't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL. No. 1471. Woensdag 23 Maart 1887. Vijftiende Jaargang. HET ZONDAGSBLAD. NIEUWSTIJDINGEN. Atoonnement per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent. >3 franeo per post75 Afzonderlijke nummers2 VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder. Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT. Advertentlën van 1 tot 5 regels25 Cent Elke regel meer5 Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJ DA(x5$MORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn. Het Zondagsblad van 't Vliegend Blaadje, geïllustreerd Weekblad, vindt steeds meer en meer lezers, waaruit we met bescheidenheid mogen afleiden, dat de geestige en onderhou dende lectuur voortdurend in den smaak van 't lezend publiek valt. Dat aantal van lezers kan echter nog toenemen en we vertrouwen ook, dat zulks 't geval zal zijn. Genoegzaam is 't toch alreeds bekend, dat de redactie streng toezicht houdt, opdat er niets in opgenomen worde, dat men aarzelen zou onder de oogen zijner huisgenooten te brengen. We wijzen er op, dat met 1 April 't nieuwe kwartaal be gint en zullen, om de inteekening gemakkelijk te maken, in ons volgend nommer een intee- kenbiljet plaatsen, dat we verzoeken met naam en adres ingevuld terug te zenden aan DE UITGEVERS. HELDER, 22 Maart 1887. De heer H. W. Disper van hier, thans onderwijzer bij de rijksnormaalles sen te Edam, is benoemd tot leeraar aan de hoogere burgerschool te Bergen-op- zoom. De landbouwer K. Zegel, woon achtig in den Prins-Hendrikpolder te Tessel, is door het breken van een touw van een wagen met gedroogd zeegras op den harden grond geslagen en weinige minuten na den val gestorven. De ongelukkige was een ijverig man, die vrouw en kinderen in drukkende om standigheden achterlaat. Een loteling, die dezer dagen te Amsterdam voor de keuring kwam en zeker dacht afgekeurd te worden, viel dood neer toen hij hoorde sgoed voor den dienst(A. Crt Door den districts-veearts te Alkmaar, den Heer Hengeveld, is weder tegen twee veehouders proces-verbaal opgemaakt, we gens verzuimde opgave van besmettelijke ziekte onder hun vee. Het een was een geval van miltvuurj onder de schapen van K. R., veehouder te Krommenie, van welke het vleesch reeds in den handel was ge bracht, en het andere geval van dieren- schurft bij den landbouwer C. v. d. L. te Haarlemmermeer, waaraan acht paarden lijdende waren. Vele veehouders schijnen nog steeds niet te willen begrijpen, dat de wetteljjke bepalingen omtrent besmettelijke ziekten niet voor de leus zijn uitgevaardigd. Te Rotterdam en Apeldoorn liggen adressen ter teekening, waarin instemming betuigd wordt met het bekende adres, on langs den Koning aangeboden, waarin aangedrongen wordt op versterking van leger en vloot in Indië. Een gestoorde teraardebestelling In de 2e Goudsbloemdwarsstraat te Amsterdam zat een koetsier met „ver gunning" op den bok, iets wat spoedig bleek, daar hij niet bij machte was het voertuig behoorlijk te besturen. Dit ver droot eenige vischvrouwtjesdie het ont heiligen van een dergelijke plechtigheid niet konden dulden. Zij dwongen de lijk- statie tot stilstaan. Twee agenten haal den den dronken koetsier van den bok, maar daarmede was zijn plaats nog niet aaugtvuld. Wat te doen? Kort besluit, een goed besluit. Een der bidders nam plaats op den bok, waarna de stoet zijn tocht kon vervolgen. Aaton Kabelaar heeft van 120 Ha genaars nog een prachtig Souvenir ont vangen, voor zijne moedige daad om de hollende paarden voor het rijtuig van H. M. de Koningin tot staan te brengen. Het geschenk bestaat uit