't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL. Een Birijfl tusscta Liefde en Eer. No. 1941. Woensdag 23 September 1891. Negentiende Jaargang. Telefoonnummer 36. Aljoniaement AdLvertentaën NIEUWSTIJDINGEN. per 3 maanden binaen de gemeente 50 Cent. 3 franco per post75 Afzonderlijke nummers2 VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. Uitgevers: BERKHOUT ft Ce., te Helder. Buraaux: SPOORSTRAAT «n ZUIDSTRAAT. van 1 tot 5 regels25 Cent. Elke regel meer5 Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Adrertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn. HELDER, 22 Sept. 1891. Zondagmiddag trad in Tivoli als spre ker op de hr. A. Heijcr, lid van den Arbei dersraad te 's Hago, daartoe uitgenoodigd door de Timmerlieden-Vereeniging „Door Eendracht "Welvaart"'. „Timmerlieden en Medeburgers", begon spreker, „in onze organisatie ligt onze kracht om vrouwen en kinderen een menschwaardig bestaan te geven en die heeft geleid tot het stichten van den Bond. Die bond is geen po litieke vakvereeniging, maar tracht samenwer king tusschen patroons en arbeiders te bevor deren. Iu elke plaats moet men daartoe reke ning houden met de omstandigheden. Timmer lieden van Helder sluit u steeds nauwer aan een en toont dat gij beseft „Eendracht maakt machtDe landswetten drukken en klemmen u en worden door de bezitters gemaakt om over u den baas te spelenze bestaan niet ten voordeele van don werkman, maar van de bezittende klasse. Ik heb sympathie voor de werkzaamheden der Timmerlieden-Vereeniging alhier. Geen andere plaats kan wijzen op zulk een goede verstandhouding tusschen bazen en werklieden. Ge hebt een subsidie weten te verkrijgen voor vakonderwijs, en zijt ge nog niet aan 't doel van uw streven, ge hebt toch een stap voorwaarts gedaan in goede richting, die waardeering verdient. Maar nog velen moeten zich aansluiten. In 1890 werd te 's Gravenhage de Timmer lieden-Vereeniging „Vooruitgang is ons stre ven" opgericht, wier doel was loonsverbe- ring. Een commissie van 3 leden werd be noemd, die samenwerking zocht met twee an-- dere, dergelijke vereenigingen. Ook deze be noemden elk drie leden als commissie en met elkander stelden ze een program op dat de volgende eischen bevatte a. Een arbeidstijd van 10 uren daags mot een loon van 22 cents per uur. b. Afschaffing van stukwerk. c. Loonsbetaling een uur na den werktijd, doch niet in bier- of koffiehuizen. d. Een arbeidsraad om onrecht, den werk lieden aaugedaan, te onderzoeken. e. Overwerk te betalen met 25%, nacht werk met 100% verhooging. f. Zorg voor geschikte privaten en goed drinkwater in de werkplaatsen. g. Verzekering tegen invalid. en ongelukken. De werkgevers waren niet ongeneigd tot schikkingen ea stonden een arbeidsdag van 11 uren toe, benevens een loon van 20 cent. Men hoopte echter dat de eisch 't volgend jaar geheel zou ingewilligd worden. Ook an dere punten van 't verzoek werden althans ten deele ingewilligd. Sommige bazen hudden zelfs rekening gehouden met werkzaamheden buiten de stad en daarvoor een zekeren tijd van den arbeidsduur afgetrokken, 't Stukwerk was volgens spreker, een nieuwerwetsche zweep, door de kapitalisten uitgevonden. Meer en meer zou men er toe moeten komen de eischen der werklieden in te willigen, wanneer deze slechts vast aaneengesloten staan. Ten bewijze, wat eendracht vermag konden de Engelsche mijn werkers dienen, die ruim 4 millioen poud st. als reservekas hadden. Na de pauze werden de statuten van den Nederlandschen Timmerliedenbond voorgelezen en toegelicht, die den werktijd van achturen eischen, en tot