't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL. TWEE ERFCENAMEN. No. 1909. Woensdag 3 Juni 1891. Negentiende Jaargang. NIEUWSTIJDINGEN. ATDonnement per 3 maanden binnen de gemeente50 Cent. >3 franco per post75 Afzonderlijke nummers2 VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. Uitgevers: BEEKHOUT Co., te Helder. Bureaux: SPOORSTRAAT an ZUIDSTRAAT. Ad.vertentl6n van 1 tot 5 regels25 Cent Elke regel meer5 Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VHIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn. HELDER, 2 Juni 1891. Het dorp Hoorn op Texel wordt thans ook in telegrafisch verkeer opgeno men. Het telephoonkantoor, op het dorp ten dienste der kustwacht gevestigd, zal een subsidie uit de gemeentekas ontvangen, om ook het publiek gelegenheid te geven er gebruik van te maken. Op een der zeven dorpen van het eiland ontbreekt de aansluiting nu nog, anders zijn alle dorpen telephonisch met elkaar verbonden. Naar men verneemt, zal het Duitsche eskader in den morgen van den len Juli, des nachts te 2 uur, te.IJmuiden binnen vallen. Het keizerlijk vaartuig wordt een uur later geschut en vaart langzaam op, in dier voege, dat men tegen 10 uur in den morgen in het IJ voor de stad is. Naar wij vernemen, zal tijdens het bezoek van den Keizer van Duitschland te Amsterdam een bataljon grenadiers en een bataljon jagers aldaar dienst doen, terwijl ook de cavalerie te Amsterdam met 2 es- cadrons uit 's-Hage zal worden vermeerderd, Aan mej. J. Boon. wed. C. F. Ell- mer, binnenloods, is ingevolge de wet van 9 Mei 1890 een pensioen verleend van f134.—. Door iemand, die onbekend wenscht te blijven, is aan de Haarlemsche afdeeling der Maatschappij van Weldadigheid een som van tien duizend gulden geschonken. De commissaris des Konings in de provincie Noordholland, de heer jhr. Mr. J. W. M. Schorer, heeft dezer dagen in een vleiend schrijven dank betuigd aan 't Dagelijksch Bestuur van fonds tot het ver- leenen van ondersteuning ter aanmoediging van redders van schipbreukelingen alhier, voor de toezending van een Overzicht omtrent het ontstaan en de werkzaam heid dier instelling.! Z.Exc. verzekert in dat schrijven, dat door hem met veel be langstelling van dat Overzicht* is kennis genomen. Aan de gehouden verkiezing voor twee plaatsen in het hoofdbestuur der Maat schappij tot Nut van 't Algemeen, is deel genomen door 196 departementen, te za- men uitbrengende 630 stemmen. De uit slag was dat de hr. Mr. J. A. Levy, te Amsterdam, werd gekozen met 652 stem men en de heer W. J. Blpdenstein, te En schedé, met 526 stemmen. Vrijdagmiddag zijn in de werkplaats der Exploitatiemaatschappij te Zwolle de waggons aangevoerd van den extratrein van Carré, voor zoover die bij de botsing tusschen Osnabrüek en Löhne zpn bescha digd. Als men het zwaar geteisterde materieel ziet, kan men zich eenigszins een denkbeeld maken van de ramp. De waggon le en 2e kl., waarin mevr. Carré den dood vond, is, zooals wordt gemeld, over den tender heengeschoven en onderste boven in het zand gesmakt. Dat dit het geval is ge weest, kan men nog aan den waggon zien, want de aardkluiten zitten er boven op. De voorste en de achterste coupé van den waggon zijn vernield. De eerste is geheel weggeslagen en alleen de kap hangt er nog over. De andere coupés zijn nog in het geheel, maar het inwendige is ver nield de banken zijn losgeslagen, het net werk verbogen, eenige ruiten gebroken enz., terwijl