een fraai gou den remontoir-horloge met het inschrift in de kast: >Aan Anton Kabelaar, 19 Februari 1887". De wijzers zijn eveneens van goud, met diamanten bezet. Een gouden ketting behoort er hij. Tevens is er hggevoegd een gouden medaillon, in de achterkast waarvan het stedelijk wapen is gegrifd Het medaillon bevat de portretten van H. M. de Koningin en H. K. H. prinses Wilhelmina. De commissaris van politie der 4e sectie te Amsterdam verzoekt bekend te worden gemaakt met de verblijfplaats van S. E., diamantslijper, ongeveer 18 jaren, die gehoord moet worden als beklaagd ▼an verduistering van hem toevertrouwde diamanten. Donderdagnacht is een der werk lieden van den oliemolen »de Melkpot" te Zaandam, door het nederstorten van kap, as en roeden, zoodanig getroffen, dat hij door een der vallende voorwerpen in den grond is geslagen. Naar men zegt, was men Vrijdag er nog niet in ge slaagd, het lijk van den ongelukkige te voorschijn te brengen. W oensdagavond is de groote ka toenspinnerij van de firma Van den Kerc- hove, te Geut, geheel door het vuur vernield. Bjj het ontstaan van den brand, waren 220 arbeiders daarin werkzaam maar allen hebben aan het gevaar kun nen ontsnappen. Ook de kas en de boe ken zijn gered. De schade wordt op een mil- lioen fr. geschat. De oorzaak is onbe kend. Te Deventer wilde een vrachtrijder, terwijl de goederentrein reeds in aantocht was, den weg naar de steenfabriek Petra opgaan. De stoomtram kwam met het paard en voorspan van den wagen in aanraking. Het paard werd als het ware met het voorspan van den wagen gesne den en een eindweegs medegesleept. Later vond men het dier dood terug. De droogte is in Friesland onrust barend. Te Joure wordt reeds 10 ct. voor den emmer regenwater geboden. Afsluiting der Zuiderzee. Het dagelijksch bestuur der Zniderzee-ver- eeniging heeft een nota van de ingenieurs J. van den Toorn en C. Lely openbaar gemaakt, betreffende het onderzoek, door deze hare des kundige adviseurs ingesteld omtrent de afslui ting van de Zuiderzee, de Wadden en de Lauwerzee. Allereerst stellen die ingenieurs in 't licht, dat een afsluiting van het Tesselsche gat en het Vlie, ofschoon niet onmogelijk, wegens de diepte dier vaarwaters het bezwaarlijkst deel van het werk zou wezen en ongeveer 40 a 50 millioen vorderen. Zij achten het daarom beter het Tesselsche gat, een der beste zee gaten, ook in het belang van marine en de fensie te behouden, en van Noord-Holland uit een afsluiting te maken, binnen om Tessel en Vlieland heen naar Terschelling, zooals in 't regeeringsplan van 1877 is ontworpen. De dijk zou dan uit Noord-Holland beginnen, en niet (zooals de heer Van Diggelen in 1819 voorstelde) bij Helder, maar tegenover Wie- ringen. Door dien dijk ook in rechte lijn naar de Friesche kust door te trekken, krijgt men een verdeeling der indijking in twee stukken le. de eigenlijke Zuiderzee (360.000 hectaren); 2e. het langwerpig stuk tusschen Friesland en Groningen en de eilanden (160.000 hectaren); en 3e. een afsluiting der waardgronden be oosten Tessel en Vlieland (te zamen 30.000 H.A.) Deze deelen kunnen afzonderlijk wor den ingedijkt, althans afgescheiden gehouden, wat in het belang eener beslissing gewenscht is, omdat de bezwaren, die het geheel mocht opleveren, dan niet de deelen treffen. By de indijking van de eigenlijke Zuiderzee valt de mond van den IJsel binnen dit ont werp. De ingenieurs gaan uitvoerig na, of daarmede het werk uitvoerbaar is. Zij treden in een beschouwing der geopperde bezwaren en merken o. a. op, dat die grootendeels kun nen worden weggenomen, door in het midden een ruim