't Vliegend Blaadje KLEINE COURANT VOOR HELDER NIEU WEDDEP EN TEXEL TZTT ram der n 9. So 2553 Woensdag 4 Angnstus 1897 25ste Jaargang. Bureau: Zuidstraat. Telefoonn». 63. Abonnement 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., mot Zondagsbl. 80 Ct. id. franco per post 75 idem f 1.121/,. id. Toor het Buitenland f 1.25, idem f 2.00. VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. UitgeversBIBXHOUT Co., te Helder. Surtiux 8POOBSTRAAT m ZUIB8TRAAT, AdvertenttSn Tiui 1 tot 5 regel.25 Cent. Elke regel meer5 Groote lettere worden neer plafttiraimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaui bezorgd zijn. 10GGERSBAE ei BES HELDER, Wanneor op Donderdag 5 dezer de gedenk waardige zeeslag by Doggerabank voor de 116 maal verjaart, geeft die gebeurtenis iu 't bijzonder aan onB, bewoners der ge- meonto Helder, opnieuw aanleiding om een blik op bet verledene te slaan. In de ver beelding doorleven we dan den ty'd, toen er een oorlog met het maohtige Engeland was uitgebroken, tot welken krijg de gebeurtenissen in Noord-Amerika, waar de Britsche volks plantingen tegen het Moederland waren op gestaan, aanleiding gaven. Het Engelach zee- wozon had zich sedert de laatstverloopen eenw krachtig ontwikkeld 't onze was sedert de roemrijke dagen van Tromp en do Rujjter in storkte en aantal zeor verminderd. Moede- looshoid beersehte er hier te lande in een tjjd, waarin alle krachten moesten worden ingespannen, om tegenover oen maohtigen vijand stand te houden. Te midden van dien hoogst ongunstigen toestand was de zeeslag bij Dofgersbank een zeer gewichtig feit. Don Ion Augustus 1781 zeilde onze vloot van de Texelsche reede nit. Zij stond onder bevel van den Schout-bij-nacht Zoutman, had tot onderbevelhebber den kapitein ter zee van Kinsbergen, en was bestemd, om een 70 tal koopvaarders door de Noordzoo en het Schagerrak tot aan het Kattegat te geleiden, en om do schepen, die nit do Noordsche havans naar het Vaderland wilden stevenen, torng to brengen. Men verzekert, dat van iKinsborgon reeds voor den 4 Augustus den ftchout-bjj-nacht wilde verlaten, daar zijn smal deel bestemd was, om in de Noordzee te bljjven kruisen, ten einde de beweging van don vijand gadetoslaan. Zoutman bewoog hem bjj do vloot ta blijven, en 't was voor het Vaderland gelnkkig, dat de bedoelde scheiding niet plaats had, want reeds don 5 Augustus len in de nabijheid van de Dog- '.SETS 0, zwart cM. gersbank de Engelsche vloot, uit meerdere schepen dan de odzo bestaando en sterker bewapend en bemand. JToen de vijanden elk ander genaderd waron, hoorde men van het BriUoho admiraalschip roepenaNeem die groots boot" doelende op het vlaggesehip van Zoutman »maar schielijk weg, dan zal de rest ons wel geen moeite kosten." Dcse grootspraak had echter geen gevolg, want de strijd werd heng. Onderscheidene BriUoho schepen moesten dank zij den heldenmoed der Hollandsche zeelieden zwaar gehavond afdeinzen. Een poging van den vijand om de ÜDie der onzen doorte- breken, mislukte to eenenmale, en ten slotte verliet de Britsche vloot het toonoel van den Strijd. Geen der beide partijen kon zich de eer der overwinning toeëigenen, doch in ons Vaderland bracht dit heldhaftig optreden der vlotelingen een gunstige verandering teweeg. Ds mood en 't zelfvertrouwen herleefden bij regeering en volk, en terwijl men hulde bracht aan de dappere strijders, zag men de