't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
YOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
No. 1837.
Woensdag 24 September 1890.
Achttiende Jaargang.
Advertontlëri
NIEUWSTIJDINGEN.
Abonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEBKHO UT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT,
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Aan onze abonné's buiten
de gemeente wordt beleefd
verzocht het verschuldigde
Abonnementsgeld, »Vliegbnd Blaadje" 3e
kwartaal, te willen overmaken per post
wissel of in postzegels, vóór 6 OCTO-
BER 1890, zullende anders daarvoor met
10 Cent verhooging per post worden be
schikt. DE UITGEVERS.
HELDER, 23 September 1890.
Van af 1 October a.s. zal bet kan
toor van den Rijks-Ontvanger, Havenplein,
geopend zijn
Voor de Directe-belastingdes Maan-
dags, Dinsdags, Woensdag en Donderdags
van 92 uur, met uitzondering van den
laatsten werkdag der maand en feestdagen.
Voor de Invoerrechten en Accijnzen
-1~~ts van 93 en 57, van des voor-
i 9 tot des namiddags 4 uur.
Zaterdag was het in een perceel op
de Egelantiersgracht te Amsterdam erg
rumoerig.
Moeder had, toen vader met de centen"
thuis kwam. beslag gelegd op den gehee-
len buidel. Vader beloofde, niettegenstaan
de deze omstandigheid, toch kanon" thuis
te komen, maar daar wist moeder ook raad
op. »Jan", riep ze, »as je gaat poffen, ik
ga overal mee in boor, denk er om, slam
pamper Dit hielp, maar of nu onze maat
vroeger vischliefhebber was of dat hij 't
uit wraak verzon, hij ging ten minste iets
vreemds uithalen. Gewapend met een sterk
vischsnoer, waaraan een stuk spek, ging
hij door een raampje van den gootsteen,
genoemd aas uitwerpen inde snijding
van 't perceel.
't Duurde ongeveer een half uur, daar
had Jan beet, hij palmde het snoer in en
spoedig verscheen een flinke viervoetige
bewoner der snijding, een rat met langen
staart, die wanhopige pogingen deed om
bij zijn piepende vriendjes terug te komen.
Eindelijk, juist toen moeder de vrouw
eens in het portaal kwam kijken, wist de
vlugge gast door de deur te wippen, vloog
in de kamer heen en weer en nu had men
de poppen aan 't dansen.
Moeder vloog op 't bed, de kinderen elk
op een stoel en vader had, niettegenstaan
de de gewapende hulp van een bovenwo-
nend korporaal der schutterij, een vol uur
noodig eer langstaart ontzield aan de E-
gelantiersgracht kon worden toevertrouwd.
Ten slotte beloofde moeder nooit weer de
centen in beslag te nemen en Jan zwoer
zijn jachtlust af. V. B. v. A.
Nu de geruchtmakende vergiftigings
zaak van freule Smissaert aan de orde is,
komen de gesprekken onwillekeurig wel
eens op de verschrikkelijke geschiedenis,
die in 1883 de gemoederen zoo zeer schokte.
Wij bedoelen de misdaden van Mie van
der Linden, de Leidsche giftmengster.
Sedert dien tijd leeft zij in de gevan
genis te Gorinchem. Iemand die bij de
ontdekking van deze misdaden een groote
rol heeft gespeeld, deelde mede, dat die
vrouw van der Linden vermoedelijk 104
menschen vermoord heeft, maar slechts
omtrent vier gevallen heeft zij een volle
dige bekentenis afgelegd. In de gevange
nis, waar zij, zooals het reglement voor
schrijft, driemalen per dag aangesproken
moet worden door de bewaaksters, tracht
men nog steeds haar een volledige beken
tenis te ontlokken, maar zij weigert iets
te zeggen, wat licht zou kunnen verschaf
fen.
Men herinnert zich ongetwijfeld, dat de
reden van al die moorden geldzucht was.
Haar slachtoffers waren allen ingeschre
ven bij de begrafenismaatschappijen.
