KACHELS
Registers
DE BOODSCHAPPER
DITVERKOOP
G. LEEN k,
SGHUIFLAIPEN,
IJZER-HAGAZIJN,
W. J. BLITZ, Tandarts,
Schouwburg T1VÖLI.
„EENDRACBTmaattlAGHT;
een WINKELHUIS,
Een net WOONHUIS,
tot KOST en INWONING mei cetirnit
van vrije VOORKAMER.
2115 Ifluni LIGST800,
Bij M. KALIS,
SCHAPENVLEESCH,
T. DE JONG, Ir. leuMiaïer.
HET ROODVONK,
L. VERBOOM.
Café F
Overheerlijk
Beveelt zich bij voorkomende om
standigheden in ieders gunst aan.
Prachtige gebronsde
li Macliifi-Katoei,
A. VAN WILLIGEN,
Jacob van Campenstraat 142, Amsterdam
Weststraat L 73.
T. C. GOVERS.
LOGEMENTHOUDERS,
KOOPLIEDEN,
GOUD- Si ZILVER-KASHOUDERS.
Billijke prijzen.
Verkrijgbaar aan de Drukkerij
van dit Blad.
KONINGSTRAAT 511.
(Srijpwle guoprnt JJaaimadunt
Postzegel-
Verzamelaars
DROÏ7EN-BORST-ÏÏONI6.
DE TRIOMF DER LIEFDE.
Eerste Buitengewone Uitvoering,
te géveu door de
KorporaalB-Vereeniglng van Land
en Zeemacht,
op DONDERDAG 1 OCTOBER1885,
's avonds 7'Va uur precies.
LOEVESTEIN in 1570.
Historisch Drama in vijf Bedrijven,
door H. KROON Dzn.
Het Eerste Bedrijf speelt op de heide
tusschen Kuijk en den Bosch aan den
Driesprong. 't Tweede Bedr. in de
ruïne van 't kasteel het Monniken
hof. 't Derde Bedr. op Loeve-
stein. 't Vierde Bedr. »De
Boodschapper." 't Vijfde
Bedr.De Vergelding," speelt
op de puinhoopen van Loe-
vestein.
PAUZE.
Op V erzoek
JOOST UILENSPIEGEL
Oorspronkelijk kluchtspel in een Be
drijf, voor Rederijkers vervaardigd
door J. BROEKHOFF Bzn.
Geheel nienwe Costunies van den
Heer J. LEEG ER, oit Amsterdam.
NA AFLOOP BAL.
Entrée voor een Heer f0.49.
Dame f0.25.
KAARTEN zjjn te bekomen bij de
Heeren Visscher (Diligentia)Denijs
(Café Passage) Kanaalweg Bakker,
id.de Jong, idBéugeling, Loods-
grachtde Vries, Zuidstraat: Mej.
de Wed, Caarls, Kanaalweg Berk
hout Co., Zuidstraat; Stadermann,
Dijkstraat; en verder aan 't lokaal,
alwaar ook plaatsen zijn te bespreken,
a 10 Ct. extra. HET BESTUUR.
De Directie van Tivoli herinnert
aan sommige bezoekers, dat zij niet
kan toestaan het medebrengeu van
Sterken drank of Likeur.
Te huur gevraagd
op een goeden stand,
Adres Makelaar OUDENHOVEN.
T© tLUur
staande aan de Binnenhaven, naast
den Heer P. BOSCH, a f2.50 per
week. Adres D. HOOGENBOSCH.
Op een fatsoenlijken stand bestaat
voor billijken prijs gelegenheid
Adres Berkhout Co.
Gegadigden voor de
levering van
benoodigd voor het 2de Bat. Mari
niers, gelieven hunne gezegelde in-
schrijvings-biljetten, met opgave van
prijs in letterschrift, franco in te
dienen vóór 1 October a, s. bp de
Administrateuren van voornoemd
Bataljon.
Oostslootstraatis verkrijgbaar best
a 30 Cent per 5 ons.
