T VLIEGEND BLAADJE
KLEINE COURANT
VOOR HELDER. MIEUWEDIEP EN TEXEL.
DE TRIOMF DER LIEFDE.
No. 1325
Woensdag 28 October 1885.
Dertiende Jaargang.
Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Atoonnement
per 3 maanden binnen de gemeente 50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
BoreaalSPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentlön
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer 5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
NIEUWSTIJDINGEN.
HELDER, 27 Oct. 1885.
-Naar men verneemt, zal bet
Dept. van marine zicb voortaan niet
meer inlaten met partucliere scbnl-
den van onderofficieren en mindere
scbepelingen der zeemacbt, en zal
er dus geene korting meer op het
traktement dier personen plaats heb
ben.
De examens voor de betrekking
van surnumerair der posterijen zul
len aanvangen op 6 November a. s.
Voor de twaalf plaatsen hebben
zich, naar het Vad. meedeelt, 41
candidateu aangemeld.
Blijkens een bij het Dep. van
Marine ontvangen telagram, is Zr.
Ms. schroef stoomschip Tromp, onder
bevel van den kapt. t. z. K. A. Stak-
man Bosse, in den namiddag van
24 dezer te Batavia aangekomen. Aan
boord was alles wel.
Zaterdagmorgen is de kap. t/z.
C. ten Bosch, na eervol te zijn ont
heven van het bevel over de heden
ontbonden divisie voor binnenland-
schen dienst, van hier naar Tiel ver
trokken. Hem werd uitgeleide ge
daan door een groot aantal hoofd
en verdere officieren van leger en
vloot en het stafmuziekkorps der ma-
ïe.
Het bevel over het detache
ment machinisten, vnurstokers en
mariniers, dat 21 Nov. a.s. naar Oost-
Indië per st. Noord-Brabant zal ver
trekken, is opgedragen aan den lui-
teant ter zee 2 kl. H. Slot.
Door het provinciaal bestuur
van Noord-Holland is Vrijdag bij
enkele inschrijving aanbesteed het
driejarig onderhoud der duinen op
het eiland Terschelling, behoorende
tot de zeewerken in Noord-Holland.
(Raming f8000 per jaar.) Minste
inschrijver A. A. Bos, te Terschel
ling, voor f6760 per jaar.
De rechtbank te Zutfen heeft
geweigerd tegen mevrouw Bulkley
rechtsingang te verleenen. De officier
van justitie komt in verzet.
De vrouwen zei een poli
ticus behooren tot de conser
vatieve partij, niet alleen omdat zij
zich goed conserveeren, maar tevens
ernstig gekant zijn tegen den voor
uitgang der jaren en de libe
raliteit der mannen jegens andere
vrouwen.
Uit Helmond wordt in d. d.
23 Oct. geschreven:
Een ontzettende gebeurtenis heeft
hedenavond onze gemeente getroffen
Door een nog onbekende oorzaak
sprong ongeveer zes uur een der
ketels der gemeente-gasfabriek, waar
hij de directeur en een fitter zeer
ernstig werden gewond. Door de
vele brandstoffen gevoed, woedt een
brand op groote uitgestrektheid. De
brandweer doet het mogelijke om
verdere onheilen te voorkomen.
Een later bericht meldtDe direc
teur, de heer H. T. G., is zooeven
overleden. Men vreest dat de fitter
P. den morgen niet zal halen. Een
stoker moet in de vlammen zijn om
gekomen, terwijl nog een der werk
lieden wordt vermist.
Er heerscht algemeene verslagen
heid en deelneming.
De stad is natuurlijk van licht
verstoken.
Omtrent den ramp te Helmond
meldt de Amst.
