houtverrooping
AMSTEL
VAN isin «BGE1M,
Dienstneming voor Oost-Indie.
drie honderd Gulden.
twee honderd Gulden.
Kleeder maker ij,
OBPBür 20,000 K.G. HOOI,
BIERBOTTELiRIJ: FmisM Mi li Sprslraal.
Het Magazijn „De Bazar
11 liSI
gebrs. nas.
Vraag prijs
RIETGORDIJNEN,
W. V. BRUINVIS.
Het Fortuin
firma M GIEZEN Co
GOUDEN Bl ZILVEREN WERKEN.
DE BAZAR"
DE NIEUWE SCHEEB-SALD».
J. v. d. MAATEN,
Laatste groote
aan de Haven te Texel,
Boor Notaris CONINCK WESTENBERG
Verpachting
HET VEER,
De zoo gunstig bekende BIEREN, uit de Brou
werij „DE AMSTEL", Amsterdam,
levert per heele en halve flesch, groot en klein fust,
J. SELMAN,
BEIERSCH.
PILSENER.
MUNCHENER.
GERSTEN LAGER.
Let vooral op het merk.
door den WelEdel Hoog Gel. Heer Prof. MODDERMAN,
te Groningen, scheikundig onderzocht.
J. H. VAN HASSELT Jr„ Likenrstoker, Groninpn.
heeft ontvangen een groote collectie
De nieuwste JAPONSTOFFEN en onze be
kende zwarte THIBETS en zwarte FANTA
SIE-STOFFEN.
Aanbrengpremie TIEN GULDEN.
Aanbrengpremie TIEN GULDEN,
LAKENWINKEL.
Ontvangen alle soorten KAIV1GARENS, BUKS-
KING, en FANTASIESTOFFEN voor
HEEREN-KLEEDING.
Onder aanbeveling, J. SCHAGER.
A. BREET Wz„ Weststraat L 31
M. WAAS in „Be Vmclitenliooiii",
De Bierbrouwerij
H. L. Schröder,
Oosterhoutsche Moppen
L. ROOG,
BEDDEN EN WIEGEN
bij J. W. KAMPER.
Magazijn
Cols, Boerden, Manchetten,
in groote keuze.
Gebrs. NAS.
een mooie keuze Kamgarens en
onze welbekende Zwarte Thibets,
voor de Aannemelingen.
P. TH. L U IJ C K X.
FEUILLETON.
De erffiename yai Wallersbriim.
Te koop aangeboden
pl. m. 8000 blauwe en roode
DAKPANNEN (oude).
AdresGEBr. KLEIN, Nieuwediep.
op Maandag 20 Februari 1888,
*8 morgens ten IO ure, ten huize van
L. FRANCIS, aan den Korteweg nabij
T ZAND in de ZIJPE,
van
7 puik best melkgevende GELDE-XOEIEN, 2
KALF-KOEIEN, 1BELDE-VAARS, t bruin RUIN-
PAARD en I zwart MERRIE-PAARD, beiden
uud S jaar, 1 bruine Merrie, KET, oud 4
jaar. Verder2 BOERENWAGENS, waarvan
1 up Veeren, 1 KAR op Veeren, 1KETTENKAR,
TUIGEN, SGHAPEN-KREBBEN, AARD-TROG
GEN, I HOOISCHUDDER, 1 BOONEN-BREXER,
enz.
hetwelk verkocht zal worden per 500 K.C
Een partij ongedorschte HAVER, een partij
Groene Erwten-STROO, een partij AAR0AP
PELEN en een partij ROGGE- en HAVER-
GRUIDEN, en hetgeen meer te koop zal
worden aangeboden.