De ondergeteekende
maakt zijnen geachten
plaatsgenooten en be
gunstigers bekend, dat hij zich min
zaam aanbeveelt tot het maken en
repareeren van alle soorten van
JVLESTJBE3LBN
en wat verder tot het vak behoort.
Belovende door een nette en solide
bediening zich een ieders gunst en
vertrouwen waardig te maken.
UEd. Dw. Dienaar,
AdresL. VERBOOM, Zuidstraat
M 33.
Bij de Uitgevers van dit Blad is
verkrijgbaar
zijne oorzaken en de middelen om
het te voorkomen en te genezen,
door
Dr. a. baginsky,
Practiseerend Arts.
Prijs 60 Cent.
v*n alle voorradige
tegen spotprijs, by
Kanaalweg.
Spoorgracht 0 131,
maakt zijn geachten Plaatsgenooten
bekend, dat hij zich heeft gevestigd
als AANSPREKER en
LIJKBEZORGER.
Sept. '85.
van af f 3,25.
LAMPENGLAZEN,
gesorteerd per 100 f2,25.
per Pak 75 Cents.
Molengracht 255-56.
Tandheelkundige operatiën eu het plaatsen van Kunsttanden word
verricht in het Hotel »DE TOELAST," Binnenhaven, iederen Donderdai
van 1 tot 2 ure namiddags.
Te Schagen Hotel »Vredelust" bij den Heer BROERSMA, Doni
derdagsroormiddags. Te Alkmaar ilfaaudutrs bij den Heer vanderWAI
Kaasmarkt, en Zaterdags bij den Heer J. SPIJKMAN, Hotel »den Burg.'
in uitgebreide Keuze voorradig.
W ZIE DE UITSTALLING OF
'T BOVEN-MAGAZIJN.
voor
Deze overtreft alle bestaande Naaimachineszij neemt door deze
groote verbetering het lastige van weinig ruimte onder den arm weg,
waardoor men er gemakkelijk grootere stukken onder kan brengen.
Het onovertrefbare mechaniek, dat zich zuiver en geruischloos beweegt,
is zoo eenvoudig, dat een kind er mede kan werken. Beleefd wordt men
verzocht, alvorens tot den koop wordt overgegaan, eerst een origineele
hoogarm Naaimachine te beproeven.
4<p K.AKTAALWBG Mp
REPARATIËN spoedig en met guarantie.
Een fraaie collectie echte
Zegels ziju bij ons in Depilt
ontvangen. Prijzen van af 1 Ct. I
BERKHOUT Co.,
Boekhandel. Boekbinderij.
Borstlijders vinden baat
bij den voortreffelijken Rijnlandschen
Wevelghem (W. Vlaanderen).
Reeds twintig jaar lang door een
chronischen hoest gekweld wordende
heb ik de proef genomen van dei»
Druiven-Borst-Honigdezelve geef
mij eene bepaalde verlichting, zoo
dat ik daarvan nog meer wensch te
gebruiken gelief mij dus te zenden
enz. Ontvang Mijnheer mijn harte
lijke groete.
J. C. VAN ACKERE,
•Burgemeester
ÜPf Alleen echt
met nevensstaandfabriel
stempel in flesschen van
'fl. 2, fl. 1, en 65 Cent
te Nieuwediep bij W.V
BRUINVIS te Burg op Texel bij
P. J. SMITte Wieringen bij J.
BRUÜL.
Radicale genezing, des-
verkiezend wordt over
eengekomen voor een bepaalden prijs,
betaalbaar na genezing.Daartoe zijn 20
kamers ter beschikking der patiënten
gesteld. WAERSEGERS.heelmeesterv.
breuken,Groeneplaat835,te.4ntwerpen
nen
kwt
po
vóó
ove
pos
K,
Zon
Mas
Dim
Woi
Doe
Vrij
Zati
ting
min
ting
vrei
ma;
woi
diei
leid
ges
ver
Da;
de
der
var
ste
me
1
He
3
FEUILLETON.
39.
Roman van
B. M. KAP RI.
„Ach dokter!" fluisterde Alferro en drukte
Dubois de hand. „Zij is gezondhoe geluk
kig ben ik. Mag ik haar nu aanspreken? Mag
ik?"
