't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER NIEUWEDIEP EN TEXEL. Aan onze lezers! LANGS KRONKELPADEN. No 2221. Woensdag 30 Hei 1894. 22ste Jaargang. Bureau: Zuidstraat. Telefoonn". 63. Bureau: Spoorstraat Telefoonn. 36. Atoonnomont p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met ZondagebL 80 Ct. id. franco per poet 75 idem fl.12, id. Toor het Buitenland f 1.25, idem f 2.00 VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. UitgeversBEEKHOUT Co., te Helder. Bumux SPOORSTRAAT M ZUIDSTRAAT. Advertontlön van 1 tot 5 regel*25 Cent. Elke regel meer5 Groote letters worden naar plaatsruimte berekend- Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan dé Bureaux bezorgd zijn. NIEUWSTIJDINGEN. HELDER, 29 Mei 1894. Jl. Zaterdag heeft alhier plaats gehad de publieke aanbesteding van het doen van herstellingen en vernieuwingen aan Werken en Kazernegebouwen, enz. te den Beider, onder het beheer der Genie aldaar. Raming f 5100. Ingekomen 5 bil jetten, als van de heeren D. de Vries f 5986, W. de Jong f 5880, J. C. Ran f 5840, F. Steeman f 5748, H. Wjjker f 5597. In de jaarlgksche algemeene verga dering der onderwijzers en onderwijzeressen in het Arrondissement Helder, onder pre sidium van den Schoolopziener den heer Mr. M. Büchner, op Maandag II Juli te Schagen te honden, zullen de volgende werkzaamheden aan de orde gesteld worden Verkiezing van een lid der bestuurs; Be paling van tijd en plaats der in 1895 te houden vergaderingBespreking van de navolgende onderwerpen: 1. Een blik op het verleden en het heden, in betrekking tot ons onderwjjs. In te leiden door den heer L. J. de Vries, van 't Zand in de Zjjpe. 2. Het elementair aardrijkskun dig-onderwjjs, volgens de nieuwe richting. In te leiden door den heer D. Groenendijk van Schagerbrng. 3. Iets over stof en vorm. In te leiden door den heer J. S. van Jachem, van den Helder. 4. De' wen- seheljjkheid van eenheid in den volkszang. In te leiden door den heer de Groot, van Barsingerhorn. Na de sluiting der vergadering zal, onder leiding van den heer Ter Linden, van Scha gen, worden uitgevoerd de Kinder-cantate van B. Zweers»8t. Nicolaasfeest". In de vergadering zullen tentoongesteld zjju voorwerpen, vervaardigd door leerlin gen der Huiavlgtschool te Schagen. De heer Th. Roep, onderwijzer aan die school, heeft zich bereid verklaard, om in de pauze, aan hen, die dit verlangen, de noodige inlich tingen en ophelderingen omtrent de tentoon gestelde voorwerpen te geven. Aan het Provinciaal Gouvernement te Haarlem is aabesteed Het leveren van brik en steen en het bestorten der Hel- dersche zeewering, behoorende tot de Rijks- zjewerken in Noordholland, in twee per- ceelen. Raming lste perceel f 2520, 2de perceel f 15250. Laagsle inschrjjvers le perceel D. van Baarse'n te Amsterdam ad. f 2219 2e perceel Basalt-Maatschappjj te Rotterdam ad. f 14498. Het tjalkschip »Twee Gebroeders* schipper C. Boom van Texel, geladen met beetwortelsuiker, zeilde Vrijdagnamiddag bjj den »Gelderschen hoek", toen door een rukwind de mast brak en met zeilen en touwwerk over boord sloeg. Met bjjstand van drie Enkhuizer risschersvaartuigen, werd het tjalkschip te Enkhuizen binnen gebracht. De heer mr. A. P. de Lange is ook door de Centrale Liberale Kiesvereeniging te Alkmaar met op één na algemeene stemmen candidaat voor het lidmaatschap der Tweede Khmer gesteld. Door de politieke vereeniging Voor uitgang" te Alkmaar, is mr. H. J. Smidt gecandideerd. Te Maarssen is op 82-jarigen onder- dom overleden de gepensionneerde schout- bg-nacht J. W. de Ruyter de Wildt. Het