I 't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL No. 2016. Zaterdag 11 Juni 1892. Twintigste Jaargang. VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG, Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder. KALENDER DER WEEK. NIEUWSTIJDINGEN. ProïramHia van het 5ie Zomer-Concert, „ONTERFD". Bureau: Zuidstraat. Telefoonn". 42. Bureau: Spoorstraat. Telefoonn0. 86. A"b on ti om ent p. 3 maanden binn. de gem. 50 Cent, met Zondagsblad 80 Cent. p. 3 maanden franco p. post 75 met Zondagsblad fl,126. Afzonderlijke nummers2 Cent. Bumux: 8POOR8TRAAT «n ZUIDSTRAAT. AdvertentlSii Tan 1 tot 5 regels25 Cent. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn. Opkomst der Zon 3 u. 39 m. Onderg. 3 u. 20 m. JUNI, Zomermaand, 30 dagen. Zondag 12 Maandag 13 Dinsdag 14 Woensdag 15 Donderdag 16 H. Sacramentsdag. Vrijdag 17 Laatste Kwartier. Zaterdag 18 HELDER, 10 Juni 1892. Bij Kon. besluit is aan mr. D. P. H. Aberson, op zijn verzoek, eervol ont slag verleend als lid van het college van regenten over het huis van bewaring te Helder, onder dankbetuiging voor de bewe zen diensten, en benoemd tot lid van dat college mr. J. A. Schaaf, griffier bij het kantongerecht te Helder. De ansjovisvisscherij levert tot heden zeer ongunstige resultaten op, hetgeen niet alleen voor de visschers, maar ook voor tal van neringdoenden een groote teleur stelling is. Voor de Zuiderzeevieschers is de anjovisvisseherij de hoofd visscherij ge- wordeu, zoodat een slechte vangst gelijk staat met een slecht jaar. Daarbij komt dat de prijs niet hoog is, hetgeen een ge volg is van den grooten voorraad, welke nog van het jaar 1890 voorhanden is. In de maand Augustus of September a.s. zal te 's Gravenhage een vergelijkend onderzoek worden gehouden van personen, die wenschen te dingen naar de betrekking van klerk der postergen, waartoe twintig plaatsen ter vervulling worden opengesteld. Aanstelling van klerken der posterijen geschiedt op een jaarwedde van f 400, welke belooning tot f1200 kan klimmen. Naar aanleiding van een verzoék- schrift der openb. onderwijzers te Wormer- veer aan den gemeenteraad aldaar, om de regeling hunner jaarwedden zoodanig te wijzigen, dat zij na een zeker aantal jaren verzekerd zijn van een eenigszius redelijk bestaan, heeft de Raad van genoemde ge meente, op voorstel van B. en W., een nieuwe verordening, deze aangelegenheid rakende, vastgesteld. Deze komt in hoofd zaak hierop neer De onderwijzers aan de openb. scholen genieten bij hun aanstelling f 550.welk inkomen bij gebleken ijver en geschiktheid telkens na 8 jaren met f 50.wordt ver hoogd tot een maximum-tractement van f 650 is bereikt. Voor onderwijzers met de hoofdacte is het aanvangssalaris f 700. Telkens na verloop van 2 achter eenvolgende jaren wordt dit bij betoonde plichtsvervulling verhoogd met f 60 tot een maximum van f 1000. Bij tusschen- trjdsche verkrijging der hoofdacte wordt de verhoogde jaarwedde toegekend met in gang van 1 Januari d. a. v. De onder wijzers met verplichte bijacten genieten bovendien een toelage van f 100. Wormerveer heeft door de vaststelling dezer regeling zeker velen gemeenten een navolgingswaardig voorbeeld gegeven. De erfenis jagers Dezer dagen overleed te Berlikum een boer, die er zeer warmpjes inzat. Toen na afloop der begrafenis zijn neven en nichten zich eens op hun gemak bezig hielden in het sterfhuis om ladetafels, kisten, kasten en trommels tedoorsnuflelen, vonden zij een testament van den overle dene, waarbij hij al zijne bezittingen aan een liefdadig doel vermaakt had. De toorn van deze neefjes en nichtjes over de ont erving was zoo hevig, dat zij naar het kerkhof stormden en met stampen, trappen, razen en tieren op het graf van hun ge storven bloedverwant hunne woede op hem trachtten te koelen. Een schatrijk heer te Leeuwarden aldus wordt van geloofwaardige zijde aan de »N. Pr. Gr. Ct.