't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
Ne, 1977.
Woensdag 27 Jamiari 1892.
Twintigste Jaargang,
NIEUWSTIJDINGEN.
„ONTËRFD
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 42.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoonn0. 36.
Atoortnement
p. 3 maanden binn. de gem. 50 Cent, met Zondagsblad 80 Cent.
p. 3 maanden franco p. post 75 met Zondageblad f 1,20.
Afzonderlijke nummers2 Cent.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEEKHOUT Co., te Helder.
Bureaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Aavertentlön
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk
des
DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10
uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
HELDER, 26 Januari 1892.
Het vorige jaar zou niet ten onrechte
door den schrijver eener kroniek van de ge
meente Helder genoemd mogen worden het
jaar van verkiezingen. 'tJaar 1892 zal, als
zich ten minste geen buitengewone vacaturen
in de vertegenwoordigende Colleges voordoen,
wat de verkiezingen betreft, heel wat kalmer
verloop hebben. Alleen moet in de maand
Mei a.s. de verkiezing plaats hebben van twee
leden der Provinciale Staten, wegens de peri
odieke aftreding van de heeren Mr. M. Büch-
ner en J. G. O. D. Dikkers. 'tZal onzen
lezers bekend zijn, dat voor deze verkiezing
het hoofdkieBdistrict Helder is samengesteld
uit de gemeenten Helder, Terschelling, Texel
en Vlieland. Ten vorigon jare telde dit kies
district 2551 kiezers. Voor dit jaar moeten
eerlang de kiezerslijsten opnieuw worden op
gemaakt. Zulks geschiedt, volgens de voor
schriften der kieswet, naar aanleiding van de
opgaven, die door de ontvangers der directe
belasting bij den Burgemeester worden inge
zonden, omtrent de mannelijke ingezetenen
der gemeente, welke over 't laatstverloopen
dienstjaar ter zake van hunne woning in de
personeele belasting of wegens grondbelasting
zyn aangeslagen tot. een bedrag, voor de
toekenning van het kiesrecht gevorderd, en
die hunne aanslagen geheel hebben voldaan.
Verder werden op de kiezerslijsten geplaatst
de kamerbewoners (lodgers), die echter ver
plicht zyn, van hun verlangen om tot het
kiezerskorps te behooren, vóór 15 Februari
van ieder jaar aangifte te doen ter Secretarie.
Er bestaat een bepaald model voor het doen
dezer aangifte. Medio Maart worden de kie
zerslijsten door 't Hoofd van 't Gemeentebe
stuur vastgesteld en van zynentwege aange
plakt en ter Secretarie ter inzage nedergelegd.
Alsdan kunnen binnen 14 dagen bezwaren
tegen die lysten bij den Gemeenteraad worden
ingediend. Definitieve vaststelling der kie
zerslijsten geschiedt uiterlijk op den 25 April-
Ze worden dan opnieuw gepubliceerd, en daar
van wordt in 't openbaar kennis gegeven.
We vermelden het bovenstaande, ook om
daardoor, zoo mogelyk, meerdere belangstel
ling in de zaak der verkiezingen te wekken.
En tevens merken we op, dat het doen van
aangiften en het inzien der kiezerslysten, als
ze ter visie zyn gelegd, aanbeveling verdient,
en dat dit het eenige middel is om klachten,
die veelal ontijdig worden geuit, te voorkomen.
In de maand April a.s. zal het 25 jaren
geleden zijn, dat onze plaatselijke Weerbaar-
heids-vereeniging, genaamd «Artillerie-Vrij
korps», werd opgericht. Menigeen zal bij 't ver
nemen van deze aankondiging, zich nog wel
de dagen herinneren, toen de Luxemburgsche
quaestie met een oorlog dreigde, en ieder zich
zocht voor te bereiden voor een verdediging
van den dierbaren vaderlandschen grond. En
toen in die dagen de luit ter zee C. A. Jee-
kel eene opwekkende rede hield, om voor de
vryheid en de onafhankelijkheid van 't Va
derland de wapens aan te gorden en zich te
oefenen in de behandeling van geweer en ge
schut, was de geestdrift schier algemeen. Sinds
heeft de Vereeniging tot oefening in den wa
penhandel zich, ondanks veranderde omstan
digheden, weten te handhaven, en zij heeft
thans een niet roemloos leven achter zich. Be
halve de schietwedstrijden, die zy voor leden
plaatsgenooten heeft georganiseerd, heeft zij
meermalen de leden van weerbaarheids-corpsen
en van schutteryen van elders naar hier uit-
genoodigd, om zich met elkafir in het juist-
schieten te meten. En in ieder geval heeft
zij, met het oog op mogelyk gevaar voor
'slands vryheid, en onafhankelijkheid, in den
loop der jaren een aantal jongelingen en man
nen in de behandeling van het schietgeweer
geoefend. Er bestaat dus wel reden, om het
25jarig bestaan der Vereeniging te vieren, en
met genoegen vernamen we dan ook, dat in
de vergadering van het bestuur, gisterenavond
gehouden, aan eene commissie is opgedragen,
de viering van het 25jarig bestaan der Ver
eeniging voor te bereiden.
