't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
No. 1686.
Zaterdag 13 April 1889.
Zeventiende Jaargang.
KALENDER DER WEEK.
NIEUWSTIJDINGEN.
FEUILLETON.
Abonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEREHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Advertentiën
van 1 tot 5 regels25 Cent
Elke regel meer
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
APRIL (Grasmaand) 30 dagen.
Opkomst der Zon 5 u. 2 m.
Onderg. 6 u. 58 m.
Zondag 14 Palm-Zondag.
Maandag 15 Volle Maan.
Dinsdag 16 Israël. Paschen.
Woensdag 17
Donderdag 18 Witte Donderdag.
Vrijdag 19 Goede Vrijdag.
Zaterdag 20
HELDER, 12 April 1889.
Naar we vernemen zal het Hollandsch
Opera-Gezelschap op de kermis alhier
voorstellingen geven.
Benoemd tot ontvanger der rijks
belastingen te Sint-Maartensdijk, de heer
M. H. Sauer thans te Texel.
Bijkon. besl. van 8 dezer is aan den
hr. D. C. Loman, met ingang van 1 Juni
a.s., op zyn verzoek, eervol ontslag ver
leend als burgemeester van Texel, met
dankbetuiging voor de door hem in die
betrekking bewezen diensten.
Men schrijft ons van Wieringen:
Voor een talrijk opgekomen publiek gaf het
hier bestaande zanggezelschap „Ons genoegen"
in 't logement van den hr. D. Lont 7 April
een uitvoering. Daar de directeur, de hr. P.
Muijs, door ziekelijke omstandigheid verhinderd
was tegenwoordig te zijn, komt een woord van
loi toe aan den hr. F. Jansonius, daar onder
zijn leiding onderscheidene nummers flink ten
gehoore werden gebracht. Tot opluistering gaf
het hier bestaande muziekgezelschap „Harmo
nie" onderscheidene stukjes ten beste, zoodat
het geheel een recht gezellige avond kon ge
noemd worden. De verrassing, door den Bur
gemeester bereidt, om dezen avond met een
dansje te besluiten, droeg niet weinig bij, de
feestvreugde te verhoogen. Velen hopen dan
ook, dat het zang- en muziekgezelschap voort
mag gaan op den ingeslagen weg, om ons nog
menigen, prettigen en gezelligen avond, te ver
schaffen.
De Kon. West-Indische maildienst
keert over 1888 een dividend uit van 5pCt.
De eerste grasboter werd, een paar
dagen geleden, de koninklijke familie
aangeboden door den heer Smeele, te
's-Gravenhage.
Voor de Vrijdag, den 12 April, op
het Doelenveld te Alkmaar te houden
Paaschtentoonstelling van rijstieren, melk-,
fok- en vet rundvee, rammen en fokscha
pen, zijn 56 stuks vet- en 82 stuk3 fok-
vee aangegeven, behalve een aantal in
zendingen ter opluistering.
De Haagsche berichtgever Utr. Dbl.
maakt melding van een schitterend we
tenschappelijk feit door prof. Van Iterson
te Leiden bedreven. Genoemde hoogleer
aar moet nl. met gewenschten uitslag een
lijder een stuk uit de maag hebben weg
gesneden. Geheel hersteld, moet de geo
pereerde het academisch ziekenhuis hebben
verlaten.
Door Dr. Le Rutte te 's Gravenha-
ge is Maandag een aanklacht ingediend
bij de justitie, tegen de verspreiders van
lasterlijke en honende berichten te zijnen
laste. (Naar een verhaal, dat het eerst
door Recht voor Allen verbreid werdisde
naam van genoemden geneesheer in ver
denking gebracht naar aanleiding van
een som gelds, die hij zich door een oude
juffer zou hebben laten ter band stellen, ten
einde haar een ljjfrente te verzekeren,
waarvan zij slechts één week genot heeft
gehad).
Maandagnacht is te Leiden een man
door een politieagent in politiek gearres
teerd. De man was bezig pogingen te
doen om in het kantoor van den Rijks
ontvanger aldaar binnen te komen, zeker
niet met de eerlijkste bedoelingen. Trou
wens zyn verleden is voor de mogelijk
heid hiervan een zeer slecht antecedent.
