't Vliegend Blaadje. KLEINE COURANT VOOR HELDER, NIEUWEDIEP EN TEXEL. "MT Ho. 2423. Woensdag 6 Mei 1896. 24ste Jaargang. Bureau: Zuidstraat. Telefoonn». 63. Abonnement p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagabl. 80 Ct. id. franco per post 75 idem f 1.12 id. voor het Bnitenland f 1.25, idem f 2.00. VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. Uitgevers: BERKHOUT ft Co., te Helder. Ruraal» SPOORSTRAAT m ZUIDSTRAAT Advertentlön van 1 tot 5 regels25 Cent Elke regel meer5 Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaur bezorgd zijn. NIEUWSTIJDINGEN. HELDER, 5 Mei 1896. Stuurlieden. De commissie tot examineeren van stuur lieden ter koopvaardjj hield van 1429 April zitting te Amsterdam. Aangemeld hadden zich 39 candidaten voor 59 diplo ma's. De volgende diploma's werden uit gereikt. Groote zeilvaart A tweede stuurman aan de heeren J. Matroos, R. Doeksen, C. Spanjer, N. Rengersderde stuurman aan de heeren A. Visser, F. Schlette, G. V. v. d. Meer v. Kuffeler, S. H. Schol, J. G. Pabst, A. E. Comm, W. Th. Kockx, J. C. Tadema Wielandt, E. Kluyver, W. Slierendregt, G. Dik, A. Bakker, J. Bück- mann, B. Schmitz, A. Oldenhurger, J. Post, J.-J. A, S. v. Alphen, J. D. A. Noordendorp. Groote stoomvaart A eerste stuurman aan de heeren A. Rtiyg, W. A. de Wjjn, J. Tybes; tweede stuurman aan den heer T. J. Noordravenderde stuurman aan de heeren J. v. d. Werff, F. Schlette, S. H. Schol, J. G. Pabst, W. Th. Kockx, W. Slierendregt, G. Dik, A. Bakker, J. Bück- mann, B. Schmitz, A. Oldenhurger, J. Post, J. J. A. S. v. Alphen, J. D. A, Noordendorp. Met het oog op de zeer vele werk zaamheden bjj het Koloniaal Werfdepót, een gevolg van de steeds toenemende wer ving voor Indië, is door den luitenant- generaal, inspecteur der infanterie, bepaald, dat zoo spoedig mogelijk vier administratief geschikte onderofficieren van de regimenten tjjdeljjk bjj genoemd depöt zullen worden gedetacheerd, teneinde by die werkzaam heden behulpzaam te zijn. Naar wij vernemen is de Nederland- sche Cacaofabriek te Helmond, door Z. M. den Koning der Belgen gebrevêteerd voor hare artikelen Helm-Cacao en Chocolade, met het recht tot het voeren van het Koninklijk Wapen en den titel van Hof leverancier. By een .bejaard echtpaar, dat te Oudewater sedert jaren van de publieke weldadigheid had geleefd, werd ongeveer f 1500, meest aan klein geld, gevonden. Een bezoek door een der predikanten aan de zieke vrouw gebracht, was oorzaak dat dit jaren lang opgespaarde geld voor den dag kwam. Een droeve dood. Een droevig ongeluk heeft Donderdag, naar het »U. D." meldt, in het atedelyk ziekenhuis te Utrecht plaats gehad en een jong meisje tot het slachtoffer van haar edel beroep als pleegzuster gemaakt. Mej. Schotman, uit Zwolle, was Donderdagmor gen te omstreeks 10 uur in de dipbtherie- barak bezig een inhalatie-toestel in orde te maken, toen plotseling door nog onver klaarde oorzaak hare kleederen vlam vatten. De arme pleegzuster stond in een oogen- blik in lichtelaaie. Op haar hulpgeroep snelde men toe en vond haar in den meest beklagenswaardigen toestand. Men bluschte de vlammen, en nu bleek het, dat het ongelukkige meisje vreeselyke brandwonden had aan armen en beenen. Natuurlyk werd aanstonds het noodige gedaan om hare pynen te verzachten en haar in het leven te behouden. Deze pogingen mochten echter niet baten. Des middags te half drie overleed mejuffrouw Schotman. Men seint uit Queenborough Vrijdagmorgen ten zes uur hebben aan boord van het stoomschip