't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
No. 1471.
Woensdag 23 Maart 1887.
Vijftiende Jaargang.
HET ZONDAGSBLAD.
NIEUWSTIJDINGEN.
Atoonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franeo per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentlën
van 1 tot 5 regels25 Cent
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en
VRIJ DA(x5$MORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Het Zondagsblad van 't Vliegend Blaadje,
geïllustreerd Weekblad, vindt steeds meer en
meer lezers, waaruit we met bescheidenheid
mogen afleiden, dat de geestige en onderhou
dende lectuur voortdurend in den smaak van
't lezend publiek valt. Dat aantal van lezers
kan echter nog toenemen en we vertrouwen
ook, dat zulks 't geval zal zijn. Genoegzaam
is 't toch alreeds bekend, dat de redactie streng
toezicht houdt, opdat er niets in opgenomen
worde, dat men aarzelen zou onder de oogen
zijner huisgenooten te brengen. We wijzen er
op, dat met 1 April 't nieuwe kwartaal be
gint en zullen, om de inteekening gemakkelijk
te maken, in ons volgend nommer een intee-
kenbiljet plaatsen, dat we verzoeken met
naam en adres ingevuld terug te zenden aan
DE UITGEVERS.
HELDER, 22 Maart 1887.
De heer H. W. Disper van hier,
thans onderwijzer bij de rijksnormaalles
sen te Edam, is benoemd tot leeraar aan
de hoogere burgerschool te Bergen-op-
zoom.
De landbouwer K. Zegel, woon
achtig in den Prins-Hendrikpolder te
Tessel, is door het breken van een touw
van een wagen met gedroogd zeegras op
den harden grond geslagen en weinige
minuten na den val gestorven.
De ongelukkige was een ijverig man,
die vrouw en kinderen in drukkende om
standigheden achterlaat.
Een loteling, die dezer dagen te
Amsterdam voor de keuring kwam en
zeker dacht afgekeurd te worden, viel
dood neer toen hij hoorde sgoed voor
den dienst(A. Crt
Door den districts-veearts te Alkmaar,
den Heer Hengeveld, is weder tegen twee
veehouders proces-verbaal opgemaakt, we
gens verzuimde opgave van besmettelijke
ziekte onder hun vee. Het een was een
geval van miltvuurj onder de schapen van
K. R., veehouder te Krommenie, van welke
het vleesch reeds in den handel was ge
bracht, en het andere geval van dieren-
schurft bij den landbouwer C. v. d. L.
te Haarlemmermeer, waaraan acht paarden
lijdende waren.
Vele veehouders schijnen nog steeds
niet te willen begrijpen, dat de wetteljjke
bepalingen omtrent besmettelijke ziekten
niet voor de leus zijn uitgevaardigd.
Te Rotterdam en Apeldoorn liggen
adressen ter teekening, waarin instemming
betuigd wordt met het bekende adres, on
langs den Koning aangeboden, waarin
aangedrongen wordt op versterking van
leger en vloot in Indië.
Een gestoorde teraardebestelling
In de 2e Goudsbloemdwarsstraat te
Amsterdam zat een koetsier met „ver
gunning" op den bok, iets wat spoedig
bleek, daar hij niet bij machte was het
voertuig behoorlijk te besturen. Dit ver
droot eenige vischvrouwtjesdie het ont
heiligen van een dergelijke plechtigheid
niet konden dulden. Zij dwongen de lijk-
statie tot stilstaan. Twee agenten haal
den den dronken koetsier van den bok,
maar daarmede was zijn plaats nog niet
aaugtvuld. Wat te doen? Kort besluit,
een goed besluit. Een der bidders nam
plaats op den bok, waarna de stoet zijn
tocht kon vervolgen.
Aaton Kabelaar heeft van 120 Ha
genaars nog een prachtig Souvenir ont
vangen, voor zijne moedige daad om de
hollende paarden voor het rijtuig van H.
M. de Koningin tot staan te brengen.
Het geschenk bestaat uit een fraai gou
den remontoir-horloge met het inschrift
in de kast: >Aan Anton Kabelaar, 19
Februari 1887".
De wijzers zijn eveneens van goud, met
diamanten bezet. Een gouden ketting
behoort er hij. Tevens is er hggevoegd
een gouden medaillon, in de achterkast
waarvan het stedelijk wapen is gegrifd
Het medaillon bevat de portretten van
H. M. de Koningin en H. K. H. prinses
Wilhelmina.
