't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER. NIEUWEDIEP EN TEXEL.
No 1984
Zaterdag 20 Februari 1892.
Twintigste Jaargang,
kalenden der week.
nieuwstijdingen!
„ONTÊRFD".
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 42.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoonn». 86.
Atooniiemeiit
p. 8 maanden binn. de gem. 50 Cent, met Zondagsblad 80 Cent.
p. 3 maanden franco p. post 75 met Zondagsblad fl,20.
Afzonderlijke nummers2 Cent.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEBKHOUT Co., te Helder.
Burwiix: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT
Advertentiën
Groot® lettere worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des
DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10
uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Geïllustreerd Zondagsblad.
Inhoud van No. 8.
In de wittebroodsweken, met illustratie.
Een seheepsgebruik, met illustratie. Het
uitsterven der Amerikaansche buffels, met illus
tratie. Het verzamelen van eetbare vogel
nestjes op Java, met illustratie. Valsche
kaartspelers in een Mexicaansche herberg, met
illustratie. De nieuwe erfprins van Enge
land, met portret. Gevaren van de herten
jacht, met illustratie. Een vossenstreek.
Miniatuurtjes. Op het Kerkhof, met
illustratie. Het aliminium, het metaal der
toekomst. Een vriendelijke wenk. Twee
armbanden. Breekbaar, met illus'ratie.
Het hoofdpostkantoor in Maroeco, met illustra
tie. Oud eerwaardig geslacht, met illustratie.
Wat is schoonheid? Een onbetaalbare
pijp. Echt Amerikaansch, met drie illustra
ties. Anecdoten. Schaakrubriek. Me-
dedeelingen.
Opkomst der Zon 7 u. 8 m.
Onderg. 5 u. 21 m.
FEBRUARI, Sprokkelmaand, 29 dagen.
Zondag 21 Laatste Kwartier.
Maandag 22
Dinsdag 23
Woensdag 24
Donderdag 25
Vrydag 26
Zaterdag 27
HKLDER, 19 Februari 1892.
Dr. L. Knappert, predikant te Dok-
kum, heeft voor 't beroep bij de Nederl.
Hervormde Gemeente alhier, bedankt.
Woensdagavond had in Tivoli de
vijfde Volksbijeen komst in dit seizoen plaats.
De zaal was vol. Als spreker trad op de
heer C. Maalsteed, die de aandacht zijner
hoorders wist te boeien door twee voordrach
ten, de eene over Sociale toestanden* en
de tweede over Glimlachen
Daarna hield de heer J. R. Meijer, co-
mische voordrachten met zang, die den
lachlust wisten op te wekken en ten slotte
werd door de DiÜettanten-club met succes
opgevoerd 't blijspel Het kind van den
huizee.
Na afloop sprak de heer T. Mooy als
voorzitter een passend woord.
Gaarne wijden we een woord van waar
deering aan de regelings-commissie, die
ook dit jaar weer geen moeite heeft ont
zien om onze medeburgers aangename
avonden te verschaffen.
We vestigen de aandacht onzer le
zers op de voorstelling van»de Doofpot*,
Zondagavond door 't Tooneelgezelschap
onder directie van de hh Kreukniet Pool
man, in den stadsschouwburg, Koningstraat,
op te voeren. Een druk bezoek durven we wel
voorspellen, daar 't stuk in de hoofdstad
avond aan avond volk heeft getrokken en
zjjne reputatie maandenlang heeft weten
te handhaven. Zie verder annonce.
Dinsdagavond werd in den Stads-Schouw-
burg, dir. A. van Lier, door 't Hollandsch
Tooneelgezelschap opgevoerd 't sensatie-drama
„East Lynne of een misstap uit jalousie".
De zaal was vol belangstellenden, 't Stuk
heeft uitstekend voldaan en den gewenachten
indruk teweeggebracht. Hiertoe heeft in de
eerste plaats de goede opvoering geleid. Mevr.