voorbeeld aangevoerd, dat die reeds voor staatswerken en werken bij contract door de Vereenigde Staten en Columbia is aangenomen. Ook werd aangevoerd, dat dit niet alleen in 't belang der werklieden, maar ook in dat der bazen en niet minder in 't be lang van den kleinhandel, daar de koopkracht der werklieden alzoo wordt versterkt. Spreker wenschte daarbij 't gebruik van jenever te zien afnemen en zoo 't kon geheel te doen verdwij nen. Ook begeerde hij dat Arbeidsraden in Arbeidsrechtbanken mochten veranderd worden met geldende rechtsspraak en ijverde voor Al gemeen Kies- en Stemrecht. Uit een vergelij kenden staat van verschillende landen toonde hij aan dat Nederland op elke 100 slechts 4 kiezers heeft. Ook raadde hij scheepstimmer lieden en andere houtbewerkers aan zich bij een Timmerlieden-Vereeniging aan te sluiten. Van de gelegenheid tot debat werd gebruik gemaakt door de hh. M. J. Korving, E. Haak en D. Grunwald. Do hr. Korving voerde aan dat spreker niet goed op de hoogte was, toen hy zeide dat al hier geen gelegenheid voor werklieden bestond om zich te bekwamen en wees op de Industrie school. De hr. Haak betoogde, dat de loonen geen gelijken tred gehouden hadden met deu stij genden prijs der levensbehoeften, wees op 't schadelijke van 't drankmisbruik en achtte 't kiesrecht voor vrouwen niet wensehelijk. De hr. Grunwald vond den eisch van een achtuurs-werkdag overdreven en vreesde dat de vrye tijd tot 't bezoeken van herbergen zou besteed worden. Nadat spreker genoemde heeren had be antwoord en met eenige dichtregelen zijne toespraak had besloten, trad de president van D. E. W., de heer de Wijn, op en verklaarde de statuten zijner vereeniging. Na den spreker en de toehoorders bedankt te hebben, verzocht hij den leden nog eenigen tijd te blijven, wees op de gelegenheid tot toe treding en beval de beide bussen aan, die aan den uitgang der zaal gereed waren de gaven te ontvangen tot tegemoetkoming der gemaakte kosten. Van de hand van onzen geachten plaats genoot, den heer E. Franken, contróleur der directe belastingen, invoerrechten en accijn zen, is dezer dagen in 't licht verschonen wDe algemeene wet van den 26n Augustus 1822, Staatsbl. no. 88, over de heffing eu ver zekering der invoerrechten en accijnzen, met de latere wetten en koninklijke besluiten, be nevens de wet op de zeebrieven. Toegelicht uit de. rechtspraak, de administratieve beslis singen en voorschriften, enz." In het jongst- verschenen nummer van «De Fiscus», Orgaan voor de ambtenaren van de directe belastin gen, het kadaster, de invoerrechten en accijn zen, komt «en uitgebreide aankondiging voor van dit omvangrijk werk, waaraan groote lof wordt toegezwaaid. Aan het slot dier boekbe- oordeeling lezen we o. ju *We willen hem (den schrijver) gelukwenschen met den zoo wèlgeslaagden, zeer omvangrijken arbeid en de ambtenaren en aanstaande ambtenaren van het belastingvak met dezen nieuwen en kun- digen gids in den doolhof der bepalingen be trekkelijk in-, uit-, door- en vervoer, neder lagen, borgtochten, enz. enz. Aan een gunstig onthaal van dit boekwerk twijfelen we schier niet, want wij verwachten, dat weldra de Algemeene wet van Franken" in veler han den zal zijn en een waardige plaats zal in nemen op de tafel van den belangstellenden belastin g-ambtenaar Het laatstverschenen nummer van het //Week blad voor de administratie der directe belas tingen, invoerrechten en accijnzen" bevat mede in een boekaankondiging een aanbeveling van het boekwerk van den lieer FrankeD. We ont- leenen daaraan het volgende«De heer Fran ken heeft zijn taak breed opgevat en geeft ons een werk, zoowel geschikt voor degelijke studie als voor de praktyk. Voor stu- decrende jongelieden is het een uitnemend boek. 