De commissaris van politie der 4e
sectie te Amsterdam verzoekt bekend te
worden gemaakt met de verblijfplaats van
S. E., diamantslijper, ongeveer 18 jaren,
die gehoord moet worden als beklaagd
▼an verduistering van hem toevertrouwde
diamanten.
Donderdagnacht is een der werk
lieden van den oliemolen »de Melkpot"
te Zaandam, door het nederstorten van
kap, as en roeden, zoodanig getroffen,
dat hij door een der vallende voorwerpen
in den grond is geslagen. Naar men
zegt, was men Vrijdag er nog niet in ge
slaagd, het lijk van den ongelukkige te
voorschijn te brengen.
W oensdagavond is de groote ka
toenspinnerij van de firma Van den Kerc-
hove, te Geut, geheel door het vuur
vernield. Bjj het ontstaan van den brand,
waren 220 arbeiders daarin werkzaam
maar allen hebben aan het gevaar kun
nen ontsnappen. Ook de kas en de boe
ken zijn gered. De schade wordt op een mil-
lioen fr. geschat. De oorzaak is onbe
kend.
Te Deventer wilde een vrachtrijder,
terwijl de goederentrein reeds in aantocht
was, den weg naar de steenfabriek Petra
opgaan. De stoomtram kwam met het
paard en voorspan van den wagen in
aanraking. Het paard werd als het ware
met het voorspan van den wagen gesne
den en een eindweegs medegesleept. Later
vond men het dier dood terug.
De droogte is in Friesland onrust
barend. Te Joure wordt reeds 10 ct. voor
den emmer regenwater geboden.
Afsluiting der Zuiderzee.
Het dagelijksch bestuur der Zniderzee-ver-
eeniging heeft een nota van de ingenieurs J.
van den Toorn en C. Lely openbaar gemaakt,
betreffende het onderzoek, door deze hare des
kundige adviseurs ingesteld omtrent de afslui
ting van de Zuiderzee, de Wadden en de
Lauwerzee.
Allereerst stellen die ingenieurs in 't licht,
dat een afsluiting van het Tesselsche gat en
het Vlie, ofschoon niet onmogelijk, wegens de
diepte dier vaarwaters het bezwaarlijkst deel
van het werk zou wezen en ongeveer 40 a
50 millioen vorderen. Zij achten het daarom
beter het Tesselsche gat, een der beste zee
gaten, ook in het belang van marine en de
fensie te behouden, en van Noord-Holland uit
een afsluiting te maken, binnen om Tessel en
Vlieland heen naar Terschelling, zooals in 't
regeeringsplan van 1877 is ontworpen. De
dijk zou dan uit Noord-Holland beginnen, en
niet (zooals de heer Van Diggelen in 1819
voorstelde) bij Helder, maar tegenover Wie-
ringen. Door dien dijk ook in rechte lijn naar
de Friesche kust door te trekken, krijgt men
een verdeeling der indijking in twee stukken
le. de eigenlijke Zuiderzee (360.000 hectaren);
2e. het langwerpig stuk tusschen Friesland en
Groningen en de eilanden (160.000 hectaren);
en 3e. een afsluiting der waardgronden be
oosten Tessel en Vlieland (te zamen 30.000
H.A.) Deze deelen kunnen afzonderlijk wor
den ingedijkt, althans afgescheiden gehouden,
wat in het belang eener beslissing gewenscht
is, omdat de bezwaren, die het geheel mocht
opleveren, dan niet de deelen treffen.
By de indijking van de eigenlijke Zuiderzee
valt de mond van den IJsel binnen dit ont
werp. De ingenieurs gaan uitvoerig na, of
daarmede het werk uitvoerbaar is. Zij treden
in een beschouwing der geopperde bezwaren
en merken o. a. op, dat die grootendeels kun
nen worden weggenomen, door in het midden
een ruim meer te laten bestaangelijk ook
in den Romeinschen tijd aanwezig was en dat
"".000 hectaren zou beslaan. Het meer zou
van de Overijselache kust tot Wieringen
moeten loopen en daar uitmonden door slui
zen. Of dit meer voor den ijsafvoer voldoende
zal zijnwordt aan een nader onderzoek on
derworpen. Het meer zal in strenge winters
dichtvriezen, doch spoediger weder bevaarbaar
zijn dan nu de open Zuiderzee.
