't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
Ho. 1640.
Zaterdag 3 November 1888.
Zestiende Jaargang.
KALENDER DER WEEK.
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON.
ELE0N0RE.
ADonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentiën
rail X tot 5 regels.....25 Cent
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
NOVEMBER, Sl.chtm.and, 30 dagen.
Opkomst der Zon 7 u. 5 m.
Onderg. 4 u. 21 m.
Zondag 4 Nieuwe Maan.
Maandag 5
Dinsdag 6
Woensdag 7 H. Willebrordus.
Donderdag 8
Vrijdag 9
Zaterdag 10 Eerste Kwartier.
HELDER, 2 Nov. 1888.
Men leest in het Handelsblad
Volgens een gerucht, dat ons ter oore
komt, zou de Regeering aan de Staten-
Generaal weldra het voorstel doen, Atjeh
te ontruimen en enkel een bezetting te
houden voor den vuurtoren op Poeioe
Bras.
Ofschoon het moeite kost aan de waar
heid van dit gerucht te gelooven, meenen
wij het te moeten mededeelen, omdat het
door gewoonlijk welingelichten als geens
zins onwaarschijnlijk wordt beschouwd.
De >Nederlandsche Uitgevershond*
erkend bij kon. besluit van 22 Juli 1884,
heeft zich tot den Minister van Water
staat, Handel en Nij verheid gewend met
het verzoek, dat voor de verzending van
gedrukte stukken tusschen Nederland en
Ned. Oost- en West-Indië het porttarief
moge verlaagd worden.
De Regeering beeft zich gezind ver
klaard. de haven van Harlingen belangrijk
te verbeteren doch zij vraagt daartoe van
de gemeente een bijdrage van f 200000,
en dit bedrag schijnt voor het niet ryke
Harlingen te zwaar en buiten ver
houding tot de voordeelen, welke van de
verbetering te wachten zijn.
Bij beschikking der rechtbank te
Leeuwarden van den 29en October, is
N. J. K., vroeger winkelhouder van Eigen
Hulp aldaar, ter zake van de hem ten
laste gelegde brandstichting, buiten ver
volging gesteld, terwijl zyn onmiddellijke
invrijheidstelling, wat die zaak betreft,
is bevolen.
Tegen het begin van December ver
wacht men voor het eerst te Amsterdam
de aankomst van een zoogenaamden tank
stoomboot, gevuld met Russische petro
leum, merk Bnito, aangevoerd door de
Société Commerciale te Parijs, welke reeds
eenige ladingen aldaar heeft aangebracht.
Ofschoon het lossen van zulk een lading
van ongeveer 2000 ton geen gemakkelijke
taak is, zullen de moeilijkheden worden
overwonnen en rekent men er op, dien
geheelen voorraad in vier of vijf dagen
in 15,000 vaten over te tappen, aan het
petroleum-magazyn van den heer S. C.
Olivier Jr.
De genoemde Parijsche maatschappij,
waarbij de firma De Rothschild een der
voornaamste belanghebbenden is, en die
ook te Antwerpen petroleum aanvoert,
heeft het voornemen maandelijks zulk een
lading naar Amsterdam te zenden.
Uit Oosterwijk wordt gemeld:
Zaterdagochtend werd het lijk van Frans
Michels, die onlangs hier stierf en den
22sten October begraven werd, opgegraven
en op last der justitie door twee artsen
gerechtelijk geschouwd.
In de maand Juli j.1. was Michels als
molenmaker werkzaam te Herpen, en daar
werd hem op een avond op verraderlijke
wijze met een zwaar voorwerp zulk een
slag op het hoofd toegebracht, dat hij,
na eerst eenigen tijd te Herpen in zijn
kosthuis liefderijk te zijn verpleegd, nog
steeds zeer ernstig lijdende, naar hier, waar
hijyvoonde,werd overgebraeht.Oogenschijn-
lijk herstelde hij, totdat hij dezer dagen
vrij plotseling stierf, en nu is bij de lijk
schouwing gebleken, dat er een zeer be
langrijke beleediging van den schedel had
plaats gehad, die zeker de oorzaak van
den dood is geweest.
