't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
No. 1402.
Zaterdag 24 Juli 1886.
Veertiende Jaargang.
NIEUWSTIJDINGEN.
Abonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEBEHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentiën
van 1 tot 5 regels25 Cent-
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
KALENDER DER WEEK.
JULI, (Hooimaand), 51 dagen.
Opkomst der Zon 4 u. 12 m.
Onderg.
Zondag 25
Maandag 26
Dinsdag 27
Woensdag 28
Donderdag 29
Vrydag 30
Zaterdag 31
7 u.
Nieuwe Maan.
HELDER, 23 Juli 1886.
Dinsdagavond bood de fraai ver
lichte tuin van Tivoli een vroolijk en
levendig tooneel. Tuaschen de groene
boomen zag men een menigte kraampjes
en tenten, een draaimolen was in be-
weging en in de avondlucht klonk hier
en daar de kermismuziek. Bovenal hoorde
men 't concert van pseudo Duitsche
muzikanten, die heel aardig 't bekende
karmislied >0, mijn SusannaU bliezen.
Voeg hierbij nu eenige honderden be
zoekers, zoo klein als groot, en ge
waandet u weer verplaatst in de kermis-
week. Een Panorama, menagerie, museum
van antiquiteiten, koekkraam, speelgoed-
kraam, schiettent, ja zelfs kramen met olie
bollen en zuur brachten 't hare bij om
de illusie te verhoogen. Om niets te
vergeten, de alom bekende schelletjesman
vergezeld van een zigeunerin, liet ook
hier zjjne vroolijke muziek hooren. Hot
was die kermis daar als door een toover-
slag ontstaan? Dat was 't werk van 't
college »Entre Nous,« onder leiding van
den hfeer v. d. Ordel, en we erkennen
gaarne 't heeft eer van zijn werk gehad.
Naar we vernamen, hebben de heeren A.
Bels, J. Bethlehem en J. P. Valter krachtig
en belangeloos hunne hulp bij den ar
beid verleend. Behoorlijk werd de kermis
door den president van 't college in- en
uitgeluid. Daarna werd er Café-Chantant
in de groote zaal gegeven en eindelijk
't feest met een bal besloten.
Vooral brengen we een woord van
hulde aan de medewerkende dames, die
aan 't geheel zulk een feestelijke stem
ming wisten te geven.
Aan de bemanning van de sloep
Pollux, stuurman H. Groenedijk, werd
ieder f 130 uitbetaald voor het binnen
brengen van ean schip, dat in volle zee
geheel verlaten was aangetroffen.
Maandagavond sloeg te 9 uur in den
Amstel, een bootje, waarin vier jonge
lieden zaten, om. Ondanks de toegescho
ten hulp konden maar twee gered worden.
Beide anderen verdronken.
Zondag gaf zich te Amsterdam bij
de politie een man aan, die op de Nieuwe
Heerengracbt een ruit bad ingeworpen.
Wanneer dit misschien niet genoeg was,
om onder dak te komen, verzocht hg
nauwkeurige opgave van het aantal glas
ruiten, dat hg dan nog zou moeten in
werpen, om behoorlgk te worden gehuis
vest.
De verschillende Nederlandsche zen-
dingsvereenigingen hebben over 1885 de
som van f 247,694.95 ontvangen. Daar
entegen waren de uitgaven f 287,373.34,
nadeelig saldo f 39,678.39.
Het Noordpoolscheepje Willem Ba-
rents is op de jongste veiling aangekocht
voor rekening van den heer W. Sebbelee,
scheepsbouwkundige, eigenaar van de werf
VredenhofF, Hoogte van den Kadijk, te
Amsterdam. Naar men verneemt is van
verschillende zijden daarvoor reeds een bod
gedaan, o. a. door den heer Grant, den
bekenden Poolreiziger, die een der expedi-
tiën heeft medegemaakt. De eigenaardige
inrichting van het scheepje moet echter
nogal eenige moeielijkheden opleveren om
het voor andere doeleinden dan een pool
expeditie in te richten.
Nu echter de lust om verre landen te
zien en daar veel van te verhalen meer
en meer aanwakkert, zou er wellicht een
zee-Lissone" kunnen opstaan om met de
Willem Barents pleiziertoohtjes te orga-
niseeren naar Schotland, Noorwegen enz.
voor dat doel is het scheepje uitstekend
geschikt en het zou tevens voor onze vloot
behouden blijven.
