't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
Mo. 2099.
Woensdag 29 Maart 1993.
21ste Jaargang.
NIEUWSTIJDINGEN,
„DE ERFGENAME VAN
WINDECK."
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn0. 42.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoonn0.36;
HELDER, 28 Maart 1893.
Ds. D. Hossen, predikant bij de
Doopsgezinde gemeente alhier, heeft voor
het beroep naar Aardenburg bedankt.
Ds. Granpré Moliere, alhier, komt
voor op het twaalftal predikanten bg de
Hervormde gemeente te Franeker.
Ondeschild, 24 Maart. Gisteren had
een onzer visschuiten al een griezelige
vangst. In het net bevond zich nl. een
menschenhoofd.
't Is te begrepen, dat het in meer dan
vergevorderden staat van ontbinding ver
keerde.
Aangezien de verpachting der gronden
nabjj Wieringen voor oestercultuur, zeer
•chadelyk is voor de vrije uitoefening van
verschillende visseherijen, en ook al niet
voordeelig blijkt voor de aandeelhouders
in de oesterplanterij, zijn vele visschers
voornemens een request aan de regeering
te zenden met verzoek de waarden om
Wieringen voortaan niet meer te verpachten.
Men schryft van Terschelling aan
het Hbld.
Nu de mooie dagen weder aankomen,
wordt hier opnieuw veel gesproken over
het wrak der «Lutine.Niettegenstaande
de teleurstelling, welke men in de laatste
jaren moest ondervinden bjj de pogingen
om het wrak met zijne waarde men
spreekt van millioenen bloot te zuigen,
pogingen die volkomen mislukten, geeft de
heer W. H. ter Meulen sedert 1867
de wachter der »Lutine« den moed nog
niet op.
Hg heeft zijn plan om dat wrak te be
werken door een model"^van een door hem
gevonden zandduiker verduidelijkt en een
photographie van dat model met een
beschrijving voor belangstellenden verkrijg
baar gesteld. Zijne uitvinding komt hier
op neer, dat een helmduiker in het kunst
matig vloeibaar gemaakte zand duikt, alsof
er geen zand, alleen maar water op de
»Lutinec lag.
De betrekking van gemeentekloklui-
der te Bodegrave, welke ruim 300 jaren
door kosters en schoolmeesters, door boven-
en ondermeesters, door hoofdonderwijzers
en schoolhoofden bekleed is geworden, zal,
wat 't 12-uursche gelui betreft, in andere
handen overgaan.
In de Bommelerwaard weten de boe
ren niet hoe ze van de aardappelen mos
ten afkomen.
Nog honderden mudden zoogenaamde
blauwen zijn aanwezig. Vraag is er bijna
niet. De prijs van een gulden per mud.
waarvoor de boer gaarne zijne aardappelen
franco aan boord levert, wenscht de op-
kooper niet te besteden.
Een diéven-familie. Terwijl men te
Hedel een populier velde, waarin verleden
jaar een eksters-familie domicilie gekozen
had, kwam een geldbeursje met eenig geld,
dat de vrouw van den in de nabijheid wo
nenden landbouwer v. d. B. verleden jaar
vermiste, weer boven water; het had al
dien tjjd in het eksternest doorgebracht.
In een der bladen vonden we de vol
gende advertentie, die van groote belang
stelling in het lot van een medereiziger
getuigt»De heer, die Donderdag 16 dezer
met den locaaltrein van 11.50 uit Deventer
naar Zutfen reisde en die zijn meisje ver
loren had, wordt beleefd verzocht, aan een
belangstellend mede-reiziger mede te deelen
of hij hetzelve te Zntfen heeft terugge
vonden.*
Op denzelfden dag dat een geschsiden
man opnieuw het burgsrlyk huwelijk aan
ging, hertrouwde ook zijn voormalige
vrouw. Beide paren vertoefden met weder-
zijdsche familiebetrekkingen gelijktijdig in
de trouwkamer van het Raadhuis te Amers
foort.
