't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
- TÜSSGBBN KRUIS EN TEMPEL
No. 1377.
Woensdag 28 April 1886.
Veertiende Jaargang.
te
Advertentiën
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON.
Abcmnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJ DAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
HELDER, 27 April 1886.
Bij het korps mariniers zjju toege
kend voor 24jarigen eerlijken en trouwen
dienst
de zilveren medaille aan den sergeant
geweermaker P. J. van den Bosch en
aan den marinier 1ste kl. K. Kettenis.
De verplaatsing van den kapitein
der mariniers J. H. van Welp, van Rot
terdam naar Willemsoord, welke eerst
was vastgesteld op den 1 Mei a. s.. is
door den Minister van Marine thans op
1 Augustus bepaald.
Naar aanleiding van de brochure
van den heer Verstege, hebben de kies-
vereenigingen Eenparigheid in Franeke-
radeel en Algemeen Belang" te Franeker,
in een gecombineerde vergadering be
sloten, aan Burgerplicht'te Amsterdam
in overweging te geven, dat deze ver-
eeniging het initiatief neme, eene alge-
meene beweging in Nederland tot stand
te brengen, om in adressen aan de
Tweede Kamer er op te wijzen
»dat het prestige van het Nederlandacb
gezag in Indië dringend eischt, zoo
spoedig mogelijk over te gaan tot al-
>gemeene onderwerping van Atjeh, op
»de wijze zooals door generaal Van der
»Heyden in 1879 en 1880 is beproefd.''
De commissaris van politie te Alk
maar meent den handel een dienst te
bewijzen door de aandacht te vestigen
op een koopman in turf, steenkolen, ham,
spek en andere artikelen, genaamd Al-
bertus Ligbart, te Alkmaar woonachtig,
ongehuwd, oud 28 jaren. Hij spreekt
eenigszins gebrekkig, door het gemis van
het voorste gedeelte der tong. Hij heeft
de aardigheid allerlei zaken te hestellen,
ontvangt ze gaarne, maar vergeet ze te
betalen, waardoor reeds menig afzender
aanzienlijke schade leed.
Toen in 1878 Paschen op 21 April
inviel, werd over dit late invallen druk
nroken, terwijl thans, nu dit nog later
et jaar en wel zoo laat mogelijk
geschiedt, men er veel minder van hoort.
Toch interesseert het misschien enkelen
onzer lezers te weten, dat men tot het jaar
1734 en vervolgens tot 1666 moet terug
gaan, om zulk een laten Paaschdag te
vinden, terwijl het eerst in 1943 en daarna
in 2038 weder gebeuren zal, dat het
Paaschfeest op 25 April wordt gevierd,
altijd, wanneer men in de 20e en 21e
eeuw aan dezelfde wijze van bepaling
van het tijdstip voor dezen feestdag zich
blijft vasthouden.
Over 3 jaren, dus in 1889, hebben wp
weder een laat Paaschfeest, nl. 21 April,
terwijl daarentegen in 1894 25 Maart
daarvoor is aangewezen.
(Arnh. Ct.)
Er gaat te Leiden het gerucht dat
de winkelier V., wiens woning jl. Dins
dagmorgen is uitgebrand, een scherp
verhoor bij de politie heeft ondergaan,
naar aanleiding dat er een koffer met
antiek zilverwerk in beslag genomen is,
welke door V. in veiligheid was gebracht,
en welke handeling hij bp het aanvanke
lijk verhoor had verzwegen. Ook was V.
niet in staat zijne schuld aan koopmans
goederen, bijna even groot als de geas
sureerde som, te betalen, ten gevolge
van een en ander de zaak een verdacht
karakter verkrijgt.
Naar men verneemt, zijn de heeren
Schram, Bouterse en F* K. Onzinga te
Amsterdam aannemers geworden van den
aanleg der havenwerken in Rumenië.
Dezer dagen ontvingen zp de gunning
voor een som van vpf millioen francs,
welke som 12,000 francs verschilde met
die van den op hen volgenden laagsten
inschrjjver, een aannemer te Stettin. De
beide overige inschrijvers waren uit Parijs
en Frankfort.
Jl. Donderdagavond vond een
dienstbode in bet Willemspark te Arn
hem op een bank liggen een pasgeboren
kind, in een rooden zakdoek gewikkeld.
Het is naar het politie-bureau gebracht.
