Na zwaren strijd.
BIJVOEGSEL behoorende bij het nommer van Zaterdag 28 September.
KALENDER DER WEEK.
NIEUWSTIJDINGEN.
V *AV£V*J,W» UMVMMW *V* ««««We*,!
Aan onze geabonneerden
wordt beleefdelijk verzocht,
't abonnementsgeld Vlie
gend Blaadje* (derde kwartaal 1889), te
willen overmaken in postzegels of per
postwissel, vóór 5 October.
DE UITGEVERS.
SEPTEMBER, Herfstmaand, 30 dagen.
Opkomst der Zon G u. 3 m.
Onderg. 5 u. 35 m.
Zondag 29
Maandag 30
OCTOBER, Wijnmaand, 31 dagen.
Dinsdag 1
Woensdag 2 Eerste kwartier.
Donderdag 3 Leiden's ontzet.
Vrijdag 4
Zaterdag 5 Isr. Verzoendag.
HELDER, 27 Sept. 1889.
Het gemeentedestuur van Hoorn
heeft in zake de marktbeweving niet stil
gezeten. Nadat te Purmerend besloten
was aldaar een Vrgdagsche markt te
houden, moest dit wel 't verval van de
markt, die op denzelfden dag te Hoorn
gehouden werd, ten gevolge hebben. In
een geheime zitting van den Raad, dezer
dagen gehouden, is besloten de vroegere
Maandagsche markt van het vee, pluim
gedierte, enz. te herstellen, thans met
directe gelegenheid tot vervoer naar Vel-
zen, zoodat de kooplieden voldoende ge
legenheid hebben op de Donderdagsche
markt te Londen te zijn. Tevens is aan
Gedeputeerde Staten het verzoek gericht om
toe te staan dat ook op Donderdag voortaan
te Hoorn markt mag .worden gehouden.
De Arnhemsche rechtbank heeft he
den de huisvrouw van Schunck, te Does
burg, beklaagd haren man te hebben wil
len dooden, door hem, terwijl hij sliep,
vitriool in zijn mond te gieten, tot vijf
jaar gevangenisstraf veroordeeld. De offi
cier van justitie had twee jaar gevange
nisstraf geëiseht.
Een inwoner van Roermond is Zon
dagavond op noodlottige wijze om het le
ven gekomen. Met zijnen zoon in één
vertrek zittende, moeten beiden ten ge
volge van kolendamp bewusteloos gewor
den zijn toen de familie later de kamer
opende, vond zg den heer S. dood, en
was het meer dan tijd, dat de noodige
hulp aangebracht werd om den zoon te
redden.
Ook de Londensche brievenbestel
lers beginnen het hootd op te steken ter
verkrijging van betere vergoeding hunner
diensten.
De bestellers hielden Zondag op Cler-
kenwel-Green een bijeenkomst, waarop
besloten werd een unie van brievenbe
stellers te vormen ter verkrijging van
een loon van 6 stuivers per uur en 8
stuivers per uur voor overwerk.
Dat de bestellers wel eenige reden tot
klagen hebben, is niet te ontkennen.
Honderden hunner werken 58 uren per
week voor een loon van f 9.60 en moe
ten daarvan dikwijls gezinnen onderhouden.
Een nieuw surrogaat voor koffie.
Een curieuse ontdekking is gedaan op
het eiland Réunion, een der Antilles, en
heeft niet weinig schudding teweeg ge
bracht onder de eigenaar van koffieplan
tages. Het betreft verschillende proeven,
welke zijn gedaan, om de koffie te ver
vangen door de vrucht van den wilden
oranjeboom, die overvloedig op Réunion
wordt aangetroffen. Men beweert, dat de
geur dezer vrucht niet onder behoeft te
doen voor die van den koffieboom, en daar
de kosten voor aanplanting veel geringer
zijn dan die voor koffieboomen, kan de
nieuwe vrucht, die de koffie zal verdrin
gen, onder ieders bereik komen.