toekomst helderder tegemoet. Oozs vloot keerde op 12 en 13 Angnstns ter reede van Texel terng, en heel het dank baar Vaderland stemde in met don lof, aan onie moedige zeelieden gebracht. De gebeurtenissen ter zee, in 't laatst der vorige eeuw voorgevallen, zijn niet zonder in- 1 vloed geweest op den lateren bloei on op de grooto uitbreiding der gemeente Helder. Waren in de jaren 1770 tot 1780 de allereerste worken uitgevoerd, om hier eene geschikte aanlegplaats voor de schepen van 's lands vloot to maken, de oorlog met Engeland gaf aanleiding, dat in April 1781 Prins Willem V zioh naar hier begaf, om den toestand der havenwerken in oogenschonw to nemen. de behoefte aan golegenheid, om hier de oor logsschepen te herstellen en van het noodige te voorzien, gaf don stoot tot het aanleggen aufa» eener h n 1 p w e r f, waardoor met grooter speod kon gewerkt worden aan de reperatiëa der schepen, dan zulks op de afgelegen lands- werf to Medemblik mogelijk was. Inmiddels was in of omstreeks 1785 door 't aanloggen van een steenen dam en door 't aanbrengen van duo-d'alven de haven «Het Nienwediepa in behoorlijken toestand gebracht, zoodat zij een veilige ligplaats voor allerlei soort van schepen was geworden. De geschied schrijver verhaalt, dat in het jaar 1789 niet minder dan 151 zoeschepen in «Het Nienwe- diep» een ligplaats vonden. Omstreeks het jaar 1790 had de aanleg van bovenbedoelde h u 1 p w e r f plaats. Zij droeg den naam van «Hot Nieuwe Work", en be vond zich ter plaatse, waar thans het fort •Oostoever# aan de westzijde van het Noord- hollandsch Kanaal is gelegen, 't Was eene oppor vlakte van ongeveer twee morgen gronds, don vorm hebbendo van eene lange rnit, waarvan de hoeken waren afgerond. Deze werf was door een ringdijk omgeven on ver sterkt met steenen glooiingen. De slnis, in ouden tijd als een meeaterstuk van water bouwkunde geroemd, bestaat heden nog, en diendo, tijdons de groote scheepvaartbeweging te dezer plaatse, tot het schutten van binnen vaartuigen. Het terrein was mot grachten doorsneden, opdat de vaartnigen ter lading en lossing voor de magazijnen en verdere ge- bonwen konden verhalen. Tot dit doel vond men er ook de noodige kranen. Er was eene geschntwerf nevens de pakhuizen tot berging van takelage, de hontloodsen, enz. Op een eilaudjo vond men een smederij, en aan do Z. O. zijde der sluis trof men de woningen der Directie aan. Men had er verder nog woningen voor den onderwijzer, voor den sluiswachter en voor de werklieden. Behalve hot ropareeren van grootere vaartnigon werden op deze werf barkassen, sloepen en vletten gebouwd. De werkzaamheden werden bestaard on geadministreerd door een onder-equipage meester, een onderconstracteur en een boek houder met een klerk. Voorts waren er ge plaatst een baas-timmerman, een smids-baas, eon bootsman, een pakhuismeester, een sluis wachter en een onderwijzer. •Het Nieuwe Werk" was als een kolonie op zichzelf. De gemeenschap met den Helder was in dien tyd zeer lastig en soms zelfs ge vaarlijk. By laag water ging men over »Het Koogrss" derwaarts. Bruggetjes of planken had men, tor bevordering der passage, over de zwinnen gelegd. In den avond of bij on gunstig weêr was de tocht zeer gevaarlijk. Ongelukken waren niet zeldzaam. Bij hoog water moest men met een sloep door .Het Nieuwediep" varen. Reeds in 't begin dezer eenw omstreeks het jaar 1812 werd