Mn
iitinii
IFllllliffl
IN „DE TIJDGEEST.
„de Roode Kous,"
uitverkocht.
zullen alle artikelen
I «69.
IIDDAG lot iederen aannemeliilfeii urii
H.A.STADERBANN
HEININGDRAAD
SPECIALITEIT door gewaarborgde kleuren en kwaliteiten, zoowel als de voordeeligste prijsberekening.
PF" DIVERSE NAJAARS-GOEDEREN REEDS ONTVANGEN, "91
Woensdag van éen tot zes uur LAP PEN VERKOOP, van allerhande MANUFACTUREN.
WEGENS VERANDERING
VAN WOONPLAATS,
li\ HET VERKOOPHUIS
Het Huis is op zeer aannemelijke voor
waarden UIT DE HAND TE KOOP.
Ook kan de zaak overgenomen worden.
Wed. VOORTHUIS, Laan.
1885.
BOEKHANDEL,
CATALOGUS
99*0 h II# Wtah V
Ruim dertig soorten Inlandsche, Fransche en Engelsche witte FLANELLEN voor Ondergoederen, van af 10 Cents tot f 1.00 per el.
Vijf-kwarts, twee-els en negen-kwarts roode, blauwe, witte en grijze BAAIEN, echte kleuren en solied fabrikaat.
Zware gekeperde ROODE, GRIJZE en BRUINE BAAIEN, MARINE-BAAI, ZWARTE BAAIEN, KARSAAI, PIJLAKEN, blauwe D U F F ELS, fijne
BOEZEL of zwarte DUFFEL, uitsluitend solide en gewaarborgde kleuren.
ÜNTlovx W O macllinaal tooworlito liatoenen DKK EKfS. prachtige dessins, dik gevnld en roordeelige prijzen.
Grooto sorteering in MOLTON-DBüENS en F»IQüÉ-OVE3RSFFlBiIBN,
voor Wieg, Krot) en jL.eails.ant.
waaronder een solioOne oolleotie JAPOIVSTOFFEN.
Voorraad van een groote partij restanten WIT FLANEL; ROODE, BLAUWE en GRIJZE BAAIEN van gepasseerde
winter, die tot zeer lagen prijs aangeboden worden, evenzoo een partij lappen best SERVET- en
HANDDOEK EN GOED, WIT DIEMETS en PIQUÉS, »uotg;o©ca.l5.ooi>.
81-
„DE VOORZORG."
Bekroond met de Zilveren Medaille.
Vraagt voor het dorp OUDE
SCBILD en DEN BURG een werk
zame DEPóTHOLDEB, op zeer voor-
deelige conditiën. Frauco brieven
Westerstraat No. 81, Amsterdam.
Te K.opp
een denkerbrniu RUI.\PAARD, oud
tien jaren, geschikt voor alle land-
bouwwerkzaamliedenalsook voor
passagiers; gebruik in alle tuigen,
met bok- of vrachtwagen op veeren,
hekken, lemoen en disselboom en
benoodigd paardentuig.
Te bevragen onder lett. A. B., bij
den uitgever dezer Courant.
Een ieder wordt opmerkzaam
gemaakt, dat de echte Onnoozele
Schaapjes blijft bestaan aan
den KANAALWEG en niet zal
worden verplaatst. De solide
en prompte bediening zal we
der zooals vroeger worden
voortgezet door D. SPIER.
JACHT.
Te lioop
een flink onderhouden JACHT,
met ZEIL, FOK, ANKERS en TOU-
WEN, KORREN en verder completen
INVENTARIS. Te bevragen motto
Jacht," aan het bureau van dit blad.
Voor billijken prijs te koop:
zevenhonderd stuks KOLDERS van
10 tot 17 voet, RIGASPARREN van
25 tot 32 voet, mooie SLIPPER-
DELEN, PLATEN, BADDINGS,
SCHROTEN en PLAATSTUKKEN
van af 5 voet, bij CSr. JE3
BINNENHAVEN No. 4.
worden
tegen verminderde prijzen.
Van af heden kan men bij mij
int eekenen op al de uitko
mende SCHEURKALENDERS
Wandalmanakken, Agenda's,enz.
voor 1885. Van billijke prijzen
en solide bediening kan men
verzekerd zijn.
Langs de huizen
wordt op mijn naam
niet gevent en geen Circu
laires verspreid met toezeg
ging van Bons.
De KOSTER's
SCHEURKALEN
DERS voor 1885 zijn verkrijg
baar voor 25 Cents.
Dijkstraat. Helder,
te OOSTEREND (Texel), is,
zoolang de voorraad strekt, een partij
t© Koop,
a 10 Cent per Kilogram.
Hedeu verschenen en uitsluitend
voor den „Handel" op franco aan
vraag kosteloos verkrijgbaar
De uitgebreide, meer dan 80 pagi
na's beslaande, op zwaar papier, met
geïllustreerde» omslag gedrukte
van alle Nederlandsche en de
voornaamste Bnitenlandsche
Dag- en Weekbladen,
waarin door bemiddeling van he:
Centraal Advertentie -Bureau Nend
II 438 te (Jtreebt, ADVERTENTIE!
kunueu wordeu geplaatst.