Nogal eigenaardig is het feit, dat zij
voor al die moorden in het geheel slechts
140 gulden ontvangen heeft. De reden
hiervan was, dat zij zich altijd slechts
eenmaal bij de begrafenisonderneming aan
meldde. Keerde men haar het bedrag
niet dadelijk uit, dan kwam zij later niet
terug om het te eischen. Waarschijnlijk
was zij bevreesd, dat men haar op de vin
gers zou kijken.
Niet al haar slachtoffers zijn met opzet
gedood. Zoo heeft zich het volgende ge
val voorgedaan. Een soldaat, bij wiens
dood zij belang had, lag in het hospitaal.
Zij ging hem opzoeken en bracht een paar
flinke boterhammen met vleesch mede
daartusschen een poedertje, in het dage-
lijksch leven „rattenkruit" genaamd.
De zieke jongeling at er niet van, maar
gaf de versnapering aan een oppasser, die
er dan ook behoorlijk ziek van werd en
er aan stierf. Dit was dus een slachtof
fer geheel buiten den wil van tante Mie,
zooals zij in de wandeling genoemd werd.
V. B v. A.
Door den gunstige u toestand der ge-
meente-finaneiën te Leersum daartoe ge
noopt, besloot de raad dier gemeente den
hoofdelijken omslag van 1891 met 20 per
cent te verminderen.
Maandagavond jl. werd nabij Suste-
ren stervende gevonden de verlaten huis
vrouw van zekeren kramer Jacquemont,
uit Sittart. Naar laatstgenoemde plaats
vervoerd, overleed de vrouw een dag later
zonder een woord meer te hebben kunnen
uiten
Bg de veiling 11. Donderdag gehou
den te Haaften, is het zoogenaamde recht
om den naam van „Heer van Haaften"
te dragen en het daaraan verbonden wa
pen te voeren, ingezet voor den niet ge
ringen prijs van f1880. Men ziet dat de
ijdelheid de wereld nog niet uit is
Eenige duizendjes.
Jaren geleden woonde er te Purmerend ze
kere Ide Ploeger, wiens vrouw zeer gefortu
neerd was. Toen zy stierf, werd voor de suc
cessie opgegeven, dat zij 150 doizend gulden
had nagelaten. Dat was in 1872, en 12 jaar
later overleed Ploeger; al dien tijd had hij
zeer eenvoudig, bijna als een arbeider geleefd.
Hij was wat wantrouwend en belegde daar
om zijn geld niet, maar hield het bij zich als
bankpapier en contanten. Men zegt, dat Ploe
ger bij de aangifte voor de successie een halve
ton had achtergehouden. De nalatenschap van
zijn vrouw zou dus 2 ton bedragen hebben.
Na Ploegers dood lieten de erfgenamen al
les verzegelen en later weer ontzegelen in te
genwoordigheid van 37 personen. Geen hun
ner protesteerde tegen de wyze, waarop die
ontzegeling geschiedde. Evenmin werd later
bij de boedelbeschrijving, die bijgewoond werd
door 28 personen een enkel bezwaar gemaakt.
Onder de nalatenschap trof men o. a. aan
45,200 gulden aan bankpapier in een sigaren
kistje, een pakje losse schuldbekentenissen tot
een bedrag van 60,000 gulden, en in de brand
kast massa's bankpapier, 8300 gulden in een
portefeuille, in een beursje 1300 gulden aan
goudgeld, en in een zwarte portefeuille 56,000
gulden aan bankpapier.
Men vond totaal f 400,000. Natuurlijk wa
ren er teleurgesteldensommigen die meer
dachten te erven en anderen, die in het tes
tament gansch niet bedacht waren. Onder de
zen bevond zich juffrouw Labohm, die niets
heeft gekregen, hoewel hare kinderen f16,000
ontvingen en zekere Caspers, die ook onte
vreden was.
Een jaar na Ploegers dood werd door J.
Honig en J. J. Caspers een klacht ingediend,
waarby sprake was van een trommel met geld
en een testament, die weg zouden wezen. Een
onderzoek bracht aan het licht, dat de geheele
aanklacht berustte op praatjes.
