DE ROODE ROES.
q
Tg liir: twee HUIZEN;
beste KAGBELKOLEN,
BE TIJDGEEST. CorS©ttGH. DE T1JDCEEST-
Een partijtje PENDULES iet STOLP
NATIONALE MILITIE-VERZEKERING
fl-50-l ECHTE TYROLER l'ir>0
f
Gen KOFFIEHUIS,
ito MACHINES.
THEE van E.
GLACÉ HANDSCHOENEN.
Doet uwe inkoopen
des Zaterdags en niet
des Zondags.
Ontvangen, direct uit Saksen, een sorteering der nieuwste
modellen CORSETTEN, in diverse tailles:
PV Nieuw ontvangen een schoone collectie PARAPLUIES. ~9i
A m Wt
VERKOOPHUIS
tot ieder eenigzins aannemelijken prijs
De uitverkoop zal nog slechts korten tijd plaats hebben,
aangezien mijn vertrek door omstandigheden vervroegd is
geworden.
CAREL A. i. VAN ROSENDAEL.
Cka. Fabriek van H. tod GiÉorn
INKTPREP ARATEN.
f 1.50.
fl.50.
't Bestuur r. Zondagsrust.
1000 vierkante Meters
BOUWTERREIN te koop.
Te bevragen bijA. BELS en P.
S C H A G E N.
Aan hetzelfde adres een partij
Slippenlelen te koop.
een ruim WINKELHUIS en een
WOONHUIS, ook wel geschikt voor
een Winkelhuis, staande beiden op
een der beste standen te Burg op
Texel. Adres J. Sz. DEKKER, aldaar.
Ter overname aangeboden
met Biljart, Inventaris en Verban
ning;» 't Huistegen billijken huurprijs.
Adres Bureau van dit blad.
De Heer C. M. KOORN,
te Wieringen, zal op WOENSDAG
den 18 FEBRUARI 1885, des voor
middags om 10 uur, in den Polder
Waardnieu wland," op de plaats
»Kaapzicht," van P. ANDRIGA,
ten overstaan van den Notaris
A. J. VAN DOORN,.;
PUBLIEK. VERKOOPES:
als- ZICHT-, HAKSEL-, PEENEN-
SNIJDER, WAGENS, PLOEGEN,
EGGEN, SCHAPENRUIVEN en
KRIBBEN. GAREELEN, TUIGEN,
DORSCHKLEEDEN, WENTEL-
BLOK; voorts: 2 jarige HENGST
VEULENS, 10 ENTERLINGEN,
enz. enz.
Zegt het voort.
Te Koop
a 55 Ct. per hectoliter aan bet
pakhuis en 60 Ct. franco te huis.
Adres1. VAN ES, Binnenhaven 122.
trade mark
Kalverstraat 158, Amsterdam.
Alleen in verzegelde pakjes,
voorzien van boven staand gedeponeerd
handelsmerk, verkrijgbaar te Helder
bij J. KORVER, Zuidstraat; Mej.
C. ZUNDERDORP, Koningstraat
Mej. J. CAARLS, Kanaalweg; Mej.
L. SCHRöDER, HoofdgrachtW. H.
BURGERS, Middenstraat: G. OTTO,
Kanaalweg; Mej. KOR VÉR, Spoor
straat; »DE THEEBOOM," Spoor
straat; M. TISSING, Spoorgracbt; T.
STEEMAN, Middenstr.; B. WEIJ-
ENS, Middenstraat D 233-284J.
HONDIUS, Kanaalweg.
Te Texel bij J. M DEKKER; Mej.
de Wed. JOH. ZIJM; Mej. ANNA
BAKKER.
In het bijzonder wordt de aandacht
gevestigd op SOUCHOft TH BE k
f 1.30 per 5 ons.
80, HO, 140, L200 en 240 cents.
Om een flink debiet in dit artikel te verkrijgen, zijn de prijzen zeer laag genoteerd.
Gafê Pi LI Ij
Kanaalweg.
Overheerlijk
BOEKEN, in verschillende couranten
voor lageren prijs geannonceerd,
worden door ons tegen dezelfde
prijzen en franco geleverd
BERKHOUT Co
HELDER.
Daar de nog voorradig zijnde Goederen door den aan
staanden bewoner NIET worden overgenomen, zullen
alle breekbare artikelen, ten einde ze niet behoeven mede
te nemen en de daar aan verbondene risico van breuk of
beschadiging bij inpakking voor te komen, tot buitengewone
prijzen van de hand worden gezet.