men overal op de kussens, tegen den zolder, op en den vloer bloedige sporen kan zien van de droeve ramp, Hoe stevig de waggon echter op zichzelf is, blijkt hieruit, dat de drie middencoupés in hun geheel zijn gebleven en de portieren zonder moeite konden worden geopend, al is ook het geheel eenigszins verbogen. Een tweede waggon 3e en tweede klasse is iets minder gehavend, maar ook voor en achter ingedrukt, terwijl het met een waggon derde klasse eveneens is gesteld. De bagagewagen was zoo goed als ge heel aan stukken, terwijl bovendien een wagen vol fragmenten van wielen, stuk ken van assen, enz. enz. is aangevoerd. De waggons zijn aangebracht, geladen op mallen van de Hanoversche baan, want de bewegende deelen waren natuurlijk niet te gebruiken. (»Z. C.«) De deserteur, van wien in ons vorige nommer sprake is, behoorde niet tot het Ned. Indische leger. Hij is een matroos 3e kl. der Marine, die te Singapore is achtergebleven en zich vip willig te Hel- levoetsluis heeft gemeld. Omdat hij niet alleen door eigen schuld tot desertie ver viel, heeft de krijgsraad hem tot de gena dige straf van 2 maanden detentie veroor deeld. Beschuldigd van poging tot moord, stond Donderdag voor de Rotterdamsche rechtbank een varensgezel terecht. Den 24n Maart had hij een vrouw, waarmede hij meer dan eens ongenoegen had gehad, in een kamer, waarin hij met haar alleen was, gelokt en daar uit een revolver vijf schoten op haar gelost Door vier kogels getroffen, werd de vrouw naar het zieken huis gebracht, waaruit zij, na een verple ging van ongeveer drie weken, genezen ontslagen werd. Bekl. bekende de revolver gekocht te hebben om de vrouw te dooden. Het ge tuigenverhoor bevestigde hetgeen de dag vaarding hem ten laste legde. Uit Den Haag komt de officieële tij ding, dat in het grensgeschil met Frankrijk betreffende Suriname (de bekende Lawa- quaestie) de Czar van Rusland, aan wien door beide partijen de scheidsrechterlijk* uitspraak was opgedragen, uitspraak heeft gedaan ten gunste van Nederland. De tekst dezer beslissing luidt aldus »Op deze gronden verklaren wij dat de Lawa moet worden beschouwd als grens rivier, moetende dienen als grens tusschen de beide bezittingen. Tengevolge van deze arbitrale uitspra ken moet het gebied boven de samenloop van de rivieren Lawa en Tapanahoni voor taan toebehooren aan Holland, zonder ver korting intusschen van de ter goeder trouw verkregen rechten door Fransche opgeze tenen binnen het gebied dat betwist werd. De kunst om goed te leven. Wan del iederen dag twee uren slaap iederen nacht 7 uren sta op zoodra gij ontwaakt zijtga aan het werk zoodra gij opgestaah zijteet langzaam en nooit meer dan ge trek hebtdrink niet meer dan genoeg is om uw dorst te lesschenspreek alleen wanneer hst noodig is en zeg nooit meer dan de helft van wat gp denktschrijf niets wat gij niet kunt onderteekenen doe niets wat gij niet zoudt durven ver tellen vergeet nooit, dat anderen op u vertrouwen en dat gij niet op anderen ver trouwen moet. Acht het geld niet meer en niet minder dan het waard ishet is een goed dienaar, maar een slecht meester. Volgens een Engelsch blad zijn er op de wereld 700 millionnairs, waarvan 200 in Engeland, 50 in Rusland, 50 in Indië, 100 in de Vereenigde Staten, 100 in Duitschland en Oostenrijk, 75 in Fran krijk en 125 in andere landen. Omtrent het uitstellen van Czaar Alexander's reis naar Moskou meldt de Standaard", dat dit niet geschiedde