't Vliegend Blaadje.
KLEINE COURANT
VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL.
ts en Mi
Ho. 2158.
Zaterdag 21 October 1898.
Slate Jaargang.
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn0. 42.
ADormement
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Advertentien
KALENDER DER WEEK.
NIEUWSTIJDINGEN.
Burgerlijke Stand, gem. Helder.
Burgerlijke stand, gemeente Texel.
Marine en Leger.
p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 idem f 1.12S
id. voor het Buitenland f 1.25, idem f 2.00
Bunaux SPOOR8TRAAT en ZUIDSTRAAT.
van 1 tot 5 regels25 Cent,
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Opkomst der Zon 6 u. 42 m.
Onderg. 4 u. 46 m.
OCTOBER (Wynmaand, 31 dagen).
Zondag 22
Maandag 23
Dinsdag 24 Volle Maan.
Woensdag 25
Donderdag 26
Vrydag 27
Zaterdag 28
HELDER, 20 Oct. 1893.
Dinsdagavond was de schouwburg
van de bh. Van Lier vol bezoekers. De
opvoering van Slecht Gezaaid," tooneel-
spel door Otto Vischer, heeft een goeden
indruk gemaakt, zooals uit de herhaalde
applaus bleek. Dat succes ontstond niet
alleen door den inhoud van 't stak, muur
in hoofdzaak door 't goede spel van
acteurs en actrices. In de eerste plaats
brengen we hulde aan de verdienste van
mevr. Ellenberger, die de rol van juffrouw
Hartman zoo natuurlijk mogelijk weergaf,
waarbij ze flink terzijde gestaan werd door
de dames Potbarst-Grader, Van Beem-
Kapper en de heeren Veltman, Potbarst en
Nieuwland. Ook de overige leden van het
gezelschap brachten 't hunne bij tot vor
ming van een goed geheel.
't Was jammer, dat de aandacht meerma
len gestoord werd door bezoekers, die nu
en dan buitengewoon luidruchtig waren.
De ondernemer van »Tillenhof" met
nog eenige heeren liefhebbers hebben het
plan opgevat of gevormd, om nog deze
maand een schietclub op te richten voor
winter-oefeningen in een overdekte schiet
baan, waarvoor heden Vrijdagav. 8 uur een
vergadering zal worden gehouden in het
lokaal »'t Centrum*. Voor liefjhebbers van
schieten is dit een gezonde wandeling.
Wij wenschen den ondernemer goed succes.
De heer Mr. C. H. Beels, burge
meester van Schagen, heeft als zoodanig
zijn ontslag gevraagd tegen 1 December
a.s.
Men meldt uit Amsterdam van Dinsdag
avond
Na afloop eener in »Plancius« gehouden
meeting, waarin Domela Nieuwenhnis en Van
Kol het woord voerden, trok een groot deel
der aanwezigen zingende stadwaarts. Ter ver
ijdeling van de door de politie genomen maat
regelen trok de stoet, welke vrij groot was,
langs allerlei omwegen en kwam te ruim half
elf in de Kalverstraat. Daar kwam een detache
ment politie den stoet achterop, drong naar
voren en arresteerde terstond een der aan
voerders.
Dat was het sein tot verzet, dat terstond
beantwoord werd door een charge met den sa
bel. De onderwijl versterkte politie drong een
deel van het publiek naar het Sophiaplein te-
rug, waar herhaaldelijk gevochten werd.
Het andere deel snelde onder het geroep
v steenen halennaar het Spui, waar vele
duizenden steenen opgestapeld staan voor den
bouw van perceelen naast de Luthersche kerk.
Terstond trachtte de politie deze steenhoopen
te bezetten, maar reeds had een deel van het
publiek zich van steenen voorzien. Over de
steenhoopen heen werd de politie bestookt
door hen die zich daar achter verborgen hadden
Aanhoudend werd na de sabel gebruikt, ter
wijl uit alle zijstraten steenen vlogen.
De menigte, waarbij zich vele nieuwsgierigen
voegden, verzamelde zich telkens weer, vooral
by den voorraad projectielen. Aan de aanma
ningen door te loopen werd geen gevolg ge
geven, o. a. niet door Van Kol. Te kwart
over elf werd deze met de hem vergezellende
dame gearresteerd. Van Kol verzette zich lij-
delyk, zyne dame vry heftig.
