Dl NAAIMACHINES
42» KANAAIWEG» 42.
VERZEKERING-MAATSCHAPPIJ
VISITEKAARTJES,
MISDAAD EN VERGELDING,
DE VINK k PDINBROEK,
T,
Schouwburg Tivoli.
BUITENGEWONE UITVOERING
HET GODSGERICHT
WIIÏBBIAi of
SAMim
DE TBEKKINGSLIJST
A L T IJ D HOOGEE.
SINGER MAATSCHAPPIJ
INTERNATIONALE WERELD - TENTOONSTELLING
HOOGSTEX PRIJS
Orgels, Harmonica's,
Speeldoozen, enz.
Voor Hoesten, Verkoud
heid, ABthma, Bórst-
aandoeningen, enz.
Spoorstraat, is ruim voorzien van WIJNEN,
GEDISTILLEERD en LIKEUREN, alles tot
concurreerende prijzen.
door de Dilletantenvereeuiging, onder
de Zinspreuk: »T II A L I A," op
Woensdag 26 Deeeinber (2e Kerst
dag) a.s., des avonds te achturen.
PROGRAMMA
of
Tooneelspel in 5 bedrijven of 6 tafe-
reelen, vrij gevolgd naar het Engelsch.
DE TWEE HUISKNECHTS of DE
BEDRIEGER BEDROGEN.
Kluchtspel met zang in één bedrijf.
INTRODUCTIEvoor een Heer f 0.49.
Dame-0.25.
2NTs> afloop Bal.
Introdnctiën zijn te bekomen bij de
hh. BAKKER, BEUGELING, mej.
de Wed. CAARLS en op den avond
van uitvoering aan 't bureau.
Die nu nog een GOEDKOOPE
en SOLIDE
benoodigd heeft, kome te Scha-
gen in het Kleêrenmagazijn van
S. KEET Dz.
la meer dan 100 soorten In proza
*n poëzie met bonqnet.
Prijs per stuk 3 Cent.
der Tentoonsteliingsloten 5 Ct.
van GEBRS. KOSTER, met bon
voor een Villa 25 Cent.
BERKHOUT Co.,
BOEKHANDEL
FEUILLETON
De strijd om een millioen.
ROMAN IN DRIE DEELEN.
11. haak 't Düitsch vak
EDWARD AUGUST RöNIG.
EERSTE BOEK.
De hartelijke en oprechte deelneming, die haar
door velen betoond werd en die zich meer
in een deelnemenden blik en warmen hand
druk, dan in het maken van praatjes nitte,
moesten haar goed doen; zij verminderden
hare smart en zij werd weder meer zich zelf.
Onder hen die kwamen om van hunne deel
neming te doen blijken, bevond zich ook de
oude Katharina, die het niet alleen bij woor
den liet, maar ook ongevraagd het nemen der
maatregelen op zich nam, die de teraarde
bestelling moeten voorafgaan.
Zonder lang te vragen, greep zij direct
praktisch aan, de troostelooze maagd voegde
zich gaarne naar hare bevelen en was dank
baar voor die hulp, aan wier noodwendig
heid niemand behalve de onde vrouw scheen
gedacht te hebben.
Er viel dan ook heel wat te doen, wat men
aan het jonge meisje niet kon overlaten, om
niet telkens op nieuw hare smart op te
wekken.
De oude Katharina was in dergelijke zaken
ervaren; zij had reeds in menig huis, waarin
de dood was binnengetreden, dat werk ver
richt en een betere steon als haar kon Christine
moeilijk vinden.
Dit zeide laatstgenoemde de onde vrouw
dan ook, door de woorden van dank en waar
deering, welke zij uitte toen vrouw Lamm in
den namiddag het woonvertrek binnenkwam
om eenige noodzakelijke vragen tot bet
meisje te richten, doch de oude Katharina
wildé van dank en erkenning niets weten.
„De oude heer had hij goed willen doen,"
zeide zij, een afwerend gebaar makende, „en
daarom is het niet meer dan recht en bil
lijk, dat ik mij voor zijn verlaten kind eens
inspan. Maak u er maar niets bezorgd over,
ik verlang volstrekt geen dank."
„Gij verlangt die niet, maar ik verzoek u
dringend dien aan te Eemen", zeide Christine,
„mijn oom zal beden komen en met u daar
over spreken. Gij zijt een arme vrouw en
ieder arbeider is zijn loon waardig; ik verlang
dus dat ook gij eene belooning zult aanne
men."
„Ja, ik ben arm en oud", zeide vrouw
Lamm, „doch ik ben beiden met eere gewor-
SCHOWBTTEO- TIVOLI.
