en haar verloving met Theodoor. Ze verzweeg niet de onte vredenheid harer familie over de geheime manier, waarop alles gegaan was, ze ver heelde niet haar eigen smart over zijn veel vuldig wegblijvenop de roerendste wijze gewaagde ze van haar vertrouwen in hem en sprak eindelijk over de laatste gebeur tenissen, over het bezoek van Sylvius en zijn eisch, dat ze vanTbeodoor zon afzien, opdat hij, ten einde zich zeiven en zijn vader te redden, met de freule von Sieg wart zon kunnen trouwen. Ze gewaagde van den brief, dien ze geschreven had en van haar vurig verlangen om té mogen weten, of dokter Hermsdorf dien Theodoor had overhandigd. Zij zweeg en 't was Adelaïde, alsof haar een steen van het hart viel. „De slechte man heeft u misleid, lieve juffrouw zoo als hij zeker mijn ongeluk- kigen stiefvader ook bedrogen tiecft. Deze 't is waar heeft altijd wel gewenscht, dat 't tot een huwelijk zon komen met zijn zoon en met mij, maar ik zon er nooit toe zijn overgegaan. Theodoor heeft zich ook nooit zóo tegenover mij gedragen, dat ge daarom hoos op hem behoeft te zijn, hoewel ik 't niet mooi van hem vind, dat hij zijn ver loving met n geheim heeft gehouden. Wat nw brief betreft" ging ze eeuigszins verlegen voort „kan ik n zeggen, dat dokter Herms dorf dien zeker wel heeft overgegeven, want hij bevond zich ten minste in handen van mijn stiefvader." Marianne schrok onwillekeurig. Ach!" zei Adelaïde treurig, dat bespeuren de, „ge behoeft voor hem niet meer bang te zijn, h ij kan n geen kwaad meer doen." Bernard kwam binnen en diende dokter Hermsdorf aan. „Opperbest!" zei Adelaïde. „Nn kunt ge tegelijk hooren, wat bij van Theodoor zegt." Hermsdorf was niet weinig verbaasd het mooie meisje uit de Tuinstraat, dat zonder 't te weten, bij de freule von Siegwart te ontmoeten. Maar al spoedig raadde hij den samenloop der omstandigheden en haar be zorgdheid en toen Adelaïde zei: „Zoo als ik hoor, dokter, kent ge juffrouw Berndt reeds P" antwoordde hij terstond, niet zon der beteekanis. „Ja freule! en 't verblijdt me baar bij u te zién." „En mij, dat ik de verloofde van Theo door in haar heb loeren kennen. Zondt ge nu tegelijk aangename berichten omtrent zijn toestand ons kunnen meedeelen?" „Zoo goed als 't maar kan" antwoordde Hermsdorf. „Zijn toestand is ten minste veel beter geworden, dan in het eerst." „Bestaat er geen gevaar voor zijn leven vroeg Marianne met tranen in de oogen. „Ik hoop 't ten minste niet" zei de dokter en sprak nog het een en ander over Theodoor, terwijl Adelaïde, die met de meeste deelneming Marianne aanstaarde, een besluit scheen te nemen. „Gelooft ge," vroeg ze, met een uitdruk' king van lieftallige schuchterheid Hermsdorf aanziende, „gelooft ge, dat 't Theodoor kwaad zou doen, wanneer juffrouw Berndt met juffrouw Moknhaupt eenige oogenblik- ken naar boven ging Met beide handen greep Marianne Ade- laïde's rechterhand en drukte ze aan haar lippen, alvorens de andere 't nog kon ver hinderen met een gevoel van vreugde zag Oswald beidon aan. ,,'t Zon hem wel geen kwaad doen," zei hij lachend, „maar 't is toch misschien ook niet kwaad, dat hij er een weinig op voor bereid wordt. Veroorloof me daarom, dat ik nog eens naar boven ga om te zien, of 't hem gelegen komt zulk een verrassend bezoek te ontvangen." „En dan zullen wij intnsschen mijn lieve oude vriendin voor ons plan zoeken te winnen," zei Adelaïde en