Het is zeer te hopen, dat de laaghar
tige dader zijne gerechte straf niet zal ont
gaan, en dat hij behalve deze ook ver
plicht zal wórden tot een ruime schade
vergoeding aan de weduwe en kinderen,
die in zeer behoeftige omstandigheden
achterblijven.
Een stuk land bij Heerenveen, dat
voor 8 jaren voor f 20.000 niet gegund
werd, kon het nu bjj de eerste veiling
niet hooger brengen dan f 7850, ondanks
de verbetering van het land.
Door den heer H. J. Justema te Rot
terdam is een scheepswekkerklok uitge
vonden, die zoodra er een lekkage ontstaat
en er ongeveer 2 centimeter water in het
schip komt, terstond waarschuwt, zoodat
de opvarenden, al lagen zij in de rust,
voldoenden tijd hebben om zich te redden
en veelal ook het schip voor zinken te
bewaren.
Schrikkende voor de stoomtram,
liepen Maandagmidd. de paarden voor een
fouragewagen van de artillerie te Utrecht
den steilen kant van den Singel aldaar
(Keulsche vaart) af, en kwamen in 't water
terecht. De artillerist, die op een der paar
den zat, is verdronkenvan de beide
soldaten op den bok sprong er een bijtijds
af, de andere werd uit 't water gered.
Voorbijvarende schippers redden de paar
den, terwijl militairen en burgers den wa
gen met veel moeite op 't droge brachten.
De uitslag van de verkiezing van
een lid der tweede kamer in het district
Lochem is als volgt:
Aantal kiezers 3141.
Aantal geldige stemmen 2910.
Gekozen: Jhr. C. M. Brantsen, (a.-r.).
met 1460 stemmen.
Mr. J. G. ridder van Rappard, (liber.)
verkreeg 1449 stemmen.
Uit Sliedrecht wordt gemeld, dat
Zondagvoormiddag de heeren rechter
commissaris, substituut-officier van justi
tie en substituut-griffier bij de Arron-
dissements-Rechfcbank te Dordrecht daar
zijn aangekomen, naar aanleiding van
een bericht dat daar den 17n Oct. jl.
plotseling is overleden zekere vrouw K.,
vermoedelijk tengevolge van vergiftiging.
Het lijk, dat den 20n October was ter
aarde besteld, is weder opgegraven, ter
wijl een gerechtelijke schouwing is gelast
en een onderzoek ingesteld.
Omtrent den diefstal op het postkantoor
te Berlijn, blijkt nader het volgende
Met den avondtrein uit Keulen was nevens
de gewone Duitsche, ook de geheele Ameri-
kaansche, Engelsche en Fransche post aange
bracht. Toen die bezending op het hoofd
postkantoor was bezorgd, werd daaruit een
dikke zak van een meier hoogte vermist, die
nevens de talrijke gewone brieven een groot
paket aangeteekendebrieven bevatte en bo
vendien verscheidene paketten voor het depar
tement van buitenlandsche zaken, waaronder
eenige uit Parijs van zulk een gewiehtigen
inhoud, dat men ze van daar, in plaats van
per post, per expresse naar Keulen had ver
zonden. Terstond werd er naar alle kanten
getelegrafeerd en ook do ambtenaren der jus
titie waren onmiddelijk ijverig in de weer.