TWEEDE VOLKS VOORSTELLING
van liet JongeliugS-Collegie
„VRIENDSCHAP BAART VREUGDE. 'onder de zinspreuk„GENOEGEN ONDER ONS,"
op ZONDAG 23 DECEMBER 1883, des avouds ten 7l/$ uur.
op te voeren stukken: i.
Oorspronkelijk Tooneelspel in 4 bedrijven door J. Both.
II.
DB LOTELING.
Blijspel met zang in één bedrijf, naar het Pranscb van W. Grbve.
Entréevoor een Heer met of zonder Dame f 0.49. Elke Dame meer f0.25.
Na afloop BAL.
Kaartjes zijn te bekomen bij bet bestuur en werkende leden en bij de
Heeren Bakker, Kanaal weg I 83; Beugeling, Loodsgracbt en A. Fasol,
Westgracht; Mej. de Wed. Vennik en aan bet lokaal, alwaar tevens
zijn te bespreken a 10 Cents extra. HET BESTUUR.
der
(The Singer Manufactnring Co., New-York,)
hebben ook thans weder op de
te
baren alouden roem schitterend gehandhaafd en aldaar den
(HET EERE-DIPLOMA)
verworven.
Kenls Depöt te Nleuwedlep
X.B. Aan geen der overige Amerikaansche, Engelsche of Duitaehe
fabrikanten van Naaimachines is een dergelijke groote onderscheiding
te beurt gevallen. Voor zooverre zij niet geprefereerd
hebben geheel buiten mededinging te blijven, heb
ben zelfs de meest gerenoinmeerden onder hen, slechts tweede eu
derde prijzen (Gouden en Zilveren Medailles) ontvangen, wat in ver
band met de enorme en dagelijks nog stijgende vraag naar echte
Singer Naaimachines, teu duidelijkste doet uitkomen, dat deze
werktuigen algemeen erkend zijn als de
beste Naaimachines der Wereld.
voor db
HV-A-TIOUV^LjIE ivniijiTiE.
Gebr. J. S. VAN DAL
vraagt Plaatsvervangers en Num-
mervorwissolaars voor de lichting 1884.
Aan te melden bij den Heer M, VAN PRA.4G, Middenstraat te Helder,
Het Kantoor bestaat al 40 jaar.
Attentie s v. p!
Bloemisten en Hoveniers te
Nieuwediep,
leveranciers van
fraaie Bouquetteu en
bloeiende Kamer
planten, alsook Ver
sieringen voor Brui
loften en Partijen.
Per Briefkaart
wordt alles direct be
zorgd. NB. Door den grooten voorraad
Bloemen zijn de Bouquetten zeer
laag in prijs.
met fraaie letter,
worden door ons geleverd.
Wenscheljjk is het, de opgave spoe
dig te doen, om vóór het a. s. Nieuw
jaar in het bezit er van te zijn.
recommandeert zich bij zijne plaats-
genooten aan tot het repareeren van
is geen aangenamer en zekerder mid
del als de alom bekende
Rijnlandsche Drniven-Borst-IIonig
van W. H. Zickenheimer te Mainz.
REDBURG, (Rijnprov.)
Mijne vrouw, die aan Asthma ljjdt,
heeft een proef met Uwen Borst-
honig genomen, en bevindt zich, na
bet gebruik, zeer verlicht.
J. BR NNA G E L,
Keizerl. Post-Directeur.
Alleen echt ^6
met nevenstaand fabriek-
itempel in flesschen van
'fl. 2, fl. 1 en 65 Cent
te Nieuwediep bij W.Y.
BRUINVIS, te Burg op
P. J. SMIT en teWierin-
gen bij j. BRUUL.
den, dat kan en mag niemand bestrijden.
Naar ik hoop zal de dominé daarvan ook
overtuigd ziju en mijn bede om onderstand
niet afwijzen."
„Na de begrafenis wil ik daarover met
hem spreken en hem op uwen nood opmerk
zaam maken. Doch de Amerikaan heeft im
mers beloofd, dat hij zijn oude min niet zou
vergeten."
„Wat beteokenen beloften," viel de oude
vrouw het meisje in de reden, de zchouders
minachtend ophalende. „Hij mag bet goed
met mij meenen, doch bij beeft de erfenis
nog niet en wanneer bij deze krijgt eu een
rijk man is, denkt hij wellicht anders. Op
den dank der menscben heb ik nooit gere
kend en ik verlaat mij dan ook niet op de
beloften van dien man."
Zij bad, het bovenstaande zeggende, een
onderzoekenden blik op de deur geworpen,
alsof zij iemand verwachtte en als dat werke
lijk bet geval was, dan werd die verwachting
dra vervuld, want na een kort en snel klop
pen werd de deur geopend en trad Paul Oin-
merborn zichtbaar opgewonden de kamer
binnen.
