't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER. NIEUWEDIEP EN TEXEL.
„ONTÊRFD".
No. 1992.
Zaterdag 19 Maart 1892.
Twintigste Jaargang.
kalender der week.
NIEUWSTIJDINGEN.
BureauZuidstraat.
Telefoonn". 42.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoonn0. 36.
Atoonnomont
3 maanden binn. de gem. 50 Cent, met Zondagsblad 80 Cent.
3 maanden franco p. post 75 met Zondagsblad f 1,20.
mderlijke nummers2 Cent.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN
UitgeversBERKHOUT
Bursaux: SPOORSTRAAT a
VRIJDAGMIDDAG.
Co., te Helder.
ZUIDSTRAAT.
Ad.vertentlöii
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Opkomst der Zon 6 u. 4 m.
Onderg. 6 u. 12 m.
MAART, Lentemaand, 31 dagen,
ondag 20 Begin van de Lente,
[aandag 21 Laatste Kwartier.
Knsdag 22
Woensdag 23
)onderdag 24
Vrijdag 25 Maria-Boodschap.
laterdag 26
HELDER, 18 Maart 1892.
Woensdagavond hield 't gezelschap
Ernst en Scherts" een buitengewone
rergadering in Tivoli. Opgevoerd werd 't
>lijspel in 3 bedrijven „De vrouw is de
>aas, of ik vergis me nooit." Met groot
jenoegen werd 't spel door de bezoekers
jevolgd. De hr. Langmod, de hoofdrol,
verd uitstekend gespeeld en ook aan de
radere rollen was de noodige zorg besteed,
t Applaus, dat na afloop klonk, was wel
verdiend. Met een komisch duet en een
voordracht werd de avond besloten. Ernst
in Scherts heeft bij deze gelegenheid ge
loond, dat 't nog over goede krachten kan
oeschikken.
De plaatselijke Weerbaarheids-Ver-
seniging, genaamd Artillerie-Vrijkorps",
iiield jl. Zondagnamiddag hare jaarlijksche
ilgemeene vergadering, in 't lokaal Musis
Sacrum" alhier, onder leiding van den
president, den heer E. Janzen. Na de ope-
ïing der bijeenkomst en het lezen der notu-
.en, werd bepaald, dat een prijs zal worden
ioegekend aan dat lid der Vereeniging, dat
jij de zomer-oefeningen in 1891 het minst
rerzuimd en de meeste punten behaald
leeft. 't Verslag over genoemd jaar
Yerd door den secretaris voorgelezen en
verwierf de goedkeuring der vergadering,
ivenals de rekening en verantwoording
van den penningmeester, nadat die door
eene Commissie was onderzocht. Als
leden des Bestuurs waren aan de beurt om
af te treden de heeren F. J. Bussin g en
J. Kikkert. Laatstgenoemde, die niet voor
herbenoeming in aanmerking wenschte te
komen, werd vervangen door den heer C.
Postma. De heer Bussing werd herkozen.
Op voorstel eener speciale Commisie,
werd besloten, op 24 April as., het 25-
jarig bestaan der Vereeniging met eenige
feestelijkheid te vieren, en o. a. een schiet
wedstrijd te houden, tot bijwoning waar
van eenige personen en corporatiën zullen
worden uitgenoodigd.
Niet steeds is de liefde bestendig
van duur
De waarheid daarvan bewees Zondag een
echtpaar te Amsterdam. Toen namelijk
een huiselijke twist het hoogste stadium
had bereikt, ging de man zijn leed ver
zetten door een Bachustempel binnen te
gaan en uit verdriet eenige wippertjes te
nemen.
Zijn gade, wellicht gebelgd dat hun twist,
door het weggaan van haar tortel, juist
nu hij goed begon te worden en zij wel
licht eenig voordeel op haar tegenpartij
had behaald, zoo onverwacht eindigde,
zwoer bij zich zelve hem, bij zijne terug
komst, een warm blijk van hare vurige
liefde te zullen geven. En zij hield woord.
Toen haar echtvriend thuis kwam, werd
hij door vrouwlief boven op de trap afge
wacht en als een tweede Kenau, stortte
zij den kokenden inhoud van haar brui-
schend gemoed, dat voor deze gelegenheid
opgesloten was in een waterketel, haar
man over hoofd, hals en schouders, met
het noodlottig gevolg dat hij per brancard
naar het Gasthuis werd gebracht en, zijn
wij juist ingelicht, des nachts aan die tref
fende blijk-m van genegenheid is overleden.