Daardoor vernam men, dat er bij den wagen,
waarmede alles van het station naar het bin
nenplein van het hoofdkantoor was overge
bracht, een man in ur.iform van postbeambte
was gekomen en naar aangeteekende pakketten
had gevraagd, Deze pakketten waren ver
deeld in twee groote .vakken, waacsan er een
aan dien persoon werd overgegeven, taswjjl
een postbediende den tweeden zak op de schou
ders nam en naar binnen droeg. Deze zak
is dus in behoorlijke órde terechtgekomen de
andere echter was verdwenen. Bij verdere
navraag is men tot de conclusie gekomen, dat
de man, die naar aangeteekende paketten had
gevraagd, een vroegere beambte van het hoofd
kantoor moet zijn geweest, die nauwkeurig
met den dienst bekend was, en dat hij een
handlanger moet hebben gehad, wien hij den
zak door een raam aan de zijstraat heeft toe
geworpen, ten einde hij zelf langs den voor
kant ongemerkt kon wegkomen. De vermiste
zak is Dinsdagochtend in het scheepvaart
kanaal teruggevonden. De paketten voor het
departement van buitenlandsche zaken lagen
nog ongeschonden er in, ook zoo al de gewone
brieven, maar van de aangeteekende waren
de mee3te geopend en de daarin aanwezige
waarden gestoleD. Vooralsnog kon men niet
nagaan welk bedrag er was geroofd, doordien
de Amerikaansche kooplieden geen geld- of
waardeverzending declareeren, maar slechts
den brief laten aanteekenen. Dinsdag is men
uren lang bezig geweest met het sorteeren en
drogen der doorweekte bezending. Op tafels,
banken en grond lagen de natte brieven en
drukwerken uitgespreid, en in den loop van
den dag is alles behoorlijk besteld. Bij de
afzending van dit bericht was de vermoedelijke
dader nog niet te vinden.
Een vreeselijk bloedbad beeft plaats
gehad op bet eiland Okrika, in de rivier
Bonny (West-Afrika), dat sedert Mei 11.
onder Britsche bescberming staat. De
inboorlingen bebben een groot aantal
mannen van den vijandelijken stam der
Ogoni's in een hinderlaag gelokt, onder
afschuwelijke mishandelingen vermoord en
daarna opgegeten. Het aantal slachtof
fers bedraagt minstens 150.
De Britsche Consul is met eenige
inlandscbe hoofden naar Okrika gegaan
en beeft, na veel moeite, de uitlevering
van 14 nog niet gedoode Ogoni's ver
kregen.
Naar men verneemt zou bet in
Duitsckland gelukt zijn, tarwe en rogge
met elkaar te kruisen. Hierdoor zou men
een graansoort verkregen hebben, welke
de goede hoedanigheden van tarwe en
rogge in zich vereenigd.
Het bovenstaande verdient zeer zeker
de aandacht der landbouwers.
Alfred Lespinasse, die indertijd tot
40 jaren dwangarbeid veroordeeld en naar
Cayenue gezonden werd, ontvluchtte van
daar in 1848, ging naar Amerika en was
daar jaren lang werkzaam in mijnen.
Toen bij een kapitaaltje van 6000 francs
bijeen bad gebracht, kreeg hij het heim
wee en keerde terug naar Frankrijk, dat
hij in 40 jaren niet gezien bad.
Dezer dagen kwam hij te Havre aan.
Maar nauwelijks was hij aan land, of
zijn brieventasch met al zijn geld werd
hem ontstolen. De 69-jarige man ging
nu bedelend naar Parijs, en niet wetend
waar bij een onderkomen zou vinden,
stelde lig zich in banden der politie. Tot
zijn teleurstelling vernam hij nu, dat men
hem daar ria* tsêjon houden, omdat zijn
•misdrijf venaard was. Hij was
echter zéér 1 Prefect zoo goed
was hem op te laten -pakken wegens
landlooperij.
In Amerika maakt men op de elan"-
denjacbt gebruik van een kegelvormige
spreekbui,? van bomscbors gemaakt. De
jager bootst daarin het geluid van den
eland na, om hem daarmede te lokken en
onder schot te krijgen. Als anecdote
wordt verteld van een jager, die twee
uren lang, zoo ongeveer vier mijlen, al
toeterend was voortgekropen en eindelijk
op een anderen toeteraar stiet, die, door
zijn geluid aangetrokken, hem eindelijk
hebbende gevonden, hem nu verzocht om
een beetje tabak.
Vergadering v. d. Raad der gemeente Texel,
op Woensdag 31 October 1888.
De Voorzitter opent de vergadering.
Afwezig de heer C. P. Keijser.
De notulen der vorige vergadering worden ge
lezen en, na een kleine aanmerking goedgekeurd.
