't Vliegend Blaadje
KLEINE COURANT
HELDER.
No. 2002.
Zaterdag 23 April 1892.
Twintigste Jaargang.
KALENDER DER WEEK.
NIEUWSTIJDINGEN.
„ONTËRFD".
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 42.
Abonnement
p. 3 maanden binn. de gem. 50 Cent, met Zondagsblad 80 Cent.
p. 3 maanden franco p. post 75 met Zondagsblad f 1,12®.
Afzonderlijke nnmmers2 Cent.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG,
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bunaux: SPOORSTRAAT en ZUIDSTRAAT.
Ad.vertontlën
yan 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en
VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Zondag
Maandag
Dinsdag
Woensdag
Donderdag
Vrijdag
Zaterdag
Opkomst der Zon 4 u. 44 m.
Onderg. 7 u. 13 m.
APRIL, Grasmaand, 30 dagen.
Nieuwe Maan.
HELDER, 22 April 1892.
Woensdagavond gaf «Helders Mannen
koor" een concert in Tivoli, onder directie
van den heer L. A. Schouten.
Een achttal nummers werd uitgevoerd. Met
genoegen hooren we in de voordracht ieder
keer vooruitgang en ditmaal in niet geringe
mate. Er komt klank in 'tkoor, terwyl de
zuiverheid ditmaal byna onberispelijk mocht
genoemd worden. Ook 't invallen der verschil
lende partyen was goed. Al luisterden we met
genoegen naar 't geheele programma, toch ach
ten we «Vineta", van F. Abt, «Janmaat", van
R. Hol en «Festgesang an die Kunstier", van
Mendel8Sohn,een|bijzondere vermelding waardig.
Door den hr. Haak werd met veel gevoel
voorgedragen An dass Bildniss der abwesende
Mutter", van André en »In 't zonnige Hove-
ken", van Brandts Buijs. Op 't laatste nummer
volgde een zoo krachtig applaus, dat de zanger
nog welwillend een stukje ten beste gaf.
We hebben reden «Helders Mannenkoor" te
félicitecren met den nieuwen directeur, den
hr. Schouten, wiens debut ia deze uitstekend
is geslaagd. We vertrouwen dat, wanneer er
in 't zomerseizoen door de leden flink wordt
gestudeerd, men bij de volgende uitvoering
kranig zal kunnen optreden. Hoezeer ook in
genomen met den «nieuwen directeur, wyden
we nog gaarne een woord van herinnering
aandenvorigen,denhr. Rugers,aan wien »H.M."
altyd groote verplichting zal schuldig blijven.
't Stafmuziekkorps der K. N. Marine,
onder directie van den kapelmeester Koning,
is naar Amsterdam vertrokken, om aldaar
tijdens 't verblijf der beide Koninginnen
dienst te doen.
Dinsdagavond hield de beer W. Meng
van Amsterdam een filosophischmaatschap-
pelijke voordracht in 't Casinogebouw van
den heer M. P. Polak.
Spreker had tot onderwerp zwarten,
roodzwarten, zwartrooden, rooden.« Uit de
beschouwing bleek, dat door hem zwart
als 't verledene en rood als de toekomst
wordt beschouwd ook was zwart de kleur
der reactie. De partijen, door die kleuren
aangeduid, voerden al sinds eeuwen strijd,
maar de tijd was niet meer veraf, waarop
't rood alom zou doorbreken. Onverwacht
zou de uitbarsting, die er vooraf moet gaan
plaats hebben. Ieder behoorde dus zich
voor te bereiden, welke houding hij zou
aannemen en hoe hij zich in den strijd zou
mengen, een strijd waarbij handelende per
sonen alleen moeten optreden en toekijkers
zeer goed gemist kunnen worden.
De nieuwe zaal ziet er flink en net uit
en zal als danszaal zoowel als vergader
zaal voorzeker de aandacht trekken.
Op a.s. Zondag zal de plaatselyke Weer-
baarheids-Vereeniging, genaamd Artillerie
Vrijkorps", haar 25-jarig bestaan vieren met
het houden van een schiotwedstryd en van
eene gezellige samenkomst en met de uitreiking
der behaalde prijzen daarna. De leden en ge-
ïoviteerden zullen daartoe in 't lokaal »Musis
Saerum" byeenkomen. De leden van een paar
plaatselijke Vereenigingen zijn tot bijwoning
van en tot deelneming aan den schietwed
strijd uitgenoodigd. De wedstrijd zal des
morgens te 10£ uur aanvangen.
