't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
TWEE ERFCENAMEN.
No. 1909.
Woensdag 3 Juni 1891.
Negentiende Jaargang.
NIEUWSTIJDINGEN.
ATDonnement
per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEEKHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT an ZUIDSTRAAT.
Ad.vertentl6n
van 1 tot 5 regels25 Cent
Elke regel meer5
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VHIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
HELDER, 2 Juni 1891.
Het dorp Hoorn op Texel wordt
thans ook in telegrafisch verkeer opgeno
men. Het telephoonkantoor, op het dorp
ten dienste der kustwacht gevestigd, zal
een subsidie uit de gemeentekas ontvangen,
om ook het publiek gelegenheid te geven
er gebruik van te maken. Op een der
zeven dorpen van het eiland ontbreekt de
aansluiting nu nog, anders zijn alle dorpen
telephonisch met elkaar verbonden.
Naar men verneemt, zal het Duitsche
eskader in den morgen van den len Juli,
des nachts te 2 uur, te.IJmuiden binnen
vallen. Het keizerlijk vaartuig wordt een
uur later geschut en vaart langzaam op,
in dier voege, dat men tegen 10 uur in
den morgen in het IJ voor de stad is.
Naar wij vernemen, zal tijdens het
bezoek van den Keizer van Duitschland te
Amsterdam een bataljon grenadiers en een
bataljon jagers aldaar dienst doen, terwijl
ook de cavalerie te Amsterdam met 2 es-
cadrons uit 's-Hage zal worden vermeerderd,
Aan mej. J. Boon. wed. C. F. Ell-
mer, binnenloods, is ingevolge de wet van
9 Mei 1890 een pensioen verleend van
f134.—.
Door iemand, die onbekend wenscht
te blijven, is aan de Haarlemsche afdeeling
der Maatschappij van Weldadigheid een
som van tien duizend gulden geschonken.
De commissaris des Konings in de
provincie Noordholland, de heer jhr. Mr.
J. W. M. Schorer, heeft dezer dagen in
een vleiend schrijven dank betuigd aan 't
Dagelijksch Bestuur van fonds tot het ver-
leenen van ondersteuning ter aanmoediging
van redders van schipbreukelingen alhier,
voor de toezending van een Overzicht
omtrent het ontstaan en de werkzaam
heid dier instelling.! Z.Exc. verzekert in
dat schrijven, dat door hem met veel be
langstelling van dat Overzicht* is kennis
genomen.
Aan de gehouden verkiezing voor
twee plaatsen in het hoofdbestuur der Maat
schappij tot Nut van 't Algemeen, is deel
genomen door 196 departementen, te za-
men uitbrengende 630 stemmen. De uit
slag was dat de hr. Mr. J. A. Levy,
te Amsterdam, werd gekozen met 652 stem
men en de heer W. J. Blpdenstein, te En
schedé, met 526 stemmen.
Vrijdagmiddag zijn in de werkplaats
der Exploitatiemaatschappij te Zwolle de
waggons aangevoerd van den extratrein
van Carré, voor zoover die bij de botsing
tusschen Osnabrüek en Löhne zpn bescha
digd.
Als men het zwaar geteisterde materieel
ziet, kan men zich eenigszins een denkbeeld
maken van de ramp. De waggon le en
2e kl., waarin mevr. Carré den dood vond,
is, zooals wordt gemeld, over den tender
heengeschoven en onderste boven in het
zand gesmakt. Dat dit het geval is ge
weest, kan men nog aan den waggon zien,
want de aardkluiten zitten er boven
op. De voorste en de achterste coupé van
den waggon zijn vernield. De eerste is
geheel weggeslagen en alleen de kap hangt
er nog over. De andere coupés zijn nog
in het geheel, maar het inwendige is ver
nield de banken zijn losgeslagen, het net
werk verbogen, eenige ruiten gebroken
enz., terwijl men overal op de kussens,
tegen den zolder, op en den vloer bloedige
sporen kan zien van de droeve ramp, Hoe
stevig de waggon echter op zichzelf is,
blijkt hieruit, dat de drie middencoupés in
hun geheel zijn gebleven en de portieren
zonder moeite konden worden geopend, al
is ook het geheel eenigszins verbogen.