't Is een standaardwerk on zal dit blijven ook wanneer de tegenwoordige algemeene wet door een nieuwe vervangen is. 't Werk heeft een blijvende waarde." De minister van Marine brengt ter kennis van zeevarenden, dat van^21 Sep tember a.s, af tot nadere aankondiging het gedeelte der Noordzee, grenzende aan de kuststrook van Noord-Holland tusschen het zuidelijk uiteinde van de Hondsbossche zeewering en Egmoud aan zee onveilig is, tengevolge van te nemen proeven met gra naten, gevuld met schietkatoen, in de Schoorlsche en Berger duinen. Tijdens de proeven zal een roode vlag op den top van een der duinen aldaar worden geplaatst. Het onveilige terrein strekt zich uit tot op 7000 M. van boven genoemde vlag. Men schrijft uit Wouw (N.-B.) Heden vervoegden zich bij de ingezete nen alhier twee Haagsche kooplieden, die oude parapluies met baleinen te koop vroe gen. Menig huismoedertje haalde haar oud model te voorschijn en werd niet weinig verrast, daarvoor een nieuwe parapluie en nog geld bovendien te ontvangen. De ba leinen, voor een Fransche corsettenfabriek bestemd, werden alleen medegenomen. Waarvoor een oude parapluie al niet kan dienen Uit Amsterdam m'eldt men Sequah heeft Zaterdagavond in een zo mertent van den Parktuin zijne kunstena rijen alhier aangevangen. In de verte klonken de schelle tonen van zes trom petten ons tegen, die wel bestand bleken tegen de verwarde stemmen, welke onder het publiek over de vreeselijke hitte in de zaal opgingen. Evenals Sequah waren de muzikanten in Mexicaansch kostuum. De wonderdokter ving aan met een scherpe philippica over den tegenstand, dien hij hier van de Vereeniging tegen de kwak zalverij, voornamelijk van haren voorzitter mr. Zegers Veeckens, ondervond. Over hetgeen deze in een strooibiljet van hem (Sequah) had gezegd, zou hij zich voor den rechter hebben te verantwoorden. Hij verzekerde geen kwakzalver te zijn, geen bedrieger of oplichter, maar een medicijn man, wat dan ook Sequah beteekende, welk woord niet de naam van een plant vras. Hierna verscheen zekere Trakzel, een knecht van de duinwaterleiding-maatschap pij, ten tooneele, die verklaarde in 14 weken niet te hebben kunnen werken, als lijdende aan rheumatiek door een drietal werklieden werd zjjne indentiteit bevestigd, alsmede zijne langdurige ongesteldheid, welke verklaringen echter .herhaaldelijk door luide teekenen van afkeuring uit het publiek werden onderbroken. Wat nu volgde was weerzinwekkend. Den wouldbe patiënt, die er tamelijk on- noozel uitzag, werden allerlei vragen ge daan, en niettegenstaande hij tamelijk vlug de estrade beklom en, naar wij vernemen ook heden ochtend nog een wandeling had gedaan van huis naar de bureau 's der genoemde maatschappij, trok hij onder het strijken met de hand over de knie een pijnlijk gezicht. Met behulp van een paar knechts, werd de lange lederen bank, waarop de patiënt zat, achter een gordijn gerold, en na voor het publiek van de Sequahdrank gedronken te hebben, werd hij door den zoogenaamden wonderdokter met de Sequaholie ingewreven. Volkomen hersteld, in een danspas en dit maakte de geheele séance verdacht verscheen Trakzel voor 't publiek. Een oorverdoovend geschreeuw ontstond nu in de zaal. Het was er tot stikkens toe heet. «Maak de zaal open Laat ons niet ster ven en dergelijke uitroepen werden ver nomen. Sequah poogde herhaalde malen, doch te vergeefs, zich verstaanbaar te maken. Dit gelukte hem eerst toen