Ouderen van jaren zullen wellicht bii de
mededeeling van bovenstaande regelen terug
denken aan den tyd, nu 25 jaren geleden, toen
de Lnxemburgsche verwikkelingen met een
oorlog dreigden, waarin Nederland zeer waar
schijnlijk niet buiten gevaar zou blijven. Nog
bijtijds werd op eene conferentie besloten, dat
het zwaard niet zou worden getrokken, doch
inmiddels had men zich voorbereid op 't uit
breken van den zoozeer gevreesden krijg door
de stichting van vrijwillige weerbaarheids-korp
sen. Hier ter plaatse kwamen tal van per
sonen zich tot deelneming aanmelden, nadat
de toenmalige zee-officier Jeekel in eene bij
eenkomst van burgers een opwekkend woord
had gesproken. Sedert zijn de omstandigheden
veel, zeer veel veranderd en het Vrij korps"
is geworden eene schietvereeniging, die de
herinnering aan vroeger dagen nog steeds bij
ons levendig houdt.
Kiesvereeniging „BURGERPLICHT."
Jl. Dinsdagavond vergaderde in 't lokaal
Tivoli" de kiesvereeniging «Burgerplicht"
alhier tot het stellen van candidaten voor 't
lidmaatschap der Provinciale Staten. Mede
deeling geschiedde van een schrijven van het
Bestuur der Liberale KiesvereenigiDg te Burg
op Texel, welke vereeniging in hare verga
dering, in de vorige week gehouden, één can-
didaat, de heer Dikkers, definitief, en een
ander, de heer Bü3hner, voorloopig, in afwach
ting eener keuze alhier, gekozen had.
Als candidaten werden genoemd en aanbe
volen de heeren Beukenkamp, Zurmuhlen en
Büchner. Op 't bezwaar werd gewezen, het
welk bij sommigen schijnt te bestaan, dat geen
der leden van de Staten, door dit district af
gevaardigd, woonachtig is in den hoofdzetel
en dat zelfs twee leden buiten het district
verblijf houden. Dit bezwaar werd weder-
legd door de opmerking, dat het hier niet geldt
eene nieuwe vacature, doch dat aan de beurt
van aftreding is een man, die vroeger hier
woonde, die door zijne betrekking al3 kanton
rechter met deze gemeente van zeer naby
heeft kennis gemaakt en deze kennismaking
alsnog onderhoudt door de waarneming \an
het ambt als Schoolopziener in 't arrondisse
ment Helder. Verder werd gewezen op de
verdiensten van genoemd aftredend lid, o. a.
gebleken by de poging, ten vorigen jare van
wege Amsterdam beproefd, om eene belang
rijke som, ook uit de provinciale en uit de
Rijkskas, te bestemmen voor het openhouden
in den winter van 't Noordzeekanaal. De op
merking van den heer Büchner, om ook zoo
iets te doen voor andere havens, b.v. voor
het Nienwediep, had tengevolge, dat later de
Tweede Kamer het Rijks-subsidie niet toe
stond en de zaak daardoor volstrekt geen ge
volg had. Deze opmerkingen leidden den voor
steller der candidatuur-Büchner er toe om
voor te stellen, zijne herbenoeming ook door
deze Kiesvereeniging te bevorderen. Van
andere zijde werd de heer Beukenkamp, bur
gemeester dezer gemeente, aanbevolen. Er werd
op gewezen, dat de gemeente in sommige ge
vallen er nut en voordeel by heeft, als het
Hoofd van het Gemeentebestuur in 't College
der Staten zitting heeft, 't Verleenen van sub-
sidiën en van andere voordeelen kan dan door
zulk een afgevaardigde, die met den toestand
zeer van nabij bekend is, het best worden
verdedigd en aanbevolen. De candidataur
van den hr. Zur Mühlen vond mede warme
verdediging, vooral ook van de zyde van hen,
die uitsluitend een Candidaat in deze gemeente
wenschten te vinden, en die op de geschiktheid
van den heer Zur Mühlen met nadruk wezen.
De heer Z., zeiven in de vergadering tegen
woordig, betuigde zijne erkentelijkheid voor de
betoonde eer, doch verklaarde, tegenover bet
aftredend lid, die zich gedurende een zittings-
tyd van 12 jaren zóó verdienstelijk heeft ge
maakt, geen candidatuur te willen aanvaarden.
