't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL TWEE ERFGENAMEN. Ho, 1022. Zaterdag 18 Juli 1891. Negentiende Jaargang. KALENDER DER WEEK. NIEUWSTIJDINGEN. Atoormem ent per 3 maanden binnen de gemeente 50 Cent. >3 franco per post75 Afzonderlijke nummers2 VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder. Bureaux; SPOORSTRAAT m ZUIDSTRAAT. AUvertentlên van 1 tot 5 regels25 Cent. Elke regel meer5 Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn. JULI, Hooimaand, 31 dagen. Opkomst der Zon 4 u. 7 m. Onderg. 8 u. 5 m. Zondag 19 Begin Hondsdagen. Maandag 20 Volle Maan. Dinsdag 21 Woensdag 22 Donderdag 23 Vrijdag 24 Zaterdag 25 HELDER, 17 Juli 1891. De jongeling F. Bakker, leerling van bet instituut van den beer Vastenou al hier, is geslaagd voor toelating tot de Hoogere Burgerschool te Delft. Het getal oude weduwen, die in aan merking komen voor weduwen-pensioen, is tot ongeveer 2700 geklommen. Het getal der weduwen, die weduwen zijn geworden vóór de in-werking treding der wet, maar na 10 December 1888, en die daarom in dezelfde gunstige omstan digheden verkeeren als zij die na 1 Janu ari 1891 hun echtgenooten door den dood verliezen, bedraagt ongeveer 400, terwijl de statistiek tot heden leert, dat om den anderen dag één ambtenaar sterft, die weduwen en weezen nalaat. Men schrijft ons uit IJmmuiden Vrijdagavond werd in de kies vergadering »IJmuidens belangin 't café Afslag een reglement vastgesteld, waarbij bepaald is, dat bet Bestuur uit zeven personen moet bestaan, waartoe definitief verkozen zijn de beeren Van Sluijs, Van der Stoeve, Lohmann, Planteijdt, Van der Does, Moot en Mets. Het bestuur werd door de ver gadering gemachtigd tot het nemen van alle wettige maatregelen om de gestelde candidaten voor den gemeenteraad zoo krachtig mogelijk te steunen. Tenzij er dringende zaken mochten voorkomen, zal, volgens het reglement, eerst in October eene openbare vergadering worden gehou den, ter bespreking van eventueele opga ven der leden. Het ledental der vereeniging is sinds de oprichting reeds verdubbeld, zoodat de toekomst met vertrouwen kan worden te gemoet gezien. Daar de contributie slechts f 0.50 per halfjaar bedraagt, zoo zullen slechts weinig IJmuidenaars hierdoor van het lidmaat schap moeten afzien. Nu eerstdaags de öOjarige herdenking van den tiendaagschen veldtocht zal plaats hebben, is er een krachtige beweging in den lande ontstaan, om de nog levende strjjders uit de dagen van 1831 een natio nale ondersteuning te verleenen. Men bedoeld geen bedeeling, maar voor de weinige dagen, die hun nu nog resten, een vast rijks-pensioen. 't Genieten van be deeling is hunner onwaardig. Zulk een lot hebben zij niet verdiend aan Oranje en Nederland. De sombere levensavond van zeer vele oudkrijgers van voor 60 jaren worden door een vriendelijken lichtstraal verhelderd. Behalve het Metalen Kruis, dat zij als eereteeken dragen, hebben zij een zwaar levenskruis te torschen, dat zij, ter bescha ming van de overheid, genoodzaakt werden op zich te nemen van dat drukkend kruis ontlaste men hen. Dat zou zeker de beste, de alleen vol doende feestgave zijn Jl. Maandag waren 3 jongens, woon achtig in de Hemonystraat te Amsterdam, aan het roeien. Ongeveer ter hoogte van de begraafplaats Zorgvliet, kantelde het bootje om, zoodat het drietal te water ge raakte. Met veel moeite werd een der knapen gered, maar men slaagde er niet in, de beide anderen op te halen. Eerst 's morgens wer den de beide lijkjes met dreggen gevonden. Hoe vernuftig sommige personen zijn in het vinden van nieuwe middelen, om de wet te ontduiken, zonder in de termen der strafwet te vallen, blijkt uit het jongste nummer van de Gemeentestem". Bij een executorialen verkoop van roerende goede ren, ter zake van plaatselijke belasting, had de geëxecuteerde twee handlangers aangesteld, die den geheelen dag bij zeer kleine bijdragen tegen elkander opboden De veiling van een klok had op die wijze reeds van 's morgens tot 's avonds geduurd. Het ten verkoop aangebodene