't Vliegend Blaadje
KLEINE COURANT
VOOR HELDER NIEU WEDDEP EN TEXEL TZTT
ram der n
9.
So 2553
Woensdag 4 Angnstus 1897
25ste Jaargang.
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn». 63.
Abonnement
3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., mot Zondagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 idem f 1.121/,.
id. Toor het Buitenland f 1.25, idem
f 2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
UitgeversBIBXHOUT Co., te Helder.
Surtiux 8POOBSTRAAT m ZUIB8TRAAT,
AdvertenttSn
Tiui 1 tot 5 regel.25 Cent.
Elke regel meer5
Groote lettere worden neer plafttiraimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaui bezorgd zijn.
10GGERSBAE ei BES HELDER,
Wanneor op Donderdag 5 dezer de gedenk
waardige zeeslag by Doggerabank voor
de 116 maal verjaart, geeft die gebeurtenis
iu 't bijzonder aan onB, bewoners der ge-
meonto Helder, opnieuw aanleiding om een
blik op bet verledene te slaan. In de ver
beelding doorleven we dan den ty'd, toen er
een oorlog met het maohtige Engeland was
uitgebroken, tot welken krijg de gebeurtenissen
in Noord-Amerika, waar de Britsche volks
plantingen tegen het Moederland waren op
gestaan, aanleiding gaven. Het Engelach zee-
wozon had zich sedert de laatstverloopen eenw
krachtig ontwikkeld 't onze was sedert de
roemrijke dagen van Tromp en do Rujjter
in storkte en aantal zeor verminderd. Moede-
looshoid beersehte er hier te lande in een
tjjd, waarin alle krachten moesten worden
ingespannen, om tegenover oen maohtigen
vijand stand te houden. Te midden van dien
hoogst ongunstigen toestand was de zeeslag bij
Dofgersbank een zeer gewichtig feit.
Don Ion Augustus 1781 zeilde onze vloot
van de Texelsche reede nit. Zij stond onder
bevel van den Schout-bij-nacht Zoutman, had
tot onderbevelhebber den kapitein ter zee
van Kinsbergen, en was bestemd, om een 70
tal koopvaarders door de Noordzoo en het
Schagerrak tot aan het Kattegat te geleiden,
en om do schepen, die nit do Noordsche
havans naar het Vaderland wilden stevenen,
torng to brengen. Men verzekert, dat van
iKinsborgon reeds voor den 4 Augustus den
ftchout-bjj-nacht wilde verlaten, daar zijn smal
deel bestemd was, om in de Noordzee te
bljjven kruisen, ten einde de beweging van
don vijand gadetoslaan. Zoutman bewoog hem
bjj do vloot ta blijven, en 't was voor het
Vaderland gelnkkig, dat de bedoelde scheiding
niet plaats had, want reeds don 5 Augustus
len in de nabijheid van de Dog-
'.SETS
0,
zwart
cM.
gersbank de Engelsche vloot, uit meerdere
schepen dan de odzo bestaando en sterker
bewapend en bemand. JToen de vijanden elk
ander genaderd waron, hoorde men van het
BriUoho admiraalschip roepenaNeem die
groots boot" doelende op het vlaggesehip
van Zoutman »maar schielijk weg, dan
zal de rest ons wel geen moeite kosten."
Dcse grootspraak had echter geen gevolg,
want de strijd werd heng. Onderscheidene
BriUoho schepen moesten dank zij den
heldenmoed der Hollandsche zeelieden
zwaar gehavond afdeinzen. Een poging van
den vijand om de ÜDie der onzen doorte-
breken, mislukte to eenenmale, en ten slotte
verliet de Britsche vloot het toonoel van den
Strijd. Geen der beide partijen kon zich de
eer der overwinning toeëigenen, doch in ons
Vaderland bracht dit heldhaftig optreden der
vlotelingen een gunstige verandering teweeg.
Ds mood en 't zelfvertrouwen herleefden bij
regeering en volk, en terwijl men hulde bracht
aan de dappere strijders, zag men de toekomst
helderder tegemoet.