Naar men aan het Dagblad mede
deelt, is 11. Zaterdag, in de Lage Nieuw-
straat te 's-Gravenhage een oude vrouw
in een woning binnengelokt, waar een
zg. »betjoend« kind ziek lag. Toen werd
zij door eenige vrouwen deerlijk mishan
deld. Het oudje begreep niets van de
zaak en verloor bgna het bewustzijn.
Van het gebeurde is bij de politie en
justitie aangifte gedaan.
De voorloopige aanhouding van v.
D., beschuldigd van moord op zijn schoon
zuster, vrouw Claessens, is door de va-
cantiekamer der rechtbank te Maastricht
bevestigd.
Men schrijft uit Hoogkarspel van
20 Juli:
Iu den afgeloopen nacht werd men
hier omstreeks half twee door een donder
slag gewekt, die gevolgd werd door een
stilte, welke naar gissing vijf minuten
aanhield. Eensklaps verhief zich toen
een wind, vergezeld van regen, die bgna
een wolkbreuk kon heeten, terwijl de
bliksem onophoudelijk de lucht door
kliefde. Het was een rreeselgk weer, en
elk oogenblik vreesde men dat het dak
zou instorten of worden weggeslagen. De
donder vergrootte daarbij den angst en
hield ons een klein kwartier in doodelijke
spanning.
Bij het daglicht blijkt, dat een hoos
hier is overgetrokken. Op verscheidene
akkers werd het karweizaad, dat op
hoopen stond, in de sloot geworpen. Yan
een hektare weiland werd het hooi weg
genomen, alsof de hark het had schoon
gemaakt. Yan een nieuw boerenhuis is
de schoorsteen door het dak in de kamer
geslingerd. Er zijn boomgaarden, waar
alle boomen scheef of los gewaaid zjjn.
Bij de verkiezing te Amersfoort voor
een lid van de Tweede Kamer der Staten-
Generaal zijn 2507 stemmen uitgebracht.
Gekozen isMr. L. W. C. Keuchenius
(antirev.) met 1255 stemmen. Op Jhr.
J. E. Huydecoper van Nigtereght (lib.)
waren 662 en op Mr. R. J. Graaf Schim-
melpenninck van Nijenhnis, candidaat der
katholieken, 589 stemmen uttgebracht.
Het moet te Madrid ontzaglijk
warm zgn in de laatste dagen. De ther
mometer wees Zondag 43° C. (ruim 109®
Fahrenheit) in de schaduw aan.
Er kwamen een paar gevallen van
zonnesteek voor.
In de prairieën van Kansas werd
kort geleden een tooneel afgespeeld, dat
aan den slaatsten der Mohikanendoet
danken. Een zeventienjarige knaap, de
jager John Gay, uit Kansas, had zich
bij een expeditie tegen de Roodhuiden
aangesloten. De troep zorgde voor haar
eigen onderhoud onderweg, door de jacht.
Eens geraakte de knaap, een buffel ver
volgend, van zgn tochtgenooten verwij
derd, zgn paard viel in een kuil en ver
stuikte zich een been.
John Gay begaf zich te voet op weg
om het bivouac weer op te zoeken en
was op den goeden weg, toen een bende
van 30 Indianen hem den terugweg af
sneed. Eenigen werden als wachtposten
geplaatst, de anderen naderden hun slacht
offer in een cirkel. Gay was goed ge
wapend, met buks en revolverde Indi-
m, dit ziende, naderden hem niet,
maar vuurden op een grooten afstand op
hem, tot hij een deel van zgn kruit zou
verschoten hebbeu. Gay posteerde zich
met den rug tegen de rots, en schoot
eerst zgn kreupel paard dood, opdat dit
hem als bolwerk zou dienen. Achter deze
verschansing vuurde hg met veel geluk
en trof verscheidene Indianen of hun
ponies.
Toen eenigen der Indianen naderden,
teekens makende alsof zij wilden parle-
raenteeren, bleef Gay, die hun listen
kende, toch vuren, intusschen steeds uit
ziende, of zijne kameraden hem niet
kwamen helpen. Deze hadden hem nog
niet eens gemist. De grond der prairie
was zeer oneffen, zoodat eenige Indianen,
op den buik kruipend, hem intusschen
naderen konden en hij door drie kogels
tegelijk getroffen werd. Een revolver
schot klonk nog; Gay, wetende hoe de
Indianen hun slachtoffers folteren, had,
toen hij zag dat alle hoop verloren was,
ten slotte zich zelf gedood. Een van de
later gevangen genomen Indianen ver
haalde dit alles aan den kommandeeren-
den officiereenige dagen later vond
men Gay's lijk, gescalpeerd en afschuwe
lijk verminkt.