Men schrijft uit Londen:
>Door een hoogst merkwaardig toeval
kan het misschien der politie gelukken
de dieven in handen te krijgen van den
grooten diefstal van aangeteekende brie
ven, voor Berlijn en St Petersburg be
stemd, en 11. Donderdagavond van Can-
nonstreet-Station verzonden. Men ver
moedde eerst, dat de diefstal op het traject
Berlijn-St. Petersburg had plaats gevonden
doch het blijkt, dat hp op den weg van
Londen naar Dover gepleegd werd, op
het gebied der anders zoo hooggeroemde
Londensche Post-Admiuistratie.
De zak met aangeteekende brieven
voor Berlijn bevatte op den bewusten
avond 62 brieven waarvan er 42 ont
vreemd zijn en die voor St. Petersburg
12, waarvan 10 zijn verdwenen en 2 open
gebroken gevonden werden.
Ouder de gestolen brieven was een van
de te Amsterdam gevestigde Hollandsche
bankiersfirma B. W. Blpdenstein Co.,
met Russische 100 Roebelbanknoten, aan
een firma te St. Petersburg geadres
seerd.
Verleden Zaterdagmorgen kwam op
het kantoor van de firma een Engelsch-
man, om 100 Roebelbanknoten te wis
selen, en die banknoten bleken, toen hp
ze vertoonde, dezelfde te zijn welke in
den gestolen brief waren. De man, An
drews genaamd, werd aan de politie over
geleverd. Hij verscheen Dinsdag voor
bet Mansion House gerechtshof. De zaak
werd tot nader order uitgesteld, zonder dat
de rechter hem wilde toestaan onder borg
stelling te worden vrijgelaten.
Men vermoedt, dat de dieven in den
spoortrein, uit een waggon le klasse,
achter den baggagewageu, zijn overge-
klommen in laatstgenoemde wagen, waarin
de Berlpnsche en St. Petersburgsche brie
venzakken, welke eerst in Dnitschland
geopend en gesorteerd worden, waren
geplaatst, en daar op ban gemak
niemand bewaakte den wagen den
diefstal gepleegd hebben. De zegels van
de zakken waren niet verbroken, maar
men had de naden opengesneden en die
na den diefstal netjes weer dichtgenaaid.
Uit het feit dat dit met Engelsch garen
was geschied en Andrews reeds Zaterdag
Blpdenstein op het kantoor kwam,
volgt dat de diefstal in Engeland moet
hebben plaats gehad.
Dat juist de gestolen roebelnoten bij
de firma Blpdenstein zelve werden aan
geboden, was een bijzonder gelukkige
omstandigheid. Men zou anders waar
schijnlijk nooit de dieren op het spoor
gekomen zpn.
De voor zekere rechtsgevallen zoo onge
lukkige Engelsche gewoonte, dat een ge
vangene niet ondervraagd mag worden,
zal het echter niet zoo gemakkelijk doen
zpn de medeplichtigen te vatten, tenzp
Andrews Queen's Evidence (verklikker)
wordt, c
In het geheel moeten te Stry 1006
gebouwen verbrand zijn, waaronder ruim
600 bewoonde buizen. De schade wordt
nu op f 6,000,000 geraamd. Duizenden
menschen zpn door de Spoorweg-maat
schappijen kosteloos van de verwoeste
stad naar elders vervoerd. Zp brachten
dagen en nachten in de open lucht of in
tenten door, blootgesteld aan het gurej
weder, en duizenden leven nog zoo.
Met het toezenden van geld en levens
behoeften aan de ongelukkigen i3 men
in Oostenrijk niet zoo ijverig als wen-
schelijk was. Men hoopt ook op hulp
van buitenslands, tot leniging van den
nood.
Honderd jaar oud en nog geen in
valide, zooals blijkt uit de officieele lijst
der Deensche koopvaardijvloot. Tenjare
1786 is te Marstal van eikenhout het
schip »De Tvende Brödre" (De twee Ge
broeders) getimmerd. Het vaartuig, groot
80 ton, heeft gedurende een eeuw de
Noord- en Oostzee voortdurend beploegd,
nooit averij geleden en 80 jaar gevaren
zonder te zpn verzekerd. Van den eer
sten eigenaar is het in 't bezit van diens
beide zonen gekomen, en thans wordt het
bevaren door hunne zonen, zoodat het in
drie geslachten dezelfde familie heeft ge
diend en nog heden ten dage een uit
muntend stevig schip verdient te worden
genoemd.
