't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
No. 1481.
Woensdag 27 April 1887.
Vijftiende Jaargang.
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON.
Oog om Oog-Tand om Tand.
^.toonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Gent.
>3 franco per post75
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEBKHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentiën
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DIN8DAGS- en VRIJ DAGSMORGEINS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
HELDER, 26 April 1887.
Door het kiescollege der Herv. Ge
meente alhier, is het volgende 12-tal van
predikanten geformeerd
A. J. Adriani, Warmenhuizen, J. C.
Benit, Bovencarspel, D. C. de Haas, Beet
gum, J. Heenk, Heer-Hugowaard, Dr. J.
Herderschee, Borkeloo, H. van der Hoeven,
Hoogwoud, W. Korvezee, Noord-Zijpe,
W. H. Stenfert Kroese, Enschedé, J.
Kutsch Lojenga, Enkhuizen, A. G. Reede,
Zuid-Scharwoude, Dr.P. A. Riedel, Oudorp,
J. A. Schultz, Krommenie.
Vrijdagavond had de aangekondigde
voorstelling van prof. Chambly plaats.
Tivoli was niet zoo ruim bezet als de
werkzaamheden van dien heer wel ver
dienden.
De handigheid van prof. C. grenst toch
aan 't ongelooflijke, terwijl zijne beschaafde
voordracht een aangenamen indruk maakt.
De bezoekers hebben zich ruimschoots
Zaterdagavond was Tivoli zeer goed
bezet. Geen wonder! De scherm-en gym
nastiek-vereeniging Oefening kweekt
Kunst" trad op, en wel met hetzelfde
programma van voor 4 weken. Om de uit
gebreidheid van 't gezelschap, was deze
bijeenkomst uitsluitend voor de ouders of
familieleden van de beide onderafdeelingen
bestemd. Dat de belangstelling in dub
bele mate was opgewekt, ligt dus in den
aard der zaak. Met ingenomenheid wer
den de werkzaamheden, der leden niet
alleen, maar ook van de aspiranten en
de voorbereidings-klasse gadegeslagen.
Men zag dat de jongeren er ijverig naar
streefden eenmaal waardige leden der
vereeniging te worden en ook dat ze 't
oog konden vestigen op goede voorbeel
den. De directeur R. Oostenveld leidde
ook nu weder de werkzaamhsden met een
tact, die zelden geëvenaard wordt.
Aanstaanden Zondag zal door de
Onderofficiers-Vereeniging „Admiraal de
Ruijter" in Musis Sacrum, worden opge
voerd: „Door strijd tot Zege," tooneel-
spel in 4 bedrijven, gevolgd door het
blijspel „Art. 214." De bijeenkomsten
van dit gezelschap zijn steeds gunstig be
oordeeld, en we twijfelen dus niet aan
een goede opkomst van 't publiek, temeer
daar de entree zeer billijk is gesteld-.
Algemeen is men, voornamelijk on
der den boerestand, ingenomen met de
gunstige weersverandering. De zoele zui
denwind, vergezeld van vruchtbaren regen,
heeft aan tuinen en velden een geheel
ander voorkomen gegeven, zoodat 't
oude spreekwoord >'t regent gras en
kievitseieren" menigeen in 't geheugen
komt.
Door den Minister van Marine is
een commissie benoemd ten einde een
onderzoek in te stellen in hoeverre er mo
gelijkheid zou bestaan om 's Rijks werf te
Amsterdan naar de overzijde van het IJ
te brengen. Tot deze commissie zijn
aangewezen de kolonel Enhle, de heer
Groen van Waarder, de gepens. marine
officier Van der Mandele en de ingenieur
der marine Janssen.
Twee leerlingen der zeevaartkundige
school op Terschelling, de heeren D. H.
Doeken en W. Reedeker, hebben het di
ploma als derden stuurman voor de groote
vaart verkregen.
In de »Port van Cleve" te Am
sterdam is in de feestweek onder meer
verorberd 4000 kilo biefstuk en 15000,
eieren zegt de A. Ct.