kon evenwel niet worden toegewezen. Ein delijk moest de deurwaarder de verkooping staken, zonder dat belasting en kosten waren gevonden. Dinsdagnacht kwam eeu man uit Leiden beschonken te huis, maakte ruzie met zijne vrouw, sloeg haar, en verbrijzelde een gedeelte van zijn inboedel, tengevolge waarvan de vrouw het huis verliet. De man heeft zich toen te slapen gelegd in de nabijheid eener brandende petroleumlamp, die brand schijnt te hebben veroorzaakt. Te Sl/3 ure vluchtte de bewoner in bran denden toestand de straat op en sproug in het water, waaruit hij door een politie agent werd gered. Tamelijk verwond is hij naar het academisch ziekenhuis ver voerd. Een begin van brand werd met emmers water gebluscht. Maandagavond had te Arnhem het volgende ongeluk plaats. Terwijl in de Weverstraat een begrafenisstoet werd ge regeld, viel eenige huizen verder een 19- jarige dienstbode, die zich waarschijnlijk om den stoet te zien, leunende op een hek dat losging, te ver uit het raam had ge waagd, van de derde verdieping naar be neden. De ongelukkige kwam op haar hoofd terecht en was terstond een lijk. Een "handig in- en uitbreekster Zaterdag werd door een vrouw van Duit- sche afkomst, genaamd J. A. P. B., bij den landbouwer G. Lubbers te Egede (Over- ijsel)een zilveren beugel met geld uit bet kabinet gestolen, terwijl de bewoners, be halve een klein meisje, afwezig waren. Dadelijk werd aangifte van diefstal gedaan en de vrouw door den rijksveldwachter in bewaring gebracht in den toren van den Ham, om den volgenden morgen naar Al- ra eloo te worden getransporteerd. Onderweg naar den toren deed zij nog een poging om te ontvluchten, doch werd weer gevat. Door een of ander werktuig zijn de stee- nen aan het luchtgat afgehakt, waarop zij zich door dat gat op het dak van de con sistoriekamer heeft gewrongen en zoo is ontvlucht. Haar kind van ruim 1 jaar, dat haar 's avonds was gebracht, heeft zij in den toren achtergelaten. De politie doet weer onderzoek. Nader verneemt men, dat het den rijks veldwachter H. J., te Kiefte, gelukt is de vrouw weder op te sporen, waarna zij naar Almeloo is overgebracht. Wanneer de zevende zoon geboren was, of wanneer de zevende zoon Koning en Vaderland ging dienen, kreeg vader 1000 gulden van den Koning, althans zoo werd gezegd. Wat daarvan waar is, we ten wij evenmin als H. uit Beekbergen, die deze week op het bureau van den burgemeester te Apeldoorn kwam, om te vertellen, dat hij nu zeven flinke jongens heeft en nu wilde weten, hoe aan de f 1000 te komen. Zeker was het, dat hij ze daar niet kon ontvangen, waarom hij naar een der kassiers gezonden werd, die hem naar den rentmeester van het Domein verwees. H. heeft echter zyn informatiën niet verder willen uitstrekken en is bedaard naar huis gegaan. Woensdagnacht te half elf uur heeft ten huize van den heer C. I. P. v. d. S. te Schiedam een hevige gasontploffing tal van ruiten verbrijzeld, vijf ramen en eene deur zwaar beschadigd, bet plafond van een der vertrekken vernield, en, behalve schade aan huisraad, ook een begin van brand veroorzaakt. De heer v. d. S. bekwam verscheidene brandwonden, doch slaagde er in, den brand te blnsschen vóór er hulp kwam opdagen De politie, op het geluid der ontploffing toegesneld, bleef, van bluschmiddelen voor zien, het beschadigde pand den geheelen nacht bewaken. Woensdagnacht is onder de gemeente Wateringen de telegrambesteller V. van Delft te water geraakt en verdronken, na genoeg op dezelfde plaats, waar ongeveer 12 jaar geleden, zijn zoon, eveneens tele grambesteller, is omgekomen. Haarlemmerolie. Dit is een van de weinige oorspronkelijk Nederlandsche ge- heiramiddelen en dagteekent reeds van het jaar 1698. Het heet voor allerlei zoowel uit- als inwendige kwalen genezing aan te brengen. «Dit medicament" zoo leest men in de gebruiksaanwijzing «is een wonder voor de goedwilligen, en de genade des Allerhoogsten heeft zich daarin wonderbaarlijk geopenbaard." In werke lijkheid is de bedoelde olie de stof, die in de apotheken