Jaren lang bracht hij in de gevangenis
door als straf voor zijn inbraak eD dief
stal in het kantoor van de firma T. en
D. alhier.
Een zeldzaam sterfgeval had de
vorige week te Scheemda met een oud
echtpaar plaats. De vrouw stierf Donder
dagnamiddag, terwijl de man Vrijdagmor
gen het tijdelijke met het eeuwige ver
wisselde.
De tweede millioenenjuffrouw, T. de
Jong, uit Drachten, is Zondagavond door
de politie te Groningen in hechtenis ge
nomen. Zij logeerde aldaar in het hotel
Friesland.
Een 470-jarig meisje, uit de En-
gelschesteeg, te Amsterdam, is sedert
Vrijdagavond spoorloos verdwenen, tot
groote ontzetting van de ouders. Het
speelde op de straat en is het laatst
gezien, gaande met twee meisjes, in de
richting van de Stroomarkt. Alle naspo
ringen, door de ouders en door de politie,
zijn tot dusver vruchteloos gebleven.
Het kind heeft een lief gezichtje en was
gekleed met een wollen kapje en geruit
jurkje.
Zaterdagmiddag viel te Apeldoorn
een vijfjarig kind in het kanaal. Een
vrouw, die het kind bemerkte, schoot on
middellijk toe en had het genoegen het kind
levend op het droge te brengen. In plaats
van evenwel het kind terstond onder dak
te brengen en de voorschriften toe te
passen, welke ten opzichte van drenke
lingen bestaan, liet zij het kind aan den
oever liggen en ging hare ontmoeting
aan anderen mededeelen. Toen daarna
geneeskundige hulp werd ingeroepen en
ook spoedig verscheen, was het leven
bijna geweken en stierf de kleine kort
daarna.
Het dwaze vooroordeel, om by het red
den van drenkelingen getuigen noodig te
hebben, heeft dus weer een offer geëiscbt.
De zoon van zekeren B. te Alfen
bij Tilburg wilde met een geweer op een
kat schieten, doch werd hierin door zijnen
vader verhinderd. Hierdoor ontstond een
worsteling, waarbij het geweer afging en
het schot den vader doodelijk wondde.
Men vreest voor zjjn behoud.
Bij breed gemotiveerd vonnis deed
de Rechtbank te Rotterdam Dinsdag uit
spraak zij verklaarde de beklaagden
schuldig aan moord door 3 vereenigde
personen gelijktijdig" en veroordeelde
Louis van Bergen van der Grijp, 30 jaar,
koopman, en Leonardus Quik, 44 jaar,
arbeider, ieder tot levenslange gevange
nisstraf en Jobannes Lebbe, 34 j., koop
man, tot 20 jaar gevangenisstraf. Van
den mede hun ten laste gelegden diefstal
werden zij vrijgesproken.
Alleen de veroordeelde van Bergen van
der Grijp gaf duidelijke blijken van te
verkeeren onder den indruk van de ge
vallen uitspraak.
Te Maastricht bemerkten Zondag
morgen de bewoners der Antoniestraat,
dat uit de woning der echtelieden D. veel
rook te voorschijn kwam. Zij drongen
de woning binnen en vonden de beide
echtelieden op hun bed, ten gevolge van
kolendamp, bijna gestikt. Spoedig werd
geneeskundige hulp ingeroepen, aan wie
het mocht gelukken de beide bewuste-
loozen weder tot bewustzijn te brengen.
Onachtzaamheid schijnt de oorzaak van
het ongeval te zijn geweest.
Alweer een drama! Een beambte
de postergen te Hamburg leed aan
zinsverrukking, wat zijne vrouw zeer wei
nig beviel. Zij wilde daarom van hem
scheiden en baar intrek nemen bij de
ouders. Niettegenstaande de man bad en
smeekte zulks niet te doen en bij hem te
big ven, pakte zij haar boeltje bijeen. De
ongelukkige echtgenoot ging daarop de
deur uit, kocht ec*i revolver, keerde met
zijn geladen wapen terug en vuurde het
af onder de woorden: Levend kom je
hier niet van daan." De vrouw vluchtte
het huis uit, waarna de man zich zelf
twee kogels door het hoofd joeg.