Ahdré als lady Isabel Carlisle, mej. Albregt
als Afy Habsbyoh en de hh. Polbarst als
Archibald hebben de karakters, die ze moes
ten voorstellen op artistieke wijze weergege
ven. De hr. Veltman blyft nog steeds als
marqué zijn oude reputatie ophouden en de
hr. v. Nieuwland was als Bullock goed op
z^jne plaats. De jongejuffrouw Braakensiek
speelde de rol van Willy allerliefst en belooft
zoo voortgaande, een actrice van beteekenis
te worden.
De korte inhoud van 't stuk is als volgt
„Een gelukkig echtpaar, de hr. en mevr.
Carlisle, in 't bezit van een eenig zoontje,
Willy, heeft kennis gekregen aan een heer,
die niet wel deugt, Francis Levison. Deze ver
leidt de jonge vrouw met hem te vluchten,
daar hij haar in 't denkbeeld weet te brengen
dat haar man ontrouw pleegt met een andere
dame. De zuster van Carlisle werkt daartoe
niet weinig mede. Na eenigen tyd verlaat haar
de verleider en huwt. Ook haar echtgenoot
heeft zich, nadat zijn eerste huwelijk door de
rechtbank ontbonden was, opnieuw in den
echt begeven. Nu komt zyn eerste vrouw, die
alles wil opofferen om bij haar kind te zijn,
als gouvernante in zijn huis en bewijst dal
kind de teederste zorgen.
De twee laatste bedrijven werden met gevoel
en waarheid gespeeld, onder een ademlooze
stilte. In 't voorlaatste zag men 't sterfbed
van Willy, waar de beide ouders, zonder dat
de man zijne vrouw herkende, lagen neerge
knield en in 't laatste, dat de beleedigde
echtgenoot de stervende zondares vergiffenis
schonk.
't Vijfde tafereel, de - Verlatene», werd
door den hr. Nieuwland afgespeeld op een
wijze, die een aangename afwisseling gaf aan
den ernst van 't stuk.
Den overigen spelers gunnen we gaarne
een woord van welverdiende lof.
Als we «op den auteur een aanmerking wil
len makeD, dan zeggen we dat 't derde be
drijf, waarin de eigenlijke intrige bestaat, beter
uitgewerkt had moeten worden de geleidelijke
voortgang der misplaatste jalousie ontbrak hier
geheel. Die jalousie kwam te spoedig tot rijp
heid. Hoeveel achting we ook hebben voor
de talenten van den hr. Veltman, we zouden
de rol van Don Juan toch liever door een
jeugdiger persoon zien vervullen.
Wijlen de heer mr. H. W. J. Van
Marle heeft aan de gemeente Deventer ge
legateerd zijn woonhuis aan de Nieuwe
Markt aldaar en een som van f 10.000 ter
inrichting voor een gymnasium.
„Bij sommige familiën schijnt het
leVen ingeroest te zijn," zegt men wel eens.
In ketel (bij Schiedam) leven nog drie
broeders en één zuster, die te zamen drie-
honderd-zes-en-zestig jaar tellen. Respec
tievelijk zijn zij 95, 92, 88 en 91 jaar.
't Is waarlijk voor iemand, die er een
goede dosis levenslust op na houdt, om
te watertanden
In de Zondag gehouden vergadering
gemeen Nederlandsch Werkliedenverbond
deelde de voorzitter, de heer Th. de Rot,
mede, dat het bestuur geen gevolg heeft
gegeven aan het besluit om een adres aan
de Tweede Kamer te zenden ter zake van
het bouwen van oorlogsschepen, omdat
het had vernomen dat het schip reeds in
het buitenland besteld was, vóórdat de zaak
ter sprake kwam in de Tweede Kamer.
Aangenomen werd de volgende resolutie
„De vergadering is van oordeel, dat het
bevoordeelen aan werk aan het buitenland
door den minister van marine in zake het
doen bouwen van een oorlogsschip, zon
der de Nederlandsche industrie te laten
mededingen, in strijd is met de belangen
van den nationalen arbeid, voornamelijk
met het oog op de uitgebreide werkeloos
heid in verschillende vakken, waardoor de
welvaart der natie belemmerd wordt en de
armoede schrikbarend toeneemt.