Gold bet eene nieuwe keuze, dan zou bij zich
de benoeming tot Candidaat van deze Kies
vereeniging gaarne laten welgevallen.
Na de noodige replieken, werd overgegaan
tot stemming en werd, bij herstemming, geko
zen de heer Mr. M. Büchner, kantonrechter
te Alkmaar en schoolopziener in het arrondis
sement Helder, en bij eerste stemming G. J.
O. D. Dikkers, Notaris te Texel.
Door de vergadering werd kennis genomen
van de uitnoodiging, ingekomen van 't Bestuur
der Kiesvereeniging «Burgerplicht", te Amster
dam, om het vraagstuk van de droogmaking
der Zuiderzee tot een onderwerp van bespre
king te maken en om bij de Regeering op
eene ernstige en spoedige behartiging van deze
belangrijke aangelegenheid aan te dringen. De
behandeling van dit onderwerp werd tot de
volgende vergadering verdaagd.
Overgaande tot de verkiezing van leden des
Bestuurs, een gevolg èn van den wensch
der tegenwoordige leden van dit College om
af te treden, èn van eene door 't nieuwe Reg
lement bevolen vermindering van t aantal
Bestuursleden, werd een vijftal leden ge
kozen. De omstandigheid, dat de gekozenen,
op een enkele uitzondering na, niet tegenwoor
dig waren en we dus niet kunnen weten of
zy hunne benoeming hebben aanvaard, geeft
ons aanleiding hunne namen hier niet te ver
melden. Een der leden bracht dank aan de af
tredende Bestuursleden, en de vergadering hecht
te daaraan haren byval.
In Memoriam. Naar wij vernemen,
zoo schrijft de «Sumatra Ct.,« is de pre
dikant bij de protestantsche gemeente al
hier, ds. Yan 't Sant, den 5en Maart te
Lagoe Boti, waar hy zich op dienstreis
bevond, aan de cholera overleden. Gelijk
bekend is, is genoemde geestelijke ongeveer
twee jaren geleden uit Nederland te dezer
plaatse aangekomen, met achterlating in
het moederland van vrouw en kroost. Een
zijner zonen heeft, als we ons niet ver
gissen, in het vorige jaar het examen af
gelegd als 2de luitenant der genie bij het
Ned.-Indische leger en werd door hem
spoedig in Indië verwacht. Zij, die ds.
Van 'tSant alhier hebben leeren kennen,
hebben voorzeker opgemerkt dat hij zonder
ophef geregeld zijn plichten vervulde in
de gemeente, en voor het overige uitslui
tend leefde en arbeidde ten behoeve van
zijn gezin, voor hetwelk hij zich heeft
opgeofferd. Zijn asch ruste in vrede.
Een nieuwe Brief van „Sara."
Naar aanleiding van oen in „De Ochtend
bode" verschenen artikel, heeft «Sara", de ge
heimzinnige schryfster of schrijver van brieven
aan den officier van justitie en aan den com
missaris van politie Zur Mühlen, in verband
met den op de Prinsengracht gepleegden
moord, een brief aan de redactie van genoemd
blad gezonden, waarvan Woensdag-ochtend
een facsimilé in „De Ochtendbode" versche
nen is. Sara vertelt in dit schry ven, dat de
moordenaar bekend is. Door zich tot justitie
en politie te richten, wreekte zij zich niet uit
nyd, zegt ze. Vroeger had ze kennis met den
moordenaar, en die verboden omgang had voor
haar treurige gevolgen. Sara is niet haar ware
naam zij is een christen meisje en heet Anna,
doch de man, met wien zij verkeerde, placht
haar Sara te noemen.