Een tweede waggon 3e en tweede klasse
is iets minder gehavend, maar ook voor
en achter ingedrukt, terwijl het met een
waggon derde klasse eveneens is gesteld.
De bagagewagen was zoo goed als ge
heel aan stukken, terwijl bovendien een
wagen vol fragmenten van wielen, stuk
ken van assen, enz. enz. is aangevoerd.
De waggons zijn aangebracht, geladen
op mallen van de Hanoversche baan, want
de bewegende deelen waren natuurlijk niet
te gebruiken. (»Z. C.«)
De deserteur, van wien in ons vorige
nommer sprake is, behoorde niet tot het
Ned. Indische leger. Hij is een matroos
3e kl. der Marine, die te Singapore is
achtergebleven en zich vip willig te Hel-
levoetsluis heeft gemeld. Omdat hij niet
alleen door eigen schuld tot desertie ver
viel, heeft de krijgsraad hem tot de gena
dige straf van 2 maanden detentie veroor
deeld.
Beschuldigd van poging tot moord,
stond Donderdag voor de Rotterdamsche
rechtbank een varensgezel terecht. Den 24n
Maart had hij een vrouw, waarmede hij
meer dan eens ongenoegen had gehad, in
een kamer, waarin hij met haar alleen
was, gelokt en daar uit een revolver vijf
schoten op haar gelost Door vier kogels
getroffen, werd de vrouw naar het zieken
huis gebracht, waaruit zij, na een verple
ging van ongeveer drie weken, genezen
ontslagen werd.
Bekl. bekende de revolver gekocht te
hebben om de vrouw te dooden. Het ge
tuigenverhoor bevestigde hetgeen de dag
vaarding hem ten laste legde.
Uit Den Haag komt de officieële tij
ding, dat in het grensgeschil met Frankrijk
betreffende Suriname (de bekende Lawa-
quaestie) de Czar van Rusland, aan wien
door beide partijen de scheidsrechterlijk*
uitspraak was opgedragen, uitspraak heeft
gedaan ten gunste van Nederland.
De tekst dezer beslissing luidt aldus
»Op deze gronden verklaren wij dat de
Lawa moet worden beschouwd als grens
rivier, moetende dienen als grens tusschen
de beide bezittingen.
Tengevolge van deze arbitrale uitspra
ken moet het gebied boven de samenloop
van de rivieren Lawa en Tapanahoni voor
taan toebehooren aan Holland, zonder ver
korting intusschen van de ter goeder trouw
verkregen rechten door Fransche opgeze
tenen binnen het gebied dat betwist werd.
De kunst om goed te leven. Wan
del iederen dag twee uren slaap iederen
nacht 7 uren sta op zoodra gij ontwaakt
zijtga aan het werk zoodra gij opgestaah
zijteet langzaam en nooit meer dan ge
trek hebtdrink niet meer dan genoeg is
om uw dorst te lesschenspreek alleen
wanneer hst noodig is en zeg nooit meer
dan de helft van wat gp denktschrijf
niets wat gij niet kunt onderteekenen
doe niets wat gij niet zoudt durven ver
tellen vergeet nooit, dat anderen op u
vertrouwen en dat gij niet op anderen ver
trouwen moet. Acht het geld niet meer
en niet minder dan het waard ishet is
een goed dienaar, maar een slecht meester.
Volgens een Engelsch blad zijn er
op de wereld 700 millionnairs, waarvan
200 in Engeland, 50 in Rusland, 50 in
Indië, 100 in de Vereenigde Staten, 100
in Duitschland en Oostenrijk, 75 in Fran
krijk en 125 in andere landen.
Omtrent het uitstellen van Czaar
Alexander's reis naar Moskou meldt de
Standaard", dat dit niet geschiedde ten
gevolge van een ongesteldheid der keizerin,
maar omdat op de terreinen van de Fran
sche tentoonstelling te Moskou, die de czaar
zou bezoeken, ontdekkingen zpn gedaan
betreffende een aanslag op zpn leven. Men
vond namelijk vier kisten dynamiet. Bo
vendien zou men onder den spoorweg van
Petersburg naar Moskou een mijn hebben
gevonden, die haar uiteinde in een der hui
zen van laatstgenoemde stad had.