„Nochtans neemt de vergadering nota
van de verklaring, door den minister in
de Eerste Kamer der Staten-Generaal af-
gelegd
„En hoopt dat de minister te gelegener
tyd door daden zal toonen, zijn woord ge
stand te doen, door in het vervolg een
goedgunstige beschikking te willen nemen,
betreffende om het werk hier te lande te
doen vervaardigen ten behoeve onzer Ne
derlandsche zeemacht."
Wij vernemen dat de vice-admiraal
W. F. H. Cramer, wegens minder goede
gezondheid, binnenkort de betrekking van
directeur en commandant der marine te
Amsterdam zal nederleggen.
De Rijkscommissie voor de examens
ter verkrijging van een diploma als stuur
man aan boord van koopvaardijschepen
zal, aanvangende 8 Maart, zitting houden
in het gebouw der Loge te Rotterdam.
-- Uit Bergen op Zoom wordt nader
gemeld
De lankmoedigheid der politie bij de
straatscbandaaltjes in de buurt van het
heilsleger heeft sedert Zaterdagavond plaats
gemaakt voor een krachtig optreden tegen
verdere verstoring der openbare orde. Een
aantal agenten en maréchaussées beletten
elke samenscholing in de straat, waar het
gebouw is gelegen, en wie niet onmiddellijk
aan het bevel tot voortgaan voldeed, werd
ingerekend. Drie personen werden in ar
rest genomen, en hiermede was het uit.
De Zondag- en Maandagavond verliepen
in volkomen rust. De publicatie van den
burgemeester, welke Zaterdag verspreid
werd en waarbij de medewerking van ou
ders en patroons werd ingeroepen, heeft
gunstig gewerkt.
Schutters
Het Centrum* vertelt, dat er in Am
sterdam drie candidaat-schutters waren,
die besloten samen één pak te koopen,
daar de onkosten te hoog liepen, zoo zij
elk een pak zouden aanschaffen. Het v er-
Drie aspirant dienstdoende schutters,
zittende aan één lessenaar op éénzelfde
kantoor, kochten voor gezamentlijke re
kening één pak. Ofschoon het reeds vijf
jaar dienst had gedaan, zag het er nog
keurig uit, zoo goed als nieuw. De voor
malige bezitter had veel handelsrelaties
gehad buiten de gemeente zijner inwoning
en het trof meestal zoo, dat hij op reis
moest juist op een dag, dat hij exercee-
ren of inspectie maken moest.
Yan de drie vennooten trok eerst vriend
A. met bet pak ter keuring. Het pak
deugde niet, de kleur was veel te donker.
Yriend B. trof het al even slecht. Ook
hem werd verboden het pak te dragen
het was iets te donker. Vriend C. was
gelukkiger en mocht erin slagen het hart
van den wreeden inspecteur te vermurven.
Het was juist in de kleur
Doch het fraaiste van alles is, dat A.,
voor de tweede maal zich aanmeldend, nu
insgelijks fiat kreeg, terwijl B, hardnekkig
afgewezen en daardoor gedwongen werd
de vennootschap tot exploitatie van het
schutterspak in den steek te laten De
beide overigen zitten er nu nog enkel over
in, hoe zij het zullen aanleggen als in
tijd van oorlog hunne respectieve afdeelin-
gen onder de wapens moeten komen.
Vreemde bakerdiensten!
Dinsdag van de vorige week kwam een
oogenschijnlijk nette dame een baker aan
de flugo de Grootkade te Amsterdam vra
gen haar in Mei te willen helpen.
Toen alles afgesproken was, had de nette
dame ongelukkig haar portemonnaie ver
geten en kon dus geen godspenning ge
ven; toen vertelde ze, dat ze nog naar de
Weesperzijde moest en gaarne met de tram
wilde gaan, maar daar ze geen geld bij
zich had, moest de baker haar zoolang
een gulden geven, dan moest zij Donder
dag bij haar komen koffie drinken en
kreeg dan den gulden benevens de gods
penning, verder kreeg zij hoog salaris en
veel verval. Ze gaf op juffrouw Smit te
heeten en te wonen Haarlemmerplein 8.