Mijnheer, mevrouw en de kleine.
Te Parijs verscheen dezer dagen een
echtpaar voor den rechter, dat echtschei
ding verlangde. De man, een eerzame
rentenier, Duchamel geheeten. kon niet
verdragen dat zijn vrouw verslaafd was
aan het gebruiken van snuif.
Wanneer ik dus klaagde hg mijn
geliefde Céleste 's avonds den nachtkus
geef, lig ik uren wakker, daar ik niet
slapen kan van het niezen. Ik ben be
reid haar een behoorlgk jaarlgksch inko
men te geven, wanucer zg mg vrijlaat
doch één verzoek heb ik ons eenig
kind is een zoon, die derhalve den vader
moet worden toegewezen.
Mevrouw Duchamel was echter van een
ander gevoelen. »Het kind zeide zij
behoort aan de moeder. Het heeft behoefte
aan vrouwelijke verpleging. Derhalve,
mijnheer de rechter, verzoek ik u mijn
zoon aan mij toe te wijzen."
De rechter wil den strijd niet heslissen,
maar zegt: Wanneer de jongen ouder
dan 14 jaren is, kan hij zelf kiezen, wie
van u beiden hg wil volgen." Onmiddel
lijk vliegt mevrouw naar buiten, terwijl
zij uitroeptHet kind staat aan de deur.
Ik zal het halen."
De deur gaat open en op den drempel
verschijnt een dragonder-officier, die ruim
5 voet meet. Eerst omhelst de zoon zijn
vader, daarna zijn moeder en antwoordt
dan op de vraag des rechters, bij wien
hg wil blgven: »Noch hij papa, noch bg
mama, maar bg Roosje mijn meisje."
De rechter kan er niets meer aan doen
en beproeft de beide echtgenooten te ver
zoenen. Deze poging gelukte boven ver
wachting. Mevrouw Duchamel verbond
zich om het snuiven op te geven, haar man
sluit haar berouwvol in zijn armen en
de dragonder-officier gaat heen, terwijl
hg uitroept: »Mijn verloofde wacht mij.
Adieu.".
Yóór eenigen tgd vestigde zich te
Pargs zekere Ramond als juwelier. Hij
huurde een kamer en wist van winkeliers
in goud- en zilverwerken edel metaal ter
verwerking, van particulieren kleinodiën
tot herstelling te krijgen. Eindelijk toen
zgn klanten al te ongeduldig werden ver
dween hij meteen gezamelijken buit van
200,000 fr.
Op den 26sten Juni is bij Napels
een zonderling geval voorgekomen. De
reusachtige schoorsteen van den Yesuvius
is over een uitgestrektheid van ruim 50
meter gedeeltelijk ingestort, waardoor het
lagere gedeelte is verstopt geraakt. De
prop, daardoor gevormd, zat zoo vast en
sloot den wijden schoorsteen daar beneden
zoo dicht, dat de eerste rook- en damp-
zuil niet vroeger zich een uitweg heeft
kunnen banen dan op den 2deu dezer
maand. Toen de prop niet meer sloot,
vlogen onmiddellijk na de eerste rookzuil
duizenden bg duizenden gloeiende steen-
brokken groot en klein, in de lucht, on
middellijk gevolgd door een nieuwen la
vastroom, die in de richting van Offajona
langzaam bergafwaarts gleed.
Te Londen in Queens Bench is voor
rechter Mathews een zonderling geval be
handeld. Als eischer trad op Lord Ho-
ward de Walden, gedagvaard waren de
hh. Oakley, Somerset en Kenelly, die men
moderne zeeroovers zou kunnen noemen.
Zij bestelen echter niet op den Oceaan
vreemde schepen, maar hun eigen passa
giers. Zij bezitten een snelzeilend jacht,
de Tylburnia, en adverteerden een plei-
zierreis daarmede rondom de wereld. Men
zou overal gelegenheid hebben tot jacht
avonturen en tot het bezichtigen der
merkwaardigheden. Onder de passagiers
bevond zich ook Lord Howard de Wal
den, wien tegen betaling eener som van
200 pond al de genoegens van het zeil
tochtje beloofd werden.