« bericht die zoo erg aan rheumatiek lijdt, dat hij de raderen van zijn rgtuig van gutta-percha heeft laten voorzien, om minder pijn bij het rijden te hebben, ontbood Sequah (Daven- port) bij zich en vroeg, of deze kans zag hem te genezen en zoo ja, welke beloo- ning hg eischte. Na den lijder onderzocht te hebben, gaf Sequah te kennen, hem wel te kunnen genezen, doch dat hg daar voor niet de minste belooning voor zich eischte. Evenwel vorderde hij, dat de millionair, indien hg werd genezen, vijf- en-twintig duizend gulden aan de armen van Leeuwarden zou geven, terwijl Sequah er bijvoegde: »Als ik u niet genees, geef ik de f 25.000 aan de armen.Dezeeisch was den millionair te hoog, hij had er echter f 10.000 voor over. Sequah bleef evenwel op zijn stuk staan en verwijderde zich, den patiënt aan zijn rheumatiek over latende. Wel een bewijs dat »het geld« den rijke meer te pakken heeft dan de rheumatiek Te Nijmegen maakte dezer dagen de vrouw van kleedermaker J. B. de kachel aan en gebruikte daarbij petroleum. De vlam uit de kachel sloeg in de petroleum- kan en deed deze met een geweldigen slag uiteenbarsten, ten gevolge waarvan de vrouw met de vloeistof werd besproeid en hare kleederen over het geheele lichaam weldra in brand geraakten. Eer men haar te hulp kon snellen, was zij reeds met vreeselijke brandwonden overdekt. Na een smartelijk lijden is de ongelukkige vrouw, die eerst voor weinige weken gehuwd was, aan de gevolgen bezweken. Haar man, die bij het blusschen eveneens deerlijke brandwonden bekwam, is nog lang niet hersteld. Te Amersfoort is op Pinksteravond een infanterist door een tamboer, bij een vechtpartij, met een mes levensgevaarlijk in borst en rug gestoken. In zorgwekkenden toestand werd de mishandelde naar het militair hospitaal overgebracht. De dader is gearresteerd. Het uitgestrekte en prachtige bui tenverblijf Vreeswijkte Uudeschoot bij Oranjewoud, is door wijlen mevrouw Hart- sinckWouters, voor eenige dagen over leden, aan het dorp Oudeschoot vermaakt, om ingericht te worden tot verplegings- gesticht van oude vrouwen uit den.be schaafden stand. Des zomers werd het bui ten door mevr. Hartsinck-Wouters bewoond. Aan haar huisknecht vermaakte zij, be halve zijn gewoon weekgeld, een jaargeld van f1000. In de wittebroodsweken Te Rozendaal trouwde een paartje, waar van de bruidegom nog denzelfden morgen wegens vechten moest terecht staan. De eisch luidde twee maanden. Duur paardevleeschje Te Groningen is voor eenige dagen pu bliek verkocht het renpaard »Carl", voor ruim f 1750. Thans is dit paard voor de renbaan in Frankrijk aangekocht voor de kapitale som van f 12.500. Gedurende de Pinksterdagen bracht de tram van het Staatsspoor ongeveer 22000 passagiers naar Scheveningen, ter wijl die van de Holl. IJz. Spoorw.