*'t Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
Mevr. Von Salten
Na zwaren strijd.
No. 1741.
Woensdag 23 October 1889.
Zeventiende Jaargang.
Het Premieboek
NIEUWSTIJDINGEN.
tot dit noodlottig besluit gebracht zon
hebben, moet een liefdes-quaestie zgn.
Blijkens een telegram van den Gou-
verneur-Generaal van Nederlandsch-Indië
van 16 Oct. 1889, wordt de gouverne-
ments-koffieoogst op Java voor dit jaar
thans geraamd op 582.549 pikols.
Zaterdag had te 's Bosch een hn-
welgk plaats onder bijzondere omstandig
heden.
Eenige jaren geleden vertrok J. S. als
landbouwer naar Amerika met achterla
ting van zgn huisvrouw. Daar kreeg hg
kennis aan een meisje, dat hij trouwde,
zonder haar mede te deelen, dat hg reeds
gehuwd was.
Toen hij naar het vaderland was terug
gekeerd, waar zgn eerste vrouw nog in
leven was, kreeg de zaak ruchtbaarheid
en werd hg tot 5 maanden gevangenis
straf veroordeeld, die hg thans ondergaat.
Middelerwijl nu is zgne eerste vrouw
gestorven en heden trouwde hij volgens
de wet met de vrouw, die hg uit Ameri
ka meebracht. Hg werd uit de gevangenis
naar het stadhuis geleid. De man is 70,
en de vrouw 27 jaar oud.
De voor vier weken nieuw voltooide
toren, op de St. Nicolaaskerk te Venloo,
wordt thans weder afgebroken, omdat
hij zoozeer overhelde, dat er vrees be
stond van omvallen.
Ook de toren der St. Martin uskerk
toont groote scheuren.
De slaapmutsen hebben weer kans
in de mode te komen. Zeker dokter
heeft nagegaan waarom het tegenwoo-r
dige geslacht meer droomt dan vroe
ger en hoe het komt, dat men in de
koude meer droomt dan bg warmte. Hij
schrijft het toe aan het onbedekt laten
van het hoofd. De koudere nachtlucht
koelt den buitenkant van het hoofd af
en drgft het bloed naar de hersenen,
waardoor aldaar actie ontstaat.
Hg stelt voor, dat wg maar zullen
terugkeeren tot de slaapmutsen van onze
grootouders. Zjj droegen alle mutsen,
mannen zoowel als vrouwen, maar in
onze dagen raakt zelfs de vrouwelgke
nachtmuts iu onbruik. De mutsen hiel
den het hoofd warm en het bloed bg de
oppervlakte, zoodat onze grootouders nooit
droomden en veel minder onderhevig wa
ren aan hersenaandoeningen dan wg.
Door een slaapmuts te gebruiken voor
komt men dus een droomer te worden.
Voor eenigen tijd werd gemeld, dat
zekere De Vries, uit Groningen afkomstig,
bij de ramp te Antwerpen zou gedood
zgn. De ongelukkige weduwe zou daarop
aanvankelijk door het liefdadigheids-comité
te Antwerpen met een kleinigheid zgn
ondersteund geworden, om de reis met
hare kinderen naar haar geboortestad,
Groningen, te kunnen aanvaarden, terwgl
zg eindelgk onderweg van verschillende
zijden finaucieele hulp had ontvangen.
Dit bericht las ook het comité van
ondersteuning te Antwerpen, dat zich geene
weduwe De Vries herinnerde, en nam
daarnit naar de >N. Gron. Cfc." meldt
aanleiding om bij de bevoegde autori
teit te Groningen naar de woonplaats
van genoemde weduwe te informeeren,
ten einde haar zoodoende eenige meerdere
hulp in haar benarde omstandigheden te
kunnen doen toekomen. Dit onderzoek
werd natuurlgk aan de gemeente-politie
aldaar opgedragen.
En wat bracht zg nu aan het licht?
Dat te Groningen geen wed. De Vries
woont, wier man bg de ontploffing te
Antwerpen het leven heeft verloren, maar
dat een zwerfster, zekere vrouw Harmsen,
in gezelschap van een aldaar te huis
behoorend meisje van verdacht allooi, met
name Bregje de Vries, die zg voor een
van hare dochters liet doorgaan, tgdelijk
te Antwerpen vertoevende, zich dien naam
had toegeëigend en vervolgens het verhaal
had verzonnen, om zoodoende de liefde
gaven rgkelgk te doen vloeien, wat haar
maar al te zeer is gelukt.
