KLEINE COURANT. 't Vliegend blaadje. Voor Helder, Texel en Wieringen m b. 2669. Woensdag 14 September 1898. 26ete Jaargang. Bureau: Zuidstraat. Telefoonn". 32. Bureau: Spoorstraat. Telefoonn*. 8L Abonnement p. 3 maandeu binnen de gemeente 50 CtM met Zomlagsbl. 80 Ct. id. franco per post 75 id. fl.121/,. id. voor het Buitenland f 1.25,id. f2.00. VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG. Uitgevers: BEBKHOUT Co., te Helder. Bureaux» Spoorstraat en Zuidstraat. Aavertentlön van 1 tot 5 regels25 Cent. Elke regel meer5 Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJ DAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn Uit hel Buitenland. Het gewichtigste nieuws uit het buitenland, in de laatste dagen tot ons gekomen, is de moord, door den anarchist Lucchini op de Keizerin van Oostenrijk gepleegd. Deze ont zettende gebeurtenis had plaats jl. Zaterdag nubjj het hötel Beau llirage te Genève (Zwit serland), op 't oogenblik, dat H. M. zich naar de aanlegplaats oener stoomboot begaf. De moordenaar bracht zjjn slachtoffer met een dolk een krachtigen stoot toe. Met de hulp vun omstanders stond de Keizei in nog op per raderbaar naar het hötel gebracht, gaf zij daar den geest. De ellendeling, die zich van een driekantig, scherp geslepen wapen had bediend, nam de vlocht, doch werd weldra gegrepen. Hij ging gewillig meê en zong zelfs. Aan 't politie-bureau verklaarde hij anarchist te zjjn en broodeloos. Hjj verzekerde, den rijken een kwaad hart toetedragen, en dat hy naar Genève was gekomen, om een hoog geplaatst persoon te vermoorden. Bjj toeval had by vernomen, dat de Keizerin op de bewuste plek zou voorbijkomen. Keizerin Elizabeth vun Oostenrijk, geboren hertogin vun Beinen, was geboren den 24 December 1887 en trad den 24 April 1854 in 't huwelijk met Keizer Franz Joseph van Oostenrjjk. Voor den bejaarden Vorst, die den 2 December a. 8. zjjn 50 jarig regecrings- jubileum zal vieren, is liet verlies zijner trouwe gade, met wie hy 44 jaren in den echt ver- eenigd was, zoo mogelijk nog grooter ramp, dan de vele rampen, waardoor hij gedurende zijn leven reeds getroffen is. Ten vorigen jare is de zuster der nu ver moorde Keizerin de hertogin van Alenqon op jammerlyke wyze om het leven geko men bij don noodlottigen brand van den Wel- dadigheids-buzur te Parjjs. Er is maar weinig voortgang in de zaak der herziening van het proces-Dreyfus. De nieuwe Minister van Oorlog, generaal Zurlinden, was, bij 't afzenden der thans ont vangen berichten, nog altjjd bezig met 't be- studeeren der bescheiden, en eerst als de groote manoenvres zyn afgeloopen, die do Minister met den President der Rupubliek bywoont, zal ccne beslissing worden genomen. En in het gunstige geval moeten, na die beslissing in den ministerraad, nog een aantal formaliteiten by de rechterlijke macht plaats hebben. Wjj, gewone menschen, zouden in dit geval zeggen nn er zóóveel kans bestaat, dat Dreyfus onschuldig zal worden bevonden laten wy hem dan met spoed aan zjjne onmcnscbelijk wreede gevangenschap op het Duivelseiland ontrukken. Ten bljjke, dat er thans in Frankrjjk velen zijn, die zich deze zaak aantrekken, kan dienen, dat, tegen de aanstaande zitting der Kamer van ver tegenwoordiging, niet minder dan 14 inter pellaties over de Dreyfus-zaak zyn aange kondigd. En te midden van dat alles begint het vermoeden algemeen te worden, dat Ester- liazjr zich niet meer op Franschen bodem bevindt. Hy is, naar men meent, naar En geland gevlucht. Nadere bijzonderheden beveiligen