't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
YOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
No. 1683.
Woensdag 3 April 1889.
Zeventiende Jaargang.
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON.
S-A-Ij'V.A.TOIRIH
i^lDonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentiën
van 1 tot 5 regels25 Cent
Elke regel meer 5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Aan onze geabonneerden
'wordt beleefdelijk verzocht,
't abonnementsgeld Vlie
gend Blaadje" (eerste kwartaal 1889), te
willen overmaken in postzegels of per
>1, vóór 5 April.
DE UITGEVERS.
HELDER, 2 April 1889.
De logger «De Jonge Gerard", ree-
der G. den Duik, te Scheveningen, Vrij
dag te Vlaardingen biuneugeloopen, rap
porteert, in den storm van Dinsdagmorgen
j. 1. een golfslag water over boord te heb
ben gekregen, tengevolge waarvan de
schipper en 2 matrozen over boord zijn
slagen. Met denzelfden golfslag werd
een der matrozen weer op het dek ge
worpen, doch de schipper, J. Bruin, be
nevens zgn zwager, J. Buitenhek, zijn
jammerlijk in de golven omgekomen.
De logger bad een Scheveningscbe be
manning.
Blijkens bet verslag van het Zee
manshuis te Amsterdam, wordt het aan
tal zeelieden, dat van die inrichting ge
bruik maakt, jaarlijks minder, wat aan
den achteruitgang der zeilvaart geweten
wordt. In het afgeloopen jaar werd het
Zeemanshuis bezocht door 437 zeelieden,
nl. 251 Nederlanders en 186 vreemde
lingen en bedroeg het aantal kostdagen
9092. Aan den heer D. van Ketwich
werd op zijn verzoek wegens vergevor
derden leeftijd, eervol ontslag verleend
als directeur der inrichting, onder dank
betuiging voor de langdnrige diensten,
door hem daaraan bewezen. In zijne
plaats werd benoemd de heer E. G. Jon
ker, scheepsgezagvoerder.
In de gemeente Haarlemmermeer
is de dienstbode van den kastelein H.,
aan den Ringdijk bij Aalsmeer, in hech
tenis genomen. Zg wordt beschuldigd
het eenjarig kind uit dit gezin op een
stoel te hebben gezet boven brandende
kolen. Gelukkig werd dit nog in tijds
door de moeder ontdekt, doch het kind
heeft ernstige brandwonden gekregen.
De dienstbode heeft voor de Officier van
Justitie de daad ontkend.
Het was dezer dagen de commie
zen te Breda bekend geworden dat een
partjj zout, honderden ponden groot, een
der zoogenaamde poorten zou binnenko
men. Eenige hunner verscholen zich
nabij het pnnt, waar de smokkelaars de
gemeente zonden binnentreden. Spoedig
kwamen eenige mannen, met zakken be
laden, voorbij de commiezen lieten hen
gaan, wetende dat de eerste troep zakken
met zand zou dragen. Een poos later
kwam een tweede groep mannen, even
eens beladen met zakken, en sloeg een
zijweg in. «Halt!" klonk het, maar de
mannen gingen door. «Halt of ik schiet."
De mannen hielden stil. Na eenig te
genstreven en pruttelen werden de zak
ken geopend, diekrullen bevatten.
Intusschen was de derde groep met de zak
ken zout ongehinderd de stad binnenge
trokken.
Vrijdagmorgen is de gemeente-ont
vanger Van Andel (N.-Br.), de Heer C.
van N., door zijne huisgenooten dood te
bed gevonden. Hij bad een revolver in
de hand.
Je bent mijn ziel, mijn leven Een twintig
jarig jongeling, Leon S., die bij zijn oudera te
Parijs inwoonde, kwam dezer dagen zijn oudera
mededeelen, dat bij verliefd, dol verliefd was, en
wilde gaan trouwen. De vader werd bleek van
schrik, toen bij 't roekelooze plan van zijn zoon
vernam.
„Trouwen P En met wieP"
„Met mejuffrouw N."
