fin
BREUKBANDEN
MbtMisiiM»!
MATHILDA OF EEN VROUWENHART.
VOORWAARDEN
Notaris HATTINGA RAVEN
een BARKAS of SLOEP,
NIEUWE TUINZADEN,
fl».
doei voor Iel Premie-Boekwerk
Een
'T SCHEEPJE.
W. L. BAKKER Lzn.,
Oosterend, Texel.
DE BURGEMEESTER
L. ROOG,
Tweede buitengewone uitvoering
van dienstneming
voor let lepniMerlaiÈctliiilië
BERKHOUT Co.,
HOLSMULLER.
Hoofdgracht K 85
Indertjjd kochten de
uitgevers vau dit blad
een aanzienlijke party
werkjes, getiteld: »Die geskidenis
van die Transvaal, gevertel door
Klaas Waarsefger."
Nog 100 Exemplaren van dit boek
werk zijn over Die nu iets van
>Ble Transvaal" wil weten, haaste
zich dit merkwaardig boek op vertoon
van onderstaanden Bon aan 't Bureau
van dit blad, Spoorstraat, af te halen.
Zijn die 100 weg, dan kunnen we
aan latere aanvragen natuurlijk niet
meer voldoen.
Die Geskiedenis van die Transvaal,
gevertel door KLAAS WAARSEGEER
in die eigen boere sijn taal, van
M. DE VRIES.
25 Februari 1884.
Berkhout Co.
Dit Premie-Boekwerk
kan van af Donderdag
ochtend a.s. 9 uur, tegen
afgifte van dezen b on en betaling
van 10 Cents aan het Bnreaa Spoor
straat of In den Boekwinkel Zaid-
straat 81 72, worden afgehaald. Aan
de lezers buiten deze gemeente wordt
het tegen toezending van 15 Cents
in postzegels franco toegezonden.
TIVOLI.
door het
Nat. Antwerpsch Tooneeelgzelschap.
Zaterdag 1 Haart 1884:
Nieuwste blijspel, in 4 bedrijven,
van Hugo Burger. Vertaling van
Jac. de Vos. Mise en Scène van
den regisseur Jac. de Vos.
voorafgegaan door:
Oorspronkelijk drama in 1 bedrijf,
door Jac. de Vos.
Aanvang ten 71/» ore precies.
PRIJZEN DER PLAATSEN:
Eerste Rang f 1.49. Tweede Rang f 0.75.
Plaatsen kunnen besproken worden.
In de grootc zaal verboden te rooken.
zal, op DONDERDAG 6
HAART a. sM (in plaats
van op 28 Februari a.s)
des avonds 8 ure, in het
lokaal Tivoli, te Helder,
openbaar verkoopen:
1. Een WINKELHUIS en ERF,
staande en liggende aan de Hoofd
gracht, op den hoek van de
Bootsmanssteeg, gemerkt K, No.
66, zoomede vier HUIZEN in
dezelfde steeg, en een HUIS aau
de Achterstraat, alles annex el
kander, in de gemeente Helder,
kadaster Sectie A, Nos. 1586 tot
en met 1590 en 6172, te zamen
groot 3 aren.
2. Een HUIS en ERF, staande en
gelegen in de 1ste Koningstraat
te Helder, gemerkt I, No. 475,
kadaster Sectie A, No. 5455,
groot 1 are 50 centiaren.
3. Een HUIS en ERF, staande en
gelegen aan de Loodsgracht te
Helder, gemerkt I, No. 362, ka
daster Sectie A, No. 2844, groot
1 are 23 centiaren.
De perceelen zyn te bezichtigen 2
dagen vóór en op den verkoopdag
van 10 tot 2 ure, terwijl nadere in-
formatiën te bekomen zijn ten kantore
van genoemden Notaris aan den
Kanaal weg 1 No. 79, Helder.
Te koop gevraagd
lang p. m. 24 voet.
Adres met franco brieven hij den
postschipper J. BAIJS, te Wieringen.
ATTENTIE!
De oudergeteekende heeft zich hier
gevestigd als
Verzoekende beleefd de gunst en
recommandatie.
S. BLOKKER,
2e Vroonstraat No. 181.
TE BEKOMEN BIJ
te Helder
zal op DONDERDAG den 28 FE
BRUARI ten overstaan van den
Deurwaarder C. S W A V I N G, des
namiddags ten 2 ure, ten huize van
den Heer HENNING, hoek Westplein,
in bet openbaar verkoopen:
Het door bergers alhier aange
brachte gedeelte Lading van
het schip „Balthasar,"
bestaande in:
175 Bulken van onder
scheidene lengte en dikte.
800 Greenen Deelen,
2 8.
700 Greenen Platen,
4 9 4 11,
liggende Westpleiu, aan het Kanaal
te Helder.
