KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor HelderTexel en Wieringen.
Ho. 2712.
Zaterdag 11 Februari 1899.
Z7«te Jaargang.
Bureau: Zuidstraat,
Telefoonn". 32.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoonn". 81.
Abonnement
p. 3 maanden binnen de gemeente 50 Ct., met Zondagsbl. 80 Ct.
id. franco per post 75 id. fl.l2,/s.
id. voor het Buitenland fl.25, id. f2.00.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder.
Bureaux i Spoorstraat en Zuidstraat.
Advertentlön
Groote letters worden naar pladumimte berekend.
Ad verten tiën moeten uiterlijk
des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur
aan de Bureaux bezorg-d zijn.
KALENDER DER WEEK.
FEBRUARI, Sprokkelmaand, 28 dageD.
Opkomst der Zon 7 u. 25 m.
Onderg. 5 n. 05 m.
Zondag 12
Maandag 13
Dinsdag 14
Woensdag 15
Donderdag 16
Vrydag 17 Eerste Kwartier.
Zaterdag 18
tlit het Buitenland.
De strijd tusschcn de Amerikanen en de
inboorlingen der Philippjjnsche eilanden is
begonnen. Iloe deze strijd zal eindigen, moet
de tijd leeren, maar liet schynt wel zeker to
zijn, dat het den Amerikanen niet zoo heel
gemakkelijk zal vallen, den opstand te onder
drukken. Volgens betrouwbare berichten nit
Manilla, beschikt Aguinaldo over een strijd-
macht van 80.000 met geweren gewapende
manschappen, die het de Amerikanen lastig
genoeg kunnen maken. Nu was het eerste
treffen wel niet gunstig voor de inboorlingen,
maar dc kans kan licht verkeeren. Nadere
berichten verzekeren, dat do opstandelingen
slechts over 20.000 man hebben te beschikken,
en dat zy bjj dat eerste treffen reeds onge
veer 4000 man aan gesneuvelden, gewonden
en gevangenen hebben verloren. De oorlogs
kansen zjjn dns wordt gemeld heel
ongunstig voor de opstandelingen, zoodat de
Amerikaansche opperbevelhebber de meest
geruststellende berichten aan zyn Gouvernement
moet hebben gezonden, 't Is nu maar de vraag
of deze berichten betrouwbaar zyn. Niet on
gewoon is liet, dat de oorlogstydingen worden
gewjjzigd naar de wenschen van de regeering,
aan wie ze worden gezonden, ter bevordering
van staatkundige- en handelsbelangen.
Maanden achterceu werd het nieuws uit
de Fransche hoofdstad beheerscht door be
richten en mededeelingen omtrent de Dreyfus-
zaak, waaromtrent het onderzoek by de straf
kamer van het Hof van Cassatie ruim drie
maanden heeft geduurd. Een berichtgever
meldt omtrent den uitslag van het bewuste
onderzoek het volgende: .Wat dit onderzoek
nopens Dreyfus" schuld, of boter gezegd on
schuld heeft opgeleverd, kan voor niemand
een raadsel zyn. De onschuld van den ver
oordeelde moet glashelder uit de enquête
gebleken zijn. Niet alleen zijne onschuld,
maar zelfs zijne volkomene ontwetendheid
aangaande het hem ten laste gelegde verraad.