De Tylburnia ging behoorlgk onder
zeil. Maar reeds in Gravesend deserteerde
een deel der equipage. Te Plymoutk
bleef het jacht acht dagen liggen. Te
Gibraltar maakte zich de kassier uit de
voeten. Te Madera kreeg men twist met
de douane en het jacht ging, door de
kogels van het fort vervolgd, onder zeil,
zonder versch water ingenomen te hebben.
Te Barbados verdween de kok, en toen
Lord Howard de Walden tot den eigenaar
van het schip eenige vertogen richtte en
zich eenigszins minachtend uitdrukte om
trent de soort en de manieren van de
dames aan boord, werd hg op het dek
afgeranseld.
Tengevolge hiervan verliet hij met an
dere passagiers het schip, en keerde op
eigen kosten naar Londen terug, waar hg
een der eigenaars voor den rechter daagde.
De rechtbank kende hem 90 pond scha
devergoeding toeop de Tylburnia is in
tusschen te New-York beslag gelegd.
Zaterdag 17 en Maandag 19 dezer
zouden voor het Gerechtshof te Great-
Yarraouth weder twee zaken behandeld
worden van geschillen tusschen Engelsche
en Nederlandsche visschers, tijdens de
trolvisscherij in de Noordzee. De ver
tegenwoordigers van den Board of Trade
waren Vrijdagavond van Londen naar
Yarmouth vertrokken om de verdediging
van de Nederlandsche visschers op zich te
nemen doch de Hollanders, die als ge
tuigen moesten optreden, verschenen niet
zg schijnen op het oogenblik ter ha-
ringvisscherij te zijn en de behande
ling van de beide zaken werd
Dinsdag of Woensdag zou de Magistraat
beslissen of zij opnieuw, en alsdan wan
neer (waarschijnlijk in December), in be
handeling zouden worden genomen.
Een groot dieven-rechtsgeding is nu
sedert eenige dagen voor het gerechtshof
te Parijs in behandeling. Het betreft de
bende van La Villette, die in de voor
steden van Parijs een groot aantal in
braken en diefstallen pleegde.
Deze bende moet uit 80 of 100 leden
bestaan, zonder de talrijke helers van
het gestolene mede te rekenen. Er zgn
echter slechts 22 in handen der politie
gevallen. De beschuldigden, waaronder
3 vrouwen, zijn allen tussohen de 18 en
25 jaren oud.
De opgeroepen getuigen zgn 310 in
getal. Men weet hen haast niet te bergen.
Aan de beschuldigden worden 325 dief
stallen ten laste gelegd.
De behandeling der zaak zal minstens
14 dagen duren. De gezworenen zullen
niet minder dan 1500 vragen te beant
woorden hebben. Twintig advocaten tre
den als verdedigers op.
Zondagavond omstreeks halftien is
een hevige brand uitgebarsten te Esschen
over de Belgische grens zes huizen en
een schuur zijn een prooi der vlammen
geworden. Van de inboedels is zeer wei
nig gered. Alles was verzekerd. De
oorzaak is onbekend.
Mrs. Elizabeth Raden te Edinburg
treedt voor haar King Charles Hektor, als
klageres op tegen het plichtvergeten ka
mermeisje Mary Wollnes.
Hektor zit in vol ornaat naast zijn
meesteres en beseft zijne waardigheid.
Zgn dekkleedje is met goud geborduurd.
hij heeft een zilveren ketting oui den nek
en draagt een juweelen ring aan zijn
rechtervoorpoot.
Roerend verhaalde Mrs. Raden de tra
gische geschiedenis van haar lieveling.
Sedert een jaar is Mary in mijn dienst
en eiken morgen gaf ik haar een shilling
om voor Hektor vleesch en worst te koo-
pen. Sinds langen tijd bespeurde ik, dat
Hektor, voorheen zoo aristocratisch van
manieren, zich eensklaps allerburgelijkst
gedragen ging. Als ik at, bedelde hjj
onophoudelijk, ook ondernam hij rooftoch
ten bij de buren en kaapte mij het eten
van de schotels.