(»A. Ct.c)
Een vergadering van het Leger des
Heils te Zutphen heeft Maandagavond aan
leiding gegeven tot groote wanordelijkheden.
De vergadering werd gehouden op de ko
mediezaal boven de sociëteit De Harmonie
en niet in het lokaal in de Laarstraat, dat
der vereeniging toebehoort, doch daar werd
wèl de optocht naar De Harmonie gefor
meerd, waar 56 soldaten zouden ingezegend
en ingezworen worden en een vaandel aan
het nu opgerichte Zutphensche korps zou
worden uitgereikt.
Onderweg werden de Heilssoldaten echter
door een groote volksmenigte zoodanig
met sneeuwballen en andere voorwerpen
gebombardeerd, dat verscheidene dames bij
de ingezetenen moesten invluchten en de
voortgang van den troep onmogelijk werd,
terwijl de aanvallers, luide hoerah's en
socialistische liederen aanheffende, door de
politie, die reeds herhaalde malen tot orde
en rust had aangemaand, met geweld wer
den uiteengedreven. Toen is een gedeelte
van de bende weder naar de Laarstraat
getrokken, heeft daar de ruiten van het
gebouw des Legers met steenen verbrijzeld,
zoomede op het Oudewand, die van de
Chr. Afgescheiden Kerk en bij eenige par
ticulieren, bekend als vrienden van het
Leger.
De politie zal in het vervolg echter
krachtig optreden om een herhaling van
dergelijke baldadigheden te voorkomen.
Omtrent de oorzaak der arrestatie
van den notaris Bonnerman te Amsterdam,
wordt nog het volgende medegedeeld
De gelden van de onderwijzers-spaar
bank en van de levensverzekering van het
Ned. Onderwijzers-genootschap werden door
het ministerie van den notaris Bonnerman
op hypotheek belegd. Yoor de renten en
de aflossingen der hypotheken werden door
commissarissen officieele kwitantiën ver
strekt, die door genoemden notaris den
eigenaars der verhypotheekte perceelen na
afbetaling werden uitgereikt.
Het geval deed zich nu voor, dat een
dier eigenaars soms het dubbel afloste,
dan in de hypotheek-acte was omschreven,
maar dat hij daarvoor niet altijd de offi
cieele kwitantie van de commissarissen
maar wel een kwitantie onderteekend door
den notaris ontving, die dan slechts aan
commissarissen de aflossingen verant-
oordde, zooals deze in de hypotheekacte
waren vermeld.
Door een toeval kwam dit ongeveer veer
tien dagen geleden uit en dit gaf aanlei
ding tot nader onderzoek vanwege de com
missarissen;. waaruit bleek dat deze zaak
niet alleen stond.
Hoewel nu genoemde notaris in een
conferentie, Zondag 6 Maart gehouden, de
illegaliteit zijner handelingen erkende, maar
echter verzekerde dat de gelden aanwezig
waren, waarvan echter niets bleek, vonden
commissarissen der fondsen het toch noo-
dig bij den heer mr. J. C. De Yries een
rechtsgeleerd consult te nemen, hetgeen
aanleiding gaf dat deze de justitie van de
feiten in kennis stelde, waarop de arresta
tie van den heer Bonnerman Vrijdag
avond jl. volgde.
De schade in deze veroorzaakt, welke
nog al aanzienlijk moet zijn, komt echter
niet ten laste van de betrokken fondsen,
daar deze de bij hypotheekacte bepaalde
aflossingen hebben ontvangen, maar wel
ten laste van de hypotheekschuldigen, die
zich met een niet wettige kwitantie, niet
afgegeven door commissarissen, hebben la
ten tevreden stellen. («Amst.»)
Nabij de Limburgscbe gemeente Noor
beek, doch op Belgisch grondgebied, heeft
een jachtopziener een 20-jarig jongeling,
dien hij op wildstrooperij betrapte en die
een schot op hem gelost had, doodgeschoten.
Te Breda worden sedert het Carna
val drie veld-artilleristen vermist. Men ver
moedt, dat hun een ongeluk: -ij overkomen.