Indien toch een enkel punt der beschuldiging
slechts half Bteekhoudend had geschenen,
ware het de plicht der strafkamer geweest,
Dreyfus daaromtrent te liooren. Dat zij de
enqnéte sluiten kan, zonder den hoofdpersoon
t* hebben gehoord, is een bewys, dat zij
oordeelde, dat Dreyfus niet in staat was. eenig
licht over de zaak te ontsteken. Er was
blykbaar in de gebeele massa bewijzen en
aanwijzingen van Dreyfus schuld, die vijf
ministers van Oorlog overtuigd hebben,slechts
één punt, dat werkelijk iets beteekende, narae-
Ijjk de zoogenaamde bekentenis. Op dat eenige
punt heeft het Hof van Cassatie de tegen
strijdige verklaringen getoetst aan eene op
heldering, door Dreyfus zelf gegeven het
eenige waarover hjj ondervraagd is aan
de verklaringen van getuigen en aan de van
elders bekende omstandigheden, met het ge
volg, dat men de bekentenis als niet gedaan
moet beschouwen. Zoo is dan het groote
werk met veel inspanning volbracht, en ligt
in een stapel processen-verbaal en doenraen-
ten de grondstof voor de herziening bjjeen-
gebracht. Men mag verwachten, dat deze
verzameling stukken zoo spoedig mogelijk door
den druk ter algemeene kennis zal knnnen
komen. Openbaarheid is in deze van het
grootste belang. De vrienden van waarheid
en recht znllen dan kunnen oordeelen. De
Kamer van strafzaken heeft hare omvangrijke
taak verricht. Jammer, dat de instructie en
de enquête niet in het openbaar hebben plaats
gehad. De wet verzet zich in Frankrijk
daartegen. Ware dit niet het geval, dan
zou de zaak-Dreyfus reeds nit beëindigd zyn.
De openbare meening had zich dan kunnen
uitspreken en contr61e kunnen uitoefenen.
Toch is, nu het voorloopig onderzoek is ten
einde gebracht, de zaak zelve in 't geheel niet
geëindigd, en veel is er, wat aanduidt, dat
z^, die volharden in de meening omtrent de
werkelyko schuld van den veroordeelde, hunne
beBtryding der uitspraak van do strafkamer
nog in 't goheel niet zullen stakon.
Een bericht uit Parys bevat de mededee-
ling, dat, op bevel van generaal Zurlinden,
gouverneur der Fransche hoofdstad, in alle
kazernes aldaar theorie is gehouden over de
verplichtingen van den soldaat in geval van
oproer. Aan de miliciens van 1897 en 1898
is breedvoerig medegedeeld, wat zy hebben
te doen tegenover eene oproerige volksmenigte.
In het bijzonder werd er hun op gewezen,
dat zy op het bevel „Vuur!" op straffe des
doods op de menigte hebben te schieten,
zonder aanzien des persoons. Hierin dns
wordt door den berichtgever opgemerkt
steekt op zichzelf niets. Natuurlijk behoort
het onderwijs in de gedragingen van den
soldaat ingeval van oproer tot de theorie, die
den miliciens geleerd moet worden. Maar het
mag wel toevallig heeten, dat zulk een les
juist samenvalt met een tjjd perk van groote
spanning in de zaak-Dreyfus, en wat het
gebeurde wel een weinig verdacht maakt,
is het feit, dat ook den subulternen officieren
nogmaals hunne vcrpliclitingon onder betoog
zyn gebracht, mede voor het geval, dat zy
komen te staan tegenover oproerige volks
menigten. 't Een en ander geeft wol wat te
denken 1
NIEUWSTIJDINGEN.
HELDER, 10 Februari 1899.
De commandeur der ErnstvuuT-
werkera J. Dee bij 's Rijkswerf te Wil
lemsoord, is bevorderd tot baas der Ernst-
Yuurwerkers.
- Bij Kon. besluit is aan mr. A.
Croockewit, op verzoek, eervol ontslag
verleend als lid en voorzitter van het col
lege van regenten over het huis van be
waring te Helder, onder dankbetuiging
van de daarin bewezen diensten.
Op 1 Maart a. s. zal het oude rader-
stoomjacht »Valk" by inschrij ving worden
verkocht.
ZZIn de vorige week had in de R. K.
Militaire Vereeniging S t. M i c h a 1
alhier,' eene plechtigheid plaats, die wel
openbare vermelding verdient In eene verga
dering dezer Vereeniging werd door den
Z.Ecrw. hr directeur eeue gelukweusching
gericht tot den onderofficier der marine J. J.
T. v. d. Klaauw, die den 1 dezer bevorderd
is tot adjudant-torpedomaker. De groote
verdiensten van den heer y. d. Klaauw
jegens de Vereeniging werden in herinne
ring gebracht, en als blijk van waardeering
werd hem een prachtig cadeau aangeboden,
bestaande in een adjudants-degen met zil
veren kwast, gouden contre-epauletten met
garnituur, enz. Een driewerf hoerawerd
door de aanwezigen aangeheven, waarna
de heer v. d. Klaauw hartelijk dankte voor
de hulde, hem als president van >Michaël"
bewezen.