Een vreeselijke lachbui verhinderde papa zijn
verwondering uit te drukken. Mejuffrouw N.,
een vriendin der familie, heeft den hoopvollen
leeftijd van acht-en-veertig jaren bereikt, 't Is
een eerzame dame, die, om eene tot nog toe on
bekend gebleven reden, steeds heeft geweigerd
om te trouwen. Zij bezit een vrij wel gevnlden
effectentrommel, vele eigendommen en heeft haar
goeden naam gedurende al die lange 48 jaren
onbesmet weten te bewaren.
Niettegenstaande haar jaren, ziet zij er nog
goed uit, dooh dat belet niet, dat Léon 's ouders
zich kostelijk amuseerden met het plan van hnn
zoon, die daarover natnnrlijk heel ernstig boos
werd, verklarende dat zijne keuze rijpelijk was
overdacht en hij slechts wachtte op de toestem
ming zijner ouders.
Het zaakje werd nu eenigszins ernstiger. Me
vrouw S. ging hare vriendin opzoeken en zeeg
van verwondering bijna ineen, toen de oude tante
onder blosjes en zuchtjes bekende:
„Ik bemin uw zoon en ook hij bemint mij.
Sta ons geluk niet in den weg geef uwe toe.
stemming tot ons huwelijk
En na rijp beraad werd besloten, dat de jeug
dige Léon in 't huwelijksbootje zou stappen met
de 48 jarige N, onder voorwaarde dat bij eerst
zijn plichten als staatsburger zou gaan vervullen
en zijn diensttijd als soldaat volbrengen.
D arme jongeling antwoordde hierop niets, doch
werd dagelijks bleeker, sprak niet, at niet, dronk
niet en welke nietigheden een verliefde meer doet,
en ..keerde zelfs Vrijdag 1.1. niet in het huis
zijner ouders terug. Men liep naar mejuffrouw
N., doch ook deze was verdwenen en de bewaak
ster van 't huis deelde mede, dat mejuffrouw en
de jonge Léon 's avonds om 9 uur naar 't station
waren gereden zij waren er van doorZa
terdagmorgen ontvingen de ontstelde onders een
brief van den verliefden zoon, waarin hij kennis
gaf van zijn vlucht.
En de ondankbare oudelni gaan thans de oude
tante, die hunnen zoon een hemel op aarde wenschte
te verschaffen, aanklagen wegens ontvoering
van een minderjarige.
Auckland, 30 Maart. Volgens zoo-
even hier ontvangen bericht, heeft er over
de Samoa-eilanden een geduchte orkaan
gewoed. De Duitsche oorlogsschepen
«Adler*, >01ga« en «Eber«, en de Ameri-
kaansche oorlogsschepen Trenton»Van-
dalia« en «Nipsic* zijn op de riffen ge
dreven en totaal verloren. Van de Ame-
rikaansche bemanningen zijn 4 officieren
en 46 matrozen, van de Duitsche 9 offi
cieren en 87 matrozen verdronken.
Berlijn, 30 Maart. Door den orkaan,
die over de Samoa-eilanden woedde, zijn
daar vergaan de volgende Duitsche oor
logsschepen: het aviso Adler en de ka
nonneerboot «Eber*. 5 officieren en 90
manschappen verdronken. De korvet «01-
gac is op het strand geworpen, maar men
meent dat zg weder vlot zal worden.
Deze en de Amerikaansche schepen
werden op de weinig beschermde reede
van Apia door een orkaan op een koraal
rif geworpen.
Nauwkeurige berichten ontbreken tot
dusver nopens den geheelen omvang van
het ongeluk, dat bier buitengewone ont
steltenis veroorzaakt.
Berljjn, 30 Maart. Het aantal perso
nen, die met de Duitsche schepen «Eber*
en «Adler*, bij Samoa door den orkaan
van 16 a 17 Maart verdronken, is van de
«Eber* 70, van de «Adler* 20. De be
manning van de gestrande «Olga* is gered.