Van de vreeselijke geschiedenis omtrent
het omkomen van haar man, die nota
bene als soldaat in Indië dient, of van
zekeren smid De Vries, is dus geen woord
waar.
De rol van dochter moet daarbg door
B. de V. voornoemd meesterlijk, een betere
zaak waardig, zgn gespeeld.
Gelukkig, dat de politie te Groningen
deze oplichters weder heeft kunnen ont
maskeren. Wegens dit feit is proces-ver-
baal tegen haar opgemaakt, terwgl tevens
moet zgn gebleken, dat vrouw H. zich
nog heeft te verantwoorden wegens ver
duistering van een kar te Amsterdam.
Een middel om zgn gewicht te re-
duceeren. Ontbijtgroente, bruin geroos
terd brood, water met citroensap, soms
een beetje havermeelpap. Dinergroente,
bruin brood, pudding en water. Sou
per bruin geroosterd brood, gestoofde
fruit en water. Geen thee, koffie, cacao
melk, alleen een beetje boter. Iemand
heeft daarmede zgn gewicht binnen 9
maanden van 200 tot 150 p. gereduceerd.
Sinds eenigen tgd dwaalt in de stad
Delft rond een man, wiens verstandelgke
vermogens verward zgn, doch niet zoo.
dat hg voor krankzinnig kan worden
verklaard. Al wat hg ziet, beschouwt hij
als zjjn eigendom, neemt het mede en
gaat een visite maken aan het bureau
van politie, waar het hem afgenomen en
aan den eigenaar wordt terug gegeven.
Zoo liep hg Zaterdag in de Phoenixstraat
langs de studenten-societeit. In de gang
hingen verscheidene hoeden en jassen aan
den kapstok. Daar zgn jas en hoed ver
sleten zgn, ruilde hg ze, met die van den
kapstok. Zoo aangekleed maakte hij zgne
gewone visite, waar hem naar de herkomst
werd gevraagd, waarop hg antwoordde
dat hij ze gekregen had van den burge
meester van Dordrecht. Uit een naam
kaartje in den hoed bleek echter dat die
van een student was, aan wien dan ook
zgn eigendom werd teruggeven.
Londen, 17 Oct.
Betreffende het verongelukken van het Eng.
stoomschip „Earnmoor«, op de reis van Bal-
timore met een lading tarwe naar Rio Ja-
neiro, wordt nog het volgende vermeld
Gemeld stoomschip werd den 3de Sept. door
stormweder beloopen, dat later toenam tot
orkaan, waardoor het stoomschip genoodzaakt
werd bg te draaien. Het schip lag diep be
laden en de stortzeeën braken voortdurend
over het stoomschip heen. Ten laatste kwam
er door de stukgeslagen kappen zooveel water
in de machinekamer, dat de vuren uitgebluscht
werden en dewgl er geen stoom meer was,
lag het schip geheel hulpeloos dwars in de
zee. Den geheelen nacht arbeidde de equi
page aan de pompen, doch werd het stoom
schip door de geweldige zee en het zware
werken dermate ontzet, dat men inzag dat het
niet te behouden was en gevaar liep te zin
ken. Men bevond zich toen op 350 Eng.
mijlen afstand van Florida en niet zeer ver
van de Bahama-eilanden. Des ochtends van
den 5den September gaf de gezagvoerder bevel
de booten uit te zetten. Nadat deze zoo snel
mogelijk van proviand en water waren voor
zien, verlieten zij tijdens den hevigen orkaan
het zinkende stoomschip. In de groote boot
bevond zich de gezagvoerder, de eerste machi
nist, de tweede stuurman en 16 man equipage.
In de tweede boot bevond zich de opperstuur
man, tweede machinist en 5 man. De booten
verloren elkander door het stormweder spoedig
uit het oog. Van de groote boot met den
gezagvoerder en verdere bemanning is tot he
den niets vernomen en is de vrees gegrond
dat die met al de opvarenden verongelukt is.
De andere boot dreef langer dan drie weken
rond. De eene dag na den andere verging
zonder dat een vaartuig in het gezicht kwam,
en weldra was de geheele voorraad eten en
drinken uitgeput. Na 22 dagen rondgedreven
te hebben, was men op het punt één der be
manning, door het lot te bestemmen, ter slach
ten, toen een schip in het gezicht kwam.
