3
n
1%
HERYERPACHTING
WIJNDEPOT
C. POOL,
Umm- enBiMii-Coslies
lil; beider vil HISDRRK
BERKHOUT Co,
Grafkransen,
TOL No. 1, bij bel fort
Wagenstraat, O 343,
P. C. R00DT, Rhenen.
A. C. REUS, Hoofdgracht K 51.
J. H. HOFFMAN,
BROUWERSTRAAT 451.
Sla dit niet over!
een prachtige collectie
Heeren- en Jongeheeren-
P. MOOLHUIJSEN,
Torpedisten 2de kl. bij de Marine.
J. A. Zoetelief,
Koppen's Verkoophuis.
Aan schoonmaak-lievende
Huisvrouwen
Een keurig partijtje
AANBEVELING
A. BREET Wzn.,
KAN AAL WEG 33.
S. K. LUIJTZEN.
Zuivere Natuurboter!
A. BRUNSTING Rzn, Builen.
Aan de Lezers van ons BladI
„OP GESCHEIDEN WEGEN",
De Boel-, Conrant- en MeMrntaii van C. DE BOER Jr„ Beveelt zich heleeffl aan voor He levering van alle voortomenile DRUKWERKEN. - Laaple prijzen.
FEUILLETON.
Ile Dochter van den Handelsraai.
VAN
De OHtvanger (Ier Registratie en Do
meinen te den He'.der, zal, op DINS
DAG den I7en APRIL 1888, des
Toormiddags ten 10 ure, ten zijnen kan
tore, bij inschrijving hereerpachten
den TOL No. 1, bij het fort
Westoever aan den Helder, met
TOLHUIS en ERF en een stuk
STORTGROND of TUIN, ten zuiden
van het fort, voor zes jaren,
ingaande 1 Mei 1888 en eindi
gende 30 April 1894.
De inschrgvingsbiljetten moeten ge
sloten en vrachtvrij vóór den aanvang
der verpachting worden ingeleverd ten
kantore van voornoemden Ontvanger.
Nadere inlichtingen geeft voornoemde
Ontvanger, bij wien de perceelsbeschrij-
ving en voorwaarden ter lezing liggen.
Aan H. H. Bestuurderen
van de verschillende Yer-
eenigingen ter dezer plaatse
beveel ik mijn net ingerichte Bovenzaal
beleefdelijk aan, voor het honden van
De ondergeteekende bericht
aan zijne geachte begunsti
gers, dat hij zijn SMEDERIJ
heeft verplaatst van de Achter-Binnen
haven, No. 200, naar de
en beveelt tevens zijn zeer geschikte ge
legenheid aan tot het bewaren van Kachels.
Uw dw. dienaar,
J. F. AMBRIOLA.
ran den Deer
Prijscouranten op aanvrage verkrijgbaar.
Men kan op zindeltyke bediening en
goe de connmptie rekenen.
Op de Bovenzaal is een nitstekend
BILJART aanwezig.
UEd. Dw. Dienaar,
Hoek Westplein No. 1
IMF* Ook goede gelegenheid voor het
houden van BRUILOFTEN, enz.
Mr. Timmerman en Aannmer.
Weder ontvangen:
tegen ongekend lage prijzen.
Heeren Kamgaren-Costumes, van af f 13.50
Buksking - 8.50
Jongehecren - 7.00
Kinder-Pakjes, - 2.25
Buksking-Broeken f 2.00, f 2.50, 2.75
f 3.75 en - 4.25
Engelsch-Leeren Broeken, van af - 2.25
Alles solide kwaliteit.
Kuiperstraat,
Voor eene verbintenis als torpedist 2de klasse kunnen zich aanmelden personen tusschen
18 en 30 jaar oud, bij voorkenr varensgezellen.
Lichamelijke geschiktheid moet door onderzoek blijken.
Ter beoordeeling van gevorderde bekwaamheid moet een proef worden afgelegd.
Lezen, schrijven en kennis van de vier hoofdregelen in de rekenkunde zijn vereischten.
Zij treden in dienst op de gewone voorwaarden van aanneming bij de Zeemacht voor den
tijd van vijf jaar, doch ingeschrevenen voor de militie en milliciens voor zes jaar. Premie
bij indiensttreding f25.per jaar en, indien zij geen mil icien zijn, ook aanbrenggeld ad f 5.
per jaar.
De soldij bedraagt f25.'s maandg en vermeerdert bij opklimming in graad.
Mede te brengen stukken
Indien adressant militair is geweest
lo. Paspoort.