den om vang der onlusten op Kreta en de betreurens waardige gevolgen daarvan. Er wordt verzekerd dat niet minder dan 800 Christenen op dat eiland door de Muzelmannen zyn vermoord, en oppicuw hebben wéér brandstichtingen plaats gehad. De toeatand dus verzekert do be richtgever is nog altijd hoogst ernstig. Slechts enkelen der vluchtende Christenen hebben meer dan de klecderen gered, die zjj aan liet lijf hadden. Een Christen, die naar het Britsclio kamp wilde vlnchten, werd gruwclyk mishandeld en ten slotte van de stadswallen in zee geworpen. 't Bestuur van den Duitachen Vredebond heaft, naar aanleiding van de vredeboodachup des Kussischen Keizers, een oproeping gericht tot het Duitache volk, waarin het voorstel tot het honden eener internationale vredes conferentie wordt begroet als «een gewichtigen stap tot handhaving van den vrede en tot vermindering van de uitgaven, die het merg der volkeren verteren», 't Bestuur acht nu den tjjd gekomen, om den arbeid der Vrede bonden krachtig voorttesetten, te meer omdat do bezwaren, die aan de verwezenlijking van het groote doel nog in den weg staan, slechts door het nadrukkelijk optreden der volkeren selven te overwinnen zijn. NIEUWST IJ DINGEH. HELDER, 13 Sept. 1898. Door het provinciaal bestuur van Noord-Holland is aanbesteed Het maken van een vischhal met bijbehoorende wer ken op de terreinen der Vissehershaven te IJmuiden, deel uitmakende van de uit breiding der sluis- en havenwerken aldaar. Raming f 152.700. Minste inschrijver G. Ruigewaard te Egmond a/Zee voor f 141.465. Wognum (N.-H.), 9 September. Het vaste plan bestaat om de stoomtram Scha- gen—Wognum—Hoorn den 20sten Octo- ber a.s. voor het publiek verkeer open te stellen. De heeren Gebr, Kluck, sigarenfa brikanten te Almeloo, hebben op den In huldigingsdag aan de tweehonderd oude zeelieden in de Prins Hendrik-stichting te Egmond a/Zee voor ieder twee keurig ge ëmailleerde blikken doosjes, met het por tret onzer jonge Koningin in kleurendruk er op, doen toekomen, waarvan een gevuld met tien goede sigaren en het andere met goeden rooktabak. Dat de oude Janmaats daarmede in hun schik waren, behoeft nauwelijks gezegd te worden De doosjes kunnen tevens als een fraaie tabaksdoos dienst doen. Hr. Ms. schepen Zeeland", Hol land", «Piet Hein", >Evertsen", «Dolfijn", «Bellona" en de tot koninkljjk jacht inge richte schooner «Zeehond" vertrokken Zaterdag van hier naar het Hollands Diep om met de andere daar reeds aangekomen schepen aan de vloot-revue op a.s. Don derdag deel te nemen. Even voor het vertrek der «Zeehond" had nog een noodlottige gebeurtenis kunnen plaats hebben. Bij het aan boord gaan van den zeeloods, den officier van de wacht en nog drie andere personen, geraakte de loopbrug waarover zij aan boord gingen, los en alle vijf personen vielen in de haven tusschen het schip en den steiger. Gelukkig werden allen gered, doch de zeeloods had nogal lang in het water gelegen en kon de reis niet medemaken. Texel, 12 Sept. Tot lid van de Reddings-commissie op Texel is benoemd de Heer H. W. de Joncheere, Burgemeester, in plaats van den Heer Strick van Linschoten. Een zestal muzikanten van «Helder's Harmonie-kapel," die bij de feestelijkheden te den Hoorn en te Oosterend dienst deden, hebben zeer voldaan. Bij volgende gelegen heden zal oene uitnoodiging zeker niet uitbljjven. De heer A. B. Weber van den Helder zal in de maand October te Oudeschild voordrachten komen houden. ZEd. staat alhier als Declamator hoog aangeschreven. AT JEH. «De