KLEINE COURANT.
't Vliegend blaadje.
Voor Helder, Texel en Wieringen m
b. 2669.
Woensdag 14 September 1898.
26ete Jaargang.
Bureau: Zuidstraat.
Telefoonn". 32.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoonn*. 8L
Abonnement
p. 3 maandeu binnen de gemeente 50 CtM met Zomlagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 id. fl.121/,.
id. voor het Buitenland f 1.25,id. f2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BEBKHOUT Co., te Helder.
Bureaux» Spoorstraat en Zuidstraat.
Aavertentlön
van 1 tot 5 regels25 Cent.
Elke regel meer5
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJ DAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn
Uit hel Buitenland.
Het gewichtigste nieuws uit het buitenland,
in de laatste dagen tot ons gekomen, is de
moord, door den anarchist Lucchini op de
Keizerin van Oostenrijk gepleegd. Deze ont
zettende gebeurtenis had plaats jl. Zaterdag
nubjj het hötel Beau llirage te Genève (Zwit
serland), op 't oogenblik, dat H. M. zich naar
de aanlegplaats oener stoomboot begaf. De
moordenaar bracht zjjn slachtoffer met een
dolk een krachtigen stoot toe. Met de hulp
vun omstanders stond de Keizei in nog op
per raderbaar naar het hötel gebracht, gaf
zij daar den geest. De ellendeling, die zich
van een driekantig, scherp geslepen wapen
had bediend, nam de vlocht, doch werd weldra
gegrepen. Hij ging gewillig meê en zong zelfs.
Aan 't politie-bureau verklaarde hij anarchist
te zjjn en broodeloos. Hjj verzekerde, den
rijken een kwaad hart toetedragen, en dat
hy naar Genève was gekomen, om een hoog
geplaatst persoon te vermoorden. Bjj toeval
had by vernomen, dat de Keizerin op de
bewuste plek zou voorbijkomen.
Keizerin Elizabeth vun Oostenrijk, geboren
hertogin vun Beinen, was geboren den 24
December 1887 en trad den 24 April 1854
in 't huwelijk met Keizer Franz Joseph van
Oostenrjjk. Voor den bejaarden Vorst, die
den 2 December a. 8. zjjn 50 jarig regecrings-
jubileum zal vieren, is liet verlies zijner trouwe
gade, met wie hy 44 jaren in den echt ver-
eenigd was, zoo mogelijk nog grooter ramp,
dan de vele rampen, waardoor hij gedurende
zijn leven reeds getroffen is.
Ten vorigen jare is de zuster der nu ver
moorde Keizerin de hertogin van Alenqon
op jammerlyke wyze om het leven geko
men bij don noodlottigen brand van den Wel-
dadigheids-buzur te Parjjs.
Er is maar weinig voortgang in de zaak
der herziening van het proces-Dreyfus.
De nieuwe Minister van Oorlog, generaal
Zurlinden, was, bij 't afzenden der thans ont
vangen berichten, nog altjjd bezig met 't be-
studeeren der bescheiden, en eerst als de
groote manoenvres zyn afgeloopen, die do
Minister met den President der Rupubliek
bywoont, zal ccne beslissing worden genomen.
En in het gunstige geval moeten, na die
beslissing in den ministerraad, nog een aantal
formaliteiten by de rechterlijke macht plaats
hebben. Wjj, gewone menschen, zouden in
dit geval zeggen nn er zóóveel kans bestaat,
dat Dreyfus onschuldig zal worden bevonden
laten wy hem dan met spoed aan zjjne
onmcnscbelijk wreede gevangenschap op het
Duivelseiland ontrukken. Ten bljjke, dat
er thans in Frankrjjk velen zijn, die zich
deze zaak aantrekken, kan dienen, dat, tegen
de aanstaande zitting der Kamer van ver
tegenwoordiging, niet minder dan 14 inter
pellaties over de Dreyfus-zaak zyn aange
kondigd. En te midden van dat alles begint
het vermoeden algemeen te worden, dat Ester-
liazjr zich niet meer op Franschen bodem
bevindt. Hy is, naar men meent, naar En
geland gevlucht.