liet vragen of juffrouw Mohnhaupt weer in den salon wilde komen om Marianne aan haar voor te stellen en zoo kort mogelijk deze op de hoogte te brengen van de betrekking, waarin Theodoor tot haar stond. Kennende het wufte karakter van den assessor, begreep E mille met haar gewone scherpzinnigheid al spoedig, hoe het, ten minste van zijn kant, gegaan was met een engagement, dat Adelaïde zoo maar terstond voor goede munt had aangenomen. Maar ze voelde zich noch geroepen, noch geneigd haar gedachten daaromtrent mee te deelen het bescheiden meisje beviel haar en wan neer ze iets kon doen om de smart van haar goedig hart, die in haar oogen te le- bij A. DE RUIJTER, UOOGEUERG, TEXEL, Zij, die aan het ringrijden wenschen deel te nemen, worden verzocht daar van aangifte te doen vóór of op Zondag 27 Augustus. zen stond, te verzachten, dan wilde ze 't gaarne doen, en ze verklaarde zich dan ook bereid om Marianne te begeleiden en 't haar op die wijze mogelijk te maken haar gewonden vriend weer te zien. Op een anderen tijd en onder andere omstan digheden zou Tueodoor misschien zeer boos zijn geweest over den stap, waartoe alleen de moed der wanhoop Marianne had doen overgaan, maar lichaamslijden, de stilte der ziekenkamer en misschien ook wel de indruk, van het vreeselijk einde zijns vaders, wien ook hij in zorgloosheid op den weg der zelfzucht gevolgd was, hadden zijn geweten wakker geschud. Meer dan eenmaal had hij reeds met heimwee gedaclit aan het liefdevolle hart, dat hij zoo smadelijk had verwaarloosd en dat desalniettemin de oude trouw en hartelijkheid ten allen tijde had blijven betoonen. Toen dan nu de dokter terugkeerde en na een korte inleiding hem meedeelde, dat Marianne beneden bij de freule was en met Emilic Monhanpt boven wilde komen, wan neer hij zich sterk genoeg gevoelde om haar weer te zien en beloven wilde, zich zoo kalm mogelijk te honden, toen kwam er een lachje op zijn bleek gelaat en met een zweem van de vroolijke manier, waar op hij vroeger gewoonlijk sprak, zei Jiij „Dat is een verstandige voorslag van je, dokterhet arme, kleine schepsel met haar lieve oogen zal me beter helpen, dan al je drankjes!" Hermsdorf bracht aan de dames de ge- wcnschte tijding en met een gelaat, dat van vreugde blonk, maakte Marianne zich gereed, om van het verlof des dokters ge bruik te maken. Adelaïde gaf Juffrouw Mohnhaupt een paar sina'sappelen mee en verzocht haar, of zij ze boven voor den zieke wel zou willen schillen. Matir op eens begon haar hart hevig te kloppen, toen ze, nadat beiden waren heen gegaan, daar alleen tegenover Oswald stond en bemerkte, hoe zijn oog met een bijzon dere uitdrukking haar aanstaarde. Eenigszins gejaagd begon ze te spreken over Theodoor en Marianne, terwijl ze van den dokter wel eens wilde weten, wat hij wist van de betrekking, die er tusschen die beiden bestond Hij vertelde, hoe hij de wetenschap dier zaak meer aan het toeval, dan aan Theodoor's vertrouwelijkheid te danken had. Daarom had hij zich dan ook maar met vermoedens vergenoegd, terwijl hij 't zich maar niet kon verklaren, hoe het jonge meisje er toe gekomen was om dien brief te schrijven, die voor hem zeiven zoo noodlottig was ge worden. Adelaïde bloosde. „Silvius heeft er haar toe gedwongen" antwoordde ze „en mijn stiefvader, die op de een of andere wijze in het bezit van den brief gekomen is, maakte er voor zijn doel