Prins Hendrik" van Vlissingen naar Queenborough tenge volge van het defect geraken der vlam- kast drie stokers zoo hevige brandwonden bekomen, dat zjj spoedig daarna gestorven zyn. De boot arriveerde alhier te 8 uur. Omtrent dit onheil meldt men nader uit Vlissingen »De mailboot Prins Hendrik" bracht Zaterdagmorgen hier aan de ljjken der sto kers J. A. de Bakker, 27 jaren, ongehuwd A. Bliek, 37 jaren, en K. Kellner, 49 jaren, beiden gehuwd, die omgekomen zyn aan boord op de Theems tengevolge van ver stikking, ontstaan door ontlasting van stoom en rook uit het vuur in den achterketel, waarvan de vlamkast instortte één stoker bekwam brandwonden aan hoofd en handen en is reeds Vrydaga vond met de dagboot hier aangekomen. Kellner woont hier, de anderen behooren thuis te Middelburg. Zaterdagavond werden de ljjken vervoerd." Aan de »St. James's Gazette" ontleent men nog de volgende mededeeling, dat de ontploffing te half vjjf plaats had en twee uren vertraging veroorzaakte. By aankomst te Queenborough werd geneeskundige hulp ingeroepen de andere gewonden zyn naar omstandigheden wel. Tegen half twaalf Vry dagavond was over geheel Amsterdam een vurige gloed zichtbaar, met een hoogopstygende kolom van vonken. Honderden menschen stroom- in de richting, waar men brand ver- de brandweer werd gealarmeerd en rukte van verschillende kazernes met stoomspuiten en slangenwagens aan. Het vuur bleek te zyn achter de Hoogte Kadyk, in een 3-tal pakhuizen, welke met de gevelzijde naar de Nieuwe Vaart stonden. Brandende waren een gebouwtje op de werf, een bergplaats van cement en kalk van de firma Stevens, een meelpakhuis daaraan grenzend van de broodfabriek aan de Vij zelgracht, en een kapitaal pakhuis daar naast, waar lompen opgeslagen waren, van de firma Gebr. Gompsrts. Beide laatstge noemde pakhuizen vormden één gebouw, vroeger een ijzerfabriek van twee flinke verdiepingen met een zeer hoog schnin dak. Dapper streden de spuitgasten en sterke stralen, zes, acht, tien, van alle kanten te geljjk, dempten den gloed waar zy neer kwamen. Geweldige zuilen rook verspreid den zich in de luchtstof en roeten ver brande houtdeelen stoven naar alle kanten. De »Jan van der Heyde" lag tegen den wal en deed haar plicht. De brandweer heeft een zwaren nacht gehad, maar weer ferm getoond wat zy kan. Hoewel het terrein moeilijk te be reiken was, wist zy in betrekkelyk korten tyd te blusschen wat brandde en te redden wat te redden viel. Een 5-tal lichtmatrozen, die per stoomschip »Merapi" naar Batavia ver trokken, gingen, te Marseille gekomen, die stad eens in oogenschouw nemen. Zjj landden daar in een café aan, waar zij een en ander gebruikten, dat door een hunner betaald werd. De caféhouder was daarmede niet tevreden. De Jantjes ver lieten echter met een gerust geweten het café. De caféhouder zette hen na, gevolgd, door een aantal Marseillianen. Voor de overmacht zwichtende, gaven de matroosjes zich gevangen en werden zy ter beschik king van de politie gesteld. De »Merapi'" vertrok intusschen, de 5 matrozen in handen der politie achterlatende. Eerst 14 dagen later, nadat de rechter hen had vrijge sproken, konden de Jantjes de reis naar Batavia per >Lawoe" voortzetten. Moord van den Schach van Perzlë. Teheran, 1 Mei. Op den Schach is een moordaanslag gepleegd. De Schach bekwam een schotwond waaraan hij spoedig bezweek. De ontboden geneesheer van de Dnitsche ambassade kon slechts den dood constateeren. Tweede depêche. Hedennamiddag om 2 uur, op het oogenblik