meer te laten bestaangelijk ook in den Romeinschen tijd aanwezig was en dat "".000 hectaren zou beslaan. Het meer zou van de Overijselache kust tot Wieringen moeten loopen en daar uitmonden door slui zen. Of dit meer voor den ijsafvoer voldoende zal zijnwordt aan een nader onderzoek on derworpen. Het meer zal in strenge winters dichtvriezen, doch spoediger weder bevaarbaar zijn dan nu de open Zuiderzee. De 25-jarige koopman Mnrphy leerde in 1881 te Londen de 40 jarige Annie Merival kennen en spoedig werd hij er door haar ijver en liefde jegens haar ouden, ziekelijken oom toe gebracht, haar, boewei ze schoon noch jong was, zooals hij haar schreef, zijn hand aan te bieden. Zij nam zijn aanbod aan, onder voorwaarde dat eerst dan tot een huwelijk zou worden over gegaan, als de oude lieer gestorven was. Den eersten Februari 11- is deze nu tot zijn vaderen verzameld en acht dagen later ontving Murphy een brief van zijn brnid waarin zfi schrijft met alle aardsche zaken te hebben gebroken en zich alleen met de hoogere dingen bezig te houden, zoodat zij ook de aardsche liefde vaarwel zeide en er van een huwelijk tusschen hen beiden niets komen kon. De eigenlijke oorzaak was dat zij door den ouden oom tot eenige erfgenaam was benoemd* Murphy beeft een aanklacht tegen haar ingediend en zegt daarin Vijf en een half jaar lang heb ik op wensch mijner bruid een man zoo doof als een kanon, gedichten moeten voorlezen, vijf en een half jaar lang heb ik met den ouden heer geistensoep eu slappe thee moeten drinken, in het kort, ik was slaaf van die vrouw. Daarna maakt hij melding van bo vengemelde brief en zegt dat zijn hart door het verlies geenzins lijdt, bij vraagt niets als scha- devergoedinS voor het tijdverlies daar hij ter wille van miss Merival zijn zaak geheol ver waarloosd beeft. Deze wensch is vervuld. De dame is veroordeeld den bruidengom zonder bruid 2400 pd. st. schadevergoeding te betalen. Spottend zeide zij na de uitspraak „Gij maakt toch nog een slechte zaak, waarde, want mijn erfenis bedraagt 38,000 pd. st. Een waarschuwing voor alle jonege dames die het plan hebben haar beminde af te schrijven. Volgens statistieke gegevens wordt in België de meeste drank gedronken. In 1850 waren er 53,000 herbergen, nu zijn er 195,000, dat is één op de 24 in woners. Bij het Iersche stadje Mohill is een spoortrein van vier wagens, waarin acht spoorwegarbeiders zaten, ontspoord door het overrijden van een verdwaalden ezel. Twee mannen werden gedood, een werd zoo zwaar gewond, dat hij na een paar uren overleed drie anderen werden zeer ernstig gewond, en twee knapen bekwamen hoofdwonden. Men zal zich het geval van de »Stephanie« herinneren, op welk schip ratten de looden spiegatbuizen hadden aangevreten, tengevolge waarvan de lading ijzer door het binnengedrongen zeewater aanmerkelijk beschadigd was geworden. De rechter in de Kaapstad stelde het schip voor de schade «.nnsprakelijk, omdat »het een nalatigheid was, de buizen niet te bekleeden, eu het duidelijk (evident) was, dat door een eenvoudige omhulling der buizen met geteerd zeildoek of met koperdraad, de ratten met goed gevolg kunnen worden afgeweerd." Dat dit ech ter niet juist is, bleek dezer dagen te Brake, waar de brik »v. Roon« zou wor- gerepareerd, en men bij die gelegenheid bevond, dat een looden spiegoot, die met geteerd dubbel zeildoek was beschut, door ratten aangevreten en op twee plaatsen doorgevreten was. Wegeus het belang van de zaak in geval van verschil, werd toen te Brake de zaak officieel geconsta teerd. Van alle kanteu komen bijzonder heden over de hevige sneeuwstormen, welke op