Deurwaarder.
vast bepaald op WOENSDAG 22 FEBRU
ARI 1888, te 9l/a uur, en zoo noodig den
volgenden dagte 9l/a uurvan een
groote party GRENEN DEKDELEN, 21/9
X 6 en 3 X 7, idem HUIDPLANKEN,
4 X 10, 11 en 12, idem 5 X 10 en 11,
Eiken OPLANGERS van 6 tot 13 voet,
idem Amerikaansche Grenen. Voorts:
een Mahonyhouten KAJUIT, bestaande
uit zeer nette solide DEURENSTIJLEN,
LIJSTEN, enz., een groote party PLANK
JES; DEUREN, STIJLEN en een aan
zienlijke partij lichte PAALTJES, eenig
Eiken en grenen BRANDHOUT, voorts:
IJZERWAREN, WATERVATEN, WA
TERKETELS, klein VAATWERK en al-
hetgeen 4 dagen behoorlijk gekaveld te
zien zal zijn.
Betaaldag Juni 1888.
van
over de
KOOPVAARDERS-BINNENHAVEN.
Breewaterstraat Q 139, t© Heldor.
De Ontvanger der Registratie en Do
meinen te Helder, zal op Maandag den
27en Februari 1888, des voormiddags
ten 10 ure, ten zijnen kantore, bij in
schrijving verpachten:
f&Het Veer over 't Zoideinde der Koop
vaarders- binnenhaven, in de gemeente
Helder, nabU de brug over het Helder-
sche Kanaal, voor zes jaren, ingaande
1 Hei 1888 en eindigende 1 Hel 1894.
De inschrijvingsbiljetten moeten geslo
ten en vrachtvrij ingeleverd worden ten
kantore van voornoemden Ontvanger, vóór
tien uur des voormiddags, van den dag
der verpachting.
Nadere inlichtingen geeft voornoemde
Ontvanger, bij wien de perceelsbeschryving
en voorwaarden ter lezing liggen.
Te HELDER verkrijgbaar bij onderstaande firma's:
H. RIESSELMANN, Spoorstraat.
F. J. HOLMER, Loodsgracht.
J. R. BUIJS, Sociëteit, Kanaal weg.
G. KOCH, Spoorstraat.
99
Ter opleiding kan een MEISJE geplaatst worden.
NEDERLANDERS ontvangen bij het aangaan van een
militaire dienstverbintenis van szes» jaar een handgeld van
MILICIENS in werkelijken dienst of met groot verlof
kunnen voor den tijd van t"\7^"©e jaar gedetacheerd worden
naar Oost-Indië. Premie
bijaldien de Milicien met groot verlof afwezig was van zijn
korps.
Het Departement van Koloniën en alle Burgemeesters
geven GRATIS nadere inlichtingen.
van
onmisbaar voor Winkels en Ramen, aan
den zonkant gelegen.
Spoedige aflevering
Nette bewerking
Billijke prijzen
Zoowel doorzichtig als ondoorzichtig,
met en zonder randen, letters, enz. enz.,
in diverse patronen verkrijgbaar by
Magazijn van Behangselpapieren.
JACHTWATER reinigt oogenblikkelijk
de kinderhoofden.
heeft pas ontvangen:
groote Spekbokkings van 3 ons en 3 lood,
voor 10 Cts., Engelsche Bokkings, 5 Cts.
en 3 voor 10 Cts., groote Bootsm&nsha-
ring, 4 Cts., nieuwe Zoutevisch, 25 Cts.
de 5 ons, gemarineerde Haring, 5 Cts.
ALKMAAR,
levert
met steeds
klimmend succes
op fustjes
van minstens
10 liter,
het gunstig
bekende
De bekende scheikundigen, de HH.
Dr. BOEKE, te Alkmaar, en Dr. YAN
HAMEL ROOS, te Amsterdam, legden van
ons STOUT de getuigenis af, dat het met
elk binneu- en buitenlandsch fabrikaat
kan concurreeren en door zuiverheid
en kracht uitmunt.
HOOFDGRACHT.
GOUD- en ZILVERSMID
Nieuwste smaak
Zilveren Broches, van af 75 Ct.
Oorknopjes, van af 25 Ct.
L 33. WESTSTRAAT. L 33.
met toebehooren,
is aan de
Spoorgracht hoek Nieuwstraat,
99
Blnnenliaven.
Het geachte publiek wordt be
richt, dat de net ingerichte Salon
IEDEREN DAG is geopend.
BASSINGRACHT O 399.