Nadere bijzonderheden beveiligen den om
vang der onlusten op Kreta en de betreurens
waardige gevolgen daarvan. Er wordt verzekerd
dat niet minder dan 800 Christenen op dat
eiland door de Muzelmannen zyn vermoord, en
oppicuw hebben wéér brandstichtingen plaats
gehad. De toeatand dus verzekert do be
richtgever is nog altijd hoogst ernstig.
Slechts enkelen der vluchtende Christenen
hebben meer dan de klecderen gered, die zjj
aan liet lijf hadden. Een Christen, die naar
het Britsclio kamp wilde vlnchten, werd
gruwclyk mishandeld en ten slotte van de
stadswallen in zee geworpen.
't Bestuur van den Duitachen Vredebond
heaft, naar aanleiding van de vredeboodachup
des Kussischen Keizers, een oproeping gericht
tot het Duitache volk, waarin het voorstel
tot het honden eener internationale vredes
conferentie wordt begroet als «een gewichtigen
stap tot handhaving van den vrede en tot
vermindering van de uitgaven, die het merg
der volkeren verteren», 't Bestuur acht nu
den tjjd gekomen, om den arbeid der Vrede
bonden krachtig voorttesetten, te meer omdat
do bezwaren, die aan de verwezenlijking van
het groote doel nog in den weg staan, slechts
door het nadrukkelijk optreden der volkeren
selven te overwinnen zijn.
NIEUWST IJ DINGEH.
HELDER, 13 Sept. 1898.
Door het provinciaal bestuur van
Noord-Holland is aanbesteed Het maken
van een vischhal met bijbehoorende wer
ken op de terreinen der Vissehershaven te
IJmuiden, deel uitmakende van de uit
breiding der sluis- en havenwerken aldaar.
Raming f 152.700. Minste inschrijver G.
Ruigewaard te Egmond a/Zee voor f 141.465.
Wognum (N.-H.), 9 September. Het
vaste plan bestaat om de stoomtram Scha-
gen—Wognum—Hoorn den 20sten Octo-
ber a.s. voor het publiek verkeer open
te stellen.
De heeren Gebr, Kluck, sigarenfa
brikanten te Almeloo, hebben op den In
huldigingsdag aan de tweehonderd oude
zeelieden in de Prins Hendrik-stichting te
Egmond a/Zee voor ieder twee keurig ge
ëmailleerde blikken doosjes, met het por
tret onzer jonge Koningin in kleurendruk
er op, doen toekomen, waarvan een gevuld
met tien goede sigaren en het andere met
goeden rooktabak.
Dat de oude Janmaats daarmede in hun
schik waren, behoeft nauwelijks gezegd te
worden De doosjes kunnen tevens als een
fraaie tabaksdoos dienst doen.
Hr. Ms. schepen Zeeland", Hol
land", «Piet Hein", >Evertsen", «Dolfijn",
«Bellona" en de tot koninkljjk jacht inge
richte schooner «Zeehond" vertrokken
Zaterdag van hier naar het Hollands Diep
om met de andere daar reeds aangekomen
schepen aan de vloot-revue op a.s. Don
derdag deel te nemen.
Even voor het vertrek der «Zeehond"
had nog een noodlottige gebeurtenis kunnen
plaats hebben. Bij het aan boord gaan
van den zeeloods, den officier van de wacht
en nog drie andere personen, geraakte de
loopbrug waarover zij aan boord gingen,
los en alle vijf personen vielen in de haven
tusschen het schip en den steiger. Gelukkig
werden allen gered, doch de zeeloods had
nogal lang in het water gelegen en kon
de reis niet medemaken.
Texel, 12 Sept.
Tot lid van de Reddings-commissie op
Texel is benoemd de Heer H. W. de
Joncheere, Burgemeester, in plaats van den
Heer Strick van Linschoten.
Een zestal muzikanten van «Helder's
Harmonie-kapel," die bij de feestelijkheden
te den Hoorn en te Oosterend dienst deden,
hebben zeer voldaan. Bij volgende gelegen
heden zal oene uitnoodiging zeker niet
uitbljjven.
De heer A. B. Weber van den Helder
zal in de maand October te Oudeschild
voordrachten komen houden. ZEd. staat
alhier als Declamator hoog aangeschreven.
AT JEH.
«De colonne van kolonel Van Heutsz
heeft een groot succes behaald door het
gevangen nemen van Toekoe Bintara
Gloempang Pajong, de vrouw van Toekoe
Bintara en Potjoet di Rambong, allen voor
name Atjehers."