Huisvredebreuk.
Eeue niet onbelangrijke zaak betreffende
de bevoegdheid van den Nederlandschen
rechter werd gisteren voor den Hoogen
Raad behandeld.
Eenige personen uit Helder werden voor
de Rechtbank te Alkmaar gedagvaard we
gens huisvredebreuk op een schip, gelegen
aan de Eierlandsche gronden in de Noord
zee. Op dit feit achtte de rechtbank de
Nederlandsche strafwet niet toepasselijk,
daar deze volgens baar art. 2 slechts kan
worden toegepast op ieder, die zich binnen
het Rjjk in Europa aan eenig strafbaar
feit schuldig maakt, en het volgens de
rechtbank niet is aan te nemen, dat de
Eeierlandsche gronden (op 3 Engelsche
zeemylen van onze kust) binnen het Rijk
gelegen zijn.
Het gerechtshof te Amsterdam achtte
evenwel de Nederlandsche wet wel toe
passelijk o. a. op grond, dat de grenzen
van het Ryk aan de Noordzee niet zyn
aangegeven en de zee vrij is voor het
verkeer van alle volken. Het Hof wees
daarom de zaak terug naar de rechtbank
om te worden berecht.
Hiertegen nu ontwikkelde mr. K. J.
Philips advocaat te Amsterdam, een cas
satiemiddel waarbij hjj aanroerde, dat
art. 1 der Grondwet wel degelijk de grenzen
aan de Noordzee vaststelt daar aan dit
art. ten grondslag ligt art. 66 der slot-
acte van het Weenercongres van 1815 na
de afscheiding van België, volgens welke
acte het grondgebied van Nederland zich niet
uitstrekt over de Noordzee.
Eerste Kamer.
De begrooting8-arbeid werd jl. Dinsdag
door de Kamer ten einde gebracht. Zij
heeft in de beide dagen, die zy deze week
aan deze werkzaamheid wijdde, de Hoofd
stukken Financiën, Oorlog (met v'eating-
begrooting), Waterstaat en Koloniën aan
genomen, nadat daarover discussiën hadden
plaats gehad. De Minister van Oorlog deed
by zijne verdediging uitkomen, dat, terwjjl
hij de regeling der levende strijd
krachten hoofdzaak acht, eene verbete
ring van den bestaanden toestand moet
worden gezocht in uitbreiding van het
getal. De oefeningstijd der miliciens kan,
de Minister houdt zich daarvan overtuigd
gerust tot acht maanden worden inge
kort, mits er eene aanvulling door her
halingsoefeningen plaats hebbe. Uit den
korteren duur, dat de manschappen voor
eerste oefening onder de wapenen zijn,
moet het geld gevonden worden, voor de
uitbreiding van de getalsterkte gevorderd.
Het tot nog toe uitgespaarde geld is echter
voor andere nuttige en noodige doeleinden
aangewend (loonen van werklieden in dienst
van het departement, enz.) en 't gevolg
zal zyn, dat de Minister weldra zal komen
met een voorstel tot verhooging der be
grooting van Oorlog, wegens de uitbreiding
van bet aantal soldaten. De proefneming
des Ministers met den verkorten oefenings
tijd wordt niet gesteund door de goedkeu
ring van alle korpscommandanten. Mocht
echter de verder te nemen proef niet ge
lukken de Minister zal in dat geval
de mislukking er van niet als hoofd van
het Departement overleven. De begroo
ting voor Koloniën werd, daar de Minister
Creiuer door droevige familieomstandig
heden en door ongesteldheid werd verhin
derd. door de Minister van Financiën
verdedigd. De Kamer is nu tot nader
byeenroeping gescheiden.
ATJEH.
De regeering ontving Dinsdag het vol
gende telegram
Troepen ter Westkust van Atjeh ageeren
tegen Toekoe Oemar. Een officier bekwam
een schampschot.
Op 3 Februari heeft een compagnie van
het 14de bataljon den ingang van de kloof
van Tramsch verkend. De vijand opende
een hevig Tuur.
