't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL
TWEE ERFGENAMEN.
Ho, 1022.
Zaterdag 18 Juli 1891.
Negentiende Jaargang.
KALENDER DER WEEK.
NIEUWSTIJDINGEN.
Atoormem ent
per 3 maanden binnen de gemeente 50 Cent.
>3 franco per post75
Afzonderlijke nummers2
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureaux; SPOORSTRAAT m ZUIDSTRAAT.
AUvertentlên
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
JULI, Hooimaand, 31 dagen.
Opkomst der Zon 4 u. 7 m.
Onderg. 8 u. 5 m.
Zondag 19 Begin Hondsdagen.
Maandag 20 Volle Maan.
Dinsdag 21
Woensdag 22
Donderdag 23
Vrijdag 24
Zaterdag 25
HELDER, 17 Juli 1891.
De jongeling F. Bakker, leerling van
bet instituut van den beer Vastenou al
hier, is geslaagd voor toelating tot de
Hoogere Burgerschool te Delft.
Het getal oude weduwen, die in aan
merking komen voor weduwen-pensioen,
is tot ongeveer 2700 geklommen.
Het getal der weduwen, die weduwen
zijn geworden vóór de in-werking treding
der wet, maar na 10 December 1888, en
die daarom in dezelfde gunstige omstan
digheden verkeeren als zij die na 1 Janu
ari 1891 hun echtgenooten door den dood
verliezen, bedraagt ongeveer 400, terwijl
de statistiek tot heden leert, dat om den
anderen dag één ambtenaar sterft, die
weduwen en weezen nalaat.
Men schrijft ons uit IJmmuiden
Vrijdagavond werd in de kies vergadering
»IJmuidens belangin 't café Afslag een
reglement vastgesteld, waarbij bepaald is,
dat bet Bestuur uit zeven personen
moet bestaan, waartoe definitief verkozen
zijn de beeren Van Sluijs, Van der Stoeve,
Lohmann, Planteijdt, Van der Does, Moot
en Mets. Het bestuur werd door de ver
gadering gemachtigd tot het nemen van
alle wettige maatregelen om de gestelde
candidaten voor den gemeenteraad zoo
krachtig mogelijk te steunen. Tenzij er
dringende zaken mochten voorkomen, zal,
volgens het reglement, eerst in October
eene openbare vergadering worden gehou
den, ter bespreking van eventueele opga
ven der leden.
Het ledental der vereeniging is sinds
de oprichting reeds verdubbeld, zoodat de
toekomst met vertrouwen kan worden te
gemoet gezien.
Daar de contributie slechts f 0.50 per
halfjaar bedraagt, zoo zullen slechts weinig
IJmuidenaars hierdoor van het lidmaat
schap moeten afzien.
Nu eerstdaags de öOjarige herdenking
van den tiendaagschen veldtocht zal plaats
hebben, is er een krachtige beweging in
den lande ontstaan, om de nog levende
strjjders uit de dagen van 1831 een natio
nale ondersteuning te verleenen.
Men bedoeld geen bedeeling, maar voor
de weinige dagen, die hun nu nog resten,
een vast rijks-pensioen. 't Genieten van be
deeling is hunner onwaardig. Zulk een lot
hebben zij niet verdiend aan Oranje en
Nederland.
De sombere levensavond van zeer vele
oudkrijgers van voor 60 jaren worden door
een vriendelijken lichtstraal verhelderd.
Behalve het Metalen Kruis, dat zij als
eereteeken dragen, hebben zij een zwaar
levenskruis te torschen, dat zij, ter bescha
ming van de overheid, genoodzaakt werden
op zich te nemen van dat drukkend kruis
ontlaste men hen.
Dat zou zeker de beste, de alleen vol
doende feestgave zijn
Jl. Maandag waren 3 jongens, woon
achtig in de Hemonystraat te Amsterdam,
aan het roeien. Ongeveer ter hoogte van
de begraafplaats Zorgvliet, kantelde het
bootje om, zoodat het drietal te water ge
raakte. Met veel moeite werd een der knapen
gered, maar men slaagde er niet in, de beide
anderen op te halen. Eerst 's morgens wer
den de beide lijkjes met dreggen gevonden.