een aanvang gemaakt met den aanleg van een nienw Maritiem- Etablissement nabij den mond der haven, een plek in vroeger tijd een moeras en by hooge gotyen met water bedekt. Omstreeks 1827 kwam hier de uitgebreide, nieuwe Ryks werf met hare talrjjke gebouwen gereed, en sedert vinden daar honderden ambtenaren, beambten en minder geëmployeerden werk en brood. De werf te Medemblik werd opgeheven, de beambten en werklieden werden naar hier verplaatst, en sedert vormt het Maritiem- Etablissement, ondor den naam .Willemsoord' do eerste en voornaamste oorlogshaven van onB Vaderland. ,Het Nienwe Werk* ontving tegelijk oene andere bestemming, en het tegen woordige «Oostoever" met zyne borg- on werk plaatsen voor oorlogs-materiëel bewaart met do nabijgelegen sluis aan de ajjdo der Zuider zee de herinnering aan den vroegeren toe stand, die een overgang is geweest tot de uit gebreidheid der maritieme inrichtingen en daardoor van dezo belangrijke gemeente. Uit het Buitenland. Reeds vroeger hebben wy byzoaderheden medegedeeld, omtrent het zoeken en vinden van gond inBritsch-Amerika. Thansknnnen we vermelden, dat de trek naar hot nienwe Eldorado steeds grooter wordt. De ver halen, die daaromtrent uit de Niouwe Wereld tot ons komen, beginnen veel op de duieond- en-een-nacht-vertellingen te gelijken. De Ame rikanen mogen aan dergelijke verrassingen ge wond zyn wy, bewoners van de Oude Wereld, dnizelen haast by de tydingen nit het nieuwe goudland, waar het «slijk aarde" maar voor kot oprapen schijnt te liggeB. In onderscheidene streken verlaten de menschen ban bakermat, hnn werkkring, om in hot wonderland, waar het stof der wegen zelfs goudkorrels schynt te bevatten, in korten tijd tot ongekenden rykdom te geraken. Althans zoo stellen zy het zich voor. By 't vertrek van eon stoomschip naar 't goudland moeten honderden aanvragen afgewezen worden on 't schynt, dat vooral het zwakke geslacht by het gondzoeken zeer gelukkig iston minste er wordt verzekerd, dat sommige damos 10 tot 20,000 dollars aan gond in slechts twee maanden tyds hebben verzameld. Dit is een borioht dat door onze lezeressen zeker mot groote belangstelling zal worden begroet. Een echtpaar nit Frisco bracht als vracht van hun werk van April 1896 tot na 60,000 dollars meè naar huis. Er is feitelijk gebrek aan zakken, om alles te bergen. Men maakt ze thans van hertenhuiden, waarin een waarde van 2500 dollars kan geborgen worden. De gewone soort is van boksleêr, en dient tot het bergen van 1000 dollars in ruw goud. Anderen tasBen het maar op in glazen en potten, en slniten die af met vellen papier. De agent te Circle-City zegt, dat het gond in zoo groote mate voorhanden is, dat er byna geen arbeidskrachten te krjjgen zyn. De loonen bedragen gemiddeld ook maar 50 dollars per dagTe Dawaon, een stad by het kamp, komen de mijnwerkers hunne zakken stofgond in bewariDg geven. De winkelier, die ze in ontvangst neemt, werpt ze gewoon onder de toonbank, alsof het zakken meel waren I" Was een gedeelte van het blinkende metaal maar tot voeding geschikt, dan zon het er met den aldaar spoedig invallenden winter vry wat gunstiger uitzien voor de pas aangekomen gouddorstigen. Ellende en honger wachten hun thans te midden van aardsche schatten Alle levensbehoeften moeten van elders komen, want het land is niet geschikt om bebonwd te worden. Men vermoedt, dat do ontginning der velden 