Behalve de drie Amerikaansche oorlogs
schepen, zgn ook de koopvaardijschepen,
welke in de haven van Samoa ten anker
lagen, verongelukt. De Amerikaansche
schepen hebben 30 dooden. De Engel-
sche oorlogsschepen gaan, wegens beko
men averij, naar Sidney^
Berlijn, 30 Maart. Alle bladen zijn vol
van het verschrikkelijk ongeluk, hetwelk
de Duitsche vloot voor Samoa getroffen
heeft. Het wemelt in de stad van extra
bladen. De vergane kruiser «Adler* was
884 reg. tous groot, had vier kanonnen,
en telde 128 koppen, van wie er 20 ver
dronken zijn. De «Eber*, eveneens ver
gaan, mot 570 reg. tons, had 3 stukken
geschut, en was met 85 koppen bemand,
van wie zich slechts 10 hebben kunnen
redden. Alle overigen, met den kapitein
en de officieren, zijn in de diepte ver
zonken met het schip, dat op een groot
koraalrif midden in de haven geloopen
en uiteengeborsten is. De haven van Apia,
in welke de ramp heeft plaats gevonden,
staat bij de zeelieden in een kwaden naam
wegens hare gevaarlijkheid bij stormen
uit het noorden, omdat zg dan, naar die
zijde open, aan al het geweld der volle
zee bloot staat. Bij den iDgang en in het
midden loopen door de haven groote ko
raalriffen. De tjjd der ergste stormen valt
in Maart, zoodat de stoombooten dan ge
woonlijk onder stoom in de haven liggen,
om bij opkomenden storm uit het noorden
dadelijk de volle zee te kunnen kiezen.
De betrekkelijk kleine stoomschepen Ad-
Ier en »Eber« waren tegen den snel
opkomenden orkaan volkomen weerloos.
Zij werden, toen de stoom niet meer vol
doende was en de laatste ankerkettingen
gebroken waren, tegen het koraalrif ge
worpen en uit elkander gereten. Daaren
tegen kon de »01ga«, die 2200 reg. tons
meet, en 287 man met 12 stukken geschut
telt, dank zjj haar grooter stoom vermogen
en den zwaarderen bouw, de koraalriffen
voorbg op het strand loopen, zonder ver
lies van menschenlevens, en met de hoop
van later weer vlot gebracht te kannen
worden. De verschrikkelijke storm heeft
55 uren gewoed.
De bouwkosten van de twee vergane
schepen, die beide van de nieuwste con
structie waren en pas in 1885 en 1887
van stapel zgn geloopen, is bij benade
ring twee millioen mark, zonder de uit
rusting en de kosten van het geschut.
Brussel, 30 Maart. De Belgische
mailboot «Comtesse de Flandregisteren
namiddag van Ostende naar Dover ver
trokken, is op zee in aanvaring gekomen
met de Belgische mailboot «Princesse
Henriette*, van Dover naar Ostende. De
stoomketel der «Contesse de Flandre c is
gesprongen en de boot gezonken. De ka
pitein, de le officier, de le machinist en
12 passagiers en matrozen zgn verdronken.
De volgende nadere bijzonderheden
over de aanvaring der Belgische mail
booten in het Engelsche Kanaal, worden
in Belgische bladen medegedeeld:
Er heerschte een dichte nevel op zee.
Men kon nauwelijks over de verschansing
zien, en de «Contesse de Flandrevoer,
zonder te kunnen nagaan welke hinder
palen zij kon ontmoeten.
Al de voorzorgen, door het reglement
voorgeschreven, waren genomen. De groene,
roode en witte seinlichten waren aan bak
boord opgehangen, even als aan stuur
boord en aan het voorschip, maar het
was onmogelijk ze in den mist te zien
Men floot onophoudelijk. De zee stond
niet hol, en zonder den nevel zou de
overtocht onder de beste voorwaarden zgn
afgeloopen.
De kapitein Hausman en stuurman Ver
meulen waren op het dek en bewaakten
zorgvuldig elke beweging.
Eensklaps deed zich een vreeselijke
schok gevoelen de «Comtesse de Flandre
was in aanvaring geweest met de post
boot «Princesse Henriette*, komende van
Dover, die ten half vier te Ostende moest
binnenloopen. De «Comtesse de Flan
dre* werd achter de raderkasten midden
doorgesneden. Door den schok sprong
haar ketelheel het schip barstte uiteen
en zonk onmiddellijk.
De «Princesse Henriette* bekwam wei
nig schade.
Slechts eenige passagiers der «Comtesse
de Flandre* konden door de matrozen
der «Princesse Henriette worden gered.
De kapitein Haasman, stuurman Ver
meulen, de chef-machinist Martin en 12
passagiers en matrozen der verongelukte
stoomboot zgn verdronken.