A. R. HOEDEMAKERS.
O 3ST T "V-A. IsT O Hl IN"
18 Vertaalde Roman door Gerrit J.
Toen verhaalde hij, op verlangen van den
president, dat hij in zijne jeugd bediende in
een logement te Napels was geweest; dat hij
aldaar, op verzoek van den heer von Wald-
heim, den heer von Erlenburg, die aan her
senkoorts leed, had opgepast en hem later
naar St. Salvatore overgebracht; dat hij dooi
den directeur dier inrichting als oppasser in
dienst was genomen en hem 't toezicht op
den door hem overgebrachten patiënt was op
gedragen.
»Heb je ook opgemerkt of de heer von
Erlenburg krankzinnig was, nadat hij van die
hersenkoorts was genezen?" vraagde de pre
sident, waarbij hij den armen kerel zoo door
dringend aankeek, dat deze aan alle leden
begon te trillen.
»Giacomo bleef den president zwijgend aan
staren."
Welnu?" vraagde deze nog scherper.
«Ik wist destijds zoo goed als niets van
krankzinnigen af," verzekerde Giacomo be
vend «maar wanneer de heer von Erlenburg
dwaze dingen gedaan had, zou ik er toch wel
iets van bespeurd hebben."
«Je wilt dus zeggen, dat de heer von Er
lenburg bij zijn volle verstand was?"
«Ik geloof dat...."
«Ellendeling!" knarste Dr. Rimoli.
HWat?" vraagde de president.
«Ik geloof dat," herbaalde de arme schelm,
die van meening was er tegen aan te zullen
loopen, onverschillig wat hij ook mocht zeg
gen, «ik alleen de bevelen heb uitgevoerd,
mij door mijn meester, den directeur, gege
ven; «ik was knecht en moest gehoorzamen.
En de directeur verstaat de kunst om zijne
ondergeschikten onder den duim te houdenIk
en mijns gelijken werken voor hun loon."
«Je wist alzoo, dat de heer von Erlenburg
niet krankzinnig was?"
Giacomo beefde zoodanig, dat 't ieder in 't
oog viel.
«Ik hield 't er voor; maar wat helpt dat,
wanneer de directeur er anders over oordeelt?"
«Heeft de directeur weieens met je over
den patiënt gesproken?"
«De bevelen werden eiken avond in 't al
gemeen gegeven, en wanneer ik een enkel
woord daaromtrent had gezegd, zou ik dade
lijk mijn ontslag gekregen hebben."
JL)e president zweeg en keek Giacomo eenige
oogenblikken met een verachtelijken lach aan
daarna wenkte hij den getuige heen te gaan.
Freule von Waldheim trad nu als getuige
voor. Een luid gemompel klonk door de zaal,
toen Alice, gevolgd door den grijzen priester,
voor de balie trad. Ofschoon 't bewustzijn edel
te handelen en de gepleegde misdaad te her
stellen haar weken lang kracht had geschon
ken, de gedachte, dat ze de schande ook over
haar hoofd zou laten komen, drukte de ziel
van de jonge dame ter neder. Alice wist zeer
goed dat ze, door Dr. Rimoli aan te klagen,
schande bracht over den naam van Felix von
Waldheim, over haar eigen vader. Alice wist
dat ze, tegen den directeur van St. Salvatore
optredende, zich zelf' tot den bedelstaf bracht;
ze wist, dat schande op haar zou nederdalen,
wanneer ze werkzaam was om 't geluk van
een ander te bevorderen. Toch kon dat haar
besluit niet aan 't wankelen brengen. Sinds
ze Wallersbrunn verliet, had slechts een ge
dachte haar bezieldzoolang ze in Rome ver
toefde, had haar maar een doel voor oogen
gestaan, de schuld te verzoenen, waarmede
haar vader in 't graf was gegaan, en de be
reiking van dat doel jaagde ze met alle mo
gelijke energie en standvastigheid na.
Alice von Waldheim ontstelde niet toen ze,
ontboden door den president, de gerechtszaal
betrad. Haar gelaat stond strak en hare oogen,
eertijds zoo stralend van geluk, sloeg ze neder
in 't vooruitzicht der schande, die, daar twy-
felde ze geen oogenblik aan, weldra over haar
zou komen. Toch toonde haar uiterlijk geen
spoor van de ontroering, die haar een gevoel
gaf, alsof ze zelf als beschuldigde voor den
rechterstoel moest verschijnen.