verschillende plaatsen van Eu ropa huu kracht deden gevoelen. Bijzon der ruw is het weer in Oostenrijk geweest. In de provincie Triest werd de geheele spoorwegdienst, zoowel als het telegra fisch verkeer, door de sneeuw verbroken en in Krain ligt meer sneeuw dan in ja ren is gezien. Groote lawinen storten van de Alpen naar beueden, welke groote schade toebrengen aan de deuneboomen. Met ongerustheid ziet men in de berg streken het smelten der sneeuw te ge- moet, daar dit licht overstroomingen kan veroorzaken. In het -noordelijk deel der monarchie was de storm niet minder he vig. Zoo viel o.a. in Gallicie zooveel sneeuw, dat het spoorweg en tramverkeer tijdelijk moest worden gestaakt. Dergelijke berichten komen ook van alle kanten uit Frankrijk en Duitschland. In het Erts-gebergte ligt de sneeuw overal 45 centimeter hoog, terwijl zij op enkele plaatsen tot meer dan een meter is opge waaid. Daarbij vroor het buitengewoon hard. Wegens het vergevorderde jaarge tijde verwacht men nu, dat, als de dooi invalt, deze sneeuwmassa's buitengewoon snel zullen smelten, zoodat men zich op een buitengewoon hoogen waterstand van de Elbe voorbereidt Te Berlijn ondervindt het verkeer tus schen het midden der stad en de bui tenbuurten, aanmerkelijke vertraging, of schoon meer ten gevolge van de glad heid, dan wel door de groote hoeveelheid dér gevallen sneeuw. Thüringen is bijna geheel ondersneeuwd, zoodat de spoorweg Groszbreitenbach-Ilmerau den dienst moest staken. Een fabriek in de nabijheid van Berlijn heeft in twee maanden niet min der dan 450,000 borstbeelden (in gips) van den Duitschen keizer afgeleverd voor de versieringen op 22 Maart, en voor een belangrjjk deel ook bestemd voor de Duit- schers in het buitenland, vooral in En geland en Amerika. Door het gerechtshof der Opper- Pyreneeën is een 22-jarige vrouw, Victo- rine Monic, van Tarbes, gevonnisd we geus het vermoorden van twee kinderen haar eigen 4-jarig dochtertje en een an der meisje van denzelfden leeftijd. Zij verdronk haar dochtertje te Tar bes door nood gedrongen, naar zij bij haar verhoor verklaarde en toen die misdaad dreigde uit te komen, stal zij te Pau een kiud van deuzelfden leeftijd, dat zij voor het hare liet doorgaan. Met dat kiud begaf zjj zich naar een te Gardê- res wouende tante (die haar dochtertje nooit gnzien had) en ten huize van deze worgde zij de arme kleine, om dan, met de doodacte van het kind, alle kwaad vermoedeu van zich af te weren. Haar plan mislukte echter. Men ontdekte te Gardêres terstond, dat het kind geen na tuurlijken dood gestorven wasen Vic- torine Mounic werd in hechtenis geno men, en was weldra genoodzaakt, haar dubbele misdaad te bekennen. Het Openbaar Ministerie eischte de doodstraf; maar de gezworenen namen tot verontwaardiging van het publiek „verzachtende omstandigheden aan en de afschuwelijke misdadigster werd tot levenslangen dwangarbeid veroordeeld De verdediger der beschuldigde stelde den Procureur-Generaal te Lourdes ze delijk verantwoordelijk voor den tweeden moord, omdat die misdaad voorkomen zou zijn, als de genoemde ambtenaar een telegram tot inhechtenisneming van Yic- torinë Mounic, dat hem was toegezonden, tijdig geopend had. Mijnheer was ech ter in zijn koffiehuis, toen het bericht kwam, en hij las het eerst toen het te laat was. Bij het springen van een hoeveel heid dynamiet in een steengroeve in Bo- hemen werden een aantal werklieden gedood. Velen lijken werden in stukken gevonden. De legende van 't Paleis te Amsterdam. Ieder kent het paleis op den Dam te Amster dam en den reus Atlas daar boven op maar zeker niet de legende