- Maat schappij van het station Den Haag en Anna Paulowna straat 19- a 20,000 reizi gers vervoerde- De verschillende treinen van laatstgenoemde Maatschappij brachten 30,000 personen meer dan op gewone da- en naar de residentie, terwijl ook het taatsspoor een zeer groot aantal reizigers derwaarts vervoerde. Het vervoer op de lijnen der Haagsche Tramwegmrj. naar Scheveningen (paarden- en electrisehe tram) was 38,542naar Delft (stoomtram) 7600 en op de stadslijnen (paardentram) 21,575 totaal 67,717. Het weekblad «Floralia" bevatte onlangs oen zeer lezenswaardig artikel, onder 't op schrift Begraafplaatsen". De schrijver vangt aan met de opmerking, dat, ofschoon de meeste menschen de nagedachtenis hunner dooden eeren. zij toch ongaarne den doodenakker be zoeken, omdat deze vaak een zeer ongunstig, onbehagelijk aanzien heeft. Dikwijls merkt men op, dat de grafzerken van hunne oor spronkelijke richting zijn afgeweken de mo numenten hebben veelal geen artistieke waarde en het geheel der grafplaatsen heeft vaak iets terugstootends. Verder wijst de schrijver op de meerdere vereering hunner dooden door de Oosterscho volken en geeft hij eene beschrij ving van de schoone ligging der begraafplaats van Scutari, de voorstad van Konstantinopel, om daarna in den breede te schetsen het ideaal van een kerkhof, nl. dat van Cincinnati, in den Staat Ohio, in N. Amerika. Deze begraaf plaats beslaat een oppervlakte van 177 H. A. en bevat, nevens monumenten van de beste meesters in de beeldhouwkunst uit Munchen en Rome, een natuurschoon, die tot een veel vuldig bezoek uitlokt. Het bestuur van dit kerkhof heeft zeer strenge bepalingen vastge steld, die strekken om de ontsiering door on- oogelijke monumenten tegen te gaan en om het kerkhof tegen allo baldadigheid te beveili gen. De schrijver geeft daarna een aantal aan wijzingen, die bij den aanleg of bij de verbetering van begraafplaatsen verdienen opgevolgd te worden. Hij bevoelt een goede doelmatige be planting van het terrein aan en waarschuwt tegen het voortbestaan van boomen, die hun leven als 't ware voortslepen. Met het oog op zulke uitteerendo hoornen, die een kerkhof in groote mate ontsieren, besluit de schrijver vol- gendcrwijze «Het zien dier toonbeelden van veelal moedwillige verwaarloozing op de plaats, waar zoovele stille getuigen den wandelaar het einde van den stryd tegen de natuur verkon digen, waarin ook hij zeker is eenmaal te zullen ondergaan, ontstemt hem en houdt hem allicht van een herhaald bezoek terug. Hoe kalm daarentegen stemt het zijn geschokt ge moed, als hij in de schaduw van 't geboomte gezeten, de hem omringende natuur gadeslaat, en voor een oogenblik zijn gedachten tot het verledenc bepaalt. Zyn blik weidt over den stillen doodenakker heen en zoekt de plek waar zijne geliefden rusten. Alles ademt vrede, alle strijd is hier geëindigd, alle vijandschap ver zoend. De vogelen boven zijn hoofd zingen een loflied en de gansche natuur lacht hem wel ernstig, maar toch vriendelijk tegen. Hier, tns- schen bloemen en boomen, in ieder waarvan hij een voor hem passend symbool zoekt, vindt zijn gemoed ontruiming, en vertrouwt hij zijn schat aan den schoot van haar, die ze een maal voortbracht en nu weer tot zich nam." De Provinciale Staten van Gelder land hebben gekozen tot lid der Eerste Kamer den heer mr. A. F. de Savornin Lobman, oud-minister, met 32 van de 60 stemmen. De heer Tydeman, lid der Staten, bad 28 stemmen. Aan het «Tijdschrift voor genees kunde c wordt uit Shanghaï geschreven, dat ook daar een Sequah c zijn intocht heeft gedaan. Hg verkoopt eveneens olie tegen rheu matiek en cholera. Eiken dag trekt Sequah, tot groot vermaak van de straat jeugd, in een vergulden wagen, met een electrisch lampje voor zijn voorhoofd