Een componist te New-York, die
als velen zijner Amerikaansche kunst
broeders tevens een man van zaken is,
maakte onlangs bekend, dat hg een wals
gecomponeerd had, maar dat hij het mu
ziekstuk, hoewel het reeds gedrukt was,
niet in het licht kon zenden, omdat hij
er geen titel er voor had. Hij verzocht nu
het publiek een titel voor hem te beden
ken en loofde een belooning van 10 dol
lars daarvoor uit.
Nu kan echter niemand een titel be
denken voor een stuk dat hij niet kent
en dus bestelden de gegadigden on
geveer 150.000 ieder een exemplaar
van de wals voor 25 cents (0.621/3). Zoo
verdieude de slimme toondichter een aar
dige som met zijn werk.
Velen doorzagen de list; maar zij zon
den toch hun geld, uit sympathie voor
den practischen kunstenaar.
De talisman" van den Shah van
Perzië. Op het Oriëntalisten-congres heeft
Brugsch-pacha eindelijk eens verteld, wat
er toch waar is van al de verhalen, die
in de pers over den jongen lieveling van
den Shah de ronde hebben gedaan. Het
is onjuist, dat hij hem als een levenden
talisman beschouwt, die hem nooit verla
ten mag. De zaak is eenvoudig deze,
Nassr-ed-Din heeft de meening opgevat,
dat zijne onderdanen niet van hem hou
den en vandaar, dat hij liefst op zgn
tochten niemand op weg ontmoet. Men
weet dat in 't land. Toen de Vorst nu
in 1885 op jacht ging, trof het hem, dat
hg op de buitenwegen geen sterveling
ontmoette; alle menschen waren, op 't
zien van den jachtstoet in de verte, hun
woningen binnengegaan. Maar een jon
getje bleef op den weg gehurkt zitten
en stak de handen naar de glinsterende
muts van den Perzicheu gebieder uit.
Daarop liet de Shah het manneke op zijn
paard, zetten en zei: »Ziet ge, die wist
niet wie ik ben en steekt toch de handen
naar me uit; dat is de eenige misschien
die me, zonder nevenbedoelingen, liefheeft.
Nu ik zal hem ook lief hebben." Hij nam
het kereltje mee naar zijn paleis en heeft
het letterlijk verwend; de Shah speelt
soms uren lang met den knaap en is
nooit boos op hem. Het jongetje is overigens
zeer ontwikkeld, kan heel ernstig zgn en
geeft den Shah soms zeer verstandige
adviezen.
DE OORLOC.
Het is eenige maanden geleden, dat Bis-
marck de Oude in den Duitschen Rijksdag de
sombere profetie liet hooren, dat de oorlog
tusschen Duitschland en Frankrijk, nu negen
tien jaar geleden, /kinderspel" was geweest
in vergelijking met de worsteling, die in de
toekomst te vreezen was.
Dit verschrikkelijke woord is niet alleen her
haald, doch bevestigd door hen, die het oog
houden op de volkswapeningen, welke in Eu
ropa worden voorbereid. Iedereen is overtuigd,
dat de bloedige kamp gestreden zal worden
met de reuzenkrachten van Rusland en Frank
rijk aan de eene; Oostenrijk, Duitschland en
Italië te anderer zijde.
Een greep uit het Engelsche leven.
20).
Nu ik uit de handelingen van
mijn tegenpartij bemerk, dat ik met schurken
te doen heb, die den wettelijken weg schu
wen nu wil ik, trots alle hoogadellijke
namen, mijne krachten inspannen tot het ont
warren van het leugenweefsel, dat men mij
voor waarheid heeft willen opdringen."
Er werd gebeld voor het middagmaal en
dit maakte een eind aan hun gesprek. Aan
tafel werd zeer weinig gesproken. Het maal
was nauwelijks afgeloopen of mevrouw Lund
verklaarde den avond niet volgens haar ge
woonte te kunnen doorbrengen, daar zij door
de gebeurtenissen van den dag te zeer was
aangegrepen. Zij wilde zich liever terugtrek
ken in haar slaapkamer, om daar in de stilte
en de eenzaamheid de bittere krenkingen
trachten te vergeten, die het gebeurde haar
had bezorgd.