Slechts een der manschappen had nog de kracht
een noodsein te vertoonen, dat gelukkig spoedig
aan boord van het naderende schip werd op
gemerkt. Het was de schoener »Mosquito«,
van New-Tork naar Truxillo bestemd, die de
uitgehongerde bemanning opnam en hen meer
dood dan levend den 30sten Sept. te New-
Providence aan land bracht. De machinist
en de matrozen zgn door de ontberingen in
de boot zoo verzwakt dat men voor hun leven
vreest. De stuurman alleen was in staat een
beschrijving van de schipbreuk te geven. Zoo-
dra mogelijk zullen de schipbreukelingen naar
Engeland worden vervoerd.
Te Johannesburg (Transvasl) moet
gebrek aan vele noodige levensbehoeften
heorschen wegens een stremming in het
wagenverkeer, ten gevolge van de heer-
schende droogte. De prijzen der noodza
kelijkste levensmiddelen zgn 40 a 50 pCt.
gestegen.
Londen, 18 October.
Luidens berichten uit Queenstown via
Yokohaina, is de provincie Mikale door
een wolkbreuk verwoest geworden. Er
zgD 300 huizen vernield en 400 menschen
omgekomen.
Koning Lodewgk van Portugal, die
Vrjjdag na een langdurig lgden te Cascaes
overleed, besteeg den troon in 1861 onder
uiterst moeilijke omstandigheden. In den
herfst van dat jaar heerschten te Lissabon
kwaadaardige koortsen, welke ook vele
leden van het koninklijk huis aantastten.
Eerst stierf prins Ferdinand, de vader van
den regeerenden koning Pedro, daarna de
Koning zelf en na hem zgn oudste broeder
prins Johan, zoodat prins Lodewgk, nu
de oudste levende broeder des Konings,
geheel onverwacht tot den troon werd
geroepen.
De bevolking van Lissabon wilde niet
gelooven, dat al deze, kort na elkaar
volgende, sterfgevallen aan natuurlijke oor
zaken te wijten waren. Er ontstond groote
opschudding in de stad, welke zelfs tot
volksoploopen leidde, maar die geen ern
stige gevolgen hadden. Den 22sten Dec.
1861 legde koning Lodewgk den eed op
de Grondwet af en aanvaardde de regeering
over het, toen door hevige partijtwisten
geteisterde, Portugal.
De nieuwe koning, die den naam van
Carlos I zal voeren, werd den 28n Sept.
1863 geboren en huwde in 1886 prinses
Amalia, de dochter van den graaf van
Pargs. Uit dit huwelijk werd in 1887
een zoon geboren, prins Lodewgk Philips,
die nu als kroonprins den titel van hertog
van Braganza zal voeren, 's Konings jon
gere broeder, de 24-jarige hertog van
Oporto, is nog ongehuwd.
Yrgdag bevonden zich te Antwerpen
in de beide ziekenhuizen van Stuivenberg
en St. Elisabeth nog 15 gekwetsten van
de ramp van 6 September: 13 mannen
en 2 vrouwen, die allen goed herstel
lende zgn. Het aantal dooden en ver
misten bedraagt 110 personen, terwgl
officieel als ter gelegenheid van de ramp
gewond bekend staan 130 personen. On
der dezen zgn niet begrepen zg, die
lichte kneuzingen hebben gekregen, noch
de gewonden, die niet in een der zieken
huizen, maar onmiddellijk naar hunne
woning gebracht en daarin verpleegd zgn.
Ingezonden.
Postduiven b(j het Loodswezen.
't Is misschien een naieve vraag, maar toch
wil ik ze stellen omdat mij de zaak van groot
belang schijnt te zijn, namentlijk deze
Waarom bestaat bij den loodsdienst geen
inrichting voor post- of reisduiven
Nu de aanleg van den door.-mij ontworpen
telegraafketting alleen afstuit op de kostbaar
heid van aanmaak en onderhoud, en het toch
van het grootste belang is, dat er gemeen
schap bestaat, zij die dan ook al door om
standigheden niet volkomen, van vaartuigen,
behoorende tct het loodswezen, met de kust
en omgekeerd, zoude m. i. de duivenpost het
allereerst, maar dan ook dringend in aanmer
king komen. Van te groote onkosten kan wel
geen sprake zgn en wat de verzorging be
treft, aan wien zoude men ze beter kuunen
toevertrouwen dan aan de loodsen zelf of mis
schien wel aan hunne huisgenooten, die deze
diertjes zouden beschouwen als de mogelgke
redders van hun persoon, of althans belang
rijke medewerkers bg hunne gevaarlgke en
moeielijke plichten.