Vrijdagavond, even over halfzeven,
werd er in een gedeelte onzer stad
een zware, doffe slag gehoord, en
weldra meldde de alarmklok, dat er
een ongeluk had plaats gehad, ten
gevolge waarvan de algemeene hulp
werd noodig geacht. Zooals reeds
per telegraaf is gemeld, vond die
slag zijn oorsprong in een ontplof
fing in de gasfabriek, en brak er
onmiddellijk daarop een zware brand
in die fabriek uit. Na onderzoek is
gebleken, dat er bij de herstelling
van den regulateur, waaraan men
reeds eenige dagen bezig was, plot
seling een aanzienlijke hoeveelheid
gas is ontsnapt, waarop onmiddellijk
de ontploffing volgde. De ijverige
en bekwame directeur der gasfabriek,
de heer H. T. Goossens, werd af
grijselijk verminkt, zoodat de dood
onmiddellijk volgde.
De stoker Van Lieshout had daaren
tegen een langen doodstrijd; de toe
schouwers moesten hem levend zien
verbranden, zonder hulp te kunnen
bieden. Een tweede werkman, de
fitter Pey, heeft ontzettende brand
wonden bekomen hij is in het gast
huis opgenomen en zal hoogstwaar
schijnlijk bij het ontvangen van dit
bericht reeds overleden ziju.
De brand in de fabriek bleek niet
zulk een omvang te hebben als het
zich liet aanzien en was door de in
middels aangerukte brandspuiten
spoedig gebluscht.
De directeur Goossens was een
algemeen geacht en gezien ambtenaar,
een voorbeeld van ware plichtsbe
trachting.
Van Lieshout en Pey waren hoof
den en kostwinners van groote huis
gezinnen.
Geheel Helmond is onder den in
druk van het ontzettend ongeluk.
De fabriek was aan de Amster-
damsche Beurs verzekerd voor f24,000.
Uit Zaandijk wordt gemeld:
Uit vertrouwbare bron werd me
degedeeld, dat de heer A. H. te Koog
a. d. Zaan, dezer dagen ontvangen
heeft een gedrnkten brief (ook het
adres was gedrukt) met het postmerk
Amsterdam. Daarin wordt hem ver
weten slechte behandeling van zijn
werkvolk, en wordt hij gedreigd met-
het vermoorden van zijne kinderen
en zijne vrouw, waarna hij ook zelf
gedood zou worden. De brief is on
derteekend het geheim internati
onaal comité.
De zaak is in handen der justitie.
Men schrijft
Handhaafden tot dusverre de sla
gers te Vlissingen, in tegenstelling
met die in andere plaatsen, waar het
vleesch in den laatsten tijd belang
rijk werd afgeslagen, de oude hooge
prijzen, thans zijn zij, door den door
tastenden maarregel van een der in
gezetenen, genoodzaakt geworden tot
verlaging over te gaan.
Zekere D., vrachtrijder van beroep,
nam patent, liet twee beesten slach-
ton en omroepen, dat bij hem 'puik
ossenvleesch tegen 60 cents het kilo
verkrijgbaar was.
Nauwelijks was dit den slagers ter
oore gekomen, of zij verlaagden den
prijs tot op 50 cents, terwijl zij tot
v oor weinige dagen nog f 1 het kilo
lieten betalen.
Een bierbrouwer te Eindhoven
vernam nauwelijks, dat de firma V.
L. falliet was gegaan, of hij zond
iemand naar Amsterdam, Rotterdam
enz., met verzoek de wissels niet te
betalen, welke hij genoemde firma
ter incasseering had gegeven, en die
den volgenden dag vervallen zouden.
Het gelukte bij allen, en de brou
wer was gered. Het bedrag der wis
sels was f 10,000 te Rotterdam al
leen omstreeks f 5000.
Onder de deugden, die de huis
vrouw sieren, zegt een te Berlijn ver
schijnend blad, neemt de spaarzaam
heid zeker een voorname plaats in.
Het volgend verhaal doet zien hoe
een brave huisvrouw, onder zeer bij
zondere omstandigheden, de deugd
der spaarzaamheid tot klassisch hero
ïsme wist te verheffen.