Dat het voorschrifthet is niet goed,
dat de mensch alleen zij" in den.Transvaal
wordt geëerbiedigd, blijkt uit een adverten
tie in de Volksstem, luidende als volgt:
Doodbericht.
Aan vrienden en Bloedverwanten wordt
hiermede bekend gemaakt, dat het den Al-
machtigen God van leven en dood behaagde
in den morgen van den 14 Februari door
een plotselingeu dood mijn vijfden huwe
lijksband te verbreken door van mijne
zijde te rukken mijn teeder geliefden
echtgenoot M. J. Viljoen, mg nalatende
met 72 kinderen en kleinkinderen, om
dit mgn onherstelbaar verlies te betreuren.
Uwe bedroefde Vriendin:
M. J. Viljoengeb. Schoeoian.
Bronkersfonteiu, 20 Febr. 1889.
Een afschrikkend voorbeeld voor
uithuizige ouders wordt door de Liberté
verhaald. Een jouge vader en moeder,
die avond aan avond uitgingen naar fees
ten en partgen, hadden voor hun klein
zoontje een Picardische voedster in dienst
genomen, aan wier zorgen zij hun kind
gerust konden toevertrouwen, naar zij
meenden. Als de moeder 's avonds laat
thuis kwam, ging zij altijd even op de
kinderkamer kijkenmaar zg vernam dan
steeds, dat de kleine sliep.
Onlangs, toen de ouders 's nachts thuis
kwamen, vonden zg hun zoontje zwaar
ziek, en vóór de komst van een in allerijl
ontboden geneesheer was de arme kleine
gestorven.
Het kind bezweek aan hersenvlies-ont
steking, welke, zooals bij onderzoek bleek,
ontstaan was door een kunstje, dat de
voedster aanwendde om het knaapje in
slaap te krijgen en zoo spoedig van allen
last af te zijn. Zg wreef namelijk eeni-
gen tijd met hare hand over den schedel
van het kind, dat, aldns gemagnetiseerd,
weldra in een staat van verdooving ver
viel. Die behandeling, welke de vrouw
eenige malen per dag herhaalde, had
ontsteking van het hersenvlies doen ont
staan.
Dat gevaarlijke kunstje moet bekend zijn
aan vele voedsters in Frankrijk, die het
elkander hebben geleerd.
In verscheidene Noord-Amerikaan-
scbe Staten, als Indiana, Obio, Kentucky,
New-Jersey en New-York, is in den laat-
sten tijd de z. g. Witmutsen-beweging"
aanmerkelijk toenemende, voornamelijk
ten platten lande. Het is een niet be
paald georganiseerde vereeniging van
mannen, die, even als de toepassers van
de „lyncb"wet, een rechtspleging hebben
op eigen hand, en wel voornamelijk om
personen te tuchtigeD, die zich schuldig
maken aan misdrijven, welke niet binnen
de perken der strafwet vallen.
Als b. v. een gezin veel te lijden heeft
door het slecht gedrag van den huisvader,
dan wordt deze door de Wkite-Caps«
eerst gewaarschuwd en, zoo dat niet helpt,
opgelicht, aan een boom gebonden en
afgestraft. Deze bijzondere rechtsple
ging geeft, hoewel zg zich zedelijke ver
betering ten doel stelt, zooals men denken
kan, dikwijls aanleiding tot onrechtvaar
digheden en tooneelen van ruw geweld.
Terecht wordt daarom door Amerikaan-
scke bladen aangedrongen op streng toe
zicht en krachtige maatregelen tegen de
Witmutsen".
EEN LENTEPLAAG.
De lieve lente is weer in 't land,
Doch stemt niet blij te moede
De schoonmaak heerscht aan allen kant
Met ongekende woede.
De spreeuw maakt gekheid op het dak,
De rausch vex-koopt zelfs glossen.