4 tot 5 jaren zal dnren. Natunrlyk haDgt do dnnr van de dikte der gondlaag af. Men heeft uitgerekend, dat 30,000 mijnwer kers in het myndistrict zullen zyn aangeko men vóór den aanvang van den herfst, en ieder oogenblik moet na gebruikt worden, om levensmiddelen aan te voeren voor de men- schenmenigto, die spoedig in staat zal zyn, het voedsel met stofgoud in groote hoeveel heid te betalen. Omtreeks 40 jaren geleden woedde in Britsch- Indië een verschrikkelijke kryg. Een groot deel van dat groote, volkrjjke land was tegen Engeland opgestaan, on schatten van bloed en menschenlevens heeft het gekost om dien vreeselyken opstand te onderdrukkon. Thans dreigt weêr zulk een gevaar, en de regeering neemt belangryke maatregelen, om 't uitbars ten eener omwenteling te voorkomen. Een hooggeplaatste inlander werd dezer dagen, verdacht van ontrouw aan H. M. de Koningin- Keizerin, gevangen genomen. Deze arrestatie werd woldra door andere gevolgd, en bericht gevers, die wélingelicht schynen te zyn, ver zekeren, dat men sinds lang uit verschillende verschijnselen kon opmaken, dat er iets ern stigs broeide. Een Engelsche dagblad-corres pondent vatte onlangs een door hem gehonden onderhond met een voornamen Indiër in deze woorden samen «In Indiëis de revo lutie r ij p Kort hierna kwamen berichten in omtrent onlusten in Indië, en over het ver moorden van Engelsche officieren en ambte naren. Toen word de waarschuwing vernomen Moge de onderkoning eindeljjk het feit erken nen, dat in zyn gebied gebeurtenissen op til zijn, waaromtrent hy tot dusver niets scheen te weten. Togen hot vieren dor jubileumfeesten ter eere van de Koningin-Keizerin werd in de Inlandsche en Engelsche talen een vlug schrift verspreid met het onderschrift: «Drie honderd millioen menschelyke wezens". Nadat op de nadering van do jnbeleumfeosten gewe zen, on de regeering en de Koningin-Keizerin beschimpt waren, deed het geschrift een beroep op de beschaafde natiën der wereld, en spoorde het deze aan, de roepstem der verdrukte In diërs aantehooren, die leven in slavernij. Mil- van onze broeders zoo heette het in dat geschrift hebbeD oneindig meer aanspraak op uwe deelneming en hulp dan de bewoners van Griekenland en Klein-Azië. Zalfs niet een dnivel zon het wagen feest te vieren in een tyd van hongersnood, pest en aardbeving. Wil niemand de hand uitstrekken, om de gewelddadigheden te betoomen der Engelsche tyrannen, die ons sinds een eenw mishandelen Bjj de viering der genoemde feesten te Bom- bay en te Calcntta werden onlusten gevreesd en uitgebreide voorzorgsmaatregelen genomen. De orde bleef wèl ongestoord, doch onder de asch bleef de verbittering blijkbaar gloeien. Hier en daar kwamen verschijnselen voor, die van eene algemeene ontevredenheid getuigden. De van regeeringswege bevolen maatregelen tegen de peat-epidemie en vooral de ruwheid, waarmede die door de autoriteiten zyn uitge voerd, hebben deze hevige verontwaardiging verwekt. De pest-antoriteiten dus schreef een inlandsoh blad zyn eenvoudig slaohters, die, in naam der wetenschap, het volk kne velen en martelen. Zoomin Hindoes als Mo hammedanen willen de vervolging van hnnne vrouwen en kinderen dnldoD. Hot is een ramp voor het volk, dat eer, godsdienst on vronwen- knischheid, die zelfs onder de heerschappij der Mongolen veilig waren, onder de verlichte Engelsche regoering brutaal aangerand worden. De