Wij stonden, zegt het blad, Zon
dagavond in de nabijheid van een
tramway-halt te Schönebnrg en wacht
ten op een wagen, die ons naar de
residentie kon terugbrengen. Het.
was afschuwelijk weder, en de regen
daalde onophoudelijk neder en her
schiep het stof der straten in eene,
in kleur op chocolade gelijkende, glib
berige massa.
Eensklaps hoorden wij in onze na
bijheid lnid en heftig praten, gin
gen nieuwsgierig kijken, wat er aan
de hand was en kregen een zonder
ling schouwspel te zien.
Een korte, dikke kerel met een
vuurrooden neus, ranselde onbarm
hartig op een vrouw los, die in de
straatmodder lag. Verontwaardigd
wilden wij ons met het geval bemoei
en, toen eenige woorden der vrouw
het ons duidelijk maakten, dat onze
tusschenkomst minder gewenscht was.
De man ranselde, maar de vrouw
uitte slechts droevig de woorden
»och mijn goeie Richardsla toch
asjeblieft je parapluie niet kapot
Wij waren van de eind-catastrophe
van een echtelijk drama getuigen
geweest, waarin, trots zeer buitenge
wone omstandigheden, bij de wak
kere huismoeder de plicht boven al-
"as" ging.
De vereeniging Kindervoeding"
te Amsterdam begint 2en November
a.s. opnieuw hare werkzaamheid,thans
met een getal van 200 kinderen, ver
deeld over de 43 kostelooze scholen
n. 1. van elke school een vijftal.
Het bestuur der ijsclub Leeu
warden" heeft tot alle ijsvereeni-
gingen in Friesland een schrijven
gericht, met verzoek om in het na
derende ijsseizoen de volgende vier
bepalingen hij de hardrijderyen op
schaatsen in toepassing te brengen:
1. Ieder, die aan een wedstrijd deel
neemt, mag zich voor niet meer dan
één op denzelfden dag te houden
hardrijderij laten inschrijven; 2.
wanneer het bestuur overtuigd is,
dat de rijders afspraak hebben ge
maakt om de prijzen te verdeelen,
zullen deze niet worden uitgereikt
3. zij, die zich voor meer dan één
op denzelfden dag te houden hard
rijderij hebben laten inschrijven, als
mede zij, van wie, naar de meening
van het bestuur, overtuigend is ge
bleken, dat zij afspraak hebben ge
maakt om de prijzen te verdeelen,
worden gedurende het loopende en
het volgende winterseizoen van alle
wedstrijden, uitgeschreven door de
toegetreden ijsvereenigingen, uitge
sloten 4. de namen van hen, die
zich aan een van beide misbruiken
hebben schuldig gemaakt, zullen ter
stond door het betrokken bestuur, op
de wijze door dat bestuur te bepa
len, aan de besturen der toegetreden
ijsvereenigingem worden bekend ge
maakt. Men hoopt op deze wjjze
praktijken, als verleden jaar aan den
dag kwamen, zoo goed als onmogelijk
te maken.
Onder de in het jongstversche-
nen politieblad gesignaleerde perso-
FEUILLETON.
Roman van
47. B. M. KAP RI.
elfde hoofdstuk.
Middernaoht spreidde zijn sluier over Parijs
uit. De vlammen der gaslantaarns vonkelden
in de koude winterlucht en werden door den
wind heen en weer bewogen. De koffiehuiten
op de Boulevards waren nog geopend, en waar
men vergeten had een gordijn neer te laten,
kon men nog eenige gasten aan de tafeltjes
tien, terwijl de garpons slaperig en vermoeid
in een hoek leunden. Af en toe rolde nog een
rijtuig door de straten, snelden nog genigs
voetgangers voorbij en kondigden de toren
klokken aan, hoe schielijk de tijd verstreek.