«Voorts hebben de hoofden van Troesep,
Aron, Moesa en Langien zich overgegeven.
De hoofden die door de colonne-Van
Heutsz werden gevat, behooren tot degenen
welke altijd onwillig waren zich te komen
«melden" bij het civiele bestuur te Segli.
Van H. M. de Koningin is ten ge
schenke ontvangen voor het politie-perso-
neel te Amsterdam eene som van f 1000
en voor het brandweer-personeel aldaar
eene som van f 250.
De Konmginnen hebben in een uit
voerig schrijven, den burgemeester van
Amsterdam hun dank doen toekomen voor
de feestelijke en hartelijke ontvangst, hun
te Amsterdam ten deel gevallen.
Aan de algemeene armen aldaar, is door
de Koningin f 10.000 geschonken.
De Paus en de Koninginnen.
De Parijsche «Vérité" deelt mede, dat
Z. H. de Paus twee telegrammen van
gelukwenschen heeft gezonden aan H. M.
de Koningin en H. M. de Koningin-Moeder.
Aan de eerste biedt de H. Vader zyn
zegenwenschen voor het geluk van Hare
Majesteit en van de onder haar macht
gestelde bevolking.
Tot Hare Majesteit de Regentes richt
Z. H. den wensch, dat het Haar moge
gegeven zyn nog langen tjjd zich te ver
heugen in een zegenrijke regeering van
haar Dochter, in wier hart zij de zaden
beeft gestrooid van zoovele edele deugden.
Een bezoek aan het vuurwerk
te Amsterdam.
Woensdagavond, omstreeks halfacht, was
een gezelschap feestgangers met den spoor
trein te Amsterdam gekomen om het vuur
werk te gaan zien. Men begaf zich daar
toe in de richting van den Buitenkant,
doch bemerkte aldra, dat de groote menigte
voetgangers het doordringeu onmogelijk
maakte, en de kans om iets te zien even
zeer. Daar komt er een op het gelukkige
denkbeeld: «We moesten terugkeeren naar
het Centraal-station, ons kaartje vertoonen
en op het perron plaats nemen. Men heeft
daar een prachtig uitzicht, geen gedrang
en 't kost niets." Gedaan als gedacht. De
manoeuvre gelukte volkomen. Men zag
reeds het begin van het vuurwerk.
Wat gebeurt echter De spoorweg
autoriteiten plaatsen een trein vlak vóór
de toeschouwers, en alle uitzicht is beno
men. Toen zegt een ander: «Weet je wat
we nii doen V Wij gaan in den trein zit
ten. Deze vertrekt eerst over een uur, zoo
dat wij zittende kunnen genieten." Het
werd intusschen al mooier.
De wagens waren spoedig gevuld, zoo
dat de portieren werden gesloten. «Natuur
lijk een maatregel van orde, om verder
binnendringen te voorkomen."
Een klein beetje opgestoomd heel
kalm. «Om plaats te maken alweer voor
een anderen trein. Wat gaat dat toch ge
regeld Nu is men vlak tegenover het
vuurwerk gekomen. Een verrukkelijke
plaats om alles te zien.
Maar ziet, daar begint de locomotief wat
harder te zochten, de trein wat harder te
rijden, en aldra bemerken de feestgangers,
dat zij alweêr op weg naar huis zijn!
Woensdagavond is er in den trein rich
ting Hilversum gelachen maar toch deed
die lach wel een weinig denken aan dien
van zeker iemand, die kiespijn heeft.
Te Schiedam werd Donderdagavond
de geheele Schiebuurt in opschudding ge
bracht doordien een man, verdacht van
inbraak en diefstal, deed alsof by zich
wilde verdrinken.
Zekere J. C. van der M., kastelein in
de Hoogstraat aldaar, had, naar men ver
moedt, door middel van een valschen sleutel,
zich toegang verschaft tot de branderij
van den heer M. W., waar hij eenige ja
ren geleden als meesterknecht was werk
zaam geweest en waaruit hjj moutwjjn
ontvreemd had. De branderij verlatende,
werd hjj door twee Rijksambtenaren aan
gehouden, die hem verzochten met hen
naar het politie-bureau te gaan.
Schoorvoetend ging hij mede. Inmiddels
hadden twee politieagenten zich aange
sloten om zoo noodig hulp te verleenen.