dat de Schach den tempel van den schach Abdoel Azim, zes mijlen ten zuiden van Teheran, binnentrad, loste een dweeper een pistoolschot op hem, hetwelk den Schach in de hartstreek trof. Zjjne Majesteit werd in een rjjtuig naar het paleis gebracht, waar hjj om vier uur den laatsten adem uitblies. Er heerscht hier volkomen orde. De kroonprins zal terstond uit Tabris over komen. [Nasr-Eddin, «Schach in Schach (koning der koningen), wiens banier de zon is, de heilige, verheven en groote monarch, de onbe perkte heerscher en keizer van alle staten van Perzië," regeerde sinds 1848 en was de vierde koning nit de dynastie dor Kadsjaren. Hfi was de oudste zoon van Mebemed Schach en werd in 1880 geboren. In zjjn jeugd werd hy achtergesteld by zyn jongeren broeder;als een arme verschoppeling leefde hy te Tabris, en toen in October 1848 door den dood zyns vaders de troon vacant werd, moest by zich dien met de wapenen veroveren. De omstandig heden hadden hem menschenschnw gemaakt toen hy koning werd, was hij zelfs de lands taal niet machtig, maar hy ontwikkelde zich spoedig en leerde ook Frarsch spreken. In tegenstelling met zijn voorgangers, had hy veel op met de Europeescbe beschaving en hjj was de eerste Perzische koning, die een reis door Europa maakto. Zyn eerste reis had in 1873 plaatsmen verwachtte daarvan de beste vruchten voor het bestnur van het Perzische ryk, maar alles bleef tamelijk wel op den ouden, d. w. z. slechten voet. Io 1877 maakte de Schach zyn tweede reis door Europa hy bezocht de voornaamste hoven en onderhield sedert dien tyd diplomatieke betrekkingen met de Europeescbe mogendheden, en in den om gang met de gezanten, die aan zyn hof ge accrediteerd waren, nam hij Europeeacho vormen aan. Voor eenige jaren deed hy zyn derde reis door Europa en bezocht by die ge legenheid ook Amsterdam. Ofschoon zyn regcering een zuiver despo tische was, voerde hjj in zoover een nieuwig heid in het binnenlandsch bestuur in, dat hjj een staatsministerie instelde. Dit ministerie bestaat nit acht leden: een grootvizier(sadra- zam), een minister voor binnenlandsche zaken, bnitenlandsche zaken, posterjjen, oorlog, justitie, onderwjjs en pers. Nasr-Eddin laat 6 zoods en 13 dochters de jongste daarvan is acht jaar. De kroonprins, Mouzaffer-Eddin, die hem thans opvolgt, is 43 jaar oud en heeft reeds 5 zoons en 15 dochters. Nasr-Eddin deelt het lot van verscheiden zjjner voorgangers op den Perzischen troon. Mahmoed werd in 1725 gewurgddiens op volger Nadir werd in 1747 vermoord; Mohammed, de eerste uit de dynastie der B ejaren, viel in 1797 eveneens door de hand eens moordenaars. Een hongerljjder, dien niemand klaagt, de hongerkunstenaar" Giovanni Succi, is nu weer eens te Weenen aan vasten geweest: dertig dagen lang. Hy heeft van 28 Maart tot 28 April niets gebruikt dan 16.15 liter Krondorfer water, 28 lepels Roncegno, 6 Bradysche pillen en op de beide laatste dagen een paar koppen bouillon, op last van de dokters, oin zyn maag weer geschikt te maken tot het opnemen van voedsel. Succi is gedurende zyn vasten 13,9 kilogram in gewicht verminderd, en ook de lengte van zyn lichaam is 3 centimeter afgenomen. Hy werd druk bezocht, vooral ook door dames van de aristocratie. i-gas wordt sinds een paar maanden gebruikt tot verlichting van de tramwagens te Parjjs. Het voldoet voor- loopig zeer goed. Een barbier te Gjövik, by Christiania, beveelt zich dagelijks in de couranten aan als »de eenige barbier te Gjövik, die vol leerd is". Zjjn felle concurrent