drie honderd Gulden.
twee honderd Gulden.
NUTSKOLEN,
HARINE-PETTEN
KLEEDERHAKERIJ.
L. ROOC,
Zondagsrust.
DlEHSTREHlNd VOOR OoST-InDIE.
BAZAR's
Iet Fortuin,
VAN GIEZEN 0°.
fio.
fio. fio.
E.Dulfer&Q0.,
Heiderscbs Gasfabriek.
TABAK- en SIGARENPIJPEN,
door?den* WelEdel Hoog Gel. Heer Prof. MODDERMAN,
te Groningen, scheikundig onderzocht.
Plaatsvervangers
ie en Nummerverwisselaars
W. C. CALTENBACH,
is k 65 Ct. per hektoliter,
„fj uit den lichter van
as Jt). K-EtlJZEiR,
ic IS GESLOTEN.
en MUTSEN worden zeer
net gemaakt door
C. TB OOST,
HANDELSDRUKKERIJ van C. DE BOER Jr.
Nota's, Rekeningen, Quitantiën,
Quitantieboeken, Wissels.
ENVELOPPEN,
Aanbrengpremie TIEN GULDEN.
Aanbrengpremie TIEN GULDEN,
Kinder-Pakjes.
Kinder-Winterjassen.
Demi-Saisons.
Heeren-Winterj assen.
Chambre Cloaks.
Heeren-Beisj assen of Ulsters
Beisdekens.
Overhemden.
Parapluies.
Ondergoederen
GEBRs. NAS.
Brouwerij
SprinoToeron Matrassen
TIEN GULDEN.
HOLSMULLER,
h, mmmêmmm
ONTBIJTKOEK
Geen grijs haar meerll
Jacques van Rosendael.
Bierbaadel ra F. AfifiO,
Diverse soorten BIEBEN,
Zuivere GrasboterI
Genezing van Kinkhoest.
FEUILLETON.
<sa
je
Wie met rooien de
*kans toil hebben geld te
verdienenkoope steeds
TABAK en SIGAREN
van „De rookende Amerikaan", Spoor
straat No. 393, Helder.
Van af heden is de prjjs der COKE8
gesteld op
Veertig Centen per Hectoliter,
Aflevering alle werkdagen, 's morgens
van 912 en 's middags van 25 ure.
Helder, den 2 Jan. 1888.
DE DIRECTIE.
Goad- en Zilversmid.
Ontvangen
nieuwe collectie
In Meerschuim enz,
L 33. WESTSTRAAT. L 33.
Vraag:
Te HELDER verkrijgbaar bij onderstaande firma's:
H. RIESSELMANN, Spoorstraat.
F. J. HOLMER, Loodsgracht.
J. R. BUIJS, Sociëteit, Kanaalweg.
G. KOCH, Spoorstraat.
J. H. YAN HASSELT Jr„ Lilenrstoïer, Groninpn.
Algemeene Nederlandsche
hoofdkantoor:
s bl ROKIN 76, AMSTERDAM.
eemi Goedgekeurd, bij Koninklijk Besluit van
v 30 October 1887, no. 24.
a kunnen zich dagelpks voor bovengenoemde
c' Maatschappij bjj den ondergeteekende aan-
k melden.
UEd. Dw. Dr.,
D(Jkwce Ko. 278, Helder.
'1 liggende aan het Nieuwe Kerkplein.
>cl
iel;
IUV De ondergeteekende bericht zijnen ge-
achten begunstigers, dat van af 1 Januari
lk( des Zondags zpne afFaire
L. A. MOS, Winkelier,
Li Weststraat No. 84.
Mr. Kleermaker en Leverancier.
Koningstraat I 488.
Speciaal Ingericht tot 't vervaardigen van
prijzen.
Men vrage s. v. p. modellen.
prachtige kwaliteit, bedrukt met naam en adres, gewoon for
maat f 1.60, vierkant formaat f2.00 per duizend.
NEDERLANDERS ontvangen bij het aangaan van een
militaire dienstverbintenis van zes jaar een handgeld van
MILICIENS in werkelijken dienst, of met groot verlof
kunnen voor den tijd van t"W©e jaar gedetacheerd worden
naar Oost-Indië. Premie
bijaldien de Milicien met groot verlof afwezig was van zijn
korps.
Het Departement van Koloniën en alle Burgemeesters
geven GRAT18 nadere inlichtingen.
«J
CL.
O
35
_c
Lm
<D
O
O.
CD
3
1/5
CD
-a
M
CD
3
GEMAAKTE
Systeem Jaeger.