Aan voorlichting en onderricht in het kwee
ken en africhten zoude het den Nieuwedieper
loodsen niet behoeven te ontbreken, waar de
troon van den grootsten en beroemdsten dui-
venkweeker en liefhebber in hun midden staat
en die met zijne algemeen bekende welwil
lendheid hen gaarne zoude behulpzaam zgn.
Bij de dagelijksche gelegenheid van de kust
naar buiten, zoude aan de duiven spoedig den
weg kunnen geleerd worden en ik zoude 't
zeer wel mogelijk achten, dat aan duiven
konde geleerd worden om zelf de reis te aan
vaarden van den vuurtoren b. v. naar de zich
in zee bevindende kotters. Dat de duiven
op zee vrij wat mans zgn, bewijst het feit dat
de koppels, die bij gelegenheid van het ver
trek van het Transvaalsche drietal naar En
geland, op onderscheidene afstanden werden
losgelaten, o. a. ook bg de Engelsche kust en
te Londen, de reis behoorlgk hebben volbracht.
Wanneer er nu geene bezwaren bestaan, die
mij op 't oogenblik althans niet bekend zijn,
tegen zulk een duivenpost, dan moest het
loodswezen, dunkt mij, zoo spoedig mogelijk
tot de inrichting er van overgaan, want niets
mag verzuimd worden om groote gevaren te
verminderen, die altgd bestaan voor kostbare
ladingen en menschenleveDS op de zee.
Callantsoog. S. TE GEMPT.
Marine en Leger.
Door den Minister van Oorlog is aan onder
scheidene onderofficieren en korporaals, die bij de
is aan het Bureau Spoorstraat of Zuid-
straat voorhanden. Inzenders van den Bon
worden verzocht het af te halen of iemand na
mens hen te eenden. Voor de Lezers van
ons Blad is hetvoor zoover de voorraad
strekt, nog voor 117 cent verkrijgbaar.
HELDER, 22 Oct. 1889.
Naar wg vernemen, zullen twee
onderwijzeressen van de gemeenteschool
7a eervol ontslag aanvragen.
Totnutoe bestond voor korporaals
der infanterie van het leger hier te lande,
die een voldoend examen voor sergeant
hadden afgelegd, doch wegens gebrek aan
plaatsing niet konden worden aangesteld,
gelegenheid om in dien nieuwen graad
over te gaan bg het leger in O.-Indië.
Daar thans bg dat leger een overcompleet
van Europeesche onderofficieren is, is die
bepaling ingetrokken, zoodat de bedoelde
korporaals niet dan in hun graad bg het
Indische leger kunnen overguan.
Onderwijswet.
Het centraal-bestuur van het Alge
meen Nederlandsche Werklieden-Verbond"
heeft een adres aan de Eerste Kamer ge
richt, verzoekende het wetsontwerp, re
gelende het lager onderwijs, te verwerpen.
Te Vlaardingen is Donderdag bin
nengekomen de bomschuitJonge Emma,"
van den reeder G. Z. Jol, te Schevenin-
gen, met een verlies der geheele vleet.
Terwgl dit vaartuig Maandag 7 dezer
visschende was kwam, de Engelsche kot-
YM 720 in zgn vleet zeilen, en in plaats
van eenige moeite te aoen om het kost
bare vischwant te redden, hakte de kotter
de lgn door en zeilde weg. Van het ge
beurde is door den waterschout te Sche-
veningen proces-verbaal opgemaakt.
De broodbakkersgezellen te Rotter
dam hebben den 7en dezer een verga
dering gehouden om eene verbetering in
hun toestand te verkrijgen; zg hebben
een commissie benoemd om zich verder
met die zaak te belasten. Deze heeft nu
besloten aan de patroons mede te deelen
dat de werkuren hen thans te veel af
matten, dat het loon daarentegen te gering
is tegenover andere handwerkslieden. Zjj
verzoekt derhalve de werkuren, die thans
van 90 tot 100 uur per week zgn, terug
te brengen op 12 uur per dag en des
Zaterdags op 18 uur, dus 78 uur per week
tegen hetzelfde loon van nu, voor de
overuren 20 cent per uur toe te staan,
en voor het Zondagswerk 40 cent per uur
voor de jongens en halfwassen 10 cent
en voor Zondagswerk 20 cent per uur.