Het tal too wat één uur geweest sijn, toen
Alferro, wiens slaapkamer aan het einde der
verdieping lag, die hij in een hotel gehuurd
had, luide aan zijn deur hoorde kloppen. Ge
slapen had hij niet, want ondanks zijne schijn
bare kalmte, had het tooneel in het hotel de
Boissy hem toch teer aangegrepen.
Wij stellen het ons, als wij in een opgewon
den toestand verkeeren, too gemakkelijk voor,
om een schuldige, die ous beleedigd heeft, te
straffen. Maar zien wij, als het oogenblik ge
komen is, de zenuwachtig trekkende lippen,
het van smart verwrongen aangezicht, die
vertwijfeling, terwijl wij weten, dat wij het
zijn, die al dat leed veroorzaken, dan aarzelt
de hand, die straffend neer moet komen, dan
wenden wij den blik af voor wij toestooten, en
voelen de bloedige wonde, die wij slaan, zelf
brandend in het eigen hart.
De zielstoestand van Marion en haar moe
der na het voorgevallene van dien avond, hid
Alferro nog lang wakker gehouden, en nu liet
zijn eigen stemming hem niet tot rust komen.
Maanden lang had hij met wraak in het
hart gewacht op dat oogenblik van triomf voor
Marion, die zoo gruwzaam beleedigd was; hij
had gehaakt naar de gelegenheid, om de
vrouw te bestraffen, door wie zij zooveel ge
leden had, en die ook hem door lengen en be
drog had willen vangen. Hij had het zich
duizendmaal gezegd, dat Ceeilia een monster
in vrouwengestalte was, die geen verschooning
waardig was, die elk brandmerk verdiende....
en thans, na hij haar verpletterd had onder
het gewicht zijner verachting, na was hij even
min tevreden op zich zelf. Die wraak op een
vrouw, dat op de kaak stellen voor het oog van
een geheel gezelschap, scheen hem thans een
daad, den man onwaardig, en riep hij zich
Ceoilia's bonding van dien avond voor den
geest, dan was het hem zelfs, alsof hij niet
eens als overwinnaar uit dit strijdperk getre
den was. Zy had hem bedrogen, maar had hij
het haar niet eveneens gedaan P
Maar zoodra hij weer dacht aan haar wer
kelijk wezen, aan haar zelfzucht, aan haar
eigen wreedheid, hare huichelarij, aau alles
wat haar tot de laagste van haar eigen ge
slacht maakte, dan kwam opnieuw het gevoel
van verachting bij hem boven, dat geen plaats
liet aan het medelijden.
„Zij is geen vrouw, de onwaardigeriep
bij met bitterheid. „Zij is een onding, een
monster. En heeft zij soms beden medelijden
verdiend Had zij, de talentvolle intrigante,
niet reeds twee koorden op haar boog? Zoodra
de eene bruidegom verloren ging, had zij im
mers onmiddellijk een tweeden bij de hand,
dien laffen Tachernikoff. En.... hoe goedmoe
dig leende hij zich voor dit spel, de dwaas
Zij is niet waard, dat ik mij nog een oogenblik
om haar bekommer."
En de markies draaide zich om, met het
vaste voornemen, om dadelijk in te slapen.
Maar daar werd geklopt. Alferro opende en
een bleek, smartelijk gelaat, dat hem bekend
toescheen, staarde hem aan.
Hij zag den laten gast een pooB verwonderd
aan, toen bezon hij zioh, dat het de oude
Pierre, Cecilia's bediende was. Eerst had hij
plan ie boodschap in het geheel niet aan te
hooren en de deur te sluitenwat kon hem
deze vrouw nog te zeggen hebben, hem, den
gelukkigen echtgenoot van Marion F
Maar een enkel woord, dat de doodsbleeke,
aan alle leden bevende oude man sprak, deed
hem ontstellen.
„Mijnheer de Markies.... Zij sterft."
„ZijsterftP" herhaalde hij, sidderende.