Oozs vloot keerde op 12 en 13 Angnstns
ter reede van Texel terng, en heel het dank
baar Vaderland stemde in met don lof, aan
onie moedige zeelieden gebracht.
De gebeurtenissen ter zee, in 't laatst der
vorige eeuw voorgevallen, zijn niet zonder in-
1 vloed geweest op den lateren bloei on op de
grooto uitbreiding der gemeente Helder. Waren
in de jaren 1770 tot 1780 de allereerste
worken uitgevoerd, om hier eene geschikte
aanlegplaats voor de schepen van 's lands
vloot to maken, de oorlog met Engeland gaf
aanleiding, dat in April 1781 Prins Willem V
zioh naar hier begaf, om den toestand der
havenwerken in oogenschonw to nemen.
de behoefte aan golegenheid, om hier de oor
logsschepen te herstellen en van het noodige
te voorzien, gaf don stoot tot het aanleggen
aufa» eener h n 1 p w e r f, waardoor met grooter
speod kon gewerkt worden aan de reperatiëa
der schepen, dan zulks op de afgelegen lands-
werf to Medemblik mogelijk was.
Inmiddels was in of omstreeks 1785 door 't
aanloggen van een steenen dam en door 't
aanbrengen van duo-d'alven de haven «Het
Nienwediepa in behoorlijken toestand gebracht,
zoodat zij een veilige ligplaats voor allerlei
soort van schepen was geworden. De geschied
schrijver verhaalt, dat in het jaar 1789 niet
minder dan 151 zoeschepen in «Het Nienwe-
diep» een ligplaats vonden.
Omstreeks het jaar 1790 had de aanleg van
bovenbedoelde h u 1 p w e r f plaats. Zij droeg
den naam van «Hot Nieuwe Work", en be
vond zich ter plaatse, waar thans het fort
•Oostoever# aan de westzijde van het Noord-
hollandsch Kanaal is gelegen, 't Was eene
oppor vlakte van ongeveer twee morgen gronds,
don vorm hebbendo van eene lange rnit,
waarvan de hoeken waren afgerond. Deze
werf was door een ringdijk omgeven on ver
sterkt met steenen glooiingen. De slnis, in
ouden tijd als een meeaterstuk van water
bouwkunde geroemd, bestaat heden nog, en
diendo, tijdons de groote scheepvaartbeweging
te dezer plaatse, tot het schutten van binnen
vaartuigen. Het terrein was mot grachten
doorsneden, opdat de vaartnigen ter lading en
lossing voor de magazijnen en verdere ge-
bonwen konden verhalen. Tot dit doel vond
men er ook de noodige kranen. Er was eene
geschntwerf nevens de pakhuizen tot berging
van takelage, de hontloodsen, enz. Op een
eilaudjo vond men een smederij, en aan do
Z. O. zijde der sluis trof men de woningen
der Directie aan. Men had er verder nog
woningen voor den onderwijzer, voor den
sluiswachter en voor de werklieden. Behalve
hot ropareeren van grootere vaartnigon werden
op deze werf barkassen, sloepen en vletten
gebouwd. De werkzaamheden werden bestaard
on geadministreerd door een onder-equipage
meester, een onderconstracteur en een boek
houder met een klerk. Voorts waren er ge
plaatst een baas-timmerman, een smids-baas,
eon bootsman, een pakhuismeester, een sluis
wachter en een onderwijzer.
•Het Nieuwe Werk" was als een kolonie
op zichzelf. De gemeenschap met den Helder
was in dien tyd zeer lastig en soms zelfs ge
vaarlijk. By laag water ging men over »Het
Koogrss" derwaarts. Bruggetjes of planken
had men, tor bevordering der passage, over
de zwinnen gelegd. In den avond of bij on
gunstig weêr was de tocht zeer gevaarlijk.
Ongelukken waren niet zeldzaam. Bij hoog
water moest men met een sloep door .Het
Nieuwediep" varen.