Het Jaarboekje der Maatschappij tot
Nut van 't Algemeen, dat onder den naam
van iiVolksalmanak» verschijnt, bevat o. a.
een lyst van de Departementen dier Maat
schappij, met vermelding van hunne instellin
gen. Aan deze lijst ontleenen wij de volgende
opgaven
Het Departement Schagen, met 36 leden,
heeft een Volksbibliotheek, een Zangschool,
een Spaarbank, een School voor handenarbeid
(huisvlijt) en Volksvoordrachten. De Biblio
theek telt 554 boeken, de Zangschool 46 leer
lingen en de School voor handenarbeid 18
leerlingen.
Het Departement Anna-Paulowna, met 43
leden, heeft een Spaarbank, een Volksbiblio
theek, een Vereeniging ter bevordering van
getrouw schoolbezoek en een Ziekenfonds. De
Bibliotheek bevat 550 boeken.
Het Departement Helder, met 73 leden,
heeft een Spaarbank, een Volksbibliotheek,
een Gymnastiekschool en een Industrieschool.
Vroeger maakten ook de Volksbijeenkomsten
een onder-afdeeling van het plaatselijk Nuts-
departement uit. De Bibliotheek telt 980 boe
ken, de Gymnastiekschool 30 leerlingen en de
Industrieschool 104 leerlingen.
Wieringen, 22 Januari. Hedenmiddag
werd op de met vlaggen versierde baan de
aangekondigde hardrijdery van mannen boven
18 jaren gehouden. Tien, allen flinke ryders,
hadden zich hiervoor aangegeven. Hardnekkig
werd gestreden om den prijs. Na menige rit
werden de pryzen gewonnen door A. Az.
Duijnker, van Westerland, J. Cz. Lont, van
den Oever, S. Veerdig Cz. en N. Scheltus,
beiden van Oosterklief.
Vele bewoners van het eiland hadden zich
naar de ijsvlakte begeven om dit winterver
maak bij te wonen. Het was voor vele toe
schouwers een prachtig gezicht op die groote
uitgebreide ijsvlakte van de lage landen, alle
liefhebbers van klein tot groot, van het Oos-
ter- en van Westerland by elkaar te zien,
terwijl in het midden der menigte onderscheidene
vlaggen wapperden.
De president der hier bestaande IJsclub
had alles aangewend wat strekken kon tot
ware feestviering; de baan voor den wedstiyd
wat goed gekozen, terwijl de commissie ook
gezorgd had voor goed afgezette bij-banen voor
de belangstellende toeschouwers, waar men
voor 10 centen de persoon toegang had. Mocht
dit met een goed doel door de commissie vast
gesteld wezen, velen waren er helaas nog,
die er anders over dachten en stilletjes gebruik
maakten van de bijbanen om de uitgave van
10 centen te besparen. Het is te hopen dat
wanneer de commissie weer een dergelijk feest
organiseert, ieder toeschouwer bereidwillig zijn
kleine gave offert, overtuigd dat langs dezen
weg de kosten van dergelyke volksfeesten be
streden moeten worden.
Des avonds werden door den Edel Achtb.
Heer Burgemeester, Eere-Voorzitter der IJs
club, in het koffiehuis van den heer A. de Haan
de pryzen uitgereikt, welke bestonden in klin
kende munt. Het feest, dat werd afgewisseld
door eenige muzieknummers door het Harmo
nie-Gezelschap, was voor velen der aanwezi
gen in de zaal, een vroolijke avond.