Hoe vernuftig sommige personen zijn
in het vinden van nieuwe middelen, om
de wet te ontduiken, zonder in de termen
der strafwet te vallen, blijkt uit het jongste
nummer van de Gemeentestem". Bij een
executorialen verkoop van roerende goede
ren, ter zake van plaatselijke belasting,
had de geëxecuteerde twee handlangers
aangesteld, die den geheelen dag bij zeer
kleine bijdragen tegen elkander opboden
De veiling van een klok had op die
wijze reeds van 's morgens tot 's avonds
geduurd. Het ten verkoop aangebodene
kon evenwel niet worden toegewezen. Ein
delijk moest de deurwaarder de verkooping
staken, zonder dat belasting en kosten
waren gevonden.
Dinsdagnacht kwam eeu man uit
Leiden beschonken te huis, maakte ruzie
met zijne vrouw, sloeg haar, en verbrijzelde
een gedeelte van zijn inboedel, tengevolge
waarvan de vrouw het huis verliet. De
man heeft zich toen te slapen gelegd in de
nabijheid eener brandende petroleumlamp,
die brand schijnt te hebben veroorzaakt.
Te Sl/3 ure vluchtte de bewoner in bran
denden toestand de straat op en sproug in
het water, waaruit hij door een politie
agent werd gered. Tamelijk verwond is
hij naar het academisch ziekenhuis ver
voerd. Een begin van brand werd met
emmers water gebluscht.
Maandagavond had te Arnhem het
volgende ongeluk plaats. Terwijl in de
Weverstraat een begrafenisstoet werd ge
regeld, viel eenige huizen verder een 19-
jarige dienstbode, die zich waarschijnlijk
om den stoet te zien, leunende op een hek
dat losging, te ver uit het raam had ge
waagd, van de derde verdieping naar be
neden. De ongelukkige kwam op haar
hoofd terecht en was terstond een lijk.
Een "handig in- en uitbreekster
Zaterdag werd door een vrouw van Duit-
sche afkomst, genaamd J. A. P. B., bij
den landbouwer G. Lubbers te Egede (Over-
ijsel)een zilveren beugel met geld uit bet
kabinet gestolen, terwijl de bewoners, be
halve een klein meisje, afwezig waren.
Dadelijk werd aangifte van diefstal gedaan
en de vrouw door den rijksveldwachter in
bewaring gebracht in den toren van den
Ham, om den volgenden morgen naar Al-
ra eloo te worden getransporteerd.
Onderweg naar den toren deed zij nog
een poging om te ontvluchten, doch werd
weer gevat.
Door een of ander werktuig zijn de stee-
nen aan het luchtgat afgehakt, waarop zij
zich door dat gat op het dak van de con
sistoriekamer heeft gewrongen en zoo is
ontvlucht.
Haar kind van ruim 1 jaar, dat haar
's avonds was gebracht, heeft zij in den toren
achtergelaten.
De politie doet weer onderzoek.
Nader verneemt men, dat het den rijks
veldwachter H. J., te Kiefte, gelukt is de
vrouw weder op te sporen, waarna zij naar
Almeloo is overgebracht.
Wanneer de zevende zoon geboren
was, of wanneer de zevende zoon Koning
en Vaderland ging dienen, kreeg vader
1000 gulden van den Koning, althans zoo
werd gezegd. Wat daarvan waar is, we
ten wij evenmin als H. uit Beekbergen,
die deze week op het bureau van den
burgemeester te Apeldoorn kwam, om te
vertellen, dat hij nu zeven flinke jongens
heeft en nu wilde weten, hoe aan de f 1000
te komen. Zeker was het, dat hij ze daar
niet kon ontvangen, waarom hij naar een
der kassiers gezonden werd, die hem naar
den rentmeester van het Domein verwees.