Reeds in 't begin dezer eenw omstreeks
het jaar 1812 werd een aanvang gemaakt
met den aanleg van een nienw Maritiem-
Etablissement nabij den mond der haven, een
plek in vroeger tijd een moeras en by hooge
gotyen met water bedekt. Omstreeks 1827
kwam hier de uitgebreide, nieuwe Ryks werf
met hare talrjjke gebouwen gereed, en sedert
vinden daar honderden ambtenaren, beambten
en minder geëmployeerden werk en brood.
De werf te Medemblik werd opgeheven, de
beambten en werklieden werden naar hier
verplaatst, en sedert vormt het Maritiem-
Etablissement, ondor den naam .Willemsoord'
do eerste en voornaamste oorlogshaven van
onB Vaderland. ,Het Nienwe Werk* ontving
tegelijk oene andere bestemming, en het tegen
woordige «Oostoever" met zyne borg- on werk
plaatsen voor oorlogs-materiëel bewaart met
do nabijgelegen sluis aan de ajjdo der Zuider
zee de herinnering aan den vroegeren toe
stand, die een overgang is geweest tot de uit
gebreidheid der maritieme inrichtingen en
daardoor van dezo belangrijke gemeente.
Uit het Buitenland.
Reeds vroeger hebben wy byzoaderheden
medegedeeld, omtrent het zoeken en vinden
van gond inBritsch-Amerika. Thansknnnen
we vermelden, dat de trek naar hot nienwe
Eldorado steeds grooter wordt. De ver
halen, die daaromtrent uit de Niouwe Wereld
tot ons komen, beginnen veel op de duieond-
en-een-nacht-vertellingen te gelijken. De Ame
rikanen mogen aan dergelijke verrassingen ge
wond zyn wy, bewoners van de Oude
Wereld, dnizelen haast by de tydingen nit
het nieuwe goudland, waar het «slijk
aarde" maar voor kot oprapen schijnt te liggeB.
In onderscheidene streken verlaten de menschen
ban bakermat, hnn werkkring, om in hot
wonderland, waar het stof der wegen zelfs
goudkorrels schynt te bevatten, in korten tijd
tot ongekenden rykdom te geraken. Althans
zoo stellen zy het zich voor. By 't vertrek
van eon stoomschip naar 't goudland moeten
honderden aanvragen afgewezen worden on
't schynt, dat vooral het zwakke geslacht by
het gondzoeken zeer gelukkig iston minste
er wordt verzekerd, dat sommige damos 10
tot 20,000 dollars aan gond in slechts twee
maanden tyds hebben verzameld. Dit is een
borioht dat door onze lezeressen zeker mot
groote belangstelling zal worden begroet.
Een echtpaar nit Frisco bracht als vracht
van hun werk van April 1896 tot na 60,000
dollars meè naar huis. Er is feitelijk gebrek
aan zakken, om alles te bergen. Men maakt
ze thans van hertenhuiden, waarin een waarde
van 2500 dollars kan geborgen worden. De
gewone soort is van boksleêr, en dient tot
het bergen van 1000 dollars in ruw goud.
Anderen tasBen het maar op in glazen en
potten, en slniten die af met vellen papier.
De agent te Circle-City zegt, dat het gond
in zoo groote mate voorhanden is, dat er byna
geen arbeidskrachten te krjjgen zyn. De loonen
bedragen gemiddeld ook maar 50 dollars per
dagTe Dawaon, een stad by het kamp,
komen de mijnwerkers hunne zakken stofgond
in bewariDg geven. De winkelier, die ze in
ontvangst neemt, werpt ze gewoon onder de
toonbank, alsof het zakken meel waren I" Was
een gedeelte van het blinkende metaal maar
tot voeding geschikt, dan zon het er met den
aldaar spoedig invallenden winter vry wat
gunstiger uitzien voor de pas aangekomen
gouddorstigen. Ellende en honger wachten
hun thans te midden van aardsche schatten
Alle levensbehoeften moeten van elders komen,
want het land is niet geschikt om bebonwd
te worden. Men vermoedt, dat do ontginning
der velden 4 tot 5 jaren zal dnren. Natunrlyk
haDgt do dnnr van de dikte der gondlaag af.