De 25-jarige koopman Mnrphy leerde in
1881 te Londen de 40 jarige Annie Merival
kennen en spoedig werd hij er door haar ijver
en liefde jegens haar ouden, ziekelijken oom toe
gebracht, haar, boewei ze schoon noch jong was,
zooals hij haar schreef, zijn hand aan te bieden.
Zij nam zijn aanbod aan, onder voorwaarde
dat eerst dan tot een huwelijk zou worden over
gegaan, als de oude lieer gestorven was. Den
eersten Februari 11- is deze nu tot zijn vaderen
verzameld en acht dagen later ontving Murphy
een brief van zijn brnid waarin zfi schrijft met
alle aardsche zaken te hebben gebroken en zich
alleen met de hoogere dingen bezig te houden,
zoodat zij ook de aardsche liefde vaarwel zeide
en er van een huwelijk tusschen hen beiden
niets komen kon. De eigenlijke oorzaak was dat
zij door den ouden oom tot eenige erfgenaam
was benoemd* Murphy beeft een aanklacht tegen
haar ingediend en zegt daarin Vijf en een
half jaar lang heb ik op wensch mijner bruid
een man zoo doof als een kanon, gedichten moeten
voorlezen, vijf en een half jaar lang heb ik
met den ouden heer geistensoep eu slappe thee
moeten drinken, in het kort, ik was slaaf van
die vrouw. Daarna maakt hij melding van bo
vengemelde brief en zegt dat zijn hart door het
verlies geenzins lijdt, bij vraagt niets als scha-
devergoedinS voor het tijdverlies daar hij ter
wille van miss Merival zijn zaak geheol ver
waarloosd beeft. Deze wensch is vervuld. De
dame is veroordeeld den bruidengom zonder
bruid 2400 pd. st. schadevergoeding te betalen.
Spottend zeide zij na de uitspraak „Gij maakt
toch nog een slechte zaak, waarde, want mijn
erfenis bedraagt 38,000 pd. st.
Een waarschuwing voor alle jonege dames die
het plan hebben haar beminde af te schrijven.
Volgens statistieke gegevens wordt
in België de meeste drank gedronken.
In 1850 waren er 53,000 herbergen, nu
zijn er 195,000, dat is één op de 24 in
woners.
Bij het Iersche stadje Mohill is een
spoortrein van vier wagens, waarin acht
spoorwegarbeiders zaten, ontspoord door
het overrijden van een verdwaalden ezel.
Twee mannen werden gedood, een werd
zoo zwaar gewond, dat hij na een paar
uren overleed drie anderen werden zeer
ernstig gewond, en twee knapen bekwamen
hoofdwonden.
Men zal zich het geval van de
»Stephanie« herinneren, op welk schip
ratten de looden spiegatbuizen hadden
aangevreten, tengevolge waarvan de lading
ijzer door het binnengedrongen zeewater
aanmerkelijk beschadigd was geworden.
De rechter in de Kaapstad stelde het
schip voor de schade «.nnsprakelijk, omdat
»het een nalatigheid was, de buizen niet
te bekleeden, eu het duidelijk (evident)
was, dat door een eenvoudige omhulling
der buizen met geteerd zeildoek of met
koperdraad, de ratten met goed gevolg
kunnen worden afgeweerd." Dat dit ech
ter niet juist is, bleek dezer dagen te
Brake, waar de brik »v. Roon« zou wor-
gerepareerd, en men bij die gelegenheid
bevond, dat een looden spiegoot, die met
geteerd dubbel zeildoek was beschut, door
ratten aangevreten en op twee plaatsen
doorgevreten was. Wegeus het belang
van de zaak in geval van verschil, werd
toen te Brake de zaak officieel geconsta
teerd.
Van alle kanteu komen bijzonder
heden over de hevige sneeuwstormen,
welke op verschillende plaatsen van Eu
ropa huu kracht deden gevoelen. Bijzon
der ruw is het weer in Oostenrijk geweest.