Oranje-Ka.
Een Utrechtsch student is dezer dagen ken
nis gaan maken met vrouw Blommers, alias
Oranje Ka", welbekend door haar optreden
tegen de socialisten, aan wien zij, uit liefde
voor het Koningshuis, een vurigen haat ge
zworen heefr. Dat zij intusschen niet enkel
door demonstraties en handtastelijkheden de
sociaal-democraten bestrijdt, maar ze ook .met
den mond goed aandurft, blijkt uit het verslag
door den student in de «Minerva gegeven",
over een socialistische vergadering, door Oranje
Ka bijgewoond.
laailichters, brandbrievenschrijvers, dronkelap
pen en overspelers. Ik wil ze je wel aanwij
zen ook.' Kijk daar zit er een, die hoort bij
jullie, en die heeft vier maanden in de col
gezeten, omdat hij eon paar laaien gelicht
heeften daar heb je er een, die heeft een
paar brandbrieven op zijn geweten, ik zou hem
de adressen nog wel kunnen noemen. En daar
gindsch loert er een, die heeft voor een paar
jaar zijn vrouw laten zitten met zes kinderen
ze wonen bij ons in de buurtde kinderen
krijgen nog wel eens een stuk brood van me.
Zie je, menheer de socialist, zulke lui houden
jullie er op na, en dan kom je nog praten
over armoeNee, dan zal ik je eens vertel
len wat armoe isKa is tweemaal getrouwd
geweest, en met haar eersten man had ze 't
wel zoo armoedig, dat de buren eten kwamen
brengen voor de kat, en toch is de kat nog
van honger gestorven, want Ka at dat eten
zelf op. Maar nou gaat 't gelukkig beter, en
dat heb ik met deze handen verdiend.
«Ja juffrouw, ze zijn niet zoo mooi als do
uwe, maar ik heb er met eer en deugd myn
kinderen mee groot gebracht.
«Nee, mijnheer de socialist, je hoeft ons
hier in Utrecht niet te komen vertellen, wat
't Was tegen twaalven, aldus schrijft hij. armoe of werkeloosheid is, en van dat ge-
Zoo terstond zou in 't lokaal der socialisten in
de Ridderschapstraat een juffrouw spreken
over de «werkeloosheid". Reeds was een en
kele socialist in 't lokaal gekomen, maar ver
reweg de meeste plaatsen waren nog onbezet,
en 't bestuur trok reeds een bedenkelijk ge
zicht. Doch daar komen plotseling groepen
vait drie de zaal binnen. Voorop twee mannen,
waartusschen vrouw Blommers, en dan, drie
aan drie «d'er jongens", die allen hun dub
beltje entree betaald hebben, maar nu ook
vooraan willen zitten, of voor een deel een
plaats op de gaanderij kiezen, om een beter
overzicht over 't geheel te hebben. Toen allen
gezeten waren begon de juffrouw. Weldra
toonde zich groote ontevredenheid op 't gezicht
van Ka, en 't duurde dan ook niet lang of
zij stond op en ging tegen de tribune leunen,
met haar rug naar de spreekster.
Eindelijk had de juffrouw uitgesproken, en
de enkele geestverwanten hadden met handen
en voeten to gelijk hun volle instemming be
tuigd, als wilden ze laten merken dat er nog
wel socialisten waren. Daar vroeg de pre
sident of nog iemand 't woord verlangde.