Men schrijft ons van Wieringen 22 Jan.
Wanneer men nu aan de Haukes komt en
het oog laat gaan over onze visschersvloot,
dan kan het niet anders of men denkt, het
verschil voor hen is zeer grootde vorige
winters verscholen z\j hun scheepjes achter
een wierhoofd of trachtten zo langs een andere
zijde goed te leggen, maar altijd aan veel
gevaren blootgesteld, en nu liggen er dagelijks
p.m. 100 vaartuigen in de haven. Wel is onze
haven nog niet voor 't publiek opengesteld,
maar dit wordt toch oogluikend toegelaten.
Geen wonder dus, dat alle inwoners dankbaar
zijn voor die veilige ligplaatsreikhalzend
zien dan ook alle schippers naar de opening
van de haven uit, om hun dankbaarheid te
betoonen aan hen, die vol ijver werkzaam
waren om de totstandbrenging van de haven
te bespoedigen.
Door eenige socialistische vereeni-
gingen te Arasterdam, alsmede de vereeni
ging De Unie en de afdeeling Amster
dam* van den bond voor algemeen kies-
en stemrecht, is aan den Burgemeester der
hoofdstad vergunning gevraagd om op
Maandag den lsten Februari e. k. des
avonds te 87s uur, een demonstratie te
houden, ten einde te doen zien dat de in-
vrijheidsstelling van Geel de wensch is van
genoemde arbeidersverenigingen.
Te Utrecht is een vrek dood gevon
den, wiens nalatenschap op circa f 95,000
wordt geschat. De grijsaard bracht eiken
nacht door op den zolder van zijn tuin
huis, waar hij zijn kapitaal, in effecten
en bankpapier, verborgen had.
Een beroerte schijnt een einde aan zijn
leven te hebben gemaakt.
Te Norg waren Vrijdagochtend drie
personen met een dubbelloops geweer om
duiven te schieten. Door een ongelukkig
toeval ging het geweer af en het schot
trof een hunner in de borst, wat onmid
dellijk den dood ten gevolge had.
Onder de merkwaardigheden van de
ijsbaan mag niet onvermeld blijven een
schaatsrijder op krukken, een negenjarig
jongentje te Witmarsum, wiens rechterbeen
lam is. Onder den voet van het linkerbeen
is een schaats gebonden en daarop schar
relt hij, met behulp van zijne krukken,
vlug als de wind de baan langs.
De gemeenteraad van Krommenie
hield dezer dagen een vergadering, waar
van het verslag aldus luidt
Openbare vergadering van den Raad
der gemeente Krommenie, gehouden op
Vrijdag, 15 1892, 's avonds 8 uur.
Tegenwoordig alleen de heer A., die
de vergadering opent en mededeelt, dat de
B., C., D., E., F. en G. wegens ongesteld
heid en de heer H. door huiselijke om
ring bij te wonen.
Hij sluit daarna de zitting."
Aan wien de heer A. nu die mededee-
ling deed, wordt niet vermeld.
Men ziet tevens, dat de thans heerschende
ziekte ook in staat is het raderwerk van
het gemeentebestuur voor een deel tot stil
stand te brengen.
Omtrent den brand van het paleis van
Aremberg meldt men uit Brussel
Het vernielende element heeft hedennacht
een prooi gevonden in het paleis, dat eertijds
door den graaf van Egmont bewoond, als een
document tot de lijdensgeschiedenis der Neder
landen onder de Spaansche dwinglandij, een
zoo waardigen achtergrond vormde voor de
Square du petit Sablon," waar de helden en
merkwaardige mannen uit dat tjjdvak in brons
en marmer verheerlijkt zynvan dit eerbied
waardige monument resten nog slechts enkele
muren, die elk oogenblik dreigen tot een hoop
puin te storten.
Met het //pavillon Louis XIVvormde het
vernielde gebouw, dat als «pavillon d'Egmont*
bestempeld was, den linkervleugel van het
grootsche paleis van den prins van Aremberg.
Ter nauwernood heeft men de kostbare
kunstschatten, de voortreffelijke schilderyen,
en de heerlijke gobelin-tapijten uit de weel
derige receptiezalen kunnen reddendoch de
kamer, die de graaf van Egmont destyds
slechts verlaten had om het schavot te bestij
gen en waar sedert dien alles onveranderd
gebleven was, dit vertrek is vernietigd.