laat zich echter niet door hem overbluffen, en hy adverteert met vette letters onder die advertentie: »Ik ben de eenige barbier te Gjövik, die leert zoolang hy leeft." Het Gerechtshof te Saint Brieue heeft een boerin, vronw Gueno, ter dood veroordeeld, die hare bejaarde moeder had vermoord, om 25 francs machtig te worden, welke de oude vrouw van nare andere dochter had gekregen en niet aan haar wilde geven. Haar man, die medeplichtig was aan de afschuwelyke misdaad, is tot levenslangen dwangarbeid veroordeeld. De moedermoordenares, voor wie men geen gratie verwacht, zal te St. Brieue worden ter dood gebracht. Sinds acht jaren werd in Frankrijk geen doodvonnis voltrokken aan eene vrouw. Een verschrikkelijke gasontploffing heeft in een kolenmjjn van Mickle-field nabjj Leeds plaats gehad. Honderd werk lieden waren in de mjjn. De lift is bij de ontploffing stukgeslagen, het afdalen kostte dus groote moeite. Des avonds had men vijf-en-dertig gewonden en zes ljjken bovengebracht. De zestig anderen zyn nog beneden en men wanhoopt er aan hen levend nit de mjjn te brengen. Merkwaardige inbrekers. Een inbraak, die weinige dagen geleden in een public house" aan den Clapham- road werd gepleegd, zou kunnen doen vermoeden, dat sommige Londensche in brekers leden van geheel-onthoudersge nootschappen zyn. De gauwdieven maakten eerst zorgvuldig de toonbanklade ledig, daarna soupeerden zij op hnn gemak, ten koste van den koffiehuishouder, waarbjj zy, ongetwjjfeld met het oogmerk om hun matigheid schitterend aan het licht te doen komen, slechts limonade dronken, terwyl zjj ten slotte, om den patroon te verhinderen, den volgenden dag alcoholi sche of gegiste dranken aan zyn klanten te schenken, de kranen van alle jenever- en cognacfle8schen openden en den inhoud van alle sterken-drankflesschen over den grond sprenkelden 1 Een moordenaarsbende. Te Agram zyn twee-en-twintig personen achter slot en grendel gebracht. Zjj zyn allen bewoners van een dorp in Kroatië en bedrjjvers van een aantal misdaden, die sedert twintig jaren het dorp en zjjn r' ig tot een waar moordhol maakten, hadden het voornamelyk gemunt op welgestelde reizigers, die door de schoone streek aangelokt, in het dorp kwamen eD daar allervoorkomendst in het dorpshotel ontvangen, al spoedig besloten een paar da gen te bljjven. Dan werden zy in het hotel of buiten in de boschjes overvallen en ver moord. Onder hun offers bevond zich ook de in 1879 verdwenen rjjke Italiaan Jose- fini. Over dat verdwynen schijnt thans het volle licht. De justitie vond in een.keukenkast van het hotel een met doeken omwikkelde ljjkkist, bevattende een geraamte. Uit de verklaringen bleek het volgende: Op den 9den November 1879 lokten de vleesch- houwer Schmidt en de logementhouder Kersnik den Italiaanscheu reiziger Josefini in het dorpshotel. Toen hjj argloos binnen trad, werd hy door de twee moordenaars, leden van de bende, met bjjlen neerg en beroofd. Nog levend werd Josefini in den stal van het logement begraven en in een ljjkkist gelegd. D eze ljjkkist werd eerst in den tuin verborgen, maar later weer in het hotel teruggebracht. Dit verklaarden de moordenaars en in de kist werden inderdaad de overblijfselen van den vermoorde gevonden. De schedel was op verschillende plaatsen gebroken. Een ander reiziger werd in het woud overvallen, uitgekleed en in de rivier ge worpen, waarin de ellendelingen hem met haken neerduwden. De kleederen op den wal moesten bewyzen dat de ongelukkige by het zwemmen verdronken