Trichinen.
Daar bij miscroscopisch onderzoek van
Amerikaansch spek te Utrecht in den laat-
sten tijd bij herhaling trichinen zijn ge
vonden, is de vraag gerezen, of het ook
noodig zou zijn voortaan geen vergunning
tot invoer van varkens en spek uit Amerika
meer te verleenen of wel aan zoodanige
vergunning strenger voorwaarden, dan thans
worden gesteld, te verbinden.
De minister van binnenlandsche zaken
heeft hierover, door tusschenkomst van de
commissarissen der Koningin, het gevoe
len van de geneeskundige inspecteurs en
van de districts-veeartsen gevraagd.
Aan de loting voor de nationale mi
litie te Groningen moest deelnemen de zoon
van den arbeider A.. uit een naburig dorp.
De vader, die den zoon vergezelde, vertelde
aan een ander mien zeun löt nijt on,
doar heb ik wel veur zorgt, net soo gout
as mien ander seun en dei is ook vrijlöt.
De jongeling trok een vrij nummer.
Zie bier de oplossing: toen de eerste
zoon van A. het vorig jaar moest loten,
had A. van een vriend den raad ontvan
gen, om, buiten weten van zijn zoon, een
«klaver-vierc in diens jas te naaien, het
geen in alle stilte was gebeurd en
de zoon lootte vrij. Ook de tweede zoon
had eenigen tijd geheel onwetend met zoo'n
beschutsengel in de jas geloopen, zoodat
ook deze bepaald wel zou vrijloten
Dus klaver-vier doet vrijloten. Maar
wanneer nu eens nu het geheim ver
klapt is alle lotelingen met zoo'n kla
ver-vier gewapend werden! Wat dan?
IrLgezonden.
De overweg in het Koegras.
't Is onzen lezers wellicht bekend, dat zich
in den polder Koegras een overweg bevindt,
waarlangs men van den zoogenaamden eersten
vliet naar den tweeden kan komen. In vroeger
dagen is er nog al eens quaestie geweest over
het sluiten van het hek, dat toegang verleende
tot bedoelden overweg. De wensch, tot het
plaatsen van een wachtpost vanwege de Hol-
landsche ijzeren spoorweg-maatschappij aldaar
werd meermalen uitgesproken. Ook bleek het
dat die overweg gevaarlijk was, Omdat hy
onder een hoek van pl. m. 20° den spoorweg
sneed, 't Uitzicht op een mogelyk naderenden
trein was door gebouwen etc. niet geheel on
belemmerd, en bovendien geraakten de rytnigen
wel eens met de wielen vast tusschen do rails,
die onder een veel te scherpen hoek worden
gesneden. Door den heer van Foreest werd
op het gevaarlijke van dien overweg gewezen
en by de Spoorwegmaatschappij aangedrongen
op het plaatsen van een wachterswoning on
geveer op het snijpunt. Genoemde maatschap
pij besloot echter tot het maken eener wip-
sluiting op het gevaarlijke punt, eene sluiting,
die op eenige honderde meters afstand door
den wachter zou knnnen bediend worden. Zulk
eene wipsluiting is, zooals licht valt te denken,
nog gevaarlijker dan geen afsluiting, wijl de
sluiting bij 't lange traject, dat gepasseerd moet
worden, mogelyk zou kuanen geschieden ter
wijl een rijtuig zich op de baan bevond. Ten
ölotto heeft do Spoorwegmaatschappij den weg
voor goed afgesloten, zoodat het publiek ver
keer is gestremd. Het gemeentebestuur van
den Helder schijnt daaraan niets te kunnen
of te willen doen. Toch is de zaak voor de
belanghebbenden, ingezetenen dezer gemeente,
van groot belang. Ongetwijfeld had het ge
meentebestuur indertijd, by het aanleggen van
den spoorweg, het verleggen van den bestaan-
den kunstweg moeten bedingen, zóó, dat de
snijding onder een hoek van 90° kon plaats
hebben. Nu dat niet is geschied, ligt het
m. i. op den weg van het bestuur der ge
meente, om zich de zaak, in 't belang van het
openbaar verkeer binnen de gemeente, aan te
trekken.