In de provincie Triest werd de geheele
spoorwegdienst, zoowel als het telegra
fisch verkeer, door de sneeuw verbroken
en in Krain ligt meer sneeuw dan in ja
ren is gezien. Groote lawinen storten
van de Alpen naar beueden, welke groote
schade toebrengen aan de deuneboomen.
Met ongerustheid ziet men in de berg
streken het smelten der sneeuw te ge-
moet, daar dit licht overstroomingen kan
veroorzaken. In het -noordelijk deel der
monarchie was de storm niet minder he
vig. Zoo viel o.a. in Gallicie zooveel
sneeuw, dat het spoorweg en tramverkeer
tijdelijk moest worden gestaakt.
Dergelijke berichten komen ook van
alle kanten uit Frankrijk en Duitschland.
In het Erts-gebergte ligt de sneeuw overal
45 centimeter hoog, terwijl zij op enkele
plaatsen tot meer dan een meter is opge
waaid. Daarbij vroor het buitengewoon
hard. Wegens het vergevorderde jaarge
tijde verwacht men nu, dat, als de dooi
invalt, deze sneeuwmassa's buitengewoon
snel zullen smelten, zoodat men zich op
een buitengewoon hoogen waterstand van
de Elbe voorbereidt
Te Berlijn ondervindt het verkeer tus
schen het midden der stad en de bui
tenbuurten, aanmerkelijke vertraging, of
schoon meer ten gevolge van de glad
heid, dan wel door de groote hoeveelheid
dér gevallen sneeuw. Thüringen is bijna
geheel ondersneeuwd, zoodat de spoorweg
Groszbreitenbach-Ilmerau den dienst moest
staken.
Een fabriek in de nabijheid van
Berlijn heeft in twee maanden niet min
der dan 450,000 borstbeelden (in gips)
van den Duitschen keizer afgeleverd voor
de versieringen op 22 Maart, en voor een
belangrjjk deel ook bestemd voor de Duit-
schers in het buitenland, vooral in En
geland en Amerika.
Door het gerechtshof der Opper-
Pyreneeën is een 22-jarige vrouw, Victo-
rine Monic, van Tarbes, gevonnisd we
geus het vermoorden van twee kinderen
haar eigen 4-jarig dochtertje en een an
der meisje van denzelfden leeftijd.
Zij verdronk haar dochtertje te Tar
bes door nood gedrongen, naar zij bij
haar verhoor verklaarde en toen die
misdaad dreigde uit te komen, stal zij te
Pau een kiud van deuzelfden leeftijd, dat
zij voor het hare liet doorgaan. Met dat
kiud begaf zjj zich naar een te Gardê-
res wouende tante (die haar dochtertje
nooit gnzien had) en ten huize van deze
worgde zij de arme kleine, om dan, met
de doodacte van het kind, alle kwaad
vermoedeu van zich af te weren. Haar
plan mislukte echter. Men ontdekte te
Gardêres terstond, dat het kind geen na
tuurlijken dood gestorven wasen Vic-
torine Mounic werd in hechtenis geno
men, en was weldra genoodzaakt, haar
dubbele misdaad te bekennen.
Het Openbaar Ministerie eischte de
doodstraf; maar de gezworenen namen
tot verontwaardiging van het publiek
„verzachtende omstandigheden aan
en de afschuwelijke misdadigster werd
tot levenslangen dwangarbeid veroordeeld
De verdediger der beschuldigde stelde
den Procureur-Generaal te Lourdes ze
delijk verantwoordelijk voor den tweeden
moord, omdat die misdaad voorkomen
zou zijn, als de genoemde ambtenaar een
telegram tot inhechtenisneming van Yic-
torinë Mounic, dat hem was toegezonden,
tijdig geopend had. Mijnheer was ech
ter in zijn koffiehuis, toen het bericht
kwam, en hij las het eerst toen het te
laat was.
Bij het springen van een hoeveel
heid dynamiet in een steengroeve in Bo-
hemen werden een aantal werklieden
gedood. Velen lijken werden in stukken
gevonden.
De legende van 't Paleis te Amsterdam.
Ieder kent het paleis op den Dam te Amster
dam en den reus Atlas daar boven op maar zeker
niet de legende omtrent dien Atlas, die hareu
oorsprong moet vinden in een gebeurtenis, welke
konen tijd na de stichting van het Paleis zou
hebben plaats gegrepen.