De schade, welke aan Penning's
koffiehuis De Leeuw van Waterloo" werd
aangericht tijdens de anti-socialistische
opstootjes te Amsterdam op de avonden
van 21 en 22 Februari, is Vrjjdag door
deskundigen geschat op f 2000, onge
rekend het nadeel, hem berokkend door
het sinds dien tijd stilstaan van zijn be
drijf.
Donderdag a.s. wordt het koffiehuis
weer geopend.
Vader, moeder en dochter waren
op een Zondagavond, in het begin dezer
maand, te Amsterdam erg gezellig uitge
weest.
Men. had hier en daar eens een kijkje
genomen en ten slotte het anker laten
vallen in een tapperij op den Kloveniers
burgwal te Amsterdam. Helaas, daar nam
de vreugde een keer. De politie werd nl.
door den tapper ter hulp geroepen, om
de vrouwen, die dronken geworden waren
en die hij niet meer tappen wilde, te
verwijderen. Een agent tikte moeder"
op den schouder. »Kom, ga nu heen,
dat is veel beter, dan dat je hier kabaal
en ruzie maakt."
Het antwoord van moeder" was een
hevige slag in het aangezicht van den
spreker, gevolgd door eenige dergelijke
doucears aan het adres der beide andere
agenten. Moeder" wilde tot geen prijs
de deur uitzij ging op den grond liggen
en verzette zich met behulp van hare
dochter als een woedende leeuwin. Ein
delijk kwamen zij dan toch buiten. Maar
niet minder dan 5 politieagenten, een
militair, 2 brandwachts en eenige burgers
moesten er aan te pas komen om moeder
en dochter naar een politie-post te trans
porteeren.
Moeder en dochter stonden daarvoor
Donderdag terecht en het O. M. eischte
tegen moeder" 10 dagen, tegen mejuf-
vrouw hare dochter 7 dagen gevangenis
straf. Beiden weenden. Zij konden het
heusch niet helpen.
>'t Was van de zainewen, z'n Edel-
Achtbare" zei moeder.
Om een geldelijke quaestie van een
paar gulden maakte Vrijdag een juffrouw
te Alkmaar zich zóó kwaad, dat ze een
beroerte kreeg en op hetzelfde oogenblik
dood bleef.
De groote vloot van Pernis wordt
weer met een sloep vermeerderd; onder
reederij van den heer M. Zwanenburg
zal van daar ter kabeljauwvisscherij uit
gaan de sloep »Lodewijk De vloot telt
thans 44 schepen, terwijl er weder een
in aanbouw is.
Te Vlaardingen is Vrijdagavond de
eerste algemeene vergadering gehoudeu
van reeders en boekhouders van haring
schepen in Nederjaud, ter bespreking van
de vraag of er dit jaar al dan niet een
algemeene jagerij-gemeeuschap zal plaats
vinden. De opkomst uit Vlaardingen en
Maassluis was talrijk.
Er werd al spoedig besloten dit jaar
weder een haringjager^ te doen plaats
hebben, in de hoop, dat de deelneming
algemeen zal zijn. De aanwezigen traden
allen toe en van vele anderen was reeds
Men zal wederom 2 jagers hebben, even
als verleden jaar, en daarvoor 2 stoom-
booten charteren. De eerste moet 23 Juni,
de tweede 28 Juni te Lerwick gereed lig
gen. De eerste moet 3/400 ton, de tweede
1000 ton kunnen overnemen.
Naar wij vernemen, zal het Leger
des heils" weldra Nederland met een be
zoek »vereeren" (Standaard).
Door een jongmensch te Hoogland,
oud 15 jaar, ziju op één raiddag drie-en-
twintig hoendereiereu met 17 sneden wit
tebrood, en den avond van dieuzelfden
dag 17 eieren met 23 sneden wittebrood,
genuttigd,
Dezer dagen is door de Rotterdara-
sche politie aangehouden een Duitsche
notaris, die zich in zijn geboorteland aan
bedrog en valschheid zoude hebben schul-
dig gemaakt, en wiens uitlevering door
de Pruisische regeering gevraagd is. Hij
is naar het huis van bewaring overge
bracht ter beschikking van de justitie.