Het was omstreeks half twee in den och
tend, toen de familie van den prins de Croy,
die het pavillon d'Egmont bewoonde, dooreen
verstikkenden rook uit haren slaap werd gewekt.
De prinses de Croy, in wier vertrek de brand
was uitgebroken, had ternauwernood den tijd,
in een licht «peignoir" gehuld, te vluchten en
hare huisgenooten te waarschuwen. Toen de
uit alle richtingen toeschietende brandweer
verscheen, waren gelukkig alle bewoners van
het paleis in veiligheid, behalve een oude die
nares, die, reeds veertig jnren in dienst der
prinselijke familie, de alarmkreten niet had
gehoord en nu aan een der vensters van de
tweede verdieping van het brandende gebouw
om hulp roepend verscheen. Met levensge
vaar snelden drie brandweermannen op ladders
de van angst half waanzinnige vrouw tegemoet
en slaagden er in haar behouden omlaag te
brengen.
Terwijl ik deze regelen schrijf, smeult de
brand nog voort onder de steeds begoten puin-
hoopen. Tal van equipages houden in de
nabijheid stil, waaruit adellijke personen stap
pen om naar het vernielde hotel te komen
zien. De ministers Beenaert, De Bruyn, De
Burlet en Yan den Peereboom zagen wij er
eveneens.
Naar men mededeelt, is de politie
van Esschen en Nispen er in geslaagd, de
vermoedelijke daders van den te Nispen
gepleegden diefstal bij den landbouwer J.
van Dorst op te sporen. De gestolen effec
ten zyn echter niet teruggevonden. Ruim
f 22000 wordt nog vermist.
De toestand van J. v. D. is beter.
Amerikaansche bladen melden
Door bemiddeling van den president
Harrison, zal de Czaar van Rusland de
lijk, doen ophouden.
Ook bestaat het plan in Amerika, waar
de graanoogst verleden jaar zoo overvloe
dig was, aan de hongerlijdende Russen een
scheepslading graan te zenden.
Het Kopenhaagsche blad >Berling-
sche Tidende* maakt het rapport van het
Ministerie van Marine openbaar over de
de uitslag van het officieel onderzoek, be
treffende den zelfmoord van den cadet
Simonsen. Daarin wordt geklaagd over
de toestanden, welke aan de marine-aca
demie bestaan en waardoor het mogelyk
is, dat de oudere cadetten de jongere dik
wijls mishandelen door slagen in het aan
gezicht of met een eindje touw, zonder dat
de directeur of officieren der school dat
konden belettenvoorts dat in de school,
onder voorzitterschap van den directeur,
feesten worden gevierd als dat van 17 0ct.
(den dag van Simonsen's dood), waarbij
de cadetten zes verschillende wijnsoorten
en dan nog likeuren bij de koffie dronken
enz.
Toen de directeur, commandant Carsten-
sen, vernam, dat znlk een schryven aan
de school gezonden werd, vroeg hij zijn
ontslag, dat hem onmiddellijk werd verleend.
Burgerlijke Stand, gem. Helder,
Van af 21 tot en met 23 Jan. 1892.
ONDERTROUWD: D. Schol, ketelmaker
en A. J. Riemers. N. C. Klyn, timmerman
en J. Weltevreden. K. I. v. d. Burg, kwar
tiermeester en H. Beneker.
GETROUWDD. de Beer en A. Prins.
F. A. J. Aghina en J. Dekker. G. Hendriks
en C. M. Pooters. J. C. Gex-ritsen en M. Boom.
G. Loenhard en A. Mandemaker.
BEVALLENC. M. Reijling, geb. van
Geelen, z. N. Nagtzaam, geb. La Maire, d.
M. Grimme, geb. Visser, z. E. Noot, geb.
Lanser, z. N. Klant, geb. Kooij, d.
OVERLEDEN: Wilh. van Es, 86 jaar.
W. Zele, zich ook noemende en schrijvende W.
Ceelen, weduwnaar van A. S. de Vries, 58
jaar. J. van de Put, geh. met J. van Eijken,
54 jaar. N. C. Bakker, 3 md.
Marine en Leger.