Eindelijk begreep ik, dat de arme hond
slechts zijn maag gehoorzaamde, terwijl
de afschuwelijke Mary voor den shilling
niet hem, maar zich zelve iets kocht,
zoodat Hektor een jaar lang hongerig
naar bed is gegaan. Ontsteld liet ik hem
wegen en constateerde een verlies aan
gewicht van anderhalf kilogram.
Nu is hij door mijn zorgen hersteld,
maar ik hoop, dat men de gewetenlooze
zoo streng mogelijk zal straffen.
Mary voerde tot haar verdediging aan
De hond kreeg vleesch en ik niettoen
heb ik de rollen verwisseld. De hond
luierde den geheelen dag, ik moest kokeu,
schrobben en boenen hij kou vasten, ik
niet."
De rechter meende onder deze verzach
tende omstandigheden de gewenschte »zoo
streng mogelijke" straf niet te moeten
uitsprekeu, en veroordeelde Mary Wollnes,
wegens verduistering der ontvangen gel
den, tot een gevangenisstraf van 14
dagen.
Hektor achtte de straf veel te licht,
want hij begon te brommen, liet de tan
den zien en wilde den rechter te lijf,
zoodat hij door zijne, evenzeer veront
waardigde meesteres, moest worden in
toom gehouden.
De diefstal op Klein Berkenrode.
Ch. A. van Batum, R. J. Damen en Herm.
Kollaard, allen geboren en vronende te Haarlem,
beraeht door bovengcnoemden diefstal, stonden
jl. Dinsdag voor het Hof te Amsterdam tereebt.
De beschuldigden D. en E. hebben bij hunne
verschillende verhooren bekend schuldig te zijn
aan al de bun ten laste gelegde diefstallen, maar
tevens opgegeven, dat zij de feiten met hun
drieën gepleegd hebben. Zij bekenden tot vier
malen toe in den zomer op de door den heer G. J.
Holtz bewoonde villa Klein Berkenrode geweest
te zijn in de maand Maart jl., en daar gestolen
te hebben. Den eersten keer hadden zij zich
den toegang tot die woning verschaft door te
klimmen op het dak van de schuur, van waar
zij zijn overgestapt op de goot van het buis,
Van B. sloeg toen het glas van een dakvenster
in, waardoor hij het knipje van de binnenzijde
kon bereiken, zoodat het raam kon geopend
worden, waardoor zij naar binnen zijn gegaan.
Nadat zij licht ontstoken hadden, hebben zij
boven en beneden alles doorzocht en vonden den
sleutel van de achterdeur, waarmede zij zich bij
hunne volgende diefstallen toegAng tot de villa
verschaft hebben. Zij borgen o. a. eenige fles-
schen wijn in een boscbje in het begin van den
Hout, verkochten eenig goed bij een uitdrager
in Amsterdam en hadden in de mestvaalt van
den heer Dyserinck een blauw glas, en eenige
kopjes en schoteltjes weggestopt. Bij hun tweede
bezoek in de woning ontvreemdden zij drie kus-
sensloopen, en eene peluw met veeren gevuld.
Zij verkochten dit goed en de opbrengst werd
verdeeld. Bij hun derde bezoek namen zij een
karpet en een beddenzak met veeren mee. Bij
kun laatste bezoek op den 27 Maart werden
D. en v. B. gegrepen juist toen zij zich wilden
verwijderen. Besch. v. B. hondt vol dat bij bij
de diefstallen voor 27 Maart niet is tegenwoordig
geweest. Den lautsten diefstal heeft hij bekend.
14 Getuigen zijn gedagvaard. De heeren
Crommelin, vader en zoon, hebben veel tot de
arrestatie der beschuldigden bijgedragen. De
schilder Stibbe kwam hen op Zaterdag 27 Maart
des avonds ten ongeveer half negen uur waar
schuwen, dat hij licht had gezien door een der
jaloeziën voor een der kleine raampjes boven de
warande, waarop zij, begrijpende dat er onraad
was, er dadelijk zijn heengegaan. Bij Klein
Berkenrode gekomen, hoorden zij aan het leven
dat er menschen in huis waren; terwijl zij nu
aan het overleggen waren, op welke wijze zij de
dieven zouden overvallen, hoorden zij op eens
geritsel in het boscbje, waarop de zoon ijlings
naar die plaats ging, Damen bij zijn kraag pakte
en hem den ouden heer Crommelin overgaf,