Ik achtte het onderwerp gewichtig genoeg
om het in dit blad te bespreken en op die
wijze aanleiding te geven, dat de zaak in
wijderen kring behandeld worde.
Ieder die met den spoortrein van en naar
hier rijdt, kan onderweg een blik slaan op den
kruisweg der beide wegen, en ingeval men
zich van den toestand een duidelijk begrip
wil vormen, geven we gelegenheid om aan
het bureau van dit blad (Spoorstraat) een
schetskaartje te bezichtigen, waarop een en
ander duidelijk wordt aangewezen.
Helder.
15 Maart 1892.
Y.
MARKT.
Toen ik dezer dagen per spoor van elders
naar hier terugkeerde, was het juist markt
geweest te Schagen, en een aantal kooplieden,
l&ndlieden en neringdoenden zag ik vandaar
mede huiswaarts gaan. Sommigen namen de
ter markt gekochte koopwaren naar hier mede.
Een mijner medereizigers maakte de opmer
king, dat de Schagermarkt eene belangryke
afneemster vindt in de gemeente Helder. Een
aantal dagelijksche behoeften, die ter markt
gebracht worden, worden door kooplieden en
neringdoenden voor den omzet in deze gemeente
gekocht. Door een der reizigers werd, naar
aanleiding daarvan, de vraag gesteld Zou het
niet mogelijk zyn, aan den Helder een weke-
lijksche markt te vestigen Mij dunkt, zei een
der passagiers, de aanbrengers van koopwaar
zouden de plaats opzoeken, waar zooveel af
nemers wonenwaar eene talryke bevolking
zoovele behoeften heeft. Nu werd door iemand,
die sinds jaren in deze gemeente heeft gewoond,
verzekerd, dat indertijd de stichting eener we-
kelyksche markt alhier is beproefd, doch mis
lukt. Hij wist ons niet te zeggen, of er eene
of andere aanleiding geweest is, die het voort
durend bestaan der weekmarkt bemoeilykte.
Hij meende, dat het vestigen eener markt
alhier bezwaar heeft, vooreerst door de sinds
jaren bestaande gewoonte om te Schagen ter
markt te gaan dhn door 't gemis van dorpen
in den omtreken eindelyk, omdat naar 't
schijnt de verkoopers moeten worden opge
zocht door de kooplieden, daar waar de goe
deren 't best kunnen worden aangebracht.
Ondanks dit alles, meen ik, dat de vraag niet
ongepast is te achten Zou er niet een nieuwe
proef kunnen genomen worden tot stichting
eener weekmarkt alhier? De eerste proef is
lang achter den rag, de tijdsomstandigheden
zijn tamelyk veranderd en de gemeente leent
zich voor 't vervoer te water en te land m. i.
wel voor het vestigen van zoodanige markt.
Licht wordt het denkbeeld, door mij aangege
ven, in wijderen kring aangevat, 't Zou zeker
voor de gemeente voordeelig zyn, als er gevolg
aan kon gegeven worden.
Helder, 14 Maart 1892.X.
Burgerlijke Stand, gem. Helder,
Van af 14 Maart tot en met 16 Maart.
ONDERTROUWD:) Q
GETROUWD: j ueene'
BEVALLENJ. v. d. Veld, geb. Kuiper, d.
M. Gorter, geb. Kossen, z. D. H. Dito, geb.
Mahieu, d. J. J. Zander, geb. Boon, z. A. v.
Zwol, geb. Swart, z. T. Kruger, geb. Groot, z.
A. A. Frowein, geb. de Laat de Kanter, d.
T. Goes, geb. Koning, z. A. Dijs, geb. Keur, z.
OVERLEDENA. Jongste, weduwe Corns.
Schriel, 65 jaren. A. Bommels, 16 jaren. W.
Zoetelief, 4 jaren. J. G. Donker, 15 md. W.
P. Groot, 2 jaren. A. Smit, 4 md.
Burgerlijke stand, gemeente Texel.
van 9 tot 15 Maart.
ONDERTROUWD Jacob Ëelman en Cor-
nelia van Gurp. Pieter Bakker Jz. en Geertje
Postema.
GETROUWDJan Kikkert en Anna van
Gurp. Dirk Keijser Dz. en Cornelia Catha-
rina Boon.