en een orgel als orkest, naar zijne spreek plaats. Daar worden de patiënten onder de oogen van het publiek door hem be handeld en worden dagelijks een duizendtal fleschjes door hem verkocht, hetgeen aan de Sequah-maatschappij een bedrag van circa 2000 gulden per dag oplevert. Te Kensington (Pennsylvanië) is een dynamietbom ontploft ten huize van een juwelier. Twee personen, de juwelier en zijn bediende, werden gedood en de vrouw des huizes en haar kinderen bekwamen ernstige wonden. De naburige huizen wer den zwaar beschadigd. Omtrent de verschrikkelijke ramp te Titusville en Oil City nabij Pittsburg, wordt verder gemeld, dat door de hevige regens van den laatsten tijd, beekjes en stroomen een groote hoeveelheid water bevatten. Door een wolkbreuk viel er zooveel water opeens, dat de Oil Creek buiten haar oevers trad. Het water steeg zoo plotseling, dat de inwoners der beide steden onmiddellijk naar de heuvels moes ten vluchten. Vrouwen en kinderen wer den door het water achterhaald en verdron ken jammerlijk. Tot overmaat van ramp raakten de petroleum-tanks in brand. De brandende petroleum dreef weldra op het water en nu begon het werk der verwoes ting eerst recht. Huis na huis ging in vlammen op. Over een afstand van 3 uur werden alle bruggen door de vlammen verwoest. Uit Przibram komen over het mgn- ongeluk nog tal van droevige berichten. Van de mannen, die met veel moeite gered zijn, heeft men er slechts dertien in het leven kunnen behouden. Bovendien zijn door vuur of stikdamp zeven-en-twin- tig mannen, die vol heldenmoed en toe wijding alles beproefden om hunne kame raden te redden, om het leven gekomen. Het opnieuw in orde brengen van de mijn schachten zal vijftien maanden duren en al dien tijd kunnen de mijnwerkers den arbeid niet hervatten. Niet alleen, dat de dood daar rondgemaaid heeft, maar ook de honger wacht de mijnwerkers, zoo er geen redding opdaagt. Ontberingen op zee. Volgens een te Liverpool ontvangen bericht uit Sydney is het schip «Clarac, dat 22 Juli 1891 van de Mersey naar San Francisco ver trok, op zee verbrand en werd een gedeelte der equipage, 11 in getal, door het schip «Tropic Bird« gered en te Tahiti geland. Toen de schipbreukelingen door de Tropic Bird« werden overgenomen hadden zij reeds 15 dagen in een open boot op zee rond gedreven en gedurende de laatste acht dagen niets genuttigd dan het vierde ge deelte van een beschuit en één dronk water per dag, zoodat zij geheel waren uitgeput en het eenigen tijd duurde voordat zij eenigszins van de doorgestane ontberingen waren bekomen. Een andere boot, waarin de gezagvoerder en de overigen der beman ning zich bevonden, werd opgepikt door het schip California, c door welk schip de schipbreukelingen te San Francisco zgn geland. Deze boot werd aangetroffen op 9° ZB. en 113° WL., terwijl de Tropic Bird« op 400 mijlen Z.Oostwaarts daarvan de andere boot ontmoette. op ZONDAG 12 JUNI 1892, 's middags 21/* uur. 1. „T. O. N. I. D. O.", '^Feestmarsch, L. P. J. Michielsen. 2. Ouverture„Raymond ou le secrèt de la Reine", Ambroise Thomas. 3. Tenor Aria de 1' opéra„Lucie de Lammer- moor", G. Donizetti. Transcriptie pour Piston Solo. 4. „Hommage h Felix", Mendelssohn Bartholdy. Fantasie, Emil Curth. Pauze. 5. Racokzy - Ooverture, Hector Berlioz. 6. Fan- taisie de 1' opéra comique „Coeur et la main", Charles Lecocq. 