Men verlange
te Alkmaar.
Dit concurreert met het beste binnen
en buitenlandsche merk.
fio.
Hoofdgracht K 85
In alle grootten voorhanden, voor
HOOFDCRACHT 49.
t
gebotteld op heele en halve flesschen,
verkrygbanr by
N.L. TEN HACKEN, Weststraat L 41.
De nieuwe London
is de beste der Par
fumerieën om 't
grijze haar te doen
verdwijnen, is on
schadelijk voor de
huid, verft niet af en
is te Nieuwediep
alleen verkrijgbaar bjj
Prijs 85 Cent per flacon en f 1,50 de
dubbele flacon.
Wieuwstraat.
uit de Brouwerij »de Valk," van VAN
VOLLENHOVEN Co.
GEBOTTELD EN OP FUST,
tegen fabrieksprijs.
PHOTOCRAPHIE.
in postvaatjes, inhoud 4 K.Gr., a
f 4.25, levert franco rembours,
A. BRUNSTIN& Rzn., Bsüen.
NB. Alle orders worden spoedig uitgevoerd.
Mijn drie-en-eeu-balfjarig zoontje leed
in zoo hevige mate aan de Kinkhoest,
dat wij elk uur het ergste verwachtten.
Opmerkzaam gemaakt op uw Draiven-
Borst-Honig, liet ik onmiddellijk een flesch
halen, en de Hemel zij duizendmaal
gedankt reeds den volgenden nacht
werd de hoest lichter, de ademhaling
ging zonder moeielijkheden, de slijm loste
zich op en mijn kleine ALFONZ is thans
volkomen frisch en gezond. Met den
hartelijksten dank enz.
Obergessenbach bij Osthoteu.
J. NAGEL, Onderwijzer.
Alleen echt verkrijgbaar in
flesschen a fl. 2.met gele
a fl. 1.met roode en a
65 Ct. met witte capsulen,
welke nevenstaand fabriek-
stempel dragen, te Nieuwediep
bij W. V. BRUINVIS, te Burg op Texel
bij J. P. SMIT, te Wieringen bij J. BRUUL.
GS
a r'-
G
'iaa.
len
R
ÜT
f De erffiename van WallersDrnnn.
g 6 Vertaalde Roman door Gerrit J.
Ze had al hare kracht noodig gehad om te be
sluiten alleen naar Rome te gaan om te onder
zoekon, wat er eigen lyk met Ludwig von
Erlenbnrg was voorgevallen. Hoe eenzaam
scheen haar de wereld toe en hoe vaak kwam
't haar voor alsof ze alles wat haar overge
bleven was: eer, achting, zedigheid en deugd,
benevens de hoop op een eeuwig leven zou
verliezen. Ofschoon 't meisje er tegen niemand
van sprak, had ze gesidderd bij 't denkbeeld
alleen, verlaten, zonder eenige bescherming,
in den vreemde te gaan; slechts de gedachte
aan de belofte, die ze haar vader op diens
sterfbed had gedaan, kon haar moed geven
tot een onderneming, die alle krachten harer
ziel cn al haar wilskracht vereischte.
Nu was ze aangekomen. In verwarring en
1 gloeiend van opgewondenheid stond ze aan
't station en staarde verlegen op 't landschap
>ül on 't stadje, dat daar tusschen de bergen voor
haar lag.
«Villa Monti," mompelde ze werktuigelijk.
#Waar vind ik nu Villa Monti?"
Men moet 't aan haar jeugd toegeven, dat
die gedachte nu eerst bij haar opkwam.
Een poosje bleef ze nadenkend staan. Toen
eerst viel 't haar in, waarom ze eigenljjk
naar Crovigno gekomen was.
„Kunt u me ook de straat wjjzen, waar
Villa Monti ligt?" vraagde ze een man, die
voorby ging.
De boer keek haar aan met een spottenden
lach.
1
Ni
b>cè'
Ma|
Iutè.
tógc
Pai
Fre
mei
- 5.
predig
i/W
BA
„Villa Monti? Zou uwe edelheid dan niet
weten dat Villa Monti verdoopt is tot Villa
Bavièra, sedert 't huis in handen van Pietro
gekomen is?"
„Verschrikt keek Alice den man aan en
zeide zacht:
„Ah!"
„Ik zou denken, dat uwe edelheid de Mon-
i's nauwelijks gekend heeft," grijnsde de
•oer." 't Is meer dan 10 jaren geleden, dat
Pietro de herberg overnam.
„Herberg?" herhaalde Alice vragend.