Op korten afstand van het politie-bureau
rukte v. d. M. zich van zyn geleide los,
zette het op een loopen, en vóórdat men
hem weder grijpen kon, sprong hy in de
Schie, om zwemmende den overkant te
bereiken en alsdan te ontvluchten. Even
wel bemerkende, dat aan dien kant de
politiemacht ook vertegenwoordigd was,
zwom hij terug en bleef ongeveer een half
uur in het midden van de Schiegracht,
waar duizende oogen op hem gevestigd
waren. Zwemmende hield hjj zich boven
water.
Stokken werden toegestoken, touwen
toegeworpen, doch de vluchteling deed
geen enkele poging om daarnaar te grjj-
pen. Eensklaps verdween hij in de diepte
maar kwam spoedig boven, zwom naar
den kant, en door angst en vermoeienis
uitgeput, gaf hij zich aan de politie over.
Door vyf politieagenten werd hjj toen
naar het commissariaat gebracht, doch
onderweg wierp hy een zwaar voorwerp
in het water, dat spoedig werd opgehaald
en bleek te zyn een platte blikken bus,
gevuld met gedistilleerd.
Na een kort verhoor werd hjj in verze
kerde bewaring gebracht.
Het vuurwerk te Amsterdam is niet
meegevallen in dubbelen zin: velen
hebben niets te zien gekregen omdat de
plaats waar het ontstoken werd, zich
daarvoor minder goed leende. Zelfs van
hen die plaatsen gehuurd hadden, zagen velen
alleen de pijlen die hoog opgingen.
Anderen, die groote verwachtingen om
trent het vuurwerk hadden gekoesterd,
ineenen dat men evengoed by een Neder-
landsch vnurwerkmaker ter markt had
kunnen gaan.
De Spectator, het Termaarde
Engelsche weekblad, schreef dezer dagen
over ons Vaderland o.a. het volgende
«Moge het land dus riep de Koningin-
Regentes in hare belangwekkende Procla
matie uit groot worden in alles, waarin
een klein volk groot kan zjjn. Niemand,
die beseft, hoe ontzaglijk veel Europa en
de wereld aan Nederland te danken hebben,
zal verzuimen, met dien wensch in te
stemmen. Nederland heeft een belangrjjke
plaats in ons werelddeel, en zal deze, naar
wij vertrouwen, menschenleeftyden lang
behouden. Het is een geheel op zichzelf
met een eigen leven met grooten rijkdom,
door geduldigen jjver vergaard, welke
alsnog niet geleid heeft tot gemeenheid of
oneerlijkheid. Het Nederlandsche volk
heeft een hoog begrip van burgerplicht en
vreedzaam handeldrijven. Pretmakers mo
gen het in Nederland vervelend vinden en
zelfs de welgezinde opmerker zou wenschen,
dat sommige dingen er anders toegingen,
uiaar de beschaafde Nederlander met zjjn
boeken en muziek, zjjn schilderijen en
zelfs zjjn uitstekenden wijnkelder, is zoo
ver van stilstand als de bewoner van eenig
land".
«Eerbied voor de eenheid en onafhan
kelijkheid van Nederland zoo besluit
de schrijver zyn opstel behoort eene
voorwaarde te wezen van elk algemeen
verdrag of iedere overeenkomst, door de
Europeesche mogendheden gemaakt. Want
het is duidelijk, dat een volk met zulk
een verleden en zulk een toewijding voor
het streven naar de hoogste beschaving,
een goede toekomst tegemoet gaat, en ook
aan de wereld in 't algemeen veel belooft".
Onlusten op Kreta.
Londen, 9 Sept. De «Times* verneemt
van gisteren uit Kandia dat het aantal
vermoorde christenen op 800 wordt geschat.
De stad is gep'anderd door de Bashi-
boezoeks en de Torksche troepen. Onge
veer 600 man van de internationale kryga-
macht is nn gekampeerd in de stelling
van de Engelschen op de wallen.
De Keizerin van Oostenrijk
vermoord.
Toen de Keizerin van Oostenryk het
hotel te Genève verliet en zich naar de
aanlegplaats van de boot begaf, werd zjj
aangevallen door een individuzjj verloor
het bewustzijn en werd eerst aan boord
van de boot gebracht en daarna per draag
baar naar haar hotel.