Alleen de man gevoelt zich zwak
En zag zich gaarn' verlossen
Van al het heerlijk lenteschoon
Als dwylen, boenders, doeken
Maar wat baat hem zijn norsche toon;
Wat zelfs 't onhoorbaar vloeken
De heer der schepping telt niet mee,
Hoe hij 't ook raoog beschouwen
Al barst het hart hem ook van wee,
Het rijk behoort den vrouwen.
Zy heerschen bij de lenteplaag,
Die schoonmaak is geheeten.
Wie anders lust'loos is en traag,
Wordt nn als vlug versleten.
Zij reppen zich, door huis en hof,
Als gold het eer en leven.
Zij droomen zelfs des nachts van stof,
En kennen slechts één streven,
't Ligt alles wild en woest dooreen,
Soms de allerfijnste zaken
De man dwaalt stil en mort alleen,
En tracht zich weg te maken.
Maar in 't café heerscht ook de plaag
En waar hij zich moog' keeren,
't Is overal, bij hoog en laag,
Hetzelfde exerceeren.
Doch, bijt weer door den appel heen,
Gij mannen, weest gelaten
Straks is de bange.strijd gestreên
Geen weeklacht kan iets bateD.
Een storm bezweert men lichter nog
Dan de oude schoonmaakwoede
Stuurt met de vrouwtjes in een zog,
En toont u kalm te moede.
Is weer de lenteplaag voorbij,
Die rust en geld ons roofde,
Die zeker allen, u en mij,
Zoo menig kooltje stoofde,
Dan jublen wij, als wij het schoon
In huis en hof aanschouwen,
Op weer verzoenden, dankbren toon,
Tot lof der reine vrouwen.
Een juichtoon, na do Schoonmaak.
Triomf, triomf,
Heft aan, op dankbren toon,
Hoe hoog de schoonmaakwoede klom,
Thans is die nare tyd toch om,
Het huis mijn vrienden, waar ik woon,
Is opgeknapt en schoon.
Ió vivat,
Het harte slaat zoo blij,
Een lied weergalmt van mond tot mond,
Op dezen heuchelijken stond,
Verheugt u op het feestgetij,
De schoonmaak is aan zij.
't Is feest, 't is feest,
Zoo mocht die plaag vergaan,
De vreugde stijge thans ten top,
Komt vrienden heft uw glazen op,
En stemt een vroolijk feestlied aan,
De schoonmaak is gedaan.
Marine en Leger.
Bij kon. besl. wordt met ingang van 16 dezer
bevorderd tot dirig. off. van gez. 3de kl. bij de
zeemacht, de off. v. id. le kl. J. v. Lith Harre-
boméebevorderd tot luit. t. z. 2e kl., de adelb.
le kl. J. H. Junius, H. G. Leembruggen, A. J.
Loke en G. J. J. Verdam, met bepaling dat de
eerstgenoemde twee zullen rang nemen tnsschen
de leits. t. z. 2e kl. L. Hamming en H. H. Del
Conrt v. Krimpen en de laatstgenoemde twee tns
schen de luits. t. z. 2e kl. G. L. 't Hooft en C.
F. Pabst; de luits. t. z. lste kl. J. van Brakel
Schimmel, ter zake van in doch niet door den
dienst ontstane lichaamsgebreken op pensioen ge
steld, onder toekenning van een jaarl. pensioen
van f1130 en een verhooging met f825 'sjaars
voor wetkelijk verblijf in milit. dienst in 's Rijks
overzeescbe bezittingen en koloniën en tnsschen
de keerkringenbevorderd tot lnit. t. z. le kl. de
luit. t. z. 2e kl. F. C. V. Zwaanhals; de kapt.
t. z. J. H. Commijs, ter zake van langdnrigen
dienst en meer dan 50-jarigen ouderdom, op pen
sioen gesteld, onder toekenning van een jaarlijksch
DOOR
12.) E. ECKSTEIN.