GEBOREN: Bernardus, zoon vanLamber-
tus Halsema en Pietertje Brouwer. Duadora
Anna, dochter van Jan Witte IJz. en Aagje
Huisman. Gerard, zoon van Klaas Wegman
en Anneke Rikkenberg.
OVERLEDEN: Johanna Dekker, 73jaren,
gehuwd met Simon Boon. Cornelis Bakker,
3 weken, zoon van Johannes Bakker Cz. en
Dieuwertje Buis.
Nagelaten roman van
EWALD AUGUST KöNIG.
21.)
Dat is alles vergeefsche moeite, Natalie",
zeide hij spottend, »'tgaat met de planten
als met de menschen, ze moeten vrij zyn,
willen zij gedijen."
«De vryheid alleen doet het haar ook niet,"
antwoordde de oude dame, planten zoowel als
menschen hebben verzorging noodig. Baron
Egon von Eigenfels moet zoo teruggekeerd
zijn, naar ik hoor?"
Wie zeide je dat?«
«Heinrich vernam het in het dorp. De baron
logeert in de herberg, de menschen breken er
zich het hoofd al over, hoe alles nu loopen zal."
//Nu, veel byzonders zal daarbij ook niet
voor den dag komenspotte de graaf, zonder
den blik van Sabine te bemerken, die vol on
geduldige verwachting op hem rustte. «Die
domme boeren moesten zich maar liever met
Jjun eigen zaken bemoeien, als ze ian toch
absoluut denken willen. Hoe alles kx pen zal
Wel, baron Egon is onterfd, he: t astamen t
kan hij niot omstooten, en daar l ij iedere
minnelyko schikking van de hand he aft gewe
zen, die Werner hem edelmoedig aan jood, zoo
zal hy zich wel in het onvermijdelijke moeten
schikken.«
»Heb je hem algezien?" vroeg zijne zuster.
z/Wien Egon Neen Maar Werner heb
ik onderweg ontmoet, hy zal van middag hier
komen. Hij gevoelt zich zeer gerust, zijn neef
heeft wel met een proces gedreigd, een onaan
gename quaestie is dat in elk geval, manr ver
liezen kan Werner het proces onmogelijk.
De bediende bracht de soep en verwijderde
zich weder. Het was geen gebruik in het huis
van den graaf Von Waldringen, dat hot dienst
personeel aan tafel diende, de netelige omstan
digheden brachten mede, dat daarby veel ter
sprake kwam, wat de bedienden niet hooren
mochten.
«Baron Egon zou dus arm en zonder dak
zyn?» vroeg Sabine op een toon van hartelijk
leedwezen.
Zeker, maar hy draagt er zelf de schold
van," antwoordde haar vader. «Werner kan
onmogelijk een verwijt treffen. Egon zou in
elk geval onterfd zijn geworden, er voerde geen
brug meer over de klove, die hij zelf tusschen
zich en zijn vader gebracht had, bijgevolg was
Werner de naaste erfgenaam. Wel is waar
beweert baron Egon, dat de brief, waarin des
tijds zijn desertie bericht werd, vervalscht is,
doch de waarheid dezer bewering dient toch
eerst nog overtuigend bewezen te worden, eer
men er geloof aan kan slaan.a
En wanneer zij eens bewezen werd vroeg
gravin Natalie. Moest er dan niet een zware
verdenking op Werner vallen
Graaf Waldringen schudde het grijze hoofd,
een toornige blik trof uit zijn schitterende oogen
de zuster.
«Hoe is het mogelijk, dat je zulk een ver
moeden kunt uitspreken zeide hy verwijtend.
«Ligt het niet voor de hand
Volstrekt niet."
«Ik meen van wel. Tot een volledige breuk
tusschen vader en zoon was het nog niet ge
komen en ik voor my geloof, dat de verzoe
ning niet uitgebleven ware, wanneer baron
Werner zich niet tusschen beiden ingedrongen
had
«Hij heeft integendeel al zijn best gedaan,
om de verzoening mogelyk te maken."
Daar geloof ik niets van."