Nadat zij in het ongeluk was gestort, knoopte
de vader van haar kind betrekkingen aan met
een ander meisje, een door en door slechte
meid. Sara ging in de laatste weken de gan
gen van haar vroegeren minnaar na, ook op
den avond van den moord. Anna Verhoeven,
de vermoorde, was heel groot met 't als een door
en door slecht gequalifieeerde meisje. Te 8l/2
uur zag zij die meid, in gezelschap van haar
ontrouwen minnaar, aan het huis der familie
Viotta bellen. Beiden werden binnengelaten
en na een kwartier verlieten zij de woning
weder, om zich te begeven naar een kelder
op den hoek dergracht. Sara bleef in
den omtrek bespieden en zag te fP/g haren
gewezen minnaar en een man met een langen
baard uit den kelder komen. Deze twee be
gaven zich naar het huis der familie Viotta
en hebben dit tegen 10 ure verlaten, in de
richting van de Leidschegracht. De gebaarde
wierp zyn baard in de gracht, waarna het
tweetal zich haastig verwijderde. Na een kwar
tier waren zo weder in den bewusten kelder
terug, waar toen onmiddellijk het licht werd
uitgedoofd. Dat alles heeft Sara gezien en dit
schreef ze aan de politie. Zij stond op het
punt om aan de oproeping der justitie gevolg
te geven, toen haar moeder elders in haar
brief zegt ze, ia de wereld alleen haar moe
der en haar kind te hebben, opmerkte, dat
zy liever de zaak moest laten loopen, wyl de
dader in elk geval de vader was van haar
kind. De moordenaar zou zijn gerechte straf
toch niet ontgaan. Aan dien wenk gaf Sara
gevolg, en vandaar dat zij geen verdere ont
hullingen deed.
Het verdraaide schrift is blijkbaar van de
zelfde hand, die het eerst justitie en politie
op of van het spoor wilde brengen. Al staan
er eenige fouten in het schrijven, als bijv.
Ochtenbode, medelijde, bekent enz., en al zijn
op vrouwemanier hier en daar de leesteekens
weggelaten, 't is duidelijk dat dit met opzet is
geschiedwant het lijdt o. i. geen twijfel,
dat de schrijfster of schrijver niet alleen een
geoefende hand heeft, maar ook goed stelt
als zy of hij wil.
Daar de in het fac similé hier en daar open
gelaten plaatsen waar namen van personen
genoemd of plaatsaanwijzingen gedaan wer
den in het origineel waren aangevuld,
zoodat het schrijven door de redactie in han
den is gesteld van den officier van justitie,
begrypen wij voorts niet, hoe deze handeling
van Sara rymt met haar plan, om de zaak
verder te laten loopen.
Evenmin komt ons haar verdediging tegen
het verwijt, dat zij uit nijd zou gehandeld
hebben, gelukt voor, daar zy zelve het tast
bare bewijs levert, dat zy door wraakzucht
uit minnenyd gedreven werd.
Men schrijft uit Eede
Een droevig ongeluk had Dinsdagmid
dag alhier plaats De negentienjarige adel
borst K., die de Paaschdagen in 't ouderljjke
huis doorbracht, was bezig met het schie
ten op vogels. Ongelukkig trof hij zich-
zeiven zoodanig, dat hij op de plaats
dood bleef.
Woensdagochtend zyn te Haarlem
in een huisje in de Lombardsteeg twee
oude menschen door kolendamp gestikt ge
vonden. De man, marskramer van beroep,
had Dinsdagavond bezoek van een oude
vrouw en had kolen aangelegd om zich te
verwarmen. Men vond Woensdag de beide
oudjes dood, nog zittende aan de tafel.
Burgerlijke Stand, gem. Helder,
Van af 18 tot en met 20 April.
ONDERTROUWD W. Brinkman, machi
nist en J. M. Limonard.
GETROUWD: J. G. C. Vermeulen en C.
W. A. van Aken. L. van der Ploeg en A.
Hubbeling.
BEVALLENA. Beekman, geb. Krul, d.
T. Gorter, geb. Mens, d. A. Jole, geb. Schonk, z.
M. Conyn, geb. Fooy, d. M. M. van Bense-
kom, geb. Senhauser, z. E. Dissel, geb. Hen-
drikse, z. A. Stam, geb. Andriessen, d. C. C.
Kijlstra, geb. Schonegevel, d.
OVERLEDEN: S. Swaen, 49 jaren. J. J.
Tondeur, 65 jaren. N. Bakker, 4 jaren. T. H.
Pieters, 56 jaren.
Burgerlijke stand, gemeente Texel.
van 12 tot 19 April.
ONDERTROUWD Rens Daalder en
Trijntje de Groot. Dirk Bakker Cz. en Johanna
Roeper.
GETROUWDGeene.
GEBORENJacob Cornelis, zoon van
Gerrit Pieter Koorn en Aaltje Visser. Hendrik
zoon van Simom Dijt Hz en Aotje Schraag.
Cornelis Abraham, zoon van Cornelis Brouwer
en Neeltje van Lenten.