Donderdagavond omstreeks 11 uur
trachtte te Rotterdam een juffrouw zich
door verdrinking van het leven te beroo-
ven. Zij begaf zich, na eerst hoed en
parapluie op den kant gelegd te hebben,
aan den Noordsingel te water, doch toen
zjj zich in het natte en koude element
bevond, begon zij hulp te roepen en spoe
dig werd de levensmoede (?j door eenige
voorbijgangers gered. De reden, die haar
Em greep alt het Engelsche leven.
27).
o Ge tuit toch in uw woonplaatsje nog wel
den eenen of anderen dokter hebben, die een
verklaring kan onderteekenen?"
#0, mylord, daar ontbreekt het niet aan,
maar in dit geval zou moeilijk een mijner col-
llega's zjjn verklaring afgeven" de woor
den van den dokter werden nu langzaam en
stotterend »het is een zeer eigenaardig
geval, mylord, dat slechts door een diepzinnig
onderzoeker op het gebied van waanzinnig
heid als zoodanig tal herkend worden. Het
is een geval, mylord, dat zelfs vele kundige
dokters niet voor waanzin zouden houden."
En bij deze woorden rustten zgn listig loe
rende oogen herhaaldelijk op den lord.
„Ik heb geen verstand van die wetenschap
pelijke onderscheidingen en laat aan uw kun
digheden de juiste bepaling van het geval
over," antwoordde lord Norman, zoo bedaard,
dat men inderdaad zou gelooven, dat hij de
bedoeling van 's dokters woorden niet begreep.
«Laten wij dos alleen over de verklaring spre
ken. Ge zijt bereid, die af te geven, maar
de tweede handteekening ontbreekt nog. Hebt
ge»geen hulparts?"
«Neen, mylord, daarvoor is mjjn gesticht
te klein en mijn beurs laat het niet toe."
«Maak dan nog heden gebruik van uw ver
blijf te Londen, om een jongen dokter in dienst
te nemen, en laat hem dan morgen met n naar
Worcester reizen. Op deze manier staat gij
voor de veroischte verklaring aan geen ver
dere moeilijkheden bloot. Het spreekt vanzelf
dat het eerste jaar de kosten daarvan door
mij betaald worden. Hoeveel zondt ge voor
één jaar praktijk betalen aan een jonkman,
die pas de academie verlaten heeft
„Tweehonderd pond sterling, mylord."
«Laten wij het dan stellen op vierhonderd
pond, mijnheer. Ik verlang niet, dat ge
voor niemandal mijne belangen dient. Neem
nu echter dadelgk uwe maatregelen, om alle
moeilijkheden met de overheid te vermijden.
Ten allen tjjde zult ge mg bereid vinden, om
u met geld te steunen, doch ik reken er dan
op, dnt ge uwerzijds trouw zijt en uw patiënt
onder nauwlettend toezicht houdt."
«Uwe lordschap kan in alle opzichten ver
zekerd zgn, dat uw weldaden niet aan een
onwaardige besteed zgn, maar aan een man
wiens dankbaarheid onbegrensd is."
«Ik ben met uw omstandigheden beter be
kend, dan ge wel denkt. Vergeet daarom nooit
het oude spreekwoordWanneer de eene hand
de andere wascht, worden ze beide schoon."
xm.
In het groote posthuis in de City verzamel
den ziek de passagiers, dia gebruik wilden
maken van den postwagen, welke 's Maan
dag'8 morgens om negen unr naar Cheltenham
afreed. De wagen stond reeds buiten den stal
en de postiljon was bezig, de vier paarden er
voor te spannen.
De wagen was plomp van vorm, telde negen
plaatsen binnen en twaalf bovenop en geleek,
wanneer alles bezet was, veel op de arke
Noachs. De plaatsen bovenop waren uitslui
tend voor de mannelijke passagiers bestemd.