De Voorzitter doet mededeeling van een inge
komen request van eenige inwoners van de Waal,
waarin zij verzoeken om telephonisch verbonden
te worden met het telegraafkantoor aan den
Burg, Daar de telephoondraad door hun dorp
loopt en er aan de Waal een geschikt persoon
en lokaal aanwezig is, meenen zij dat dit geen
bezwaar zal opleveren. Aangezien het request
eerst pas voor de raadsvergadering was ingeko
men, wordt door den Voorzitter voorgesteld de
zaak door het Dagelijksch Bestuur te doen on
derzoeken; hiertoe wordt besloten.
Een ingekomen stnk van Hiltje Plavier, echt-
genoote van Simon Koning, verzoekende schade
loosstelling voor verbeteringen in de woning aan
gebracht. Als vergoeding hiervoor meent zij dat
f40 een zeer billijke eisch is. De Voorzitter
stelt voor ook dit aan het Dagelijksch Bestuur
op te dragen. Goedgekeurd.
De Voorzitter stelt aan de orde de verbetering
aan de haven beoosten het Oude Sohild. Naar
aanleiding van het plan en de begrooting, door
een ingenieur van den waterstaat op f 41000 ge
raamd, meent de Voorzitter, dat dit plan voor
de gemeente te bezwarend is en stelt daarom in
overleg met het Dagelijksoh Bestuur voor, om
alleen het noodzakelijkste werk te verrichten en
wel het vergrooteu der haven.
De Voorzitter zegt, dat volgens hun begrooting
de kosten slechts f 300 meer zouden zijn, dan
het voorgestelde plan van den Minister en stelt
voor het Dagelijksch Bestuur te machtigen om
den Minister te verzoeken voor dit plan minstens
f7000 toe te staan, daarna de Provinciale Staten
te verzoeken om een toelage van p. m. f 10000
en de rest door de gemeente bij te dragen. De
heer P. Boon maakt de opmerking, dat de aan-
neemsom wel zeer uit de hand kan vallen, cn
vraagt of het niet wenschelijker is, deze macht
aan het Dagelijksch Bestuur niet toe te staan.
De heer E. Keijser meent dat het verkieslijker
zou zijn geen som vooraf te bepalen, doch het rijk,
de provincie en de gemeente te verzoeken, elk
een derde toe te staan.
De voorzitter zegt, dat het rijk nooit iets toe
staat wanneer niet een vaste som bepaald is, en
dat wanneer de aanneemsom de begrooting ver
overtreft, deze niet gegund zou worden.
De heer Westenberg vraagt of de toestemming
van den raad om de toegestane som van f 5000
voor de verbetering der haven van kracht blijft,
en de heer C. Zijm, of de kosten van dagelijksch
opzicht voor rekening der gemeente komen.
De Voorzitter zegt dat in de begrooting van
een rijksingenieur alles ruim wordt berekend, zelfs
de winofv van den aannemers.
De V W. Mets vraagt of de raad er voor
V. zorgen, om wanneer de zaak tot
Th»*, recfiv "*-t> d^ door ingezetenen der gemeente
te doen *«^j£ten.
De VoorzittP* zegt, dat dit op de aannecj*
te veel invloed^^1 uitoefenen, doch beds*
vens voor de ge^SvênwenkpUtta^tCSClf
aanneming heeft plaats gehad, hft^
te zullen doen.
De Voorzitter deelt meden, dat «etworsl,
van de hoofdelijken omslag van Get
antwoord is ontvangen. y
Bij de gewone rondvraag vesfifcUliafln hij
Zijm de aandacht op den slechten lou
straat aan het voorste gedeelte van de HtM
Voorzitter belooft dit te znllen onderzoek.
Niets meer aan de orde zijnde, wordt dva.—
gadering gesloten. ?an
Marine en Leger.
De officier van gezondheid 2e kl. K. E. Ziego-
ler, van het le regiment infanterie alhier, wordt
overgeplaatst naar Leeuwarden.
De officier van gezondheid 2e kl. (le luit.) J.
E. van Persijn, wordt op 1 November a. s. van
Utrecht overgeplaatst naar het garnizoen alhier.