Maar het gelaat van den dokter stond weer
even somber als te voren. Gespaunen hing
zijn blik aan het droomende gelaat van het
meisje.
„Wacht nog een oogenblik," zeide hij, „en
hoop nog niet te spoedig."
„Dokter?"
Maar Dobois lette niet meer op hem en
gaf Jeanne Bertrand een teeken om te na
deren.
Doch de verschijning van deze vrouw, die
toch in den laatsten tijd aanhoudend in haar
nabijheid geweest was, maakte op Marion een
veel dieper indruk dan die harer moeder.
Zij begroette Jeanne zichtbaar verrast, als
een die zij lang niet gezien had, en de woor
den die zij sprak, klonken de oude vrouw won
derlijk in de ooren.
„Ook gij daar, Jeanne?" zeide zij. „Dat
iB goedhier is immers alles zooveel schooncr,
niet waar. Zie maar, nu is alles voorbij
smart, zorg, ijdele hoop.... scheiding van onze
geliefden, alles! Nu schijnt mij zelfs het
smartelijkste toe, alsof bet nooit bestaan
had!"
Jeanne Bertrand keerde zich om, tranen
vulden hare oude oogen en luide snikken
ontsnapten aan haar geprangde borst.
De dokter liet beide armen zinken en
knikte, als bevestigde hij zijn eigen gedach
ten, met het grijze hoofd. Zacht fluisterde hij
de beide vrouwen toe
„Houdt moedSpreek haar in geen geval
tegen, wat se ook zeggen moge."
Toen verliet hij de kamer, gevolgd door
Alferro.
„Wat beduidt dat, dokter?" vroeg deze
angstig, „om Gods wil, wat is dat? Spreekt
lij waanzin? Is zij dan niet...
„Dat beduidt," viel de dokter hem in de
rede, „dat wij met ons bekrompon verstand
ona weer vergist hebben, omtrent de uitwer
king, die deze poging op de arme zieke zou
hebben."
„Gij gelooft dus, dokter....?"
„Ik geloof,dat zij waanzinniger is dan ooit."
„O God! dokter DuboisIs het mogelijk?
Heeft zij dan nog niet genoeg geleden."
En Alferro bedekte in diepe smart het ge
laat met de handen.
Marions zwakke stem, dia men uit de
andere kamer kon hooren, deed de beide man
nen uaar de deur snellen.
„Gij weent, Jeanne?" vroeg zij verbaasd,
„waarom weent ge? Zie slechts," vervolgde
zij, terwijl zij de oude vrouw bij den arm nam
en zich tegen haar schouder leunde, „zie toch
eens, hoe heerlijk het in het paradijs is, hoe
heilig schoon Gods hemelen zijn!"
„Daar hebben wij het al," mompelde de
dokter, „het paradijs! Zij is in den hemel....
nu hebt gij het gehoord. Wat zijn wij men-
schen toch ongelukkige stumpers, Alferro!
Wij wilden het eens recht goed maken, maar
de onuitputtelijke verbeeldingskracht van dat
kind spot met onze wetenschap. Wij wildon
haar een verblijf scheppen, dat aan het paradijs
gelijk moest zijn, en die jeugdige kunstenares
houdt ons onmiddellijk bij ons woord en be
vindt zich op het oogenblik midden in het
verblijf der gelukzaligen."
Marion sprak verder. Hare oogen glinster
den, hare lippen lachten, haar gelaat drukte
deinnigste zaligheid uit.
„Zooeven," zeide zij, „ben ik door Gods
goedheid in zijn schoonen hemel ontwaakt,
om er mijne geliefden weer te vinden, na een
langen donkeren nacht in het koude graf.
Hoe menigmaal hoorde ik de stem van lievo
bekenden aan mijn graf en voelde hunne tra
nen op mijn verstijfd hart.... Maar mijn mond
kon hun geen enkel woord van troost en
liefde toeroepen, zij zouden het toch niet ge
hoord hebben."