2o. Bewijs dat hij aan de verplichting van de nationale militie heeft voldaan, of zijn verlofpas.
3o. Certificaat van goed gedrag, aftegeven door den Burgemeester of den Commissaris van
Politie zijner woonplaats.
4o. Indien hij minderjarig is, het bewijs van toestemming van zijn ouders of voogden, ge
legaliseerd door den Burgemeester zijner woonplaats.
Bevolkingskaart A.
Indien hij geen militair geweest is:
Geboorte-acte.
De bewijzen hiervoren sub 2, 3, 4 en 5 vermeld, welke
kosteloos verkrijgbaar zijn.
5o.
lo.
2o.
aar
ir Gemeente-Secretarie
Willemsoord (Helder), 26 Maart 18^
.xouieD
De Sehout-bij-Nacht,
Directeur en Commandant der Marine,
J. B. A. DE JOSSELIN DE JONG.
KANAALWEC No. 101,
beveelt zich beleefdelijk aan tot het
schoonmaken, weghalen en bewaren
der Kachels.
Depót van WRIJFWAS,
uit het Holland. Bij en park te Zandvoort.
Roode Was voor Meubelen,
in potten van 5 en 15 Cents.
Witte Was voor Marmer en Lakwerk,
a 20 Cents.
Slijters genieten rabat.
naast de Marine-Club.
hebben wij in voorraad, en goedkoop.
Yan dit extra soort presenteeren wij
twaalf Vellen voor tien Cent.
Boekhandel, Znldstraat.
S*" Winkeliers, die MISDRUK
verkoopen, kunnen nu voordeelig bij ons
terecht.
ITsehe E3|
De ondergeteekende acht zich gedron
gen, zijn „hartelgken dank" te betuigen
aan den Heer W. H. ZICKENHEIMER,
fabrikant van den Rgnlandschen druiven-
borst-honig. Reeds geruimen tijd door
een zware koude en bezetting op de borst
aangetast zijnde, gebruikte ik op aanra
den bovengenoemde honig, en wel met
een verrassend gunstig gevolg, zoodat ik
thans weder in staat ben, mijne gewone
bezigheden, die ik gedurende eenige we
ken moest staken, te hervatten. Ik k^«
derhalve deze borsthonig allen bc>^ijj^erg
ten hoogste aanbevelen.
Asperen, (ZuidjJ^Lf£hd)
"g. VAN OCHTEN.
xr Alleen echt verkrijgbaar
*n Aesschen a fl. 2.met
geele, a fl. 1.met roode
en a 65 Ct. met witte cap-
suleD, welke nevenstaand fa-
briekstempel dragen.
Te Nieuwediep hij W. Y. BRUINVIS,
te Burg op Texel bij J. P. SMIT, en te
Wieringen bij J. BRUUL.
3 te
X
Ondergeteekende neemt bij deze beleefdelijk de vrijheiduwe aan- 1
dacht te vestigen op de uitgebreide keuze van
BEHANGSELPAPIEREN EN RANDEN,
J tot zeer lage prijzen.
Ruimste sorteering van SCHOONMAAKBENOODIGD-!
«HEDEN, als: STOFFER- en BORSTELWERKSPONSEN en 1
l ZEEMLEDERKARPETTENLOOPERSLINOLEUM kurk- S
heil); VLOER- en TAFELZEILENWAS- en LEERBOEKEN, t
3KWASTEN, glazen DEURPLATEN, BEHANGSELLINNENf
]en GRONDPAPIER.
VERFWAREN EN VENSTERGLAS.
X Voorts: een uitgebreide collectie Photographielijsten, in alle
fe> vormen en soorten; Schilderijen, Stoklijsten, Oleographién, c
S SPIONNETJES. SCHILDERIJ-, GORDIJN-, JALOUSIE- en
0. ALEXANDERKOORD. genaaid JALOUSIE-LINT. KARPET-
FRANJE en LOOPERBOORBAND, DEURKLEEDJES, COCOS-
en SPARTMATTEN.
p
yMF" Uiterst billijke prijzen.
AanbevelendUw dw. dienaar
S Weststraat No. 34.