De kreetVan Kol is opgepakt* deed ve
len toestroomen, en een regen van steenen op
de politie en hare beide arrestanten neerdalen.
Een verwoede charge met den sabel volgde
nu en deed de politie hare arrestanten be
houdon.
In het nu volgende kwartier werd nog tel
kens met steenen gegooid, v/aarop enkele char
ges volgden. Tegen half twaalf scheen het pu
bliek er genoeg van te hebben en verspreidde
zich de menigte.
Men verneemt dat een zestal personen ge
arresteerd en een opgeschoten knaap door
steenen of sabelslagen vry ernstig gewond naar
het gasthuis vervoerd werd.
Men schrijft uit Amsterdam:
In den loop van de vorige week moet het
aan de ijverige uasporingen onzer recherche
gelukt zyn, de hand te leggen op een vyftal
vrouwen, die door dagelijkschen diefstal van
allerlei goederen, elders in ons laDd een ma
nufacturenwinkel, van de beste en meest
gewilde zijden en andere stoffen, dreven.
Ofschoon deze aanhouding blykbaar nog ge
heim wordt gehouden, waarschijnlijk met het
goede doel, om hot onderzoek naar de her
komst der vermiste en in Saeek gevonden
goederen niet te belemmeren, meenen wy tot
waarschuwing reeds thans te moeten mcde-
deelen, wat ons betreffende deze zaak uit
goede bron wordt gemeld. Eensdeels om
belanghebbenden voor verdere schade te vry-
waren anderdeels omdat de justitie, wanneer
wij bij haar informeeren, nimmer iets gehoord
of gezien heeft.
Een manufacturist in de Paleisstraat ver
miste sedert een paar weken 22 meter zyde,
groot geruit, en alle nazoekingen bleven vruch
teloos.
De omstandigheid dat hij van deze stof een
zelfde ruit pendant had, gaf tot de ontdekking
van het vermiste aanleiding.
Een dame treedt zyn winkel binnen, bezich
tigt deze onder meer op de toonbank liggende
ruit en zegt dan, dat zij aan het bureau van
politie, Oudebrugsteeg, dezelfde stof gezien
heeft, doch met roode ruit.
Onmiddellijk ging den koopman een licht
op. //Dan is dat stuk mijn eigendom, en my
ontstolenzegt hy.
•Dat kan zeer goed het geval zijn" zegt de
dame, »want ik werd op dat politiebureau
ontboden, om getuigenis af te leggen over een
pop, die uit den winkel des heeren Merkelbach
was ontvreemd. By die gelegenheid zag ik
een groote hoeveelheid manufacturen aldaar
tentoongesteld en van diefstal afkomstig".
Onze manufacturist vervoegde zich daarna
mede aan 't politiebureau en herkende zyn
vermiste goederen.
Zoo komen er, naar men ons mededeelde,
dagelijks bestolen kooplieden aan het bureau,
om naar vermiste goederen navraag te doen,
en behoorde onder hen ook een groothandelaar
in zijde uit de Kalverstraat, wien voor niet
minder dan f 600 aan zijde in eenige weken
werd ontstolen.
Aanleiding tot ontdekking van dit vyftal
dieveggen, moet geweest zyn een woordentwist,
waarbij verwytingen gedaan, worden diedoor
buren werden opgevangen. Twee harer werden,
na in een winkel op den Nieuwendijk eenig goed
gekocht en betaald te hebben, door een re
chercheur op het Rokin vrij rnw toegesproken
met de woorden »zie zoo kat, nu heb ik u
eindelijk te pakken«, waarop een harer, van
schrik, onderscheidene kleinere en grootere
stukgoederen vallen liet, die zij onder haren
mantel had verborgen, en waarvan geen her
komst kon worden opgegeven. By huiszoe
king werden vele andere manufacturen gevon-
zaak raadselachtig als in den beginne. Dat
prikkelt in hooge mate, en wij kunnen dan
ook best verklaren, dat de spanning toeneemt.
Zonder in den gewonen zin /,zenuwachtig«
te zyn het telkens voor den rechter-com-
missaris moeten verschijnen brengt hem vol
strekt niet van zijn stuk geeft De Jong toch
wel den indruk een zenuwmensch te zijn. Ver
schillende getuigen gelooven, dat, indien men
hypnose op hem wenschte toe te passen, De
Jong zeer gemakkelijk in den hypnotischen
toestand zou te brengen zyn.