onderden Latijnschen naam «balsamum sulphuris terebinthinatum c voorkomt en bestaat uit raapolie en ter pentijnolie, waarin zwavel is opgelost. Een zeer klein fleschje van 4 gram inhoud kost 20 Cent,; en zou met 5 cent ruim betaald zijn. De geneeskundigen zijn over tuigd van de weinige goede uitwerking van het praeparaat en schrijven het hoogst zelden, en dan in geringe hoeveelheden voor. Men wachte zich, het in eenigszins groote hoeveelheden te nemen. «Maandbl. v. d. Y. t. d. Kwakzalverij*. Omtrent de „electro-executie" van de vier veroordeelden te Sing Sing wordt nader gemeld, dat James Hocum, de eerste die ter dood werd gebracht, zijne vrouw had vermoord. De tweede was Lovy Smi- ler, een luitenant van het Heilsleger, die zijne bijzit bad omgebracht. Na dezen nam een neger, James Wood, die een mede-werk man bad vermoord, in den doodbrengen- den stoel plaats. De laatste was de reeds vermelde Japannees Slubaya Jugiro, een matroos, die eveneens een kameraad van bet leven bad beroofd. Vier geneesheeren, die met enkele andere zaakkundigen, genoodigden en gevangenis beambten de terechtstelling bijwoonden, hebben verklaard, dat het uiteinde van alle vier zonder pijn moet geweest zijn. Zij waren dood bij de eerste aanraking met den galvanischen stroom, welke van 3000 volts moet geweest zijn. Eén schok was in elk geval voldoende en er was geen spoor van vleeschverbranding, zooals in dertijd bij den gemartelden Kember. In- tusschen ontbreekt bet niet aan bewerin gen van anderen aard en het schijnt vrij wel onmogelijk te zijn, zekerheid te ver krijgen. Zekere dr. Daniëls b. v. verklaarde bij een „interview", dat het voorgevallene met Kemmler, viermaal herhaald was, voor elk der veroordeelden twee schokken noodig waren en de waarheid, indien hij spreken mocht, ontzettend wezen zou. De stoel is van eikenhout en weegt 70 pond. De zitting is doorboord en het hoofd steunde op een kussen van gom-elastiek. Tussehen de voorpooten is een schuif, waar mede de beenen van elkaar werden gehou den. Deze werden voorts met zware lede ren riemen evenals de armen en het overige lichaam vastgebonden. Te Reichenbach, in Pruisisch Silezië, is laatstleden Vrijdag een congres van dikke Sileziërs* gehouden. Bij weging is gebleken, dat 60 der aanwezigen over de 100 kilo wogen. De dikste woog 143 kilo en werd bekroond meteen vet varken! Tevens werd er eene verloting gehouden van eetwaren in verhouding met de corpulentie der aanwezigen, onder ande ren een dikke cervelaatworst van 2 meters lang. Bij het Noorderstation, te Parijs, zijn Zondagavond een trein uit Calais en een uit Rijssel in botsing gekomen. Een paar rijtuigen werden vernield en verscheidene reizigers werden gewond. Een dame stierf reeds aan de gevolgen van de bekomen wonden en haar man is stervende. Het ongeluk moet aan onachtzaamheid te wijten zijn. De trein uit Calais reed ge lukkig niet in volle vaart; anders zou de andere trein geheel verbrijzeld zijn. Een dienstbode zoek Een dienstmeid te Tilburg had verlof gekregen, om de Amsterdamsche feesten tijdens het bezoek van den Duitschen keizer te gaan bijwonenhaar zwager, die daar woonde, zou haar komen af halen. De pas toor, bij wien zij diende, gaf haar echter in overweging, haar groote platboomde Noord-Brabantsche muts en Mina droeg een erg groot model, met bloemen, linten en strikken versierd te vervangen door een meer modern hoofdtooisel, opdat zij geen last zoude hebben van den spotlust der Amsterdamsche jeugd. Met de gewone gejaagdheid van menschen, die niet gewoon zijn te reizen, deed zij moeite haar hoed in de goede positie te zetten en vergat op weg naar het spoor een briefje, waarop het adres van haar zwager te Amsterdam stond. Zij troostte zich echter met de ge dachte, dat deze haar zou komen afhalen. Niet wetende dat er twee stations in Amsterdam zijn, stapte zij aan de Rijnspoor af en kon onder al die menschen haar zwa ger niet vinden. Hij kon zich ook verlaat hebben en daarom wachtte zij ruim een uur, doch niemand kwam opdagen. Tegen