De oude was inmiddels de kamer binnen
gekomen.
„Wat beteekent dat?" vroeg de markies
ruw cn onvriendelijk, „als uwe meesteres mis
schien tengevolge van verschillende aandoe
ningen ziek geworden is, roep dan haar dok
ter.... en voor alle dingen spreek zacht, mijn
vriend. Hier naast slaapt mijne vrouw, die
een weinig ongesteld is; zij moet niet gestoord
worden. Het spijt mij zeer, dat mevrouw de
Boissy ongesteld is, maar ik begrijp niet, wat
mij dit aaBgaat... gij hebt u vergist, gij moet
bij haar verloofde, bij prins Tschernikoff zijn.
Ga naar hem... of naar den dokter... dan zal
die zenuwachtige en ongetwijfeld slechts on
beduidende aandoening wel spoedig voorbij
zijn."
„Dat laatste is reeds geschied, mijnheer....
maar..." en Pierre's tanden klapperden, er
is geen sprake van eene ongesteldheid, zooals
ik n reeds zeide. Mijne lieve meesteres....
ligt op sterven.... en zendt mij tot omdat
zij niet sterven kan, voor zij u nog eenmaal
heeft gezien.... Ik geloof dat mevrouw vergif
heeft ingenomen.
Do oude bediende zonk uitgeput neer.
De markies zag ontzettend bleek.
„Vergif? Wat zegt ge daar? Dat denkt
ge slechts, Pierre.... maar voor alles, stil!
Vertel mij alles!"
„Ik weet nu alles, mijnheer de markies....
De juffrouw.... mevrouw uwe echtgenoote,
bedoel ik, werd toen door mijne mevrouw en
door ons allen valschelijk beschuldigd, doo-
delijk beleedigd... de geschiedenis van den
armband is nu duidelijk.... mevrouw de mar
kiezin kreeg hem van haar zuster.... O, dat
was een vreeselijke misstap van mijne meeste
res, mijnheer de markies, maar als gij ook
eens wist, hoe hartstochtelijk zij u beminde....
misschien.... misschien zoudt gij dan deze
daad van ijverzuoht, hoe onvergeeflijk zij ook
is, niet zoo meedoogenloos veroordeelen, dan
zoudt gij u wellicht ook niet zoo ontzettend
gewroken hebben."
„Ter zake, Pierre."
De oude haalde diep adem.
„Ja.... gij hebt gelijk, mijnheer de mar
kies.... de tijd dringt. Toen allen vertrokken
waren, bleef mijne meesteres als Loth's vrouw
roerloos staan, een marmerbeeld gelijk....
haar gelaat was ontzettend veranderd.... sij
zag niet.... Zij hoorde niet.... Toen naderde
ik haar en noemde nw naam, mijnheer de mar
kies. Zij haalde diep adem en na mij met een
smartvollen blik te hebben aangezien, zonk
zij als levenloos ter aarde. Ik nam haar ia
mijne armen, droeg haar naar haar slaapka
mer en riep Delphine.... O, mijnheer de mar
kies, onze harten smolten weg van weemoed...
het staat niet aan ons haar te veroordeelen,
als sij gezondigd heeft.... voor ons was zij
steeds eea goede meesteres. Onze vereende
pogingen brachten haar tot bezinning. Zij
glimlachte ons toe.... zoo treurig.... zoo treu
rig!.... O, mijnheer de markies! Zulk een
glimlach hebt gij zeker nog nooit gezien, zulk
eeu glimlach hebt gij seker nog nooit gezien,
zulk een doodelijk treurig lachje, dat het hart
er van ontroert... „Dank, mijne vrienden,"
zeide zij. „Ik wil thans slapen, gaat naar
bed." Wij verlieten wel de kamer, maar sla
pen konden wij toch nieten daar wij meen
den, dat sij ziek was, bieren wij in de kamer
naaat die van mevrouw. Plotseling, er zal