standbeeld van Michiel Adriaanz. de Ruyter te Vlissingen, dat naar den Noordzeeboolevard wordt verplaatst, zal denkelijk den 25en Augustus a.s. worden onthuld. Deze datum is gekozen, omdat het dan jnist 53 jaren geleden is, dat het standbeeld onthuld werd (25 Aug 1841) in tegenwoordigheid van koning Willem II. Kindermoord. Voor de Bossche Rechtbank stond Vrg- dag terecht J. van Nuland, een 23-jarige arbeider uit Berlikum. Het echtpaar Nuland had nogal eens twist en de oorzaak daarvan was een kind. Men kwam overeen het wurmpje uit den weg te ruimen en toen op Zondag 22 Maart jl. vrouw en schoon vader ter kerk waren, werd het plan uitgevoerd. Het O. M. eischte tegen dezen onmensch 12 jaar gevangenisstraf. Bezoek van den Dultschen Keizer. »Het Vad." weet mede te deelendatde Keizer, door tusschenkomst van de firma Weygand in Den Haag, een aantal oud- Holiandsche liederen en marschen liet ar- rangeeren voor de marine-kapel te Kiel, die Z.M. op reis hierheen moet vergezellen, om dan die arrangementen uit te voeren. De verdwenen vrouwen. Door de Burgemeesters van Naarden en Bussum is met eenige agenten van politie opnieuw gezocht naar het ljjk van de ver moedelijk in het Gooi vermoorde raejuffr. Schmitz. Dit geschiedde ten gevolge van een door den officier van justitie te Amster dam ontvangen brief, die een zeer juiste teekening bevatte van het Naarderkerkhof tegen het vroeger reeds doorzochte bosch- rjjke terrein, bjj de Laarderhei gelegen, en een nauwkeurige aanwjjzing van de plek, waar het ljjk te vinden was. Ook dit onder zoek leidde echter tot niets. Verkiezingen. Vrijdag jl. hadden de verkiezingen plaats te 's-Gravenhage, Sneek en Katwijk, voor leden van de Tweede Kamer der St.-Gen. Gekozen werden: te 's-Gravenhage, de heer J. M. Pgnacker Hordjjk, lib., met 2922 stemmen tegen 2911 op den heer Beverste Sneek, de heer Mr. Th. Heems kerk, anti-rev., met 1280 stemmen tegen 1147 op mr. v. Gilse; te Katwjjk, de heer J. H. Donner, anti-rev., met 1859 stem men tegen 1694 op den heer Reekers. Alle drie zjjn voorstanders van de kies wet Tak. Thans is definitief vastgesteld dat het 3l8te Chr. Nat. Zendingsfeest gehouden zal worden te De Steeg, in de bosschen van het landgoed Middachten, van douairière graviune C. M. E. Ch. L. Ch. Bentinck van Middachten, op Woensdag 4 Juli a. s. Vergiftiging te Amsterdam. De 21jarige jongeling, verducht in zake de vergiftiging in de Palmdwarsatraat, is in Den Haag gearresteerd. Hjj was bij zjjn aanhou ding vreeseljjk ontdaan, en bekende onmiddel lijk wie hjj was, enz. Hg is naar de cel-ge vangenis Amsterdam overgebracht. Do justitie werd onmiddellijk met het geval in kennis gesteld en wist de volgende ver klaringen van hem te verkrijgen Tot voor eenigen tijd was hij zijn moeder behnlpzaam in het drogistwinkeltje, maar dit leven was hem te eentonig, hij hield van uit gaan en in de drnkke meoschenwereld te zijn, en daar hg kennis had aan eenige looneellis- ten, eocht hg bjj het tooneel te komen. Hg werd als volontair aangenomen bg den schouw burg »Tivoli" in de Nes, hetgeen zeer tegen don zin van zjjn moeder was. Zjj verweet hem gedurig, dat hg haar telkens om geld vroeg, daarvoor uitging en niets verdiende. Dat was hem zeer onaangenaam om aan te hooren, dat verveelde hem. Onlaags was er weder tusschcn moeder en zoon een dergelijke woordenwisseling geweest, en toen hg na Zondagmiddag in het winkeltje van zgn moeder kwam, om een flescbje eau- de-cologne en een stukje zeep voor zgn meisje te halen, was er momand in het win keltje en toen viel 't hom in, dat er ook arsenicum