Aan onze zijde werden 1 mindere gedood
en 6 gewond.
Een heer te Ginneken schoot, ter
wijl hjj aan het eten was, een stuk vleesch
iu de keel. Ofschoon spoedig geneeskun
dige hulp werd ingeroepen en verleend,
gelukte het niet het vleesch te verwijderen.
Binnen weinige oogenblikken was de
man een lijk.
Een wissel.
Dinsdag diende voor het gerechtshof te
Amsterdam in hooger beroep de zaak van
den handelaar in tahak S., die een party
tabak van f 4000 waarde naar Amerika
verscheepte, die liet verzekeren voor tien
maal dat bedrag en toen een wissel van
laatstbedoelde waarde verkocht, daarbij het
cognossement \an het aantal balen en de
assurantiepolis overleggende.
De advocaat-generaal mr. Op ten Noort
concludeerde tot bekrachtiging van het
vonnis der rechtbank, waarbjj bekl. tot
2'/s jaar gevangenisstraf werd veroordeeld.
Mr. B. E. Asscher trad als verdediger op.
Uitspraak over 14 dagen.
Gratie.
Men herinnert zich, dat in het vorige
jaar een geruchtmakende rechtzaak voor
viel. Twee personen, Rujjs en Stadhouders,
waren tot langdurige gevangenisstraf ver
oordeeld wegens een inbraak te Delft. Na
de veroordeeling meldde een ander zich
by de justitie aan als de dader van de
inbraak in vereeniging van een kameraad.
De beide laatsten werden, wegens ge
brek aan bewys, in twee instanties vrij
gesproken. Zooveel was echter tijdens dit
proces wel gebleken, dat het hoogst on
waarschijnlijk was, dat R. en S. de daders
waren. Niettemin bleven zy bun straf
ondergaan, wijl geen anderen in hun
plaats veroordeeld waren.
Naar het »Volksdagbl." tbans verneemt,
is op 1 Febr. aan R. en S. gratie ver
leend en hebben zij de gevangenis reed3
verlaten.
I>e arrestatie van mr. Van Hall 1
De Amsterdamsche briefschrijver van
het »Haagsche Dagblad' merkt naar aan
leiding van deze zaak het volgende op
Een man, beboorende tot een der aan
zienlijkste patricische familiën van onze
stad, gevangen genomen onder verdenking
dat hy een strafbare schurkenstreek begaan
heeft! Wat eigenlijk, ia nog onbekend,
>men" gaat alleen op on-dita af en op
mededeelingen van een man, die zich ook
niet in een >onbesproken naam" mag ver
heugen.
Een man, die schatten bezitdie eige
naar is van den Parkschouwburgvoor
drie vierde gedeelte van bet Paleis voor
Volksvlijt" die hier achter het Rijks
museum en elders groote terreinen in eigen
dom heeft; die in zjjn woonplaats, in
Utrecht, en in nog vele provinciën van
ons land uitgebreide bezittingen heefteen
man, door wiens werkzamen aard honder
den een stuk brood verdienen wie dezen
man van nabij kennen-, kunnen het niet
gelooven, dat hy zich aan een laakbare
daad als hem volgens gerucht wordt ten
laste gelegd, zou hebben schuldig gemaakt,
al zegt ook >de publieke opinie" dat die
man, die zich wellicht te onafhankelijk en
te zelfstandig gevoelde en gedroeg vooral
tegenover gelijken en hooggeplaatsten,
dat het wel waar zal zijn al noemt ook
niemand een feit, dat zulk een oordeel
rechtvaardigt. Dezen verwachten dan ook
met vertrouwen, dat het gerechtelijk
onderzoek nog aan het licht zal brengen,
dat hij de dupe is van een laag complot.
Men meldt uit Groningen
Woensdagochtend is op de Zniderbegraaf-
plaats ter aardebesteld het stoffelijk over
schot van den ouden heer Boomgaardin
allen eenvoud, zonder bloemen en woorden
maar onder zeer veel blijken van nieuws
gierige belangstelling. Alle straatjes en
stegen schenen leeggeloopcu de legendaire
hooge ouderdom van den overledene had
tot het volk blijkbaar luide gesproken.