PT
e>
I -
SB
fl a
fl 80
so S
OQ
f K*
in vaatjes, 4 K.Gr., a f3.75,
levert franco rembours,
Onze Premie:
is een Roman, geschreven door een zeer begaafde, ontwikkelde vrouw, die er reeds
meermalen in mocht slagen, haar lezers te boeien. Het is in alle opzichten een
aantrekkelijk boek. Duidelijk en zonder overdrijving wordt er in aangetoond, hoe
een inderdaad reine en edele ziel, als die van Astrea, de heldin van het verhaal,
door boozen invloed zoodanig gejaagd en geprikkeld kan worden, dat zij er einde
lijk toe gebracht wordt aan giftige inblazingen gehoor te geven en daardaar
in de noodlottige dwaling vervalt, om wat werkelijk goed is te wantrouwen.
Aangrijpend schoon teekent de schrijfster het karakter en den levensloop van de
in meer dan eene beteekenis blinde vrouw, haar strijd en ten slotte het zegevieren
harer liefde, die wel sluimerde, maar niet uitgedoofd was. Menschen, door trots
en zelfzucht blind, als Astrea's moeder, we ontmoeten ze zoo vaak op ons levens
pad en Mevrouw Ai/mar weet dit karakter zoo fijn te kenschetsen, dat men in
elke handeling een noodwendig gevolg van de oorzaak ontwaart.
In „Op gescheiden Wegen", een roman, waarvan de inhoud in geen enkel op
zicht, aan wien ook, aanstoot kan geven, levert Mevr. Almar, in hoogst boeienden
verhaaltrant, vooral ook door haar teekening van Arnold van Langen, het bewgs,
dat de geschiedenis van eenmensch zijn karakter is.
Het Boek bevat 231 pag. gewoon octavo, is van een titelplaat voorzien en op
hetzelfde papier, als voorgaande premiën, met dezelfde duidelijke --letter gedrukt.
In den gewonen regel kosten dergelijke- boeken 2,50 3,00. Al
onze Lezers hebben echter^ljcV récht; "tegen inlevering van onderstaanden
BON op dit werk jn Veékënen. De aflevering geschiedt voor den prijs van
VïTIF-IEIKr-lDIEiRTIGS- GENTEN".
Om vilt te linlppen
De ondergeteekende verlangt te ontvangen:
OP CESCHEIDEN WECEN, door Mevrouw ALMAR, voor
35 Conton.
Naar buiten 4 5 C O Tl t HL.
Naar het Duitsch
4) door AMO.
»Het is een 'schandelijk boevenstuk, een
mensch zoo toe te takelen," sprak de direc
teur op gedempten toon. «Zulke zaakjes moe
ten wij, dokters, maar opknappendie
schurken, ze moesten met vier paarden uit
mekaar getrokken worden."
Met angstigen, vragenden blik zag de pleeg
zuster hem aan. «U gelooft zeker niet, dat
hij er het leven zal afbrengen vroeg zij
met haar zachte, liefelijke stem.
De dokter haalde de schouders op. «Ons
leven is in Gods hand," antwoordde hij, «maar
als ik woekeraar was, zou ik op het leven
van dien man geen rooden duit willen lee-
nen maar hy is bij u in goede handen, zuster
Sabine."
«Weet men niet wie hij is vroeg hij
daarop aan den assistent-geneesheer.
Deze deelde hem mede, wat de politiebe
ambte gerapporteerd had.
Nadenkend schudde de oude dokter het
hoofd. «Hm, hm, het is zeer treurig," fluis
terde hy. «Naar zijn fyne handen, zijn edele
gelaatstrekken en het uiterlijk van zijn geheele
lichaam te oordeelen, behoort de ongelukkige
tot de beste standen, en hij is geen bekende
hm, hm, zeker een vreerad man, die hier pas
is aangekomen en in de handen viel van het
schuim van het menschdom."
Daarop zich naar het bed van den gewonde
keerende, vervolgde hij «Als die bleeke jonge
man spreken kon, zou hij misschien verhalen
van een goede moeder, die hem slechts on
gaarne liet vertrekken, misschien ook van een
bruid of van vrouw en kind," en zijn stem
verheffende voegde hij er aan toe «Maar hij
zou ook spreken vau menschelijke laagheid en
arglistvan een schurk, die zijn levens
kracht heeft gebroken o, de menschen zyn
beesten, ja, beesten zijn het."
De waardige man had zich werkelijk boos
gemaakt. Hij nam nu hoed en stok en drukte
de pleegzuster tot afscheid de hand. «Ver
pleeg den armen man goed, zuster Sabine,"
sprak hij geroerd. «Ik heb tegenwoordig ook
een zoon, die op zee vaartdikwijls denk
ik vol bezorgdheid aan hemnu ja, dat
behoefde ik hier niet te zeggen," zeide hij als
tot zichzelven.