„Nu ja, herberg. Zwitsersch koffiehuis zeg
gen ze nu. 't Hnis ligt hierover, op dien
berg; als uwe edelheid er heen wil, de weg
is een half uur gaans.
Hij lachte spottend en draaide 't meisje den
rug toe.
Besluiteloos stond Alice stil. Eerst nu her
innerde ze zich, dat er, sedert de afzending
der brieven, meer dan twintig jaren verloo-
pen waren. Wat nut kon 't hebben die
villa te bezoekenals ze in andere handen
was overgegaan Toch bleef ze hij haar voor
nemen. In Crovigno was ze vreemd, en de
trein keerde eerst over vier uren naar Rome
terug. Onwillekeurig sloeg ze dus den weg
naar de villa in.
Weldra had ze 't huis bezocht. Aan een
meid, die juist over de plaats ging, beval ze
een kop versche koffie te brengen en nam
toen plaats op een bank, waar ze 't vrije
gezicht op de omliggende landstreek had.
Ze gevoelde zich niet op haar gemak en 't
ontmoedigde haar, dat hare eerste poging
vruchteloos bleek.
Gelukkig liet do ijverige dienstvervulling
in 't koffiehuis haar geen tijd tot peinzen.
Zooals gezegd is, Crovigno is een afgelegen
stadje en ieder was daar dus ten hoogste
verwonderd een vreemde jonge dame, zonder
geleide te zien afstappen. Juffrouw Barkero
bracht daarom eigenhandig de bestelde koffie
en vraagde meteen vriendelyk:
«Wil uwo edelheid in de stad visites afleg
gen?" Onder de hand legde ze een servet op
't tafeltje.
Alice bloosde van verlegenheid en zeide
rondweg:
„Ik had de Villa Monti willen bezoeken,
en wist niet dat die in andere handen was
overgegaan."
„De Villa Montie!" riep de juffrouw in
de hoogste verbazing uit; uwe edelheid weet
dus niet dat de Monti's reeds twaalf jaren
dood en begraven zyu?
„Neen."
De juffrouw keek haar verwonderd aan en
vervolgde haastig:
„Carlo Monti stierf voor dertien jaren en
Fedora, zijne vreuw, volgde hem een half
jaar later in 't graf. Uwe edelheid is toch
geen familie van de Monti's?"
„Neen, familie niet maar...."
„Nu, maar?"
„Maar ik zou gaarne iets meer van de fa
milie vernemen; ze moeten een dochter heb
ben Alice bloosde over de list, die ze aan
wendde, die Amelia heet."
De juffrouw 9tond verbluft. Ze aarzelde
en wendde eensklaps voor, dat ze iets in de
keuken te doen had en over een paar minuten
zou terugkomen.
Alice had tyd genoeg om na te denken
over de vragen, die ze wilde doen, want 't
duurde wel een kwartier eer juffrouw Barkero,
die haar zondagsche muts had opgezet, terug
kwam.
„Neemt u niet kwalijk, dat ik wat lang
weggebleven ben," zeide ze, met veel bewe
ging; hoe meer dienstboden men heeft, hoe
meer men ze op de vingers moet zien. Mis
schien wil uw edelheid nog een kop koffie
daar in dat paviljoen drinken; 't ligt daar
koel in de schaduw en als men wat te ver
tellen heeft, praat men daar gemakkelijker
dan in de open lucht, omringd door opene
ooreu.
Alice stemde toe. Ze ging op de aange
duide plek zitten, en weldra dampte de geu
rige Mokka haar tegen, waarbij juffrouw
Barkero haar onophoudelijk uituoodigde van
de Zwitsersche koek te gebruiken, die, in
sierlijke stukjes gesneden, bij de koffie ge
voegd was.
In welke betrekking staat uwe edelheid
dan wel tot de Monti's?" vraagde de goede
vrouw vertrouwelijk.
Aarzelend zeide Alice:
„In betrekking sta ik eigenlyk niet. Mijne
min heeft lang in Italië gewoond en heeft
Amelia tot vriendin gehad. In later tyd heb
ben ze elkander niet meer gezien of gespro
ken en daar ik toch hier voorby moest, heb
ik haar beloofd eens te onderzoeken of Amelia
ongelukkig geworden v is, zooals ze vernomen
had.
„Hm," bromde de juffrouw.
Alice keek voor zich. Ze was 't liegen
niet gewoon en voelde dat het bloed haar
naar de wangen steeg.
„Die min is zeker ook niet jong meer,"
zeide juffrouw Berkero.