De behandeling van het proces tegen
Mevr. Weiss voor het gerechtshof te Oran
is Donderdag begonnen. Ee zaal was
stampvol, en toen de deuren voor het pu
bliek werden geopend, werd het gedrang
zoo gevaarlijk, dat de militaire macht de
politie moest helpen ora de orde te her
stellen.
De beschuldigde was bij haar verhoor
zeer ontdaan zij sprak met moeite en af
gebroken, en ten slotte viel zij flauw.
Zij verklaart dat zij geheel en al onder
den invloed was van haren minnaar Ro-
quei, die haar. ofschoon afwezig, door drei
gende brieven aandreef tot het vergiftigen
van haren man, tegen haar wil. »Als het
mij gelukt was, zou ik krankzinnig zijn
geweest en zelfmoord gepleegd hebben*,
zeide zij,
In een voor het gerecht voorgelezen
brief aan Roques, waarin zij om een nieuwe
toezending van vergif vroeg, schreef zp
Haast u ik vrees dat ik niet tot het
eind toe zal kunnen voortgaan ik wordt
mager en ben zeer ziek.*
De heer Weiss, die als getuige ver
scheen, was zeer ontroerd. Hij gaf ver
schillende inlichtingen omtrent de kennis
making met zijne vrouw, haar hartstocht
voor Roques, enz en voor zijn heengaan
wendde hij zich tot de gezworenen en
verklaarde dat het gerucht als had hp zijne
vrouw vergiffenis geschonken, een laster
praatje was. »Ik vergeef Jeanne Daniloff
niet«, zeide hij, »en zal haar nooit ver
geven. Zij is mij voor altijd onverschillig.
Hetzij ze veroordeeld of vrij gesproken
wordt, ik blijf bij mijne kinderen, en ik
wensch alleen maar, niet meer van haar
te hoor en spreken.
Men zou haast bang gaan worden
voor de telephoon. Dezer dagen werd be
richt van een kantoorbediende te Berlijn,
die gedurende een onweder den „verrespre
ker" gebruiken wilde en met een hevigeh
schok daarvan geslingerd werd, en thans
meldt men uit Parijs een dergelijk geval.
Een handelsbediende, die op de Beurs
aldaar naar Londen wilde telephoneeren,
kreeg, toen hp het toestel aan zpn oor
bracht, een zoo hevigen schok, dat hij de
deur van het bureau uitvloog en aan het
hoofd en oog gekletst werd. Waarschijn
lijk was ook die schok te wijten aan een
onweder, waarvoor men bij zulk een groo-
ten afstand niet op zpn hoede kan zpn.
Een dergelijk geval moet al meermalen
op de Beurs te Parijs zijn voorgekomen.
Men denkt daar over het plaatsen van
donderschermen.
hersentjes hebben, wil spreker van 't classi-
kaal onderwijs niets weten, zegt hp. Maar nu
wil hij, in plaats van voor 40 of 50, voor
iedere 15 kinderen op de lagere school een
onderwijzer hebben. Maar man, dan ben je
een volslagen reactionairIk niet, ik eisch
voor ieder kind een onderwijzer, en
als we toch leger, marine en landswerf gaan
opheffen, dan hebben we er dubbeltjes genoeg
voorEen kruidenier.
Ingezonden.
De lieer De Clerq anti-inilitairist
en reactionair
Met groote belangstelling woonde ik jl. Dins-
dagavond in Musis Sacrum de voordracht bij,
die door den heer De Clercq uit Haarlem
werd gehouden. Over het geheel viel het mij
erg meêde spreker spreekt vlug en goed,
en met wat hij ons mededeelde, daar kon ik
dikwijls heel goed meö instemmen. Als inge
zetene dezer gemeente, als neringdoende, heb
ik echter nog al eenig bezwaar tegen de op
heffing van leger en marine, die de spreker
op 't oog heeft. Ik vrees, dat dit, speciaal
voor deze gemeente, nogal schade zal veroor
zaken. In een boeren-dorpje, waar men van
de landsverdediging geen ander gevolg onder
vindt, dan dat er 's jaarlijks een paar niet-
gefortuneerde jongelui vertrekken, om zich in
't militaire pak te doen steken, och, daar
kan men licht met sprekers plan, om de ge-
heele soldaterij maar af te schaffen, méégaan.