Eerbiedig vroeg de assistent-geneesheer, wat
hij omtrent den gekwetsten man nog voor be
velen wilde geven.
«In dit geval zullen wij de zaak aan God
overlaten, jonge vriend I" antwoordde de oude
dokter. «Als de Hemel geen wonder doet,
zal het vanmiddag om twaalf uur met hem
wel afgeloopen zijneen geval meer in
het groote schuldboek der misdaad en ellende."
Nogmaals vriendelijk knikkend verliet hij
daarop de kamer. Ook de wachthebbende
dokter ging heen en zoo bleef zuster Sabine
met den ongelukkige alleen.
Zoo stil mogelijk zette zij een stoel bij het
bed, nam er plaats op en beschouwde nu het
pijnlijk vertrokken en bleeke gelaat van den
jongen man.
Zij was reeds gewoon aan de ellende en
jammer, die men in een ziekenhuis te zien
krijgt, want reeds jaren lang was zij vol op
offering en toewijding als ziekenverpleegster
werkzaam. Nog nooit echter had zij in iemand
zooveel belang gesteld, als in dezen ongeluk
kige, die daar zoo bleek en hulpeloos voor
haar lag. Terwijl zij daar zoo zat en bemerkte
hoe de engel des doods meer en meer over
den jongen man heenboog, kwamen haar de
tranen in de oogen. Zij vouwde onwillekeurig
de handen en een hartgrondig gebed voor het
levensbehoud van den gekwetste steeg van
hare reine lippen op naar den troon van God.
ni
Den vorigen dag, des namiddags te één ure,
was de Amerikaansche mailboot «Atlantic"
op de rivier voor Hamburg aangekomen. Het
zal ongeveer twee uur geweest zijn, toen de
passagiers op het landingshoofd voet aan wal
zetten. Onder hen bevond zich een menigte
kinderen met hunne bonnes, verscheidene
kaarsrechte, bejaarde heeren, die men dade
lijk als oud-militairen herkende, ondernemende
Yankees met listige, fonkelende oogen en dunne
kneveltjes, bedienden en vele andere personen.
Bijna het allerlaatst verlieten nog twee
passagiers de prachtige boot. Zij gingen arm
in arm het landingshoofd over, blijkbaar in
een vroolijk, vertrouwelijk gesprek. De oudste
van hen een man van ongeveer vijftig
jaar met een aristocratisch voorkomen was
gekleed in fijn laken en droeg verlakt leeren
bottines naar den laatsten smaak. Hij was
groot van gestalte, breed gebouwd, zijn hoofd
haar en zijn baard waren grijs en zijn gelaat
toonde een hoogmoedigen grimlach.
Zijn jongere metgezel, met levendige, glins
terende oogen, zag onbevangen rond, om een
gevestigden indruk mede te nemen van den
aanblik der stad. Hij was ruim dertig jaar
oud en niet groot, doch flink gebouwd. Een
korte ringbaard omlijstte zijn fijn besneden
gelaat, zijn geheele wezen was ongedwongen
en maakte een aangenamen indruk.
Vlak tegenover het landingshoofd verhief
zich het trotsche, prachtige hotel «De Kroon
prins". Het was het voornaamste en duurste
van geheel Hamburg; wie daar zijn intrek
nam, moest een welvoorziene geldbuidel bij
zich hebben.
De beide vreemden traden in de fraaie ves
tibule van het hotel en werden dadelijk om
ringd door een zwerm bedienden. Met scherpen
blik had de oudste der beide heeren spoedig
den bevelvoerder onder den hoop van gedienstige
geesten ontdekt en knikte hem hoogmoedig
toe«U moet ons eenige mooie kamers geven,
maar niet hooger dan de eerste étage", sprak
hij laDgzaam en met een vreemd accent.
Blijkbaar was hij de Duitsche taal niet geheel
machtig.
De volijverige kellner bracht hen in een
groote, zonnige kamer, met één slaapkamer
links en één rechts, waarvan alle vensters een
heerlijk uitzicht hadden op het bedryvige ge
woel der handelshaven.
«Zorg er voor, dat onze reiskoffers dadelijk
afgeladen wordenhier zijn de biljetten", sprak
de oudste der heeren tot den kelluer, terwijl
de jongere naar een venster gestapt was, om
het drukke, rumoerige gewoel op de kade des
te beter te kunnen zien.
«Breng ons sodawater en laat ons dan ver
der alleen", gebood de oudste heer nog en
strekte zich daarop achteloos in een lagen
leunstoel uit en scheen in een lichten sluimer
te geraken.