Vrij algemeen is te Ansterdam bij de menigte
het geloof verbreid, dat in de globe, die de Atlas
op zijn nek torsebt een ruim vertrek is, dat, ge
heel duister, slechts lucht ontvangt door gaten
in de vuisten van het beeld, waarmede hij den
wereldbol in evenwicht houdt. Wie daarin op
gesloten zit, ziet dus de wereld beneden hem
slechts door een hand, zooals men op een ten
toonstelling naar schilderijen kijkt.
Het vertrek bereikt men langs een trap, die
door het lichaam van bet beeld loopt en in zijn
nek den toegang tot den bol geeft.
Bijna niemand herinnert zich hier meer, dat
dit vertrek bij onze vooronders bekend stond
onder den naam vande kamer van Jans de
keukenme'd. Dien naam dankte het aan de vol
gende gebeurtenis, die, ontdaan van al wat in
den loop der eeuwen door de verbeeldiug van
zoovelen daarbij gemaakt is, zich eenvoudig laat
verhalen als volgt
Een der vele burgemeesteren van Amsterdam,
een weduwnaar van een 60 jaar of daaromtrent,
werd verliefd, slechts weinig tijds na den dood
van zijne vrouw, op zijne keukenmeid: Jansje
van Steenderen. Jansje was deugdzaam en 22
jaar oud en, ofschoon wees in de dagen harer
keukenmeidschap, hadden hare brave ouders haar
van hare vroegste jeugd met den meesten ernst
gewaarschuwd tegen de fluweelen tong der mannen,
welke waarschuwing haar, nog jaren na den dood
der ouders, een pantser was tegen de verleidings-
middelen van den 50-jarigen heer burgemeester,
r Bovendien en t moge het hier voren van
hare deugd gezegde niet verzwakken boven
dien had Karei, de eenige zoon van burgemees
ter, ook weieens iets laten merken, en Karei
was. pas 25 jaar en zag er dus zeker tweemaal
zoo goed uit als zijn vader,
En was de oude heer voortvarend, Karei niet
minder. Zegevierde door het weerstreven van
Jans de oude heer over den trotsohen burge
meester, zoodat deze haar in allen ernst ten hu
welijk vroeg, Karei was hem reeds vóór geweest
en juist iu den ochtend van den noodlottigen dag,
toen de vader met zijn huwelijksvoerstel kwam,
had de zoon met Jans afgesproken, den volgen'
den nacht met paard en rijtuig over de grenzen
te trekken om zich ir den vreemde in den echt
te laten verbinden.
Helaas, de toeleg werd verraden. De jaloer-
scbe werkmeid i>ad het plan der gelieden afge
luisterd en vertelde het uau den vader.
Het rijtuig stond gereed, maar toen Karei en
Jans er instegen, was het niet meer zijn ver
trouwde koetsier, die op den bok zat, maar die
zijns vaderszij reden niet naar de geenzen,
maar naar den Dameu daar grepen eenige
ruwe kerels de keukenmeid, ondanks het verzet
van Karei aan, sleepten haar de trappen van het
Palcis op, door de beenen, den buik en den nek
van Atlas naar de kamer in de globe, en sloten
haar daar op.
Karei kwijnde weg van verdriet, omdat hij
niet wist wat er van Jans geworden was, en Jans
kwijnde weg van den hoDger, want zij kreeg niets
dan roggebrood en water en dat was zij in haar
„vorigen dienst" niet gewoon geweest, zooals de
keukenmeiden van onze dagen zouden zeggen.
Bovendien kwam de oude heer dagelijks, op den
tijd dHt Jans vroeger geregeld een goed middag
maal gebruikte, haar sarren met halve biefstuk
ken, versche zalm, kalfstongetjes en meer derge
lijke zaken, waar zij zooveel van hield, aan al
welke lekkernijen zij in hare gevangenis echter
slechts mocht ruiken. Het is natuurlijk, dat al
dit tergen Jans aan het wankelen bracht. Lang
behield echter hare liefde voor Karei de boven
hand, maar eindelijk, nadat zij weken lang door
de gaten in de vuisten van Atlas vergeefs had
uitgezien naar Karei, en zij zoovele jonge vrou
wen had zien voorbijrijden en wandelen, die
schijnbaar gelukkig met hare oude mannen waren,
eindelijk, ook het roggebrood niet langer kunnende
verdragen, stemde zij toe en verliet aan den arm
van den burgemeester, als zijne verloofde, de
donkere kamer iu globe. Slechts weinige dagen
daarna traden zij in het huwelijk, maar Karei
wierp zich ouder de wielen van de statiekoets,
waarmede zij van de kerk huiswaarts reden, eu.