„Dokter," fluisierdo Alferro, „laat mij, ik
bezweer het u, met haar spreken Gij hoort,
dat zij ons wel aan haar ziekbed heeft opge
merkt. Misschien.... als zij mij ziet...."
„Het is een nieuwe vorm van waanzin,
Alferro, en stellig een die niet minder hard
nekkig is. Dat deze vorm minder kwellend
zal zijn voor het arme kind is 't cenige, waar
mede wij ons troosten kunnen. Het zal haar
baten noob schaden, als gij met haar spreekt.
Zij zal u eveneens voor overleden honden,
zeer verheugd zijn over uw onverwacht be
zoek en u uitnoodigen plaats te nemen op den
een of anderen hemelschen divan.... als dat u
genoeg is..."
„Gij rijt wreed, dokter!"
Dubois trok de schouders op, maar reeds
lag Alferro geknield aan Marions voeten en
drukte zijne brandend gelaat tegen haar hand.
„Marion! Geliefde Marion!" riep hij op
vleienden toon, „kent gij mij nog?"
Marion zag hem aan, als had zij hem reeds
lang verwacht.
„Arme Carlo!" zeide zij, „hebt gij u dus
ook losgemaakt van die booze wereld Hier
is het goed, niet waar, mijn beste vriend Hoe
lang ÏB het reeds geleden, dat wij elkaar niet
gezien hebbenEn hoe schoon is het elkaar
zoo weer te zienVrij van alle banden der
aarde, vrij van alle verschil van stand, met
helderen blik elkanders hart doorgrondende....
o, nietwaar; bier is het schoon, mijn vriend,
goddelijk schoon
En zij hief hem op, legde haar arm op den
zijne en zag verrukt omhoog.
„Zie, mijn vriend, zoo zijn Gods wegen!"
zeide zij, „door smart en dood voert hij ons
eerst tot het ware leven. Daar beneden," en
met een plechtig gebaar wees zij naar het
verwijderde woud, waar achter zij zich onge
twijfeld den afgrond der wereld voorstelde,
waaraan zij zich gelukkig ontkomen waande,
„daar beneden, waar ik zooveel geleden heb,
zoudt gij misschien weer aan mij getwij
feld...."
„Nooit, Marion, nooit!"
,,'t Is waar, mijn vriend, gij vondt het ge
loof aan mij terug, maar in de pijnlijkste on
zekerheid had ik steeds moeten vreezen voor
het terugkeeren dier twijfelingen. Hier ech
ter zijn wij vereend, hier kennen wij elkander
en weten, dat geen schaduw zich meer over
onze ziel zal uitbreiden, en dat wij elkander
liefhebben!"
Terwijl zij deze woorden sprak, zag zij
hem met den open onscbuldigen blik harer
zachtbruine oogen aan, tot de smart, die uit
zijne trekken sprak, ook haar borst beklemde.
„Gij spreekt niet, miju vriend? Zijt gij
dan niet gelukkig? Bemint gij.... ha!"
Plotseling verspeidde zich een blceke kleur
over haar gelaat, schuw deinsde zij terug en
een beeld vol schrik scheen zich aan haar oog
te vertoonen.
Alferro beefde.
Het was als zou zij weer in haar ouden
vreeselijken waanzin of we.1 in een nog slim-
meren vervallen. Hij sprong op haar toe en
sloot haar teeder in ziju armen.
„Marion!" riep hij, „mijue innig geliefde
Marion, wat verduistert zoo plotseling uw ge
moed Waarom staren uwe vriendelijke oogen
mij zoo zonderling aan Zijn wij niet bij el
kander voor eevwig?"
En zijne lippen sloten de angstig starende
bruine oogen van het arme zieke meisje.
Mariou leunde met haar hoofd tegen zijn
borst. Haar lang golvend baar scheen als
een gouden mantel, die om beider schouders
hing.
„Ach Garlo! Ik dacht er aan, of zij.... of
zij wellicht hier was, om ons geluk te versto
ren. Zij banrint u toch en wie u liefheeft,
moet u volgen."
Alferro glimlachte.