7. „Capricciosa", Valse, C. A. Raida. Burgerlijke Stand, gem. Helder, Van af 6 Juni tot en met 8 Juni. ONDERTROUWD P. v. d. Staal, teeke naar en S. Boon. H. B. de Jong, opzichter en R. G. Folmer. GETROUWD: Geene. Nagelaten roman van EWALD AUGUST KöNIG. 43.) «Wanneer de twist tusschen die twee nu maar spoedig losbreekt," zeidc Reinhard, terwijl Egon met een ernstig, peinzend gGlaat op en neer liep. «Die houtvester is een van dieeer- looze sujetten, die God en de wereld verraden, wanneer men hun een hand vol goud voor houdt." Je denkt er toch niet in ernst aan, om dezen mensch door omkooping tot een bekentenis te bewegen vroeg Egon. «Waarom niet? Wanneer wy langs dezen weg ons doel spoediger bereiken, wat zouden dan die paar geldstukken beduiden Vraag het meisje eens, of zy nog niet andere dingen kan verraden. Of was zij bij den dood uws vaders nog niet op het kasteel?" «Zeker was ik daar al," beaamde Resi. «Ik weet wel niet, of ik alles zeggen mag, men moet ook bewijzen kunnen." «Spreek maar gerust op riep Egon onge duldig. Wat weet je nog meer?" «Ik ben bang, baron I" Voor wien ffVoor baron Werner!" «Je staat nu immers onder mijn bescher ming, spreek dus onbevreesd, niemand zal je een haaj krenken." «Het betreft den dood van mynheer's vader zaliger," zeide Resi aarzelend, «ik kan slechts zeggen, wat ik gezien en gehoord heb, wel licht dat andere menschen daarin niets vinden." «Ga zitten," beval Egon, en Jochem haastte zich zijn bruid een stoel te brengen. «Watje ook zeggen moogt, hond je streng aan de waar heid, dat is de hoofdzaak." Ik zal net zoo zeggen als het is, baron. Toen de brief aankwam, die den baron zaliger zoo woedend maakte, werd er terstond een bode naar Breslau gestuurd, die met ons rytuig den justitieraad moest halen. Deze heer kwam en bleef slechts een nacht op het kasteel, en toen hy den volgenden morgen weder afge reisd was, heette het, dat onze heer zijn tes tament gemaakt en zyn zoon onterfd had. Jakob bazuinde dat overal uit, doch baron Werner was lang zoo blij niet, als men het zon hebben moeten verwachten. Op den avond van dien dag had ik toevallig bezigheden te verrichten in de aangrenzende kamer, waarin de oude heer in zijn stoel zat. Baron Werner bevond zich alleen by hem, en daar de deur half open stond en ik my zeer stil hield, kon ik alles woordelijk verstaan. Onze genadige heer moest ongetwijfeld den brief in de handen hebben, want hy sprak er tenminste over. Hij vroeg meermalen of de brief wel echt was, baron Werner werd kwaad, en het kwam eindelijk tusschen die twee tot harde woorden. De oude heer zeide, dat hij toch niet gelooven kon, dat zijn zoon naar den vijand gedeserteerd zou zijn, een baron Von Eichenfels joeg zich zeiven eerder een kogel door den kop, dan dat hij zijn eigen eer met voeten trad. Baron Wer ner werd steeds toorniger, doch de genadige heer liet zich daardoor niet uit het veld slaan en gaf zijn besluit te kennen om zijn testament te veranderen. Den volgenden morgen moest een bediende naar Breslau ryden en den koet sier,. dien hij in elk geval onderweg tegen zou komen, gelasten om den justitieraad weder mede terug te brengen. Baron Egon kon niet zoo eerloos gehandeld hebben, en al mocht ook de brief hier zijn, dan moest toch hier een vergissing bestaan, die vermoedelijk in den loop der tijden wel opgelost zou worden. Hij echter zou niet rustig kunnen sterven, wanneeer hij vreezen moest, zijn zoon zulk een groot onrecht aangedaan te hebbenvandaar dat er in het testament de volgende bepalingen opgenomen zouden worden De nalatenschap wordt tus schen baron Egon