Hier hebben wp er echter nogal een aardig
centje voordeel van, en nu de miliciens onder
de wapens zijn niet het minst, 'k Vrees bo
vendien, dat de heer De Clercq ook de Lands
werf zal afschaffen. Mpn hemel, waar moeten
dan alle beambten en werklieden voor zich
en hunne gezinnen brood vinden En waar
blijven dan wij, winkeliers En 't ergste is
de heer De Clercq is hier in dit district
Candidaat voor do Tweede Kamer, en zoo 'k
hoor, maakt hij veel kans ook. Alle loi, die
Dinsdag zoo hard applaudiseerden, zullen hem
vast kiezen. Is hij eenmaal gekozen gewis,
hij schaft de landsverdediging subiet afIk
vrees, ik vrees!
In één geval viel de heer De Clercq mij
geweldig tegen. Omdat onze kindertjes, als
ze ter wereld komen, niet allen gelijke soort
Een allerlaatste trein*
Sedert eenigen tpd werden we hier verblpd
door het bericht, of gerucht, dat, met den aan
vang van den Zomerdienst op den Holland-
schen Spoorweg, voortaan des avonds te 10
uren van hier een trein zou rijden in de rich
ting Amsterdam. Thans, nu de dienstbiljetten
zijn uitgegeven, komen we tot de wetenschap,
dat niet van hier, doch van Alkmaar een
allerlaatste trein naar Amsterdam zal rijden.
De uitbreiding van het onderling verkeer ge
schiedt dus, zonder dat daarvan door Hollands
Noorderkwartier kan worden geprofiteerd. En
toch, de Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maat
schappij heeft niet gering voordeel van de lijn'
HelderAmsterdam, door het veelvuldig ver
voer van zeevisch op dat baanvak. Zp mocht
waarlijk voor het personen-vervoer wel wat
over hebben
Het doel van mijn schrpven is, om de Ka
mer van Koophandel en Fabrieken alhier op
deze zaak opmerkzaam te maken, en de vraag
te stellen, of het soms ook ligt op den weg
van dit College, om tegen den volgenden zo
mer te bevorderen, dat de allerlaatste trein
van hier naar Amsterdam zal rpden. Voor
dezen zomer is er alwéér niets aan te doen,
en zullen we moeten berusten in hetgeen de
Spoorweg-Maatschappij, in 't belang uitsluitend
van de meer zuidelijk wonende Noordhollan
ders heeft verordend, 't Is echter, bekend,
als men uitbreiding en verbetering wil, dat
men dan vroegtijdig daarmeê aanvangen moet.
Wellicht zou 't daarom aanbeveling verdienen,
reeds nil te beginnen met het bezwaar tegen
de nieuwe dienstregeling te berde te brengen.
Helder, 31 Mei 1891. X.
OPCEVISCHT.
Een goede Baad. Door een der leden
van den Gemeenteraad to H. werd dezer da
gen in een gezelligen kring beweerd, dat de
Raad, waarvan hij de eer had lid te zijn, een
zeer goede is, omdat die Raad in groote mate
zuinigheid betracht. Onze Raad is goed zoo
verzekerde het Raadslid omdat hij een
goedkoope Raad is. Presentiegelden ontvangen
de leden niet, zoo min als vergoeding voor 't
vervoer per vigelante, als ze den weg naar
't Stadhuis niet te voet willen afleggen. De
vergaderingen van den Raad en van Raads-
Commissiën zijn koudwater-bijeenkomsten, en
tabak en sigaren worden er zelfs niet aange
boden. De leden van Commissiën, zooals die
voor de Gemeente-werken en voor de Gemeen
te-reiniging, verrichten hunne veelvuldige be
zigheden geheel gratis. Kortom, de Raad der
gemeente H. is een zeer goedkoope, en daarom
ook een zeer goede Raad.