Een paar ondernemende mannen te
Alkmaar denken ernstig aan het oprich
ten van een locaalspoor tusschen die ge
meente en Hoorn.
Het Provinciaal Bestuur van Noord-
Holland heeft bij enkele inschrijving aan
besteed 1. het maken van beplantingen
in de duinen op het eiland Terschelling,
behoorende tot de zeewerken dier pro
vincie, raming f4240. Minste inschrijver
was de Heer A. Bos, te Terschelling voor
f3350.
In een Zuidhollandsche gemeente
was in den gemeenteraad het voorstel
behandeld, de gemeente door middel van
een telefoon met een andere gemeente
te verbinden. Een der ingezetenen, na
afloop der zitting een der raadsleden
vragende wat er in den raad behandeld
was, kreeg ten antwoord Ja, we krijgen
hier een telefoon, maar waarheen hij rijden
zal, weet ik nog niet.« (Historisch).
Een gezin te San Frediano (Italië)
werd dezer dagen minder aangenaam ver
rast door een regen van dakpannen en
mannen, welke door het dak naar binnen
kwamen tuimeleu. Zes mannen, die door
de politie werden achtervolgd, trachtten
namelijk over de daken een goed heen
komen te vinden, toen zij, van een hooger
op een lager gelegen dak overspringend,
dit "door hun gewicht deden bezwijken.
Men kan zich de ontsteltenis der bewoners
eu de woede der boeven voorstellen.
Drie van de laatsten wisten echter nog
een goed heenkomen te vinden, de au-
deren hadden eenige kwetsuren bekomen
en werden gevangen genomen.
In een der kerken te Parijs zat de
zer dageu een deftig gekleed man, die,
in vromen ijver, geen collectant voorbij
liet gaan, zonder een gave te offeren,
maar die eindelijk er op betrapt werd,
dat hij voor eeu stuiversstukje, dat hij i n
het zakje wierp, een handvol geld e r
uit haalde.
De man bleek een Belg te zijn, die
reeds vroeger wegens diefstal veroordeeld
werd.
Als een merkwaardigheid wordt uit
het plaatsje Llanyerwijs in het Engelsche
Graafschap Wales gemeld, dat daar in de
laatste drie jaar niet minder dan 11 per
sonen boven de 100 jaar zijn overleden.
De laatst gestorvene was een 104-jarige
weduwe, die tot een half jaar voor haren
dood zich goed kon bewegen, en tot aan
haar einde in staat was den Bijbel te
lezen.
Verleden week waren de versche
haringen te Lowestoft zoo overvloedig,
dat verscheidene booten hunne lading in
zee wierpen, liever dan den marktprijs
van 30 sehillings per last van 3000 stuks
aan te nemen. De reeders zouden tegen
dezen prijs op de transactie geld verloren
hebben, doordat zij de marktgelden, on
kosten voor het tellen enz. zouden hebben
moeten betalen.
Loodsbrieven.
Het Engelsche Lagerhuis hield zich
Zaterdag jl. in comité-generaal bezig met
het wetsontwerp, houdende verbod, voor
taan loodsbrieven aan vreemdelingen te
verstrekken. Het debat was zeer lang
durigverschillende afgevaardigden na
men er aan deel, en de advocaat-gene
raal verklaarde namens de regeering, dat
zij de bestaande loodsbrieven niet wil
intrekken, maar verdere uitreiking onbil
lijk acht, dewijl aan de Engelsche loodsen
geen gelijke voorrechten in het buitenland
verleend worden. Eindelijk werd met 60
tegen 35 stemmeu besloten, de behande
ling in comité in een volgende zitting
voort te zetten. Deze uitslag wordt als
een voorloopige overwinning der voor
standers van het ontwerp beschouwd.
Te Hamburg is men bezig met het
oprichten eener zeevisscherij-Corapagnie
met een bedrijfskapitaal van \lj3 millioen
mark en een vloot van 3 stoomschepen
en 25 kotters. De zetel te vestigen te
Cuxhaveu.