«Jawel menheer de socialist", en met
draaide Oranje Ka zich om, en plaatste zich
met haar groot lichaam recht tegenover de
tribune en begon toen
«Zie je, menheer de socialist, ik begrijp niet
dat die juffrouw hier nog dnrft te komen
spreken over werkeloosheid, want 'tgeld voor
de reis moet ze óf verdiend, of gestolen heb
ben, en als er dan toch zooveel werkeloosheid
is, dan zou ik dat geld maar liever bewaard
hebben voor slechtere tijden. Maar menheer
de socialist, als die juffrouw ons hier wil ko
men vertellen, dat er in Utrecht zooveel werk
loosheid is, dan weet ze niet wat dat is, en
dan liegt ze. Ik zal je dan vertellen, mqnheer
de socialist, dat menschen bij de laatste sneeuw-
opruiming drie gulden verdienden en dat er
nog wel vijftig zijn, die hun geld niet afge
haald hebben is dat werkloosheid En de
bakkers kunnen hun brood van den vorigen
dag niet kwijt worden op de broodbriefjes, de
heeren willen versch broodis dat armoe
Nee, de juffrouw weet niet wat armoe of werk
loosheid is, en 't was beter dat zij thuis bleef
om de kousen van de kinderen te stoppen,
dan zou haar linnenkast er vrij wat beter
uitzien."
»Ja, zie je vrouwtje, dat is nu juist zoo'n
treurig voorbeeld bij mij thuis, mijn man heeft
al in geen twee jaar werk gehad."
«Ja juffrouw, zegt u dat wel, dat hij in
geen twee jaar werk heeft gehad, maar zeg
er dan ook by, dat hij al twee jaar in de cel
zit. Nee, je komt voor niks anders hier dan
om vier soorten van menschen te maken
zeur van 't socia'isme, daar willen we niks
mee te doen hebben. Nee, laten we dan maar
liever een versje zingen kom jongens I"
Daar klonk en daverdo 't »Wien Neerlandsch
Bloed", en onderwijl haalde Ka van onder de
roksbanden een vlaggestok te voorschijn de
Oranjevlag werd er aangebonden, en hiermede
zwaaide ze de maat, zelf dapper raedezingende.
Weldra volgde 'r «Wilhemus", teen 't Oranje
Boven. En toen dat in 't rond klonk en mede
gezongen werd door 't volk dat voor de deur
was blijven staan, toen dropen langzamerhand
de socialisten stilletjes door de achterdeur af
voorop de laailichter en de brandstichter, en
achter hen de juffrouw. Toen ging 't naar de
deur, al dansende op de maat van hophop 1
hop En-buiten werd de menigte steeds grooter
't gezang steeds harder, en vooruit ging het
naar wijk C, terwijl Oranje Ka aan 't hoofd
ging, met haar vlag den weg wijzende.
In de omstreken van Haarlem begin
nen de bloembollenvelden wederom de
prachtigste giuren te ontwikkelen. De
bloeitijd is dit jaar al zeer vroegblijft
het gunstige weder aanhouden, dan is er
kans, dat met Paschen de velden in vollen
bloei zullen zijn, wat zeker in die feest
dagen een druk bezoek aan de scboone
dorpen tusschen Haarlem en Leiden zal
tengevolge hebben.
Uit Overveen zijn reeds de eerste afge
sneden hyacintken naar Engeland verzonden.
De kievits zijn begonnen zich te
vertoonen, en daarmede komen vanzelf
verhalen over hooge prijzen voor de eer
stelingen hunne onvergelijke eieren. Het
hoogste bedrag dat ooit genoemd werd, is
f 4.50 per stuk voor een partijtje, dat eenige
dagen geleden te Berlijn in veiling kwam.
Natuurlijk moeten bijzondere omstandig
heden saamgewerkt hebben om een of meer
liefhebbers tot zulk een buitengewone ver
spilling te bewegen, maar ook onder nor
male omstandigheden kan de prgs in den
allereersten tijd iemand wel eens tegenval
len. Eenige jaren geleden ondervond een
aanzienlek vreemdeling dat in een der
sociëteiten te Amsterdam. Toen hij er in
het middaguur kwam en er een van de
aanwezigen bezig zag met bet verorberen
van een kievitseitje, bekroop hem de lust
naar een dergelijke versnapering, met het
gevolg dat bij zich de weelde van zes kie -
vitseieren veroorloofde. De kellner legde
een nota van f 15 voor. Sedert dien tijd
is de vreemdeling over kievitseieren niet
best te spreken.