colonne van kolonel Van Heutsz heeft een groot succes behaald door het gevangen nemen van Toekoe Bintara Gloempang Pajong, de vrouw van Toekoe Bintara en Potjoet di Rambong, allen voor name Atjehers." «Voorts hebben de hoofden van Troesep, Aron, Moesa en Langien zich overgegeven. De hoofden die door de colonne-Van Heutsz werden gevat, behooren tot degenen welke altijd onwillig waren zich te komen «melden" bij het civiele bestuur te Segli. Van H. M. de Koningin is ten ge schenke ontvangen voor het politie-perso- neel te Amsterdam eene som van f 1000 en voor het brandweer-personeel aldaar eene som van f 250. De Konmginnen hebben in een uit voerig schrijven, den burgemeester van Amsterdam hun dank doen toekomen voor de feestelijke en hartelijke ontvangst, hun te Amsterdam ten deel gevallen. Aan de algemeene armen aldaar, is door de Koningin f 10.000 geschonken. De Paus en de Koninginnen. De Parijsche «Vérité" deelt mede, dat Z. H. de Paus twee telegrammen van gelukwenschen heeft gezonden aan H. M. de Koningin en H. M. de Koningin-Moeder. Aan de eerste biedt de H. Vader zyn zegenwenschen voor het geluk van Hare Majesteit en van de onder haar macht gestelde bevolking. Tot Hare Majesteit de Regentes richt Z. H. den wensch, dat het Haar moge gegeven zyn nog langen tjjd zich te ver heugen in een zegenrijke regeering van haar Dochter, in wier hart zij de zaden beeft gestrooid van zoovele edele deugden. Een bezoek aan het vuurwerk te Amsterdam. Woensdagavond, omstreeks halfacht, was een gezelschap feestgangers met den spoor trein te Amsterdam gekomen om het vuur werk te gaan zien. Men begaf zich daar toe in de richting van den Buitenkant, doch bemerkte aldra, dat de groote menigte voetgangers het doordringeu onmogelijk maakte, en de kans om iets te zien even zeer. Daar komt er een op het gelukkige denkbeeld: «We moesten terugkeeren naar het Centraal-station, ons kaartje vertoonen en op het perron plaats nemen. Men heeft daar een prachtig uitzicht, geen gedrang en 't kost niets." Gedaan als gedacht. De manoeuvre gelukte volkomen. Men zag reeds het begin van het vuurwerk. Wat gebeurt echter De spoorweg autoriteiten plaatsen een trein vlak vóór de toeschouwers, en alle uitzicht is beno men. Toen zegt een ander: «Weet je wat we nii doen V Wij gaan in den trein zit ten. Deze vertrekt eerst over een uur, zoo dat wij zittende kunnen genieten." Het werd intusschen al mooier. De wagens waren spoedig gevuld, zoo dat de portieren werden gesloten. «Natuur lijk een maatregel van orde, om verder binnendringen te voorkomen." Een klein beetje opgestoomd heel kalm. «Om plaats te maken alweer voor een anderen trein. Wat gaat dat toch ge regeld Nu is men vlak tegenover het vuurwerk gekomen. Een verrukkelijke plaats om alles te zien. Maar ziet, daar begint de locomotief wat harder te zochten, de trein wat harder te rijden, en aldra bemerken de feestgangers, dat zij alweêr op weg naar huis zijn! Woensdagavond is er in den trein rich ting Hilversum gelachen maar toch deed die lach wel een weinig denken aan dien van zeker iemand, die kiespijn heeft. Te Schiedam werd Donderdagavond de geheele Schiebuurt in opschudding ge bracht doordien een man, verdacht van inbraak en diefstal, deed alsof by zich wilde verdrinken. Zekere J. C. van der M., kastelein in de Hoogstraat aldaar, had, naar men ver moedt, door middel van een valschen sleutel, zich toegang verschaft tot de branderij van den heer M. W., waar hij eenige ja ren geleden als meesterknecht was werk zaam geweest en