„Is het werkelijk waar, wat men mij be-
bericht heeftP" vroeg hij, snel op Christine
toetredende. „De oude heer, dien ik giste
ren nog zoo goed en wel verliet, ligt thans
reeds op de lijkbaar P"
„Vermoord, jongeheer," zeide vrouw Lamm
op zoo scherpen toon, dat Christine op haar
een vreemden blik wierp. „Gevloekt zij de
moordenaar, die dit kind tot wees heeft ge
maakt."
Paul scheen bij zijn binnenkomst de oude
vronw niet bemerkt te hebbentoen hij hare
stsm vernam schrikte bij geweldig. Een
oogenblik later echter richtte hij zijne blik
ken, waarnit toorn sprak, strak op haar.
„Ik vernam dat reeds," antwoordde hij,
„maar ik kon en wilde het niet geloovsn."
„Het is helaas maar al te waar", zeide
Christine.
„Heeft men den dader reeds ontdekt P"
„Neen".
„Maar men vermoedt toch in ieder geval,
wie...."
Ook dat niet, mijn goede vader had geen
vijand, en tooh moet deze snoode daad uit
haat of wraakzucht gepleegd zijn."
De jonge man streek met een verlegen
gelaat zijn handschoenen glad en wierp een
onderzoekenden blik in de kamer.
„Ik kan het niet onder woorden brengen,
welk een hartelijk aandeel ik in uw verlies
neem," zeide hij, „ik hoop gelegenheid te
vinden u door daden mijne oprechte deelne
ming te kunnen betnigen. Mag ik vragen
wat gij voornemens zijt nn te gaan doen P"
Om de dunne lippen van de oude vrouw
speelde een spottend lachje, Christine haalde
de schouders op.
„Dat weet ik zelf nog niet," antwoordde
zij, „ik vermeen dat het na de teraardebe
stelling van den dierbaren doode nog vroeg
genoeg is over die vraag na te denken, waar
van ik trouwens de beslissing aan mijn oom
overlaat."
„En wanneer ik u daarin met raad en
daad kan bijstaan, dan verzoek ik u over mij
geheel en al te willen beschikken. Wilt ge
mij dat belooven P"
„Waarom niet?" zeide het jonge meisje
kalm, bure rood geweende oogen ernstig op
slaande. „Oprechte vrienden kan men nooit
te veel hebben. Ik verwacht nog heden mijn
oom; zeker zal bij voor mij zorgen. Om de
door u verlangde papieren te erlangen, zult
ge u nu direct tot den dominé moeten wen
den, dat is ten minste de kortste weg, en
gij doet bet best, wanneer ga u dadelijk bij
hem vervoegt."
„Ik zal uwen raad volgen," antwoordde
Paul, met een buiging afscheid nemende,
„naar ik hoop zal ik spoedig het genoegen
hebben u weer te zien."
Daarmede vertrok bijonder voorwendsel
dat zij hem den weg naar de pastorie wilde
wijzen, volgde Katharina hem.
„Verlangt ge nog niet eenmaal den doode
te zien P" vroeg zij, na do kamerdeur achter
zioh gesloten te Rebben.
De jonge man draaide zich snel om.
„Waarom vraagt gij dat P" zei hij op onte
vreden toon. „Ik heb geen verder belang
bij de zaak, dan dat ik gaarne het jonge meisje
van dienst zon zijn. Kunt gij mij om daartoe
te geraken een raiddel aan de hand doen,
doe dit dan en ik zal er u dankbaar voor
zijn. Voor 't overige verzoek ik n mij ver
der niet lastig te vallen."
Wederom speelde een boosaardige lacb
om de lippen der onde vrouw, en zij legde
met kracht haar magere hand op den arm
van den jongen man.
„Gij denkt dit duifje te vangen, hè P" vroeg
zij met heesche stem. „Dat kan ik mij wel
begrijpen, maar er komt niets van."
„En wanneer ik dat wilde, zoudt gij het
dan kunnen verhinderen," vroeg Paul spot:
tend.
„Ja ik kan en zal dat verhinderen."
„Onzin; wilt gij werkelijk het welsijn van
het meisjs, dan kunt gij slechte wenschen,
2üïï9«e£ssaa
dat zij mijne vrouw wordt."
„Integendeel, jonkman, dat wensch ik juist
niet. En de gronden die ik daarvoor heb, of
beter gezegd, die mij daartoe noodzaken,
zai ik u heden inededeelen."
„Hedenavond, dan zal ik niet meer hier
zijn."
„Ik verlang het," antwoordde de vrouw
gebiedend.
„Gij P" vroeg Paul spottend. „Welk recht
hebt ge daartoe?"