Daar aangekomen gaf zjj den geest.
Zjj had een dolksteek ontvangen in de
hartstreek.
De moordenaar is in hechtenis genomen
het is een Italiaansche anarchist.
De moord is gepleegd by het Brun*-
wyk-monument tusachen het hotel Beau
Rivage en de aanlegplaats van de atoom-
booten. De moordenaar, die gevolgd werd
door een grijsaard, snelde naar de Kei
zerin en bracht haar een krachtigen stoot
toe. De Keizerin stond met de hulp van
een dame van haar gevolg en een paar
omstanders op. Zjj kon de aanlegplaats
nog bereiken en stapte in een boot. Wel
dra verloor H. M. hst bewustzyn; zjj
werd naar het hotel overgebracht en gaf
om drie uur den geest.
De moordenaar bediende zich van een
driekantig scherp geslepen wapen. Na
dat hy den stoot had toegebracht, nam
hij de vlucht, doch werd weldra gegrepen
door twee koetsiers. De man ging gewillig
mee en zong zeifis. Aan het politiebureau
verklaarde hij anarchist te zyn en broode
loos. Hy zeide niet den werklieden maar
den rjjken een kwaad hart toe te dragen.
De kerel werd naar het paleis van justitie
overgebracht, waar hij tot den rechter van
instructie en een lid van de Bondsregee-
ring zeide geen Fransch te verstaan. Hjj
weigerde te antwoorden, maar gaf ten slotte
eenige inlichtingen. Hjj verklaarde dat
hjj te Genève waa gekomen om een hoog
geplaatst persoon te vermoorden. Hy kon
zjjn plan niet volvoeren maar had bjj toe
val gehoord dat de Keizerin zou voorbij
komen.
Het bericht van de verschrikkelijke
gebeurtenis heeft een zwareu schrik ver
oorzaakt. De geheele bevolking is smar
telijk getroffen eu ten zeerste verontwaar
digd. De straten en de openbare pleinen
zyn met duizenden menschen gevuld; in
enkele straten is het verkeer onmogeljjk.
Alle dagbladen geven bulletins nit. De
schouwburgvoorstellingeu zjjn afgezegd.
Er heerscht diepe rouw.
De moordenaar heet Lucchini, hjj ia
afkomstig uit Panna, maar geboren te
PorS>- (Hdbl.)
Zoo tragisch als haar laatste levensjaren
waren, zoo droevig is haar einde. Nergens
lang vertosvende, do eenzaamheid zoekende,
slechts zelden meer zich vertoonende aan het
hof en nog zeldzamer in het openbaar, met
een reddeloos geschokt zenuwgestel, somber
en eenzelvig, vreezende voor de menigte, met
een onbepaalden angst voor koningsmoorden,
heeft zy geleefd sinds do dood haar op gru-
weljjke wys haar eenigen zoon ontroofde. Da
sporen van oen groote schoonheid waren nog
altyd zichtbaar op haar weemoedig gelaat,
met do diepe donkere oogen, maar do vroo-
lyke uitdrukking- de glimlach was verdwenen.
En nu heeft een dolksteek aan haar jarenlang
lyden een einde gemaakt.
Vóór alles bevangt ons weer een medeljj-
den met den armen ouden Keizer, die nadat
zooveel slagen hem hebben getroffen, als mensek
cn als vorst, in het jaar dat zjjn jubeljaar
moest zjjn, bjj de role treurige verschjjnselea
die sich in den politieken toestand van zjjn
Feuilleton.
ONDER GEHEIMZINNIGE
BE8CHERMING.
Vrjj bewerkt door AMO.
12)
Deze woorden van lof deden Eduard goed.
Als ik n er niet mcc beleedig, mejuf
frouw,* zeide hjj, .dan wilde ik n verzoeken
deze schets van rajj aan te nemen als een
bewjjs myner hoogachting.*
.Met liet grootste genoegen," antwoordde
Murie, *Maar ik ben niet spoedig geheel vol
daan. Ge moest mjj ook in de geheimen
uwer kunst inwjjdenge moest mjj loeren
tcekenen. Wilt ge?'
«Als uw vader er in toestemt, mejuffrouw,
zal ik gaarne die taak op mij nemen.'