«Dat komt, omdat je Werner nu eenmaal
niet lijden moogt, Nataliezeide de graaf
gemelyk, terwijl hy den haas trancheerde, dien
Heinrich zoo even op tafel had gezet. .Ik weet
niet, wat je tegen hem hebt, ik kan je echter
de verzekering geven, dat baron Werner een
man van eer is. Wanneer ik daaraan twyfelen
moest, wanneer de verdenking op hem zou
kunnen vallen, die je daar zoo even uitgespro
ken hebt, dan zou hij mijn schoonzoon niet
worden.*
«Het ware beter voor ons allen, wanneer
hij het toch niet werd.«
De borstelige wenkbrauwen van den graaf
trokken zich nog somberder samen, hij wierp
een snellen, vorsclienden blik op zijn dochter,
die met een ernstig, bezorgd gelaat vóór zich
uitkeek.
«Beter hernam hij. «Dat gezogde heb je
zeker niet bedacht, Natalie. Wanneer ik heden
het engagement verbreken wilde, dan kon ik
morgen dit goed verlaten, 't Is God geklaagd,
dat ik het zeggen moet. Mijn schuld is het
niet, dat wy hier niet bovenop gekomen zyn,
de lasten rustten reeds by den dood van onzen
vader op het goed, de oorlogsjaren en eenige
mislukte oogsten droegen er verder weinig toe
bij, om ze te verminderen. Thans is eindelyk
een uitweg gevonden, die ons allen onbezorgde
dagen verzekert, en nu wil je, dat ik dezen
weg niet gaan zal
«Niet de weg verontrust mij, maar degeen,
die deze hulp je aanbiedt. Wat je ook tot zijn
lof moogt zeggen, Hugo, het wantrouwen dat
ik tegen hem koester, zal je niet verdry ven
kunnen".
En toch heb je vroeger heel anders over
hem geoordeeld. Wat is nu de reden van dit
wantrouwen
«De erfenis, ik zeide het je immers reeds.
Indien baron Kurt zyn vermogen gedeeld en
de eene helft aan zijn neef vermaakt had, dan
zou ik dat wellicht in orde gevonden hebben,
want Werner is tot het laatst toe de verpleger
en de gezelschapshouder van den ouden, ver
lamden heer geweest. Maar den zoon geheel te
verstooten en te onterven
«Zooals de zaken stonden, kon het niet
anders loopen."
«Ware het eveneens geloopen, wanneer
baron Kurt de valsche tyding van de desertie
niet had gekregen?"
«Wellicht."
Ik betwijfel het", antwoordde gravin Natalie
met een beslistheid, die iedere tegenspraak
scheen te willen trotseeren. «Het vaderhart
had zich toch niet zoo geheel en al van den
zoon lc ^emaakt. In elk geval zou baron Kurt
de terugkomst van zijn zoon hebben afgewacht,
om nogmaals met hem te spreken en wie weet,
of er dan niet een verzoening tot stand ware
gekomen En stierf baron Kart vóór de terug
komst, dan liet hij geen testament na
«Wat baat het of wij ons over deze even
tualiteiten het hoofd breken," viel graaf Wal
dringen zyn zaster barsch in de rede. .Wy
moeten met de feiten rekening houden. Al be
weert Egon ook al, dat de brief vervalscht is,
dan is dit nog volstrekt geen bewijs, en zelfs
al werd het bewijs geleverd, dan mag er nog
geen verdenking op Werner geworpen worden.
Waartoe haat en onmin te zaaien. Natalie
Dat zaad kan alleen een slechten oogst bren
gen, en ik geloof dat v al verdriet en zorg
genoeg hebben."
«Ik spreek s* chts mijne overtuiging uit, ik
acht het myn plicht te waarschuwen, zoolang
het tijd is," zeide - ^ude dame, hem ernstig
en vast aanziende, rhet berouw, dat te laat
komt, is een helsche pijn. Wanneer baron
Wern jr werkelijk de man van eer is, dien je
in h< n ziet, dan moest hy de erfenis met zijn
nee leelen."
,/j. eze noodzakelijkheid zie ik volstrekt niet
in*, onderbrak hij haar andermaal; baron
Egon zou het aanbod trouwens ook niet aan
nemen, hy verlangt teruggave van het geheel
en van zyn standpunt uit, heeft hy evenzeer
gelijk, »ls Werner van hetzyne. En wanneer
Werner nu zijn goed recht verdedigt, dan kan
niemand hem dat kwalijk nemen en ons be
lang brengt mede om zyn party te kiezen.
(Wordt vervolgd.)