Te bezichtigen Woensdag 27 Fe
bruari en vóór de verkooping.
Informatiën te bekomen bij den
Heer J. HERMAN SCHRöDER,
Agent van Lloyds te Amsterdam,
den Makelaar OUDENHOVEN en
den Deurwaarder SWAVING, beiden
te Helder.
tegen billijke prijzen
verkrijgbaar bij
J. SMIT, Ie Vroonstraat 205.
GOUD- en ZILVERSMID,
inaakt en repareert alle voorkomende
DIAMANTEN-, GOUDEN- en
ZILVEREN-WERKEN.
Weststraat, Blok 2, L 35.
Tevens worden ook bestellingen
aangenomen door S. DROS Gz.,
Oosterend, te Texel.
VAN ALLE SYSTEMEN
worden spoedig en nauwkeurig
afgewerkt,
M. HILDERING,
Spoorgracht 263.
Burgerltring HAH.MOJVIHÏ,
op Donderdag 28 Februari 1884, in het lokaal „Tivoli."
Op te voeren
Beroemd Tooneelspel in vier bedrijven, door Dr. RODERICH BENEDIX.
Daarua
IDE APEIL-BEWEGIira-.
Blijspel met Zaug in één bedrijf.
Na afloop DAL. Aauvang 8 uur.
lntroductiën verkrijgbaar a f 0.30,
bij HH. Bestuurderen en werkende leden, alsmede bij de Heeren BAKKER,
Kanaalweg I 88, F. REITSMA, A. G. J. DE VRIES, Mejuffr. de Wed.
CAARLS en aan het lokaal.
Plaatsen zijn te bespreken.
voordoeligo
ontschreven in gedrukte mededeeliu-
gen, die gratis verkrijgbaar zijn bij
het DEPARTEMENT VAN KOLO
NIËN te 's Gratinha-Gï en voorts bij
alle BURGEMEESTERS.
H.H. WINKELIERS.
Eendracht maakt Macht en
bespaart geld.
Wie zijn hestelling AARDEWERK
nog n©d.on opgeeft,
ontvangt dit omstreeks half Maart
franco thuis.
Goudsch a 30 Ct. p. worp
Bergsch a 45 a contant
Keulsch a 34 J
Nadere inlichtingen eu aanbieding
wordt kosteloos verstrekt door
G. LEEN Lz., Spoorgracht D131.
Bevattende oorspronkelijke
Schetsen en Bijdragen van onze
voornaamste Kunstenaars en Let
terkundigen, ook muzikale Com-
positiën van onze eerste Toon
dichters.
Van deze uitgave, waarvan ook een
Fransche editie verscheen, zijn nog
eenige exemplaren in ons bezit, die
wij afleveren a SO COHt.
Naar buiten zenden wij na ont
vangst van 60 cent franco.
BOEKHANDEL.
Radicale genezing, dti-
verkiezeud wordt over
eengekomen voor een bepaalden prjji,
betaalbaar na genezing. Daartoe zijn 20
kamers ter beschikking der patiënten
gesteld. WAERSEGERS,heelmeester v.
breuken,Groeueplaats 36,te Antwerpen
ZEC^CkA-ZIJIN"
van BEDDEN, MATRAS
SEN, DEKENS, enz.
Om. op te ruimen:
een flink IJZEREN LEDEKANT met Matras, Peluw, kapok
Kussen, wollen Deken en gestikte watten Deken, voor f 19.00
met SPRINGVEEREN MATRAS voor f 30.00.
FEUILLETON.
De strijd om een millioen.
ROMAN IN DRIE DEELEN,
27. ha.ak 't DoiTSCH van
EPWARD AUGUST RöNIG.
TWEEDE BOEK.
„Maar bij heeft niet den moed de zakeu
tot een einde te brengen. Het zon een klei
nigheid voer hem zijn om eieh met mejuffrouw
v. Sommer ts verloven, dan bad bij een vriend,
die alles zon doen, om bem bij het geldig
maken zijner rechten behulpzaam te zijn."
„En wil bij dat niet?"
„Ja hij wil en wil niet; hij kan tot geen
beslissing komen, lieden aanbidt hij zijne
nisht, morgen is bij op Biola v. Sommer ver
liefd, overmorgen zon hij bet liefst Christine
Burgraf tronwen, hij weet zelf niet wat hij
wil."
Tobias Boumann knikte veelbeteekenend
met het hoofd.
„Zoo zijn de jongelui in onzen tegenwoor-
digen tijd," reide hij, terwijl zijn loerende
blik ter sluiks op bet gelaat van de oude
vrouw gevestigd wrs, „In mijne jeugd moest
een jongman lang bidden en bedelen eer bij
een vriendelijken blik uitecboone oogen kreeg,
heden echter komen de jonge dames de man
nen ale 't ware te gemoet."