Een waanzinnige barbier. Eenige
dagen geleden liet iemand te Parijs zich
bij den kapper Saviard scheren. Onder
het inzeepen begon deze zich eensklaps
te beroemen, dat hp een groot man was,
een Gambetta onder de kappers, die
zijne nog in bare kindsheid verkeerende
kunst eens terdege hervormen zou. Hp
ontplooide, terwijl bij zpn klant met de
eene band in zijn stoel duwde, met de
andere een vervaarlijk aanplakbiljet, de
aanstaande opening aankondigende van
een onnoemelijk getal kappers-inrichtin-
fen, allen toebehoorende aan den heer
aviard, gezegd Gambetta n of de Parp-
sche Figaro. De bezoeker wilde vluchten,
doch de krankzinnige hield hem stevig
vast en ging hem verwoed te lijf, om hem
met zpn scheermes over het gezicht te
snijden. Zijn slachtoffer ontkwam echter
en rende de straat op, door Saviard, die
steeds met het scheermes zwaaide, achter
volgd. Eindelijk werd de gevaarlijke
barbier door eenige agenten aangebonden,
ontwapend en naar een hospitaal ge
bracht.
Hoe gevaarlijk de verwonding met
een stalen pen, waarin zich inkt bevindt,
worden kan, blijkt uit het voorbeeld van
den zeventienjarigen Deenschen graaf
Cai Reventlow, die zich onder het schrij
ven met een pen stak en aan bloedver
giftiging stierf.
In de «Taglicbe Rundschau* komen
eenige bijzonderheden voor, betreffende
den grootsten slachter der wereld. Deze
persoon, natuurlpk een Amerikaan, slacht
iederen dag ongeveer 1400 stuks vee.
Hp dood ze door middel van een mecha-
nischen hamer, waardoor het één man
mogelijk is, den veertienhonderd beesten
het leven tc benemen. Vijftienhonderd
bedienden zpn voor het onderhond der
zaak noodig, terwijl de directeur der
ouderneming een jaarlijksch inkomen van
9000 dollars ontvaugt. Het aantal run
deren door den heer Swift, den eigenaar
der zaak, in dit jaar geslacht, bedraagt
429,483 stuks.
Spelden in grootte en vorm, zooals
wij thans gebruiken, zpn uitgevonden te
Neurenberg, in 't begin der 16e eeuwen
in zwang gebracht in dien tpd. Hetgeen
deze tak van nijverheid thans beteekent,
laat zich hiernaar beoordeelen. Dagelijks
vervaardigt men in Engeland 54 milHoen
stuks spelden, in Frankrijk 20 en de
overige 4 millioen in andere Staten van
Europa. Berekent men het aantal be
woners van Europa op 340 millioen, dan
verbruikt gemiddeld genomen ieder hun
ner vier spelden per dag.
Twee componisten ontmoetten elk
ander. Na gegroet te hebben zegt de
een: Nu, iu den laatsten tpd nog wat
nieuws gemaakt? »Och« antwoordde de
tweede, smet bet componeeren is niets
meer te beginnen. Komt een schoone
6 Een roman uit den tegenwoordigen tpd
van
44. H. WIGHART.
Walltraut, viel de kolonel haar in de
rede dit tooneeltje deed hem zeer onaan
genaam aan Uw galant heeft u iets nieuws
te vertellen.
Waarlpk? Ha, ik weet het al: een
brief van uwe moeder!
Als gij mij hadt laten uitspreken zeide
de kolonel gestreng, dan zoudt gij vernomen
hebben dat het nieuws niets met een brief van
de gravin Monts te maken heeft!
Ik begrijp er niets van Wladimir, zeg
mij toch wat ik niet raden kan.
Het is niet zoo erg, schatje ik ben een
voudig verplaatst!
Het vroolijke lachje verdween oogenblikke-
lpk van Walltrauts lippen en maakte plaats
voor een harden trek zij ging onwillekeu
rig een stap achteruit en wist niet wie zp
het eerst zou aanzien. Verplaatst? stotterde
zij dadelijk?
Waarom niet dadelpk? Dan behoeft hij
immers de manoeuvres niet bp te vronen
zeide de kolonel koud.
Waarheen, maar waarbeen?
Ik moet voor een jaar naar Londen!
En komt gp dan hier weer terug vroeg
zij ademloos.
Dwaasheid, Walltraut, graaf Monts zal
zonder twpfel een groote carrière maken, zeker
veel beter dan die van uw vader!