er lucht kwam en hij aan Trakzel 15 galden aanbood om zijne huishuur te betalen, het publiek uit- noodigende zijn voorbeeld ie volgen. De muzikanten speelden het «Wien Neerlandsch bloede en hiermede was de vertooning geëindigd, die nu voortaan ge durende een maand tweemaal daags zal herhaald worden. Onder het talrijke publiek heerscht groote verdeeldheid van meening over het won der c, door den vreemdeling verricht. Bij het vorstelijk gezin moet het voornemen bestaan in den loop van den maand November van het Loo naar de residentie terug te keeren en er tot het voorjaar te verblijven. Te ongeveer 8 uur woedde Donder dag buiten Zwartsluis een hevige windhoos, die een opgeladen voer hooi van F. Zeilmaker opnam en een heel eind weg voerde, zoodat het gedeeltelijk in een sloot terecht kwam. Twee meisjes in 't hooi land bekwamen door dezelfde oorzaak een nat pak een boer werd met zijn melk emmers van den dijk tegen een hoorn ge worpen een hek sloeg van 't land weg en hooischoppers en andere zaken werden op gezogen en weggeworpen, Eenige men- schen, die onder een afdak schuilden, keken vreemd op, toen ze onverwachts van hun beschutting werden beroofd. De twee personen, die jl. Donderdag in 't Meppelerdiep te Meppel met de vlet geladen met aardappelen, in de diepte weg zonken en voor de oogen van eenige toe schouwers, wier pogingen tot redding niets baatten, verdronken, zijn de gebroeders Oosterhof uit Zuidveen, nabij Steen wijk, zoons eener weduwe, wier kostwinners zij waren. De oudste (33 jaren) zon a.s. Zaterdag in ondertrouw worden opgeno men. Zijn jongere broeder was eerst 16 jaar oud. afgedrukt, Samensmelting van Afgescheidenen en Doleerenden. De Doleerenden (Ned. Ger. Gem.) en de Afgescheidenen (Chr. Ger. Gem.) hebben in beginsel besloten tot samensmelting van één kerkgenootschap. Het besluit, in „De Heraut" luidt aldus „De Voorloopige Synode van Nederduit- sehe Gereformeerde Kerken brengt ter ken- nisse van de Kerken, dat de voorslag, door Deputaten van de Synode der Christelijk Gereformeerde Kerk, onlangs te Leeuwar den gehouden, op 9 September bij haar ingediend en verder toegelicht, in hare zitting van 15 September jl. met algemeene stemmen, op het eenparig advies van de adriseerende leden, is aangenomen, by een besluit, dat hieronder is afgedrukt, door op neming van het daarbij behoorende Rap port en de Bijlagen. „Voorts noodigt de Synode de Kerken uit op aanstaanden Zondag, den 20sten September 1891, in de Bediening des Woords en der Gebeden den Heere te dan ken voor zijn dusver verleende genade en ▼an Hem af te smeeken, dat de verdere regeling der nu in beginsel aanvaarde ver eeniging voorspoedig tot stand kome. „De Synode voorn. „Kutpbr, Praes. Syn. „Van Goor, Ars. Syn. „Wagenaar, Scriba Syn. „Feringa, Scriba Syn. ,,'s Gravenhage, 15 September 1891." Tot onderwijzeres aan de openbare school te Hypolitushoef op Wieringen is benoemd mejuff. H. G. M. Spit te Enkhui zen, met wie op de voordracht stonden de dames A. Wijn te Wieringerwaard en T. Dijkstra te Utrecht. Brussel, 19 September. Tengevolge der ontploffing van een scheikundig mengsel zijn twee huizen in de Agneessens-straat alhier ingestort. Er werden verscheidene personen gewond. Een oud man die juist voorbijkwam, werd gedood. Het was iemand van goeden naam, Van Gappellen geheeten, die twee zonen, officieren in het leger, ten gevolge van een ongeluk verloren had. De bouwvallen van het huis worden opgeruimd; men vreest daaronder nog andere slachtof fers te vinden. Een liefdesdrama. Een 19jarige jonge dame te Berlijn meende door haar minnaar te zijn verlatenin haar wanhoop sprong zij in de Spree. Een jong koopman, die uit de verte het ongeluk zag, spoedde er zich heen, sprong in het water en redde haar. Thuis gebracht, werd zij ontvangen door den onschuldig verdachten minnaar. Met een vreugdekreet wierp zij zich in zijn armen, zakte ineen en stierf. Brussel, 19 Sept. In den afgeloopen nacht heeft er een ontploffing plaats gehad in een der schachten van de Forchies (Charleroi). Zevenentwintig mijnwerkers zijn daarbij omgekomen. 