OVERLEDENCornelia Maria Bruin, 17
jaren, dochter van Jan Bruin (overleden) en
Gunrtje Kramer.
Heldersche Moppen.
Dochter des huizes: Hoor eens, Lize,
we willen niet langer hebben, dat die soldaat
'8 avonds bij je in de keuken komt.
Dienstmeisje Dat zou in uw nadeel zyn,
juffer, wie weet of myn soldaat u nog niet
een kranig luitenantje bezorgen kan
ONTEVREDENHEID.
Tegenhanger van het vorige.)
Ondankbaar werk, het vaderland te dienen I
'k Heb vier jaar lang 't Ministerschap bekleed
Veel knollen heb :k verkocht voor appelsinen
Of voor citroenen, en geen stervling weet
Wat moeite ik al (om aan 't bewind te blijven,
In weerwil van het rnstelooze drijven
Der Oppositie) doen moest altemet
En eiudlijk zie ik mij toch op stal gezet.
En 'k krijg voor al mijn weldoen aan de natie,
1 Wuurvoor 'k vereerd beu met een decoratie)
Niets anders dan het magere pensioen,
Vier dnizend 'sjaars wat kan ik daarmee doen
Nagelaten roman van
EWALD AUGUST KöNIG.
«Nu, hoe denk je er over, Resi?" ging hij
voort, «wil je myn bescherming aannemen en
mijn bruid zijn Je behoeft je mijner waar
achtig niet te schamenal ben ik ook arm,
ik was toch altyd een brave, eerlijke kerel,
en hier onder deze uniform klopt een trouw
hart, dat je lief heeft."
«Wy kennen mekaar ternauwernood zeide
Rebi verlegen.
«Och, dat doet er niets toewanneer we
verloofd zijn, zullen we mekaar wel spoedig
leeren kennen. En nu maar vooruit, Resi, er
maar op los, zooals onze oude Blucher zeide,
je zult er waarachtig geen berouw over hebben."
«Ik weet het nog niet," antwoordde zij, nog
steeds aarzelend, «baron Egon is mij niet erg
genegen."
«Ik zal hem wel vertellen, wat je waard
bent," onderbrak hij haar ongeduldig, terwyl
hy haar tegen zich aantrok, «en daarenboven
de toestemming van je meester hebben wij
immers ook niet noodig."
Neen, want het staat mij volkomen vrij,
om nog dit uur zyn dienst te verlaten.*
Welnu dan,* riep hy, en eer zij het ver
hinderen kon, brandden zijne lippen in een
langen, vuiigen kus op haren mond.
Zij zou het trouwens ook niet verhinderd
hebben, zelfs al had zij gekund, dit zeiden hem
hare oogen, die vol geluk en vreugde hem
aankeken, terwyl zi^ hare armen om zyn hals
geslagen hield.
Dus de myne voor altijd en eeuwig?"
vroeg hij.
Voor eeuwig!" knikte zij.
«En niets zal ons weder scheiden
«Alleen de dood
»De heer hier boven heeft je eed gehoord,"
zeide hij, haar nogmaals kussend, waarop zij
hun weg vervolgden. »Maar daarmede alleen
is het nog niet in orde, Resi, nu moet ge ook
ons helpen, opdat onze meester aan zijn recht
komt.»
•oHoe kan dat
»Je baron is door een slinksche streek in
het bezit van het erfgoed gekomen, ik geloof
toch wel, dat een ieder op het slot dat weet."
«Men mag er niet over spreken."
«Dat is ook niet noodig, maar luisteren en
spionneeren mag men gerust, wanneer het geldt
een onrecht weder goed te maken. Destijds
vóór den dood van den ouden baron is er een
brief vervalscht geworden, en door dezen brief
werd mijn meester onterfd. Weet ge ook soms,
wie de vervalscher is
«Neen
«Ik heb verdenking op den kamerdienaar
Dat is een door en door slecht mensch
«Juist daaromTracht achter zijn geheime
streken te komen. Hij heeft veel op zyn ge
weten.*
«Zou hy den brief vervalscht hebben
Het- is best mogelijk, en was hij het niet
zelf, dan kent hy toch in elk geval don ver
valscher."
Hy zal hem zeer zeker niet noemen."
«Openlijk niet, maar heimelijk wellicht, wan
neer hy met zyn meester over de geschiedenis
spreekt. Luister naar elk woord, Resi, het kan
ons van groot not zijn.»