Aan het station Saulcee Monclin
in de omstreken van Mézièresis een
trein ontspoord, waarbij de machinist en
twee reizigers zwaar gewond werden.
Mevrouw P. Dietrich, onlangs te
Berlijn overleden, heeft aan die stad
2.40Ö.000 Mark vermaakt.
Een ontvoeringsgeschiedenis, wier
helden ieder kent en noemt, wordt te
Parijs verhaald. Romeo is Belgisch officier
eu baronJulia stamt uit de joodsche
familie van Frankfort, wier dynastie zich
heinde en ver uitstrekt De dame is uiet
jong meer, zoodat aan jeugdigen overmoed
niet kan worden gedacht. Reeds lang
ging het gerucht, dat de dame zich door
den baron het hof liet maken, zeer tegen
den zin van de streng geloovige moeder,
die tot haar leedwezen reeds zoovele doch
ters van het bekende milliardenhuis af
vallig had zien worden, en ronduit ver
klaarde, dat zij nooit haar toestemming,
tot die goddelooze mésalliance zou geven.
De dochter had echter ook een wil en
liet zich eenvoudig ontvoeren naar een
kennis, vanwaar zij de noodigé schreden
zal doen om de wettig vereischte toe
stemming van mama te verkrijgen. De
huwelgksschat bedraagt evenveel millioe-
nen als de dame jaren telt. In dat ge
val komt het op een paar jaar ouder uiet
aan.
Op onderscheidene plaatsen in Italië
hebben vreeselijke orkanen gewoed. Te
Taggia alleen wordt de schade aan de
olijtbosschen op meer dan zeshonderd
duizend lires geschat, terwijl alle vooruit
zichten op een goeden oogst der veld
vruchten verjjdeld zijn. De arme bevol-
kiug, die reeds zooveel door de aardbe
ving heeft geleden, is geheel tot vertwjj-
feling gebracht. Geheele wijnbergen, een
waarde van 4 en 5 duizend lire9 verte
genwoordigende, werden verwoest,eeuwen
oude olijf boomen van meer dan 2 meter
omtrek werden bij den grond afgebroken.
De oudste bewoners herinneren zich niet
ooit zoo iets te hebben bijgewoond.
De Transvaal Advertiser verhaalt
van gruwelen in de gevangenis te Preto
ria. Daar zijn en worden volgens dat
blad inlandsche vrouwen op last van den
Land-Drost ten bloede toe gegeeseld we
gens zeer geringe overtredingen. Zekere
Sara b v., een 24-jarige dienstbode, wier
verklaring wordt medegedeeld, werd we
gens brutaliteit tegen een blanke dame
tot f36 boete veroordeeld en kreeg, toen
zij die niet betalen kon, twee maanden
gevangenisstraf eu 25 slagen met de „kat."
Zij weet, dat zes vrouwen aldus gegee
seld werden, terwijl zij in de gevangenis
was.
Als de meegedeelde feiten waar zijn
wat nog blijken moet, zal zeker, nu zij
algemeen bekend zijn geworden, de on-
menschelijke Land-Drost zijn straf niet
ontgaan. Dat vooral in Engeland de
zaak der Transvaal door dergelijke voor
vallen zeer geschaad wordt is duidelijk.
Marine en Leger.
Naar men verneemt, bestaat het voornemen
om in de helft van de maand Jnni a. s. een
Roman van Hans Heinrich Schefsky.