Een uit het gezelschap was echter ondeu
gend genoeg, om een andere meening te open
baren. Hij betwijfelde, ja hij ontkende de be
wering van het Raadslid van zuinig beheer,
met de opmerking, dat een goede Raad, vol
gens 't bekende spreekwoord, steeds duur is.
Misschien is er wel eenige waarheid gele-
Naar het Italiaansch.
38 ooo—
Maurice wachtte zijn moeder niet af, hp
plde door de keuken en riép de meid toe, dat
hij naar de post ging. Op straat nam hij een
rijtuig en reed naar Lartige.
Verdier kwam ook juist. In afgebroken zin
nen verhaalde Maurice wat hij afgeluistord
had.
Graaf Kurawieff te Parijs!" riep Lartige.
//Nu moeten we dubbel voorzichtig zijn."
z/Ik ben verloren," riep Maurice, die alleen
aan eigen behoud dacht. //Er blijft mij niets
anders over dan mp dood te schieteu, want
Octavia zal morgen alles zeggen wat zij weet.
z/Bah, Octavia moet nog vandaag koud ge
maakt worden," zei Verdier koel. .Je kan
immers bij nacht en bij dag in haar hnis ko
men Maurice
«Ja, maar haar dooden? Het isvreeselijk!
En door welk middel Men kan geen ge-
druisch makenEén kreet en de dienstbo
den verraden alles."
«Ik zal u raad geven, jonkman," sprak Ver
dier. //Van avond na de voorstelling brengt
ge haar een bezoek en neemt een lange speld
mee. Gij tracht haar in slaap te brengen met
een reukwatertje, waarin veel chloroform voor
komt. Als zij slaapt, steekt gij de speld hier
in haar hoofd. Meermalen heb ik dat gedaan
en telkens verklaarde de dokter, dat mijn
slachtoffer aan hersenverlamming stierf.
»Ik zal het niet kunnen doen," verklaarde
Maurice. //Zij houdt zooveel van mij."
uGoed, maar de keus is hier: gij of zij!"
z/Moed gevat, Maurice," zeide Lartige.
»Welnu! Octavia zal sterven. Maar ik heb
nog meer te zeggen." Daarop vertelde hij alles
wat Amata had medegedeeld over zijn afkomst
en over haar werkkring. Lartige rilde her
haalde malen onder zijn verhaal.
//Zoo, is Amata Joubert weer aan het werk,"
zeide hij eindelpk zacht. „Dat is nog erger
dan dat graaf Kurawieff te Parps is."
XXVI.
Tegen middernacht ging Maurice naar Oc
tavia. Toen hij de hnisdeur opende, bemerkte
hij niet, dat een man in de schadnw van een
straatlantaarn hem bespiedde. Het was Mar
tel, die hem in zpn grooten mantel voor een
knecht van Octavia hield en hem alzoo rus-
tig liet gaan. Octavia, die pas uit den schouw
burg thuiskwam, ontving Maurice met zicht
bare vreugde.
z/Ben je daar eindelijk vroeg zp. //Ik heb
je al drie avonden verwacht. Je bent lang
weggebleven."
Ja, dat is zoo, maar het was uit voorzich
tigheid. De Rus mocht je soms bespieden.
Maar kom ik zal je wat nieuws laten zien."
Dit zeggende liet hij een fleschje reukwater
zien. Zij greep er naar en zei
«Dat moest je mp geven".
Goed, houdt het, maar hoe vind je
die geur?"
Dat is iets bijzonders."
Niet waar? Maar ze bevalt mij niet."
Och, jelui rooken te veel sigaren, daardoor
wordt je reuk bedorven."