Neen, ik kan het niet gelooven, zeide
zij, zich herstellende.
Waarom niet, beste? Is het dan zoo
vreerad, als een officier eens een weinig voort
geholpen wordt? Het was altpd de liefste
wensch mijner moeder, mp in de nabijheid van
haar geboortegrond te weten. Zijzelve brengt
er het grootste gedeelte van het jaar door.
Nu is haar verlangen nog overtroffen. Brighton
en Londen hoe dicht is dit niet bij elkaar!
Ja, maar
Ons huwelijk zal natuurlpk uitgesteld moe
ten worden? viel zij haren vader in de rede,
terwijl zij den graaf aanzag.
Tot ik een weinig aan mijne nieuwe
omgeving gewend ben in het begin van
den winter hoop ik dan mijne schoone Wall
traut te komen halen!
Walltraut trachtte nog eenmaal haren luch-
tigen schersenden toon aan te nemen, toen
de graaf zijn arm om haren hals sloeg.
Maar dat is wreed, om mij zoolang al
leen te laten!
De graaf zal evengoed zijne redenen heb
ben de bruiloft tot den winter uit te stellen,
als wij om dit tot het voorjaar te doen de
Engelsche zeelucht, in het ruwste jaargetijde,
zou zeker niet goed voor nwe gezondheid zijn.
Als u het goedvindt, zullen wij voorloopig nog
geen tijd bepalen!
Gij zult toch zeker wel een dag of veer
tien verlof nemen, om uwe zaken in orde te
brengen? riep Walltraut, met schitterende
oogen. Dat doen zp allemaal!
Als u uwen opvolger de zaken overge
geven en afgepresenteerd heeft, staat niets uw
vertrek in den weg, zeide de kolonel, het ant
woord van het jongmensch voorkomend.
Dan blpft mij niets over dan u voor
loopig vaarwel te zeggen tot het eigenlijke
oogenblik van afscheidnemen gekomen is!
Noch de kolonel, noch zpne vrouw deden
eenige moeite om hem tegen te houdenalleen
Walltraut hield zwijgend zijn arm vast.
Gij ziet dat de graaf haast heeft, als
hp vóór morgen zijne zaken in orde wil bren
gen. Deze strenge, onbuigzame toon verschrik
te haar zij liet zijn arm I03 vaarwel!
Iemand wiens geweten niet heel zuiver is,
zoekt dit gewoonlijk onder een dubbel vrien
delijk masker te verbergen zoo ook graaf
Monts, die den volgenden dag voor het laatst
een kop thee kwam drinken in gezelschap zij
ner beminde. Zonderlinge gedachten vervul
den hen allen. Mevrouw klemde zich nog steeds
aan een stroohalm vast, in de hoop dat hare
trotsche plannen niet in duigen zouden vallen;
het oog van hare dochter volgde angstig elke
uitdrukking op het gelaat van haren beminde,
die heden spraakzamer was dan ooit. Hoe
meer het oogenblik waarop hij scheiden moest
naderde, hoe meer deze stomme taal merk
baar werd en toen hij op haar verzoek nog
eens de wRêverie au bord de la mer" speelde,
snelde zij naar hem toe en zou zeker een
scène gemaakt hebben, zoo zenuwachtig was
zij, als de kolonel haar niet gevraagd had
den flacon voor hare moeder te halen, die
hoofdpijn had.
De graaf begreep dezen wenk en nam af
scheid, na eenige (dankende koele woorden i hij
drukte een kus op Walltrauts lippen en ver
trok O, hoe pijnlijk wa3 daarna het stil
zwijgen in den kleinen kring!
De kolonel ging met zijn vrouw naar zijne
studeerkamer. Walltraut leunde met het hoofd
tegen de ruiten en zag het vertrekkende rij
tuig na. Niet lang daarna hoorde zij haren
vader roepen.
Zij beet zich op de lippen van toorn en
schaamte; al hare driestheid nam zij bijeen,
toen zij langzaam naar hare ouders ging.
Hare moeder zat met de handen voor de
oogen op de sofa.
Wat verlangt u, papa?
De kolonel zag haar onderzoekend aan. In
de eerste plaats wil ik vergeten, dat gp ons
in uwe onwaardige drift verzaakt hebt. Ver
diend hadt gp het wel, dat gij, zooals in den
Bijbel staat, gestraft werd met dat waardoor
gij zondigdet maar gij hebt in uwe tegen
woordige omstandigheden dubbel aanspraak
op onze toegevenheid en goedheid!