den middag ontving men aan de pastorie het volgende telegram „Adres vergeten, in de latafel." Men vond werkelijk het briefje en seinde het adres over, maar men had niet bemerkt, dat 't ontvangen telegram een zoogenaamd diensttelegram was en dus werd het antwoord aan het Rijks telegraaf kantoor bezorgd en geadresseerd aan het Centraalstation. Intusschen zat Mina in duizend angsten. Geen antwoord ontvangen de en waarschijnlijk ingelicht, dat er nog een station was, verzond zij een telegram aan haar kameraad Jans, de keukenmeid in de pastorie, luidende »Mina zit in het Rijnspoor." Terwijl deze telegrammen waren gewis seld, had de zwager aan het Centraalstation bij aankomst van eiken trein tevergeefs zijn schoonzuster gezocht. Ten einde raad, seinde ook hij naar Tilburg, waar men om vier uur het volgend draadbericht ontving „Waar blijft Mina, overal gezocht." In tusschen had Mina het adres ontvangen en was naar de woning van haar zwager ge stapt, terwijl deze op het ontvangen bericht naar het Rijnspoor wandelde endaar Mina natuurlijk weer niet vond. Het slot van de geheele historie schijnt te zijn, dat zij elkaar in zijn woning ontmoetten, want den volgenden dag kwam te Tilburg een telegram aan, dat meldde: „Mina is terecht.' Zoo had Mina een geheelen dag verloren en heeft het Amsterdamsche reisje geen aangename herinneringen bij haar achterge laten. Naar het Italiaansch. 50 ooo— Nu haalde Amata eenige papieren uit haar kleeren te voorschijn en reikte die den direc teur over met de woorden„Deze documen ten hebben betrekking op een misdaad, waar van wij geen kennis droegen. Het betreft het vermeesteren van een erfenis door het ver moorden der erfgenamen. Een der erfgena men is reeds uit den weg geruimd door de inademing van Pruisisch zuur en het andere verkeert elk oogenblik in gevaar. Laten wij dadelijk naar de familie Bressol gaan, mijn heer de directeurDaar zal ik u den derden schuldige overleveren, die de schoone Octa- via vermoordde. Hij, die de vrouw vermoordde in het graf van gravin Kurawieff en den man in het rijtuig van de rue Ernestine." »Oh, eindelijk, eindelijkriep de directeur van politie verheugd uit. „Eindelyk zullen wij dat monster aan Parijs kunnen toonen, als hy het schavot beklimt." Amata verborg haar gelaat in haar handen en brak in snikken uit. Doch spoedig ver meesterde zij haar smart en opstaande, zeide zy „Kom, laten wy gaan 1" „Maar ge zijt gewond," sprak de directeur. Ge hebt nauwelijks de kracht om te staan, en ik heb een dokter ontboden. Laten wij toch wachten tot hy u onderzocht heeft." »0 neen Er is geen dokter die mij nog helpen kan. Bij eiken droppel bloed, die ik verlies, voel ik mijn leven verminderen. Laat mij mijn laatsten plicht vervullen. De minu ten zijn kostbaar, ik heb er nog weinige te leven. Kom, voortAls ik niet loopen kan, moet men mij bij Bressol binnendragen. Maar ik moet er heen, tot eiken prijs!" Sylvain en Galonbert droegen haar in het rijtuig, dat nog op den directeur van politie wachtte. De koetsier kreeg het adres van Bressol en reed weg, nadat de directeur bij Amata had plaats genomen. Gedurende den rit vroeg hij nadere bijzonderheden omtrent den moordenaar, doch Amata antwoordde „Bij Bressol zult ge alles vernemen bij Bressol zal Amata Joubert haar laatsten en zwaarsten plicht vervullen." XL. Daar het reeds tien uren was en mevrouw Rosier nog niet verschenen was, moest Bressol zich wel met zijn familie, Manrice en den no taris aan het souper zetten. Deze laatste was gekomen om het huwelijkscontract op te ma ken. Het was een stil, onvroolijk gezelschap, aan tafel. Maurice was boos, dat zyn moeder zoo lang wegbleefniet zonder reden schreef hij dit toe aan haar dienst bij de politie. Marie was in bange verwachting of Albert werkelijk zou komen om haar van den opgedrongen bruidegom te bevrijden. En Bressol zelf was ontevreden gestemd, omdat zijn hart zich niet verheugde, nu zyn dochter, aan zijn wenschen gehoorzamend, in een verbintenis met Mau rice toestemde. Ach. hij had zich een