Geert Adriaan Boomgaard was geboren
op 21 September 1789 Hy was weduwnaar
van Grietje Abels Jonker, geboren 1793,
overleden in 1864. De vader van den over
ledene, Adriaan Jacobs Boomgaard, bereikte
den ouderdom van 81 jaar; zjjne moeder,
Geessien Bontekoe, dien van 72 jaar.
De overledene had in 1812 met de groote
armee van Napoleon I den tocht naar Rus
land meegemaakt.
Men meldt uit Den Ha»g:
De commissaris van politie der 2e af-
deeling alhier (bureel N. Haven) beeft door
middel van aanplakking bekend gemaakt
dat eene belooning van vijf honderd
gulden van wege den bestolene verdeeld
zal worden onder degenen dio hem, com
missaris, zoodanige inlichtingen verstrekken,
die tot gevolg hebben aanhouding en on
herroepelijke veroordeeling van de schul
digen aan den vroeger vermelden diefstal,
door middel van een vulschen sleutel en
binnenbraak van een bedrag groot ruim
f4000, uit een woning aan de Bierkade
te dezer stede.
Er werden toen ontvreemd vier bank
biljetten van f 1000 elk, een bankbiljet van
f60, twee bankbiljetten van f40 elk; een
muntbiljet van f10, een rijksdaalder en
35 guldens.
In het dorp Assenede bij Gent viel
Dinsdagochtend een gebouw in, waaraan
veel werklieden bezig waren, en bedolf er
twintig onder het puin. Naurenhard wer
ken had men er allen onder nit gebaald, drie
als lijken, verscheidenen gevaarlijk gekwetst.
De ingenieur Wolter, die te Berlyn
in de Chausseestrasae woonde, knoopte een
liefdesbetrekking aan met Emma Daily,
werkzaam in een chocolade-fabriek. Toen
de ingenieur ten laatste de betrekkingen
afbrak, werd Daily zeer woedend, kocht
een revolver en wist bet huis van haar
vroegeren geliefde 's avonds binnen te
sluipen.
Het toeval diende haarde hospita van
den ingenieur verliet haar woning, zonder
de deur te sluiten en zoo kon de vertoorn-
Emma in de kamer van den ingenieur
komenzy verstopte zich daar achter een
sofa. Tegen twee uur 's nachts kwam Wol
ter thuis, legde zich zonder de bezoekster
bemerkt te hebben, te bed, en sliep in.
Emma trad nu op het bed toe en schoot
tweemaal haar revolver op den slapenden
jongen man af. De eerste kogel drong
hem in 't voorhoofd, kwam door de her
senpan naar buiten en doorboorde dan
nog het beschot van 't ledikant.
De tweede kogel trof het achterhoofd,
kwam ook door de hersenpan naar buiten
en bleef in den muur zitten. Ondanks deze
zware wonden sprong Wolter op, ontrukte
het wapen aan 't meisje en beval de kost-
juffrouw, die toegeschoten was, Emma op
straat te laten en het voorval geheim te
houden Een dokter, die gelijkertijd ge
haald werd, bracht het voorval echter ter
kennis van de politie, die Emma, thans be
rouwvol, arresteerde.
De toestand van den ingenieur is hoogst
ernstig.
Haweljjk tnsschen een neger en een
actrice.
Eenige jaren geleden bracht prins
Heinrich von Lichtenstein van zijn reii
om de wereld een jongen neger, Abdallah
geheeten, uit Afrika naar Weenen mede,
dien hy in zyn dienst hield. Abdallah
kon het in het nieuwe klimaat en in de
nieuwe omgeving uitstekend gewennen, en
was overal bekend om zyn opgewekt hu
meur en aangenaam voorkomen. Doch op
zekeren dag bemerkte zyn meester, dat hij
zyn vroegere opgewektheid verloor, zich
zeiven verwaarloosde, vermagerde en zelfs
bleek werd, zooals een neger bleek
kan worden! Na veel moeite slaagde de
prins erin hem tot de bekentenis te krjj-
gen, dat hij verliefd was en wel op een
actrice van een der theaters waar Abdallah
dikwijls kwam. De arme Othello leed
onder een ongelukkige liefde, want hjj
hield het voor onmogelyk, dat ooit een
blanke bruid in zyn armen zou rusten.