Nu volgden de aanklachten elkaar op: 6 Juni
1885, klacht van de bovengenoemden aan den
minister.
Na rijp onderzoek afgewezen.
Toen aan den Koning.
Zelfde antwoord natuurlijk.
En in Februari 1887 werd door Labohm
een aanklacht ingediend, waarby gesproken
werd van diefstal met voorbedachten rade door
ambtenaren in de uitoefening van hnnne be
diening. Bij de afwijzende beschikking van den
minister voegde Zijne Excellentie een waar
schuwing, om geene valsche beschuldigingen
uit te brengen tegen ambtenaren.
In Dec. '88 verschenen de klagers op het
parket te Haarlem en zeiden, dat ze nu een
spoor van den vermisten trommel hadden.
Maar na onderzoek door den rechter-commis-
saris bleek ook dat weder niets te zijn dan
een praatje.
Nadat nog een adres aan den nieuwen mi
nister mr. Rnys, wederom was afgewezen, na
dat voor den zooveelsten keer de zaak was
onderzocht, zijn Gustaaf Labohm, stukadoor
te Purmerend en J. J. Caspers, oud 71 jaar,
eveneens aldaar, er toe gekomen om twee stuk
ken te zenden aan Recht voor Allen,
waarin zy zich beklagen over hun aangedaan
ourecht en den kantonrechter en mr. J. v. Bom
mel te Purmerend en den notaris D. Van Os
aldaar beschuldigen van diefstal van een trom
mel met papier uit den boedel van Ide Ploe
ger en verduistering van een testament, waar
bij de vrouwen van L. en C. zouden zyn be
dacht.
Wegens deze beide beleedigende stukken
stonden zij Zaterdag voor de rechtbank te Haar
lem terecht. De getuigon, die op hun verzoek
zyn gedagvaard, leggen geen van allen een
verklai ing af, die hunne beweringen schraagt.
De officier van justitie, vestigt de aandacht
er op, hoe herhaaldelijk deze zaak is onder
zocht, hoe men nooit één enkel bewijs voor
de waarheid hunner beweringen heeft kunnen
vinden en hoe schandelyk het is, dat zy door
hunne praatjes, jaren lang uitgestrooid, notaris
Van Os belangryk in zijne praktyk benadeeld
hebben en gepoogd, den kantonrechter ver
dacht te maken.
Na een zeer uitvoerig, helder en welspre
kend requisitoir, verzocht de officier van jus
titie de veroordeeling van Labohm en Cas
pers tot 6 maanden gevangenisstraf ieder,
waarlijk geen zware eisch, wanneer men na
gaat, dat het maximum 4 jaar is.
Labohm antwoordt nog zeer uitvoerig op
•het requisitoir en tracht tal van punten daar
uit te weerleggen. Zijn geheele persoon
maakt den indrnk, dat hij lijdt aan mono
manie, dat de gansche historie niets anders
is dari een idéé fixe van een teleurgestelde
by een erfenis en het is tragi-komisch hem
te hooren zeggen, dat hij zich wel zal wenden
tot eene andere rechtbank.
Ook Caspers is heftig in zijne uitdrukkingen
en verklaart met de vuist op de bank slaande,
dat hij niet zal rusten vóór de misdaad ont
maskerd is en zijn vrouw de 40,000 (of
14,000) gulden heeft, die haar ontstolen zijn.
Over 14 dagen zal de uitspraak in deze
treurige zaak plaats hebben. (H. D.)
Sedert 1882 is het getal „Vergun-
niugen" in het land met 5 pet. vermin
derd. De opbrengst van den accijns en
dus het verbruik van gedistilleerd is met
1 pCt. vermeerderd, doch aangezien de
bevolking in denzelfden tijd met 4 per
cent is toegenomen, mag daaruit wellicht
worden opgemaakt, dat het verbruik van
sterken drank over het geheel verminder
de.