,0, die geelt zeker zjjne toestemming,'
verklaarde Mtrie op beslisten toon. ,Het zal
hem veel genoegeD doen. Ik heb reeds meer
malen gezegd, dat ik teckeDen wilde leeren,
en mjjn vader heeft gezegd, dat ik mjj de
eerste de beBto gelegenheid daarvoor ten
nutte moest maken. We kunnen de zaak dus
voor beslist houden. Als ik de kunst zoo
meester was als gjj, zouden alle wanden van
het kasteel binnen een juar met schilderyen
bedekt zjjn. Het is dus afgesproken, mjjn-
heer; met vandaag te beginnen zjjt ge
mjjn leermeester. Maar wees niet al te streng,
want tot heden ben ik gewoon mjjn eigen
idee een beetje te volgen.»
»Ge wist zeker wel een goed idee te kie
zen. mejuffrouw!»
«Dat is vleierjj, mijnheer!»
Ik geloof, dat het de waarheid is.»
.Denkt ge dun, dat ik volmaakt ben
«Dat juist niet,» antwoordde Eduard, vrien-
deljjk lachend; .maar iets verkeerds denk ik
toch niet van u. Als ge het goedvindt, zal
ik nog eenige schaduw aanbrengen, vóór ik
de teekening aan u overgeef.»
«Doe, zooals ge verkiest, mjjnheer! Maar
mjjn vader moet deze schets bepaald nog
dezen avond zien. Ik verlang er reeds naar, dat
wjj de lessen beginnen. Wat dankt u, zou ik
het tcekenen spoódig leeren
.Als ge u met ijver er op toelegt, zal het
zeker wel spoedig gaan.»
»0, daarvoor behoeft ge niet te vreezen.
Wanneer ik eenmaal aan iets begin, dan doe
ik dat mot lust en jjver.»
Dit zeggende, gaf Mario de schets aan
Eduard terugzjj had die zonder vragen
reeds in bezit genomen.
Kom, mjinheer,' vervolgde zjj, .ge moest
nu maar ophouden en met me naar huis gaan.
Mjjn vader is juist in zjjn kamer, en ik wil
zoo spoedig mogeljjk weten, wat hjj er
van zegt.»
Zwjjgend pakte Ednard alles bjjecn
beiden gingen op weg naar het kasteel. Edu-
ards hart klopte onstuimiggeruimen tjjd
stapte hij zwjjgend voort. Mario babbelde
echter vrooljjk door, zonder zjjn zwijgen te
bemerken. Allengs herstelde Eduard zich en
werd spraakzamer. Hjj begon to verhalen van
een reis, die hij naar Amerika had gedaan,
en daarbij luisterde Marie op haar boort zoo
aandachtig, dat zjj verwonderd was, toen zjj
ongemerkt reeds voor de poort van het kaB-
teel waren gekomen.
VHI.
Voordat Ednard dien avond ter ruste ging,
had de markies hem verzocht zjjn dochter in
de teekenkunet te onderrichten. De voor
waarden waren vastgesteld en Eduard Dumat
bevond zich nu in een positie, die voor hem
even nieuw als onverwacht waa. Hij nam
zich echter voor, zjjn taak moedig te aan
vaarden en zijn best te doen.
Drie dagen nadat de teekenlessen waren
aangevangen, kwam graaf Loon de Maurès
op het kasteel Fiselle een bezoek afleggen.
Hjj had zich weer sierljjk gekleed. Nadat hjj
was afgestegen en zijn paard aan een der
toesnellende stalbedienden had overgegeven,
giug hjj den markies in de gezelschapszaal
opzoeken.
De markies kende den graaf niet anders
dan als den rjjksten man in de provincie en
als een edelman van ouden stam. Misschien
had hjj er wel van gehoord, dat de graaf
zich nu en dan aan den wjj» te buiten ging;
maar dit gebrek wordt in sommige kringen
niet zoo hoog aangerekend.
Komt ge mjj weer eens bezoeken?' vroeg
de markies, den graaf hartcljjk de band
drukkende. •Wel, ik dacht dat ge mjj ver
geten hadt.*
,0, neen, maar ik heb hot zeer druk ge
had,» antwoordde de graaf, terwyl hjj trachtte
een ongedwongen houding aan to nemen.
Ik had het woarljjk zoo druk, dat ik me
telkens het genoegen moest ontzeggen, u te
gaan bezoeken.'