Met de grootste belangstelling keek de pre
sident haar eenige oogenblikken aan en vraagde
haar toen op een toon, die van zijne groote
belangstelling in de jonge dame getuigde:
«Is u Alice von Waldheim?"
De jonge dame bevestigde zulks.
«Is u eigenares van de heerlijkheid Wallers
brunn?"
«Neen!" antwoordde Alice flinkweg. «Wal
lersbrunn is sedert een eeuw 't rechtmatig
erfgoed van de vrijheex-en von Erlenburg; de
aanspraken op de bezitting, die men mij toe
kent, zijn niet wettig. Wallersbrunn behoort,
wanneer hij nog in leven en in 't bezit van
zijn verstand is, den voormaligen patiënt uit
't krankzinnigen gesticht St. Salvatore, Ludwig
von Erlenbui'g."
«En u?" vraagde de president, terwijl hij
de freule von Waldheim met kennelijk wel
behagen aanschouwde.
«Ik kwam naar Rome, om 't landgoed, dat
mij niet toebehoort, in handen van den recht-
matigen eigenaar te stellen. Ik smeek daartoe
't achtbare gerechtshof, den heer von Erlen
burg de vrijheid, die hem tot heden werd
ontroofd, terug te geven, opdat hij in 't genot
van zijn vermogen kunne treden."
Een luid gemompel ontstond in de zaal, toen
men die geheimzinnigklinkende woorden uit
den mond van de freule von Waldheim hoorde.
De meesten dachten, dat ze haar niet goed ver
staan haddenniemand kon tenminste begrijpen,
elk verwband er tusschen hare woorden en
't proces bestond. Een vraag van den presiden
bracht ecnig licht in de zaak.
«Waarom is u naar Rome gekomen vraagde
hij onverschillig weg. «Waarom heeft u niet
liever eenvoudig aan Dr. Rimoli geschreven
den vermoedelijken krankzinnige, hem door den
heer von Waldheim toevertrouwd, op te zenden
Met verwilderde oogen staarde Alice den
president aan. Ze hijgde naar adem en hare
knieën knikten. De priester, die zich bezorgd
maakte over zijne pupil, trad naar haar toe.
Nu begon de freule von Waldheim, met een
stem, die door overmaat van di-oef heid trilde,
te verhalen, welke bekentenis haar vader op
zijn sterfbed had afgelegd. «Iedereen had",
zeide ze, «de woorden, door den stervende ge
sproken, beschouwd als de taal van een ijl
hoofdige, en zij zelf had ook zoo geoordeeld,
totdat de ontvangst van een brief van Dr. Rimoli
aanleiding gaf aan die woorden meer betee-
kenis te hechten."
Verder deelde ze mede, dat ze de gelofte
had afgelegd «de misdaad, door haar vader
begaan, te herstellendat ze naar Italië was
gereisd en om zich op de hoogte der zaak te
stellen, een gesprek met Dr. Rimoli had ge
voerd. Ze zeide verder, Dr. Rimoli had stijf
en sterk volgehouden, dat de heer von Er
lenburg krankzinnig was en niet kon her
stellen daarbij was hij niet te vertrouwen,
en kreeg somtijds aanvallen vanrazernij, zoodat
er niemand bij hem mocht worden toegelaten.
Ten slotte voerde ze aan, hoe 't voorval met
een razenden krankzinnige haar aanleiding had
gegeven tot een ontmoeting met Ludwig von
Erlenburg.
«Ik zou eerst de hulp van 't gerecht niet
ingeroepen hebben," voegde ze er bevend bij
maar ik hield me stellig overtuigd, dat de
heer von Erlenburg in 't geheel niet krank
zinnig was en begreep dat langs den minne
lijken weg Dr. Rimoli nimmer te bewegen
zou zijn, den patiënt de vryheid te hergeven»"
Wordt vervolgd.
Boek-, Courant- en HanfeJui-ukkery
Tan C. DÏ^er Jr.