ten gevolge van een ongesteldheid der keizerin, maar omdat op de terreinen van de Fran sche tentoonstelling te Moskou, die de czaar zou bezoeken, ontdekkingen zpn gedaan betreffende een aanslag op zpn leven. Men vond namelijk vier kisten dynamiet. Bo vendien zou men onder den spoorweg van Petersburg naar Moskou een mijn hebben gevonden, die haar uiteinde in een der hui zen van laatstgenoemde stad had. De behandeling van het proces tegen Mevr. Weiss voor het gerechtshof te Oran is Donderdag begonnen. Ee zaal was stampvol, en toen de deuren voor het pu bliek werden geopend, werd het gedrang zoo gevaarlijk, dat de militaire macht de politie moest helpen ora de orde te her stellen. De beschuldigde was bij haar verhoor zeer ontdaan zij sprak met moeite en af gebroken, en ten slotte viel zij flauw. Zij verklaart dat zij geheel en al onder den invloed was van haren minnaar Ro- quei, die haar. ofschoon afwezig, door drei gende brieven aandreef tot het vergiftigen van haren man, tegen haar wil. »Als het mij gelukt was, zou ik krankzinnig zijn geweest en zelfmoord gepleegd hebben*, zeide zij, In een voor het gerecht voorgelezen brief aan Roques, waarin zij om een nieuwe toezending van vergif vroeg, schreef zp Haast u ik vrees dat ik niet tot het eind toe zal kunnen voortgaan ik wordt mager en ben zeer ziek.* De heer Weiss, die als getuige ver scheen, was zeer ontroerd. Hij gaf ver schillende inlichtingen omtrent de kennis making met zijne vrouw, haar hartstocht voor Roques, enz en voor zijn heengaan wendde hij zich tot de gezworenen en verklaarde dat het gerucht als had hp zijne vrouw vergiffenis geschonken, een laster praatje was. »Ik vergeef Jeanne Daniloff niet«, zeide hij, »en zal haar nooit ver geven. Zij is mij voor altijd onverschillig. Hetzij ze veroordeeld of vrij gesproken wordt, ik blijf bij mijne kinderen, en ik wensch alleen maar, niet meer van haar te hoor en spreken. Men zou haast bang gaan worden voor de telephoon. Dezer dagen werd be richt van een kantoorbediende te Berlijn, die gedurende een onweder den „verrespre ker" gebruiken wilde en met een hevigeh schok daarvan geslingerd werd, en thans meldt men uit Parijs een dergelijk geval. Een handelsbediende, die op de Beurs aldaar naar Londen wilde telephoneeren, kreeg, toen hp het toestel aan zpn oor bracht, een zoo hevigen schok, dat hij de deur van het bureau uitvloog en aan het hoofd en oog gekletst werd. Waarschijn lijk was ook die schok te wijten aan een onweder, waarvoor men bij zulk een groo- ten afstand niet op zpn hoede kan zpn. Een dergelijk geval moet al meermalen op de Beurs te Parijs zijn voorgekomen. Men denkt daar over het plaatsen van donderschermen. hersentjes hebben, wil spreker van 't classi- kaal onderwijs niets weten, zegt hp. Maar nu wil hij, in plaats van voor 40 of 50, voor iedere 15 kinderen op de lagere school een onderwijzer hebben. Maar man, dan ben je een volslagen reactionairIk niet, ik eisch voor ieder kind een onderwijzer, en als we toch leger, marine en landswerf gaan opheffen, dan hebben we er dubbeltjes genoeg voorEen kruidenier. Ingezonden. De lieer De Clerq anti-inilitairist en reactionair Met groote belangstelling woonde ik jl. Dins- dagavond in Musis Sacrum de voordracht bij, die door den heer De Clercq uit Haarlem werd gehouden. Over het geheel viel het mij erg meêde spreker spreekt vlug en goed, en met wat hij ons mededeelde, daar kon ik dikwijls heel goed