De prins troostte hem echter met de ver
zekering, dat hjj alle pogingen in het
werk zou stellen om zyn zwarten knecht
tot den gelukkigste aller stervelingen te
maken. Reeds denzelfden dag werd de
actrice verzocht eens by den prins in zjjn
hotel aan te komen en op den aan af,
maakte hjj haar met zyn plannen bekend.
De jonge dame bekende, dat de zwarte
haar niet geheel en al ongevallig was, en
toen de prins haar het vooruitzicht opende
op een flinke huwelijksgift, waren alle be
zwaren uit den weg geruimd en kon de
adellyke huwelijksmakelaar de schoone ac
trice aan den overgelukkigeu Abdallah
als zjjn aanstaande bruid voorstellen.
Over drie maanden zal het huwelijk
plaats vinden, en dezen tusscheutjjd maakt
de bruidegom zich ten nutte door zijn
papieren in orde te brengen, die hjj zelf
in Afrika is gaan halen.
Een gezellige Gevangenis.
Op den weg naar de zoogenaamde Mun-
schenbergen, achter de poort van Kaluga
te Moscou, verheft zich een groot gebouw,
het Moscousclie arrestantenffiuis, door de
bevolking kortweg Titófka genoemd. In
een deel van dit gebouw bevinden zich
de ziekenzalen en een kapelin het an
dere deel de arrestantenlokalen. Naast het
gebouw bevindt zich nog een kleine tuin,
door de gevangenen de vervelende tuin"
fenoemd, om hem te onderscheiden van
en openbaren tuin, die zich in de nabjj-
heid bevindt.
In Titófka bevinden zich drie afdcelin-
gen, een voor de vronwen, die geheel af
gezonderd ligt, en twee andere die door
een gang met elkaar in verbinding slaun
De eene dezer laatste is bestemd voor per
sonen van adel en personen van deftige
families; de andere voor gewone sterve
lingen. Allen hebben slechts kleine over
tredingen begaan en men ontmoet bier de
meest verschillende elementen. De arre
stanten hebben absolunt niet te doen en
trachten den tjjd zoo goed mogeljjk te
dooden.
Om zes uur gaat de bel en alle arre
stanten moeten hun bed verlaten. Nadat
zy zich hebben aangekleed wordt het
morgengebed gehouden. Daarop krjjgt
ieder een half pond zwart brood. Om
zeven uur kan ieder gekookt water vcr-
krjjgen, en een iegelijk, die zich thee kan
aanschaffen, mag dan thee drinken. Feite-
ljjk drinken allen thee, want de bezitten-
den deelen broederlyk met de armen.
Daarop geven degenen, te wier behoeve
bjj de administratie der gevangenis geld
gestort is, aan den dienstdoenden wacht
meester de noodige bestellingen op.
Alleen het gebruik van spiritualiën »en
tabak is in de gevan^enislokalen en in
den vervelenden tuin' verboden. Twee
uor later verschjjnt de dokter om naar de
gezondheidstoestand der gevangenen te
informeeren. De ernstige zieken worden
naar de ziekenzalen overgebracht.
In den loop van den voormiddag ver
schynt ook de krantenverkooperwant
het is den gevangenen veroorloofd, voor
hun eigen kranten en boeken te koopen.
Kwart voor twaalf krijgen allen hetzelfde
middageten, bestaand* uit koolsoep met
vleesch, gort en een portie brood van 21/»
pond. Vervolgens krijgen zjj niets meer
voor des avonds, wanneer weer koolsoep
wordt gediend.
De welgestelden kunnen echter den
vorigen avond bjj den kok een middagmaal
bestellen, waarvooor zij 60, en een avond
maal, waarvoor zy 40 kopeken moeten
betalen. Het middagmaal bestaat uit drie
gerechten, bet avondmaal slechts uit één.
Een uur na het middagmaal wordt weer
kokend water rondgedeeld voor thee en
om twee uur is het geoorloofd zich naar
den vervelenden" tuin te begeven. Om
vjjf uur is er weer kokend water te krijgen,
om half negen uur wordt het avondgebed
gebonden en daarna is iedereen verplicht
zich naar bed te begeven.