14. Bewerkt door AMO.
Laat mij kort zijn, waarde vriend! Dit be
zoek werd mij noodlottig. Het beeld der schoone
vrouw had zich diep in mijn hart gegrift. Ik
zocht haar later op en vond haar in armoe
dige omstandigheden. Haar man had slechts
schulden nagelaten en nu leefde zij bij een
oude gevoellooze tante, die haar dagelijks ver
weet, dat zij genadebrood at. Ik wist haar
over te halen om dat onvriendelijk huis te
verlaten en een aangenaam gelegen huisje te
betrekken. Toen er twee maanden verloopen
waren, begrepen wij, dat wij elkander be
minden en vier weken later beleden wij 't
elkander. Nu begon de gelukkigste tijd mijns
levens. Yol zaligheid gaven wij ons over aan
een liefde, die in beider hart den heiligen
gloed eener eerste oprechte genegenheid had
ontstoken. Zij had nog nooit bemind. Op bevel
van hare ouders was zij met haar eersten man
in het huwelijk getreden. Zij had bij hem een
leven vol zorgen gehad. Hij was een somber,
in zichzelf gekeerd man, wien het aan ver
stand ontbrak om met zijn schoone vrouw
behoorlijk om te gaan. Niettemin had zij om
zijn leven gesmeekt; alleen plichtgevoel had
haar daartoe gedreven. Een jaar verliep,
waarin ik haar bijna eiken avond een bezoek
bracht. Toen deelde zy- mede, dat zy moeder
zou worden. De edele vrouw verbond daaraan
geen vermaning, geen vraag of ik mijn kind
een eerlijken naam wilde geven. Maar mij
trof het diep in het hart, dat het mij niet
vergund was de vrouw, die ik beminde, voor
heel de wereld de mijne te noemen. Was er
dan geen middel om alle hinderpalen te over
winnen? Zij was van burger afkomst. Dat zou
ik kunnen verhelpen door haar in den adel
stand te doen verheffen. Maar zij was de vrouw
van hem, die gepoogd had den vorst te ver
moorden en zijn leven op het schavot had ge
ëindigd. Dat was de onoverkomelijke kloof
tusschen mij en de vrouw, die ik liefhad."
Graaf Hardenberg hield op met spreken
het was hem aan te zien, hoe hem het praten
vermoeid had en Theodoor verbrak het stil-
zwijgen niet. Na een poos gingde grijsaard voort:
»Nog stond ik in twijfel of ik mijn aanzienlijke
betrekking met al mijn macht en invloed zou
opofferen, of wel de vrouw, die ik beminde
en het schepsel, dat nog geboren moest worden.
Nog had ik geen besluit genomen, toen
de vorst my in een geheime audiëntie mee
deelde, dat hij vernomen had in welke be
trekking ik stond met de weduwe van den
man, die ter dood was gebracht. Ronduit
keurde hij die betrekking af. Om de loopende
geruchten te logenstraffen, stelde hij my de
verloving voor met gravin Laura von Rothen-
burg, eene schoone rijke dame, die mij ech
ter geheel vreemd was. Dit voorstel stond ge
lijk met de bedreiging van ongenade. Ver
oordeel mij niet, vriend, als ik heken, dat ik,
gehoorzamend aan den drang van den Vorst,
mij acht dagen daarna openlijk mot gravin
Laura verloofde en dat vier weken daarna het
huwelijk in de slotkapel werd voltrokken. Ik
hoorde de orgeltonen door het kerkgebouw
ruischen, ik voelde de koele, trotsche vrouw
aan mijn armals dolksteken drongen de
woorden van den geestelijke in mijn hart.
Ik dacht alleen aan baar, die zonder iets
kwaads te vermoeden, in hare kamer op mij
wachtte. Ik had den moed nog niet gehad
haar uit den zoeten droom te wekken. Reeds
den volgenden dag rukte ik mij los van de
zijde der opgedrongen vrouw en snelde ik
naar de vrouw, die mijne liefde bezat. Zij ont
ving mij met open armen als altijd. Zij
vermoedde dus niets. Dagbladen las zij niet
en zij ging met niemand om; hoe zou zij dus
op de gedachte komen dat ik haar bedroog.
Ik had mij voorgenomen haar alles te zeggen,
maar toen ik haar engelengelaat zag, ontzonk
mij den moed, en ik ging onverrichter zake
heen. Maar dén ding had ik toch gedaan.
Totnutoe had zij alle geschenken afgewe
zen. Zij wilde zelfs den schijn niet hebben,
dat hare liefde betaald werd. Heden echter
had zij een schitterenden ring aangenomen.