Men heeft uitgerekend, dat 30,000 mijnwer
kers in het myndistrict zullen zyn aangeko
men vóór den aanvang van den herfst, en
ieder oogenblik moet na gebruikt worden, om
levensmiddelen aan te voeren voor de men-
schenmenigto, die spoedig in staat zal zyn,
het voedsel met stofgoud in groote hoeveel
heid te betalen.
Omtreeks 40 jaren geleden woedde in Britsch-
Indië een verschrikkelijke kryg. Een groot
deel van dat groote, volkrjjke land was tegen
Engeland opgestaan, on schatten van bloed en
menschenlevens heeft het gekost om dien
vreeselyken opstand te onderdrukkon. Thans
dreigt weêr zulk een gevaar, en de regeering
neemt belangryke maatregelen, om 't uitbars
ten eener omwenteling te voorkomen. Een
hooggeplaatste inlander werd dezer dagen,
verdacht van ontrouw aan H. M. de Koningin-
Keizerin, gevangen genomen. Deze arrestatie
werd woldra door andere gevolgd, en bericht
gevers, die wélingelicht schynen te zyn, ver
zekeren, dat men sinds lang uit verschillende
verschijnselen kon opmaken, dat er iets ern
stigs broeide. Een Engelsche dagblad-corres
pondent vatte onlangs een door hem gehonden
onderhond met een voornamen Indiër in deze
woorden samen «In Indiëis de revo
lutie r ij p Kort hierna kwamen berichten
in omtrent onlusten in Indië, en over het ver
moorden van Engelsche officieren en ambte
naren. Toen word de waarschuwing vernomen
Moge de onderkoning eindeljjk het feit erken
nen, dat in zyn gebied gebeurtenissen op til
zijn, waaromtrent hy tot dusver niets scheen te
weten. Togen hot vieren dor jubileumfeesten
ter eere van de Koningin-Keizerin werd in
de Inlandsche en Engelsche talen een vlug
schrift verspreid met het onderschrift: «Drie
honderd millioen menschelyke wezens". Nadat
op de nadering van do jnbeleumfeosten gewe
zen, on de regeering en de Koningin-Keizerin
beschimpt waren, deed het geschrift een beroep
op de beschaafde natiën der wereld, en spoorde
het deze aan, de roepstem der verdrukte In
diërs aantehooren, die leven in slavernij. Mil-
van onze broeders zoo heette het
in dat geschrift hebbeD oneindig meer
aanspraak op uwe deelneming en hulp dan de
bewoners van Griekenland en Klein-Azië.
Zalfs niet een dnivel zon het wagen feest te
vieren in een tyd van hongersnood,
pest en aardbeving. Wil niemand de
hand uitstrekken, om de gewelddadigheden te
betoomen der Engelsche tyrannen, die ons sinds
een eenw mishandelen
Bjj de viering der genoemde feesten te Bom-
bay en te Calcntta werden onlusten gevreesd
en uitgebreide voorzorgsmaatregelen genomen.
De orde bleef wèl ongestoord, doch onder de
asch bleef de verbittering blijkbaar gloeien.
Hier en daar kwamen verschijnselen voor, die
van eene algemeene ontevredenheid getuigden.
De van regeeringswege bevolen maatregelen
tegen de peat-epidemie en vooral de ruwheid,
waarmede die door de autoriteiten zyn uitge
voerd, hebben deze hevige verontwaardiging
verwekt. De pest-antoriteiten dus schreef een
inlandsoh blad zyn eenvoudig slaohters,
die, in naam der wetenschap, het volk kne
velen en martelen. Zoomin Hindoes als Mo
hammedanen willen de vervolging van hnnne
vrouwen en kinderen dnldoD. Hot is een ramp
voor het volk, dat eer, godsdienst on vronwen-
knischheid, die zelfs onder de heerschappij der
Mongolen veilig waren, onder de verlichte
Engelsche regoering brutaal aangerand worden.