Het is onbetwistbaar dat beide officie
ren de slachtoffers zijn, enkel omdat zij
tot het laatste hunnen plicht hebben wil
len vervullen.
De «Princesse Henriette* bleef ver
scheidene uren ter plaatse, om te redden
wat nog te redden viel. Met een gedeelte
van de romp der Comtesse de Flandre*,
dat op de waterdichte schotten dreef, op
sleeptouw, is zij te Ostende binnengeloo-
pen ten 1 u. 3 m.
Het is haar bevelhebber, kapitein Wa
felaar, die deze bijzonderheden mededeelde.
De «Comtesse Flandre* had een waarde
van 500,000 fr. aan boord, ongerekend
de Engelsche post, die altijd een groote
waarde heeft en medegezonken is.
In een particulier bericht uit Ostende aan de
Etoile Beige, ontleent men nog het volgende
De Princesse Henriette vertrok ten li nnrnit
Dover, met 14 passagiers aan boord. De zee
was toen kalm. Er was ook geen mist. Eerst
40 minuten na het vertrek kwam er een mist
opzetten, maar die zoo snel toenam, dat het wel
dra zeer donker werd. Eerst had het schip met
volle kracht gevarenbij het opkomen van den
mist gaf de commandant, kapitein Waefelaer,
echter bevel om te minderen en spoedig werd er
slechts met halve kracht opgestoomd. De kapt.
liet voortdurend de stoom flnit werken, ter waar
schuwing voor andere schepen, die men wegens
de duisternis niet zou kunnen zien. Zoo had 't
schip ongeveer 16 a 18 mijl geloopen, toen het
omstreeks half 2 was geworden.
Iedereen stond toen op den uitkijk, de passa
giers zoowel als de matrozen, scherp luisterende
of zij geen fluit van een ander schip hoorden.
W iem aar iets meende te hooren, waarschuwde
den commandant. Zoo kwam men verscheidene
schepen voorbij, die zonder moeite werden ont
weken. Eensklaps hoorde men aan bakboords
zijde een flnit. De officieren herkenden haar aan
den klank en zeiden, dat het de Belgische post
boot was, die van Ostende naar Dover ging en
die zij ook op dat uur verwachtten te zullen
ontmoetten.
Hadden nn de commandant en de matrozen
der Comtesse de Elandre want dit waB de
naderende mailboot het gefluit van de Prin
cesse Henriette niet gehoord, of althans niet tij
dig genoeg om te kunnen wenden P Wat er van
zij, de Comtesse de Flandre kwam juist in de
richting van, en wel dwars, voor de Princesse
Henriette, die niet nog in tijds kon stoppen,
dientengevolge tegen de Comtesse de Flandre
inliep en dit schip letterlijk door midden brak.
De steven der Princesse Henriette drong in de
raderkast van het aangevaren schip en kwam
daarin tot bij de machine terecht. Tengevolge
van den schok sprong aldaar een der beide ke
tels en daardoor sloeg het schip uit elkaar. Het
voorgedeelte met de machinekamer zonk onmid
dellijk, terwijl het achtergedeelte, tengevolge van
de waterdichte schotten, bleef drijven zonder
eenige lekkage te hebben.
De commandant der Comtesse de Flandre,
kapitein Hansmans, en zijn eersten stuurman
Vermeulen stonden op de commandobrug en moe
ten bij het springen der machine dadelijk zijn
omgekomen. De eerste machinist en de tweede
machinist, eerste stoker en vijf andere stokers,
die zich in de machinekamer en bij de stook
plaatsen bevonden, moeten insgelijks oogenblik-
kelijk het leven hebben verloren. Tot nog toe
waren zij althans geen van allen gevonden. De
bootsman en een eerste matroos, die op het ach
tergedeelte van het schip stonden, behielden alle
tegenwoordigheid van geest en brachten haastig
booten te water, om wanneer ook dat gedeelte
van bet schip zon beginnen te zinken, de passa
giers te redden.
Ook op de Princesse Henriette werden de
booten te water gelaten, waarbij alle mogelijke
Bpoed werd gemaaktde touwen, waarin zij hin
gen, werden zelfs niet losgemaakt, maar haastig
doorgesneden, terwijl alle matrozen en stokers
zich ten volle beijverden om de schipbreukelin
gen der Comtesse de Flandre te hulp te komen.