Donderdag ging onze baker er heen,
maar op het geheele plein was geen juf
frouw Smit bekend en dus was het alleen
om den gulden te doen geweest.
't Is een leerstuk voor andere bakers
In de Vereenigde Staten is zulk een
fraai Noorderlicht gezien als het nog zel
den was waargenomen. Het telegraafnet
ondervond zeer sterk den invloed en eeni
gen tijd konden tusschen New-York en
Albany geene telegrammen met de gewone
batterijen worden gewisseld. Daarna bleef
de stroom nog zeer onstandvastig en wer
den berichten onnauwkeurig overgebracht.
Het geheele noordelijke deel van den hemel
stond in gloed. Professor Raes te Columbia
gelooft dat het natuurverschijnsel in ver
band staat met de storingen, die op de
zon zijn waargenomen.
In de myn „Bonne Espérance" in
waardoor 40 mijnwerkers in een 140 meter
diepe schacht vielen. Een aantal hunner
werd terstond gedood, eenige anderen zyn
zwaar gewond.
Te Parijs krygen zelfs de omnibus-
paarden een jaarlij ksch verlof. De om
nibus-maatschappij bezit uitgestrekte lan
derijen in het district Brie, omstreeks 25
mijlen van Parijs, waar zij om de beurt
voor rust en afwisseling troepjes van hare
11,000 paarden heenzendt. Wanneer de
paarden aankomen, worden zij bjj paren in
verplaatsbare stallen gezet en daar kunnen
zij dan naar verkiezing staan, liggen of
in het aangrenzende perk loopen. Na een
paar dagen volkomene rust worden zij in
de weide gedreven en een weinig later
voor licht boerenwerk gebruikt. Dit laat
ste geschiedt, omdat geen paard gezond
blyft, wanneer het lang achtereen werke
loos is, zooals de maatschappij tot haar
nadeel gedurende de laatste werkstaking
van haar personeel ondervond.
Te Brescia is een man aangehouden
met één been, die de plaats, eertijds door
zijn andere been ingenomen, opgevuld had
met worsten, welke hij aldus in de stad
trachtte te smokkelen.
In den dierentuin te Londen is een
chimpansee „Edgar of „Aka" geheeten.
Het dier krygt druk bezoek, maar men
vreest dat het niet lang aan het ongewone
klimaat weerstand zal kunnen bieden. Hij
gebruikt zijn soep, biefstuk, groenten en
warmen wijn met veel smaak, maar hoe
wel zijne kamer goed verwarmd is, hui
vert hij van tijd tot tijd van koude, 's Avonds
rolt hij zich in zijne dekens en trekt ze
zorgvuldig over zijn kop. Hij is 5 jaar
oud en ongeveer 41/s voet hoog.
Gewoonlijk is hij stil en zit droef
geestig te kijken alsof hij aan zijn ver
loren vaderland denkt. Dan echter wordt
hij plotseling woedend, grijpt naar alles
wat voor de hand ligt en smyt het tot
gruizels.
Burgerlijke Stand, gem. Helder,
Van af 15 tot en met 17 Februari 1892.
ONDERTROUWD:! Q
GETROUWDj Lr0ene'
BEVALLEN: J. A. Klinkert, geb. Polder
man, dt K. Groen, geb. Zwart, z. A. C. Luyckx,
geb. Moorman, z. A. Sinjewel, geb. Braaf, d.
G. Taaie, geb.' Bruin, z. E. v. Koningsbrug-
gen, geb. Gouwenberg^ z.
OVERLEDEN: C. C.Of» ter veen, echtge-
noote van P. O. Blans, 28 jaren. E. A. E.
Seignette, 8 md. H. J. Thomas, echtgenoot©
van J. Lameijn, 51 jaar. V. Visser, 18 jaar.
T. Janssonius, 16 jaar. G. J. Winter, 21 jaar.
J. Filarski, 2 jaar.
Burgerlijke stand, gemeente Texel.
Van 10 Febr. tot 16 Febr.
ONDERTROUWD Jan Barhorst en Ba-
bara Halsema. Jacob de Vries en Cornelia
Bremer.