Noch het gevangenisleven, noch het verdwij
nen van de twee vrouwen indien 't dan
waar is wat hij steeds blyft bewerendat hy
onschuldig is maakt een waarneembaren
indruk op hem. Het eerste is te verklaren,
omdat hij zich als oud-gevangene op bekend
politie tot de ontdekking j terrein bevindt. Hij vindt 't te onzinnig om los
te loopen, dat hij de beide vrouwen, die geen
kwam de
van het venduhuis te Sneek.
»Rott. Nbl."
Een vieze vogel.
Sinds eenigen tijd wordt langs de kusten
van Texel weer een vogel opgemerkt, die
maar voortdurend tusscheu de meeuwen
en andere zeevogels rondvliegt, om op die
wijze aan den kost te komen. De naam
van den vogel, zooals hij in den mond van
de vissehers en kustbewoners luidt, is van
dien aard, dat hij niet in een courant kan
genoemd worden.
Deze vieze zeeschuimer, die zeer snel
vliegt, vervolgt zoolang andere vogels, tot-
zij uit angst hun faeces lateu vallen.
Daarop loert de gore vervolger, die ze in
de lucht opvangt en verorbert.
Bijna alle vogels zijn vreeselyk bang
voor den viezen vogel, die bijna zoo groot
is als een gewone meeuw, doch ranker en
vlugger in zyn bewegingen. Zyn kleur is
byna zwart. Dezer dagen werd een exem
plaar in een der wieken geschoten en
daarna levend buit gemaakt. De gevangen
vogel is opgezonden naar het Zoölogisch
genootschap »Natura Artis Magistra".
De kapitein der infanterie van het
Indisch leger S. F. Broers, wiens overlijden
op Atjeh is gemeld, is blijkens te 's Gra-
venhage ontvangen berichten doodgeschoten
door een onderhebbend 2e luitenant, die
zich daarna het leven benam.
Aan het politiebureau te Rotterdam
is aangifte gedaan van de ontvreemding
van een zilveren remontoir heerenhorloge,
uit een pakje, verzonden van Rotterdam
naar hier.
Reeds anderhalve maand bijna is de jus
titie onafgebroken met het onderzoek in de
zoo geheimzinnige zaak-De Jong onledig ge
weest. Tot op heden zijn 143 persouen ais
getuigen opgeroepen of hebben zich vrijwillig
tot het geven van inlichtingen aangemeld. Al
deze lieden zyn gehoord en men is geen stap
verder gekomen. Herhaaldelijk zyn plaatsen,
waar men meende eenige aanwijzing te hebben,
doorzochter is gespeurd en gegraven in bos-
schen, gedregd in wateren, en aLles zonder
gevolg. Het staat niet stil van welgemeende
raadgevingen bij de justitiemen heeft hyp
notisme, somnambulisme en wat al niet aan
de hand gedaan. De justitie overweegt alles,
en wat haar als uitvoerbaar en nuttig voor
komt, past ze toe, en ondanks alles blijft de
cent bezaten, zou hebben van kant gemaakt.
Miss Juett, houdt hij vol, is er met een rijken
Amerikaan van door, en Maria Smitz is in
Londen op den loop gegaan met f 17,000 van
hem, De Jong.
H^j betuigt herhaalde malen, dat hy zeer
spoedig weder in vryheid zal zijn. Zijn opge
wektheid verlaat hem nooit. Voor een kleine
vriendelijkheid is hij zeer dankbaar. In den
beginne mocht hij, wegens zyn asthma, ciga-
rettes rooken tijdens het verhoor. Dhd lachte
hy zeer vriendelijk en dankbaar, wanneer hij
oen cigarette kreeg. Tegenwoordig heeft hij
tegen de kwaal een drankje. Tengevolge van
deze kwaal spreekt De Jong meestal fluisterend
en hoest hij nu en dan. (»Nws.«)
Een juffrouw te Loosduinen, die reeds 1 jaar
met H. De Jong in ondertrouw is opgenomen,
is door den rechter-commissaris te Amsterdam
gedagvaard om te worden gehoord.
Een correspondent van de //New-York He
rald" die te Arasterdam toeft, bracht Dinsdag
een bezoek aan den rechter van instructie,
mr. Simons.