H. heeft echter zyn informatiën niet verder
willen uitstrekken en is bedaard naar huis
gegaan.
Woensdagnacht te half elf uur heeft
ten huize van den heer C. I. P. v. d. S.
te Schiedam een hevige gasontploffing tal
van ruiten verbrijzeld, vijf ramen en eene
deur zwaar beschadigd, bet plafond van een
der vertrekken vernield, en, behalve schade
aan huisraad, ook een begin van brand
veroorzaakt.
De heer v. d. S. bekwam verscheidene
brandwonden, doch slaagde er in, den brand
te blnsschen vóór er hulp kwam opdagen
De politie, op het geluid der ontploffing
toegesneld, bleef, van bluschmiddelen voor
zien, het beschadigde pand den geheelen
nacht bewaken.
Woensdagnacht is onder de gemeente
Wateringen de telegrambesteller V. van
Delft te water geraakt en verdronken, na
genoeg op dezelfde plaats, waar ongeveer
12 jaar geleden, zijn zoon, eveneens tele
grambesteller, is omgekomen.
Haarlemmerolie. Dit is een van de
weinige oorspronkelijk Nederlandsche ge-
heiramiddelen en dagteekent reeds van het
jaar 1698. Het heet voor allerlei zoowel
uit- als inwendige kwalen genezing aan
te brengen. «Dit medicament" zoo
leest men in de gebruiksaanwijzing «is
een wonder voor de goedwilligen, en de
genade des Allerhoogsten heeft zich daarin
wonderbaarlijk geopenbaard." In werke
lijkheid is de bedoelde olie de stof, die in
de apotheken onderden Latijnschen naam
«balsamum sulphuris terebinthinatum c
voorkomt en bestaat uit raapolie en ter
pentijnolie, waarin zwavel is opgelost. Een
zeer klein fleschje van 4 gram inhoud
kost 20 Cent,; en zou met 5 cent ruim
betaald zijn. De geneeskundigen zijn over
tuigd van de weinige goede uitwerking van
het praeparaat en schrijven het hoogst
zelden, en dan in geringe hoeveelheden
voor. Men wachte zich, het in eenigszins
groote hoeveelheden te nemen.
«Maandbl. v. d. Y. t. d. Kwakzalverij*.
Omtrent de „electro-executie" van
de vier veroordeelden te Sing Sing wordt
nader gemeld, dat James Hocum, de eerste
die ter dood werd gebracht, zijne vrouw
had vermoord. De tweede was Lovy Smi-
ler, een luitenant van het Heilsleger, die
zijne bijzit bad omgebracht. Na dezen nam
een neger, James Wood, die een mede-werk
man bad vermoord, in den doodbrengen-
den stoel plaats. De laatste was de reeds
vermelde Japannees Slubaya Jugiro, een
matroos, die eveneens een kameraad van
bet leven bad beroofd.
Vier geneesheeren, die met enkele andere
zaakkundigen, genoodigden en gevangenis
beambten de terechtstelling bijwoonden,
hebben verklaard, dat het uiteinde van alle
vier zonder pijn moet geweest zijn. Zij
waren dood bij de eerste aanraking met
den galvanischen stroom, welke van 3000
volts moet geweest zijn. Eén schok was
in elk geval voldoende en er was geen
spoor van vleeschverbranding, zooals in
dertijd bij den gemartelden Kember. In-
tusschen ontbreekt bet niet aan bewerin
gen van anderen aard en het schijnt vrij
wel onmogelijk te zijn, zekerheid te ver
krijgen.
Zekere dr. Daniëls b. v. verklaarde bij
een „interview", dat het voorgevallene met
Kemmler, viermaal herhaald was, voor elk
der veroordeelden twee schokken noodig
waren en de waarheid, indien hij spreken
mocht, ontzettend wezen zou.
De stoel is van eikenhout en weegt 70
pond. De zitting is doorboord en het hoofd
steunde op een kussen van gom-elastiek.
Tussehen de voorpooten is een schuif, waar
mede de beenen van elkaar werden gehou
den. Deze werden voorts met zware lede
ren riemen evenals de armen en het overige
lichaam vastgebonden.