was. De wonden, door de haken veroorzaakt, werden toegeschreven aan de schroefslagen van voorbijvarende stoombooten. Een viertal werden 's nachts in hun kamer overrompeld en met messteken afgemaakt. In het woud waren plekken genoeg om de slachtoffers te begraven. Een mooie Weener zangeres werd in een der bosschen geworgd. Een twist tusschen leden van de afschuwelyke bende bracht deze dingen aan het licht. Met groote span ning ziet men den oitslag van het onderzoek tegemoet. Ingezonden. Overeenkomst cn werkelijkheid. Mijnheer de Redacteur! Voor het ondervolgende verzoek ik beleefd een plaatsje in uw veelgelezen Nieuws- en Advertentieblad, zoo UEd. dit welwillend zult goedvinden. In het >N. v. d. D.", dd. 20 April 1896, leest men onder het opschrift «Tristan d' A c u n h a," dat zekere P. W. Groen, geboren Nederlander, in 1836 op of by het eiland van dien naam, gelegen in de znider Atlantische Ocoaan, tusschen St. Helena en de Kaap do Goedo Hoop, schipbreuk leedaldaar Btecds gebleven en nominaal (in naam) belast is met het oppertoezicht en de leiding der aanwezen- den, beBtaando nit 18 mannen, 28 vrouwen en 20 kinderen. Hjj wordt geprezen om zjjn wjjs beheer, gezond en groot verstand en wordt het handhaven van de goede verstandhouding door hom, geweten tevens aan zjjn hoogen ouderdom (hjj is thans bjjna 88 jaar oud). Hjj wordt door allen geëerbiedigd en geacht. Men betreurt het alléén, dat de school, sedert 1892, door g aan onderwjjzond personeel, is moeten gesloten worden. Peter Willem Groen bewoont en be stuurt alzoo bet eiland Tristan d' Acnnha on- veer 60 jaren. (Men leze verder op gemelde odedoeling in het «N. v. d. D.") By toeval (hier begint eigenlyk, 't geen ik opzettelijk wonschte onder do aandacht te bren gen van de lezers van het .Vliegend Blaadje.") By toeval alzoo, den heer J. F. Groen, oud inwoner dezer plaatse (Helder) ontmoetende, vroeg ik onwillekeurig, of hjj genoemden Peter Willem onder zyne familie kon tellen. Deze vraag werd evenwel gedaan, zooder nevenbe doeling en hy antwoordde, dat hjj positief die vraag niet bevestigen, maar toch wel kon mededeelen, dat hy, van zjjn vadorhad hoo- ren vertellen dat zeker familielid, PioterWillena indertyd op een bnitenlandsche zeereis, vermist of overleden moest zjjn. Iets zekers evenwel kon hjj daaromtrent niet mededeelen of be wyzen. Ook nu nog zyn vader is in 1888 bereids overleden kan hy verder niets be richten, omtrent den meer genoemden Pieter Willem Groen hyzelf was de zaak glad ver geten en deze werd door het couranten-berioht alleen weder in vage herinnering gebracht. En nu, M. de R.volgt eigenlyk de oorzaak van het schrjjven van dit artikel, 't Is rajj nl. opnienw gebleken, dat do hr. J. F. Groen, die bjjna 79 jaren oud is, den 29 dezer den dag herdenkt, dat hjj 60 jaar geleden in lands dienst is getrcdeD, na bevorens jaren by het openbaar onderwjja op de Btads-scbolen te Amsterdam werkzaam tc zjjn geweest. Hy heeft den lande, zoo by de land- als zeemacht, circa 52 jaar gediend is nog de eenigste, die van af do stichting van het hospitaal der marine (1 Januari 1842) over, en in 't leven ishjj is begiftigd met de groote gonden me daille voor 50 jaren effectieven, onafgebroken dienst. Hiervoor kan hy als bljjrende bewyzen vertoonon een groote «Oirkonde" in vergulden Ijjst van den geneeskundigen dienst der zee macht, waarop van allen op dat tjjdstip in ons land presente officieren van gezondheid on apothekers, circa 60, de namen vermeld zjjn. Deze oirkonde