17) irDie mijnheer Morris schijnt bijzonder groo- ten invloed op mijn zoon verkregen te hebben", merkte Koerts mama op. ffIk beb de eer niet dien heer te kennen, maar ik moet zeggen dat hij zijn dankbaarheid jegens de familie van wijlen den consul op zeer vreemde wijze toont. Zyn verschijning hier in buis brengt ons allen niets dan angst en zorg. Koert is geheel veranderd sedert mijnbeer Morris in vloed op hem uitoefent. En wat moet men er van denkon, dat bij door zijn invloed mijn zoon op onbegrijpelijke wyze verwijderd houdt van zijn jonge vrouw, de eenige dochter van den man, aan wien hij zooveel te danken heeft.' Met echt vrouwelijk instinct stelde de oude mevrouw Von Berghaupt den Engelschen ad vocaat voor al het gebeurde verantwoordelijk. De fijnvoelige Jane meende echter den af wezigen mijnheer Morris te moeten verdedigen. Met roerende welsprekendheid verzekerde zy haar schoonmama, dat mijnheer Morris een edel karakter bezat en alle vertrouwen ver diende. Wambold had intusschen in den loop van het gesprek begrepou, dat de verandering bij Koerc slechts den heer Morris te wijten was. Toen die onderstelling door Jane beves tigd was, zeide hy //Er is veel duisters en onbegrijpelijks in deze zaak. Alleen door flink optreden kunnen wij den sluier opheffenik heb eenigen tyd verlof bekomen en ben besloten Koert te Wies- baden op te zoeken. Zoowel met mynheer Mor ris als met mijn vriend zal ik een ernstig woord spreken, en ik hoop spoedig met Koert terug te keeren." Beide dames waren in haar schik met dit besluit van Wambold. Jane was wel gaarne met hem meegegaan, maar zij waagde 't niet daarvan te spreken. Erik was weldra op weg naar Wiesbaden. Van de beide brieven van James en Gray aan den heer Morris had Jane niet kunnen scheiden, en Wambold had geen reden om ze beslist van haar terug te eischen. z/Ik zal alles wel weer in orde brengen*, sprak hij by zich zeiven, terwyl hij vol zelf vertrouwen op den straatweg van Bibrich naar Wiesbaden vooruitstapte. Op dienzelfden tijd drentelde voor het post kantoor te Wiesbaden een jonge man, die vol ongeduld wachttehet was Koert Von Berg haupt. Hij was by den dageraad in een lichten, onrustigen sluimer gevallen en droomde dat Jane het handschrift niet herkend had als dat van haar vader. Hierop snelde hy naar mynheer Morris en ontmaskerde hemtoen viel hij schreiende zyn vrouw om den hals. Zijn geest scheen in verwarring geraakt door dien aan grijpenden droom. Hij kleedde zich aan en haastte zich naar het postkantoor, om naar Wambolds antwoord te vragen. Hij dacht er niet aan, dat dit onmogelijk nog kon ontvan gen zijn. Toen de beambte aan het loket het betreurde, hem geen brief te kunnen overhan digen, doch hem troostte met het vooruitzicht op de volgende post, besloot Koert daarop te wachten en zoolang by het kantoor heen en weer te loopen. Hij vermoedde volstrekt niet, dat Wambold zelf zou komen. Erik had immers dienst Hij keek op zijn horloge. Het uur van wachten was eindelyk voorbij. Hy keerde naar het loket terug en vroeg weer naar een brief. Alweer nietsMistroostig keerde hij zich om endaar stond Wambold voor hem. //Koert, ik denk dat je van mij geen schrif telijk antwoord op je vreemdsoortigen brief zult verwacht hebben." De aangesprokene keek schuw in het rond en stond verlegen. «Laten wij hier over niet spreken. Hartelijk dank ik je, dat je gekomen bent." Hij bood zyn vriend den arm en voerde hem weg. «Waar wil je mij brengen, Koert //Naar mijn woningdaar kunnen wij onge stoord spreken." ,In je woning?