P.S, Allen die iets van mij te vorderen hebben, worden verzocht hunne
rekening gekwiteerd vóór 25 dezer aan te bieden, terwijl ik zoo
vrij zal zijn na den eersten Haart over de nog niet betaald zijnde
ingezondene rekeningen per kwitantie te beschikken.
van, Crefcg. It S. YAM? HAK*
Aan Ouders en Voogden van Militieplichtigen voor de lichting 1885,
wordt herinnerd, dat wij ons Kantoor, hetwelk bestaat sedert 1850, weder
geopend hebben tot het sluiten van contracten voor het stellen van
PLAATSVERVANGERS en NUMMERVERWISSELAARS voor genoemde
lichting. kantoor
Heerengrackt bij de Wjjde Heisteeg; \o. 357, Amsterdam.
N.B. PLAATSVERVANGERS en NUMMERVERWISSELAARS
kunnen zich voor flinke prijzen aanmelden bij den Heer TVT-,
va-n Praag, te den helder.
Zeer beleefd wordt
allerlei
Bindwerli
gevraagd. Nette en so
lide aflevering binnen
4- a 5 dagen.
Goedkoope prijzen.
STAALMAN,
Hoofdgracht. Spoorstraat.
te Emmerik a. d. Rijn.
Zilveren Medaille Amsterdam 1883.
\ederland8che Sckryfinkt, Alizarin-,
Keizer-, Schrijf- en Copieër-inkt,
Salon- en andere Inktsoorten
onderscheiden zich door hunne leven
dige kleur, groote vloeibaarheid en
het snelle drogen van alle andere
inktfabrikaten. Verkrijgbaar in iederen
soliden boekwinkel en in de bekende
depots.
Witte, gekleurde en zwarte Barnes, getamboureerd met 3 knoopen, extra fijn.
Witte, gekleurde en zwarte Heeren, getamboureerd met 2 knoopen, zeer solide.
Specialiteit in Uniform Otficieren-Handschoenen in Wildleer.
ADRES:
Molenplein.
FEUILLETON.
Een onverbiddelijke Vijand.
37.)
V ertaling
van GERRIT J.
„Luister verder," vervolgde hij. „Ik weet
dat mijn neef Kurt u 't hof maakt, zooals hij
bij Emma en een paar dozijn andere meisjes
gedaan heeft. Bloos niet en word maar niet
boos. Kurt is in dat opzicht een egoïst. Waar
hij zich bevindt, moet hij een meisje hebben,
dat hij vleierijen in 't oor kan fluisteren maar
steeds vindt hij een verontschuldiging, wan
neer hij van voorwerp verandert," besloot de
baron.
„Ik kan die besehuldiging tegen den heer
Hagen niet gelooven" zeide Mnrie meteen
verachtelijken blik. Ik hond hem niet voor
een lichtzinnige en zeker zal hij zijne kunst
niet bij de gezelschapsjuffrouw van Emma in
practijk brengen."
Met een heftigen ruk maakte ze hare hand
vrij.
„Arm kind zeide Robert medelijdend."
Heeft ooit een meisje geloofd aan de schuld
van den beminden jonkman P Kurt, een man
van de wereld, tien jaar ouder en twintig jaar
rijker aan ondervinding, kon u verleiden in
dat' visschershnisje te gaan en zoo uw naam
prijsgeven door een vuur, dat hij zelf ontsto
ken heeft."
Marie slaakte een gil en werd doodsbleek.
MWïe wie heeft u dat verteld P" bracht
ze met moeite uit. „De tuinman heeft die
me gezien P"
„Neen, de tuinman zag u niet; hij weet
niets van uwe kinderlijke lichtzinnigheid,
Marie. Geloof me, mijn kind, wanneer
mannen als Kurt, een meisje tot geheime
samenkomsten verlokken, zijn ze de eersten
die er over praten, zie maar!" Hij nam
den rooden strik uit zijue portefeuille. „Zie
maar, hij heeft dat bewijs uwer eerste bijeen
komst onder lage scherts weggeworpen."
Marie liet een smartkreet hooren. Kon
't waar wezenP Kon Kurt zoo laag gehan
deld hebben P Haar hart zeide
„Neen
,,'t Is niet waarIk geloof 't nietsnikte
ze, terwijl ze beide handen tegen haar gloeiend
gezicht drukte. „Mijnheer Hagen is trouw,
eervol en goed. Hij spreekt niet zoo onwaar
dig en schandelijk over een meisje."
Baron Hellwig baalde de schonders op en
zeide:
„Hij is een man van eer op zekere punten
en zal niet verder gaan dan u 't hof te maken
en platonische; liefde te betuigen. Had ik
slechter over hem of n gedacht, ik zon u miju
naam niet aangeboden hebben."