waaruit hjj moutwjjn ontvreemd had. De branderij verlatende, werd hjj door twee Rijksambtenaren aan gehouden, die hem verzochten met hen naar het politie-bureau te gaan. Schoorvoetend ging hij mede. Inmiddels hadden twee politieagenten zich aange sloten om zoo noodig hulp te verleenen. Op korten afstand van het politie-bureau rukte v. d. M. zich van zyn geleide los, zette het op een loopen, en vóórdat men hem weder grijpen kon, sprong hy in de Schie, om zwemmende den overkant te bereiken en alsdan te ontvluchten. Even wel bemerkende, dat aan dien kant de politiemacht ook vertegenwoordigd was, zwom hij terug en bleef ongeveer een half uur in het midden van de Schiegracht, waar duizende oogen op hem gevestigd waren. Zwemmende hield hjj zich boven water. Stokken werden toegestoken, touwen toegeworpen, doch de vluchteling deed geen enkele poging om daarnaar te grjj- pen. Eensklaps verdween hij in de diepte maar kwam spoedig boven, zwom naar den kant, en door angst en vermoeienis uitgeput, gaf hij zich aan de politie over. Door vyf politieagenten werd hjj toen naar het commissariaat gebracht, doch onderweg wierp hy een zwaar voorwerp in het water, dat spoedig werd opgehaald en bleek te zyn een platte blikken bus, gevuld met gedistilleerd. Na een kort verhoor werd hjj in verze kerde bewaring gebracht. Het vuurwerk te Amsterdam is niet meegevallen in dubbelen zin: velen hebben niets te zien gekregen omdat de plaats waar het ontstoken werd, zich daarvoor minder goed leende. Zelfs van hen die plaatsen gehuurd hadden, zagen velen alleen de pijlen die hoog opgingen. Anderen, die groote verwachtingen om trent het vuurwerk hadden gekoesterd, ineenen dat men evengoed by een Neder- landsch vnurwerkmaker ter markt had kunnen gaan. De Spectator, het Termaarde Engelsche weekblad, schreef dezer dagen over ons Vaderland o.a. het volgende «Moge het land dus riep de Koningin- Regentes in hare belangwekkende Procla matie uit groot worden in alles, waarin een klein volk groot kan zjjn. Niemand, die beseft, hoe ontzaglijk veel Europa en de wereld aan Nederland te danken hebben, zal verzuimen, met dien wensch in te stemmen. Nederland heeft een belangrjjke plaats in ons werelddeel, en zal deze, naar wij vertrouwen, menschenleeftyden lang behouden. Het is een geheel op zichzelf met een eigen leven met grooten rijkdom, door geduldigen jjver vergaard, welke alsnog niet geleid heeft tot gemeenheid of oneerlijkheid. Het Nederlandsche volk heeft een hoog begrip van burgerplicht en vreedzaam handeldrijven. Pretmakers mo gen het in Nederland vervelend vinden en zelfs de welgezinde opmerker zou wenschen, dat sommige dingen er anders toegingen, uiaar de beschaafde Nederlander met zjjn boeken en muziek, zjjn schilderijen en zelfs zjjn uitstekenden wijnkelder, is zoo ver van stilstand als de bewoner van eenig land". «Eerbied voor de eenheid en onafhan kelijkheid van Nederland zoo besluit de schrijver zyn opstel behoort eene voorwaarde te wezen van elk algemeen verdrag of iedere overeenkomst, door de Europeesche mogendheden gemaakt. Want het is duidelijk, dat een volk met zulk een verleden en zulk een toewijding voor het streven naar de hoogste beschaving, een goede toekomst tegemoet gaat, en ook aan de wereld in 't algemeen veel belooft". Onlusten op Kreta. Londen, 9 Sept. De «Times* verneemt van gisteren uit Kandia dat het aantal vermoorde christenen op 800 wordt geschat. De stad is gep'anderd door de Bashi- boezoeks en de Torksche troepen. Onge veer 600 man van de