De gevangenen worden over het alge
meen gedacht geplaagd door verveling,
En daarom worden degenen in hooge
waarde gehouden, die door aardige vertel
lingen den tjjd weten te dooden. Er zyn
er onder de gevangenen die door hnn
talent van vertellen in de gevangenis meer
geschenken ontvangen dan ooit in bun
leven.
Een tandentrekker!) met hindernissen.
De bekende Engelsche tandarts sir Ed
win Saunders verhaalde onlangs op een
tandartsen-congres de volgende anecdote
uit zyn beroepsleven. Onder de talrjjke
vorstelijke personen, die Saunders reeds
behandelde, bevond zich ook Ismaël Pacha,
den overleden vice-koning van Egypte.
Deze werd bij een verblyf in Engeland
door kiespjjn gekweld. Men baalde Saunders
er by en deze vond dat de Pacba een
prachtig gebit had, alleen was er een
qlechte kies bjj. Ismaël verlangde, dat deze
getrokken zou worden.
Toen Saunders by den sultan kwam, be
val hjj diens dienaren warm en koud water
gereed te houden De Pacha werd door
zijn geheele gevolg omgeven, waaronder
zich ook een Turksche en een Fransche
dokter bevonden. De vorsteljjke patiënt
had echter een zoo «normen omvang, dat
het den tandarts onmogelyk scheen, tege-
ljjk met de eene hand 't hoofd vast te
houden, en met de andere de operatie nit
te voeren. Hjj vroeg daarom den Fran-
schen dokter het hoofd van den Pacha
vast te houden; doch deze weigerde dit
grifweg. Toen zou dan de Turksche het
doen, maar ook deze wilde niet, en vroeg
eerst den vizier om raad.
De Egyptische heeren beraadslaagden
eenige oogenblikken, daarop verklaarden
ze Sannders, dat geen der aanwezigen
hoog genoeg in gezag was om Zjjne
Hoogheid aan te raken. Saunders moest
het dus zoo goed en zoo kwaad als het
ging, alleen met den Pachu klaarspelen
en gelukkig gedroeg deze zich zeer kalm
bij de operatie. Alleen weigerde hij een
der glazen met water te gebruiken om
zyn mond te spoelen, daar misschien een
ongeloorige het had aangeraakttwee
zwarte dienaren werden geroepen, die den
Pacha een lange pijp in den mond staken,
waardoor zjj nem uit een gouden schaal
water in den mond goten.
Saunders was toch bljj toen het zaakje
was afgeloopen.
Tijdstippen van verzending der
Brievenmalen.
Naar Ooat-lndli:
Yeri.ndiugaweg
Datum der Ur
Tij da t d. laat.
poel-beaorg.
Wml.ahPo.ti,
17 Feb.
7.
0 an 24
7.'»»T.
4 es 28
7 '.ar.
>1
8.80 'mam.
;0 en 24
7-'»*v.
17
2.naor.
alken Vrijdag
'amor.
Mrt.
9.— 'a mor.
f Kngelaehe miü via Briodtai
Naar Atjeh an de Oortkaat
tiu Suaaatr»
p. DuiUehe mail viaNapeli.
Naar Guyana (Suriname):
p. zetpoet Ti» Anatardam 114 eo 28 Feb. 7.
p. mail over Engeland 10 7-'eev.
p. mail ri» St. Nunin -1 7 Mrt. 7.—'•ar.
Naar Curaqao, Bonalra en Aruba:
p. zeepoat via Amatnrdaa [U »n 88 Feb. I 7.— >v.
p. mail via Soutbampton. .14 en 28 3.80nam.
p. mail via I.iverpool 80 7.'»»v.
Naar SL Martin, SL Euttatlus en Saba
p. mail ever Engeland 20 Fnb. 7.'»»v
Naar Hr. Ms. „Holland", «Piet
Hein" en „Friesland" te Colombo:
10 Febr. 7 uur 'sav. en 17 Febr. 9uur'8m.
Naar Hr. Ms. .Zeeland": tot 14 Febr.
naar Cortfto; tot 21 Febr. naar K i n g-
a t o n (Jamaica).