Langzamerhand was er ook twijfel bij hem
gerezen of de loopbaan van een ambtenaar
bij de geheime politie wel zoo schitterend was
als hij zich had voorgesteld. Marsucci
daarvan was hij zeker leefde, niettegen
staande zijne vaste betrekking, in zeer be
krompen omstandigheden, en de promotie
scheen^ gelijk nul te zijn, want in de zes maan
den, die hij thans in Napels had doorgebracht,
was geen van Marsucci's ambtgenooten voor
uitgekomen. Marsuccie zelf had hem dit niet
verteld Emmanuele zou dan het tegendeel
voor waarheid hebben gehouden maar hij
had dat opgevangen uit den mond van een
voormaligen karabinier, die, evenals hij, bij
de geheime politie van monsignore de Fabris
was ingedeeld.
Het was nu eenmaal een vaste regel zoo
deelde de karabinier hem mede de lagere
beambten slechts dan te laten opklimmen, wan
neer zij een zeker eerbiedwaardig aantal jaren
gediend of zich door de eene of andere buiten
gewone handeling verdienstelijk gemaakt had
den. Tot dit laatste bood zich echter slechts
zelden de gelegenheid aan, aangezien bij het
secretariaat van den Kardinaal op dat punt
een pijnlijke nauwgezetheid in acht werd ge
nomen.
De liberalen, tegen wie deze geheele maat
regel op touw was gezet, hielden zich buiten
gewoon kalm. Sedert het begin van Juli had
men slechts twee ontdekkingen gedaan, die
eenigszins de moeite beloonden. Overigens
was het opmerkelijk, dat in dergelijke geval
len steeds slechts het hoofd van de politie,
nooit de ondergeschikte beambte in de »Ga-
zetta del Regno" genoemd werd. Hy, de ka
rabinier zelf, wist daarvan mede to spreken,
want laatst, bij het oostelijk gedeelte van de
stad, was hij de ziel van de geheele expeditie
geweest; maar noch in het publiek noch in
het secretariaat had men daarvan iets ver
nomen.
Zoo ontwikkelde zich bij Racosta langzamer
hand eene idéé tixe Wilde hy bij de geheime
politie vooruitkomen, dan moest hij zich de
gelegenheid om uit te munten, zelf verschaffen.
Iu den aanvang deelde hij zijne gedachten
onder bedekte termen aan Crispina mede, maar
weldra werd hij vrijmoediger en namen deze
gedachten een bepaalden vorm aan, en Cris
pina, die reeds lang het denkbeeld was toe
gedaan, dat men zelfs het uiterste blindelings
moest wagen, versterkte hem in zyn voorne
men. Hoe hooger de nood klom, hoe onver
biddelijker het misdadige plan zich op den
voorgrond drong; van dag tot dag nam het
scherper omtxekken aan, en toen Emmanuele
het laatste stuk, dat eenige waarde had, Cria-
pina's kruis, naar den juwelier bracht, geschied
de dit met het bepaalde plan, de opbrengst
allereerst tot dit doel te besteden
Dit doel was een man te vinden, die ge
schikt scheen, om bij de misdadige comedie
de rol van offer te spelen, en loerende, als
een havik op zijne prooi, bezocht Emmanuele
van dien dag af alle plaatsen, waar hij oner
varen, lichtgeloovige, overspannen menschen-
kinderen zou kunnen ontmoeten dus voor
namelijk de plaatsen, waar de lagere klasse
der bevolking bijeenkwam, vooral de vreem
delingen, die uit de kleinere plaatsjes op de
naburige eilanden en van de kusten van Ca-
labrië afkomstig waren.
Reeds was de helft van de opbrengst van
Crispina's kruis bij de ontelbare mislukte po
gingen in de zakken der herbergiers en der
oesterhandelaars verdwenen, toen hij, bijna
wanhopende aan de uitvoerbaarheid van zijn
plan, Salvatore Padovanino, den verloofde van
van de schoone Maria ontmoette, en tei'stond
in hem eene persoonlijkheid vermoedde, wiens
overspannen aard de mogelijkheid aanbood
van een gunstigen uitslag.