Een gevecht met dynamiet. Twee
Italiaansche arbeiders aan den spoorweg
van New-York naar Searsdale en West-
Chester kregen twist en werden handge
meen. Ongelukkig had de een eenige dy-
namiet-patronen, die bij de werken gebruikt
werden, in den zak. Deze ontploften, toen
de arbeiders op den grond vielen.
Van beider lichamen is zoo goed als
niets overgebleven.
Een wijk te Liverpool beeft belang
wekkende statistische gegevens met bet oog
op drankgebruik. In die wijk is geen en
kele herberg of tapperij. Eerstijds namelijk
behoorde deze grond aan één persoon, die
hem in erfpacht uitgegeven beeft, op voor
waarde, dat er geen huizen op zouden wor
den gebouwd waar sterke drank werd ver
kocht. De sterfte is daar 10 a 14 per 1000
tegen 40 per duizend in districten waar veel
drankgelegenheden zijn. De armenbelasting
is 10 pence of 1 sh. per pond, in plaats
van 2 s. 6 d. De waarde der huizen is drie
maal hooger. Pandjesbuizen bestaan er na
genoeg nietbet schoolbezoek is zeer be
vredigend.
In 't geheel vormt dit deel van het
district Toxteth (Oost-Toxteth) een gun
stige tegenstelling met het andere deel,
waar deze bepaling niet bestaat.
De hertog van Bedford, een van de
vier rijkste Londenscbe grondbezitters, is
in zijn stoel dood gevonden. Die plotse
linge dood wekt te meer opzien, omdat de
vader van den hertog in 1891 door een
pistoolschot een eind aan zijn leven heeft
gemaakt.
Ondoordringbare uniformen.
Onze Berlijnsche correspondent schryft ons
Het schijnt inderdaad waar te zijn, wat men
voor een uitstrooisel der aanhangers van het
legerontworp bield, dat nl. een kleermaker te
Mannheim, de heer Dowe, een lichte en
lenige stof heeft uitgedacht, die geen kogels
doorlaat.
Allereerst sloegen de Duitsche militairen er
geen geloof aan er wordt zooveel uitge
vonden maar men verzekert nu, dat de
proeven, die men met deze stof genomen heeft,
zeer goed geslaagd zijn. Natuurlijk kan ik u
niet zoggen hoe deze stof is samengesteld.
Dat is het geheim van den uitvindermaar
dat zy kogelvrij is lydt geen twijfel. De heer
Dowe heeft, voor hij zijne uitvinding bekend
maakte, zelf eerst vele proeven genomen, en
in 'teerst bezat do stof nog niet genoeg weer
standsvermogen. Hij verbeti-rde haar voortdu
rend en eindelijk was hij zóó ver, dat hij zijne
uitvinding voorstelde aan den bevelhebber van
het Manheimscho regiment grenadiers, kolonel
Van Oppen. Deze militair schonk geen ge
loof aan de zaak, maar eindelijk stond hy den
heer Dowe toe militaire schietoefeningen met
zijn staf te houden. De schietschijf werd met
het Dowe-preparaat bedekt eu de proeven met
de militaire geweren slaagden in zooverre, dat
de kogels, die anders zelfs op zeer grooten
afstand doorgaan, nu wel doordrongen, maar
platgedrukt in de stof bleven steken. Opnieuw
verbeterde de heer Dowe zijn werk, tot hij
.eindelyk gereed was met zyn kogelvry uni
form", waarvoor hy octrooi heeft aangevraagd.
Het is een soort van pantser ter bescherming
van borst en, lyf der soldatenhet ziet er uit
als gewoon laken en is even lenig. Het pant
ser is zoo gemaakt, dat het zeer gemakkelijk
aan de uniform der soldaten kan worden be-
Het wordt aan de schouderknoopen
maar zes pond weegt, bezwaart het niet, te
minder omdat het de bewegingen van het
lichaam geheel vrijlaat. Armen en beenen
blyven, 't is waar, nog onbedekt, maar daar
juist in den oorlog de gevaarlijkste wonden in
borst en buik worden ontvangen, is 't reeds
van groot nut dat deze nu kogelvrij worden
gemaakt.