Te Pressburg is een geheel gezin
vergiftigd. Man, vrouw en 6 kinderen stier
ven allen ten gevolge van het eten van
de bessen der Nachtschade, die zij ver
moedelijk voor een andere soort van vrucht
hadden aangezien.
In Noord-Amenka houdt men zich
thans bezig met het grootsche plan, den
Pacific-spoorweg (New-YorkSan Fran-
cisco) door middel van tunnels door de rot
sen der Siërra Nevada heen te leiden, om
zoo de groote bezwaren, gevaren en on
kosten te vermijden of althans te vermin
deren, welke het spoorwegverkeer eiken
winter ondervindt door de sneeuwstormen.
De sneeuwstormen waren verleden win
ter bijzonder sterk en van ongewoon lan
gen duur, zoodat het verkeer voor ver
scheidene weken was gestremd. Zonder
spijs of drankblootgesteld aan de vorst
en het verschrikkelijke weer, moesten hon
derden personen, passagiers zoowel als trein-
beambten, verscheidene dagen in de trei
nen doorbrengen, die in de sneeuw waren
big ven steken. Door het boren van tun
nels, 1000 voet onder de hoogten van het
gebergte en tevens onder de sneeuwlijn,
hoopt men nu, zoo niet in den geheelen
omvang, dan toch in sterke mate, in de
bezwaren te voorzien. De tunnelbouw zou
tien millioen dollar kosten en verscheidene
jaren duren, daar de boringen meest door
zeer harde rotsen moesten geschieden.
Daarentegen zal na voltooiing van het
werk de stijging met duizend voet aan
elke zijde van het gebergte vervallen, en
daardoor een aanmerkelijke besparing van
tijd en kosten verkregen worden; de zware
kostbare berglocomotieven zonden dan b.v.
kunnen vervallen. Ook zou de belangrijke
schade, door de sneeuwstormen aan de baan
veroorzaaktvoor een groot gedeelte
worden vermeden.
Zooals van zelf spreekt, zijn de verkor
ting van de reis ook voor de passagiers
en de mail een groot voordeel.
Het vasteland van Europa werd de
zen zomer door een ware overstrooming
van Engelschen en Amerikanen bezocht.
Alle badplaatsen waren vol. Karlsbad werd
door 35000 gasten bezocht, voor het mee-
rendeel Engelschen en Amerikanen; Ma-
rienbad, dat eenige jaren geleden geheel
onbekend was, trok dit jaar meer dan
10000 bezoekers; te Kreuznach waren in
Augustus in de hotels haast geen kamers
meer te krijgen; het grootste hotel, het
„Oraniënhof" was zoo vol, dat nieuw aan
komenden dikwijls in villa's in de buurt
moesten worden „uitbesteed". De grootste
helft der gasten bestond uit Engelschen
en Amerikanen de laatsten kenbaar
aan de menigte koffers, die ze meebrach
ten, die zelfs in de gangen moesten wor
den neergezet, omdat in de kelders geen
plaats meer was. Men kon in geen spoor-
wegrijtuig plaats nemen zonder Engelsch
te hooren spreken en de banken en net
ten met handkoffers, regenjassen, tennis
rackets en zonneschermen bedekt en op
gevuld te vinden.
Te Beuthen, aan de Older, heeft de
zer dagen een man, Ranko genaamd, met
het meeste succes, door middel van zooge
naamde waterschoenen, over het water
der haven gewandeld. De schoenen, waar
van hij zich bediende, waren van zink ver
vaardigd, 1.70 M. lang, spits toeloopend
en waterdicht. Zij hadden een diepgang
van 1 dM. In het midden was een ruim-
aangebracht, waarin de voet paste. Aan
de benedenzijde waren 13 bewegelijke plank
jes aangebracht, welke zich openden als
de man voortschreed om het water bin
nen te latentrok hij den voet terug, dan
sloten zich de plankjes als een jaloezie.
Naar Ranko beweerde, bestond de groot
ste kunst in het bewaren van het even
wicht, welke vaardigheid men eerst ver
kreeg na langdurige oefening. Vele men
schen waren getuige van het ongewoon
schouwspel.