Opgave van geplaatste en overgeplaatste offi
cieren Luit. ter zee le kl. J. E. Sickens, thans
geplaatst in de rol van het wachtschip te flelle-
voetsluiB en belast met het bevel over Hr. Ms.
stoom kanonneerboot „Vos", eervol van dat bevel
ontheven en geplaatst in de rol van het wacht
schip te Willemsoord id. K. J. Bal, thans ge
detacheerd in de directie der marine te Willems
oord, geplaatst in de rol van Hr. Ms. wachtschip
te Hellevoetsleis en belast met het bevel over
Hr. Ms. stoomkanonneerboot „Vos" te Vlissin-
gen; idem C. F. A. Gregory, thans belast met
de waarneming der betrekking van officier van
politie bij 's Rijks werf te Willemsoord en ter
beschikking gesteld van den directeur en com
mandant der marine aldaar; idem C. J. G. de
Booy, thans non-actief, gedetacheerd op 's Rijks
werf te Willemsoord en belaBt met de waarne
ming der betrekking van officier van politie
aldaar.
De officier van gez. le kl. bij de zeemaoht dr.
I. G. ten Noever de Brauw, uit Oost-lndië in
Nederland teruggekeerd, iB op non-activitet ge
steld.
Nagelaten roman van
EWALD AUGUST KöNIG.
f»
7-)
Een dienstmaagd trad met een mand vol
hout binnen, de kastelein volgde haar, hij
plaatste de brandende kaars op tafel en vulde
uit de flesch, die hy had medegebracht, een
hoog glas met rooden wjju.
«Welkom hier, baron," zeide hy met een
hartelijkheid, die op Egon een weldadigen
indruk moest maken»ge zult hier veel
veranderd vinden, doch houd het hoofd maar
boven water, men moet de zaken niet altijd
zoo donker inzien".
Met een bevende hand greep Egon het glas
en dronk het iü een enkele teug leeg.
Dat waren de eerste verstandige woorden,"
antwoordde hij, //doch ga nu even zitten en
vertel my alles, antwoord mij eerlijk en rond
op mijne vragen
Strakjes," zeide Grundmann met een waar
schuwenden blik op de dienstmaagd, die nog
met de kachel bezig was. »De baron zal ze
ker hier soupeeren
«Ik denk ten minste hier te overnachten."
«Sta mij dan toe mij nog eenmaal te ver
wijderen, ten einde in de keuken mijn beve
len te geven
«Dat is niet noodig, ik neem alles voor lief.'.
Neen, neen, baron, ik ken mjjn plicht en
zal niet lang op myn terugkomst laten wachten".
Jochem trad binnen, hy bracht den mantel
zak, de dienstmaagd had zich inmiddels ver
wijderd. Egon maakte het zi«h zoo gemakkelijk
mogelijk en toen de kastelein weder binnentrad
zond hy den oppasser de kamer uit.
«Wanneer mijnheer de baron maar een half
jaar vroeger teruggekeerd ware", klaagde
Grundmann. «Veel zou dan anders geloopen
zijn. Ge weet het immers zelf, genadige heer,
de afwezige, die zich niet verdedigen kan,
heeft altyd ongelijk, daar kost het niet veel
moeite om aan te klagen en het vonnis te vellen."
«Wanneer ge wilt dat ik u begrijp, moet
ge u duidelijker verklaren," antwoordde Egon
met gedwongen kalmte. «Sinds het vooijaar
heb ik geen tijding van hier ontvangen, van
alles wat nu dien tyd hier is voorgevallen,
weet ik hoegenaamd niets."
«Ik kan me dat denken," hernam de kas
telein, men wist hier immers niet, waarheen
men u schrijven zou."
»Dus men hoeft verteld, dat ik dood was?"
«Dat weet ik niet, niemand wilde er zich
over uitlaten, het heette alleen, dat ge niet
meer by de huzaren waart, en ik geloof dat
dit den baron zaliger het laatste restje in het
hart heeft gegeven."
«Is myn vader dood?" riep Egon ontsteld uit.
Grundman knikte zwijgend, een diepe zucht
ontsnapte aan zyne lippen.
»'tWas in April," zeide hy zacht, «op ze
keren morgen vond zijn kamerdienaar hem
dood in bed, de genadige heer was zacht in
gesluimerd."
«En wien beheert nu het goed? vroeg Egon
na een lange rustpoos, gedurende welke hij
eenige malen met groote schreden de kamer
had doorloopen."
«Baron Werner von Eichenfels, men beweert
dat hij universeele erfgenaam is."