omtrent dien Atlas, die hareu oorsprong moet vinden in een gebeurtenis, welke konen tijd na de stichting van het Paleis zou hebben plaats gegrepen. Vrij algemeen is te Ansterdam bij de menigte het geloof verbreid, dat in de globe, die de Atlas op zijn nek torsebt een ruim vertrek is, dat, ge heel duister, slechts lucht ontvangt door gaten in de vuisten van het beeld, waarmede hij den wereldbol in evenwicht houdt. Wie daarin op gesloten zit, ziet dus de wereld beneden hem slechts door een hand, zooals men op een ten toonstelling naar schilderijen kijkt. Het vertrek bereikt men langs een trap, die door het lichaam van bet beeld loopt en in zijn nek den toegang tot den bol geeft. Bijna niemand herinnert zich hier meer, dat dit vertrek bij onze vooronders bekend stond onder den naam vande kamer van Jans de keukenme'd. Dien naam dankte het aan de vol gende gebeurtenis, die, ontdaan van al wat in den loop der eeuwen door de verbeeldiug van zoovelen daarbij gemaakt is, zich eenvoudig laat verhalen als volgt Een der vele burgemeesteren van Amsterdam, een weduwnaar van een 60 jaar of daaromtrent, werd verliefd, slechts weinig tijds na den dood van zijne vrouw, op zijne keukenmeid: Jansje van Steenderen. Jansje was deugdzaam en 22 jaar oud en, ofschoon wees in de dagen harer keukenmeidschap, hadden hare brave ouders haar van hare vroegste jeugd met den meesten ernst gewaarschuwd tegen de fluweelen tong der mannen, welke waarschuwing haar, nog jaren na den dood der ouders, een pantser was tegen de verleidings- middelen van den 50-jarigen heer burgemeester, r Bovendien en t moge het hier voren van hare deugd gezegde niet verzwakken boven dien had Karei, de eenige zoon van burgemees ter, ook weieens iets laten merken, en Karei was. pas 25 jaar en zag er dus zeker tweemaal zoo goed uit als zijn vader, En was de oude heer voortvarend, Karei niet minder. Zegevierde door het weerstreven van Jans de oude heer over den trotsohen burge meester, zoodat deze haar in allen ernst ten hu welijk vroeg, Karei was hem reeds vóór geweest en juist iu den ochtend van den noodlottigen dag, toen de vader met zijn huwelijksvoerstel kwam, had de zoon met Jans afgesproken, den volgen' den nacht met paard en rijtuig over de grenzen te trekken om zich ir den vreemde in den echt te laten verbinden. Helaas, de toeleg werd verraden. De jaloer- scbe werkmeid i>ad het plan der gelieden afge luisterd en vertelde het uau den vader. Het rijtuig stond gereed, maar toen Karei en Jans er instegen, was het niet meer zijn ver trouwde koetsier, die op den bok zat, maar die zijns vaderszij reden niet naar de geenzen, maar naar den Dameu daar grepen eenige ruwe kerels de keukenmeid, ondanks het verzet van Karei aan, sleepten haar de trappen van het Palcis op, door de beenen, den buik en den nek van Atlas naar de kamer in de globe, en sloten haar daar op. Karei kwijnde weg van verdriet, omdat hij niet wist wat er van Jans geworden was, en Jans kwijnde weg van den hoDger, want zij kreeg niets dan roggebrood en water en dat was zij in haar „vorigen dienst" niet gewoon geweest, zooals de keukenmeiden van onze dagen zouden zeggen. Bovendien kwam de oude heer dagelijks, op den tijd dHt Jans vroeger geregeld een goed middag maal gebruikte, haar sarren met halve biefstuk ken, versche zalm, kalfstongetjes en meer derge lijke zaken, waar zij zooveel van hield, aan al welke lekkernijen zij in hare gevangenis echter slechts mocht ruiken. Het is natuurlijk, dat al dit tergen Jans aan het wankelen bracht. Lang behield echter hare liefde voor Karei de boven hand, maar eindelijk, nadat zij weken lang