Voor den geschuttoren van Zr- Ms. rainmonitor
„Haai", in verwapening bij 's rijks werf te Am
sterdam, is een compound pantserplaat benoodigd,
waarvan de levering is opgedragen aan de firma
Hotz Co., te Rotterdam. De plaat wordt ver
vaardigd in de fabriek van Cammell Sheffield,
en kost ruim f30.000.
Met de Koninklijke fabriek voor stoom- en an
dere werktuigen te Amsterdam wordt, voor reke
ning van het Departement van Koloniën, gecon
tracteerd voor den bouw van een schip voor de
Indische militaire marine.
Naar liet Duitsch van E. WERNER.
29).
«Grootmama, wat doet gy hier? Waarom
blyft ge niet boven in uwe kamer?" riep Hell-
mut, op de barones toesnellende, die schreiende
hare armen naar hem uitstrekte.
#Ik wilde u nog eenmaal zien! Ik moet u
nu ten tweeden male in het gevaar laten be
geven. Hellmut, ik bid n
/Rustig, rustig grootmama!" zeide hij be
darend. //Voor het oogenblik is er nog niets
te doen, zij zullen eerst vragen of wij het
slot vrijwillig voor hen willen openen. Maar
laat ik mij nu naar mijn post begeven."
Hij maakte zich langzaam uit hare omar
ming los en wilde gaan. Op dit oogenblik
kwam Otto aanstormen en riep ademloos, doch
met wilde vreugde:
//Hoera! ze zyn er reedsl"
De barones schudde smartelijk het hoofd
en wierp hem een verwijtenden blik toe.
//Otto, hoe kunt ge ons de komst onzer vij
anden met zulk een jubel aankondigen!"
»Wie spreekt van vijanden, grootmama?
Hoor slechts Plegen de Denen zich zoo aan
te kondigen
In de onmiddellyke nabijheid van het slot
klonken de signalen der aanrukkende solda
ten, doch het waren andere tonen dan die,
welke men maandenlang gehoord had, toen
in alle dorpen, op elke hoeve Deensche in
kwartiering was. Allen luisterden met inge
houden adem en plotseling voer Hellmut in
de grootste verrassing uit:
//Mijn God, het klinkt bijna als
//Dat zijn Pruisische signalen!" viel Eleo-
nara stormachtig in.
«Natuurlijk!" jubelde de knaap. «Frits is
er met zijne compagnie!"
z/Frits?" zeide Eva blydc, doch mevrouw
van Mansfeld schudde ongeloovig het hoofd.
«Onmogelijk! Otto, gij bedriegt u en ons
allen."
//Nu, grootmama, gij kunt my gerust ge
looven, ik ben er zeker van," antwoordde
Otto, zich aafl hare borst werpende. «Maar
nu maken zij de slotpoort open, daar moet ik
zijn! Ik moet Frits het eerst begroeten!"
Hij stormde weg, Hellmut hem na, en ter
wijl de oude dame als van schrik en vreugde
verlamd daar stond, vloog Eva op hare vrien
din toe
z/Nora, houdt gij het voor mogelijk? Frits
met zijne compagnie!"
Eleonora wilde antwoorden, maar op het
zelfde oogenblik wierp dokter Lorenz zijn
eerwaardig geweer, waarvoor hy tot nu toe
zooveel zorg had gedragen, met geweld op de
steenen, en riep met ten hemel geslagen han
den:
//God zij dank! Nn hebben wij dat moord
tuig niet meer noodig!"
In den slottuin was intusschen een luid,
vroolijk gedruisch ontstaan. Toen men in de
aanrukkende soldaten vrienden herkende, was
het voorbij met zorgen en gevaar. Alles kwam
aanloopen, om de versperde ingangen weer
vrij te maken, de met zooveel moeite tot stand
gebrachte verdedigingswerken werden jube
lend opgeruimd. Toen werd de hoofdpoort
geopend, en Otto stormde het eerst naar bui
ten, om den overste Horst te begroeten, die
aan de spits van zyne compagnie binnen kwam
rukken.
«Daar zijn wij!" zeide hij, terwijl hij Ar-
nulf Jansen, die hem in den slottuin ontving,
de hand drukte.
z/Wij zijn nog juist op tijd gekomen."
Jansen beantwoordde dien handdruk harte
lijk.