Ook advertentie-orders voor Dl
BLAD worden door geuoemd Burea
met den meesteu spoed uitgevoerd.
Utrecht, Sept. 1884.
Gentraal-Advertentie-Bureau.
TJtreclit.
Radicale genezing, de
verkiezeud wordt ovei
eengekomen voor een bepaalden prij
betaalbaar na genezing. Daartoezijn2
kamers ter beschikking der patiente
gesteld. WAEBSEGEBS,heelmeester1
breuken,Groeneplaats 35, te Antwerpe
FEUILLETON.
Een onverbiddelijke Vijand.
i.)
Vertaling
ran GERRIT J.
't Was een vreeselijk weer. Storm en
sneeuwjaoht woedden als om strijd, zoodut de
forscbe eiken iu 't woud liunue eerwaardige
kruinen bogen en 't lichtere geboomte door de
windvlagen ontworteld werden, 't Was iu de
mBand December. Den geheelen dag had 't
gesneeuwd en nu dreef de stormwind de
sneeuw op hoopen en liet alleen zooveel lig
gen, dat straten en wegen door een dikken,
wollen mantel bedekt schenen, 't Was volle
maanmaar de wolken dreven zoo snel aan
den hemel, dat haar licht ieder oogenblik on
derschept werd. De avond was zoo vreeselijk,
dat men geen houd de deur zou uitjagen, en
toch sukkelde daar ucg ecu veertienjarige
knaap die een vierjarig kind op den arm droeg
met moeite door de sneeuw. De laat scheen
hem te zwaar, want voor zijn leeftijd zag hij
er niet sterk uit. Men kon zien, dat hij moede
was. Plotseling zakte hij in elkaar, terwijl hij
uitriep
„O, God, help meIk kan niet verder
we moeten hier sterven
Op dat oogenblik brak de maan door de
wolken en bescheen zijn fraaie gelaat, dat
smeekend hemelwaarts zag. Tranen glinster
den in zijne donkere oogen. Hij keek naar
't kind en dacht:
„Ik mag haar niet laten slapen. Als men,
door kou bevangen, inslaapt, ontwaakt men
niet meer."
„Rita! Lievo Rita! spreek eens tegen
Filip."
Toen bij haar kuste opende ze de oogen,
keek den knaap slaperig aan en stamelde:
„Lieve Filip moede wil slapen."
„O, God, wat moet ik doenriep bij uit.
„Lieve God, kom ons te hulp en red haar!"
Op dit oogenblik boorde hij de heldere
tonen van een klok, die geluid werd.
„Dat is 't antwoord op irijne bede," mom
pelde hij.
Hij nam 't kind weer in zijne armen, wik
kelde hare voetjes in zijn kleed, legde hare
armen om zijn hals, om haar beter te kunnen
dragen en schreed toen in de richting van de
klokketoreu voort. Eensklaps eindigde 't pad
en stond hij voor een hek; hij maakte 't open
cu bevond zicb nu in een park met zware
boomen. Daar Rita niet meer sliep, kon ze
eemakkeiijker gedragen worden, zoodat hij
un sneller vooruitkwam. Filip bevond zich nu
op een breeden rijweg en zag, recht voor zich
uit, een helder licht. Weldra zag de knaap,
dat hij voor een prachtig antiek slot stond,
met een klokketoren. Hij naderde de deur
en wilde de schelknop grijpen, maar zijne vin
gers waren krachteloos en door de koude ver
stijfd. Tot zijne blijdschap bemerkte hij een
geopend venster. Hij stak 't kind er door,
zette 't voorzichtig op den vloer van 't ver
trek neer en sprong daarna zelf naar binnen.
Hij bevond zich nu iu een ruime voorzaal,
waar een antieke lamp hing te branden, het
zelfde licfit, dat hem op den weg in 't oog
was gevallen. Er was niemand te zien. Voor
zichtig klopte bij aan een deur liuks, maar
kreeg geen antwoord.
Onwillekeurig dacht Filip aan de betoo-
verde k»eteelen uit de kindersprookjes. Moe
dig opende hij de deur en trad een ruime ka-
mir binnen, waar hij een menigte boeken zag,
een lessenaar en verlerlei kleinigheden, die
een kamer een aantrekkelijk voorkomen geven.
Nevens den schoorsteen, waarin een vuur hel
der brandde, zag hij groote spiegels en een
dames-werktafeltje met breiwerk er op. Toen
hij z.jn beeld weerkaatst zag, nat en smerig,
ontzonk hem den moed. Hij herinnerde zich
dat dienzelfden dag een boerin hem een schuil
plaats geweigerd had, terwijl ze hem toevoeg
de, dat voor hem en zijns gelijken alleen plaats
was in 't armhuis.
„Ze zulleu teu minste dat kind niet in
dezen guren nacht buiten de deur werpen,"
zeide bij, terwijl hij zich over Rita heenboog,
die op een beronhuid bij 't vuur was gaan
leggen.