De ellende, waarin de meer dan 250 millioen
menschon leven, die daar het Engelsche ge
zag moeten erkennen, gaat alle beschrijving te
boven. Het volk, dat 's jaarlijks een schatting
van 360 millioen gulden aan do Europeanen
betaalt, lijdt honger; van jaar tot jaar neemt
het aantal van heD, die den hongerdood ster
ven, toe, en volgens officiëole statistieken zyn
er tegenwoordig meer dan 80 millioen Hindoes,
die niet in staat zyn, hnn honger te stillen.
De onrustbarende berichten nit Britsch-Indië
zyn dus niet verrassend, men moet zich in
tegendeel verbazen, dat het er zoo lang rus
tig is gebleven.
NIEUWSTIJDINGEN.
HELDER, 3 Aug. 1897.
Voor belastingschuldigen is een
praktisch boek verschenen om op gemak
kelijke wijze copie te maken van de bil
jetten voor vermogens-, bedrjjf- en per-
eoneele belasting, welk men den fiscus
behoort over te leggen. Het gemis van
een behoorlijk afschrift gevoelt ieder, als
de talryke vragen op de papieren A, B.
of C. moeten beantwoord worden.
Thans geeft de uitgave van het Aan-
teekenboek van Rijksbelastingen hierin
eene nuttige verbetering. Voor een tijd
perk van 10 jaren is het voor het ge
bruik geschikt gemaakt en de prjjs van
f 1.is niet hoog gesteld.
Bij kon, besluit is aan den matroos
lste klasse der Koninklijke Nederlandsche
Marine P. F. Kalb (stamboeknummer 27395)
de zilveren medaille der orde van Oranje-
NaBsau toegekend.
Overste Timing.
De gepensionneerde Luit.-kolonel van het
korps mariniers W. G. Taning, die in 1877,
na eene eervolle loopbaan bjj zyn korps,
benoemd werd tot Commandant van bet
Invalidenhuis te Leiden, zal eerstdaags, op
zyn verzoek, van deze betrekking worden
ontheven. 't»LeidscheDagblad" wjjdt
by deze gelegenheid zeer waardeerende
woorden aan de verdiensten van den grjj-
zen krjjgsman, die gedurende 20 jaren in
de waarneming zjjner fanctie als Comman
dant van 't Invalidenhuis door eerlijkheid,
nauwgezette plichtsbetrachting en recht
schapenheid heeft uitgeblonken. Het ge
noemde blad besluit zyn waardeerend woord
volgender wijze»Met de meeste voldoe
ning kan de heer Tuning terug zien op den
tyd, dien hy als Commandant van het In
validenhuis heeft doorleefd, en op de wyze,
waarop hy deze betrekking heeft waarge
nomen, waaromtrent hjj jaarlijks van het
hoofdbestuur van het Fonds tot aanmoedi
ging en ondersteuning van den gewapenden
dienst in de Nederlanden den grootsten
lof mocht inoogsten. De welverdiende rost
zy den braven, byna 80 jarigen grjjsaard
gegund",
De on
omstandigheid, dat de heer Tuning
tjjdens zyn dienst by 't korps mariniers
herhaaldelijk alhier in garnizoen is geweest,
geeft ons aanleiding, het bovenstaande uit
het >L e i d s c h e D a g b 1 a d" te vermelden.
Naar men aan de »N. R. Ct.< mede
deelt, zouden de ministers Goeman Bor-
gesius, Lely en Pierson zich bereid ver
klaard hebben eventueel eene candidatunr
voor de Tweede Kamer, respectievelijk in
de districten Zutfen, Lochem en Enschedé,
die hen by de algemeene Kamerverkiezin-
kozen, opnieuw te aanvaarden en dos
kamerlidmaatschap met het minister
schap te verbinden.
Men schrjjft uit OpBterland aan het
Hbld."
De uitslag der herstemming voor den
gemeenteraad heeft ons een verrassing be
zorgd. Tegenover mr. baron Yan Harinxma
Thoe 81ooten, griffier bjj 't kantongerecht
te BeetBterzwaag, die aftreden moest, is
gekozen S. Westra, boerenarbeider te
Lippenhuizen, die bekend staat, dat hjj in
't wildstroopen geen vreemdeling iB".
De »Raad van tucht voor Koopvaar
dijschepen'' zitting houdende in het Paleis
van justitie te Amsterdam, Zaterdagavond
uitspraak doende in de zaak van het ss.