„Veertig jaar," verzekerde Alice snel.
„Zoo oud zou Amalia ook zyn, als nog
leefde."
„Is ze dan dood?"
Juffrouw Barkero knikte en zeide toen
zuchtend:
„Arme Amalia! Ik heb haar liefgehad als
een zuster; ik heb haar getroost in haar
lijden en met haar geleden. Ware ik des
tijds eigenares van Villa Monti geweest,
Amalia zou nog niet in haar graf liggen. Ik
zou haar bemoedigd en geholpen hebben, haar
en de kleine, die zoo arm en hulpeloos in de
wereld stond.
„Wat?" vraagde Alice in de hoogste span
ning, daar de juffrouw de tranen over de
wangen liepen.
„Amalia was geen dochter van de Monti's,
maar een pleegkind, dat zal uwe edelheid
toch wel weten.
De Monti's hielden veel van haar, althans
in zoover hun belang 't medebracht. Amalia
heeft hare ouders nooit gekend. Haar vader
was zeeman geweest en had zijn leven in de
golven verloren en hare moeder was gestor
ven toen ze nauwelijkc drie weken telde.
Men zegt dat de Monti's een som geld
kregen tot opvoeding van 't kind, toen ze
haar tot zich namen; maar niemand weet
daar 't rechte van. Zooveel kan ik met ze
kerheid verklaren, dat by de meerderjarigheid
van Amalia iedere verplichting ophield.
Juffrouw Barkero zuchtte en ging daarna
voort:
„Toen Amalia negentien jaar oud was,
reisde ze, in gezelschap van eenige vrienden
harer pleegouders naar Napels; zooals uwe
edelheid weet, ligt de stad zoowat vyftien
mijlen van hier. Ik kan niet precies zeggen
hoe, maar in Napels kreeg ze kennis aaa een
Duitsch heer, ik meon dat hy Ludwig heette,
en 't duurde niet lang, of zo werd smoorlijk
op hem verliefd. Geen dag ging voorbij, zon
der dat ze elkander bewijzen van hunne we-
derkeerige genegenheid gaven. Die heer be
zocht haar ook eenmaal hier in Crovigno; 't
was een knap man, met blonde lokken en
oogon, waarin de hemel zich afspiegelde.
't Was te begrijpen dat Amalia op hem
verliefd was geraakt, en was die liefde ook
eenigszins romantisch, dat is vast geen zonde
geweest. Amalia was schoon en had een
houding, alsof de Hemel haar tot vorstin had
besterad. Ze voegde niet in den eenvoudigen
burgerstand en nog minder in de armoedige
omstandigheden, waarin ze later verviel. De
vreemdeling, Ludwig heette hij, had 't be
vallige meisje hartstochtelijk lief, evenals zij
hem, en zeide 'openlijk, dat hij haar wilde
trouwen. Helaas die liefde was 't laatste ge
luk, dat 't arme schepssltje beschoren was!"
Juffrouw Barkero wischte de tranen van
hare wangen.
Alice keek de spreekster met groote oogen
aan en vraagde tamelijk verwonderd:
„Dus ze zyn getrouwd?"
„Uwe edelheid, weet u dan niet, dat
Amalia
„Mijne min weet er niets van," verzekerde
Alice haastig.
„Welnu; hier en daar in den omtrek is 't
iedereen bekend, ja 't halve land weet 't, dat
ze met dien mijnheer Ludwig getrouwd is
ze is getrouwd in Napels, in tegenwoordig
heid der Monti's, die daarvoor met een aan
tal hunner vrienden naar den stad gegaan
zijn.
Toen de bruiloft voorbij was, vloog ook
haar geluk heen. Heden getrouwd, een week
later ziek, toen verlaten en verder nood, zorg
en verachting, eu wat nog 't slimste van
alles was, hartzeer en de schande met haar
kind! O, Moeder Gods!" riep de juffrouw
hartstochtelijk uit, bewaar toch alle meisjes
uit Crevigno voor zulk een lot!"
Zwijgend bleef Alice de spreekster een ge-
ruimen tijd aanzien.
„Wilt u mc niet vertellen, wat er verder
gebeurd is?" zeide ze eindelijk.
O zeker. Als mijn Pietro thuiskomt, zal
hij uwe edelheid ook den geslachtsnaam van
mijnheer Ludwig raededeelen; ik kan die na
men niet onthouden, daar de arbeid in huis
al mijn aandacht vcreischt.
Wordt vervolgd.
Boek-, Courant- en Handels-Drukkerg
van C. DE BOER Jr.