in het winkeltje verkocht werd. Daarmede kon hg zjjne moeder vergiftigen, bedacht hg, dan was het «gezanik" voor al tijd uit. Dat voornomen nit to voeren, stond op hetzelfde oogenblik bij hem vast. Hg zocht do arsenicum op en Btortte nit het zakje een gedeelte in den theepot, die zjjn moeder 's anderen daags voor hot ontbijt gebruiken zou. Hg bracht daarna, alsof er niets gebeurd was, op de gewono wjjze zijn dag door en kwam zelfs zeer laat thuis. Toen hg 's morgens wakker werd, zag bg den hond spuwendedat was hem het bewjjs, dat de zaak een verloop had, zooals hij verwacht bad. Zgn moeder uitto onmiddellijk het ver moeden, dat hg haar had willen vergiftigen, maar met kracht wees hg die beschuldiging af. Op haar verzoek zdu hg naar den dokter gaan, doch dat deed hij niethij wandelde de Haarlemmerpoort uit en den Haarlemmer weg op. Hg liep door tot Haarlem, ging van hier al loopende, naar Zandpoort, langs het strand naar Noordwijk en vandaar over Leiden naar den Haag, waar Ljj Woensdag uitgeput en lermotid aankwam. De twee kwartjes, die hg bjj zich had gehad, waren onderweg aan brood en een glas bier opgegaan. Hg had langs den weg geslapenniet wetende wat te doen, liep hg het eerste politiebureau het beste in en vertelde dat hg zijn portemonnaie verloren had en nn gaarne oenigen onderstand zou ontvangen. De Haagscbe politie zond hem, zooals ver meld, naar Amsterdam op. Op een door de justitie tot hem gerichte vraag: waarom hg niet naar hnis was go- keerd, antwoorddo hij dat hg, dan uitgelachen zou zgn gewordeD. Aan den rechtercommissaris, die er zgn ver bazing over te kennen gaf, dat bij ten cenen- male niet vroeg, hoe het zgn zieke moeder ging, gaf hg ten antwoord, dat 'ttoch al te zonderling zou zijn, om eerst op iemaud een poging tot moord te doen en daarna to vra gen hoe 'tmet het slachtoffer was. Op de vraag, waarom hg den oom, die hem dan toch feitelijk nooit iets had in den weg gelegd, ook tot zgn slachloller gemaakt had, antwoordde hg, dat dit nu eonmaal niet anders kon. Hg beweerde, dat hg een gedeelte van de arsenicum op reis had medegenomen en dat hg hiermede beproefd heeft, zichzelf van het leven te berooven, door het ia een glas bier te werpen. Hjj had daarvan echter hoege naamd geen hinder ondervonden. Hg bekende zooals hol dan ook nit zgn eigon verhaal niets anders blijkt met voorbedachten rade gehandeld te hebben. Hg wist zeer goed welk zwaar vergif arsenicum was, alleen was bg niet op de hoogte van de bonoodigde hoeveelheden. Overigens scheen hg volstrekt niet het ernstige van zgn mis drijf te zien, of toonde hg ook maar het geringste spoor van berouw. Gelukkig voor de boiilo slachtoffers, had de jongo man een groote hoeveelheid vergif toe gediend, zoodat ze beiden sterk hebben ge braakt. Was dit niet het geval geweest, dan waren ze zeker niet gespaard gebleven. De onderwijzer en de straatjeugd. De gemeenteraad van Zutfen heeft aan genomen de verordening, regelende het openbaar lager onderwijs in de gemeente Zutfen." Daarin komt o. a. de volgende bepaling voorZg (de hoofden der scholen) zijn bevoegd van handelingen, door de leeslingen buiten de school gepleegd, kennis te nemen en die te behandelen als waren dezen in de school gepleegd." Een bepaling, door alle ingezetenen toe gejuicht, want de baldadigheid der straat jeugd te Zutfen ging in den laatsten tjjd de perken te buiten. Een executie. Te Rotterdam zjjn een paar eebtgenoo- ten, die 20 jaar lief en leed met elkander deeldeB, op wreede wijze gescheiden. De manneljjkeolifant, die tengevolge van ziekte niet meer staan kon, is doodgeschoten. De heer A. A. van Bemmelen, directeur der Rotterdamsche Diergaarde, schrgft naar aanleiding daarvan het volgende aan de »N. R. Ct.