Ook te Berlijn is het Dowe-pantser beproefd
met denzelfden gunstigen uitslag. De kogels
bleven platgedrukt in de stof steken.
Deskundigen nemen aan, dat zelfs op een
afstand van 100—200 meter de kogelslag den
door het pantser beschermden soldaat wèl om
verwerpt, misschien machteloos maakt, maar
niet voor goed buiten gevecht stelt.
Geen wonder dat deze vinding zeer de aan
dacht trekt, en niet onkel in militaire kringen
(«Hbl.*;
Koningin Victoria heeft dezer dagen
een trouwen aanbidder verloren een
man die 52 jaren in bet krankzinnigen
gesticht te Bedlam heeft doorgebracht. Die
man, bekend onder zijn bij naam Mo" (een
verkorting van monomanie), bad als jong-
mensch de toen nog jonge Koningin op
een wandelrit in Hyde Park tegengehou
den, om haar te verklaren Mevrouw ik
heb u lief!" Hg werd toen in hechtenis
genomen en in het krankzinnigengesticht
opgesloten, waar hij bleef, ofschoon, naar
men verzekert, verscheidene krankzinnigen
dokters verklaard hebben, dat hg niet gek
was. »Mo" droeg zijn lot geduldig en hij
bleef tot het laatst toe getrouw aan zyn
dweepende vereering voor Queen Victoria.
De drie Noorsche matrozen van bet
barkschip «Thekla," die terechtstonden
wegens canniballisrae zij hadden, zoo
als men zich berinneren zal, bg het zwal
ken in een open boot, een Hollander
geslacht en opgegeten zyn op vrije
voeten gesteld, daar de rechtbank het niet
over haar hart kon krijgen om die onge-
lukkigen te veroordeelen.
Tijdstippen van verzending der
Brievenmalen
Naar Oost-lndië:
Verzendingsweg.
jDatum dur ter Tijdtt. d.lant
post-bezorg. busl.ahPostk
|7 en 21 Apr 7.15'«»v.
81 Mrt. 7.1*
4 en 18 Apr.j 12,50'* oara.
12.31
715'b ar.
8.45'amor.
8.45'b mor
7.15
7.15
7.15 '»«t.
p. zeepoBt via Amsterdam.
p. zeejwst via Rotterdam
p. Hollandscbe mail via Genua
p. Holl. mail via Mnrseille 11 en 25
p. Fransche muil viuMarseillo i 31 Mrt
p. Engelsche mail via Briudisi 7 en 21 Apr.
p. Duitsehe mail via Brindisi I 10
Naar Guyana (Suriname):
p. zeepost via AmsterdamI 29 Mrt. j
p. mail over Engeland. i lOen 24 April,
p. mail via St. Nazaire. 7
Naar Curagao, Bonaire en Aruba, St. Martin»
St. Eustatiua en Saba
p. zeepost via Amsterdam. I 6 en 26 Apr.l 7-15 av.
p. muil via Southampton 30Mrt. 12.30'unam,
Naar Hr. Ms. «Van Speyk" te Hampton-Road»,
(in Virginië) via Southampton, 13 en 15 April
12.30 '8 namiddags (aankomst der mail te
Hampton-Roads 23 en 25 April).
Burgerlijke Stand, gem. Helder.
Van 23 tot en met 25 Maart 1893.
ONDERTROUWD: J. Lastdrager, timmer
man en J. A. van Hartovelt. N. de Wyn,
metselaar en G. Badart. J. H. Blokhoff, werk
man en J. Roosloot.
GETROUWD: C. Kuit en J. Breek P.
van Os en J. van Marion. W. van Gyn en
A. J. H. La Maire.
BEVALLEN.- J. de HaanBels, z. W.