ande ren bruidegom gedroomd voor zijn lieveling, dan dezen jonkman, van duistere afkomst, wiens karakter hem vrees inboezemde ondanks al zijn voorkomendheden. Te vergeefs bracht Bressol zich in herinnering hoeveel grootmoe digheid Maurice toonde, door Marie te huwen om haar te redden. De argwaan bleef in zijn hart en vergiftigde zijn vreugde over het feest. De eenige persoon, die geheel onbe vangen was, de notaris, trachtte een gezellig gesprek te onderhouden, maar dit wilde niet recht gelukken. Er werd gescheld en Maurice sprong op met de woorden »Mijn moeder eindelijk Doch in plaats vau mevrouw Rosier meldde de knecht de heeren Paul en Albert de Gi- bray, graaf Smoiloff en dr. Ibranoff. Valen- tine uitte een kreet van schrik, toen zij den naam van haar vroegeren geliefde, haar te- genwoordigen vijand hoorde noemen. Maurice fronste het voorhoofd. Was Albert dan den dood ontsprongen om hem ten derden male hinderend in den weg te treden Bressol was een beetje ontsteld over dit onverwacht be zoek. Alleen Marie was zielsvergenoegd en wachtte met ongeduld het oogenblik, dat Albert zou binnentreden. Do jonge Gibray verscheen, leunends op den arm zijns vaders. Hij was bleek en mager, maar zyn oogen hadden hun ouden glans teruggekregen. Toen hij Marie zag, die hem glimlachend aankeek, rukte hy zich los en sloot haar in zijn armen. «Mijnheer, wat moet dat beduiden wat onderstaat ge u tegen mijn bruid vroeg Maurice toornig. Albert gaf hem geen antwoord, maar voerde Marie naar haar vader en knielde met haar voor hem neder. »Ik doe aanzoek om de hand van Marie, die ik met Gods hulp tweemaal het leven heb gered," sprak hij plechtig. «Wij beminnen elkaar en zouden te gronde gaan, als wij gescheiden werden. Mijnheer Bressol, wat antwoordt ge op mijn aanzoek -Ik ondersteun het aanzoek van mijn zoon," sprak Panl de Gibray, die doodsbleek was ge worden. „En ik sta borg voor zijn volledig herstel. voegde professor Ibranoff er bij. Doch grooter invloed oefende de stem van zijn dochter op Bressol uit. „Och, papa, ik zal het besterven als ik niet met Albert mag leven," zei ze zacht. Bressol sloeg zijn armen om het minnend paar, dat voor hem knielde en zeide bewogen „Kinderen, lieve kinderen, behoor elkander toe en wees gelukkig. Ge hebt mijn dochter tweemaal het leven gered; hoe zou ik haar nu aan uw liefde onttrekken, Albert? Alle aanspraken moeten wijken voor de rechten, die gy kunt laten gelden. Dat zal mijnheer Vasseur wel inzien. Hij zal zich terugtrek ken en De komst van een huisknecht onderbrak hem. Mevrouw Rosier en de directeur van po litie!" melddo hij. „De directeur van politie riep Bressol. „Wat beteekent dat?" Maurice stond als van den donder getrof fen. Hij wist niet, dat zijn moeder hem ge zien had, toen hij den brief in de rue cl' En- ghien afhaalde; hij dacht dus by Bressol aan geen gevaar. Maar wat kwam zyn moeder hier doen, in gezelschap van haar superieur? Vóór hij hierop een antwoord had kunnen bedenken, verscheen Amata op den drempel der zaal. Zij zag er vreeselijk uit in haar met bloed bevlekte kleeren en met haar doods bleek gelaat. Zij leunde zwaar op Sylvain en Galonbert, terwyl de directeur haar onmiddel- lyk volgde. Met vertrokken gelaat staarde Maurice haar aan, terwyl haar blik hem zocht. Toen zij baar zoon bemerkte, liet zij Sylvain en Ga lonbert los en wankelde eenige schreden de zaal in. „Ik kom laat, maar ik kom toch, mijnheer Bressol," zeide zij met bevende stem. „Ik heb mijn zoon eenige woorden te zeggen. Maurice, kom hier!" De jonkman scheen uit een droom te ont waken. Hij naderde zijn moeder en ving haar juist bytyds in zijn armen op, anders zou zij gevallen zyn. Amata klemde zich aan hem vast en zag hem doordringend in de oogen. Hij begreep haar blik en sloeg de oogen neerhij wist dat hij ontdekt en verloren was. «Pak aan richt je zeivendit is de laatste liefdedienst van je moeder!" fluisterde zij hem toe. Er viel een schotMaurice viel met

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1891 | | pagina 1