De correspondent vroeg den rechter, wan
neer De Jong voor zou komen.
nVoor komen? Waarvoor? Wat kunnen wij
doen zoolang kde beide vrouwen nog niet ge
vonden zyn Wij hebben op dit oogenblik een
rustpunt bereikt."
»Maar,a vroeg de correspondent weer, «kan
hy niet veroordeeld worden wegens verduiste
ring, zoodat ge hem steeds bij de hand hebt
als 't noodig blijkt
«Wij zyn nog zoo ver niet," antwoordde de
rechter, doch 't kwam my voor, schrijft de cor
respondent, dat hij hieraan weinig waarde
hechtte.
z/U kunt altyd nog overgaan tot hypnotisme,*
hernam de correspondent.
ü/Daar zie ik niets in," zei mr. Simons.
»Wat denkt gij over het gebruik van bloed
honden by het zoeken
z/Ik acht dat uitstekend, maar ongelukki
gerwijze zyn er geen in Holland. Wy moeten
blijven trachten die lyken te vinden. Gebeurt
dat niet dan is de zaak nit. Menkan iemand
niet veroordeelen wegens moord, alleen om
dat [de persoon in quaestie vermist wordt.»
Zoo althans verhaalt de correspondent.
Te Utreclit is door de politie gear
resteerd een naaister, die ten nadeele van
een dame, by wie zij bad gewerkt, met
valsche sleutels een belangrijke som aan
bank- en muntpapier uit verschillende
kasten moet hebben ontvreemd. By haar
aanhouding werd nog f 144, daarvan af
komstig, op haar bevonden.
Gemeenteraad van Wieringen.
Vergadering van 17 October 1893.
Voorzitter de Burgemeester.
De Voorzitter opent de vergadering, de no
tulen worden na voorlezing vastgesteld.
De Voorzitter geeft den Raad inzage van
de borgstelling vnn den heer H. Westerhuis,
als gemeente-ontvanger, bestaande in een ver
band van een voldoend kapitaal op het Groot
boek der Nationale Schuld.
De heer Westerhuis, ter vergadering tegen
woordig, legt de vereischte eeden af, waarop
de Voorzitter hem namens het Bestuur goluk-
wenscht en de heer Westerhuis wederkeerig
zijn dank betuigt voor het in hem gestelde
vertrouwen.
Een verzoek van M. Kuit om kwijtschelding
van schoolgeld, wordt met algemeene stemmen
van de hand gewezen, omdat het schoolgeld
in deze gemeente zoo laag is, dat het, met
eenigen goeden wil, by maandelyksche termy-
nen wel te betalen is.
Een verzoek van Ten Hope om afschry ving
van gemeente-belasting wegens vertrek uit de
gemeente, wordt ingewiligd.
Over 1893 wordt eene aanvallende begroo
ting aangeboden en goedgekeurd, wegens af
koop van het tiendrecht noodzakelyk geworden.
Daarna wordt de Begrooting over 1894 aan
den Raad aangeboden, in ontvangst en uitgaaf
sluitende met f 18.316.08.
Nadat over de bedragen, in deze begrooting
vermeld van gedachten is gswisseld? wordt be
sloten haar overeenkomstig het voorschrift
der wet ter inzage te leggen.
Eindelijk deelt de Voorzitter mede dat by
de laatste kasopneming by den gemeente-ont
vanger op 14 September jongstleden, in over
eenstemming met de boekhouding in kas is
bevonden f 2058.61.
Na de gewone rondvraag sluit de Voorzit
ter de vergadering.
Van 16 tot en met 18 Oct. 1898.
Geene.
ONDERTROUWD:
GETROUWD
BEVALLEN T. Swart—Wagemakor, d.
D. DekkerWitvliet, z. P. van Amerfoort
Droog, z. D. BraafSchaap, z. A. J. de
irRoos, z. M. v. d. AsLeeksma, z.
M. KeijzerWesterhof, d. A. van Leen wen
Spits, d. J. T. van der PlaatVink, z.
OVERLEDEN: A. Lavel, 57 jaren. G.
Bruin, 18 jaar. A. Bakker, 81 jaar. G. Phi-
lipson, 5 maanden.
van 11 17 Oct.
ONDERTROUWD: Hendrik Smit en
Neeltje van Keeren.
GETROUWDCornelis Schoenmaker en
Jantje Huijsman.