door de gaten in de vuisten van Atlas vergeefs had uitgezien naar Karei, en zij zoovele jonge vrou wen had zien voorbijrijden en wandelen, die schijnbaar gelukkig met hare oude mannen waren, eindelijk, ook het roggebrood niet langer kunnende verdragen, stemde zij toe en verliet aan den arm van den burgemeester, als zijne verloofde, de donkere kamer iu globe. Slechts weinige dagen daarna traden zij in het huwelijk, maar Karei wierp zich ouder de wielen van de statiekoets, waarmede zij van de kerk huiswaarts reden, eu. werd gedood. Jans vloog nit het rijtuig, wierp zich snikkend op het ontzielde lichaam van den geliefde en sprong toen in het water, waaruit zij eerst na een uur, terwijl de pasgetrouwde bur gemeester van schrik aan een beroerte gestorven was, levenloos werd opgehaald. Ziedaar de legende van de kamer van Jans de keukenmeid, waaruit, naar men meent, slechts deze moraal te trekken isdat er nooit anders dan ongeluk uit kan voortkomen, als vader en zoon op hetzelfde meisje verliefd worden. LA8TIQ IS Wanneer wij onder het rijden, door het breken der as, te midden van een hevige regenbui op den weg blijven staan. Wannneer wij op een publieke ver- kooping aan iets blijvenhangen. Wanneer wij op een bruiloft genoo- digd zijn en wij er alles voor ingericht hebben, met de belroos iu bed moeten blijvenliggen. Wanneer wij huwbare dochters hebben en met de lieve schepseltjes blijven zitten. Wanneer wij een erfenis meenen te halen, maar door de groote schulden des erflaters, met ledige handen naar huis moetengaan. Wanneer wij met menschen te doen hebben, die verlangen dat wij tegen onze geaardheid, voor hen zullen kruipen. Wanneer wij door geldgebrek in haDden van een woekeraarvallat. Of dat wij met menschen te doen hebben die altijd willen dat wij naar hun pijpendansen. Elfde Winter-Concert op Dinsdag 22 Maart, 's avonds 8 u., in Tivoli. 1. Marche de*la Ire Suite, Franz Lacbner. 2. Symphonie No. 4 (C Dnr), W. A. Mozart. a. Adagio, Allegro spirituoso. b. Andante poco Ada gio. c Mennetto. d. Finale, Presto. Pauze. 3. „Hamlet," Concert Ouverture, Niels W. Gade. 4. Andante favori (aus der Sonate opus 35). L. von Beethoven. 5. Grande Fantaisie de 1'opéra „Don Curlos." G.Verdi. 6. „Sommernnchtstraame" Walzer,'' Jos. Gnng'1. Marine en Leger. In de maand Februari 1887 zijn voor den dienst bij het O.-I. leger aangenomen 61, en overgenomen van het leger hier te lande 29 man, te zamen 90 man. Hieronder zijn 68 Neder- anders, 15 Duitschers, 4 Zwitsers, 2 Oosten rijkers en 1 Luxemburger. Naar O.-I. vertrokken 74 militairen, waaron der 56 Nederlanders, 12 Duitschers, 3 Belgen en 3 Oostenrijkers, terwijl afzonderlijk zijn ver trokken 1 off. van gez. 2e kl., 1 adj.-onderoff. en 3 mil. apoth. bedienden. Uit O.-I. keerden 79 onderoff. en minderen terug, nl. 54 Nederlanders, 9 Duitschers 7 Bel gen, 2 Franscheu, 1 Zwitser, 1 Oostenrijker, 1 Pool en 1 Luxemburger. Hun gemiddeld verolijf in Indie bedraagt 7i jaar (tusschen 1 en 19 jaren). Van hen zijn er 23 gepensioneerd met f100 tot f400, 29 ge- pasporteerd, en wachten er 24 nog op de rege ling hunner positie. Vergelijkt men het aantal uitgezonden man schappen met dat der teruggekeerden, dan is het O.-I. leger in die maand met slechts 14 man versterkt. De samenstelling der bemanningen, die aan boord van de verschillende, dit jaar in dienst te stellen oorlogsschepen dienst zullen doen, is op gedragen aan den kommandant der zeemacht alhier. Ten einde de schepen in de le klasse reserve snel voor den dienst gereed te hebben, zijn zij

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1887 | | pagina 1