Niet om de waarde deed zij het, maar omdat
er mijn haarin gevlochten was. „Voor uw kind",
zei ze, toen zeden ring aan haar vinger schoof.
Nog eenige weken duurde deze dubbelzin
nige toestandtoen volgde er eene onver
wachte ontknooping. Wie haar kennis gaf van
mijn huwelyk, weet ik niet. Ik geloof dat de
Vorst zijn toevlucht heeft genomen tot een
uiterste en laatste middel om ons te scheiden.
Van wie dit is uitgegaan, God vergeve hem
de zonde, die hij daardoor begaan heeft. Op
zekeren dag vond ik de woning ledig. Een
brief aan mijn adres bevatte deze regelen:
iiIk weet alles en geef u de vrijheid terug.
Noch ik, noch mijn kind, zullen u ooit weer
ontmoeten. Mijn hart is gebroken, maar ik
moet leven om het schepseltje, dat nog gebo
ren moet worden. Leef gelukkig en vergeet ons."
Dat is alles wat mij overbleef. Die woor
den staan in mijn hart geschrevenik neem
ze mee in het graf. Ge begrijpt, waarde vriend,
hoe ik alles deed om haar te ontdekken, doch
vruchteloos. Eerst twee jaren later berichtte
een mijner vertrouwden dat in het armen-
ziekenhuis een vrouw was gestorven, wier sig
nalement overeenkwam met dat der verlorene.
Zij had een meisje van twee k drie jaar
nagelaten. De doode kon natuurlijk geene in
lichtingen meer geven en het kind was niet
meer te vinden. Twee jaar daarna verliet ik
ik den staatsdienst. Ik kon niet langer leven
in de stad, waarin ik zooveel hartzeer had
geleden. Als reden voor mijn aanvrage om
ontslag voerde ik overspanning van zenuwen
aan en 't- werd mij eervol verleend. Toen vestig
de ik mij te B. Mijn huwelijk was ongeluk
kig; mijne vrouw deed zelfs geen poging om
mijn hart te winnen; wij leefden voor 't oog
der wereld wèl met elkander. De ongeluk
kige spruit uit dezen echt kent ge; mijn zoon
heeft mij veel verdriet aangedaan. Ik was
genoodzaakt met strengheid te werk te gaan
en toch het is mijn vleesch en bloed
ik hoop, dat hy zich beteren zal. En nu, myn
vriend, denk er eens over welk een vreese-
lijk lot mij ten deel gevallen is. Ik ben ge
zegend met rijkdommen, die honderden huisge
zinnen tot welstand zouden brengen, en
waar zijn zij, die al dien rijkdom zullen erven,
als ik de oogen sluit
Waar is mijn dochter, waar is mijn zoon?
Hoor daarom, vriend Vollmar, wat ik beslo
ten en reeds by testament vastgesteld heb.
Drie jaren na mijn dood moet men wachten.
In dien tijd moeten mijn beide kinderen
het meisje heb ik als mijn dochter erkend
in alle deelen van de wereld gezocht worden,
kosten noch moeiten mogen gespaard worden
om hen te vinden. Worden ze beiden of dén
van beiden gevonden, dan behoort aan die
bekende erfgenaam of aan beiden mijne ge
heele nalatenschap. Zijn alle onderzoekingen
en nasporingen vruchteloos gebleven, dan heb
ik een plan, bij het gerecht berustende, tot 't
stichten van een gebouw voor veriatenen. En
nu verneem dat gij zelf in mijn testament
zijt aangewezen om de nasporingen naar mijne
kinderen te leiden. Een groot kapitaal staat
u ten dienste en het is natuurlijk, dat ik u
eene onbezorgde toekomst heb verzekerd. Be
loof mij, Vollmar, dat ge al uwe krachten zult
inspannen om mijne kinderen op te sporen!"
„Ik zweer het!" sprak Theodoor plechtig.
Zwijgend keerden de beide mannen naar
het rijtuig terug. Slechts de boomen hadden
gehoord, hoe het bezit van millioenen het
ware levensgeluk niet kau verzekeren.
Wordt vervolgd.