De aankomst der beide heeren, die er zoo
voornaam uitzagen, had groot opzien gewekt
by het dienstpersoneel van het hotel en dit
vermeerderde nog, toen hun groote koffers en
verdere bagage was gebracht. Zelfs de hotel
houder, die zich anders nogal voornaam aan
stelde, kwam erbij en schudde vergenoegd 't
hoofd. «Ze schijnen Amerikanen te zijn en
verduiveld rijk", sprak hij tot den opperkellner.
«Nu, het zal hen hier aan niets ontbreken;
ze zullen zich hier wel op hun gemak gevoe
len". En zich over de koffers buigend, die de
knechts gereed waren naar boven te brengen,
vroeg hij: «Hoe heeten ze toch eigenlijk"?
De opperkellner stelde voor, om dadelyk 't
register naar boven te brengen, maar daarvan
wilde de hotelhouder niet hooren. «Dat maakt
een mal figuur", zeide hij, «en op iederen
koffer staat «White", maar daar worden wij
niet wijzer door".
Tegen vijf ure schelden de vreemdelingen
en bestelden een bijzonder fijn diner apart.
De oude heer vooral scheen een fijne lekker
bek te zijn. Hij was bijzonder kieskeurig in
het uitzoeken der spijzen en bedacht zich wel
tweemaal, voor hij met zichzelven eens was
over den wijn, dien hij zou bestellen. Wel
richtte hij daarover een paar woorden tot den
jongeren heer, maar deze wenkte hem toe,
dat hij zijn eigen keuze maar moest volgen.
«Ge weet, ik maak mij niet druk om wijn",
sprak hij en keerde zich weer naar't venster.
Toen de heeren op hun kamer gedineerd
hadden, bracht de opperkellner het register
boven. «Geef maar hier"! sprak de oudste
en schreef daarop vlug een regel in het ge
opende boek.
Onmiddellijk na het diner gingen de beide
heeren uit. De dienstvaardige hotelhouder
kwam toeschieten en vroeg of de heeren een
knecht wilden hebben, om hun den weg te
wijzen, maar de oudste heer gaf door een
wenk te kennen, dat zij geen wegwijzer noo-
dig hadden. „We gaan niet ver weg", zei
hij, «het is maar, om de naaste straten te
doorkruisen".
Reeds wilde hy met zyn jongeren reismak
ker heengaan, toen hij zich bedacht en den
hotelhouder vroeg«Het is toch mogelijk, dat
wij langer wegblijven, wil u dus voor ons een
fijn souper laten gereed zetten, tegen omstreeks
tien ure van avond"
De hotelhouder maakte een diepe buiging
en wreef zich vergenoegd de handen, terwijl
de heeren zich verwijderden. Nauwelijks waren
zij uit het gezicht geraakt of de hotelhouder
boog zich over 't register, dat de opperkellner
hem voorlegde.
«Mr. White en reisgezel, uit Chicago", las
hy en keek daarbij teleurgesteld den opper
kellner aan. «Na zijn we nog even ver als
te voren een mijnheer White en zijn reis
gezel maar wie is nu de heer en wie is de
reisgezel"
«Ik denk, dat de oudste de heer is".
«Nu, wat kan 't ons eigenlijk ook schelen",
besloot de hotelhouder, «als ze maar goed be
talen".
Te elf ure ongeveer kwam de oude heer
alleen terug. In de vestibule kwam de dienst
vaardige opperkellner hem tegemoet. «Is uw....
uw.... die andere heer niet meegekomen"
vroeg hij twijfelend, niet wetende hoe hy den
heer zou aanspreken.
«Mijn reisgezel bedoelt ge", viel de heer
hem in de rede. «Ja, dat is een geschiedenis
met den jonkman. Wij kwamen in 't gedrang
en zijn op die manier van elkander geraakt.
Maar ik denk, dat hij wel spoedig zal komen.
Hy is geen kind meer en hij weet ons hotel
toch wel te vinden".
Dit zeggende liep hij de breede trap op,
terwijl de opperkellner hem vooraf ging met
twee kroonluchters vol brandende kaarsen, om
bij te lichten, ofschoon er overal gaslicht
brandde.
In het salon gekomen, vond de oude heer
daar reeds de tafel met het souper in kristal
en zilver klaar staan. De kellner dacht reeds
met bezorgdheid aan de heerlijke visch, die
stond koud te worden.
Wordt vervolgd.
Boek-, Courant- en Handels-Drukkerg
van C. DE BOER Jr.