GETROUWDDirk Witte en Annechina
Catarina Jantina Boelig.
Nagelaten roman van
EWALD AUGUST KöNIG.
14.)
„Wat moet dat beduiden," snauwde hy haar
toe, »wat hadt je met dien kerel daar te pra
ten Wil je misschien een Judasloon verdie
nen
„Ge zult me toch zeker wel niet kunnen
verbieden, dat ik vriendelyk ben jegens een
dapper soldaat," antwoordde Resi snibbig, „hij
heeft immers ook zijn leven voor ons gewaagd
en daarvoor moet een ieder hem dankbaar zyn."
»My zul je niet bij den neus hebben, domme
deern," spotte hij, die soldaat zou je niet veel
kunnen schelen, wanneer hij niet de bediende
van Egon was. Neem je in acht, we laten
niet met ons gekscheren wanneer ik je nog
eenmaal met dien kerel zie, dan ben je den
langsten tyd hier geweest, ik zal het den ge-
nadigen heer wel aan zijn verstand brengen,
dat we niets goeds van je te verwachten heb
ben."
Hy keerde haar den rug toe en ging de
trap op, Resi zond hem nog een van toorn
fonkelenden blik na en sloeg toen me c een ge
baar vol vastberadenheid den weg naar de
dienstbodenkamer in.
VIERDE HOOFDSTUK.
Rosa Mabia.
Onder een reusachtigen eik aan den bosch-
weg die naar het huis haars vaders voerde,
zat Rosa Maria von Winterveld op een bank
van mos op den geliefde te wachten. Lang en
slank van gestalte, was zij een schoone en
aanvallige verschijning. Weelderig blond haar
omlijstte heur jeugdig frisch gelaat, uit welk*
fijngevormde trekken evenzeer zachtmoedigheid
en goedhartigheid als wilskracht en schran
derheid spraken. Zy was gelukkig op dit oogen-
blik, want zy had immers de zoo vurig ver
langde zekerheid erlangd, dat haar verloofde
nog leefde en dat er geen smet op zyn eer
rustte.
Zij was niet altijd vrij van twyfel geweest,
zij kende immers het hartstochtelijke, snelop-
bruisende temperament van Egon, en zoo ge
heel en al onmogelijk klonk het niet, dat hij
tegen zijn kolonel in verzet was gekomen. En
wanneer dit het geval was geweest, dan moest
ook zyn eerste gedachte die van een spoedige
vlucht zijn geweest, alleen hierdoor kon hy
zich zeiven vry waren van een onteerende de
gradatie en een langdurige vestingstraf. Vaak
had zy met haar vader daarover gesproken,
die haar ook al geen troost kon geven, daar
het uitblyven van brieven van Egon maar al
te zeer diende om het geloof aan zyn schuld
te versterken.
Zoo had zij dan van dag tot dag op be
richten gewacht in het vaste geloof, dat er
eindelijk toch wel eens iemand in deze een
zame streek zou komen, die haar zekerheid
brengen zou.
En nu was hij zelf daar, en zij vond het
natuurlijk dat hy het eerst wilde afrekenen
met dengeen, die hem een vermogen, die hem
zyn eer ontstolen had.
Ongeduldig dwaalde haar lik in het ver
schiet, zij kon ter nauwernood het verrukke
lijke oogenblik des weerziens afwachten.
Hoe hy er wel uit mocht zien in zijn uniform
met de sabel op zyde en het IJzeren Kruis
op de borst.
Steeds weder had haar vader hem moeten
afschilderen, zijn beeld stond thans met leven
dige kleuren voor haar geestelyk oog, zy kon
zich niet verzadigen aan zijn aanblik.
Maar wacht hoorde zij daar geen sporen
rinkelen Hij moest het wezen, haastig stond
zij op, thans trad hij uit het struikgewas te
voorschijn, met een jubelenden uitroep snelde
zy hem te gemoet, half bewusteloos lag zy in
zyn armen, die haar vast en innig omstren
geld hielden.