ellende, waarin de meer dan 250 millioen menschon leven, die daar het Engelsche ge zag moeten erkennen, gaat alle beschrijving te boven. Het volk, dat 's jaarlijks een schatting van 360 millioen gulden aan do Europeanen betaalt, lijdt honger; van jaar tot jaar neemt het aantal van heD, die den hongerdood ster ven, toe, en volgens officiëole statistieken zyn er tegenwoordig meer dan 80 millioen Hindoes, die niet in staat zyn, hnn honger te stillen. De onrustbarende berichten nit Britsch-Indië zyn dus niet verrassend, men moet zich in tegendeel verbazen, dat het er zoo lang rus tig is gebleven. NIEUWSTIJDINGEN. HELDER, 3 Aug. 1897. Voor belastingschuldigen is een praktisch boek verschenen om op gemak kelijke wijze copie te maken van de bil jetten voor vermogens-, bedrjjf- en per- eoneele belasting, welk men den fiscus behoort over te leggen. Het gemis van een behoorlijk afschrift gevoelt ieder, als de talryke vragen op de papieren A, B. of C. moeten beantwoord worden. Thans geeft de uitgave van het Aan- teekenboek van Rijksbelastingen hierin eene nuttige verbetering. Voor een tijd perk van 10 jaren is het voor het ge bruik geschikt gemaakt en de prjjs van f 1.is niet hoog gesteld. Bij kon, besluit is aan den matroos lste klasse der Koninklijke Nederlandsche Marine P. F. Kalb (stamboeknummer 27395) de zilveren medaille der orde van Oranje- NaBsau toegekend. Overste Timing. De gepensionneerde Luit.-kolonel van het korps mariniers W. G. Taning, die in 1877, na eene eervolle loopbaan bjj zyn korps, benoemd werd tot Commandant van bet Invalidenhuis te Leiden, zal eerstdaags, op zyn verzoek, van deze betrekking worden ontheven. 't»LeidscheDagblad" wjjdt by deze gelegenheid zeer waardeerende woorden aan de verdiensten van den grjj- zen krjjgsman, die gedurende 20 jaren in de waarneming zjjner fanctie als Comman dant van 't Invalidenhuis door eerlijkheid, nauwgezette plichtsbetrachting en recht schapenheid heeft uitgeblonken. Het ge noemde blad besluit zyn waardeerend woord volgender wijze»Met de meeste voldoe ning kan de heer Tuning terug zien op den tyd, dien hy als Commandant van het In validenhuis heeft doorleefd, en op de wyze, waarop hy deze betrekking heeft waarge nomen, waaromtrent hjj jaarlijks van het hoofdbestuur van het Fonds tot aanmoedi ging en ondersteuning van den gewapenden dienst in de Nederlanden den grootsten lof mocht inoogsten. De welverdiende rost zy den braven, byna 80 jarigen grjjsaard gegund", De on omstandigheid, dat de heer Tuning tjjdens zyn dienst by 't korps mariniers herhaaldelijk alhier in garnizoen is geweest, geeft ons aanleiding, het bovenstaande uit het >L e i d s c h e D a g b 1 a d" te vermelden. Naar men aan de »N. R. Ct.< mede deelt, zouden de ministers Goeman Bor- gesius, Lely en Pierson zich bereid ver klaard hebben eventueel eene candidatunr voor de Tweede Kamer, respectievelijk in de districten Zutfen, Lochem en Enschedé, die hen by de algemeene Kamerverkiezin- kozen, opnieuw te aanvaarden en dos kamerlidmaatschap met het minister schap te verbinden. Men schrjjft uit OpBterland aan het Hbld." De uitslag der herstemming voor den gemeenteraad heeft ons een verrassing be zorgd. Tegenover mr. baron Yan Harinxma Thoe 81ooten, griffier bjj 't kantongerecht te BeetBterzwaag, die aftreden moest, is gekozen S. Westra, boerenarbeider te Lippenhuizen, die bekend staat, dat hjj in 't