« Het mannetje der Afrikaansche olifanten, dat met zgn wgfje op 24 Mei 1874 in de Diergaarde zgn intocht deed en toen zeer jong en slechts 1.29 M. hoog was, is dood geschoten; eene droevige gebeurtenis, noodzakeljjk ten gevolge van de vele abces sen op verschillende plaatsen aan bet li chaam en vooral aan de pooten gedurende langen tjjd aanwezig, waardoor het dier nu neergevallen was, niet meer kon opstaan en ook niet meer staande kon blgven. De wjjze waarop olifanten afgemaakt konden worden, is altjjd een moeielijk vraagstuk geweest. Pogingen tot vergiftiging leden meestal schipbreuk, zooals jaren geleden in «Natura Artis Magistra" te Amsterdam, of het duurde ontzettend lang zooals in de keizerljjke diergaarde te SchSnbrünn, al waar na vele mislukte pogingen 55 gr. Kal. cyanat in poedervorm, goed verborgén in twee tarwebroodjes, den dood veroorzaakte; 10 minuten na het gebruik begon het ver gif te werken en eerst na 30 min. langen niet te beschrgven afgrijselijken doodstrijd gaf de olifant den geest. Het worgen ge lukte in de diergaarden te Hamburg, doch mislukte in de lierlgnsche diergaarde. Een groot aantal schoten, schot voor schot of met salvovuur tot 150 schoten afgevuurd op den kop of op het schouderblad, doodde elders het dier niet, of het stierf na 1 of 2 uren hevig bloeden. Achter het oor kogels in te schieten, zooals meermalen bg dieren geschiedt, is bg Afrik, olifanten wegens hunne groote oorlappen niet met juistheid toe te passen. Kort geleden, 7 Nov. 1893, werd de Afrik, olifant Peter in de dierguarde te Stuttgart afgemaakt en de plek waar de kogel moet ingaan, ten einde dadeljjk den dood le veroorzaken, met groole juistheid j in het oog gehouden. Deze is gelegen in de slaapstreek, tusschen den uitwendigen gehoorgang en den bovenrand van de oog kas, ongeveer 5 cM. hooger dan lijn, tus schen deze 2 punten getrokken. Op bet zelfde plekje werd nu gemikt bg onzen olifant, die nog steeds op den grond uit gestrekt lagop circa 5 M. afstand werden 6 snel achtereenvolgende schoten gedaan, en bjj het 6e schot drong de kogel precies op dat punt door, het dier was dan ook op hetzelfde oogenblik morsdood, zonder eenige beweging of stuiptrekking of zelfs reflexbewegingen. Te Stuttgart, alwaar de olifant stevig vastgebonden nog op zjjne beenen stond, zonk het dier, als door den bliksem ge troffen, met het 1 ste schot ineen, zonder het minste teeken van leven te geven. De gestorven olifant was 2.58 en het nog levende vrouwelgke dier is 2 56 hoog. Het is tamelijk rustig, doch haar cornac is gedurende den eersten nacht bjj haar gebleven toch zoekt zg steeds naar haren metgezel, met wien zij 20 jaren in een- draclit leefde. Een pooltocht. Nadat Nansen en Peary reeds voor ee nigen tjjd hun nieuwe pooltochten onder nomen hebben, zal nu een derde tocht op 1 Juli worden begonnen door den Engelscb- man Fred. Jackson, daartoe in staat gesteld door zgn landgenoot Harmsworth, die de kosten voor het schip »Windward", een wal visch vaar der van 365 registertonnen, en de uitrusting er van op zich heeft genomen. Jackson wil trachten over Frans Jozefsland naar de Noordpool door te dringen en wel met hondensleden. Het schip vertrekt op 1 Juli uit Londen, neemt te Chabarowa 60 honden aan boord, brengt de expeditie zoo mogeljjk te Frans Jozefsland aan wal en keert dan, na op het Beereneiland een hut voor den terug tocht te hebben gebouwd, terug. De expeditie tracht