Te Reichenbach, in Pruisisch Silezië,
is laatstleden Vrijdag een congres van
dikke Sileziërs* gehouden. Bij weging
is gebleken, dat 60 der aanwezigen over
de 100 kilo wogen. De dikste woog 143
kilo en werd bekroond meteen vet
varken! Tevens werd er eene verloting
gehouden van eetwaren in verhouding met
de corpulentie der aanwezigen, onder ande
ren een dikke cervelaatworst van 2 meters
lang.
Bij het Noorderstation, te Parijs, zijn
Zondagavond een trein uit Calais en een
uit Rijssel in botsing gekomen. Een paar
rijtuigen werden vernield en verscheidene
reizigers werden gewond. Een dame stierf
reeds aan de gevolgen van de bekomen
wonden en haar man is stervende.
Het ongeluk moet aan onachtzaamheid
te wijten zijn. De trein uit Calais reed ge
lukkig niet in volle vaart; anders zou de
andere trein geheel verbrijzeld zijn.
Een dienstbode zoek
Een dienstmeid te Tilburg had verlof
gekregen, om de Amsterdamsche feesten
tijdens het bezoek van den Duitschen keizer
te gaan bijwonenhaar zwager, die daar
woonde, zou haar komen af halen. De pas
toor, bij wien zij diende, gaf haar echter
in overweging, haar groote platboomde
Noord-Brabantsche muts en Mina droeg
een erg groot model, met bloemen, linten
en strikken versierd te vervangen door
een meer modern hoofdtooisel, opdat zij
geen last zoude hebben van den spotlust
der Amsterdamsche jeugd. Met de gewone
gejaagdheid van menschen, die niet gewoon
zijn te reizen, deed zij moeite haar hoed
in de goede positie te zetten en vergat op
weg naar het spoor een briefje, waarop
het adres van haar zwager te Amsterdam
stond. Zij troostte zich echter met de ge
dachte, dat deze haar zou komen afhalen.
Niet wetende dat er twee stations in
Amsterdam zijn, stapte zij aan de Rijnspoor
af en kon onder al die menschen haar zwa
ger niet vinden. Hij kon zich ook verlaat
hebben en daarom wachtte zij ruim een
uur, doch niemand kwam opdagen. Tegen
den middag ontving men aan de pastorie
het volgende telegram „Adres vergeten,
in de latafel." Men vond werkelijk het
briefje en seinde het adres over, maar men
had niet bemerkt, dat 't ontvangen telegram
een zoogenaamd diensttelegram was en dus
werd het antwoord aan het Rijks telegraaf
kantoor bezorgd en geadresseerd aan het
Centraalstation. Intusschen zat Mina in
duizend angsten. Geen antwoord ontvangen
de en waarschijnlijk ingelicht, dat er nog
een station was, verzond zij een telegram
aan haar kameraad Jans, de keukenmeid
in de pastorie, luidende »Mina zit in het
Rijnspoor."
Terwijl deze telegrammen waren gewis
seld, had de zwager aan het Centraalstation
bij aankomst van eiken trein tevergeefs
zijn schoonzuster gezocht. Ten einde raad,
seinde ook hij naar Tilburg, waar men om
vier uur het volgend draadbericht ontving
„Waar blijft Mina, overal gezocht." In
tusschen had Mina het adres ontvangen en
was naar de woning van haar zwager ge
stapt, terwijl deze op het ontvangen bericht
naar het Rijnspoor wandelde endaar
Mina natuurlijk weer niet vond. Het slot
van de geheele historie schijnt te zijn, dat
zij elkaar in zijn woning ontmoetten, want
den volgenden dag kwam te Tilburg een
telegram aan, dat meldde: „Mina is terecht.'
Zoo had Mina een geheelen dag verloren
en heeft het Amsterdamsche reisje geen
aangename herinneringen bij haar achterge
laten.
Naar het Italiaansch.