Onder zyne kussen keerde haar bewustzyn
terug, uit hare donkerblauwe oogen trof hem
een blik vol vurige liefde.
1 leb ik je dan eindelyk weer 1" juichte zij.
Wat er thans ook gebeure moge, het zal mij
nu geen kommer of zorg meer baren, want
wij dragen het immers gemeenschappelijk."
Ook myn armoede, Roosje," vroeg hy met
benepen stem, „want denk er om, ik ben thans
de ryke erfgenaam niet meer."
„Laat ons daar heden niet over spreken,
verzocht zy, zich innig tegen hem vlijend, „het
geluk van weer met jo vereenigd te zyn wil
ik vol en geheel genieten. Schande over den
ellendeling, die je eer bezwalkt heeft. Hoeveel
verdriet, hoe menigen slapeloozen nacht heeft
deze lastering mij reeds bezorgdDoch nu is
alles weer in orde, geliefde, het kruis op je
borst getuigt van je dapperheid en je onbe
vlekte eer, die thans wel niemand meer zal
wagen aan te tasten."
,Je hebt dus aan mij getwijfeld vroeg hy,
terwijl zij arm in arm hunne schreden naar
de houtvesterij wendden.
„Doe mij maar gerust verwyten, liefste, ik
heb ze verdiend," ging zy voort, „ja, ik heb
getwyfeld, toen ik van den eenen dag op den
anderen tevergeefs op brieven van je wachtte.
Hoe kon ik gelooven of ook slechts vermoeden
dat dit schrijven vervalscht was Mijn vader
toch had het met eigen oogen gezien en gele
zen en geen twijfel te kennen gegeven."
„De leugen was toch al te grof."
«Juist daarom vond zy des te eerder geloof.
Het was immers niet onmogelijk, dat ge met
je kolonel woorden hadt gehad."
„Dat nu juist wel niet, maar de desertie
wierp Egon verbitterd tegen.
»Het was een zware beschuldiging, dat is
zeker, maar wanneer je aan een onteerende
straf je onttrekken wildet, wat bleef je dan
anders over een spoedige vlucht Ik zie thans
wel in, dat ik dat alle3 niet had mogen denken
en gelooven vergeef me, Egon, ik zelf heb
er immers zoo vreeeelijk onder geleden."
»De vervalscher zal het ontgelden," ant
woordde Egon, wiens wenkbrauwen zich drei
gend saamgetrokken hadden, „ons mingeluk
zal voortaan echter niet meer verstoord worden.
Op den terugmarsch heb ik vaak aan je ge
schreven, wie kan deze brieven dus onderschept
hebben
Ik weet het niet!"
Wie bracht je vroeger je brieven?"
•Vader. Tweemaal per week kwam de post
bode van Breslau, hij legde in „De Ster* alle
brieven en pakjes neer, en daar moesten zy
dan a'gehaald worden."
„Peter Grundmann is een eerlijke kerel, ik
geloof niet dat hij aan de onderschepping deel
heeft."
„Neen, dat geloof ik ook niet, maar in zijn
huis moet de onderschepping toch plaats gehad
hebben," antwoordde Rosa, het blonde kopje
schuddend. „Wie het gedaan moge hebben,
een schelmstuk is en blijft het. Daar ik 'geen
brieven van je ontving, kon ik je ook niet
antwoorden, ik wist immers niet, waarheen
ik schry ven moest."
Dit schelmstuk was een noodzakelijkheid
voor den schurk, die mij myn erfdeel en myn
eer ontrooven wilde," zeide Egon»kwam er
een brief van my in je handen, dan wist je
ook, dat het schrijven van den regimentscom
mandant een leugen was, en deze leugen ware
mij alsdan door jou of door je vader bericht
geworden."
„Dit hebben wij, vader en ik, gisterenavond
ook nog tegen elkaar gezegd", viel Rosa hem
in de rede, „en alles is ons thans duidelyk
geworden. Je blyft nu zeker hier
„Voorloopig ja! Ik heb rnijn kwartier ge
nomen in de herberg en wil nu met je vader
bespreken wat er gedaan moet worden."
(Wordt vervolgd.)