Zoo werd het gesprek nog eenigen tijd voort
gezet, toen zakte Octavia in elkaar. Zij was
door den geur verdoofd en sliep in. Nu was
het de beurt van Maurice. Snel haalde hij
de speld te voorschpn, zocht de juiste plek op
haar hoofd en stak de speld meedoogenloos
in haar hersens. een snik, eenig trekken,
alles was voorbp. Hij legde het lijk op het
bed, stak het reukfleschje bij zich en vertrok
in stilte, zonder dat de dienstboden hem ge
zien hadden. Buiten stond Martel nog op
wacht. Hij volgde Maurice een poos, doch
deze bemerkto dat hij achtervolgd werd en
maakte zich uit de voeten, waarna Martel
weer naar zijn wachtpost voor het huis van
Octavia terugkenrde.
Den volgenden morgen om 7 uur kwam
Amata met de politie om Octavia gevangen
te nemen, doch men vond slechts haar lijk.
Er werd onmiddellpk een dokter ontboden en
deze verklaarde dat de dood moest worden
toegeschrevan aan hersenverlamming. Amata
drong echter op een streng onderzoek aan in
de snpkamer en dit werd toegestaan. Zij was
maar niet tevreden met het sterven der zan
geres, juist op een oogenblik, dat zij inlich
tingen zou moeten geven, die op het spoor
van den moordenaar moesten voeren. Amata
liet ook de dienstboden van Octavia een scherp
verhoor ondergaan, doch dit leverde niets op.
Zij bleef echter van meening, dat hier een
moord gepleegd was en weldra werd haar ver
moeden bevestigd. De speld werd in de her
senen gevonden. Dat de moord door Lartige
of zijn bondgenootcn gepleegd was, stond voor
haar nu buiten twpfel.
XXVII.
De dokter had verklaard, dat Marie van
de gevolgen van den slangenbeet hersteld was.
Zp werd echter voortdurend zwakker jen blee-
ker, waarom de geneesheer haar toch bleef
behandelen. Maurice, die bijna dagelijks bij
Bressolj aan huis kwam, wist het op zekeren
dag zoo in te richten, dat hij te gelijk met
den dokter het huis verliet en een eind met
m meeging om over Marie te spreken.
«Is het uw vaste overtuigiug, dat Marie's
kwijnende toestand alleen is toe te schrijven
aan het slangengift, dat in haar bloed ge
drongen is?" vroeg Maurice in den loop van
hot gesprek.
//Ja," antwoordde de geneesheer. wDe hoe
veelheid vergif was niet groot genoeg om
snel te dooden, maar toch voldoende om haar
krachten te verlammen. Dat kan gevaarlpk
worden als het mij niet gelukt daarin verbe
tering te brengen."
«Dus vreest ge voor haar leven vroeg
Maurice met geveinsden angst.
ffNiet dadelijk het kan nog lang doren,
maar haar toestand is toch bedenkelpk."
z/Hebt ge soms de verhandelingen gelezen,
die de Amerikaansche dokter John Brown
over de genezingvan den slangenbeet geschre
ven heeft?"
Die bestudeer ik tegenwoordig met den
grootsten ijver, maar tot heden vond ik niets
dat ik in dit geval kon toepassen. De hoe
veelheid gif, die in het bloed is doorgedron
gen, is te klein om bepaalde tegengiften aan
te wenden."
«Hebt ge ook niet gelezen, dokter, dat in
Amerika verscheidene meisjes, die aan de ge
volgen van slangenbeet wegkwijnden, door een
spoedig huwelijk weder gezond werden
Ja, dat herinner ik mij nu ook. Maar
wat helpt een middel, dat niet toegepast kan
worden
-Hoe meent ge
-Wel, wie zou met mejuffrouw Bressol
trouwen willen in haar tegenwoordigen toe
stand
«Zoo oordeelt de liefde niet riep Maurice
met vuur uit. //De liefde tracht de uitver
korene te redden en aan het leven terug te
gevenRondborstig moet ik u bekennen, dat
ik gaarne met haar zou trouwen
z/Gij vroeg de dokter verrast. //Gij, die
zoo jong, zoo schoon en gezond zpt Zoudt
ge zooveel zelfverloochening kunnen toonen V'
z/Ja ik ik bemin Marie
.En weet zij het? Weet mpnheer Bressol
het
(Wordt vervolgd.)