gebruik van. Maar och denk er toch asjeblieft niet meer aan!" voegde ze er op zachter toon bij, terwijl ze smeekeud tot hem opzag. „ïk denk er altijd aan, Adelaïde" zei hij, haar hand vattende en die hartelijk druk kende „ik d6nk altijd aan de woorden, die het wreede oordeel, dat ik vergeten moet, voorafgingenWilt ge me die woorden herhalen, Adelaïde, wanneer ik u zeg, dat gij mij boven alles dierbaar zijt, en dat ik op dien dag tot u kwam met de ernstigste voor huishoudelijk gebruik, als KARAFPEN GLAASJES Groote Water-Karaffen SUIKER-VAZEN MELK-KANNEN BOTERVLOTEN ASCHBAKJES yan af 20 Ct. 6 14 20 12 30 5 I BORDEN SCHALEN TREKPOTTEN KOFFIEKANNEN STROOPKANNEN BOTERVLOTEN KOP en SCHOTELS van af 5 Ct, 6 20 45 18 25 i ?i Vliegenvangers 13 Cent. die ook b ij de maat verkocht wordt. en heiligste bede van een man op de lippen en in het hart Adelaïde wilt ge de schat en het geluk van mijn leven, wilt gij mijt vrouw worden Of ze hem de woorden, die hij zoo gaarne wilde hoorea, die belijdenis, dat zij hem uitsprekelijk liefhad, herhaalde? 't Zal zeker wel gebeurd zijn, want reeds binnen eenige uren en dagen werden de bloedverwanten en vrienden van het ge lukkige paar verrast door de mededeeling der beloften, die ze elkaar gedaan hadden. Verschillend was natuurlijk de iudruk, dien zij op allen maakte, maar wie Herms dorf en Adelaïde kenden, waren er toch innig verblijd over. Het allergelukkigste was Oswald's moeder, toen hij zijn friasche, bloeiende roos aan haar hart legde. In het eerst kon ze niet spreken en Adelaïde alleen begroeten met een kus en met tranen in de oogen, maar Adelaïde begreep haar ten volle en toen ze daarop, de oude vrouw omhelzende, liaar influisterde of deze ook niet geloofde, dat Oswaid te goed voor haar was toen kwam er weer een ondeugende trek op het gelaat van Oswald's moeder en lachende fluisterde ze de andere in het oor„Wanneer ge eens een jaar getrouwd zijt zal ik 't u eens vragen." In het hart van Emilie zegevierde de trouwe liefde tot Adelaïde over de teleur gestelde hoop, dat deze eenmaal als gade van Eugenius, in liet bezit van een groot vermogen, een sieraad zon zijn van de hof- kriugen cn van de schitterendste gezel schappen vriendelijk glimlachend knikte ze Adelaïde toe, wanneer deze beweerde, dat ze zich bij Oswald steeds in het „voor naamste gezelschap" bevond en werkelijk, won dokter Hermsdorf, hoe meer ze hem leerde keunen, de achting en genegenheid der hoogst beschaafde en fijn ontwikkelde oude dame. De Lingner's verheugden zich oprecht over het engagement en vooral Mevrouw Lingner met vrij wat minder bezorgdheid dan over een ander, dat al spoedig daarop volgde en haar nog meer aan het hart gingdat van haar dochter Dina met Eu- genius von Siegwart. Dina, die meer ver standig dan gevoelig was, die meer leefde voor haar eigen ik, dan voor de veredeling van haar geest en gemoed, had verkregen, wat ze wenschtehet bezit van een naam, waaraan zij den glans van het geld ver leende, en het verschil van karakter der beide bruiden bleek vooral daarin, dat Dina Eugenins als haar hoop influisterde, dat Adelaïde later wel het buitengoed Siegwart zon willen verkoopen, terwijl Adelaïde haar Oswald smeekte om later als haar echt genoot en natuurlijke voogd haar te mach tigen om de opbrengst der nalatenschap van Madling. waarmee men haar ten min ste eenigzins schadeloos wilde stellen, tus schen