50 ooo—
Nu haalde Amata eenige papieren uit haar
kleeren te voorschijn en reikte die den direc
teur over met de woorden„Deze documen
ten hebben betrekking op een misdaad, waar
van wij geen kennis droegen. Het betreft het
vermeesteren van een erfenis door het ver
moorden der erfgenamen. Een der erfgena
men is reeds uit den weg geruimd door de
inademing van Pruisisch zuur en het andere
verkeert elk oogenblik in gevaar. Laten wij
dadelijk naar de familie Bressol gaan, mijn
heer de directeurDaar zal ik u den derden
schuldige overleveren, die de schoone Octa-
via vermoordde. Hij, die de vrouw vermoordde
in het graf van gravin Kurawieff en den man
in het rijtuig van de rue Ernestine."
»Oh, eindelijk, eindelijkriep de directeur
van politie verheugd uit. „Eindelyk zullen
wij dat monster aan Parijs kunnen toonen,
als hy het schavot beklimt."
Amata verborg haar gelaat in haar handen
en brak in snikken uit. Doch spoedig ver
meesterde zij haar smart en opstaande, zeide
zy „Kom, laten wy gaan 1"
„Maar ge zijt gewond," sprak de directeur.
Ge hebt nauwelijks de kracht om te staan,
en ik heb een dokter ontboden. Laten wij
toch wachten tot hy u onderzocht heeft."
»0 neen Er is geen dokter die mij nog
helpen kan. Bij eiken droppel bloed, die ik
verlies, voel ik mijn leven verminderen. Laat
mij mijn laatsten plicht vervullen. De minu
ten zijn kostbaar, ik heb er nog weinige te
leven. Kom, voortAls ik niet loopen kan,
moet men mij bij Bressol binnendragen. Maar
ik moet er heen, tot eiken prijs!"
Sylvain en Galonbert droegen haar in het
rijtuig, dat nog op den directeur van politie
wachtte. De koetsier kreeg het adres van
Bressol en reed weg, nadat de directeur bij
Amata had plaats genomen. Gedurende den
rit vroeg hij nadere bijzonderheden omtrent
den moordenaar, doch Amata antwoordde
„Bij Bressol zult ge alles vernemen bij
Bressol zal Amata Joubert haar laatsten en
zwaarsten plicht vervullen."
XL.
Daar het reeds tien uren was en mevrouw
Rosier nog niet verschenen was, moest Bressol
zich wel met zijn familie, Manrice en den no
taris aan het souper zetten. Deze laatste was
gekomen om het huwelijkscontract op te ma
ken.
Het was een stil, onvroolijk gezelschap, aan
tafel. Maurice was boos, dat zyn moeder zoo
lang wegbleefniet zonder reden schreef hij
dit toe aan haar dienst bij de politie. Marie
was in bange verwachting of Albert werkelijk
zou komen om haar van den opgedrongen
bruidegom te bevrijden. En Bressol zelf was
ontevreden gestemd, omdat zijn hart zich niet
verheugde, nu zyn dochter, aan zijn wenschen
gehoorzamend, in een verbintenis met Mau
rice toestemde. Ach. hij had zich een ande
ren bruidegom gedroomd voor zijn lieveling,
dan dezen jonkman, van duistere afkomst,
wiens karakter hem vrees inboezemde ondanks
al zijn voorkomendheden. Te vergeefs bracht
Bressol zich in herinnering hoeveel grootmoe
digheid Maurice toonde, door Marie te huwen
om haar te redden. De argwaan bleef in
zijn hart en vergiftigde zijn vreugde over het
feest. De eenige persoon, die geheel onbe
vangen was, de notaris, trachtte een gezellig
gesprek te onderhouden, maar dit wilde niet
recht gelukken.