wildstroopen geen vreemdeling iB". De »Raad van tucht voor Koopvaar dijschepen'' zitting houdende in het Paleis van justitie te Amsterdam, Zaterdagavond uitspraak doende in de zaak van het ss. •Caledonia" in den namiddag van den 16en Juli jL op de reis van New-Castle naar Rotterdam 40 mjjlen nit de Engelsche kust gezonken tengevolge van een naphta-ont- ploffing, sprak den kapitein B. MeyerJz., vry. De Raad heeft overwogen, dat de kapitein inderdaad niet de noodige voor zorgen heeft genomen bjj het stuwen der naphtadat zyne verantwoordelijkheid te dien aanzien niet wordt opgeheven door de omstandigheid, dat het laden en stuwen geschiedde onder toezicht van een vertegen woordiger des afzenders, doch dat niet ge bleken is, of en zoo ja op welke wyze de ontploffing der naphta door nalatigheid bjj het stuwen is veroorzaaktvoorts, dat evenmin gebleken is, dat het zinken van het schip voorkomen zon zyn, indien ge poogd ware op eigen stoom de kust to bereiken, hoewel het te betreuren bljjft, dat de kapitein voor het in werking stellen der wel is waar defect geraakte machine geen steun vond bjj den machinist en men stellig beter zon hebben gedaan met te trachten de machine aan den gang te honden. Zjjn vrouw vermoord? Toor de rechtbank te Roermond had zich te verantwoorden Willem Zegers, oud 43 jaren, landbouwer, wonende te Gemert, thans in voorloopige hechtenis, beklaagd van op of omstreeks 28 December 1896 zyne echtgenoot®, Adriana Yan Berlo, op zettelijk met voorbedachten rade, verschei dene steken, stooten of sneden met een scherp voorwerp in haar onderlyf te heb ben toegebracht, tengevolge waarvan die vrouw kort daarop aan de bekomen won den is overleden. Beklaagde ontkent pertinent zyne vrouw een steek of snede in het onderlyf te heb ben toegebracht, wel erkent hjj zyne vrouw te hebben geschopt. Nadat een 15-tal getuigen en een 2-tal deskundigen waren gehoord, eiachte het O. M. een gevangenisstraf van 20 jaren met bevel tot gevangenhouding. Feullleto n. ifj irwfl aweAi: i Toen zy gohoel gereed was en reeds op den drempel der kamer stond, riep zy Lanra nog tosVaarwel, lieve I Verveel je niet al te zeer Eenige oogenblikken later zag Laura nit bet venster de beide dames de straat opgaan. Zy was na met haar gedachten alleen. Zon het mogelyk zjjD, dat baar vader John had opgezocht Er was misschien een uur ver kopen, sedert zy hem met hoed en stok de trap had zien afgaan. Het bloed steeg haar by deze gedachte naar het hoofd, het werd haar in do kamer to benauwd. De glazen deuren openende, trad zy op het balkon. Het was een koele zomernamiddag. Zware on- weders hadden des nachts de temperatuur af gekoeld. Een vochtige wind waaide haar tegen en verfrïsohto haar brandend voorhoofd. Acht lange dagen waren or reeds verloopen sedert zy den geliefden man gezien hadMaar Hemel, wat was dat? Zy rorbleekte plotseling en moest zich aan de yeoren leuning van het balkon vasthouden om niet te vallen. Voor het huis hiold het wolbekende rytaig van doctor Marlow stil, en by het nitstappoadaar kwamen haar vader en John, arm in arm, de stoep op. De droevige uitdrukking op hot gelaat van den jongen dokter was verdwenen; eon gelakkigo glimlach speeldo hem om den m< Laura boog zich ver ovor het balkon, eDu«uen bUk had opgevangen, eon blik die, gelyk aan don zonnestraal na oen langen Winter, de hoop in het hart doet weder- keoren. Nog altjjd