meö instemmen. Als inge zetene dezer gemeente, als neringdoende, heb ik echter nog al eenig bezwaar tegen de op heffing van leger en marine, die de spreker op 't oog heeft. Ik vrees, dat dit, speciaal voor deze gemeente, nogal schade zal veroor zaken. In een boeren-dorpje, waar men van de landsverdediging geen ander gevolg onder vindt, dan dat er 's jaarlijks een paar niet- gefortuneerde jongelui vertrekken, om zich in 't militaire pak te doen steken, och, daar kan men licht met sprekers plan, om de ge- heele soldaterij maar af te schaffen, méégaan. Hier hebben wp er echter nogal een aardig centje voordeel van, en nu de miliciens onder de wapens zijn niet het minst, 'k Vrees bo vendien, dat de heer De Clercq ook de Lands werf zal afschaffen. Mpn hemel, waar moeten dan alle beambten en werklieden voor zich en hunne gezinnen brood vinden En waar blijven dan wij, winkeliers En 't ergste is de heer De Clercq is hier in dit district Candidaat voor do Tweede Kamer, en zoo 'k hoor, maakt hij veel kans ook. Alle loi, die Dinsdag zoo hard applaudiseerden, zullen hem vast kiezen. Is hij eenmaal gekozen gewis, hij schaft de landsverdediging subiet afIk vrees, ik vrees! In één geval viel de heer De Clercq mij geweldig tegen. Omdat onze kindertjes, als ze ter wereld komen, niet allen gelijke soort Een allerlaatste trein* Sedert eenigen tpd werden we hier verblpd door het bericht, of gerucht, dat, met den aan vang van den Zomerdienst op den Holland- schen Spoorweg, voortaan des avonds te 10 uren van hier een trein zou rijden in de rich ting Amsterdam. Thans, nu de dienstbiljetten zijn uitgegeven, komen we tot de wetenschap, dat niet van hier, doch van Alkmaar een allerlaatste trein naar Amsterdam zal rijden. De uitbreiding van het onderling verkeer ge schiedt dus, zonder dat daarvan door Hollands Noorderkwartier kan worden geprofiteerd. En toch, de Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maat schappij heeft niet gering voordeel van de lijn' HelderAmsterdam, door het veelvuldig ver voer van zeevisch op dat baanvak. Zp mocht waarlijk voor het personen-vervoer wel wat over hebben Het doel van mijn schrpven is, om de Ka mer van Koophandel en Fabrieken alhier op deze zaak opmerkzaam te maken, en de vraag te stellen, of het soms ook ligt op den weg van dit College, om tegen den volgenden zo mer te bevorderen, dat de allerlaatste trein van hier naar Amsterdam zal rpden. Voor dezen zomer is er alwéér niets aan te doen, en zullen we moeten berusten in hetgeen de Spoorweg-Maatschappij, in 't belang uitsluitend van de meer zuidelijk wonende Noordhollan ders heeft verordend, 't Is echter, bekend, als men uitbreiding en verbetering wil, dat men dan vroegtijdig daarmeê aanvangen moet. Wellicht zou 't daarom aanbeveling verdienen, reeds nil te beginnen met het bezwaar tegen de nieuwe dienstregeling te berde te brengen. Helder, 31 Mei 1891. X. OPCEVISCHT. Een goede Baad. Door een der leden van den Gemeenteraad to H. werd dezer da gen in een gezelligen kring beweerd, dat de Raad, waarvan hij de eer had lid te zijn, een zeer goede is, omdat die Raad in groote mate zuinigheid betracht. Onze Raad is goed zoo verzekerde het Raadslid omdat hij een goedkoope Raad is. Presentiegelden ontvangen de leden niet, zoo min als vergoeding voor 't vervoer per vigelante, als ze den weg naar 't Stadhuis niet te voet willen afleggen. De vergaderingen van den Raad en van Raads- Commissiën zijn