•Caledonia" in den namiddag van den 16en
Juli jL op de reis van New-Castle naar
Rotterdam 40 mjjlen nit de Engelsche kust
gezonken tengevolge van een naphta-ont-
ploffing, sprak den kapitein B. MeyerJz.,
vry. De Raad heeft overwogen, dat de
kapitein inderdaad niet de noodige voor
zorgen heeft genomen bjj het stuwen der
naphtadat zyne verantwoordelijkheid te
dien aanzien niet wordt opgeheven door
de omstandigheid, dat het laden en stuwen
geschiedde onder toezicht van een vertegen
woordiger des afzenders, doch dat niet ge
bleken is, of en zoo ja op welke wyze de
ontploffing der naphta door nalatigheid bjj
het stuwen is veroorzaaktvoorts, dat
evenmin gebleken is, dat het zinken van
het schip voorkomen zon zyn, indien ge
poogd ware op eigen stoom de kust to
bereiken, hoewel het te betreuren bljjft,
dat de kapitein voor het in werking stellen
der wel is waar defect geraakte machine
geen steun vond bjj den machinist en men
stellig beter zon hebben gedaan met te
trachten de machine aan den gang te honden.
Zjjn vrouw vermoord?
Toor de rechtbank te Roermond had
zich te verantwoorden Willem Zegers, oud
43 jaren, landbouwer, wonende te Gemert,
thans in voorloopige hechtenis, beklaagd
van op of omstreeks 28 December 1896
zyne echtgenoot®, Adriana Yan Berlo, op
zettelijk met voorbedachten rade, verschei
dene steken, stooten of sneden met een
scherp voorwerp in haar onderlyf te heb
ben toegebracht, tengevolge waarvan die
vrouw kort daarop aan de bekomen won
den is overleden.
Beklaagde ontkent pertinent zyne vrouw
een steek of snede in het onderlyf te heb
ben toegebracht, wel erkent hjj zyne vrouw
te hebben geschopt.
Nadat een 15-tal getuigen en een 2-tal
deskundigen waren gehoord, eiachte het
O. M. een gevangenisstraf van 20 jaren met
bevel tot gevangenhouding.
Feullleto n.
ifj
irwfl
aweAi:
i Toen zy gohoel gereed was en reeds op
den drempel der kamer stond, riep zy Lanra
nog tosVaarwel, lieve I Verveel je niet al
te zeer
Eenige oogenblikken later zag Laura nit
bet venster de beide dames de straat opgaan.
Zy was na met haar gedachten alleen. Zon
het mogelyk zjjD, dat baar vader John had
opgezocht Er was misschien een uur ver
kopen, sedert zy hem met hoed en stok de
trap had zien afgaan. Het bloed steeg haar
by deze gedachte naar het hoofd, het werd
haar in do kamer to benauwd. De glazen
deuren openende, trad zy op het balkon. Het
was een koele zomernamiddag. Zware on-
weders hadden des nachts de temperatuur af
gekoeld. Een vochtige wind waaide haar tegen
en verfrïsohto haar brandend voorhoofd. Acht
lange dagen waren or reeds verloopen sedert
zy den geliefden man gezien hadMaar
Hemel, wat was dat?
Zy rorbleekte plotseling en moest zich aan
de yeoren leuning van het balkon vasthouden
om niet te vallen. Voor het huis hiold het
wolbekende rytaig van doctor Marlow stil,
en by het nitstappoadaar kwamen
haar vader en John, arm in arm, de stoep
op. De droevige uitdrukking op hot gelaat
van den jongen dokter was verdwenen; eon
gelakkigo glimlach speeldo hem om den m<
Laura boog zich ver ovor het balkon,
eDu«uen bUk had opgevangen, eon blik die,
gelyk aan don zonnestraal na oen langen
Winter, de hoop in het hart doet weder-
keoren.
Nog altjjd omklemde zy de ijzeren leuning.