Snikkend zeide Marie.
„Hij heeft niets misdreven en wilde me
alleen wat mededeelen. De font ligt bij mij
ik dacht niet
„Ik beu ervan overtuigd, 't was van uw
kant een kinderlijke onbedachtzaamheid,"
zeide Robert zacht.
„Ik heb getoond, dat ik vertrouwen ia u
stel, Marie. Kurt moet ik berispen. Hij kent
den trots en de vooroordeelen mijner tante,
die een huwelijk tusscheu u eu hem nooit zou
toestaan, hetgeen hij haar zelf niet zou dur
ven voorstellen. Mijne tante is zelfs boos, dat
ik u wil huwen. Ik heb't tegen haar opge
nomen en haar aan haar testament herinnerd,"
zeide hij met een ruwen lach.
Deze woorden brandden Marie als vuur op
de ziel. Was't waar? Had Kurt haar bedro
gen? Had bij haar bespot en aan't medelij
den van dien man prijsgegeven Haar hart
zeide:
„Nooit!"
Met 't hoofd opgericht, kalm en vastbera
den, stond ze voor baron Hellwig.
„Ik weet niet," zeide ze bedaard," op welke
wijze u kennis draagt van mijn onschuldig
gesprek met den heer Hagen in 't visschers
hnisje. Dat hij 't u heeft verteld of iets tot
mijn nadeel gezegd, kan ik niet gelooven. Ik
wijs de eer, my door u aangeboden af, en ver
trouw vast op de eer en de vriendschap van
den heer Hagen."
Met een buiging voor den baron verliet ze
haastig de kamer, terwijl deze, woedend en
verbluft met den rooden strik in de hand bleef
zitten.
Had men op dit oogenblik 't gezicht van
Marie's afgewezen minnaar kunnen zien, men
had kunnen waarnemen hoe versmade liefde
in haat verandert. Hij was haar doodsvijand
geworden.
Marie weende bitter in bare kamer; ze
kampte tegen den twijfel, die Robert in haar
had opgewekt en vraagde zich af, hoe bij aan
dien strik kon gekomen zijn.
XXVII.
Juffrouw Neumann volhardde in haar af
keer van Marie, die ze als een vijandin en
mededingster bleef beschouwen. Erans, die
haar steeds 't hof bleef maken, liet niet na
deze ijverzucht tot zijn doel aan te wenden.
Hij had haar over juffrouw Trouville onder
vraagd en inlichtingen verkregen, die hare
gezindheid duidelijk deden blijken. Op dien
avond na den dag, waarop baron Hellwigs
huwelijksaanzoek was afgewezen, verzocht
Erans aan juffrouw Neumann een fraaie broche
van kem te willen aannemen, en terwyl hare
oogen er verrukt op staardeD, bracht hij 't
gesprek op juffrouw Trouville, door te zeggen
dat deze ongetwijfeld met den heer Hagen
zou trouwen en alzoo meesteres van 't ridder
goed worden.
Eerst lachte juffrouw Neumann om dat
denkbeeld. Frans hield zich gepikeeid, voerde
zijne gronden aan en verhaalde van 't re n d e z-
vous in 't visschershuisje.
„En weet baron Hellwig dat P" vraagde ze
na een poos.
„Zeker. Daar 't de eer der familie geldt,
was 't mijn plicht 't hem mede te deelen."
„En wat dacht bij er van?"
Frans haalde de schouders op en zeide
„Wat zou hij er aan doen? Hij is er boos
om, maar kan toch daarom met zijn neef niet
gaan vechten
't Zou hem heel wat waard zijn, als die
mésalliance kon verhinderd worden."
„Hij behoeft 't alleen aan mevronw von
Holtzendorff te vertellen; ze is de hoogmoe
digste vrouw, die er leeft en acht een konink
lijke prinses nauwelijks goed genoeg voor
haar kleinzoon.
„De baron zon 't gaarne zijne tante ver
tellen maar dan zou 't tusscheu hem en den
heer Hagen tot een strijd komen en daarbij is
de oude mevrouw vol vooroordeelenze kon
weieens denken dat de baron baar tegen haar
kleinzoon wilde ophitsen. Toch zon hij gaarne
willen dat 't haar werd medegedeeld door
een ander."
„Ze zou juffrouw Trouville op staanden
voet wegjagen, als ze 't wist," zeide juffrouw
Neumann honend, dan was ze meteen van
haar af."