dan met een stoomsloep verder door te dringen en laat op ver schillende plekken voorraad achter. Bjj den Austriasond wordt overwinterd en in het volgend jaar verder gereisd. De tocht zal drie jaar duren. Over 2 jaren komt de «Windward terug om nieuwe proviand le brengen en berichten te halen. Te Bergen zjjn voor de expeditie drie zeer lichte booten in aanbouw; zg hebben een lengte van 12 16 voet en zullen niet zwaarder wegen dan 80125 jEug. ponden. De bloem van het Britsche leger was Woensdag jl. op de planken van het Alhambra-theater opgesteld, ten einde getuige te zgn van proefnemingen met het kogelvaste kuras van den Berljjnschea kleermaker Dowe. Vooraan stond, als opperbevelhebber, de hertog van Cambridge, en achter hem zag men ODgeveer alles geschaard wat Engeland aan generaals, hoofdofficieren en militaire autoriteiten bezit. Nadat de heer Dowe door den directeur van het theater aan dit schitte rende gezelschap was voorgesteld, onder mededceling dat zjjn kuras nu nog 12 pond weegt, doch dat bij binnen veertien dagen er een van 9 pond gereed zou heb ben en dit ter beschikking stellen zou van den Britschen geneialen staf, begon men eerst met uit Duitsche en Engelsche vuur wapenen schoten te lossen op blokken hout. Etn taai eiken blok ter dikte van 30 Eng. duim, werd door het Duitsche legergeweer als vet doorboord, doch niet geheel door het Engelsche een bewjjs dus, dat het Engelsche wapen, of het Engelsche rooklooze kruit (het zoogenaamde kordiet) minder dóórdringend vermogen bezit dan het Duitsche. Vervolgens werden dezelfde geduchte projectielen afgevuurd op blokken die met Dowe's kuras bedekt waren, en nu verkreeg men dezelfde, geen enkelen grond tot twjjfel overlatende resultaten, welke ook elders deze proefnemingen be kroonden. De puntkogels blezen in het kuras steken, en het hout er achter werd Z' lis in het minst niet gekneusd. Ten slotte bood Dowe ook weder zgno eigene borst als schjjf aandoch hiervan wilden de toeschouwers niet hooren. Men verge noegde zich met een laatarte experiment op de ribben van een met het kuras be dekte paard, dat inderdaad de proef met het grootste phlegma en geeu spoor van onaangename gevolgen doorstond. Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGS BLAD dat de meesten van onze lezers geregeld bjj hunne courant ontvangen, zal in No. 22 het begin opnemen van een zeer boeienden doorloopenden roman, ge titeld »In vreeseljjk gevaar". Onder de vele keurige novellen, welke achtereenvolgens in dit tjjdschrift plaatsing vonden, gaat deze roman een geheel bjj- zondere plaats innemen. Hjj belooft om den belangwekkenden inhoud, aan onze lezers een schat van genoegen, menig uur van recht aangename verpozing. Het is duideljjk dat 't voor nieuwe in- teekenaren van belang is, dat zjj ook de nummers ontvangen, waarin het begin daarvan zal worden opgenomen. Wjj berichten daarom, dat wjj besloten hebbon om aan allen, die zich, te beginnen met den le Juli e. k., op het Geïllustreerd Zondagsblad abonneeren, gratis te ver strekken de nummers 22 tot en met 26, opdat zjj den grooten roman van dezen aanvang af kannen volgen. De prjjs van het Geïllustreerd Zondags blad is voor de lezers van onzs courant slechts 30 cent per kwar taal (franco per post 37'/j cent) een prjjs zoo goedkoop dat niemand zich het bezit van een zoo fraaie Illustratie zal willen ontzeggen. DE UITGEVERS. Ross keerde sis weduwe met het ljjk van baren echtgenoot nssr Hsmburg terug, liet het aan de zjjde van zjjne eerste vrouw met alle statie begraven en hulde zich in zwaren rouw, die haar voortretfeljjk