internationale kryga- macht is nn gekampeerd in de stelling van de Engelschen op de wallen. De Keizerin van Oostenrijk vermoord. Toen de Keizerin van Oostenryk het hotel te Genève verliet en zich naar de aanlegplaats van de boot begaf, werd zjj aangevallen door een individuzjj verloor het bewustzijn en werd eerst aan boord van de boot gebracht en daarna per draag baar naar haar hotel. Daar aangekomen gaf zjj den geest. Zjj had een dolksteek ontvangen in de hartstreek. De moordenaar is in hechtenis genomen het is een Italiaansche anarchist. De moord is gepleegd by het Brun*- wyk-monument tusachen het hotel Beau Rivage en de aanlegplaats van de atoom- booten. De moordenaar, die gevolgd werd door een grijsaard, snelde naar de Kei zerin en bracht haar een krachtigen stoot toe. De Keizerin stond met de hulp van een dame van haar gevolg en een paar omstanders op. Zjj kon de aanlegplaats nog bereiken en stapte in een boot. Wel dra verloor H. M. hst bewustzyn; zjj werd naar het hotel overgebracht en gaf om drie uur den geest. De moordenaar bediende zich van een driekantig scherp geslepen wapen. Na dat hy den stoot had toegebracht, nam hij de vlucht, doch werd weldra gegrepen door twee koetsiers. De man ging gewillig mee en zong zeifis. Aan het politiebureau verklaarde hij anarchist te zyn en broode loos. Hy zeide niet den werklieden maar den rjjken een kwaad hart toe te dragen. De kerel werd naar het paleis van justitie overgebracht, waar hij tot den rechter van instructie en een lid van de Bondsregee- ring zeide geen Fransch te verstaan. Hjj weigerde te antwoorden, maar gaf ten slotte eenige inlichtingen. Hjj verklaarde dat hjj te Genève waa gekomen om een hoog geplaatst persoon te vermoorden. Hy kon zjjn plan niet volvoeren maar had bjj toe val gehoord dat de Keizerin zou voorbij komen. Het bericht van de verschrikkelijke gebeurtenis heeft een zwareu schrik ver oorzaakt. De geheele bevolking is smar telijk getroffen eu ten zeerste verontwaar digd. De straten en de openbare pleinen zyn met duizenden menschen gevuld; in enkele straten is het verkeer onmogeljjk. Alle dagbladen geven bulletins nit. De schouwburgvoorstellingeu zjjn afgezegd. Er heerscht diepe rouw. De moordenaar heet Lucchini, hjj ia afkomstig uit Panna, maar geboren te PorS>- (Hdbl.) Zoo tragisch als haar laatste levensjaren waren, zoo droevig is haar einde. Nergens lang vertosvende, do eenzaamheid zoekende, slechts zelden meer zich vertoonende aan het hof en nog zeldzamer in het openbaar, met een reddeloos geschokt zenuwgestel, somber en eenzelvig, vreezende voor de menigte, met een onbepaalden angst voor koningsmoorden, heeft zy geleefd sinds do dood haar op gru- weljjke wys haar eenigen zoon ontroofde. Da sporen van oen groote schoonheid waren nog altyd zichtbaar op haar weemoedig gelaat, met do diepe donkere oogen, maar do vroo- lyke uitdrukking- de glimlach was verdwenen. En nu heeft een dolksteek aan haar jarenlang lyden een einde gemaakt. Vóór alles bevangt ons weer een medeljj- den met den armen ouden Keizer, die nadat zooveel slagen hem hebben getroffen, als mensek cn als vorst, in het jaar dat zjjn jubeljaar moest zjjn, bjj de role treurige verschjjnselea die sich in den politieken toestand van zjjn Feuilleton. ONDER GEHEIMZINNIGE BE8CHERMING. Vrjj bewerkt door AMO. 12) Deze woorden van lof deden Eduard goed. Als ik n er niet mcc beleedig, mejuf frouw,* zeide hjj, .dan wilde ik n verzoeken deze schets van rajj aan te nemen als een bewjjs myner hoogachting.