Hoe teeder Walther ook was, hij trachtte
met geen enkel woord zijn mama te verzoe
nen, en zoo scheidde de oude dame koel en
onverzoend uit den kleinen kring harer ge
liefden. Walther was te zeer in zijn plannen
verdiept, om aan het heengaan zijner mama
voel opmerkzaamheid te wijden. Voornamelijk
dacht hij over twee vragen, die hij rijpelijk
overwoog: hoe kon hij zich betrouwbare in-,
lichtingen verschaffen omtrent de bijzondere
betrekkingen van de familie Norman, en
langs welken weg kon hg vernemen, waar
heen men zijn beschermelinge gevoerd had.
Dat het meisje niet naar Bedlam terugge
voerd was, daaraan twijfelde hij zelfs geen
oogenblik. Doch hoe hij zich aftobde, om op
beide vragen een bevredigend antwoord te
vinden, het wilde hem niet gelukken. Bij zijn
langdurige overpeinzingen week intusschen het
liefelijk beeld niet van voor zijn oogen, waar
hij het bij dag en nacht wakend of droo-
mend zag. Het scheen hem aanhoudend
toe, of die glinsterende oogen hem aanspoor
den tot onvermoeiden strijd, tot volharding in
zijn tegenstand.
Gedurende de lange, drukkende stilte, die
nu intrad, overwoog Edith nogmaals rijpelijk,
of zij haar broeder zou blijven verzwijgen wat
zij nog verder wist. Zij kwam tot de overtui
ging, dat zij daardoor den gang der gebeurte
nissen niet kon tegenhouden. Zij kon daardoor
alleen oorzaak zijn, dat het haar broeder moei
lijker viel, om den besten weg naar zijn doel
te kiezen. Deze omstandigheid woog bij haar
zoo zwaar, dat zij er hare plannen om wijzigde.
«Laat toch dat sombere gepeins varen, Wal
ther," zeide zij zacht. «Praat liever wat met
mij. Ik zie je niet graag zoo tobben. Je gezicht
staat heel anders dan gewoonlijk. Je lijkt mij
wel een vreemde, als ik je daar zoo zie zitten
peinzen."
,/Wie iets doen wil, moet eerst overleggen,
Edithantwoordde haar broeder, als het ware
uit een droom ontwakende. «Dat zou een ge
schikt kapittel zijn voor mama, om je een preek
voor te houden. Maar op het oogenblik houd
ik mij bezig met de vraag, waar men mijn
arme beschermelinge heengevoerd heeft. Naar
Bedlam is zij zeker niet teruggebracht, dat is
door de handelingen van de tegenpartij dui
delijk bewezen. Hier in Londen en in de om
streken zijn zeer veel krankzinnigengestichten.
Zal het mij gelukken, onder die alle het ge
sticht te vinden, waarin het arme schepsel is
opgenomen
//Ik moet je nog iets zeggen, Walther, maar
je moet niet boos zijn, dat ik daarmee tot nu
gewacht heb. Ik verwacht namelijk stellig
daarover bericht van haar zelf'. Kort voor de
advocaat hier in de kamer kwam, scheen zij
met geweld haar aandoening te overmeesteren,
naderde rug, sloeg haar arm om mijn hals en
fluisterde aan mijn oor: Uw kleeren, Edith,
uw kleerenvergeet die nietMen zal ze u
terugbezorgen zoo niet. dan moet ge ze te-
rugeischen. Zoodra ge ze weer in uw bezit
hebt, onderzoek ze dan nauwkeurig zonder iets
over te slaan. Ik zal er voor uw broeder een
bericht in verbergen omtrent de plaats, waar
ik mij bevind. Ik weethij denkt te edel om
mij aan mijn lot over te laten."
«En zoo zou, volgens je vaste overtuiging,
een waanzinnige spreken, Edith Blijkt niet
uit elk woord haar gezond verstand en haar
juist inzicht? Je hadt mg een groot onrecht