kleedde meende zjj. Tot hare eer willen wjj gelooven, dat hare ismart om den verloren man, die zoo treurig •om het leven was gekomen, eene oprechte smart was, daar hg haar tot eenigo erfgename z'jner millioenen had gemaakt 1 Hare moeder was oprecht bedroefd over den even plotselingen als tragiBchen dood van den ouden heer. Had het dw&se huwelijk haar reeds aan den rand van het graf gebracht, deze laatste droeve gebeurtenis scheen toerei kend te zjjn om haar lovensdraad af te snjjden. Nog geen drie maanden later rustte ook zjj in het kille graf naast haren man en Roaa stond alloea in de wereld, alloen als jonge rjjke wedawe, op wis thans do oogen der ge zamenlijke tronwlustige mannenwereld nit de Hamburger geld-aristocratie begeerig geves tigd waren; want de goudvisoh was even schoon als rjjk en bezat daarmede de twee hoofdeigenschappen van eene begerenswaar dige vrouw 1" IV. Achttien maanden waren sedert dien tjjd verloopen. Rosa Rodenburg had de rouwkleeren afge legd en de tranen der droefheid, zoo zjj oost hadden gevloeid, waren sinds lang opgedroogd. De onde zaak was met de onde firma in de handen van procuratiehouders overgegaan, wat men in de handelskringen zeer verdacht vond, omdat iedereen had verwacht, dat in elk ge val de bloeiende firma onveranderd op den onterfden zoon zon zjjn overgegaan. Nu werd zjj definitief verkocht, het groote vermogen der jongo weduwe daardoor nog vermeerderd, en voor Folix slechts hot over gebleven deel zjjner moeder gereserveerd. Rosa had het laatste seizoen tot herstel harer geschokte gezondheid op eone stille bad plaats in Zwitserland doorgebracht en wel in gezelschap eener bejaarde dame, van deftige familie maar onbemiddeld en door de slagen van den tegenspoed afgedaald tot juffrouw van gezelecbap. Madame Borner bezat voor deze betrekking inderdaad oen groote geschiktheid eene zekere bljjmoedige gulheid, een duideljjk gevoel van hare verhouding, tact om met do deftige kringen om to gaan en toch do onder danige dienares te spelen, onderworpenheid aan hare meesteres, die zoo najjverig was op baro moerderheid. Hoe afgelegen on verborgen het oord ook ware, waar de dames stil wilden leven voor eenigen tjjd, toch had graaf Altorf, Roia's vriend, sinds een paar maanden haar verbljjf ontdekt. Hoe dit was geschied, bleef de jeug dige weduwe een raadsel, geuoeg, de def tige graaf verscheen plotseling in het kanton Aargau en bracht haar een bezoek, wat Rosa volstrekt niet onaangenaam was. Weldra was graaf Altorf de geregelde begeleider der dames, en in do kringen der badgasten werd spoedig van een verloving, als van oen «fait accompli" gefluisterd. Achttien maanden weduwenstaat zouden in het oog der wereld dan ook wel voldoende zjjn, en do slechte babbeltongen konden hier geen houvast krjjgen, hoe de trouwlustige goudzoe kers ook ontstemd waren over den onver- wachten loop der zaken. Men moest toe geven, dat mevrouw Rosa Rodenburg onbe perkte gebiedster over haren rjjkdom od mees teres van hare hand was, en volkomen het recht had om bjj keuze van haren toekom- stigon gemaal haren smaak een exclusieven Bmaak 1 te volgeo. Wie was deze graaf Altorf? Van waar stamde hjj? Uit welk boogadelljjk geslacht is bjj gesproten Dezo vragen fluisterde men in de gezel schappen, die erkennen moesten, dat do vreem deling een deftig heer was en een aangena- men iodrnk maakte. Zjjne imposante gestalte, zjjn fiju aristocratisch gelaat met do gitzwarte, ietwat loerende oogen, zjjne hoogst elegante manieren en ongemaakte deftigheid spraken meer dan papieren documenten voor de echt