koudwater-bijeenkomsten, en tabak en sigaren worden er zelfs niet aange boden. De leden van Commissiën, zooals die voor de Gemeente-werken en voor de Gemeen te-reiniging, verrichten hunne veelvuldige be zigheden geheel gratis. Kortom, de Raad der gemeente H. is een zeer goedkoope, en daarom ook een zeer goede Raad. Een uit het gezelschap was echter ondeu gend genoeg, om een andere meening te open baren. Hij betwijfelde, ja hij ontkende de be wering van het Raadslid van zuinig beheer, met de opmerking, dat een goede Raad, vol gens 't bekende spreekwoord, steeds duur is. Misschien is er wel eenige waarheid gele- Naar het Italiaansch. 38 ooo— Maurice wachtte zijn moeder niet af, hp plde door de keuken en riép de meid toe, dat hij naar de post ging. Op straat nam hij een rijtuig en reed naar Lartige. Verdier kwam ook juist. In afgebroken zin nen verhaalde Maurice wat hij afgeluistord had. Graaf Kurawieff te Parijs!" riep Lartige. //Nu moeten we dubbel voorzichtig zijn." z/Ik ben verloren," riep Maurice, die alleen aan eigen behoud dacht. //Er blijft mij niets anders over dan mp dood te schieteu, want Octavia zal morgen alles zeggen wat zij weet. z/Bah, Octavia moet nog vandaag koud ge maakt worden," zei Verdier koel. .Je kan immers bij nacht en bij dag in haar hnis ko men Maurice «Ja, maar haar dooden? Het isvreeselijk! En door welk middel Men kan geen ge- druisch makenEén kreet en de dienstbo den verraden alles." «Ik zal u raad geven, jonkman," sprak Ver dier. //Van avond na de voorstelling brengt ge haar een bezoek en neemt een lange speld mee. Gij tracht haar in slaap te brengen met een reukwatertje, waarin veel chloroform voor komt. Als zij slaapt, steekt gij de speld hier in haar hoofd. Meermalen heb ik dat gedaan en telkens verklaarde de dokter, dat mijn slachtoffer aan hersenverlamming stierf. »Ik zal het niet kunnen doen," verklaarde Maurice. //Zij houdt zooveel van mij." uGoed, maar de keus is hier: gij of zij!" z/Moed gevat, Maurice," zeide Lartige. »Welnu! Octavia zal sterven. Maar ik heb nog meer te zeggen." Daarop vertelde hij alles wat Amata had medegedeeld over zijn afkomst en over haar werkkring. Lartige rilde her haalde malen onder zijn verhaal. //Zoo, is Amata Joubert weer aan het werk," zeide hij eindelpk zacht. „Dat is nog erger dan dat graaf Kurawieff te Parps is." XXVI. Tegen middernacht ging Maurice naar Oc tavia. Toen hij de hnisdeur opende, bemerkte hij niet, dat een man in de schadnw van een straatlantaarn hem bespiedde. Het was Mar tel, die hem in zpn grooten mantel voor een knecht van Octavia hield en hem alzoo rus- tig liet gaan. Octavia, die pas uit den schouw burg thuiskwam, ontving Maurice met zicht bare vreugde. z/Ben je daar eindelijk vroeg zp. //Ik heb je al drie avonden verwacht. Je bent lang weggebleven." Ja, dat is zoo, maar het was uit voorzich tigheid. De Rus mocht je soms bespieden. Maar kom ik zal je wat nieuws laten zien." Dit zeggende liet hij een fleschje reukwater zien. Zij greep er naar en zei «Dat moest je mp geven". Goed, houdt het, maar hoe vind je die geur?" Dat is iets bijzonders." Niet waar? Maar ze bevalt mij niet." Och, jelui rooken te veel sigaren, daardoor wordt je reuk bedorven." Zoo werd het gesprek nog eenigen tijd voort gezet, toen zakte Octavia in elkaar. Zij was door den geur verdoofd en sliep in. Nu was het de beurt van Maurice. Snel haalde hij de speld te voorschpn, zocht de juiste plek op haar hoofd