Als door een zee van licht verblind, danste
en schemerde het haar voor de oogen, terwjjl
zy slechts met moeite ademhaalde en haar
boezem zwoegde. Hy kwam I John, de lang
verwachte, keerde weder
Een inwendige stem zeide haar, dat zy de
bezoekers to gemoet moest gaan. En zooging
ay_ in het galon terng; maar by het raam
blyvendo staan, alsof de leden haar verlamd
waren, staarde 2y met benevelde oogen naar
de denr. Tot boven aan de trap had de heer
Marlow zioh door John laten onderatenneo.
Nu echter liet hy zyn arm los, terwjjl hy
glimlachend sprak«Verder heb ik nw ge-
leido niet noodig. Ik dank n bartelyk, John
Gy knnt hier* hy wees op het salon
.binnengaan
«Wilt gij my niet vergezellen vroeg de
jonkman dringend, terwyl by de hand van
den houtvester krampachtig drukte.
«Noen, myn zoon, ik heb nu geen tydIk
moet oen brief naar Daitschland schrijven,
met het bericht dat wü misschien iots later
naar hnis terugkeeron, om koit te gaan,
tot ziens, Jobn 1" En met veerkrachtigen tred,
als die eens jongelings, liep de oude heer de
trap op. John wierp hem een dankbaren blik
achterna- Een korte aarzeling nog en
adomhalend qpende doctor Marlow de deur.
Daar aan het venster stond het «choono
meisje als een lovend beeld in een donkere
lyst voor bom! Haar lippen waren vast op
eengeklemd en de oogen sloeg zy schuchter
naar den grond. Zy reikte hem zelfs geen
hand geen glimlachje om hem to verwelko
men, kwam er om haar lippen. En toch wist
doctor Marlow, dat de proeftijd voorby, en
dat nn het uur gekomen was om zich geheel
aan het geluk, het reine geluk over te geven.
•LauraAls een ootmoedige smeekeling
kom ik tot nl"
Tot op eonige etappen was hjj haar ge-
Nn keek zjj eindelijk op maar haar
schoone oogen waren nog half bedekt
door de lange wimpers, en het gelakte hem
niet, er een blik in te werpen.
In myn kortzichtigheid en verblinding heb
ik iets gezegd dat ik niet vervollen kan,
omdat ik niet de kraoht bezit om dat in op
winding gesproken woord tot waarheid te
maken. Dacht gy, dat ik met een koel vaar
wel van n kon scheiden vroeg by, terwyl
by naderbij trad. «Dacht gy, dat ik het langer
kon verdragen, willons en wetens rond te
loopen als ware ik blind? Ik wil niet langer
blind zyn, Laura! Liefde en gelak hoop ik
by n
Vol liefde richtte zyn blik zich op het hevig
blozendo meisje.
•O John, wie heeft n dat gezegd? Hoo
weet ge dat bracht zij er met moeite uit,
terwijl zy het hoofd afwendde.
•Uw dierbare vader heeft dat gedaan, Lanra
uw vader, die nn ook myn vader wil zijn I"
antwoordde hy. «Hjj heeft den slnior weg
getrokken die dozen schat aan myn oogen
onttrok. Mag ik er de armen naar uitstrekken,
Lanra
Hjj wachtte haar toestemming niet af;
hartstochtelijk en vast sloot hjj de geliefde in
zyn armen en drukte haar aan zyn borst.
«Wilt gjj mjjo vrouwtje worden, Laura Hebt
gjj niet gevoeld, dat ik n onuitsprekelijk lief
heb, zoo, dat de angst u te moeten vor-
liezon of n nooit de mjjne to knnnen noemen,
my byna krankzinnig maakte Hier op do
knieën smeek ik u om vergeving voor al het
leed dat ik over nw onschuldig hoofd heb
gebracht! Myn geheelo leven zal aan n ge-
wjjd zynhet zal u bowyzon, dat John Mar
low den naam, hem ton tweeden male
schonkon, onbesmet zal hondenWoa
beeft gjj, Lanra?" terwyl hjj haar een
op don lieven mond drukte. «Is het zoo m
ljjk voor n, dat woord nit te spreken,
voor my oen wereld van aaligheid in zich
slnit? uwe oogen hebben n immers reeds ror-
raden maar ook van aw lippen moet ik het
hooren, dat gjj mjj liofhebt, ik smeek n daarom
dat woord te spreken 1"
Een jubelkreet gaf hem antwoord en deze
uitroep was hom genoeg. Zjj sloeg haar armen
om zyn hals en snikkend kwamen, nanweljjks
verstaanbaar, de door hem zoo vorig gowensch-
to woorden haar over de lippen, terwyl zjj het
blozend gelaat aan zyn borst
BESLUIT.