heid der hooge afkomst van dezen man, met welko echtheid de altjjd gevulde beurs en de nobele dagolfksche daden uitmuntend barmo- niöerden. Graaf Adalbert Altorf nam spoedig de hem toekomende positie iu de hoogere kringen in men wist uit zekere bron, dat hjj uit een Zweedsch of Koorlandach adelijjk geslacht stamde, ginds uitgestrekte goederen bezat en de schoone Rosa Rodenburg uit liefde en niet om hare schatten huwde. Eone door en door romantische geschiedenis in onzen prozaïschen tjjd 1 Geen wonder voor zeker, dat de jeugdige wedawe ia den zeven den hemel zweefde en benjjd werd door alle jonge dames 1 Ho/touw Rosa Rodenborg zat in hare ka mer, op den avond, waarin het geheim zinnige voorval met de vrouw plaats greep eene kostbaar en fijn gemeubeleerdo huis kamer, en droomde hare droomen van geluk. Zjj was ceDe schoone verachjjning en het ele gante toilet, dat zjj steeds direct uit Parjjs ontving, verhoogde hare schoonheidalleen trad or nu en dan een hardo trek om den mond en iets stekeligs in den blik te voor- achjjn, stomme, maar welsprekende getui gen van hare inweudige natuur in onbewaakte oogenblikken. Vreemd genoeg, deed zich bjj graaf Altorf hetzelfde verschjjnsel voor, dezelfdo afschuw wekkende en onheilspellende uitdrukking, welke hjj echter in de gezelschappen meester- ljjk wist te onderdrukken cn met den sluier van hoogen ernst te bedekken, alhoewel de lippen zich af en toe hoogmoedig tot een ver- acbtoljjken trek krulden. Buiten ruischte de regen eentonig neder de jeugdige Rosa Rodenburg droomde voort van do schitterende toekomst, do grafoljjke huwelijksreis, de lachende wittebroodsweken, bovenal van do tooverachtige pracht, dio bjj haar tweede huwcljjk ontwikkeld zou wor- doD. Zjj zag zich in een schitterenden bruids tooi naast don deftigen, hoogadelljjkeu aris tocraat voor het altaarzag de golvende me nigte, de njjdige blikken der rijke dochters en haar jjdel hart sprong bjj al die gedachten van vreugde op. Oawillekeorig gingen hare gepeinzen in het verleden terng, er lag nog zulk eeu korte tijdsruimte tusschen nu en den dag, dat zjj aan den ouden man werd goketondhoe gelukkig was zjj heden. Toen, plotseling van do hoogte des rjjkdoms tot de diepte der armoede verzonken, had zjj zich geofferd. Was hot hare schuld, dat de vader den zoon verdrong, die geen plaats in haaf hart, geen recht op hare hand ooit had be* zeten Hare oogen werden strakker; de koude trek om den mond trad te voorschjjn uit de vlammen van den haard schenen phan* tastische beelden op to stjjgen en zich tot tastbare gestalten to vormen. Zij zag het bo-> bloede hoofd van haren cerèten man met do doodoljjke wonde vlak in het voorhoofd eon ongeluk een zelfmoord «Hij heeft ten slotte toch een ander tesla* ment gemaakt fluisterden hare lippen en een straal van triomf flikkerde in hare starre oogen. Het met bloed bedekte hoofd verdween voor haren geestesblik, het kou haar gowoten geen kwelling veroorzakenwant zg was in elk geval volkomen onschuldig geweest aan zjjnen dood, oror al het andero wierp zjj ras den sluier der vergeteljjkhoid zjj stapte or over heen. Een slanke, jeugdige gestalte steeg uit do vlammen omhoog, een frisch, bloeiend ge laat met vriendoljjke, blanwo oogen, waaruit moed en adel straalden, waarin reine liefde schitterde: „Well" riep zjj halfluid, terwjjl zjj moeite deed om die onaangename herinnering van zich af te zetten, «wel, dat lijj zjjn rader aanklagel Ik koa niet anders en meen in mjjne jeugd zeer wjjs gehandeld te hebben 1" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1894 | | pagina 1