omklemde zy de ijzeren leuning. Als door een zee van licht verblind, danste en schemerde het haar voor de oogen, terwjjl zy slechts met moeite ademhaalde en haar boezem zwoegde. Hy kwam I John, de lang verwachte, keerde weder Een inwendige stem zeide haar, dat zy de bezoekers to gemoet moest gaan. En zooging ay_ in het galon terng; maar by het raam blyvendo staan, alsof de leden haar verlamd waren, staarde 2y met benevelde oogen naar de denr. Tot boven aan de trap had de heer Marlow zioh door John laten onderatenneo. Nu echter liet hy zyn arm los, terwjjl hy glimlachend sprak«Verder heb ik nw ge- leido niet noodig. Ik dank n bartelyk, John Gy knnt hier* hy wees op het salon .binnengaan «Wilt gij my niet vergezellen vroeg de jonkman dringend, terwyl by de hand van den houtvester krampachtig drukte. «Noen, myn zoon, ik heb nu geen tydIk moet oen brief naar Daitschland schrijven, met het bericht dat wü misschien iots later naar hnis terugkeeron, om koit te gaan, tot ziens, Jobn 1" En met veerkrachtigen tred, als die eens jongelings, liep de oude heer de trap op. John wierp hem een dankbaren blik achterna- Een korte aarzeling nog en adomhalend qpende doctor Marlow de deur. Daar aan het venster stond het «choono meisje als een lovend beeld in een donkere lyst voor bom! Haar lippen waren vast op eengeklemd en de oogen sloeg zy schuchter naar den grond. Zy reikte hem zelfs geen hand geen glimlachje om hem to verwelko men, kwam er om haar lippen. En toch wist doctor Marlow, dat de proeftijd voorby, en dat nn het uur gekomen was om zich geheel aan het geluk, het reine geluk over te geven. •LauraAls een ootmoedige smeekeling kom ik tot nl" Tot op eonige etappen was hjj haar ge- Nn keek zjj eindelijk op maar haar schoone oogen waren nog half bedekt door de lange wimpers, en het gelakte hem niet, er een blik in te werpen. In myn kortzichtigheid en verblinding heb ik iets gezegd dat ik niet vervollen kan, omdat ik niet de kraoht bezit om dat in op winding gesproken woord tot waarheid te maken. Dacht gy, dat ik met een koel vaar wel van n kon scheiden vroeg by, terwyl by naderbij trad. «Dacht gy, dat ik het langer kon verdragen, willons en wetens rond te loopen als ware ik blind? Ik wil niet langer blind zyn, Laura! Liefde en gelak hoop ik by n Vol liefde richtte zyn blik zich op het hevig blozendo meisje. •O John, wie heeft n dat gezegd? Hoo weet ge dat bracht zij er met moeite uit, terwijl zy het hoofd afwendde. •Uw dierbare vader heeft dat gedaan, Lanra uw vader, die nn ook myn vader wil zijn I" antwoordde hy. «Hjj heeft den slnior weg getrokken die dozen schat aan myn oogen onttrok. Mag ik er de armen naar uitstrekken, Lanra Hjj wachtte haar toestemming niet af; hartstochtelijk en vast sloot hjj de geliefde in zyn armen en drukte haar aan zyn borst. «Wilt gjj mjjo vrouwtje worden, Laura Hebt gjj niet gevoeld, dat ik n onuitsprekelijk lief heb, zoo, dat de angst u te moeten vor- liezon of n nooit de mjjne to knnnen noemen, my byna krankzinnig maakte Hier op do knieën smeek ik u om vergeving voor al het leed dat ik over nw onschuldig hoofd heb gebracht! Myn geheelo leven zal aan n ge- wjjd zynhet zal u bowyzon, dat John Mar low den naam, hem ton tweeden male schonkon, onbesmet zal hondenWoa beeft gjj, Lanra?" terwyl hjj haar een op don lieven mond drukte. «Is het zoo m ljjk voor n, dat woord nit te spreken, voor my oen