en baron Werner gedeeld, de graaf Yon Waldringen zou die deeling be werkstelligen, het slot echter zou in het bezit van baron Egon blijven, het was van de dee- ing uitgesloten. Wanneer echter aan baron Egon de desertie bewezen werd, of wanneer hij niet het tegendeel kon bewijzen, dan was hij geheel onterfd, en was hy geheel onterfd, en was baron Egon de eenige erfgenaam van do gansche nalatenschap." «Dat klinkt al wat anders," zeide Reinhard, toen Resi even zweeg. «Hieruit blijkt, dat je vader het roekelooze spel begon te doorgron den, 't welk mot zyn afkeer van jou gedreven werd.* Egon was voor Resi blyven staan, zyn koortsachtig gloeiende blik rustte vol onge duldige verwachting op haar van opwinding blozend gelaat. rEn de bode werd afgezonden?" vroeg hij. «Neen, zoover kwam het niet^« hernam Resi. Baron Werner zeide niets meer, nadat de genadige heer zijn besluit zoo beslist had uit gesproken, en ik moest mij nu ook van mijn luisterpost verwijderen, wilde ik niet op hee- terdaad betrapt worden. De oude huisdokter had voor den genadigen heer de grootst moge lijke rust aanbevolen, hy zeide, dat de ziekte alleen in het hart zat, een groote schrik kon den baron wellicht oogenblikkelyk dooden. Daarom dan ook was ons alle luid spreken en en zingen in het kasteel, zoomede een plotse ling binnentreden in de ziekenkamer verboden. Alles moest zoo stil mogelijk geschieden. Op dien avond nu hoorden wij plotseling een vree- selijk leven, wy snelden de trap op en meen den reeds dat een deel van het kasteel was ingestort. Boven op de corridor kwam de baron ons te gemoet en beval ons weer naar bene den te gaan, alleen Jakob mocht hem in de ziekenkamer begeleiden. Eerst na een uur vernamen wij, wat er voorgevallen was. In het vertrek naast de ziekenkamer, was een schil derij op de tafel gevallen, die daaronder stond. Deze tafel was beladen met porceleinen beeld jes, glazen, bokalen en andere breekbare zaken, en dat alles had het schilderij vernield en ten gevolge daarvan was de genadige heer plot seling gestorven. En zoo kwam het, dat de bode in plaats van den justitieraad den dokter moest halen en dat het testament niet veran derd werd.* Egon's blik was strak geworden, ontsteltenis spiegelde zich in zijne trekken. «Niet den geneesheer maar het gerecht had men moeten halen,» zeide Reinhard opgewon den, «men zou dan wel ontdekt hebben, waarom het schilderij van den muur moest vallen.» «Ha, dat had ik moeten weten, toen ik tegenover hem stond,riep Egon, diep adem halend, «tegen deze vreeselijke beschuldiging zou hij zich niet hebben kunnen verdedigen.» «En hoe zoudt ge de aanklacht hebben willen bewijzen hernam Reinhard, «op vermoedens alleen kan men geen aanklacht gronden, do bewyzen hadden terstond na de daad gezocht en vastgesteld moeten worden. Daartoe is het thans echter te laat, doch intusschen het een komt by het ander en de getuigenis van dit meisje kan voor ons allen van groote waarde zyn.e Met groote schreden liep Egon geraimen tijd op en neer. Toen hy eindelyk zyn op winding weder meester geworden was, bleef hy andermaal voor Resi staan. «Wil je zoolang bij julFrouw Winterfeld wo nen, totdat alles zich hier heeft opgehelderd vroeg hij. «Zeer gaarne, baron,antwoordde het meisje en ook in Jochem's oogen vertoonde zich bij deze vraag een blyde glans. Egon ging zitten, schreef een paar woord jes en overreikte toen Resi het briefje. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1892 | | pagina 1