//Jawel overste," antwoordde hij. «Wij hiel
den u en de uwen voor de aanrukkende
Denen."
Nu, wat die laatstea betreft, die zullen wel
aftrekken, wanneer zij ons in 't gezicht krij
gen!" meende Horst; toen keerde hij zich tot
Hellmut, die nu ook kwam aanloopen.
«Heer von Mansfeld, ik heb al gehoord,
dat gij de kommandant van uw slot waart,
daarom verzoek ik u, kameraad, huisvesting
voor my en de mijnen.»
/,Wee8t welkom, duizendmaal welkom!»
riep Hellmut.
Inderdaad, zelden werd een verzoek met
meer pleizier ingewilligd, en eene inkwar
tiering hartelijker welkom geheeten, dan in
dit geval. De groote, vroeger zoo stille slot
tuin, was nauwelijks groot genoeg om al de
soldaten .te bevatten, die van allo kanten be
groet wordenhet was een geschreeuw door
elkaar, geheel verschillend van het wilde tu
mult van '8 morgens.
Nu trad Horst met Hellmut en Arnulf
met Otto, die niet van zijne zijde week, in
het slot en was het de beurt aan den overste.
Hij had gehoopt de barones en Eleonore nog
hier te vinden, maar naast do beide dames,
die hem beneden aan den trap opwachtten,
dook een blond kopje op, cn een paar blauwe
oogen blikten den binnentredenden tegemoet.
z/Eva!» stamelde hy opzoo'n verwonderden
toon, dat zelfs de hooggespannen verwachtingen,
die de romantische kleine Eva zich van dit
wederzien gemaakt had, nog overtroffen wer
den en nu vergat ook zij den voogd, den haat
tegen de Pruisen, zelfs de getuigen en vloog
den overste tegemoet:
z/Frits!»
z/Dat noem ik eerst gelukkig zijn!» riep hij,
haar stormachtig omhelzend. «Dat beloont
den marsch door storm en onweer!»
z/Maar Frits, hoe komt ge zoo onverwacht
hier?» vroeg mevrouw von Mansfeld. Horst
zag haar verwonderd aan.
«Onverwacht?» herhaalde hy, zonder Eva
los te laten.
//Zeker,» viel Hellmut in. //Aan welk ge
lukkig toeval hebben wij bet te danken, dat
u zoo op het juiste oogenblik is gekomen?»
z/Dat is geen toeval, mijnheer von Mans
feld, wij zijn hierheen gekomen om n ter
hulp te snellen.»
«Hoo wist u dan, dat wij hulp noodig had
den. Dat bericht kan u toch nog niet hebben
bereikt
//Toch heeft het ons bereikt. Ik kreeg plot
seling liet bevel zoo snel mogelijk naar nw
slot op te rukken, het gold, meldde men my,
den aanvoerder der Sleeswijksche boeren, Ar
nulf Jansen, die voor den krijgsraad moest
gebracht wordenwij moesten nog voor den avond
hier zijn. Nu, met Jansen had ik nogeene schuld
te vereffenen en zoo zijn wij dan op leven en
dood hier heen gemarcheerd en hebben den
geheelen weg in drie uren afgelegd.»
z/Dat is onbegrijpelijk, zeide Arnulf. „Wie
kan dan toch die redder in den nood zijn
geweest
z/Ik!» klonk het plotseling achter hem, en
Otto, die tot nu toe wat achteraf had gestaan,
en met geheimen triumf dit alles had aange
hoord, trad midden in den kring, waar men
hem met alle teekenen van verwondering ont-
ving.
z/Otto gij
«Ja, Hellmut, ik, uw klein neefjo, dien gij
nog op de schoolbanken wildet plaatsenTer
wijl gij er over* spraakt, hoe het slot tot de
aankomst onzer troepen te houden zou zijn,
heb ik die hier eenvoudig heengehaald zal
ik nu ook nog naar buiten worden gestuurd
om naar het weer te zien?»
Met trotsch opgericht hoofd ging hij voor
zijne zuster staan, wie nu het raadsel van
zijn verdwijnen was opgelost.
Wordt vervolgd.