en stak de speld meedoogenloos in haar hersens. een snik, eenig trekken, alles was voorbp. Hij legde het lijk op het bed, stak het reukfleschje bij zich en vertrok in stilte, zonder dat de dienstboden hem ge zien hadden. Buiten stond Martel nog op wacht. Hij volgde Maurice een poos, doch deze bemerkto dat hij achtervolgd werd en maakte zich uit de voeten, waarna Martel weer naar zijn wachtpost voor het huis van Octavia terugkenrde. Den volgenden morgen om 7 uur kwam Amata met de politie om Octavia gevangen te nemen, doch men vond slechts haar lijk. Er werd onmiddellpk een dokter ontboden en deze verklaarde dat de dood moest worden toegeschrevan aan hersenverlamming. Amata drong echter op een streng onderzoek aan in de snpkamer en dit werd toegestaan. Zij was maar niet tevreden met het sterven der zan geres, juist op een oogenblik, dat zij inlich tingen zou moeten geven, die op het spoor van den moordenaar moesten voeren. Amata liet ook de dienstboden van Octavia een scherp verhoor ondergaan, doch dit leverde niets op. Zij bleef echter van meening, dat hier een moord gepleegd was en weldra werd haar ver moeden bevestigd. De speld werd in de her senen gevonden. Dat de moord door Lartige of zijn bondgenootcn gepleegd was, stond voor haar nu buiten twpfel. XXVII. De dokter had verklaard, dat Marie van de gevolgen van den slangenbeet hersteld was. Zp werd echter voortdurend zwakker jen blee- ker, waarom de geneesheer haar toch bleef behandelen. Maurice, die bijna dagelijks bij Bressolj aan huis kwam, wist het op zekeren dag zoo in te richten, dat hij te gelijk met den dokter het huis verliet en een eind met m meeging om over Marie te spreken. «Is het uw vaste overtuigiug, dat Marie's kwijnende toestand alleen is toe te schrijven aan het slangengift, dat in haar bloed ge drongen is?" vroeg Maurice in den loop van hot gesprek. //Ja," antwoordde de geneesheer. wDe hoe veelheid vergif was niet groot genoeg om snel te dooden, maar toch voldoende om haar krachten te verlammen. Dat kan gevaarlpk worden als het mij niet gelukt daarin verbe tering te brengen." «Dus vreest ge voor haar leven vroeg Maurice met geveinsden angst. ffNiet dadelijk het kan nog lang doren, maar haar toestand is toch bedenkelpk." z/Hebt ge soms de verhandelingen gelezen, die de Amerikaansche dokter John Brown over de genezingvan den slangenbeet geschre ven heeft?" Die bestudeer ik tegenwoordig met den grootsten ijver, maar tot heden vond ik niets dat ik in dit geval kon toepassen. De hoe veelheid gif, die in het bloed is doorgedron gen, is te klein om bepaalde tegengiften aan te wenden." «Hebt ge ook niet gelezen, dokter, dat in Amerika verscheidene meisjes, die aan de ge volgen van slangenbeet wegkwijnden, door een spoedig huwelijk weder gezond werden Ja, dat herinner ik mij nu ook. Maar wat helpt een middel, dat niet toegepast kan worden -Hoe meent ge -Wel, wie zou met mejuffrouw Bressol trouwen willen in haar tegenwoordigen toe stand «Zoo oordeelt de liefde niet riep Maurice met vuur uit. //De liefde tracht de uitver korene te redden en aan het leven terug te gevenRondborstig moet ik u bekennen, dat ik gaarne met haar zou trouwen z/Gij vroeg de dokter verrast. //Gij, die zoo jong, zoo schoon en gezond zpt Zoudt ge zooveel zelfverloochening kunnen toonen V' z/Ja ik ik bemin Marie .En weet zij het? Weet mpnheer Bressol het (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1891 | | pagina 1