Er werd gescheld en Maurice sprong op
met de woorden »Mijn moeder eindelijk
Doch in plaats vau mevrouw Rosier meldde
de knecht de heeren Paul en Albert de Gi-
bray, graaf Smoiloff en dr. Ibranoff. Valen-
tine uitte een kreet van schrik, toen zij den
naam van haar vroegeren geliefde, haar te-
genwoordigen vijand hoorde noemen. Maurice
fronste het voorhoofd. Was Albert dan den
dood ontsprongen om hem ten derden male
hinderend in den weg te treden Bressol was
een beetje ontsteld over dit onverwacht be
zoek.
Alleen Marie was zielsvergenoegd en wachtte
met ongeduld het oogenblik, dat Albert zou
binnentreden. Do jonge Gibray verscheen,
leunends op den arm zijns vaders. Hij was
bleek en mager, maar zyn oogen hadden hun
ouden glans teruggekregen. Toen hij Marie
zag, die hem glimlachend aankeek, rukte hy
zich los en sloot haar in zijn armen.
«Mijnheer, wat moet dat beduiden wat
onderstaat ge u tegen mijn bruid vroeg
Maurice toornig.
Albert gaf hem geen antwoord, maar voerde
Marie naar haar vader en knielde met haar
voor hem neder. »Ik doe aanzoek om de hand
van Marie, die ik met Gods hulp tweemaal
het leven heb gered," sprak hij plechtig. «Wij
beminnen elkaar en zouden te gronde gaan,
als wij gescheiden werden. Mijnheer Bressol,
wat antwoordt ge op mijn aanzoek
-Ik ondersteun het aanzoek van mijn zoon,"
sprak Panl de Gibray, die doodsbleek was ge
worden.
„En ik sta borg voor zijn volledig herstel.
voegde professor Ibranoff er bij.
Doch grooter invloed oefende de stem van
zijn dochter op Bressol uit. „Och, papa, ik
zal het besterven als ik niet met Albert mag
leven," zei ze zacht.
Bressol sloeg zijn armen om het minnend
paar, dat voor hem knielde en zeide bewogen
„Kinderen, lieve kinderen, behoor elkander
toe en wees gelukkig. Ge hebt mijn dochter
tweemaal het leven gered; hoe zou ik haar
nu aan uw liefde onttrekken, Albert? Alle
aanspraken moeten wijken voor de rechten,
die gy kunt laten gelden. Dat zal mijnheer
Vasseur wel inzien. Hij zal zich terugtrek
ken en
De komst van een huisknecht onderbrak
hem.
Mevrouw Rosier en de directeur van po
litie!" melddo hij.
„De directeur van politie riep Bressol.
„Wat beteekent dat?"
Maurice stond als van den donder getrof
fen. Hij wist niet, dat zijn moeder hem ge
zien had, toen hij den brief in de rue cl' En-
ghien afhaalde; hij dacht dus by Bressol aan
geen gevaar. Maar wat kwam zyn moeder
hier doen, in gezelschap van haar superieur?
Vóór hij hierop een antwoord had kunnen
bedenken, verscheen Amata op den drempel
der zaal. Zij zag er vreeselijk uit in haar
met bloed bevlekte kleeren en met haar doods
bleek gelaat. Zij leunde zwaar op Sylvain en
Galonbert, terwyl de directeur haar onmiddel-
lyk volgde.
Met vertrokken gelaat staarde Maurice haar
aan, terwyl haar blik hem zocht. Toen zij
baar zoon bemerkte, liet zij Sylvain en Ga
lonbert los en wankelde eenige schreden de
zaal in. „Ik kom laat, maar ik kom toch,
mijnheer Bressol," zeide zij met bevende stem.
„Ik heb mijn zoon eenige woorden te zeggen.
Maurice, kom hier!"
De jonkman scheen uit een droom te ont
waken. Hij naderde zijn moeder en ving haar
juist bytyds in zijn armen op, anders zou zij
gevallen zyn.
Amata klemde zich aan hem vast en zag
hem doordringend in de oogen. Hij begreep
haar blik en sloeg de oogen neerhij wist
dat hij ontdekt en verloren was.
«Pak aan richt je zeivendit is de
laatste liefdedienst van je moeder!" fluisterde
zij hem toe.
Er viel een schotMaurice viel met