Ongelukkig werden door den dikken mist de
pogingen ter redding grootelijks belemmerd;
DOOR
E. E C K S T EI N.
Crispina, zoo heette zij, was in vele opzichten
het sprekend contrast van haar echtgenoot.
Klein van gestalte, vrij gezet, maar van een
buitengewoon levendige natuur, scheen zij hem
volkomen te beheerschen. In den eersten tijd
van hun huwelijk had zij haar overwegenden
invloed zoodanig weten te doen gelden, dat
haar man het bekrompen, armzalige kamertje
behoorlijk in orde hield en ook zich zeiven,
niettegenstaande zijne voortdurende kwade
luim, niet bijzonder verwaarloosde. Op een
maal echter, toen ze begon te begrijpen, dat
Emmanuele's pogingen om eene betrekking te
krijgen, voortdurend mislukten, was zij on
verschillig gewordenja het scheen wel, dat
zij een zekere voldoening smaakte, wanneer
zy den man, die haar gouden bergen beloofd
had, daar zoo treurig verwaarloosd, in een
gescheurd, vuil huispakje, aan de ongeverfde
tafel zag zitten een toonbeeld van jammer
en ellende. Eene dergelijke onverschilligheid
had ook Racosta zelf, de voormalige Pause
lijke ambtenaar bij de belasting, op zulk eene
beklagenswaardige wyze aan lager wal doen
geraken maar bij hem had zij een anderen
grondslag. Hij geleek op een wanhopende,
die de belofte gedaan heeft, niet eerder zijn
haar te laten knippen, of zijn- baard af te
scheren, alvorens een geleden verlies hersteld,
een smaad uitgewischt, of eene onrechtvaar
digheid gewroken is.
Het zoogenaamde onrecht, dat Racosta wre
ken wilde, was echter ten volle verdiend.
«Gedurende een jaar had hij te Civitavec-
ehia in het bagno doorgebracht wegens schan
delijk misbruik van vertrouwen, tot dat de
Heilige Vader, naar aanleiding van eenige
opzienbarende bekeeringen, aan hem en
eenige andere misdadigers, genade geschonken
had".
Een heftig tooneel was gevolgd, toen Em-
manuele, van Civitavecchia te Rome terug-
keerende, jnist aankwam op hetoogenblik, dat
zijne Crispina aan de zijne van een elegant
gekleed Franschman een ffcarozza« besteeg,
om naar de opera te rijden. De begenadigde
gevangene greep in zijne woedende jaloezie
den jongen man bij de borst en was op het
punt zich als een verscheurend dier op hem
te werpen, toen door de krachtdadige tnsschen-
komst van Crispina de beide kampioenen ge
scheiden werden. Met een lachend uitge
sproken: »tot weerziens!" wendde zij zich tot
den Franschman en verzocht hem alleen weg
te rijden zij zou intusschen met den krank
zinnige, die niet begreep dat tusschen haar en
den tuchthuisboef geen gemeenschap meer kon
bestaan, voor goed afrekenen.
In deze stemming bereikte zij met Racosta
het huis harer moeder, waar zij sedert de
veroordeeling van haar echtgenoot gewoond
had. Het onderhoud, dat zij daar met hem
had, leidde echter niet tot het verwachte re
sultaat.
Emmanuele, anders de inschikkelijkheid
zelve, bijna haar slaaf, weigerde kalm maar
vastberaden der trouwelooze de vrijheid terug
te geven en toen zij hem uitlachte en toe
riep, dat hij wel de laatste zijn zou, wien zij
bij de volvoering van haar plan om raad zou
vragen, dat zij, alleen om schandaal te ver
mijden, hem mede naar huis genomen had
toen herinnerde hij haar met onheilspellend
rollende oogen aan het feit, dat zij bij het
misdrijf, waarvoor hg had geboet, zyne mede
schuldige geweest was en dat hij zulks niet
verzwijgen zou, indien zij hem, ter wille van
dien vreemdeling, aan zijn lot overliet.