Theodoor en de kinderen van Me vrouw Madling te verdeelen. Hij was 't daarin volkomen met haar eens. Ook wanneer Adelaïde buitendien niet nog in het bezit was geweest van een ver mogen, dat groot genoeg was voor de wijze waarop hij leefde, zou hij 't haar toch al tijd vegund hebben te zorgen voor de hul- pelooze kinderen en hun moeder, Deze was in het eerst vreeselijk boos op Adelaïde. Maar men had hoop, dat juist de goedheid van het meisje, hetgeen zoo zeer had gehaat en het uitzicht op een leven in haar eigen stand een beteren in vloed zou uitoefenen op de ongelukkige vrouw. De jonge timmerman, wien ze trouw was geworden uit zucht naar ijdele eer en genot, was ongehuwd gebleven, maar intusschen baas geworden. Hij was een bekwaam en rechtschapen man, wien 't alleen maur aan geld ontbrak om voor uit te komen. Wanneer hij er toe kon overgaan om de weduwe, die hij altijd had blijven liefhebbeu te trouwen en voor haar kinderen een zorgvuldige vader te worden, dan kon hij zijn zaak met het geld dat Adelaïde voor hen bestemd had, een goed eind in de hoogte te brengen. En ten gevolge derzelfdo welwillende ge zindheid van Adelaïde, bestond er voot Theodoor geen reden meer om zijn betrek king tot Marianne geheim te houden. Wan neer hij slechts wilde, was hij bij een aan staande vuBte aanstelling zoo goed als zeker van een inkomen dat voldoende zou zijn om met het meisje, dat hem trouw was gebleven, te huwen, 't Soheen dan ook werkelijk, alsof de strenge boete, die hij had moeten ondergaan, den beteren mensci in hem had wakker geschud en hem tot bewustzijn van zijn plichten had gebracht; er bestond alle hoop, dat de goede oude er bestond alle hoop, dat de goede oude Berndt de bruiloft van zijn lieveling toch nog zon beleven en dat Érnestinalater nog wei eens bluf zou slaan met haar zwager, den kantonrechter in Slechts ten opzichte vun enkele personen voelde Adelaïde zich eenigszins verlegen en minder aangenaam gestemd bij de meedeeling van haar innig geink. Juist op den dag, waarop zij Oswald het jawoord had gegeven, had zy 's morgens vroeg een brief van Melanie ontvangen, waarin deze uit naam van baar broeder Arthur om de hand van Adelaïde aanzoek deed. 't Was zeker we! een bewijs van oprechte liefde en van zijn ridderlijk karakter, dat hij juist nadat zij had opgehouden de rijke erfgename te zijn haar tot zijn gade verlangde, hoewel zijn eigen familie zich niet in een groot fortuin verblijden mocht. Maar Melanie had een voorgevoel, van hetgeen er in het hart van Adelaïde omging en daarom verzocht ze aan haar broeder om de zaak aan haar over te laten en eerst eens vertrouwelijk haar vriendin te polsen. En dat was ook maar goed geweest, want het antwoord be stond in de meedeeling van het engagement met Hermsdorf. Zoo bleef de goede Ar thur gespaard, wat hem het gevoeligst zou getroffen hebbenhij had nu, zooals hij sende, ten minste geen blauwtje geloopen. Hij kwam 'tniet te weten, dat Adelaïde zijn aanzoek had ontvangen eu met be- wonderswaardige kalmte deelde hij zelf aan zijn ouders de verloving mede. Baron Eriesing was er over opgetogen. Hij liet zijn vrouwtje geen rust, ze moest terstond met hem naar de stad rijden, want hij ilde een van de eersten zijn, die den fer- men dokter en de lieve Adeleïde zouden gelukwenschen. Gedrukt bij C. DE BOER Jr.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1882 | | pagina 4