De markies geleidde den graaf naar zjjn
kabinet, er werd wjjn gebracht en weldra
waren de beeren in een drnk gesprek over
de voornaamste gebeurtenissen der laatste
dagen.
Het dnurde echter niet lang, of de graaf
schoof zjjn stoel dichter bjj dien van den
markies en zeide
Ik wilde gaarne een onderwerp teraprake
brengen, mjjn waarde markies, dat reeds
lang mjjn geest bezighoudt. In een vorig on
derhoud met n heb ik er reeds op gezinspeeld
doch het schijnt, dat ge toen mjjne bedoeling
niet hebt begrepen. Go weet, dat onze be-
zittingon aan elkander grenzen.»
Zeker, ze grenzen onmiddelljjk aan elkan
der er zjjn hier in den omtrek moeilijk twee
schooner bezittingen aan te wijzen.'
Juist, mjjn waarde markiesik twjjfel
zelfs, of er in het geheele koninkrjjk wel
schooner te vinden zjjn.'
Misschien niet.»
Eu waar sou men twee landgoederen vin
den, dio beter geschikt zjjn, om tot óen be
zitting samengevoegd te worden Ze zouden
een goed afgerond geheel vormen.»
«Ik heb er nog nooit aan gedachtmaar
wat ge duar zegt, is waurljjk zoo dwaas niet.
Ja, go hebt geljjk maar», voegde de markies
er lachend bjj, tik ben er niet op voorbe
reid, uw bezitting te koopen, cn de mjjne
wensch ik niet van de hand te doen.'
Ho, mjjn waarde markies, zoo bedoel ik
het niet,» verzekerde de graaf. Welke waarde
zou mjjn landgoed voor mjj hebben, als ik
het gezelschap van u en uw familie moest
misseu Verkoopen Neen, ik bedoel
iets anders.'
De markies keek don graaf peinzend aan.
.Bogrjjpt ge mjj niet?» vroeg de graaf.
Niet al te best.»
Dan zal ik me duideljjker uitdrukken. Ge
hebt slechts een erfgename.»
En aan een tweede huweljjk
Daar denk ik niet aan, ik ben er te oud
voor.'
Ik wist, dat ge er zoo over deukt,* zei
de graai cn hjj dronk voor de tweede maal
zjjn glas leeg. Toen vervolgde hjj«Ik heb
zelf geen naaste bloedverwanten. Als ik nu
stierf, zou mjjn bezitting versnipperd wordea
onder eenige verre neven en nichten. Ik
moet dos een erfgenaam hebben, mjjn vriend,
aan wien ik de bezitting in haar geheel kas
nalaten en ook wensch ik den naam van mjjn
geslacht to zien voortleven. Om nu op de
zaak to komen ik heb nw dochter leeren ken
nen, zjj heeft indruk op mjj gemaakt, ik heb
haar lief gekregen.' Dit zeggende, legde hjj
de hand op zjjn hart cn vervolgde toeder:
Ik gevoel levendig, dat alleen ik gelukkig
kan zjjn, wanneer ik hart en hand van jonk
vrouw Marie de Fiselle mag verwerven en
naar ik hoop, mjjn vriend, zult ge mjjn aan
zoek niet afslaan.*
De markies liet minder verwondering bljj-
ken, dan men zou verwacht hobbonhet
aanzoek scheen hom wel te bevallen. Dit
ontging den graaf niet en hjj haastte zich er
aan toe te voegen
,Op die wjjze zonden ons lief en leed ver*
eenigd worden. Wjj zouden aan onze opvolger*
den naam en titel van de twee vereenigde
huizen kunnen nalaten, benevens een aan-
zienljjk vermogen. Mjjn keuze werd echter
vooral bepaald door de overtuiging, dat nw
dochter voor mjj een uitstekende echtgenoot*
zal zjjn. Mjjn verklaring moge u verrassen
maar wat ik u openbaarde is reeds lang mjjn
vurige wensch geweest. Hoo denkt ge er
over
Wel, beate graaf, uw voorstel komtwaar-
ljjk geheel onverwacht,* antwoordde de mar
kies bedaard.
Ik hoop, dat ge er ernstig over wilt na
denken en dat ge mjjne verwachtingen niet
zult teleurstellen.*
(Wordt vervolgd.)