GEBORENDirkje, d. v. K. Dogger on
H. Dyker. Paulina, d. v. J. Breen en M. Buys.
Tryntje, dochter van N. Schellinger en J.
Doorn.
OVERLEDEN: Geene.
Bij kon. besluit is met 1 Nov. a s.lo. de
officier-machinist 2e ;kl. P. van Wingaarde op
27)
Evenals Gerda vroeger wel had opgemerkt,
betrok Ednards gelaathy staarde in de verte
alsof hy vermyden wilde haar aan te zien.
Er volgde een-poos van stilte. Gerda gevoelde,
dat een geheime zorg of een teleurgestelde
hoop den jonkman drukte en dat die hem plot
seling hem zoo droevig stemde. Uit haar blikken
sprak hartelijk medelijden, maar zij bewaarde
een verstandig stilzwijgen. Na een poos zeide
zij Er blyft wel niemand bevrijd van droe
vige ervaringen maar gelukkig is degene die
aan den avond des levens een veilige rust
plaats vindt, zooals uw moeder, by u.
Verwonderd keek Eduard op naar Gerda's
ernstig gelaat. Ik zon denken, frenle, dat uw
leven^ tot heden vry is gebleven van droevige
ervaringen of smartelijke aandoeningen.
u> omdat mijn
ouders ryk en aanzienlyk zijn daarom
moet ik wel gelukkig zyn. Maar de uiterlijke
omstandigheden alleen maken den mensch niet
gelukkig, en dan, mijnheer Montelli, u vergeet,
dat myn uiterlijk zoo schitterende positie slechts
duurt zoolang mijn vader leeft. Altenbrak is
een majoraat: na mijns vaders dood ben ik
doodarm en hang ik geheel af van de genade
myns broeders, den erfgenaam van Altenbrak.
Wederom bemerkte zij plotseling iets vreemds
in Eduards gelaat. Erfgenaam van Altenbrak
Wie was de rechte erfgenaam Was hij-zelf
niet de rechte man Was het niet lafhartig
van hem den strijd om het vaderlijk erfgoed
op te geven
Het bloed zijns vaders vloog koortsachtig
door zyn aderen en benam hem byna den
adem. Zijn gelaat werd donkerrood en onwil
lekeurig balde hij de vuist.
Verbaasd sloeg Gerda hem gade. U zyt
ontstemd, mijnheer Montelli, sprak zij toen en
ons gesprek heeft zulk een ernstige wending
genomen, dat uw stemming daardoor niet ver
betoren kan. Kom met my een eind weegs
het bosch in. De stilte en eenzaamheid daar,
zullen n de zorgen van den dag doen vergeten.
Zwijgend stapte Eduard naast haar paard
op het smalle pad voort en boog dikwijls de
takken ter zijde, die den weg versperden.
Zwijgend zat ook Gerda in den zadel en blikte
in een ongewone gemoedsaandoening op haar
stommen begeleider neder.
Hoe kwam het toch, dat zy na zoo'n korte
poos zoo vertrouwelijk met dezen vreemden
man was geworden Waarom vond zij geen
rust meer in de prachtige vertrekken van het
slot, sedert zy hem had leeren kennen Wat
dreef haar eiken dag opnieuw naar het bosch,
naar die plaatsen, waar zij hem ontmoet had
Waarom moest zy dag en nacht aan hem
denkenO, haar hart ontroerde, zij be
greep dat het liefde was, die dat verlangen
en die onrust in haar hart gebracht had 1 Haar
hart beefde bij de gedachte, dat eenmaal het
oogenblik moest komen, waarin zy afscheid
zou moeten nemen van haar liefde, van haar
hoop. Want zy kende haar ouders genoeg om
te weten, dat haar liefde voor den eenvoudi-
gen ingenieur by hen geen goedkeuring zou
vinden. Vroeger of later moest de dag komen,
dat zij hom voor het laatst zag, dat zy de
hand tot afscheid zon reiken, al was dat ook
onder tranen on met een bloedend hart. Maar
tot aan dien dag wilde zij in onschuldigen
omgang met den geliefden jonkman gelukkig
zijn.
Het pad voerde nu afwaarts in een enge
kloof. Groote steenen en grof kiezelzand be
moeilijkten den gang van het paard.
Zoudt u niet afstijgenfreule Gerda
vroeg Eduard. Uw ros kon hier ligt een mis
stap doen.