In welk opzicht, papa? vroeg Walltraut,
met opgetrokken wenkbrauwen.
Als verloofde zonder minnaar!
Dat is niet waar! riep zij uit.
Kind, denk aan zooeven, riep hare moe
der van achter haar zakdoek.
Wilt gij nog meer bewijzen van zijne
eervolle bedoelingen?
Deze verplaatsing
Is zijn eigen werk, wees er zeker van
zijne familie heeft invloed genoeg om zoo
iets voor hem gedaan te krijgen! Komt geen
dubbel gevoel van misnoegen bij u op, Wall
traut? vooreerst, omdat gij u als meisje ver
smaad ziet, ten anderen, omdat eene afstam
melinge der Wölflings geminacht en achter
uit gezet wordt?
Ik weet wel, de geschiedenis metDago-
bert heeft hem verbitterd, zeide het jonge
meisje verward.
Juist daarom heb ik recht zpn gedrag als
edelman te wantrouwen; kort en bondig
ik maak aan uwe verloving een einde! Ik doe
het uit overtuiging en niet minder nit bezorgd
heid voor u, Walltraut, want die schande wil
ik u tenminste sparen, om nog langer van de
wenschen van Lady Graham af te hangen.
Neen, neen, alles kan nog in orde ko
men! Zij barstte in tranen uit.
Gelooft gij dit werkelijk? En moogt gp,
na zulk een afscheid, nog verlangen zijn naam
te dragen?
Ik heb mij geweld aan moeten doen,
toen ik zag dat hij, met zijn Judaslachje, nwe
ongevraagde liefkozingen duldde. En gij, die
als vrouw tenminste fijner gevoel moest be
zitten, kunt zelfs nu uog een vriendelijk woord
voor hem vinden. Dit grieft mij. Ik ware
trotsch op u geweest, zoo gij naar mij toe
waart gekomen en gezegd hadt: Geef hem
zijn verdiend loon zonder éclat of verbit
tering. Maar neen, uwe tranen bewijzen mij
dat gij liever voor Lady Graham zoudt buk
ken dan uw trotschen uaam eer aandoen.
Ik kan hem niet afschrijven zonder dat
er meer is voorgevallen, mompelde Walltraut.
Zoudt gij liever willen dat de graaf het
u deed? Kom, wees in dit moeielijk uar een
beter kind voor ons dan Dagobert ga bij
uwe moeder zitten en luister. Ik ken een der
gelijk geval: Ik was nog ongetrouwd, toen ik
kennis maakte met een voortreffelpken jongen
liij was genie-officier, van goeden adel en
zoo opgeruimd, dat men hem om zijne vroo
lijke invallen den lustigen mineur noemde.
Hp bezat helaas geen rooden duit, maar had
een des te beter hart. Op zekeren dag was
het geluk hem bijzonder gunstig, hij werd
verliefd op de dochter van een algemeen be
kend, rijk grondbezitter, die hem hare hand
schonk. Nauwelijks was een jaar verloopen of
er liepen leelijke geruchten over den finan-
cieelen toestand der familie en weldra vond
men het lijk van den ouden heer in een boschje
nabij de stad hij had zich een kogel door
den kop gejaagd. Het gerechtelijk onderzoek
bracht vele ongelooflijke dingen uit, niet al
leen dat zijn have en goed verpand was, maar
hij had reeds jarenlang, door smerige prak
tijken, andere menschen opgelicht en zelfs tal
van valsche wissels vervaardigd. De arme fa
milie was geheel geruïneerd, men verkocht
haar het bed onder het lpf en zij kon gaan
bedelen of van honger omkomen.
Onder deze verschrikkelijke omstandighe
den gaf het meisje hern zijn woord terug
en hij? Het is mij als hoorde ik nu nog het
oordeel van onze tafelgenooten over zijne ver
dere handelwijze een jonge luitenant der
huzaren zeide dadelijk: hij moet het afma
ken! Afmaken, ja! Mijn vroolijke mineur
gaf echter zijne veelbelovende carrière op, on
dersteunde, zoo goed en kwaad hij kon, moe
der en dochter en deed met goed gevolg zijn
examen als postdirecteur. Spoedig daarna huw
de hij.
Postdirecteur? O God, welk ellendig
levenzuchtte mevrouwvoor zoo'n lesse-