„Wat beteek enen die flauwiteiten P" vroeg
bij. „Ik heb gisterenavond meer dan ge-
noeg gekregen van die bedekte dreigemen
ten, verschoon mij daar thans van
Hij wilde snel de deur openen, doch vrouw
Lamm verhinderde hem daarin, door ander
maal haar hand op zijn arm te leggen.
In de volgende seconde fluisterde zij hem
eenige woorden in 't oor, die den jonkman
zoo bleek als een doode deden worden. Hij
zag haar aan alsof er een geest uit den grond
voor hem verrezen was, zijne knieën knikten
en zijn lippen trokken krampachtig samen.
Doch dat alles duurde slechts eenige
seconden, toen werd hij zich zeiven weder
meester en het hoofd trotsch in den nek wer
pende zeide hij „Dat is ook niets meer dan
een schrikbeeld, waarmede gij mij geen angst
zult aanjagen. Wilt gij met zulke wapenen
strijden, bedenk dan van te voren de gevol
gen, want zij knnnen voor n onaangenamer
zijn dan voor mij."
De oude Katharina schudde verachtelijk
het grijze hoofd.
„Wanneer ik een aanklacht bewijzen kan,
dan durf ik uook...." antwoordde zij, „voor
de gevolgen beb ik mij dan niet beangst te
maken. Maar beslis nn, jongeheer, wilt gij
hedenavond bij mij komen?"
„Neen. Zoodra ik de papieren heb, ver
laat ik deze stad en ik hoop dat de dominé
ze spoedig voor mij in gereedheid zal laten
brengen. Hij heeft niet noodig daartoe lang
in de boeken to snuffelen, daar ik hem de
datums en namen precies kan opgeven, ik
verlang er naar mijne aanspraken zoo spoe
dig mogelijk te laten gelden.
„Goed, dat begrijp ik," zeide vrouw Lamm,
„ik zal u dan ook niets in den weg leggen,
wanneer gij mij als uwe huishoudster in
dienst neemt."
„Maar ik heb nog geen huishonden
„Dat doet niets ter zake; in een hotel
zondt ge niet willen wonon, gij huurt slechts
een gemeubeleeide woning en de rest kant
ge aan mij overlaten. Ik zal dan den dag
na de teraardebestelling van het lijk des
kosters volgen en de meDsohen kunnen het
niet dan goed noemen, dat gij uwe oude min
hebt aangenomen om voor u te zorgen."
„Het zij dan zoo," Bntwoordde Pnul na
een korte pauze, terwijl de toon zijner stem
verried hoezeer het hem ergerde die belofte
tc moeten geven. „Ik doe het slechts om u
te bewijzen, dat ik eerlijk mijn belofte hon
den wil, zorg nu ook, dat ge mij tevreden
stelt, want in het tegenovergestelde geval
zijn wij spoedig geslagen vijanden."
De oude Katharina lachtte spottend en
opende de huisdeur.
„Dat is dan afgedaan," zeide zij kalm.
„Over de voorwaarden kunnen wij later nog
wel praten. Zie nu eens, daar in rechte
richting over de plaats, in dat witte huis
met de groene jalonsieën, woont de dominé.
Gij treft hem om dezen tijd in ieder geval
te huis."
Paul gaf haar geen antwoord, hij lichte
niet eens den hoed voor haar en vervolgde
haastig zijnen weg.
IV.
Het groote handelshuis Anton Ommer-
born Zonen gold in de handelswereld reeds
sedert een reeks van jaren voor een ster van
de eerste grootte.
De grootvader van den tegenwoordigen
chef der firma had het huis gegrondvest,
doch hoofdzakelijk onder de voorzichtige lei
ding zijns vaders werd het dat, wat het
thans nog was: beroemd, hoog in aanzien
en op de bsurs den toon aangevend.
De vader van ftichard Ommerborn, de
oude Anton, zooals hij nog altijd genoemd
werd, hoewel zijn stoffelijk overschot reeds
meer dan twintig jaren in het graf rustte,
was een eenvoudig mau geweest, die vol
strekt niets gaf om uiterlijke praal en nooit
met zijn rijkdom gepronkt had. Het was een
strenge, scherp berekenende man van zaken,
die oneerlijke handelingen versmaadde en
't geen hij bezat bij elkander hield tot aan
zijnen dood.
Na zijn dood was alles plotseling anders
geworden.
De tegenwoordige chef van het huis,
Richard Ommerborn, en diens pronkzieke
vronw, hadden alle kamers van het groote
patriciërshuis op nieuw en wel met ver
blindende pracht laten meubeleeren; ook had
den zij b.j alle voorname families bezoeken
afgelegd en daarop met een soirée mnsicale
een rij van feesten geopend, die weldra alle
kringen in verwondering en verrukking
bracht. Wordt vervolgd.