Dat geloof ik niet, het is voorzichtig ge
noeg. Maar u hebt gelijk, het is aangenamer
te loopen dan te rijden, als men zoo bij eiken
stap mont toezien.
Zij liet haar rijdier stilstaan, richtte zich
op in den zadel, leunde zacht op Eduards
schouder en sprong op den grond. Eduard
wierp de teugels over zyn arm en nu daalden
zij langzaam verder in het enge dal voort. Na
korten tijd waren zij onder in het dal geko
men. Daar murmelde een heldere beek, eB
rondom waren do hellingen met struikgewas,
beukeubosschen en groote varens bedekt.
Het was daar romantisch stilmen hoorde
het gemurmel der beek, het kloppen van den
specht of het geschreeuw van een roofvogel,
doch overigens stilte, diepe stilte.
Langzaam schreden zij op het smalle voet
pad voort, tot zy het dal byna ten einde wa
ren. Hier sprong de beek als een heldere bron
uit het rotsgesteente door menschenhanden tot
een grot vervormd. Eenige banken van rooden
steen stonden bij de bron, waar de vergeet-
mijnictjes over heen groeiden. Van hier over
zag men het grootste gedeelte van het dal,
dat een verrukkelijk schouwspel aanbood. Ver
verwijderd van het gewoel der wereld, scheen
die schoone plek geschapen om te droomen, te
dichten
Er hier brak het ijs tusschen de jonge lie
den. Hun jonge harten liepen over, en door
hun aandoeningen meegesleept, vergaten zij de
wereld en zonken in elkenders armen.
De zon ging reeds onder, toen Gerda van
Ednard afscheid nam. Hand in hand, oog in
oog, stonden de jongelieden tegenover elkaar
met kloppende harten en gloeiende wangen.
Vaarwel, Ednard, fluisterde zij, al wor
den wy ook voor eeuwig gescheiden, dan zal
ik toch steeds aan dit oogenblik denken.
Zij wilde haar hand uit die van Eduard los
maken, maar de jonkman hield 'die vast en
trok het meisje nogmaals aan zyn borst.
Beloof me, Gerda, dat ge morgen nog
maals hier komt. Ik heb je nog niet alles ge
zegd, want mij op het hart ligt. Ik heb be
kend dat ik je onuitsprekelijk liefheb, maar
het geheim van mijn leven hebt ge nog niet
vernomen. En ge moet alles weten, eerst
dan kunt ge beslissen, of wy voor eeuwig zul
len scheiden of samen voor ons geluk zullen
stryden. Reeds lang heb ik er over nagedacht,
of ik je alles zon zeggen, maar thans nu
ik je liefde heb gewonnen, is het myn plicht
en morgen zult ge vernemen wat ons voor
eenwig scheidt of ons voor altijd vereenigt.
Dezen stond wil ik jo niet ontwijden door (do
onthulling van een droevig geheim. Het uur,
waarin wij elkaar onze liefde bekend heb
ben, mag niet dan een vroolijke herinnering
achterlaten.
Ik zal komen, Eduard, ik beloof het je!
Eduard Montelli hief Gerda in den zadel,
nog even boog zij voorover, Eduard drukte
een kus op haar voorhoofd, en toon galop
peerde zij weg.
Eduard oogde haar na totdat haar blauwe
sluier uit het gezicht verdween. Toen nam hy
weer plaats op de bank, waar hij gezeten had,
waar hy voor haar knielde en haar handen
kuste. Het was hem zoo wel en toch zoo woc
om het hart. Gelukkig door het bewustzyn,
dat zij hem beminde, rampzalig door het
zekere vooruitzicht, dat morgen alles gedaan
zou zijn.
Maar moest hij haar zyn geheim toever
trouwen Moest hy Handelde hy goed do
misdaad van haar eigen ouders te onthullen
De misdaad? Hy geloofde, dat er een mis
daad gepleegd was, maar hij alleen geloofde
dat. Alle anderen meenden, dat een ongeluk
kige samenloop van omstandigheden het pu
bliek maken van het huwelijk zyner ouders
verhinderd had ja zyn eigen moeder was
in "den loop der jaren gaan gelooven, dat dit
de waarheid was. En was het dan onmo
gelijk, dat hier een betreurenswaardige dwa
ling in het spel was, dat dus Gerda's ouders
ter goeder tronw gehandeld hadden