wereld van aaligheid in zich slnit? uwe oogen hebben n immers reeds ror- raden maar ook van aw lippen moet ik het hooren, dat gjj mjj liofhebt, ik smeek n daarom dat woord te spreken 1" Een jubelkreet gaf hem antwoord en deze uitroep was hom genoeg. Zjj sloeg haar armen om zyn hals en snikkend kwamen, nanweljjks verstaanbaar, de door hem zoo vorig gowensch- to woorden haar over de lippen, terwyl zjj het blozend gelaat aan zyn borst BESLUIT. In ongestoorde vreugde vlogon de dagen voor Lanra en John voorbij. Anderhalf jaar zyn nn vervlogen, sedert John zjjn dierbaar vronwtje in zjjn nienwe woning had binnen geleid. Lanra kreeg een voldoenden bruid schat mede, zoodat het jonge paar, dank ook dr. Marlows uitgebreide praktjjk, in staat was eon onbezorgd leven te leidon. Do bruiloft werd reeds eenige weken na de verloving te Milwankee gevierd, waar tanto Suze, nadat zjj het familiehotel had overgedaan, om en nn voorgoed vestigde. De levoDslnstige oude dame trek zich nu byna g.ho.1 nit den omgang met de menschen terug en leefde kalm voort. In baar huis kamer hing het lovensgroot en sprekend ge lijkend portret van Philip Marlow, dat het jonge paar voor tante Suze had laten maken. Met trots sprak do oude dame van »haar kinderen* in Chicago. Toen John na verloop van een jaar de hnlp van tante Suze voor zyn vrouw inriep voor een gewichtige ge beurtenis die op til was, telegrafoorde zy, dat zy onmogelijk kon komen. Met gefronst voor hoofd on een bjjna bygeloovige vroes logde zy den harteljjkon brief van haar neef terzjjdo, on de verblijdende tijding, dat oon zoon, een kleine Marlow, het levenslicht had aanschouwd, was slechts in staat do diepe rimpels van tauU» Snzes voorhoofd glad to stryken. Eenige maan den later bozocht zjj het jonge paar en drukte vnrigen kns op het donker gelokte kin derhoofd, waaruit de broime oogen haar zoo warm tegenblikten. Hem aan haar hart ge- drnkt of zelfs maar op haar schoot genomen It zy den kleinen Marlow niet vóór zjjn vierde jaar. De heer en mevrouw Marlow waren, nadat j eenige weken met hnn zuster in Milwan kee hadden doorgebracht, weder naar het vader land teruggekeerd. Beiden wilden aan de drin gende beden hunner kinderen, zich voor altjjd te Chicago to vestigen, geen gohoor geven; maar die kinderen zelf moesten beloven, elkon Zomer naar Dnitsohland te komen. Bjjna drie jaar was dr. Marlow reeds ge trouwd, toen hjj van zjjn vriend James Dnroey een brief ontving, wolko veel nienwe bevatte. James was in kennis gekomen met een zeer rjjke jongedame en zou weldra met haar in het huwelyk tredon. Nn hjj tevreden was met zjjn lot en eon schoone toekomst hem toe lachte, bekende hy zjjn vriend, dat hjj inder- tjjd workolyk vorlicfd geweest was op Lanra on alleen uit zuivere vriendschap zich had ternggetrokken, ja zelf» gelogen on bedrogen had om hom dat offer der vriendschap te knn nen brengen. Hjj was nu zolf ook gelukkig en kon daarom met oen glimlach aan dien tjjd terngdenken. Zjjn zuster was nit spijt naar Europa overgestoken en sedert oonigon tjjd gehuwd met ven Doitsohen graaf, wiens wapen schild door haar Amerikoansohe dollars een nienwen glans had verkregon. «Het is mis schien een gelnk*, schreef hjj, «dat haar dochtertje dezen winter gestorven is Maar de dood van dat liore kind heeft mjj toch erg getroffen." EINDE.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1897 | | pagina 1