werd gedood. Jans vloog nit het rijtuig, wierp
zich snikkend op het ontzielde lichaam van den
geliefde en sprong toen in het water, waaruit zij
eerst na een uur, terwijl de pasgetrouwde bur
gemeester van schrik aan een beroerte gestorven
was, levenloos werd opgehaald.
Ziedaar de legende van de kamer van Jans
de keukenmeid, waaruit, naar men meent, slechts
deze moraal te trekken isdat er nooit anders
dan ongeluk uit kan voortkomen, als vader en
zoon op hetzelfde meisje verliefd worden.
LA8TIQ IS
Wanneer wij onder het rijden, door
het breken der as, te midden van een
hevige regenbui op den weg blijven staan.
Wannneer wij op een publieke ver-
kooping aan iets blijvenhangen.
Wanneer wij op een bruiloft genoo-
digd zijn en wij er alles voor ingericht
hebben, met de belroos iu bed moeten
blijvenliggen.
Wanneer wij huwbare dochters hebben
en met de lieve schepseltjes blijven zitten.
Wanneer wij een erfenis meenen te
halen, maar door de groote schulden
des erflaters, met ledige handen naar
huis moetengaan.
Wanneer wij met menschen te doen
hebben, die verlangen dat wij tegen onze
geaardheid, voor hen zullen kruipen.
Wanneer wij door geldgebrek in haDden
van een woekeraarvallat.
Of dat wij met menschen te doen
hebben die altijd willen dat wij naar
hun pijpendansen.
Elfde Winter-Concert
op Dinsdag 22 Maart, 's avonds 8 u., in Tivoli.
1. Marche de*la Ire Suite, Franz Lacbner. 2.
Symphonie No. 4 (C Dnr), W. A. Mozart. a.
Adagio, Allegro spirituoso. b. Andante poco Ada
gio. c Mennetto. d. Finale, Presto. Pauze.
3. „Hamlet," Concert Ouverture, Niels W. Gade.
4. Andante favori (aus der Sonate opus 35). L.
von Beethoven. 5. Grande Fantaisie de 1'opéra
„Don Curlos." G.Verdi. 6. „Sommernnchtstraame"
Walzer,'' Jos. Gnng'1.
Marine en Leger.
In de maand Februari 1887 zijn voor den
dienst bij het O.-I. leger aangenomen 61, en
overgenomen van het leger hier te lande 29 man,
te zamen 90 man. Hieronder zijn 68 Neder-
anders, 15 Duitschers, 4 Zwitsers, 2 Oosten
rijkers en 1 Luxemburger.
Naar O.-I. vertrokken 74 militairen, waaron
der 56 Nederlanders, 12 Duitschers, 3 Belgen
en 3 Oostenrijkers, terwijl afzonderlijk zijn ver
trokken 1 off. van gez. 2e kl., 1 adj.-onderoff.
en 3 mil. apoth. bedienden.
Uit O.-I. keerden 79 onderoff. en minderen
terug, nl. 54 Nederlanders, 9 Duitschers 7 Bel
gen, 2 Franscheu, 1 Zwitser, 1 Oostenrijker, 1
Pool en 1 Luxemburger.
Hun gemiddeld verolijf in Indie bedraagt
7i jaar (tusschen 1 en 19 jaren). Van hen zijn
er 23 gepensioneerd met f100 tot f400, 29 ge-
pasporteerd, en wachten er 24 nog op de rege
ling hunner positie.
Vergelijkt men het aantal uitgezonden man
schappen met dat der teruggekeerden, dan is het
O.-I. leger in die maand met slechts 14 man
versterkt.
De samenstelling der bemanningen, die aan
boord van de verschillende, dit jaar in dienst te
stellen oorlogsschepen dienst zullen doen, is op
gedragen aan den kommandant der zeemacht
alhier.
Ten einde de schepen in de le klasse reserve
snel voor den dienst gereed te hebben, zijn zij