ging vergezeld van een gouden remontoir met dito ketting, waarin de opdracht is gegraveerd met vermelding van hot «Bene meruit" (by diende goed) on de ÏBUILIjETOlir. luwde ^nmui. 5) Daar opende do conducteur de deur van de conpé. Haastig stapte de baron nit, beleefd nam by van zjjn vronw de reisdeken en haar parasol aan en bood haar toen de hand bij het uitstappen. Er was weinig drukte op het kleine perron. De oogen van den baron zagen in het rond met de koele uitdrukking van iemand, die op iets onaangenaams is voor bereid. Maria keek hem oplettend aan en vond zjjn trekken hard. Eindelijk, toen het perron bjjna geheel door menschen verlaten was, wenkte by den koetier, die twee lichtgele paarden voor een jachtwagen in toom hield. Toen het rjjtuig naderde, bood Tiefort met een verlicht hart den arm en geleidde haar naar den wagen. »Goeden avond, heer baron 1" kloDk de luide groet vftn den koetsier. »Is thuis alles wel, Leberecbt?" vroeg de baron, terwyl hjj zjjne vrouw by' het instap pen behulpzaam was. Verlegen knehte de man, hoestte toen nog eens en antwoordde: .Uwe schoonmama de kleine jonkvrouw Armgard hebben den ge- beelen dag geschreid. De kleine jonkvronw had weer voel last van kramp. Mevronw, uwe schoonmama, is van morgen ook naar den dominé De hatv*?,, 'woordde niet; hy had naast Uhfornies^- en met een bevelend •*ee F- A. E. THIJSSEN, Nieuoetsier naar huis te rjjden. Beschroomd vatte de man de leidsels en weldra draafden de paarden lustig over den straatweg, die aan beide zjjden met hoornen was bezet. .Bereid je voor op allerlei onaangenaam heden, Mariedominé Petzhold is mjj vijan dig," zei hjj met een vreemde buiging van «Wie zjjn je dan alzoo vjjandig in Corswald vroeg zjj vroolyk, om hem over het onaan gename van haar binnenvoeren in Corswald heen te helpen. Je moot als vjjanden beschouwen allen, die van slaafsche dienstvaardigheid honden, en ook allen, die de waarheid vreezen," zei hy hoog ernstig. «Marie, in mjjn eigen huis heb ik geen vriendin u hoop ik een goede vriendin gevonden te hebben. Wy willen samen front maken tegen den leugen en mijn kind beschermend in ons midden nemen." Vorschend zag hjj haar aaD, of hjj ook te veel van haar hoopte, doch nit Marie's blik sprak vrymoedige rust. «Zal je ook je moed, je gelatenheid by alle ergernissen bewaren, als ik laDgen tjjd van je verwjjderd zal wezen Een oogenblik hield zjj de hand aan haar voorhoofd. »Ik zal er voortdurend de grootste moeite voor doen," antwoordde zjj ernstig. .Mjjn dank daarvoor," klonk hetvanTiefort's lippen. Nu werd voor de jonge vronw een eenvoudig landhuis zichtbaar aan het eind van een eikenlaan. De vensters der beide verdiepingen waren alle helder verlicht rondom het huis moest zich een groot park uitstrekken, want aan alle kanten werd het door donkere scha duwen omringd. Marie was verrast, zjj bemerkte ook, hoe de baron bjjna verbluft naar zjjn huis keek. Het rijtuig hield stil. Een paar netgekleede dienstmeisjes kwamen haastig nit devestibale tooschieten, wat den baron deed glimlachen. Luchtig sprong hjj nit het rjjtuig, waarvan één der meisjes met veel diepe buigingen de trede neersloeg. Vervolgens bood by zjjne vronw met de meeste galanterie den arm. Marie deed haar best om het beven te onderdrukken en leunde d&arbjj meer op Tio- fort's arm, dan bet gebrnik meebracht. Hij bemerkte dat echter niet. Verbaasd zag hjj het andere dienstmeisje aan, dat met een houterige buiging zei «Wy roepen mevronw de barones hot wel kom toe «Ik dank