KlerkFormer, d. A. G. DonEijlkens, z.
hem met een onverstoorbaar effen gezicht vastgemaakt en aan de heupen, en daar het H. de GraafUbas, d. A. M. L. Kamp
BBWBRKT DOOR AM O.
9)
Thurnfels herhaalde de naam der oudere
dame. Emilie Nisser, Wahring, het zou
niet moeilijk vallen het adres te vinden. Had
hy door het voorval op straat geen recht om
daar een bezoek te brengen Een item in zijn
binnenste zeide hem, dat het meisje niet ge
schapen was om er een lichtzinnig avontuur
mee te beginnen. En toch als hy, Bruno
graaf von Thurnfels, met het burgermeisje in
nadere aanraking wilde komen, wat kon dan
anders zijn bedoeling zyn
Hy richtte zijn opmerkzaamheid op het too-
neel en het duet tusschen Faure en Nilson
boeide voor een oogenblik zyn aandacht, Maar
toen het scherm viel na de eerste acte, keerde
hy zich om en keek met zijn tooneelkijker
rond, of hy het lieve meisje ergens ontdekte.
En ja! daar zag hy haar. Ze zat op de
voorste ry van de eerste galery. Met blijk
baar genoegen keek zij vroolijk rond, men
kon haar aanzien, dat het genoegen van dezen
avond voor haar iets byzonders was. Zy had
haar mantel opengeslagen en den hoed afge
zet, zoodat haar taille gunstig uitkwam °en
haar lokken, van dwang bevryd, om haar hals
fladderden. Daar nam zy den kyker van de
oudere dame over en liet haar blik door de
zaal zwerven, toen
Haar blik ontmoette den zijne, verschrikt
liet zij den kijker zakken en begon met haar
moeder te spreken, doch zy kon haar kleur
niet goed verbergen al leunde zij het hoofd in
de rechterhand. Toen ze de hand wegnam,
speelde een fijn lachje om haar mond, dat een
mengeling scheen van verlegenheid en vreugde.
Zij wist, dat de aandacht van zeker iemand
op haar gevestigd was, en dat maakte haar
beschroomd en tevens gelukkig.
Maar waarom was Bruno toch naar
de opera gegaan? Juist, nu dacht hij er
aan. Vreemd toch, dat hy daar nu pas aan
dacht. Hij zou hier voor de eerste maal de
vrouw zien, die zyn oom voor hem bestemd
had. Hy richtte den kyker naar don tweeden
rang, rechts de derde loge
Ja, dat was zij Zij alleen kon het zijn. Al
had hy het nommer van de logo vergeteD, hy
zou toch nergens anders gezocht kunnen heb
ben. Wat een indrukwekkende verschijning.
Welk een eigenaardige schoonheid En wat
een tegenstelling met de maagdelijke bekoor
lijkheid van het meisje uit Wahring Ja zij
leek wel op Catharina Carnaro, zooals zijn
oom hem gezegd had. Het was werkelyk geen
wonder, dat bijna alle heeren hun kijker dien
avond eens of meermalen opbaar gericht hadden.
«Goeden avond, waarde graaf,» hoorde de
jonge man onverwacht naast zich. «Wat een
verrassingDus ge zijt weer hier
Bruno keerde zich om en groette een klein
man met blonden baard en een gouden lorgnet
op den neus. Hy herkende een oud school
kameraad van het Theresianum, dien hij later
de Jockey-Club meermalen ontmoet had,
het was baron Bourbonnó.
«Sedert gisteren avond, waarde heer baron
Hoe gaat het met u
iOh, dat gaat wel, mijn vriend Maar
vertel me nu eens hoe is Italië u bevallen
Mooie beelden .en mooie vrouwen, hè i Maar
behoeft men daarvoor naar Italië te reizen
Misschien wel om de mooie beelden, maar waar
ter wereld vindt men zulke mooie vrouwen
als in Weenen Kijk eens rond, myn vriend,
hebt ge in het San Carlo-theater of in la
Scala zulk een menigte schoone dames by elkaar
gezien? Wat? Prachtig hè? En weet ge
waar de schoonste onder de schoonen te vin
den is
Mijn waarde baron," sprak de graaf lachend,
«ge overstelpt me met zooveel vragen, dat ik
ze onmogelyk zoo spoedig alle beantwoorden
kan.'