Emmanuele kwam al heel spoedig tot de
ontdekking, dat Salvatore byna met dezelfde
begeerigheid als hy zelf, haakte naar eene
verbetering van zijn armoedigen toestand, naar
een tooneel, waarop hij zijue talenten uiten,
zijn onverzadelijken levenslust bevredigen kon.
Emmanuele ontdekte verder, dat hij in aan
raking was gekomen met een gloeienden ver
eerder van den Kardinaal, met een hartstoch-
telijken tegenstander van die zoogenaamde
vrienden van de vryheid, met iemand, die ge
neigd scheen, alle ongelukken, die hem ten
deel waren gevallen, op rekening te schry ven
van de liberale partij geheel in overeen
stemming met de ambtelijke krantenberichten,
waarin elk ongeluk, dat den Staat of de stad
trof, eiken stilstand in den handel, elke buiten-
landsche verwikkeling aan de partij der op
positie geweten we$d.
Nog vóór Emmanuele zijn geluk kon be
seffen, was hy het met den hartstochtelijken
Salvatore eens. Bij de laatste ontmoeting
vóór het vertrek van den Apuliör naar Ca-
pri, begon de gewetenlooze verrader echter
eenig berouw te gevoelende kinderlyke na-
iveteit van den jongen man, gepaard met zoo
veel vastberadenheid, zooveel gloeiend fana
tisme, had inderdaad iets aandoenlijks.
Toen Salvatore echter de dompige herberg
verliet en zich nog éénmaal naar Racosta
omwendde, merkte deze plotseling op, dat zijn
slachtoffer eenige gelijkenis had met den ge-
haten Marseilliaan en in hetzelfde oogen-
blik was de vluchtige opwelling van mede
lijden verstikt door de bitterheid, die zijn hart
nog steeds vervulde. Hij, Emmanuele Racos
ta, was ook onschuldig geweest, toen het nood
lot hem in Livorno achterhaalde hij had op
een eerlijke wyze zijn brood verdiend en was
toch weggejaagd als een schurftige hond. De
maatschappij droeg thans de verantwoording,
wanneer hij, wien het water tot aan de lippen
was gestegen, een lotgenoot van de plank,
waarop slechts rnimte was voor één persoon
in de diepte stiet. Tien dagen later zat Em
manuele, zenuwachtig bevend, in het dakka
mertje van de kazerneachtige woning en be
sprak op dien angstig fluisterenden toon4 waar
aan het echtpaar zich sedert eenige weken
gewend had, den stand van zaken. Het kind
sliep. Crispina had het sobere maal op de
ruwe, houten tafel voor het venster gereed
gezet; er lag eene duivelachtige uitdrukking
in den blik, dien zij op het magere gelaat
wierp, waarop de laagste hartstochten te le
zen waren, terwijl hij zich, om zachter te
kunnen spreken, tot haar vooroverboog.
Salvatoi-e had zyn woord niet gehouden
hij was niet verschenen op de afgesproken
plaats, waar Emmanuele hem gisteren in den
laten avond had gewacht. In de plaats van
het slachtoffer zelf te ontmoeten, had hy een
uur geleden van den waard in de herberg aan
het strand van Santa Lucia, een brief ont
vangen met een verdraaide hand geschreven.
Deze lag thans voor hem op de tafel en luidde
»Ik ben bereid zoodra de Kardinaal mij
mondeling verklaart, dat het plan overeen
komstig zijn wil is gesmeed. Meent gij daarin
te kunnen slagen, kom dan hedenavond op
hetzelfde uur, als voor gisteren was afge
sproken, op dezelfde plaats".
Emmanuele sloeg met zyn beenigo vuist
woedend op het opengeslagen papier.
»Dus ook dat is weder mislukt!" fluisterde
hij heesch. »De knaap is slimmer dan ik ge
dacht heb. Een audiëntie bij den Kardinaal
Hoe zou hij daaraan komen Heeft de een
of andere schurk hem de oogen geopend, of
verlangt hij het slechts zekerheidshalve Nu,
voor ons is dat hetzelfdeHet spel is ver
loren en de mooie Crispina zal er zich in
moeten schikken op de straat te gaan zitteu
en te bedelen".