* .Met liet grootste genoegen," antwoordde Murie, *Maar ik ben niet spoedig geheel vol daan. Ge moest mjj ook in de geheimen uwer kunst inwjjdenge moest mjj loeren tcekenen. Wilt ge?' «Als uw vader er in toestemt, mejuffrouw, zal ik gaarne die taak op mij nemen.' ,0, die geelt zeker zjjne toestemming,' verklaarde Mtrie op beslisten toon. ,Het zal hem veel genoegeD doen. Ik heb reeds meer malen gezegd, dat ik teckeDen wilde leeren, en mjjn vader heeft gezegd, dat ik mjj de eerste de beBto gelegenheid daarvoor ten nutte moest maken. We kunnen de zaak dus voor beslist houden. Als ik de kunst zoo meester was als gjj, zouden alle wanden van het kasteel binnen een juar met schilderyen bedekt zjjn. Het is dus afgesproken, mjjn- heer; met vandaag te beginnen zjjt ge mjjn leermeester. Maar wees niet al te streng, want tot heden ben ik gewoon mjjn eigen idee een beetje te volgen.» »Ge wist zeker wel een goed idee te kie zen. mejuffrouw!» «Dat is vleierjj, mijnheer!» Ik geloof, dat het de waarheid is.» .Denkt ge dun, dat ik volmaakt ben «Dat juist niet,» antwoordde Eduard, vrien- deljjk lachend; .maar iets verkeerds denk ik toch niet van u. Als ge het goedvindt, zal ik nog eenige schaduw aanbrengen, vóór ik de teekening aan u overgeef.» «Doe, zooals ge verkiest, mjjnheer! Maar mjjn vader moet deze schets bepaald nog dezen avond zien. Ik verlang er reeds naar, dat wjj de lessen beginnen. Wat dankt u, zou ik het tcekenen spoódig leeren .Als ge u met ijver er op toelegt, zal het zeker wel spoedig gaan.» »0, daarvoor behoeft ge niet te vreezen. Wanneer ik eenmaal aan iets begin, dan doe ik dat mot lust en jjver.» Dit zeggende, gaf Mario de schets aan Eduard terugzjj had die zonder vragen reeds in bezit genomen. Kom, mjinheer,' vervolgde zjj, .ge moest nu maar ophouden en met me naar huis gaan. Mjjn vader is juist in zjjn kamer, en ik wil zoo spoedig mogeljjk weten, wat hjj er van zegt.» Zwjjgend pakte Ednard alles bjjecn beiden gingen op weg naar het kasteel. Edu- ards hart klopte onstuimiggeruimen tjjd stapte hij zwjjgend voort. Mario babbelde echter vrooljjk door, zonder zjjn zwijgen te bemerken. Allengs herstelde Eduard zich en werd spraakzamer. Hjj begon to verhalen van een reis, die hij naar Amerika had gedaan, en daarbij luisterde Marie op haar boort zoo aandachtig, dat zjj verwonderd was, toen zjj ongemerkt reeds voor de poort van het kaB- teel waren gekomen. VHI. Voordat Ednard dien avond ter ruste ging, had de markies hem verzocht zjjn dochter in de teekenkunet te onderrichten. De voor waarden waren vastgesteld en Eduard Dumat bevond zich nu in een positie, die voor hem even nieuw als onverwacht waa. Hij nam zich echter voor, zjjn taak moedig te aan vaarden en zijn best te doen. Drie dagen nadat de teekenlessen waren aangevangen, kwam graaf Loon de Maurès op het kasteel Fiselle een bezoek afleggen. Hjj had zich weer sierljjk gekleed. Nadat hjj was afgestegen en zijn paard aan een der toesnellende stalbedienden had overgegeven, giug hjj den markies in de gezelschapszaal opzoeken. De markies kende den graaf niet anders dan als den rjjksten man in de provincie en als een edelman van ouden stam. Misschien had hjj er wel van gehoord, dat de graaf zich nu en dan aan den wjj» te buiten ging; maar dit gebrek wordt in sommige kringen niet zoo hoog aangerekend. Komt ge mjj weer eens bezoeken?' vroeg de markies, den graaf hartcljjk de band drukkende. •Wel, ik dacht dat ge mjj ver geten hadt.