In ongestoorde vreugde vlogon de dagen voor
Lanra en John voorbij. Anderhalf jaar zyn
nn vervlogen, sedert John zjjn dierbaar
vronwtje in zjjn nienwe woning had binnen
geleid. Lanra kreeg een voldoenden bruid
schat mede, zoodat het jonge paar, dank ook
dr. Marlows uitgebreide praktjjk, in staat was
eon onbezorgd leven te leidon. Do bruiloft
werd reeds eenige weken na de verloving
te Milwankee gevierd, waar tanto Suze, nadat
zjj het familiehotel had overgedaan,
om en nn voorgoed vestigde. De
levoDslnstige oude dame trek zich nu byna
g.ho.1 nit den omgang met de menschen
terug en leefde kalm voort. In baar huis
kamer hing het lovensgroot en sprekend ge
lijkend portret van Philip Marlow, dat het
jonge paar voor tante Suze had laten maken.
Met trots sprak do oude dame van »haar
kinderen* in Chicago. Toen John na verloop
van een jaar de hnlp van tante Suze voor
zyn vrouw inriep voor een gewichtige ge
beurtenis die op til was, telegrafoorde zy, dat
zy onmogelijk kon komen. Met gefronst voor
hoofd on een bjjna bygeloovige vroes logde zy
den harteljjkon brief van haar neef terzjjdo,
on de verblijdende tijding, dat oon zoon, een
kleine Marlow, het levenslicht had aanschouwd,
was slechts in staat do diepe rimpels van tauU»
Snzes voorhoofd glad to stryken. Eenige maan
den later bozocht zjj het jonge paar en drukte
vnrigen kns op het donker gelokte kin
derhoofd, waaruit de broime oogen haar zoo
warm tegenblikten. Hem aan haar hart ge-
drnkt of zelfs maar op haar schoot genomen
It zy den kleinen Marlow niet vóór zjjn
vierde jaar.
De heer en mevrouw Marlow waren, nadat
j eenige weken met hnn zuster in Milwan
kee hadden doorgebracht, weder naar het vader
land teruggekeerd. Beiden wilden aan de drin
gende beden hunner kinderen, zich voor altjjd
te Chicago to vestigen, geen gohoor geven;
maar die kinderen zelf moesten beloven, elkon
Zomer naar Dnitsohland te komen.
Bjjna drie jaar was dr. Marlow reeds ge
trouwd, toen hjj van zjjn vriend James Dnroey
een brief ontving, wolko veel nienwe bevatte.
James was in kennis gekomen met een zeer
rjjke jongedame en zou weldra met haar in
het huwelyk tredon. Nn hjj tevreden was met
zjjn lot en eon schoone toekomst hem toe
lachte, bekende hy zjjn vriend, dat hjj inder-
tjjd workolyk vorlicfd geweest was op Lanra
on alleen uit zuivere vriendschap zich had
ternggetrokken, ja zelf» gelogen on bedrogen
had om hom dat offer der vriendschap te knn
nen brengen. Hjj was nu zolf ook gelukkig
en kon daarom met oen glimlach aan dien tjjd
terngdenken. Zjjn zuster was nit spijt naar
Europa overgestoken en sedert oonigon tjjd
gehuwd met ven Doitsohen graaf, wiens wapen
schild door haar Amerikoansohe dollars een
nienwen glans had verkregon. «Het is mis
schien een gelnk*, schreef hjj, «dat haar
dochtertje dezen winter gestorven is Maar de
dood van dat liore kind heeft mjj toch erg
getroffen."
EINDE.