u 1" antwoordde Marie vriendel jjk. Aan den arm van den baron betrad zjj kalm en zeker den drempel van haar toekomstig tehnis. Met opgeheven hoofd stapte hjj voort, terw|jl zjjn gelaat verried, dat hjj iets onaan genaams verwachtte. Het dienstmeisje, dat de trede had neergeslagen, was hem vooruitge sneld en opende nu de vleugeldeuren van grooten salon. Hier bood zich der jonge vrouw een vreemd schouwspel aan. In het midden van het groote, smakeloos gomeubileerde ver trek stond onder do heldere lichtkroon de schoonmama als een moderne Niobe. Zjj was in zwaren rouw gekleed. Een zware voile hing voor haar iyn spookachtig gelaat. Gereed tot begroeten, zag zjj het paar aan. Haar trekken schenen door diepe smart versteend te zjjn. Zelfs deed zjj geen stap voorwaarts, maar zjj schoof de kleine Armgard vooruit. Het kind was geheel in het wit gekleed en had een zwarte sjerp om. In spanning zocht Marie in hot oog het vermagerde ziekelyke kind te lezen, doch dit hield het hoofdje gebogen. Door zjjne groote verstoordheid kon de baron niet spreken. Het kind maakte een buiging voor Marie, reikte haar een bloemrniker over en begon toen mot licht huilerig stemmetje als een machine op te dreunen «O schoone dame wil bedenken, «Hoe ik reeds in mjjn teed're jeugd «Heb moeten derven vele vreugd «Hoe dat de dood mjj wreed kwam krenken, «En mjj ontnam myn lieve moe Het vers was nog niet ten einde, doch Tiefort trad voornit, zei hard«Zwjjgen vatte het kind daarbij krachtig by den arm. Armgard trilde van schrikbaar hartje klopte of bet zon barsten. .Koert, wees toch niet zoo hard tegen je eigen kind." De zachte, bjjna fluitende stem van mevrouw Kaulfuss liet zich aldus hooren. Zonder eenig gedruisch als een zwevend spook was den baron genaderd en had haar blanke hand op zjjn arm gelegd. Marie trachtto Armgard te troosten, maar de kleine weerde haar heftig af on begon nog luider te schreien. Tiefort zag zjjn schoonmama woedend aan en zei scherp: «De verzen van den predikant zjjn even slecht als smakeloos ik bewonder uwe keuze. Ik verzoek u, Armgard naar bed te brengjeD." Met geheel het voorkomen van een onschul dige martelares trok mevronw Kanlfuss het schreiende kind uaar zich toe. tZeg je ouders goeden nacht, Armgard!" luidde haar zacht bevel. »Ik zal je dan naar bed brengen." «Zal ik u daarbjj helpen vroeg Marie vriendeljjk. »Ik dank ai, mevronw de barones. Het kind is byzonder aan mjj gewendzjj wil niet door vreemden geholpen worden. Ik verzoek Koert, mevronw de barones in de eetzaal geleiden. Een klein feestmaal staat daar gereed." Mevrouw, u zult mjj hoop ik wel willen verontschuldigen. Het is mjj heden wer- keljjk onmogeljjk aan uw geluk deelneming te betoonon, wegons de lieve kleine, die zoo ont steld is." Terwyl mevrouw Kaulfuss zoo tot Marie sprak, had Tiefort zjjn kind bjj de hand ge vat, toen zjj hem goeden nacht wenschte. Hy fluisterde haar goede woordjes toe en schoen haar iets te verzoeken. Het kind liet echter de lip hangen en als een stomme reikte zjj haar nieuwe mama de hand. Medelijdend streek de jonge vrouw echter langs haar don kere lokken, waarop het raeisjo nog meer be gon te beven. Het liep schnw naar hare groot mama, die weder beschermend den arm om haar heensloeg on baar meenam. «Schenk mjj dat feestmaal, Tiefort 1" ver zocht Marie haar man vriendeljjk. »0 gaarne, maar kom toch even mee om een kleine verfrissching te nemen, véér je naar je kamer gaat." (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1896 | | pagina 1