* ,0, neen, maar ik heb hot zeer druk ge had,» antwoordde de graaf, terwyl hjj trachtte een ongedwongen houding aan to nemen. Ik had het woarljjk zoo druk, dat ik me telkens het genoegen moest ontzeggen, u te gaan bezoeken.' De markies geleidde den graaf naar zjjn kabinet, er werd wjjn gebracht en weldra waren de beeren in een drnk gesprek over de voornaamste gebeurtenissen der laatste dagen. Het dnurde echter niet lang, of de graaf schoof zjjn stoel dichter bjj dien van den markies en zeide Ik wilde gaarne een onderwerp teraprake brengen, mjjn waarde markies, dat reeds lang mjjn geest bezighoudt. In een vorig on derhoud met n heb ik er reeds op gezinspeeld doch het schijnt, dat ge toen mjjne bedoeling niet hebt begrepen. Go weet, dat onze be- zittingon aan elkander grenzen.» Zeker, ze grenzen onmiddelljjk aan elkan der er zjjn hier in den omtrek moeilijk twee schooner bezittingen aan te wijzen.' Juist, mjjn waarde markiesik twjjfel zelfs, of er in het geheele koninkrjjk wel schooner te vinden zjjn.' Misschien niet.» Eu waar sou men twee landgoederen vin den, dio beter geschikt zjjn, om tot óen be zitting samengevoegd te worden Ze zouden een goed afgerond geheel vormen.» «Ik heb er nog nooit aan gedachtmaar wat ge duar zegt, is waurljjk zoo dwaas niet. Ja, go hebt geljjk maar», voegde de markies er lachend bjj, tik ben er niet op voorbe reid, uw bezitting te koopen, cn de mjjne wensch ik niet van de hand te doen.' Ho, mjjn waarde markies, zoo bedoel ik het niet,» verzekerde de graaf. Welke waarde zou mjjn landgoed voor mjj hebben, als ik het gezelschap van u en uw familie moest misseu Verkoopen Neen, ik bedoel iets anders.' De markies keek don graaf peinzend aan. .Bogrjjpt ge mjj niet?» vroeg de graaf. Niet al te best.» Dan zal ik me duideljjker uitdrukken. Ge hebt slechts een erfgename.» En aan een tweede huweljjk Daar denk ik niet aan, ik ben er te oud voor.' Ik wist, dat ge er zoo over deukt,* zei de graai cn hjj dronk voor de tweede maal zjjn glas leeg. Toen vervolgde hjj«Ik heb zelf geen naaste bloedverwanten. Als ik nu stierf, zou mjjn bezitting versnipperd wordea onder eenige verre neven en nichten. Ik moet dos een erfgenaam hebben, mjjn vriend, aan wien ik de bezitting in haar geheel kas nalaten en ook wensch ik den naam van mjjn geslacht to zien voortleven. Om nu op de zaak to komen ik heb nw dochter leeren ken nen, zjj heeft indruk op mjj gemaakt, ik heb haar lief gekregen.' Dit zeggende, legde hjj de hand op zjjn hart cn vervolgde toeder: Ik gevoel levendig, dat alleen ik gelukkig kan zjjn, wanneer ik hart en hand van jonk vrouw Marie de Fiselle mag verwerven en naar ik hoop, mjjn vriend, zult ge mjjn aan zoek niet afslaan.* De markies liet minder verwondering bljj- ken, dan men zou verwacht hobbonhet aanzoek scheen hom wel te bevallen. Dit ontging den graaf niet en hjj haastte zich er aan toe te voegen ,Op die wjjze zonden ons lief en leed ver* eenigd worden. Wjj zouden aan onze opvolger* den naam en titel van de twee vereenigde huizen kunnen nalaten, benevens een aan- zienljjk vermogen. Mjjn keuze werd echter vooral bepaald door de overtuiging, dat nw dochter voor mjj een uitstekende echtgenoot* zal zjjn. Mjjn verklaring moge u verrassen maar wat ik u openbaarde is reeds lang mjjn vurige wensch geweest. Hoo denkt ge er over Wel, beate graaf, uw voorstel komtwaar- ljjk geheel onverwacht,* antwoordde de mar kies bedaard. Ik hoop, dat ge er ernstig over wilt na denken en dat ge mjjne verwachtingen niet zult teleurstellen.* (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1898 | | pagina 1