Onder de half millioen stukken, die
dagelijks door de post te Berlijn worden
ontvangen, zijn in doorslag 10.000 brie
ven met onvolledige adressen. Allen het
nazoeken van die 10.000 adressen in het
adresboek, vordert dagelijks tien uur ar
beid voor 33 beambten.
Betreffende den tocht van den Ita-
liaanschen ingenieur Sinigaglia en zijne
gidsen op den Matterhorn, worden door
een Italiaansch blad de volgende bijzon
derheden medegedeeld.
De drie reizigers hadden zich 36 uur zon
der voedsel en drinkwater onder een rots
schuil gehouden voor een storm, die hen
in het gebergte had overvallen. In pla
van te verminderen, werd echter de wind
steeds heviger en de koude allengs ondra
gelijk. Blijven zou een zekere dood zijn
geweest en zoo bonden de bergbeklimmers
zich aan elkaar met een touw, dat wel
dra, met ijs bedekt, zoo hard werd als
ijzer. Carrel stierf van koude en daar
het onmogelijk bleek, het touw door te
snijden, waren Sinigaglia en Corret ge
noodzaakt het lijk van hun makker ach
ter zich te slepen. Ten laatste kwamen
zij aan een rotsblok, dat boven het ijs
uitstak, waardoor Corret in staat was,
met zijn bijl het stijf bevroren touw op
dat blok door te hakken, waarop beiden
hun weg vervolgden, na een laatste afscheid
van het stoffelijk overschot van hun
vriend.
Dat de beide overlevenden terechtkwa
men, mag een wonder heeten en was al
leen te danken aan het gzersterke gestel
en den onverschrokken moed van den
krachtigen gids Corret. Beiden zullen
dien tocht van ontbering en ongemak niet
licht vergeten.
Naar gemeld wordt, is door het in
slaan van den bliksem, het telephoonbureau
te Yersey City in de asch gelegd. Het
was een hoog gebouw, maar niettemin
slaagden alle beambten, met uitzondering
van 14 meisjes, te ontvluchten. Deze had
den alle bezinning verloren en riepen ra
deloos uit de vensters om hulp. Enkelen
wilden zelfs naar beneden springen, wat
een zekere dood zou geweest zijn de me
nigte riep haar toe, dat zg zouden wach
ten, want de hulp kwam. Inderdaad slaag
de een brandweerman er in haar allen on
gedeerd uit het huis te halen.
De schade is zeer grootmen schat ze
op ongeveer f300,000. Niet minder dan
2000 telephoondraden werden vernield en
het verkeer langs de verresprekers staat
dientengevolge geheel stil.
Blijkens een telegram uit Berlijn
is aldaar Vrijdagnacht in een huis in de
„Friedrichstrasse" brand uitgebroken, waar
by twee dochters van den bewoner (zijnde
de rentenier Fuchs), de eene 16 en de an
dere 14 jaar oud, benevens hare gouver
nante en een dienstmeisje in de vlammen
zijn omgekomen.
Uit Hiogo op het Japansche eiland
Nippen seinde, gelijk gemeld is een agent
van Lloyd, onder dagteekening van 19
September, dat het Turksche oorlogsschip
„Ertogroul" verongelukt is. Van de be
manning zijn 500 verdronken. Tot de
opvarenden, die om het leven kwamen, be
hoorde ook Osman Pacha, de held van
Plevna, die in den oorlog van 1877 door
zijne verschijning in die stad, de oorlogs
kans ten gnnste van de Turken deed lcee-
ren. De sultan vereerde hem toen met
den titel van Ghazi (den Overwinnaar) en
met de Osmani-orde in brillanten. Het
volgende jaar werd hij minister van oor
log. Thans had hij zich, met een zen
ding aan den Mikado belast, naar Japan
De „Ertrogoul" was een houten fregat,
dat te Konstantinopel gebouwd is.