* Von Wambold rukte zyn arm los en keek zyn vriend in het bleeke gelaat. z/Ik zie, dat je in staat zou zyn hier een scène te maken, Erik. Ik bid je, wee3 ver standig. Wij zijn hier niet onbekend, zooals je misschien meent.» ii Woon je misschien bij mijnheer Morris vroeg Von Wambold spottend. Koert keek zyn vriend weemoedig aan en antwoordde na eenig peinzen »Ik zie, dat ik je aan mijn zorgen zal moeten laten deelnemen, om een noodlottig misverstand tusschen ons te voorkomen. Daar je myn beste en edelste vriend bent, wilde ik je elke droe fenis in deze aangelegenheid besparen, doch nu zie ik dat dit niet mogelijk is." Zwijgend stapten de beide vrienden op het drukbeloopen trottoir naast elkander voort. Zij bereikten het hotel en Koert geleidde zyn gast naar zyn eenvoudige kamer. «Ik zal je alles ophelderen,» sprak Koert, terwijl by zijn vriend den eenigen stoel in het vertrek aanbood. «Ik moet dit wel doen, om geen gevaar te loopen, als waanzinnig te wor- beschouwd. Hier op dit ellendige bed heb ik den nacht doorgebracht, maar mijn gedachten waren voortdurend bij mijne vrouw en mijn vriend. Nu bid ik je, bij alles wat heilig is, beantwoord mij deze vraagHeeft mijn vrouw de beide brieven herkend aL door haarvader geschreven «Je arme vrouw laat je hartelijk dank zeg gen voor de toezending der beide brieven. Je hebt haar daarmede onuitsprekelijk veel ge noegen verschaft. De brieven zijn door uw schoonpapa geschreven aan den heer Morris.* Koert drukte de hand tegen het voorhoofd en zette zich op den rand van het bed. ffDat schreit ten hemelriep hij op eens uit. //O, Erik, nooit werd er schandelijker spel gespeeld met een eerlyk man!' Von Wambold, keek zijn vriend een oogen- blik vragend aan en zeide toen koel: «De jammerklachten en tranen van je arme vrouw heb ik begrepen, maar je vergist je deerlijk, als je meent dat ik daarom ook uw gejammer begrijp." z/Von Wambold spreek niet zoo tegen my. Veroordeel my niet, voordat je my gehoord hebt.» «Wat verhindert je te spreken Voor den dag met de zaak Wie kon je zóó verleiden, dat je ontrouw werd aan je zei ven Vermoe delijk is je heden minder gelegen aan mij dan aan dien Engelschman, wiens naam ik niet eens wil noemen. In dat geval zou je vriend schap minder waarde hebben dan ik er altijd aan heb toegekend. //Spreek je van mijnheer Morris Nu, laat ik je dan zeggen, dat het antwoord van myn vrouw omtrent die twee brieven hem in myn oogen tot een eerlijk man maakt. O, God had ik hem slechts vóór mijn huwelijk gekend Koert opende een nachtkastje, dat by het bed stond, en nam er de ongelukkige akten uit. z/Erik, denk niet dat ik ondankbaar ben. Je zoudt myn leed vergrooten, als je eraantwy- felde dat ik iets anders dan toegenegenheid en dankbaarheid jegens je koester. Vergeef my, als ik de rechte woorden niet weet te vinden om je mijn ongeluk af te schilderen. Zeg zelf, myn waardste vriend, kon ik op den dag van mijn huwelijk vermoeden, dat ooit de rampza lige ure zou komen, waarop ik als aanklager tegen myn vrouw zou optreden?" //Koert 1« (Wordt vervolgd.) itAAT 34.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1891 | | pagina 1