Onder de wachtende reizigers zien wij aller
eerst onzen vriend Walther Lund. Hij had
veertien dagen verlof weten te krijgen en zou
nu de reis naar Worcester aanvaarden. Zijn
hart had geen rust meer, het dreef hem de
wereld in, om te zoeken naar haar die zijn
hnlp had ingeroepen. Zg die zgn liefde bezat,
was geen waanzinnige, daar was hij in gemoede
zeker van, maar hg had er geen bewijzen
voor en wilde zich nu daarvan de overtuiging
verschaffen.
Walther had geheel het voorkomen van een
jong koopman die voor zaken reist en dat was
hij eigenlijk ook. Hij had vast besloten zich
als zoodanig voor te doen. Er was geen enke
le vermomming zoo geschikt om het ware doel
van zijn reis te verbergen als rond uit te ko
men voor zijn naam en beroep. Van den be
ginne af vermeed hij daardoor alle verlegen-
beid, waarin hg anders kon (komen. Het eeni
ge gevaar, dat hg liep, was dat mijnheer
CarriDgshliff de aandacht van den hem geheel
onbekenden dokter Brown op zgn naam ge
vestigd had. Dit was echter niet waarschijn
lijk zelfs wanneer Carringschliff door spion
nen vernomen mocht hebben, dat Walther op
reis was, dan mocht de advocaat met reden
onderstellen, dat Walther alleen in de omstre
ken van Londen zijne nasporingen zsu doen.
Onder de reizigers bemerkte Walther twee
dames, waarschijnlijk moeder en dochter. Ver
der stond er een kort gedrongen man met een
gelaat als een bulhond en ledematen als een
stier; hg had een kort tabakspijpje in den
mond. Ondanks zgn afstootend uiterlijk was
de man van vreedzame natnur; hij was een
slager uit een naburig landstadje, die een kop
pel vee naar Londen had gebracht en nu met
gevulde beurs naar huis terugkeerde.
Eindelgk wandelden op de ruime binnen
plaats van het posthuis nog twee heeren, die
beide zeer net gekleed waren en tot den hoo-
geren stand schenen te behooren. De een was een
breedgeschouderd man van middelbare grootte,
tusschen de veertig en vgftig jaar oud, met
rond gezicht en een paar donkere oogen, die
achter de glazen van een gouden bril schit
terden. De ander was blgkbaar nog jong, hij
keek verstandig uit zijn oogen en scheen in
afhankelijke positie tegenover den ouderen heer
te verkeeren, die hij met aandacht in het ge
sprek volgde.
De postillon blies op den hoorn, ten teeken
dat de passagiers moesten instappen dit gold
echter alleen de vier heeren, die bovenop moes
ten zitten de beide dames zaten reeds binnen
in den wagen. De vier heeren klauterden de
steile trap op en namen boven op den post
wagen hnnne plaatsen in, die meer luchtig dan
gemakkelijk te noemen waren.
Door de krachtsinspanning der vier magere
paarden rolde het rgtuig voort, de poort uit
en de straat op. Aanvankelijk zaten de vier
heeren zwijgend bg elkander, zg namen elkan
der eerst eens in oogenschouw.
De man met de gouden bril was de eerste,
die een gesprek begon, zoodra de wagen de
hobbelige keien verlaten had. Hg sprak Wal
ther aan met de woorden:
»Ik vergis mij zeker niet in mijn veron
derstelling, dat ik een jong koopman voor mg
zte. Reist ge voor zaken, mijnheer?
«Dat hebt ge goed geraden, mijnheer!"
antwoordde Walther glimlachend. «En u is
een geleerde, niet waar?"
«Dat hebt ge goed opgemerkt Mijn naam
is Brown, dokter Brown. Ongetwijfeld hebt
ge reeds van mij hooren spreken."
»Ik kan daar geen ja op zeggen."
„Niet? Dan is het waarlgk meer dan tgd,
dat ge iets omtrent mg verneemt."
Hg greep in een zak van zgn halfversle
ten rok en haalde daaruit een onzindelijk uit
ziende brochure, die hij opensloeg en waaruit
hij onmiddellijk met luide ster» begon voor
te lezen:
,«Tn het graafschap Worcesterhire, in de
onmiddellijke nabijheid van het schoon gele
gon stadje Worcester, bevindt zich in de in
richting ter verpleging en genezing van krank
zinnigen, welke toebehoort aan den wereld-
beroemden dokter Brown, een man van groote