Te vergeefs deed zij haar best om hem met
hare ongeloofelijk radde tong te overtuigen,
dat hij zonder haar veel betere vooruitzichten
had, om zich door de wereld heen te slaan
en elders een nieuw vaderland te vinden te
vergeefs zwoer zij hem, dat zij hem zijn leven
vergallen, hem pijningen zou tot het uiterste;
indien hij haar toch dwong verder met hem
te blijven leven te vergeefs betuigde zij, dat
zij hem niet lief had, dat zij hem nooit lief
had gehad en dat die Fransche koopmanszoon
al hare gedachten zou innemen Emmanu
ele bleef onverbiddelijk.
«Dat zal wel weer terecht komen", sprak
hij met bevende stem. //Als ik u maar eerst
weer bij mij heb, als ik u door de daad be
wijzen kan, dat het mijn ernstig plan is u
rijk, gelukkig en vroolijk te maken, dan zult
gy dien Franschman wel vergeten en inzien
hoe schandelijk het was den man te willen
verlaten, dien gij zelve in het ongeluk hebt
gestort.
Kortom, hoe ongaarne ook, Crispina moest
zich voegen er bleef slechts de keuze over
om te gehoorzamen aan haar wettigen echt
genoot of naar het bagno te gaan, want voor-
loopig moest de jonge Marseilliaan, aangeno
men dat de quaestie voor hem meer was dan
een vluchtige grap, nog anderhalf jaar in Rome
blijven, zoodat de ontvoering, waarmede Cris
pina gedreigd had, als derde mogelykheid nog
niet in aanmerking kon komen.
Acht dagen later volgde Crispina haar echt
genoot naar Livorno. Door een gelukkig toe
val vond Emmannele daar weldra werk op
het kantoor van een voornaam koopman, die
voornamelijk met Provence en Catalonië han
del dreef.
In het begin ging alles naar wensch. Cris
pina begon langzamerhand iets als ontroering
te voelen bij het zien van deze onafgebroken
werkzaamheid, die alleen haar welzijn ten
doel scheen te hebben.
Door haat en verbittering gefolterd, zoodra
de gedachte aan den Marseilliaan in hem
wakker werd, vermeed Emmanuele zelfs de
geringste zinspeling op het voorgevallene.
Crispina daarentegen hield dit stilzwijgen
voor grootmoedigheid en deze dwaling miste
hare uitwerking niet. Zij begon zich weder
te gewennen aan de nabijheid van den man,
dien zij in de eerste dagen na zijn terugkeer
werkelijk haatte, en uit de gewoonte ontwik
kelde zich langzamerhand eene soort van ge
negenheid, die van langer duur scheen te
zullen zijn, naar mate de uiterlyke omstandig
heden elk kwartaal gunstiger werden. Hoe
wel Emmanuele op de laagste sport begonnen
was, klom hg zeer spoedig opniet alleen
wyl hij een knap en gverig werker was, maar
wellicht nog meer ten gevolge van de hart
roerend bescheidene wijze, waarmede hg op
trad. Het schuldbewustzijn, dat hem drnkte,
en de angst, dat vroeg of laat zgn verleden
ontsluiërd zou 'worden, maakte deze beschei
denheid gebiedend noodzakelijk.
Het scheen wel, dat Crispina geheel met
haar lot verzoend was, toen zij op het einde
van het eerste jaar aan een dochter het leven
schonk, waardoor aan hare buitensporige zucht
naar afleiding een geheel andere richting ge
geven werd. De ydele, naar genoegens ha
kende vrouw werd voorloopig ten minste
een ijverige, zorgzame moeder, die niets hoo-
gers kende, dan de rustelooze verpleging van
haar geliefd kind, die voor het eerst sedert
jaren tevreden was met haar lot, hoe zwaar
bet haar ook viel, dat zy de bekentenis niet
kon onderdrukkende dwang, dien Emma
nuele op dien merkwaardigen namiddag te Rome
op haar had uitgeoefend, was tot haar geluk
geweest.
Racosta ontstelde, toen zy op het gebeurde
terugkwam, dat hg met voordacht nooit had
aangeroerd. Met een soort bygeloovige vrees
had hij het verleden geschuwd. Dat Crispina
er nu op terugkwam, beschouwde hg als een
slecht voorteeken.
Wordt vervolgd,