«En wanneer de baron of wel de kamer
dienaar vermoedt, dat wij beiden
Laten blijken mogen wij hun niets," onder
brak Jochem haar schielijk, «laat hun vooral
niet te weten komen, dat wij beiden verloofd
zyn, want mij haten zij als de pest. Wellicht
zou het een goed middel zijn, wanneer ik my-
zelven den schyn gaf, alsof ik mijn meester
verraden wilde," ging hij peinzend voort, »zij
zouden mij ten slotte met open armen ontvan
gen en ik kon dan van lieverlede hun de ge
heimen zien af te lokken. Maar ik kan niet
huichelen, ik zou mij al den eersten dag den
beste verraden, zoodra het bloed my in de
aderen kookte, en alsdan had ik meer verloren
dan gewonnen. Eofie, Resi, we moeten doen,
wat we kunnen, spreken mogen we eerst dan,
wanneer we de gansche bende in de pan ge
hakt hebben. Maar, zeg eens, hoe komt hot
toch, dat de houtvester zich zoo snel bij uw
meester bemind heeft gemaakt
«Dat weet ik ook niet,» antwoordde Resi
hoofdschuddend. «Hij zag er uit als een vage
bond, toen hy kwam, werkelijk ik was bang
voor hem. En ternauwernood had bij met de
baron gesproken, of hy was ook reeds tot hout
vester aangesteld, en met den wantrouwigen
kamerdienaar staat hij ook al op den besten
voet."
Dan moet hy den baron ook reeds vroeger
gekend hebben
Hy is immers vóór den oorlog zyn bediende
geweest.»
«Hoe weet je dat riep Jochem verwonderd.
«Wel, hij zeide het zelf, toen hij zich kwam
aanmelden."
«Kijk, kijk, daar hebben we waratje weer
een ontdekking gemaakt,» triumfeerde Jochem.
«En nu maar voorwaarts en er op los. Ten
slotte komt toch alles aan het licht, men moet
alleen maar een helderen kop hebben en de
kunst van uitvragen verstaan. Zoo, zoo, was
die schurk dus al vroeger in dienst by den
baron Ik had het wel half en half vermoed,
maar zekerheid gaat toch boven alles. Was de
baron gisteren namiddag op het slot
«Gisteren namiddag? Ja!"
Graaf Waldringen was tot 's avonds toe
by hem.«
«Was de houtvester er ook Bedenk je eens
goed, heb je hem tegen den avond in het slot
gezien
«Neen," antwoordde Resi na een korte rust
poos, «den houtvester heb ik gisteren niet
gezien.»
Enfin, het beteekent ook niots," bromde
Jochem, »de aanslag was immers mislukt, en
nu zal hij wellicht zyn heer niet gaarne onder
de oogen getreden zijn."
Welke aanslag?»
«Niets, niets, mijn liefste, je znlt het later
wel vernemen. Doch ga nu niet meer alleen
het bosch in, zoolang de duivel den houtvester
nog niet gebaald heeft, de kerel is tot alles in
staat.
«Wanneer myn tante my echter nog eens
zien wil
Zeg het mij dan, dan zal ik je begeleiden.
Maar waar kunnen we nu samenkomen, zonder
dat iemand ons ziet
Resi moest lang nadenken, vóór zy een ant
woord op deze vraag vond.
«Het beste kan het 's middags tnsschen vieren
en vijven gebeuren," zeide zij, ,ik ben dan
vrij, en niemand let op my, en daar ik om
streeks dezen tyd in den regel het park in ga,
zal niemand er iets verdachts in vinden, wan
neer ik dat blijf doen. Het park- ligt achter
het kasteel, door het bosch kan je er binnen
sluipen.a
Ik zal den weg wel vinden," knikte Jochem,
«morgen middag ben ik present. Op welken
voet staat je meester met den graaf Von Wal
dringen
«Hy is met de dochter van den graaf ver
loofd.
«Dat weet ik, maar zou dat huwelyk wel
tot stand komen
Waarom niet? De familie Waldringen is
arm en de freule zal toch zeker ook wel eens
de groote dame willen spelen.»
«Met het geld, dat haar echtgenoot gestolen
heeft
«Geld is geld,« spotte Resi, »en dat de baron
bet gestolen zou hebben, dat kan hem niet be
wezen worden."
(Wordt vervolgd.)