„Nu, nu, zoo slim is het nog niet," ant
woordde Katharina. „De koster'sdochter
wil in 't geheel niets van hem weten en bij
zijne nicht schijnt hij ook niet veel vorde
ringen te maken, want hij klaagt er dikwijls
over, dat die zoo koud en terughoudend is.
Daarom moest bij zich liever heden dan mor
gen met Biola v. Sommer verloven en dan
energiek tegenover zijnen oom optredeu."
„Zeer waar," bevestigde Boumann, „en
wanneer er in den schakel van bewijzen nog
een klein gebrek mocht zijn, zoo kon men
dat aanvullen."
„Hoe bedoelt ge dat?"
„Er zou mogelijkerwijze nog een bewijsstuk
bijgebraoht kannen worden
„De noodige papieren zijn voorhanden
„Desniettegenstaande zou nog een nieuw
bewijs verlangd kunnen worden."
„Èn stel dat dit waar nas, hoe zouden wij
daaraau kunnen komen?" vroeg Katharina,
wier stekende blik thans met koortsachtige
verwachting op den man rustte, die tegen
over haar zat.
„Daarover valt thans niet veel te praten,"
antwoordde Boumann, „men moet van te
voren weten van welk bewijsstuk sprake is."
„Zoudt gij dat op u nemen?"
„Misschien, maar, zooals ik reeds zeide,
die vraag laat zich eerst beantwoorden, wan
neer men weet welke vordering de tegenpartij
stelt. Ik zou deu jongenheer raden over de
geheele zaak eens met een advocaat te be
raadslagen, want door al te lang te wachten
zou hij alles kunnen verliezen."
„Ja, dat heb ik hem ook reeds gezegd; ik
beb hem zeer beslist aangeraden een proces
te beginnen, doch hij wil niet."
„Mr. Eeilenhauer is een knap advocaat,"
vervolgde Bonmann, „met dien moest hij
eens praten."
„Als hij het binnen eenige dagen niet doet,
dan zal ik daartoe overgaan."
„Het is een zeer vriendelijk mensch en gij
kunt hem vrij alles vertellen. Als er iets niet
in den haak is weet hij het wel goed te ma
ken."
Vrouw Lamm knikte toestemmend. Zij
zag niet hoe scherp hij keek welke uitwerking
zijne woorden maaktenzijne inzichten kwa
men met de hare volkomen overeen, en zij
verheugde zich in hem een bondgenoot ge
vonden te hebben, met welken zij vrij en open
over de erfenisqnacstie kon spreken.
Katharina was het juist gegaan als deu
schrijverhare pogingen om met de overige
bewoners van het hnis op een goeden voet te
komen hadden schipbreuk geleden. In den
beginne had men haar wel allerlei nieuwsgie
rige vragen gedaan met betrekking tot den
raadselachtigen erfgenaam, dochtoen men wist
wat men weten wilde, schonk men der oude
vrouw nog nauwelijks een vriendelijk woord.
Slechts ChristLe bleef tegenover Katha
rina vriendelijk en innemend, doch de boek
houder zag het niet gaarne dat vrouw Lamm
zijne nicht dikwijls bezocht en het meisje
sprak met haar dan ook over geen andere dan
zeer gewone zaken, die voor haar geen belang
hadden. Zoo spoedig het gesprek op persoon
lijke of familieaangelegenheden kwam, ont
week Christine alle daarop betrekking heb
bende vragen die gedaan werden, of wel brak
zij onder een of ander voorwendsel het ge
sprek af.
Met dezen man echter kon Katharina vrij
en open spreken; hij gaf haar ongevraagd
goeden raad eB stelde «n alles 't geen haar
persoonlijk betrof hartelijk belang.
„Mij duurt dat alles te lang," nam zij ein
delijk weer het woord, „het document is naar
Amerika gezonden om gerechtelijk erkend te
worden, God weet wanneer het terugkomt.
Die erkenning is niet noodig, want het stuk
is gerechtelijk opgemaakt, en al verstond men
er ook niets van, dan moet men toch dadelijk
erkennen, dat hier van geen vervalsching
sprake knn zijn. „Het is een domheid, zulks
te verlangen" zal de consul schrijven, „de
vrederechter en de getuigen zijn niet meer
uit te vinden, en daarop zal de koopman door
gaan om de uitbetaling der erfenis nog lan
ger te verschruiven."
Tobias Boumann was inmiddels van zijn
stoel opgestaanhij ging de kamer langzaam
op en neder en beschonwde alles met bewon
derende blikken.