„Mijn kind, mijn engel, wees gerust en
vrees niets. Zij vertoeft nog daar beneden,
waar geen straal van het goddelijk licht kan
doordringen; van deze heilige oorden, waar
deugd, onschuld en liefde wonen, vermoedt
zij niets."
Marion haalde diep adem en den blik naar
boven richtende, sprak zij, uit het diepst harer
ziel: „Hoe goed is God
Toen liet zij het hoofd op haar borst zin
ken en scheen te bidden.
„Zie,"i zie zeide zij eindelijk, „zij zou u
zeker recht ongelukkig gemaakt hebben. Zij
begreep u niet, zij kende uw edel hart niet,
omdat zij zelve nooit edelmoedig was, en
daarom kan zij ook, zooals gij zegt, nooit hier
komen in dit verblijf der zaligen."
Reeds eenigen tijd had do dokter ongedul
dig dit gesprek aangehoordhij zag, hoe de
oogen zijner patiënt gloeiden en begreep dat
het na meer dan tijd wa9, een einde aan dat
tooaeel te maken. Maar stellig rekende de
goede Dubois er niet op welke verrassing hem
nog bereid was. NaQweiijks had Marion hem
in het gezicht gekregen, of zij vloog op hem
af, sloeg haar armen om zijn hals en riep
„Vader! vader! lieve vader!"
Het viel den krachtigen ouden man niet
moeielijk zich los te maken uit de omhelzing
dier zwakke armen. Moeielijker echter viel
het hem, zich los te maken van de betoove-
ring, die dit schooue wezeu meer en meer op
hem begon uit te oefenen.
„Kent gij dan uwe Marion niet meer, lieve
vader?" vroeg zij op zacht verwijtenden toon.
„Zie mij maar eens goed aan 't Is waar, ik
was nog maar een klein ding, toen gij ons
verliet,.... maar.... ik heb u toch niet verge
ten, vader.... en nu geeft God mij in zijne
oneindige goedheid idles terug, wat ik op
aarde leerde liefhebben.... Ook gij, vader,
ook gij hebt toch uw Marion lief, niet waar
De dokter kon zijne aandoening nauwelijks
bedwingen, en zijne hand op haar hoofd leg
gende, fluisterde hij
„Miju arm, lief kind!"
Doch zich vermannende, en begrijpende
dat hij zijn aangenomen rol voor liet oogen
blik moest volhouden, voegde hij er bij
„Maar ga nu wat slapen, mijne dochter.
Gij zijt opgewouden en hebt rust uoodig."
Marion reikte hem de hand, knikte Alferro
toe en verliet, steunende op den arm harer
moeder, het vertrek.
„Brrr!" zeide de doktrr meteen komisch
gebaar, toen hij met Alferro de kamer verla
ten had, „zulk eene dochter kan mij niet sche
len, maar de oude neem ik stellig niet op den
koop toe."
„En zal zij genezen, dokterP" vroeg Al
ferro.
„Geduld, mijn vriend," antwoordde Du
bois, „eerst moet zij tot bedaren komen, dan
kunnen wij -een oordeel vellen. In elk geval
is het goed, dat haar waanzin een keer geno
men heeft, waardoor zij zich toch gelukkiger
gevoelt. De harmonie harer ziel, de vroolijke
kalmte van haar gemoed ziju voor 't oogen
blik onze beste bondgeuooten, die door niets
verstoord mogen worden. Ook door geen uit
barsting van hartstocht, Alferro denk daar
wel aan, anders zou ik u onvermijdelijk uit
Marions paradijs moeten bannen."
„Bewaar mij, dokter! Hoe zou ik kunnen
leven zonder haar tc zien
„Laat ons hopen, markies, maar hopen wij
met geduld. Gij bebt gezien wat het gevolg
is geweest van ons te vroegtijdig hopen. Mis
schien komt zij zelf mettertijd wel door het
verschil tusschen haar omgeviDg eu de beel
den, die zij zich van een paradijs heeft ge
vormd, tot bezinning terugmaar vooreerst
mogen wij daarop niet rekenen.... en nu vaar
wel, ik moet naar mijne zieken."
Wordt vervolgd.
Snelpersdruk C. DE BOER Jr.