Egon stond voor de tafel en vulde zijn glas,
zijn tanden groeven zich diep in de onderlip
in, het vuur des haats straalde uit zijne oogen,
die vol koortsachtige verwachting op den kas
telein rustten.
«Wanneer men dat beweert, dan moet er
ook na den dood mijns vaders een testament
gevonden zyn," zeide hij«is dit het geval
geweest
«Ik geloof van ja, de kamerdienaar heeft 't
ten minste gezegd", antwoordde de kastelein,
met de vlakke hand zyn rooden neus wrijvend.
,De roode Jacob is nog altyd op het slot, gy
kent hem, baron, hij spreekt thans nog over
een onverdienden smaad, dien ge hem aange
daan hebt en dien hij niet vergeten kan."
«Had ik destyds den spion maar neerge
schoten", stoof Egon op. «Ver sla ik zeker de
plank niet mis, wanneer ik vermoed, dat hij
een gewillig werktuig van myn neef is ge
weest."
«Ik kan daaromtrent werkelijk niets zeggen",
hernam de kastelein schouderophalend, «van
datgeen, wat er in het slot is voorgevallen,
ben ik geen steek te weten gekomen en het
heeft nooit in myn aard gelegen om nieuws
gierig te vragen en te spionneeren. Ik hang
min of meer van den heer van het kasteel af,
baron. Wanneer my de pacht opgezegd wordt,
dan moet ik mijn rommeltje pakken en my een
nieuwe woning zoeken, vandaar dat ik het
maar het raadzaamst oordeel, om my niet te
bekommeren over dingen, die me goed en wel
beschouwd ook niets aangaan. Ik vermoed veel
en erger er mij in stilte over, maar aangezien
ik er toch geen verandering in brengen kan,
zoo laat ik de dingen maar stilletjes hun be
loop nemen en vergenoeg my mot de mede-
deelingen, die mij zoo nu en dan by gelegen
heid een bediende uit het slot doet."
Egon liep weer op en neer, hij begreep
van dat alles niets, hy kon zich niet verkla
ren, wat zijn vader er toe bewogen mocht
hebben, om hem te onterven. Baron Kurt was
steeds een toonbeeld van rechtvaardigheid ge
weest en om nu zyn zoon ten gunste van zijn
neef te onterven daartoe konden alleen ge
wichtige redenen aanleiding gegeven hebben.
«Enfin, ik zal dat alles morgen wel te we
ten komen", verbrak hij eindelijk het stilzwygen.
«Andere vragen zyn voor my op dit oogen
blik van meer belang. Leeft mijnheer Von
Winterfeld nog?"
«Onze opperhoutvester? Wel, die is zoo ge
zond en vroolyk als een vischje in het water."
«En zyn dochter
«Insgelijks, baron."
«God zy geloofd," zeide Egon, herademende.
«Ik was er reeds op voorbereid om nog meer
slechte tijdingen te ontvangen."
«Anders is hier alles by het oude gebleven",
antwoordde Grundmangraaf Von Waldringen
is eveneens nog zeer kras voor zyn leeftijd,
en de jonge gravin zal vermoedelijk wel spoe
dig haar huwelijk met baron Werner von
Eichenfels vieren".
«Ook dat nog!" riep Egon met een hoon
lach. «Sinds wanneer zijn die twee met elkaar
verloofd
«Sinds Kerstmis van het vorige jaar."
«Arme Reinhard. Jij zult ook hier dus slechts
verwoeste hoop vinden I"
Peter Grundmann keek den ritmeester ver
wonderd aan, hij begreep de beteekenis dezer
woorden niet, en de eerbied verbood hem er
naar te vragen.
«Wenscht mijnheer de baron mij ook soms
nog een vraag te doen zeide hij op onder-
danigen toon. «Ik ben in de gelagkamer be-
noodigd."
«Neen, ik dank u," viel Egon hem in de
rede, «ge zult me zeker toch wel niets meer
kunnen mededeelen, al het overige verneem ik
morgen nog vroeg genoeg."
De kastelein verwijderde zich zwygend, Egon
bleef midden in de kamer staan en luisterde
naar het van lieverlede wegstervend geluid
der voetstappen, en toen stampte hy toornig
met den voet op den grond en een verwen-
sching ontsnapte aan zyn lippen.
(Wordt vervolgd.)