De Deensche regeering heeft 180,000
kronen krediet verleend voor de verken
ning van de nog onbekende oostkust van
Groenland. Daartoe zal in Mei van het
volgende jaar een wetenschappelijke expe
ditie uit Kopenhagen vertrekken en in
den zomer van 1893 terugkeeren. De
expeditie, die uit 9 leden bestaat, heeft
tot taak de verkenning van het Frans Jo
zef Fjord en van de aangrenzende kust
tot kaap Brewster (70 gr. N. B.) en het
onderooek van het deel der Oostkust, zui
delijk van de Scoresby Sund van 66 tot 70
graden N. B., waar vermoedelijk groote
en diepe fjorden zgn. De expeditie neemt
2 booten medeverder sleden, tenten,
sneeuwschoenen, instrumenten, schietge-
reedschap enz.
Wat kost een schot uit een zwaar
stuk seheepsgeschut „Een matig jaar-
lijksch inkomen", antwoordt de „United
Service Gazette, en zg bewijst hare be
wering met de volgende berekeningPro
jectiel, buskruit en kardoes van het ka
non van 110 ton kosten f1836, namelijk
900 pond buskruit voor f 840, een kogel
van 1800 pond voor f960 en zijde voor
die kardoes voor f36. Maar men moet
hierbij nog de slijtage van het stuk re
kenen, dat na 95 schoten geheel onbruik
baar is. Daar het kanon f 198,000 kost,
bedraagt de slijtage door het eene schot
ongeveer f 2085, waardoor de gezamelij-
ke waarde van een enkel schot op f3921
zoude komen te staan. Bij het kanon
van 67 ton, dat 120,000 kost en dat na
127 schoten onbruikbaar wordt, vertegen
woordigt ieder schot volgens die bereke
ning, een uitgave van f 2208. Aanmer
kelijk goedkooper, namelijk f1176, is een
schot uit een kanon van 45 ton, dat
f75,000 kost en waaruit men in het ge
heel 150 schoten kan doen.
Marine en Leger.
Bij Z. Ms. besluit van 18 dezer wordt de ka"
pitein ter zee J. Mercier met 1 October a. 8-
eervol ontheven van het door hem gevoerde be*
vel over Zr. Ms. schroefstoomschip le kl. „De
Rnijter", en daarin vervangen door den kapitein
ter zee W. baron Van Hoogendorp, adjudant des
Konings.
De luitenants te zee le en 2e kl. J. M. 8teers
en W. D. baron van Asbeck, respectievelijk le
officier aan boord van Zr. Ms. wachtschip te Am
sterdam en geplaatst in de rol van Zr- Ms. tor-
pedo instructieschip „Marnix", worden met den
len October a. s. op non activiteit gesteld. Eerst
genoemde wordt met dien datum vervangen door
den luit. ter zee le kl. J. H. J. L. baron Sweerts
de Landas Wijborgb, terwijl als le officier op Zr.
Ms. ramschip „Stier" geplaatst wordt de luite
nant ter zee le kl. J. P. van Rossnm.
De overplaatsing van den off. van gez. der 2e
kl. bij de zeemacht J. T. Alta 'met den Sisten
dezer aan boord van Zr. Ms. schroefstoomschip
„Koningin Emma der Nederlanden" wordt inge
trokken, en wordt alsnu met dien datum aan
boord vun dat stoomschip geplaatst de offic. van
gez. der 2e kl bij de zeemacht Q. A. J. van
der Sande,, die bij het hospitaal der marine te
Willemsoord vervangen wordt door den off. van
gez. der Se kl. bij de zeemacht H. C. Tham-
son.
Bij Z. M. besluit van 18 dezer is, met in
voering van 1 October a. s.lo. de officier van
administratie 1ste kl. Q. H. Verboon, ter ZHke
van langdnrigen dienst gepaard met meer dan
60 jarigen ouderdom, op pensioen gesteld, onder
toekenning van een jaarlijksch pensioen van
f1400 en een verbooging van f1875 's jaars,
voor werkelijk verblijf in militairen dienst in 's
Rijks overzeesche bezittingen en koloniën en tus-
schen de keerkringen8o- bevorderd tot offic.
van adm. der le ste kl., de offic. van adm. der
Se kl. 8. Hummeliack.