„Rita," zeide bij zacht, „wil je hier blijven
totdat ik terngkom f"
„Rita slaap. Rita hier blijven," zeide 't
kind.
De knaap kuste haar, sloop stil door de
voorzaal eu sprong 't venster uit.
In een kamer aan de andere zijde van de
voorzaal zaten intusschen mevrouw von Holt-
zendorff en haar kleinzoon Kart Hugen aan
een tafel, zonder te vermoeden welk een
vreemdsoortige gast in de bibliotheek vooi 't
vuur sliep. Mevrouw von Holtzendorff zag er
nog vrij knap uit, hoewel ze reeds vijfenvijftig
jaren telde. Ze bad nog geen enkel grijs haar
en de japon van zwart fluweel, met kanten
omzet, kleedde haar goed. Haar kleinzoon
had hare trekken, cn ofschoon maar veertien
jaren oud, was hij grootmama reeds boven 't
hoofd gegroeid, Onder den maaltijd hadden
niet veel gesproken, maar toen de bedien
den zich verwijderd hadden, vond Kart ruime
stof tot onderhoud, daar hij zijne grootmoeder
zeer lief had eu haar gaarne alles mede
deelde.
Eensklaps gierde de wind met de grootste
hevigheid en deed de vensters rammeien.
„Wat een vreeselijke stormzeide de
knaap.
„8ohrikkelijk!" zeide de dame. „God be
hoede allen, die op zee zijn."
„En ook op 't land, grootmoeder; wie
nu in 't bosch loopt, verkeert ook in le
vensgevaar."
Nadat mevrouw von Holtzendorff nog
een glas wijn gedronken had, stonden beiden
op, om door de voorzaal naar de bibliotheek
kamer te gaan, waar men den stormwind
niet zoo kon hooren
Toen ze de deur opende, schrok de dame,
daar een ijzige windvlaag haar tegemoet
kmam.
„Friedrich heeft vast 't venster openge
laten," zeide zij „zie eens, hoe 't maanlicht
hier binnendringt. Laten we spoedig in de
bibliotheek gaan en zeg aan Friedrich dat hij
't venster sluit."
Niet weinig waren zc verwondert, toen ze
een kind, met een rood rokje aan, voor den
haard zagen liggen.
„Wat is dat, Kurt?" riep de dame uit.
De knaap sprong vooruit en bekeek 't
kind.
„Dat is Roodkapje, die den wolf ontloopen
is, zeide hijzie ze is nat," voegde hij er bij,
toen bij baar had aangeraakt.
„Goede hemel, hoe kan dat kind hier ge
komen zijn," zeide de dame; 't is haast jam
mer haar wakker te maken. Schel den be
diende en dan zullen we haar wekken."
„Kurt deed 'ten begon toen't kind voor
zichtig wakker te maken. Zt opende dc oogen
en keek verwonderd in 't rond. Toen ze vol
komen wakker was geworden, riep ze op hui
lende toon
„Filip! Filip! en beproefde daarna voorbij
Kurt door de deur te sluipen. Kurt greep
haar bij den arm en wilde baar tevreden stel
len."
„Ze begon echter luid te schreeuwen, en was
niet tot bedaren te krijgen. Thans trad de
bediende, die 't geschrei hoorde, binnen en
was niet minder verwonderd dan zijne
biedster.
„Friedrichzeide mevrouw rou Ho
zendorff, „hoe komt dat kind hierP"
„Dat weet ik waarlijk niet, mevrouw.
„Laat vrouw Schmidt hier komen. Kui
laat haar maar los, want ze zal je nog kn
ben."
't Kind worstelde steeds uit alle machte
zich los te rukken, onder 't roepen vi
„Filip 1 Filip!"
Vrouw Sehmidt, de huishoudster, kv
haastig binnen en 't gelukte haar 't kind
te krijgeu. Toen vraagde ze verwonderd
„Maar, mevrouw, wie is dat kleine di
tochP
„Dat kan ik je niet zeggen; we vond
baar voor 't vuur liggen en ik kan volstri
niet begrijpen boe ze hier gekomen is."
De kleine begon weer op nieuw. „Filip;
brengen. Filip gereed, wachten tot ik ko
Ik naar Filip wil!"
„Grootmoeder," zeide Kurt," deze of gt
arme knaap heeft 't kind hier neergeleg
misschien is hij wel door 't venster binnenj
komen."
,,'t Is' mogelijk," zeide mevrouw von Hi
zendorff.
„Vrouw Sohmidt, trek dat kind die m
kleeren uit en geef haar wat te eten. He:
honger, kleine P"
„Ja eu Filip ook. Heelen dag niet
geten."
„Die arme kinderen!" zeide de dame
roerd; geef haar spoedig brood en melk.
„De huishoudster wilde de ontvangen
velen volbrengen, maar 't kind verzette »i
„Op Filip wachten!" schreeuwde ze.
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk van C. DE BOER
da;
af2
ecl
al
bas
ik
opi
te
lan
of
toe;
etti
zul]
eeri
len
in
ont
wel
nen
gini
elk