Beantwoord me dan alleen deze vraag:
Aan welke dame zondt ge hier den prijs der
schoonheid toekennen, als ge scheidsrechter
waart Nu
«Hm Misschien aan gravin Liebenfeld, die
daar ginds haar schoonheid tentoon spreidt."
»Een mooie gestalte,» meende de baron,
«wel het penseel van myn vriend Makart
waardigmaar vindt ge haar schoonheid niet
overryp Het is waar, ze is nog een ster
van de eerste grootte, maar haar glans wordt
thans verduisterd door een nieuwe opgaande
zon."
«Ah, ik begryp u, daar ginder op den twee
den rang, de derde loge van het tooneel," zei
de graaf lachend.
«Kan daaraan getwijfeld worden, mijn waar
de vervolgdo de baron, terwijl hij zijn blik
ken naar rechts richtte. .Wat een profiel!
wat oogen en haar
»Ge zyt in verrukking, waarde baron, en
ik moet zeggen, dat uw bewondering opnieuw
getuigenis geeft van uw goedon smaak. Maar
zeg me eens, voor wien bloeien al die bekoor
lijkheden
.Voor niemand.*
«Hoe zoo
«Zij is weduwe en leeft zeer teruggetrok
ken met haar juffrouw van gezelschap, die
naast haar zit."
«En ze he'et
«Gravin Czertiy."
«Gravin Czeruy
«Gravin Minona Czerny, weduwe van den
ouden Czerny, die eenige weken geleden is
gestorven. Zooals ge wel begrypen zult, is ze
meer een weeze, die haar vader dan een vrouw,
die haar echtgenoot verloren heeft. In verband
met de millioenen, die zy geërfd heeft, maakt
dit haar verschijning nog interessanter.
Maar daar begint de muziek. Hoe bevalt u
mijn vriend Faure Prachtig, hè Ik ken hem
nog van Parijs. Nu, tot weerziens mijn waarde."
Zonder antwoord af te wachten, snelde de
baron naar zyn plaats terug.
VIJFDE HOOFDSTUK.
De voorstelling was afgeloopen en het publiek
stroomde door de uitgangen naar buiten.
Aan de voorstelling had Bruno slechts ge
deeltelijk zyn aandacht gewijd, zijn gedachten
waren met iets anders bezig. Nu kende hij
den naam der geheimzinnige onbekende, waar
van zyn oom met zooveel ingenomenheid had
gesproken. Werkelyk, zyn schildering van haar
schoonheid was niet overdreven geweest. En
toch, dit beeld verbleekte als hij aan het lieve
meisje dacht, dat ginds op de eerste galery
zat. Haar beeld zweefde hem ook voor de
oogeD, toen hij de opera verliet.
Daar zag hij ze wederHy zag hoe ze met
de oudere dame naar een tram snelde. Zij hielp
deze instappen en volgde toen ook ze ver
dween in het rijtuig.
Verdween ze voor immer Neen, dat mocht
niet zijn. Hy moest haar wederzien en wilde
zich tegelijkertijd zekerheid verschaffen, waar
hij haar moet zoeken.
Hij riep een huurkoetsier aan, die voor een
koffiehuis stond en gaf bevel langzaam den
tram te volgen, steeds op een kleinen afstand
blijvende.
Waarom had hy zich deze vreemde jacht
niet bespaard en eenvoudig haar adres gevraagd
om haar een bezoek te kunnen brengen
Toen hij afscheid van haar nam, was hy niet
van plan het avontuur door te zetten en
nu hy in zijn rytnig naar een tram zat te ky-
ken, was hy in angstige spanning, dat hy haar
uit het oog zou verliezen.
(Wordt vervolgd.)