„Juffrouw Neumann, zeide Frans vleiend,
heeft zooveel taot en slimheid, ze is zoo ge
heel en al een dame, dat niemand beter 't aan
mevrouw von Holtzendorff kan doen weten;
de baron zou haar gewis zijne erkentelijkheid
daarvoor toonen.
Na eenig nadenken zeide juffrouw Neu
mann aarzelend
„Ik geloof werkelijk, dat 't mijn plicht is,
't te doen, 't is te erg de oude dame zoo te
bedriegen."
„Dat verheugt me," zeide Frans haastig.
„Mag ik den baron vertellen, dat n die mede-
deeling aan mevrouw op u neemt P"
„Niet om een belooning, mosjeu Frans,
maar wel uit gevoel van plicht."
„Juffrouw Neumann, u handelt verheven,"
zei de knecht, die nooit een belooning had
afgewezen, maar de baron is niet ondank
baar."
,,'t Is wonderlijk," zeide juffrouw Neu
mann, maar ik ben overtuigd, dat die juffrouw
Trouville me reeds eenmaal benadeeld heeft."
„Dat verwondert me."
„Ja. Ik stam af van een goede familie en
ben even goed opgevoed als die juffrouw Trou
ville. Mijn vader was officier bij de marine,
maar hij stierf jong; mijne moeder moest me
opvoeden van een pensioen van duizend mark
jaarlijks en den onderstand van eonige rijke
vrienden. Toen ik twaalf jaar oud was,
schreef een advocaat aan mijne moeder of ze,
tegen goede betaling, een pleegkind wilde
verzorgen. Mijne moeder stemde toe en daar
door kwam de kleine Marie Brand bij ons,
een kind, waaraan iets geheimzinnings was.
Ze vertelde, dat ze Rita heette en scheen van
Spaansche afkomst, 't Was een verwend, on
dragelijk schepsel. Ik zelf was een verwend
kind, maar hielp mijne moeder toch trouw
haar pleegkind op te voeden. Op zekeren
dag nam ik 't kind mee in den tuin om te
spelen. Ze was met hare pop bezig en scheen
tevreden. Ik verdiepte me in een treurspel
van von .Schiller. Ze dwong me, dat ik haar
wat zou vertellen. Ik weigerde 't en nu be
gon ze te dwingenze wilde me 't boek ont
rukken. Ik gaf haar een klap en zeide: „ze
moest maar naar haar neef Filip gaan, van
wien ze altijd den mond val had. Werkelijk
liep de kleine naar 't strand. We bewoonden
een visschersdorp aan de zeekust. We heb
ben dat kind niet levend weergezienhaar
pop werd op een klip gevonden. Men ver
moedde dat ze verdronken was. Mevrouw von
Holtzendorff kwam bij ons en deed mijne
moeder hevige verwijten. Onze buren keken
ons met den nek aan. Ik was wat driftig van
natunr en ze hadden gehoord dat ik 't kind
bekeef en dreigde in zee te werpen. Een vree-
selijke vermoeden werd tegen ons gekoesterd.
We werden vermeden en zelfs de dienstmeid
verliet ons. Op een ander pleegkind konden
we niet rekenen. Men mompelde reeds, dat
de justitie zich met de zaak zon bemoeien.
Mijne moeder, een vreesachtige vrouw, ging
naar Hamburg, in plaats van den storm 't
hoofd te bieden en daar leden we, leden
we bitter. SamB verbeeldde ik me, dat mijne
moeder me ook verdacht. Ze scheen me te
verwijten dat ik haar de schemering van ge
luk, die haar na mijns vaders dood had opge
beurd, ontroofd had, en ik had gewatens-
knaging. Een onbedacht woord, een onver-
ziebtige klap hadden 't kind't leven gekost.
Ik kon 't me zelf niet vergevenmijn gewe
ten knaagde heviger dan de honger, de koude
en de hopeloosheid. Juffrouw Neumann zweeg
afgemat stil. Frans vond 't verhaal belangrijk
en troostte en bemoedigde haar. Ofschoon een
iutrignant zonder grondbeginselen, was hij
toch goedhartig.
„U was te gevoelig," zeide hij, 't was uwe
schuld niet, dat 't ondeugende kind verdronk.
„Ik dacht tock zoo en die gedaohte maakte
me 't leven zwaar.
Wordt vervolgd.
OVERTROFFEN.
Muller. „Ik ben een goed echtgenoot,
al zeg ik het zelf, want ik vertel alles
wat er gebeurt aan mijne vrouw."
Meier. „Dan ben ik nog een beter
echtgenoot, want ik vertel aan de mijne
zelfs dingen, die niet gebeurd zijn.*'
Snelpersdruk C. DE BOER Jr.