„Jawel, de jongeheer bad daarin niet moe
ten toestemmen," antwoordde hij. „Maar het
is nu eenmaal geschied en thans moet hij ook
geduldig den uitslag afwachten. Heeft de
jongeheer niets uit Amerika medegebracht P"
„Niets behalve de kleedingstukken, die hij
aan 't lichaam droeg."
„Maar de fraaie inrichting van wat ik hier
zie heeft toch geld gekost?"
„Tot heden nog niets, want alies is op cre-
diet gekocht."
„En waarvan leeft de heer Ommerborn P
„Zijn oom geeft hem geld."
„Nu, dat is ook reeds een bewijs van erken
ning; indien hij vermeende niet sijn neef
voor te hebben, zou hij zoo iets wel nalaten,
wat hangt daarboven P„
„Wat?" vroeg Katharina naar de zolde
ring der kamer kijkende.
„Daar boven in den hoek."
„Spinnewebben."
„Ziet gij het niet?" vroeg Boumann, ter
wijl hij een stok nam, die nevens een schrijf
tafel in een hoek stond.
„Neen, maar ik zie ook niet al te best."
„Het kan ook een rupsennest zijnin ieder
geval moest het vernietigd worden; het
maakt geen goeden indruk, wanneer men iu
een prachtige woning zulke dingen vindt."
Hij stiet met den stok in den aangeduiden
hoek en stond daarbij met den rug naar do
oude vrouw gewendtoen hij den stok weder
naar beneden liet vallen greep hij deze met
beide handen, om hem weder naast de schrijf
tafel tc plaatsen.
„Zoo, dat is klaar," sprak hij tot de vrouw
en een triomfeerend latihje speelde daarbij om
zijne lippen, „men moet niet dulden dat zulk
ongedierte hier nestelt; thaus jwil ik den heer
Burgraf eens gaan bezoeken, ik geloof wel,
dat ik hem te huis zal treffen."
„En wat wilt ge bij hem gaan doen?"
vroeg vrouw Lamm zichtbaar verrast.
„Wellicht kan hij mij werk verschaffen,"
zeide Boumann onverschillig. „Op 't oogen-
blik is er maar een beetje werk, de notaris
„Doch do boekhouder kan u toch geen
werk verschaffen. Bij den koopman valt er
niets te copiëeren."
Wie kan 't weten. Een verzoek kan in
ieder geval niet Bchadenmen wil leven,
waarde vriendin, en wanneer men geen werk
heeft, verdient meu niets ik ban nog te jong
om te gaan bedelen."
„Maar dan begrijp ik nog altijd niet, op
welke wijze de boekhouder u helpen kan."
„Ik ook niet," zeide Bonmaan schertsend
terwijl hij zijne vriendin de band reikte,
„wanneer men zich hier in zulk een treurigen
toestand als ik bevind, beproeft men alles om
zich zelveu later geen verwijten te moeten
maken. Nu, voorloopig mijn beBten dank,
juffrouw Lamm, ik hoop u later alles te kun
nen vergelden."
Eenige minuten later trad hy de woniug
van Burgraf binnen, en bij den eersten aan
blik moest hij tot de erkenning komen, dat
hij geen slechter tijd had kunnen kiezen tot
het doen van zijn verzoek.
Keodor Ommerborn zat naast de sohoone
nicht van den boekhouder, en laatstgenoemde
waudelde met een brandende sigaar tusschen
de lippen, in diep nadenken verzonken, op
en neder.
Er moest een ernstig overleg hebben plaats
gevonden. De betrokken gezichten verrieden
dat een Tobias Boumann zou zich waarschijn
lijk dadelijk weder verwijderd hebben, indien
Burgraf hem niet dadelijk gezien had.
„Wat verlangt geP" vroeg de oude heer.
„Wat voert u tot mij P"
De. copiïst was aan de deur blijven staan.
„Gij zult u herinneren, dat ik hier woon,"
zeide hij, terwijl bij zijne blikken door de
kamer liet ga*n, „ik wilde u verzoeken, mij
in den kring uwer bekenden aan te bevelen,
wanneer gij mocht vernemen, dat er een schrij
ver uoodig is. Ik schrijf een zeer goede hand
en ben zeer nauwkeurig."
Burgraf schudde ontkennend het grijze
hoofd.
,,'k Geloof niet, dat die ooit zal voorko
men", antwoordde hij.
„Wellicht zoude u mij ook door een aan
beveling bij den heer koopman arbeid kun
nen verschaffen, ik zou u daarvoor zeer dank
baar zijn, want de tijden zijn slecht."
„Wij hebben in onze zaken niets te copiëeren
wanneer ik iets mocht hooren, zal ik aan u
denkendat is alles wat ik u beloven kan."
Boumann bleef nog altijd aan de deur
staan, en de boekhouder scheen ziek niet
verder om hem ta bekommeren.
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk van C. DE BOER Ja.
